PRINSES BEATRIX:
KLEUTERTIJD IN GASTVRIJ CANADA
vrienden in hele wereld
Beelden uit haar
kinderjaren
Doordringen tot de
kern van de zaak
MAANDAG 28 JUNI 1965
Brede internationale belangstelling
(Van een onzer redacteuren)
Niet ten onrechte heeft de wereldpers Van haar vader, wiens karaktereigenschappen zij
haar de eretitel „Prinses Glimlach" j i u e. ej l r»
gegeven. Haar vrolijke natuur tovert voor een groot deel heeft geerfd, heeft prinses
a Beatrix ook haar vermogen om zich zo breed
mogelijk te oriënteren overgenomen. Als prins
Bernhard wil ook zij vreemde landen verkennen en leren kennen en, aan
vankelijk in gezelschap van haar ouders en later zelfstandig, bezocht prinses
Beatrix officieel en privé vele landen op onze aardbol.
Haar grote vriendenkring is dfln
ook zeer internationaal. Ze heeft
vriendschappen gesloten in vrijwel
alle landen van Europa. Ze leer-
de leefgewoonten en gebruiker,
van andere volken persoonlijk
kennen en waarderen en verruim
de zo niet alleen haar venster op
de wereld, maar bouwde op die
wijze ook aan haar toch al krach
tige persoonlijkheid.
(Van een onzer redacteuren)
„Ik begrijp niet wat de mensen in
ons zien", verzuchtte prinses Beatrix,
toen zij als klein meisje weer eens
spitsroeden had moeten lopen onder
de blikken van meelevende, maar
nieuwsgierige toeschouwers. Zij be
sefte op dat ogenblik nog niet, dat
een vorstentelg in deze gedemocrati
seerde maatschappij meer en meer
onder het vergrootglas der publieke
belangstelling werd geplaatst.
Op 7 februari 1956, kort na haar
achttiende verjaardag, werd zij lid van
de Raad van State. Als voorzitster van
dit hoge college zei koningin Juliana tot
haar dochter: „Dit recht, een voorrecht,
is u gegeven met de bedoeling u te
heioen vertrouwd te raken met en
inzicht te verkrijgen in de vraagstukken
tot wier oplossing de regering zich
geroepen ziet."
FIER
Als zevenjarige kwam prinses Beatrix met haar ouders, haar zusje Irene
en de in Canada geboren Margriet op het vliegveld Teuge aan op
2 augustus 1945. Alle leden van het Huis van Oranje waren weer
terug op vaderlandse bodem.
Een handje meehelpen om de
bloemen, die tijdens een défilé
waren aangeboden, naar moeder
te dragen, was een graag be-
oefends karweitje voor de toen
negenjarige prinses.
Tijdens tal van wintersport
vakanties gebruikte prinses
Beatrix volop de gelegenheid
om zich tot een bekwaam
skister te ontwikkelen. Deze
foto dateert uit 1949 in Sankt
Anton.
Al vroeg liet prins Bernhard (zelf een uitstekend ruiter en liefhebber
van paarden) zijn dochters les in het paardrijden nemen. Ook prinses
Beatrix ontwikkelde zich tot een goed amazone, die het op diverse
hippische evenementen vaak tot fraaie klasseringen bracht.
„ROMANCES"
In gezelschap van haar ouders ver
toefde zij als kind in de wintersportcen
tra van Zwitserland en Oostenrijk,
maakte daarna de vakanties mee naar
Italië en telkens werden door de boule
vardpers van kennismakingen en
vriendschappen in die vakantie-oorden
(toen zij de „huwbare" leeftijd ging
bereiken) romances gemaakt.
Het waren echter niet alleen de
vakanties, die prinses Beatrix naar het
buitenland voerden. Ze bezocht twee
Staal officieel de Verenigde Staten (had
Ontmoetingen 'met president Eisenhower
en president Kennedy), ze was een
gewaardeerde gast in de delen van ons
Koninkrijk in het Caribische gebied. De
West trok haar, en zij werd er door
haar charmante, zonnige en onbevangen
optreden al spoedig de lieveling van de
hartelijke bevolking.
