m
EB
Kopen via druk op knop
Blad
EENS?
Handig hulpmiddel
aluminium-folie
I Wiesbaden
lanceert j
automaat
Pocket over koelkast
en diepvrieskist
Uw ervaringen met
de bevrijding
ffl
ZATERDAG 29 MEI 1965
STEEDS meer menselijke handelingen worden in onze tijd
door machines overgenomen. Breiden onze groot- of
overgrootouders nog zelf de kousen voor het hele gezin,
naaiden ze met de hand minutieus de statige japonnen met
kantjes en strookjes, wij maken even gauw op de brei- of
naaimaohine dat wat we nodig hebben. Nog verder gaat de
automaat, het ding dat ons van alles levert na inworp
van een geldstuk. Bloemen, postzegels, kousen, spoorkaartjes,
muziek, telefoongesprekken en verpakte levensmiddelen,
koffie, soep en een woord voor de dag worden ons door de
automaat geleverd. Niets nieuws onder de zon. In het oude
Egypte waren er automaten voor de verkoop van gewijd
water. Het laatste op dit gebied is nu de automatenwinkel.
Een ondernemende firma in Wiesbaden kwam op het idee
een werkelijk volautomatische zelfbedieningswinkel te ope
nen die zijn weerga (nog) niet kent. Dezer dagen kon de
Duitse huisvrouw kennis maken. Duizend verschillende ar
tikelen worden haar door de automaten aangeboden en dat
alles onder één dak.
In tegenstelling tot de gebruikelijke zelfbedieningswinkels haalt men
het gewenste artikel niet uit de stand, maar trekt het uit een automaat.
Je moet er wél een koop-penning inwerpen. Zo'n penning ontvangt de
Zilverpapier, zeiden we
vroeger, maar met zilver
heeft het niets uitstaande.
Aluminiumfolie is de juiste
naam, en we geven u graag
wat tips wat je er allemaal
mee kunt doen! Het is reuk
en smaakloos, laat geen geu?
of vocht donr
arme puddin
eigenlijk
Dc laatste jaren
steeds minder warme
gemaakt en dat is
jammer, want vooral in de win-
Hei e vers t rrin ut r -e n *ermaanden vormen zij eer
kunnen egaan er^l>Crr"'K tia"r "e e n goed besluit van dc warme
maaltijd.
Daarom vandaag eens een re
cept van een warme bitterkoek-
-Jllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllljespudding. Hiervoor hebt u no
vlees, losjes in folie verpakken
en zó in het kokende water.
Verschillende groenten kunnen
tegelijkertijd op deze manier
gekookt worden, een portie
zoutloos voor een patiënt: ge
woon verpakt meekoken met de
rest. Sterk geurende gerechten
zoals vis, zuurkool en spruitjes
blijven buiten de keuken en in
de spijzen.
i echte bakster? Het
binnen met folie
bekleden, licht invetten en bak
ken zoals u gewoon bent. De
pannen, de braadsleede bak
vormen blijven heerlijk schoon,
geen aangebrande korstjes hoeft
u meer af te krabben, dat geeft
de nodige besparing op
puddingen slijtage van pannen en.... han
den. Ook de grill al ontdekt3
Met folie kunt u de kip prachtig
grillen, ze blijft heel lang wamt
en alle sappen blijven in hel
klant bij de ingang van
kei. ook al weer door i
op de knop. Zonder deze penning
automatische versperring bij de Tot 10 UUT
ingang van de winkel niet pas-
Die kooppenning begeleidt
wordt Tegen automaten kunnen derziekten, de op handen zijnde
zij niets inbrengen. De automaten- vakantie, de reumatiek of altijd
niet nwt'geijk^grid;6 een"gulden of "LS*
een kwartje inworp zoals wij dat .n Jm.?ar fi3
kennen. Hij neemt geld in elke vriendelijke groet? Ook daar
eist geen betalings- heeft men in Wiesbaden
r defe middel dat je toevallig niet op zak gedacht. Er werd
enkee heb, t= ;n(rf,ripht
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir
dig:
Een halve liter melk,
cijfen;
Ter afsluiting van flessen,
pannen.•schaaltjes of dozen is
folie ideaal en dat ontdekte de
melkboer allang vóór u! Aange
sneden braad dekken we met
aluminiumfolie af en het droogt
niet uit. Oud brood met water
e™£ .tötdV; besprenkelen, inpakken in folie.
