Dr» Jae® P® Thijsse, Twee boeken over Israël ZONDAGSBLAD Nieuwe LeidseCoisranu Boeiend verteller over flora en fauna eeuw geleden geboren eerste en grootste natuurbeschermer „Hij opende de oogen van ons volk voor natuurschoon" ■i Woord en beeld ter ere van Thijsse „yjt °ver- BOSTON, meer een stemming dan een stad ZATERDAG 24 JULI 196» „Ik heb liever een jon- gen, die nestjes uithaalt dan één die er onverschil- lig voorbqloopt, want wie niet wordt aangetrokken 1 door een vogelnest met eieren of jongen, kun je nooit iets van de bekoring van het vogelleven bijbren- gen, terwjjl het bij de nes tenzoekers slechts een I kwestie is van nog niet op de juiste wijze geleide be langstelling. De basis is aanwezig om van hen goe- de natuurliefhebbers en I vogelbeschermers te ma- ken." y^LLEEN een geboren op voedereen man met grote pedagogische gaven kan zo'n uitspraak doen. Jacobus Pieter Thijsse, die morgen een eeuw geleden in Maastricht werd geboren beschikte over die eigen schappen. Gecombineerd met zijn grote liefde voor flora en fauna maakten zij hem tot Nederlands eerste en groot ste natuurbeschermer, die, zoals de kranten bij zijn dood op 8 januari 1945 schreven, „de oogen opende van ons volk voor de schoonheid, van het eigen land Al by zijn leven was Thijsse een begrip, een synoniem voor natuurkennis-en natuurbescher ming. Tientallen boeken heeft hij geschreven over zijn zwerf tochten door bos, heide, duin en polder; in honderden lezingen heeft hij ervan verteld, op de hem eigen, boeiende manier. In brede lagen van ons volk ver wierf hij hierdoor grote popula riteit. Toch bleef hij een be scheiden mens, wars van elk uiterlijk vertoon. Hij hield er niet van zichzelf naar voren te schuiven. Als hij dan eens in het middelpunt van de publieke be langstelling kwam te staan, was het niet om zijn persoon, maar om zijn actie, een of ander waarde vol natuurgebied te behouden. bare scholen, waar de „Flora van Thijsse" op de boekenlijst staat. Beschermer Limburger Geboren in het Limburgse heeft Thijsse zijn jeugd in verschillende plaatsen doorge bracht. Hij was de zoon van een beroepssergeant, die regelmatig naar andere gar nizoensplaatsen moest verhuizen. Zo woonde hij onder meer in Grave temidden van bossen en heide en in Woer den, waar de jonge Thijsse ken nis maakte met het uitgestrekte Hollandse polder landschap met zijn talrijke wei devogels. Zijn liefde voor de na tuur heeft hij van jongsaf aan ge had; met zijn broers of in z'n eentje maakte hij urenlange wandelingen, op zoek naar bij zondere planten, vogels en in secten. Thuisgekomen schreef hij op wat hij had ontdekt en daarmee legde hij de grondslag voor boeken en artikelen in Ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van dr. Jac. P. Thijsse heeft de schrijver Kees Hana een boek aan de grote natuurkenner gewijd: 'Feest in de natuur'. Hana heeft dr. Thijsse goed gekend; zijn boek wint daardoor aan waarde. Het geeft een overzicht van het vele werk, dat Thijsse voor de natuurbescherming heeft gedaan en het bevat tal van bijzonderheden over de blijmoedige mens Thijsse. Het met vele foto's geïllustreerde boek is verschenen bij Van Holkema en Warendort te Amsterdam (190 blz., ƒ6,50). Eveneens in verband met het 'Thijsse-jaar' is bij de Amster damse uitgeverij L. J. Veen de derde druk van Thijsse's boek 'Het intieme leven der vogels' van de pers gekomen. Het is een duidelijk voorbeeld van de boeiende vertel trant, die Thijsse tot een geliefd natuurbeschrijver maakte. Ook dit boek bevat talrijke foto's. (167 blz., ƒ17,50). Een karakteristieke foto van dr. Jac. P. Thijsse, die morgen