SPORT
De sport, waarvan zij zelf in diverse
takken een enthousiast beoefenaarster
is, kreeg bij internationale evenementen
ook de aandacht van de Nederlandse
kroonprinses. Ze bezocht de Olympische
Spelen van Helsinki, Róme en Tokio en
leefde hartstochtelijk mee met de pres
taties der vaderlandse atleten.
Japan, Perzië, Mexico, Griekenland,
Noorwegen, Hawaii, Canada, Engeland,
Duitsland, het zijn voor prinses Beatrix
geen dode aardrijkskundige aanduidin
gen. Zij kent deze landen en zij maakte
er vrienden.
DOUSADJ
Hoe zij zich voor het door een
aardbeving getroffen Dousadj in Perzië
Inzette, is men in het land van de Sjah
nog lang niet vergeten.
Vaak ook werd rij genodigd naar
hoogtijdagen zowel als droeve dagen
in de levens van adellijke fami
lies, of van staatshoofden. Soms kwam
zij ook daar in de felle lichten van de
schijnwerpers der publiciteit Af en toe
kon zij bij zo'n gebeurtenis die verblin
dende bundel vermijden, om dan eens
helemaal zichzelf te kunnen zijn.
Al moet daaraan direct worden
toegevoegd, dat prinses Beatrix er
ook in het licht van de publiciteit
altijd weer in slaagde haar ster
ke persoonlijkheid te laten zege
vieren over een opkomende
schuchterheid of aarzeling.
In Canada is zij veel minder het
centrum van alle aandacht geweest. Als
ieder kind in de veilige beschutting van
een harmonieus gezin kon zij daar haar
kleuterjaren doorbrengen, maar terug
in Nederland werd zij de oudste
prinses, de „vermoedelijke erfgename
van de Kroon" en zij groeide op
temidden van op haar gerichte camera
ogen en altijd maar kijkende mensen.
ZIJ leerde haar houding te bepalen in
die eenzaamheid onder de aandacht van
steeds maar weer zovelen.
OPEN
Prinses Beatrix werd van het bakvis
achtige meisje een hartelijke, eerlijke
jonge vrouw, die de ander open tege
moet probeerde te treden, maar die op
haar hoede bleef voor onbetrouwbare
vleierijen en mogelijke achterbaksheid.
Dank zij de verstandige opvoeding,
dis haar ouders haar gaven en lieten
geven, raakte zij steeds meer berekend
voor die zware taak: de kroonprinses
van een land te zijn.
Na de „Werkplaats" van Kees Boeke
in Bilthoven, waar zij niet alleen haar
hersens, maar ook haar handen leerde
gebruiken, kwam de studie aan het
gymnasium en vervolgens aan de Leidse
universiteit.
SOCIOLOGIE
Die studie kreeg op 7 juli 1961 de
bekroning door het met succes afleggen
van het doctoraal examen in de juridi
sche faculteit, met als hoofdvak de
sociologie.
Maar lang tevoren waren de officiële
plichten reeds belangrijke plaatsen gaan
innemen naast dat studeren. Op 15
januari 1955 verrichtte prinses Beatrix
haar eerste officiële daad: zij liet bij de
NDSM in Amsterdam de Shelltanker
Vasum te water.
In de ruim tien jaren, die daarop
gevolgd zijn, kwamen de officiële be
zoeken, het bijwonen van vergaderingen
en congressen, het verrichten van ope
ningen, het aanvaarden van functies, het
accepteren van taken voor het jonge
renwerk, de tijd opeisen van kroonprin
ses Beatrix.
PLICHTEN
Ze onttrok zich niet aan al die
plichten, die zij als haar plicht zag. Ze
zette zich er vol overgave voor in, altijd
er op uit om tot de kern van de zaak
door te dringen.
Ea fier en zonder enige aarzeling
antwoordde Beatrix: „Dankbaar ben ik,
lieve moeder, dat u zelf mij vandaag in
dit hoge college hebt willen binnenlei
den", en tot de leden van de Raad van
State: „Ik zal, mij bewust van mijn
verantwoordelijkheid, trachten een goe
de leerling te zijn. Ik weet, dat ik op
uw hulp en medewerking kan rekenen."