even in de oven en kijk hoe
geurig en vers het tevoorschijn
de koper „tapt" graveert de prijs
op de kooppenning. Bij de uit
gang een lieftallig casssière? Mis!
Er staat een zeer koele en zake
lijke automaat, die het totaalbe
drag berekent en met Duitse gron
digheid munten of biljetten in ont
vangst neemt en wisselgeld te
ruggeeft. Diezelfde grondigheid
zorgt ervoor dat ook de uitgang
automatisch versperd is. Niemand
de deur uit zonder betaling!
sochtends zeven tot 'savonds VereenZatTlinq
tien kunnen inkopen. Net als bij
ons is de Duitse winkel van acht
open. Een werkende
Een reëel nadeel is de
restaura
tie ingericht waar je werkelijk
door verkoopsters wordt be- op dat van .klein-textiel en farma-
diend, wat dan wellicht als een ceutische artikelen. Wat van
verademing wordt ervaren. Dc- minstens evenveel belang is: de
ze vriendelijke dames zijn ook ;raa^
staat de kooplustige jfi nna"
lieme kopen gewend. Er
honderdvijftig gram brood (zonder
korst), een ons bitterkoekjes, een
ons rozijnen en geraspte citroen-
Week de bitterkoekjes en het
brood afzonderlijk in een mengsel
van de losgeklopte eieren, suiker,
melk en iets zout. Was de rozijnen
en roer ze met het citroensap door
het geweekte brood. Bestrijk een
warme puddingvorm met boter en
bestrooi hem met paneermeel, doe
laagsgewijze het brood en de bit
terkoekjes er in. zó dat de onder
en bovenlaag uit paneermeel be
staat. De puddingv
In koelkast
yREEMD hoe een
brief kan gaan. Je be
gint te schrijven met
bepaalde dingen in je
hoofd. Als de brief af ia
staan er geheel andere. Dat
overkomt me bijna altijd. Och,
denk ik dan, de volgende keer
schrijf ik nog wel even wat ik
er nu nog allemaal had willen
bijhalen. Maar als de volgende
keer komt, gaat het weer net zo
't wordt weer heel anders dan
je bedoelde, de pen gaat er met
je vandoor
En zo zijn we nu in een
gesprek geraakt dat ik helemaal
niet gewild heb. Waarom is, als
je oprecht van elkaar houdt, het
leven toch soms zo zwaar? Ben
je op verkeerde uitgangspunten
gestart? Verwacht je teveel?
Dat zijn zo de vragen die door
de vorige zijn opgeroepen. Ik
loop er mee om overdag, onder
het werk. Soms zie ik duidelijk
het antwoord, even later is het
weer weg.
JET gaat ons naetuurlijk
A allemaal aan: geen enkel
mens is constant aan het
iverborrelen van vreugde.
(huis)vrouw'km 70 goed"ak^nönit eenzamin£ van de mens. Wie zal een psychologische barrière door- gevuld. Sluit de v
(huis) vrouw kan zo goed als nooit ogen groter waren dan «11 broken Of de mede-menselijkheid geheel anderhalf
ue i.x 6 beurs, van zijn automatische ««au. v.irtv morio- i^arhitesi
De koelkast kunnen we nu
prettig en efficiënt benutten.