hon- In de duinen vlak bij sijn d"1 'ld'", Bloemcndaalsc villa maakte werd geboren. Thijsse in vrije uren vele wande- l in gen. Zijn verrekijker tvas daar bij een onmisbaar „gereedschap" het vogelleven van nabij te het "e-elschap^van*-ijn'^vriend iedereen een uitgemaakte zaak: Adolphe Burdet ("rechts). het zou verbazing hebben gewekt als uitgesproken hij een andere richting had gekozen. Zijn benoeming tot hoofd van de Franse school op Texel, nadat hij enige tijd in de hoofdstad voor de klas had gestaan, moet hy als een van de mooiste ge schenken in zijn leven hebben beschouwd. Texel was toenter tijd nog een bijna onbekend T, waddeneiland, dat voor een natuurliefhebber als Thijsse een waar dorado was. Van de op het f |p m eilaT1d broedende vogels was nog zo goed als niets bekend, toen Thijsse's eerste boek over het rijke vogelleven op Texel ver scheen. Zijn beschrijvingen van het doen en laten der vogels, hun mg A levensgewoonten en hun broed- plaatsen vonden een uitgebreid lezerspubliek. Tal van vogelken ners volgden Thijsse's voorbeeld en maakten zwerftochten over het eiland zelfs Engelsen had- den er de omslachtige reis voor Leraar kranten en tijdschriften, die er Terug in Amsterdam werd hij jaren later van hem verschenen. leraar natuurlijke historie aan In Amsterdam studeerde hij de kweekschool waar hij zelf in op de kweekschool voor onder- de schoolbanken had gezeten; wijzer; dat hij naar het onderwijs van 1921 tot zijn pensioen in zou gaan was eigenlijk voor 1930 was hij leraar aan het Ken- nemer Lyceum. Zijn villa Bin- nenduin te Bloemendaal werd in die jaren uitgangspunt voor zijn vrijwel dagelijkse wande lingen door de natuur en in ziji werkkamer, waarin tot vaal 's avonds laat het licht brandde schreef hij bijna aan de lopende band boeken: over bloemen en planten, insecten, vogels. Zijn werl: werd graag gelezen; Thijs se verstond als geen ander de kunst om in eenvoudige woorden ingewikkelde din gen te vertellen, zodat iedereen begreep wat hij bedoelde. De albums-met-plaat jes, die hij in opdracht van Ver- kade schreef, staan nu nog in talloze boekenkasten, het is lec tuur, die van vader op zoon gaat. Jacobus Pieter Thijsse is de geschiedenis ingegaan als de man, die waarschuwend de vin ger opstak tegen iedereen, die het toen ook al schaars wordende natuurschoon wilde aantasten. Hij werd de eerste natuurbe schermer, die als het moest ook een gebalde vuist liet zien. Voor zijn eerste overwinning is men hem nog dankbaar. Amsterdam wilde het prachtige Naardermeer als vuilnisstortplaats gaan ge bruiken. De (nog jonge) Ver eniging tot Behoud van Natuur monumenten, waarvan Thijsse een der oprichters was, had de moed, het meer aan te kopen. Dat was een heel waagstuk; de prijs bedroeg 150.000 en dat was een astronomisch bedrag voor de ver eniging met haar tachtig leden, die samen nog geen tweehonderd gulden contributie per jaar bij eenbrachten. „Natuurmonumenten" ging daarna tot nog een aantal grote aankopen over en spaarde daar door grote stukken natuurgebied, die anders zonder twijfel verlo ren zouden zijn gegaan: terreinen op Texel, de bossen van Leuve- num (Veluwe) en de wouden van Hagenau (bij Dieren). Thijsse gaf de stoot tot deze besluiten. Hoewel hij weinig om geld gaf, demonstreerde hij bij die ge legenheden toch zakelijke aanleg te hebben. Hij slaagde er in, tal van gefortuneerde landgenoten voor zijn plannen warm te krij gen en het resultaat was, dat zij meehielpen de aankopen finan cieel mogelijk te maken. Waardering Thijsse's werk verwierf ook waardering in wetenschappelijke kringen. In 1922 benoemde de gemeentelijke