Het bleef niet bij theorie. Daadwerke
lijk poogde de kroonprinses in alle
facetten van het Nederlandse volksbe
staan een inzicht te krijgen
Eind 1964 maakte prinses Beatrix
bekend, dat zij zich wenste te verdiepen
in de verschillende aspecten van het
maatschappelijk en culturele leven in
Nederland en een paar maanden daarna
ging zij met majoor Bosschardt van het
Leger des Heils donker Amsterdam in
om de Strijdkreet te verkopen en om
met eigen ogen te zien, wat zich in die
Amsterdamse binnenstad bij avond af
speelde.
ZELF
Prinses Beatrix weigerde het „vzn
horen zeggen" aan te nemen. En so ziet
zij al haar taken. Ze wilde en wil
zichzelf persoonlijk inzetten voor de
dingen, waarin zij gelooft.
„Ik wil zoveel mogelijk proberen te
begrijpen. Zoveel mogelijk zien en
zoveel mogelijk te weten komen. Daar
voor wil ik de tijd' en de vrijheid, die
ik op het ogenblik heb, gebruiken. Ik
wil nu die dingen doen, waar ik later
niet meer aan toe kom. Dat lijkt
misschien een nogal negatieve benade
ring van de voorbereiding op het
koningschap, maar zelf zie ik er toch
wel degelijk lijn in. Ik zou me niet zo
breed oriënteren, als Ik niet wist wat er
later moet komen. Het is onvermijde
lijk, dat je daarmee bij alles wat je doet
rekening houdt. Ik zou bijvoorbeeld niet
iets aanpakken wat er lijnrecht tegen in
ging." Tot die uitspraak kwam prinses
Beatrix bij het interview met een ANP-
verslaggeefster in januari 1965.
En ook, nu na de verloving, de voor
bereidingen voor het huwelijk, tijdelijk
het leven van onze Kroonprinses sullen
gaan beheersen, zal zU (plichtsgetrouw
en nauwgezet als ze is) zeker doorgaan
met die voorbereidingen op de grootse
taak, welke voor haar is weggelegd in
een hopelijk nog niet al te nabije toe
komst, als zij haar Koninklijke moeder
zal moeten opvolgen.
Reeds in 1947 toonde prinses
Beatrix haar voortvarendheid.
Bij een tuinfeest moest de negen
jaar oude parmantige prinses de
tekst van de liederen die ge
zongen werden voor zich heb
ben om uit volle borst te kunnen
meezingen.
Prinses Beatrix verruimde haar blik door bezoeken aan vele landen der
aarde. En steeds ging er aan zo'n reis een afscheid vooraf
Op het witte paleis in Soestdijk
werd er een goede regel van
gemaakt, dat de prinsessen
dezelfde opvoeding kregen als
alle Nederlandse kinderen. Zo
werd bijvoorbeeld een trotse
prinses Beatrix tot padvindster
beëdigd.
Zich nog niet be-vust van de gevaren, die haar en de haren op deze
overtocht bedreigden, speelde prinses Beatrix op het dek van.Hr. Ms.
kruiser Sumatra, die in juni 1940 prinses Juliana en haar kinderen
v-an Engeland naar het veiliger Canada bracht.
Als een gewoon meisje bracht Beatrix in de hoofdstad Ottawa haar
•cieutertijd door. Prinses Juliana bleef de eerste maanden thuis, maar
moest al spoedig haar verplichtingen nakomen in Canada, de VS en
n de West. Slech'o al en toe zagen de kinderen hun vader. Toen
koningin Wilhelmina in juni 1942 op bezoek kwam. was dat een feest.
In de tuin van de villa te Ottawa werden heel even de oorlogszorgen
•ergeten.
En eindelijk was het 17 juli 1945: men kon scheep gaan naar
bevrijd Europa, na«r vrij Nederland. Van het afscheid van gastvrij
Canada geeft de derde foto een beeld.
Kort voor het vertrek naar de "West dit jaar: samen met Koningin
Juliana op Schiphol.
En overal waar zij kwam, beantwoordde zij de spontane hartelijkheid
der bevolking met een zelfde open spontaniteit, zoals tijdens haar recente
bezoek aan de Rijksdelen in het Caribische gebied.