Alle restjes aangesneden groen
ten, fruit, uien, haring, melk en
boter broederlijk naast elkaar
mag niet dat kan mits het allemaal
!ei^Thet werd afgedekt met aluminium-
unenleVfrn eist een gehe-
je kunt er niet mee
ichten. En dat doe je
van tijd tot tijd, daar-
winkelsluitingswet niet overtreden lierster
.1 j UvUia, Vain zijn auitim.uiMiit
Ster „SS k.l «psluit'ns bevrijden. Vunlt-
Tegen diefstal
Het wezenlijke verschil tussen
deze automaten-winkel en een
zelfbedieningswinkel is duide
lijk: de ondernemer spaart per
soneel. De primeur in Wiesba
den startte met vier man die hij
het hele koopproces betrokken
zijn. In een zelfbediemngszaak
van dezelfde orde zouden
minstens veertien man perso
neel nodig zijn geweest. Boven
dien wordt het stelen van goe
deren voorkomen. Het over
kwam ons van de week nog, dat
een dame voor ons bij de kassa
nonchalant zei: de aardappels
heb ik al in m'n tas zitten.
Toen de bijdehante caissière
het hoofddoekje van de koop-
ster vlug oplichtte, ontdekte ze
daar onder geen piepers, maar
vlees, koffie en allerhande dure Zilv
dingen. De gevolgen laten zich dp a
raden! Dit komt dagelijks voor, Je r
sprekend moet de gulzigaard of ken? bezorgt,
vergeetachtige zijn inkopen in
bewaring geven, tot hij terug
komt om te betalen.
(zachtjes) koken. Keer de
j en serveer het gerecht
met vanillesaus.
bain folie. Doordat het „zilveren"
spulletje voclitdicht afsluit, is er
ook minder condenswater en
dus ijsafzetting in uw koelkast.
Anoniem
Niet goedkoop voor de onderne
mer. zo'n duizend dingen automa
tiek. De investering vergt het
dubbele van een normale zeifbe-
dieningszaak. De eigenaars hopen
dat dit verschil binnen afzienbare
tijd wordt gedekt door de lage
personeelskosten en de langere
openingstijden. Technisch w
al lang mogelijk zo'n winkel
leven te roepen. Voor
Nu de lange weekenden en de
vakanties weer in zicht zijn:
pak uw mondvoorraad voor reis
of picnic in aluminium-folie; de
kampeerder pakt er alles in wat
niet nat mag worden, zoals zout,
peper en lucifers. Een laagje
aluminiumfolie op de aangebro
ken verfbus is voor de doe-het-
zelver een uitkomst: geer, veUen
of aankoeksels meer. De
Een fabrikant voor koeltechniek zond ons een dubbel-pocket kleintjes zullen in-gelukkig zijn
de éne helft de titel draagt: „Blij zijn met koude", en als ais ze een cadeautje een feeste-
het het boekje wordt omgedraaid „Vrij zijn met vorst". Het eerste tijk aanzien mogen geven met
land betreft was er echter
gebrek aan een voldoende aantal
voor automaten verpakte artikelen.
Maar in de afgelopen jaren hebben
de standaardverpakkingen steeds
meer veld gewonnen. Op het ge
bied van levensmiddelen zagen
dat, net als in ons land.
Duits- deel behandelt de koelkast met alles d'r op en d'r an, en hoe
„zilverpapier", of 'bij hun stad
van blokken een vijver creëren
van dat mooie spul. Bent u een
je er het meeste plezier van kunt beleven. Keukentips en een heel
stel recepten maar ook verpakkingsmateriaal als folie, klemmen,
dozen (die deksels goed moeten sluiten) vonden we er in. „Vrij zuinigerd? Dan kunt u het meer-
met vorst" vertelt alls over de diepvrieskist of -kast. Gratis bij malen gebruiken. Even glad
aankoop van een koelkast of diepvriezer, en voor u die al -r'f
nuttig keukenmeubel bezit a 2.75, postbus 124
ook liet strookje: pocketboek. Een koude beweging!
strijken, afwassen en 't afsluit-
Amersfoort, op middel bij uitnemendheid is weer
voor gebruik gereed.
kersen-op-sap. slaolie, gehaktballen of zuurkool alles uit
Door één druk met je wijsvinger is de aankoop onherroepelijk,
wel tweemaal bedenken, want wegleggen is cr niet meer bij.