universiteit van Amsterdam hem tot eredoctor in de wis- en natuurkunde. Zijn talrijke vrienden brachten hun erkenning tot uitdrukking bij zijn zestigste verjaardag: zij schonken hem in Bloemendaal het prachtige Thijsse's Hof, een tuin met inheemse planten en waterpartijen. Thysse toonde zich diep gelukkig met dit „cadeau"; er ging bijna geen dag voorbij of hy maakte er een wandeling. Naast zijn liefde voor de natuur had dr. Jac. P. Thijsse brede belangstelling voor muziek, geschiedenis en literatuur. Hij tekende ook graag; tal van zijn boeken heeft hij zelf geïllus- In de donkerste dagen van de oorlog, midden in de hongerwin ter van .1945, overleed Thijsse. 79 jaar oud. Hij bezweek aan de hartkwaal, die hem al geruime tijd dwong het wat kalmer aan te doen. De Nederlandse natuur bescherming had een van haar voorvechters met onschatbare verdiensten verloren, doctor Jacobus Pieter Thijsse, van wie dit gevleugelde woord is: „Beter tien vogels in de lucht dan één in de hand". Vele van de ontdekkingen in de natuur, uaarovcr Thijsse in zijn boeken schrijft, deed hij in de Bloemendaatse duinen (foto boven). Hij verstond de kunst, in eenvoudige woorden boeiend te vertellen over wat hy op zijn tochten tegenkivam. Bij de andere foto's van boven naar beneden): een kluut in de polder; een mooie plaat van een zwerm meeuwen op soek naar vis; een kokmeeuw in somer kleed; naar warmere streken trekkende ganzen. Sedert enkele jaren moderniseert de stad Boston in Massachusetts 'USA) zich- Men sloopt de oude ebouwen, die verreien z(jn gedu- ende de periode van de „Modern :tyle", men legt op vele plaatsen ndrukwekkende autowegen aan naar desondanks blijft het „kolo- ïiale" karakter van deze stad be staan, tot grote vreugde van de be zoekers, die graag door de nauwe en bochtige straatjes flaneren, die vol herinneringen zijn aan een be wogen verleden. Volgens een Amerikaans gezegde is Boston „geen stad, maar een stemming". Want Boston werd in 1630 gesticht door de pelgrims van de „Mayflower", tien jaar na hun landing op de beroemde rots van Plymouth. Men heeft misschien tegenwoordig te veel de neiging te vergeten, dat deze pelgrims geen gewone emigranten waren, maar de ware geestelijke vaders van een natie. Worstelend met de plaatse lijke Indiaanse bevolking en met hun eigen interne problemen heb ben de „Pilgrimfathers" toch de basis gelegd voor het gehele poli tieke en sociale systeem, waarop het land thans steunt. In 1636 stichtten zij de eerste Latijnse school met gratis onderwijs in Boston en in hetzelfde jaar kwam het Harvard-college tot stand, dat de best aangeschreven universiteit van de Verenigde sta ten is geworden. Enige jaren later werd, wederom in Boston, de eer ste grote openbare bibliotheek ge opend door de „Pilgrimfathers". ton" (1770) en het eerste geweer* schot in de onafhankelijkheidsoor log in Lexington (1776) het begin van de opstand in Massachusetts. Er niet tevreden mee hun ideeën an een heel continent op te leg- jen, besloten de avontuurlijke be woners van Massachusetts, al be kend met de zee door de walvis vangst, waarin zij de onbetwiste kampioenen waren, hun gebied te vergroten en zich te werpen op de verovering van het Verre Oosten. Clippers, vertrokken uit Nantucket of New Bedford, keerden uit China terug met kostbare ladingen (thee, specerijen, juwelen, tapijten, bont, porcelein enz.), die het begin vorm den van tal van grote fortuinen in Boston. Na achtereenvolgens de weg ge opend te hebben voor de landbouw, de visserij, de handel en de indus trie, lijkt het erop of Massachusetts zich daarna uit de strijd heeft