Doorknooprok EVE met plooitjes v,
2 x stof 90 cm breed
2 x terugslag
2 x naad
2 x glad vanaf M V
14 plooitjes van 4 cm
restant 84 ctn voor 15 plooidicptcn
84 15 5*/s per plooidicpte
WiltU*
broek maken, dan verlenqt U de zijlenqie
ussenbeenlengte (B)
wijdte kunt U zélf bepalen. U
moet er echter op letten dat de achterpijp
wijder moet zijn dan de voorpijp (Zie
Bij onze kantoren zijn verkrijgbaar:
F.en patronenset vljfbladig in de
maten 36 t/m 48 f
Dit behoeft u slechts éénmaal aan
te schaffen!
Een mapje met visuele voorlich
ting. rokken, pantalons en avond
kleding. Handig als u het schuiven
met patroondelen niet snapt
Een supplement met elk 35 mo
dellen. prettig als u veel naait en
behoefte hebt aan méér modellen
dan wij iedere veertien dagen als
service brengen. De nummers 2,
3 en 4 kosten per stuk
Vergeet niet uw maat op te geven,
vangst na storting of betaling vai
benodigde bedrag bji het bureau va
blad.
Een formidabele stapel
brieven wacht: allemaal be
langwekkend. Uit elke brief
gaat een kleine greep mee:
„Mijn zoontje werd wonder
lijk gespaard tijdens een
bombardement. Hij kroop in
een bedstee. Drie andere
kinderen in dezelfde kamer
kwamen 0111", schrijft mevr.
O. te N. De kliniek waar ik
heen zou gaan voor de ge
boorte van een nieuw kind
werd gesloten; wat een dom
per. de dokter was NSB'er!
Mijn kindje zou Irene heten,
dat stond vastaan de moge
lijkheid van een jongen
dacht ik niet. De melkboer
zou me wegbrengen. Maar
wat een tocht: voor iedere
klant bleef het paard staan,
dat liet de toestand niet toe.
Op de fiets ben ik verder
gebracht. De. 25e mei vieren
we Irenes 20e geboortedag"
gefeliciteerd
Mevr. V. te R. was in Rotter
dam geëvacueerd, toen ze bij
de bevrijding haar oude speel
makker. die geëmigreerd was
en dienst had genomen bij de
Irene-brigade, tot haar grote
verrassing aan de deur vond
met chocolade, sigaretten en
blikjes. We lachten en huilden
van blijdschap, en zijn nu
negentien jaar met elkaar ge
trouwd!"
Vredespijp
„Wij rookten de vredespijp
mijn vader had een Jacobs-
pijp. de Canadezen, die ons
huis tot hun stafkwartier had
den gemaakt, de tabak. We
deden allemaal een trekje.
Nooit heb ik me weer eens zó
blij gevoeld als met de bevrij
ding". Van mej. D. te B. namen
die bevrijders een klompje mee
op een boerderij het liefst
was ik meteen weer naar Den
Haag gegaan. Toen het werk
klaar was en de eerste maaltijd
in Vrij Nederland was genoten,
kreeg mevr. O. o.a. een jampot
met rijst en bessensap voor de
eenzame patiënt mee. Die stond
haar op te wachten: een weer
zien om nooit te vergeten! Bij
mevr. H. B. te dH. namen de
Duitsers een dreigende houding
aan na de bevrijding. „Ook
herinner ik me de dag van he'.
Zweedse brood, hoe ik in de
koude keuken zat te wachten
op mijn man. Na bloembollen
en suikerbieten weer een échte
gesmeerde boterham, voorproef
van de bevrijding!"
Op 1 oktober '44 was mej. v.
D. te N. gevangen in de kerk in
P. We werden bedreigd met
mitrailleurs. De mannen wer
den weggevoerd, wij vrijgela
ten. In april werden we be
vrijd, de Duitsers raakten in
paniek en stalen wat ze pakken
konden. Op Hemelvaartsdag
1945 werd in de kerk bekend
gemaakt, welke mannen waren
omgekomen, dat waren er zo'n
zeshonderd, verschrikkelijk!
Mevr. G. te E. was in de
strafgevangenis in Schevenin-
gen de laatste drie maanden
vóór de bevrijding. Ze kwamen
terug van het aardappelschillen,
toen bleek dat de cellen niet
gesloten waren: „Ik sloop de
cel weer uit en ontdekte een
mede-gevangene. Heerlijk om
daar mee te praten als je
alsmaar in een cel alleen zat.
Ze draaide met haar handen: cr
zat een oranje lintje in. We
hebben het samen gedeeld en
zijn toen het Oranjehotel uitge
lopen met oranje op onze jas.
Ik weet nog niet, hor mijn
mede-gevangene heette een
Duitse soldaat gaf ons nog een
grote „mond".
ben ik 72 jaar. Ik vergeet nooit
dat de Nederlanders zó op geld
belust waren ten koste van de
hongerlijdende naaste." „Buiten
al die nare dingen viel het mij
op. dat de mensen veel meer
met elkaar meeleefden. We
hadden iedere week een bid
stond. Drie zonen en mijn man
kwamen ongedeerd uit de oor
log ik vind dat wij ondanks
veel narigheid ook erg geze
gend zijn" schrijti mevr. v. D.
te R. die meent, dat de choco
lade van de Engelse Koningin
kwam na de bevrijding.
„Mijn man is zeeman. In
maart '40 vertrok hij. I/i janua
ri '45 trok ik naar Friesland om
de kinderen van honger te
vrijwaren. Laat mijn man als
één van de eersten thuiskomen
en ons niet vinden dat
vind ik nog steeds erg!" aldus
mevr. K. tc V.
Moeder v. d. M. maakte de
beschieting en bevrijding in
Klundert mee: vier dagen en
nach*en in een betonnen kelder
van 2'i bij 2 m. met acht
mensen. „We wisten niet of het
dag of nacht was. We sliepen
als er niet geschoten werd
Toen de Engelsen kwamen,
huilden
a
als
Dankdienst
Japans concentratiekamp,
jongenskamp. Op de 15e augus
tus 1945 werd de Jappenvlag
halfstok gehesen er was nadien
geen toezicht meer. We moesten
lopen naar het kamp Ambara-
wa, tien km lang hebben we
gezongen. Toen de capitulatie
van Japan daar officieel be
kend werd gemaakt, rende een
der mannen weg. sneed zijn
kussen open en kwam terug
met een Nederlandse vlag. Een
golf van ontroering ging door
ons heen" was de ervaring van
de heer W. E. te E.
De man van mevr. O. te dfl.
leed zwaar r .n hongeroedeem:
zij ging er op uit om eten te
halen. Zo maakte ze de bevrij
dingsdag mee, al schoonmakend
„Wij merkten nog niet veel
van de vrijheid op 5 mei: we
werden om 8 uur gedwongen in
huis te blijven. In de straat zou
nog gevochten worden, 's Zon
dags hadden we een dankdienst
in de kerk. maar 's middags
moesten de vensters gesloten
worden wegens de dreigende
houding van de moffen. Een
dag later werd de Moeder van
het verzet in Oud-Beijerland.
mevr. Traas, doodgeschoten",
was de ervaring van mej. M.