teruggetrokken om het aan meer ondernemende staten over te laten haar werk voort te zetten. Maar toch is Massachusetts niet ingeslapen- De stad Boston is een belangrijk financieel centrum ge worden, wier investeringsbanken zich over de gehele wereld hebben verspreid. Boston is tevens de hoofdstad van de wol, en een van de hoofdsteden van de rubber industrie. Zeldzaam zijn de plaatsen, waar het verleden zo goed aansluit op het moderne als in Boston. Boston is zonder twijfel een haven, een stad, maar zeker ook een „stem- De boeken, die hij voor school gebruik schreef hebben een lange reeks van jaren de jeugd geboeid. En nog zyn er middel- Van Israëlieten tot Israëliërs, door dr. Jaap Meijer. Uitgave A. W. Sijthoff, Leiden. De schrijnende misdaden die in de laatste oorlog aan het Joodse volk zijn begaan, de terugkeer naai Palestina en het daar stichten van de staat Israël hebben de Jood heel sterk in de wereldbelangstelling ge plaatst. Voor ons komt daarbij dat velen die zich, door deze algemene be langstelling gegrepen, gingen ver diepen in hetgeen de Joodse ge meenschap inhoudt, zich realiseer den dat de Jood tot de Christen wat heeft te zeggen en dat het ge sprek tussen Jood en protestants Christen wezenlijke waarde heeft Uiteraard is voor dat gesprek kennis van wezen en historie van de Jood noodzakelijk. Daarover zijn de laatste jaren heel wat boeken verschenen en in dat kader past de bijdrage, die dr. Jaap Meijer le de Amsterdamse universiteit studeerde en die een verblijf in de concentratiekampen onder meer Bergen Belsen heeft over leefd, beschrijft de Joodse geschie denis van de laatste anderhalve eeuw, de tijd dus na de val van het Napoleontische keizerrijk. Hij doet dat uitvoerig en gedo cumenteerd. zonder wrok en hij wil zo objectief mogelijk zijn. Met als consequentie dat dr. Meijer veel. wat hij in zijn eigen Joodse gemeen schap als onjuist ervaart, aanpakt en zelf scherp aanpakt. Met zijn boek geeft dr. Meijer ons een waar devol beeld „van binnen uit" (176 blz., ƒ6,90). Palestina vóór de Hebreeën, door Emmanuel Anati. Uitgave Bosch en Keuning N.V.. Baarn. Anati. in Italië geboren en in 1945 naar Israël geëmigreerd, is een man van de wetenschap, niet van de politiek. Hij studeerde te Parijs, in Amerika en te Jeruzalem en hij behaalde verschillende graden. Hii leidde een aantal archeologische ex pedities en Anati verstaat onder Palestina een gebied met geografi sche en archeologische samenhang en niet een politiek begrip. Voor de archeoloog is dat gebied een goudmijn. Het leverde en het levert nog steeds unieke vondsten op en men vraagt zich vaak af hoe het mogelijk is dat hier zóveel werd bewaard, terwijl er op vele andere plaatsen in de wereld die in voorhistorische tijden beslist hebben moeten zijn bewoond slechts zeer fragmentarisch mate riaal kon worden verworven. Van die archeologische rijkdom en van de betekenis van hetgeen er is gevonden laat Anati zijn lezers gul mee delen. Voor ons houdt dat in dat zijn boek een prachtig in zicht geeft in de opbouw en groei over een periode van vele tien duizenden jaren tot de vroeg- bijbelse samenleving. Wij kunnen van Anati leren, waarom die bijbelse samenleving was zoals die was en wat de oor sprong was van de cultuur, die tot de Bijbel aanleiding gaf. Anati schrijft niet populair. Hoe wel zijn boek eenvoudig is, veron derstelt Anati van zijn lezers enige kennis van zaken en vooral een ruime mate van voorstellingsvermo gen. Illustraties verduidelijken da tekst (231 blz., ƒ3,25, voor abon nees EBB-jaargang ƒ2,50)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1965 | | pagina 9