aldaar. Met haar verjaardag
kreeg mevr. P. te S. voor 50
aan knollen. Het bleken dah
liaknollen en oneetbaar: „We
tien sterk aan hongeroedeem
het leven had geen waarde
meer voor ons vonden we en
we wachtten op het einde. Nu
Mevr. K. te O. was met een
baby en een kleuter ondergedo
ken omdat de grond te heel
onder haar voeten werd van
wege het verzetswerk. Vader
was op een ander adres onder
gedoken. De kleuter werd, op
weg naar pappa's adres, aange
reden door Duitse officieren en
met een zware hersenschudding
en schedelbasisfractuur in Rot
terdam opgenomen. We gingen
door de tunnel zonder licht o»»
de auto en geen licht in de
tunnel: het was een nachtmer
rie. Het kind overleefde boven
bidden en denken het ongeluk
Ons huis was uitgewoond, we
hadden meubels noch speelgoed
maar we hadden elkaar en dat
was het allermooiste van do
bevrijding!" schrijft ze nu.
Trekkersleed
te velletjes over haar trekkers
leed. Ze ging namelijk op hon
gertocht. Kwam. gelegen onder
hooi op een Duitse wagen, de
IJssellinie door en rolde op
wonderbaarlijke manier overal
doorheen. Ze bedelde onderweg
om eten en sliep bij goede en
slechte boeren in het hooi.
Haar ouders stierven van ont
bering. Toen ze in Overijssel
eindelijk wat eten bij elkaar
had geschooid ging de zak,
waarin het kostbaars zat, stuk
en strooide ze als Hans en
Grietje. Drie volle weken is ze
van huis geweest, almaar lo
pend. Onderweg kreeg ze
klompen van een boer. daar
liep je beter op. Met het
moeizaam veroverde voedsel
dat Duitsers en NSB'ers nog
trachtten af te nemen onder
weg. haalde ze met haar broer
en kinderen het eind van de
oorlog! ..Als ik hooi ruik. denk
ik aan ons avontuur, en als ik
kostelijk brood achteloos op
straat geworpen zie. doet me
dat pijn. Nog zie ik de Canade
zen, en later Churchill met zijn
allergenoeglijkst gelaat, door
onze straten komen".
Mevr. J. C. te dll. antwoord
de tijdens een ondervraging
door de SS dat zij de politiek
niet horizontaal, maar vertikaal
zag. De onderdrukkers zeiden
niets meer. 'isschien verston
den ze dat ik bedoelde: „zoals
God de wereld regeert". Zij
werd vrij gelaten... schrijft ze
Mevr. Van A. te V. was in
Friesland bij de bevrijding.
Groningen was al vrij. Het
gezin trok weg. omdat cr ge
vechten dreigden, naar Bierum.
De terugtrekkende Duitsers sta
ken boerderiien in brand. Na
de capitulatie waren cr nog in
de polder gevlucht: „We zagen
verbouwereerd een jeep met
zwaarbewapende Canadezen cn
dachten: wat zal er nu weer
gevochten worden. We zwaai
den niet eens naar ze en
hadden ze wel wat hartelijker
mogen verwelkomen! Het huis
bleek in puin geschoten, maar
gastvrij vond de familie eldeïs
onderdak. Gastvrijheid was een
goede kant van de oorlog, en
met deze positieve ervaring
eindigen we dan deze reeks.
Me', grote aandacht namen we
van ieders brief kennis!
Hulpvaardigheid
Hebt u wel eens... medemen
selijkheid ondervonden? Harte
lijkheid. medeleven, soms op
het onverwachtst? Toen de
nood op het hoogst was, kwam
er voor u redding? Het volgen
de onderwerp: Uw erva
ring met hulpvaardig
heid is een mooie gelegenheid
stille helpers eens in het zonne
tje tc zetten. Op de enveloppe:
Hebt u wel eens, en u weet het
I n de brief het boekje van uw
keuze (De dokter zegt 1, De
dokter zegt 2 of Tipparadc) en
bet adres waarheen we het
mogen sturen. Schrijft u? Be
slist doen!
SamenleVf-:
handje lichten.
natuurlijk v
voor ben je mens. De een laat het
opvoeden eens even na. de ander
stopt met geduld en positief inge
steld-zijn. en weer een ander zet
de rose bril af die zij jegens haar
levenspartner altijd zo dapper
heeft gedragen.
Is dat fout, vragen mij brief
schrijfsters. Hoe zou ik het kunnen
zeggen! Ik ben zelf een mens als u,
midden in de procedure. Maar hier
en daar zie ik een puntje waarbij
ik iets zou willen noteren.
Hl [IER komt er een: ik
merk. dank zij deze ru
briek. dat er velen onder
ons zijn die een hoogge
stemd gevoel hadden toen
zij hun levenspartner vonden. Nie
mand zegt tegen me: och. ik mocht
hem wel. en per slot wou ik liever
getrouwd zijn dan niet, dus...-
Niemand zegt ook: ik was dolver
liefd op hem. wild en dwars door
alles heen, de rest kon me niet
sohelen, dus....
Nee, de gevoelens zitten er
tussen In, en zitten om zo te
zeggen hóger. Ieder had niet al
leen goede voornemens maar bijna
een religieus gevoel; bij de ver
liefdheid kwam een heilige zeker
heid en een duidelijk inzicht van
wat er ontbrak aan de ander en
aan de eigen persoon. Die ontbre
kende dingen zou men, als ik het
zo mag zeggen, met Gods hulp aan
elkaar voltooien. Men had elkaar
als het ware lief met dat ontbre
kende stukje erbij, 't Was niet zo
erg dat Jan stug was, en Piet zo
gesloten en bazig wat geld betrof,
en Jaap te zeer aan zijn ouderlijk
huis gehecht of Kees opgescheept
met zo'n snertfamilie en daarbij
veel te toegeeflijk: jij zou dat
allemaal wel opknappen. En toen
het leven van twee mensen begon
en op allerlei punten in bloei
stond, toen kreeg het zonder dat je
het besefte, vorm. Zoals een boom
in bloei de eigen vorm wat ver
hult, maar, elk jaar weer groen,
toch niet zoveel verschilt van elk
vorig jaar. Op een moment zie je
ineens wat er al was: je verandert
niet meer zo. Zo ben je, zo blijf
je. Jan is nog stug, en de geld
kwestie is er nog, en ook de
snertfamilie en ook dat irritante
toegeven om de lieve vrede wil.
]V[U komt er een ogen-
4 blik van bezinning: zijn
wij wel zo gelukkig? Heb
ben wij wel iets van onze
verwachtingen voor elkaar
gerealiseerd? Nietwaar, heb ik dat
zo niet goed uit de brieven begre
pen? Maar was het uitgangspunt
nu fout? Was het een mengeling
van jonge meisjes romans en een
christelijke opvoeding? Immers, een
christelijke opvoeding geschiedt
met een achtergrond: dat wat je
zijn kunt, wat je hier niet bent
maar eens moogt worden, iets har
monisch. Zitten we nu in een dikke
denkfout ten aanzien van onze
eisen aan het leven? Ik geloof dat
we in ieder geval een kleine
denkfout begaan. Iemand liefheb
ben inclusief het stukje dat hem of
haar nog ontbreekt maar dat wij
er zo graag bij hebben, is fout. Of
de romans of de eis tot volkomen
heid er schuld aan zijn. helpt ons
alleen aan inzicht, maar helpt er
ons niet af. We moeten domweg
een mens gaan liefhebben om wat
hij of zij is. Dat valt niet mee maar
de poging heeft zijn eigen beko
ring. Al pogend komen we tot de
ontdekking dat het een geweldige
opluchting is als je iemand niets
meer kwalijk neemt, 't Wordt
rustig om je heen, cn helder, zoals
een koele dag na een tijd van
beklemmende hitte. En in die rust
die misschien wat liefdeloos
aandoet, maar het niet is, ook de
liefde kent windstille momenten
ontdekken we dan het wonder: we
zien. We zien hoe de ander naar
eigen aard. ook in eigen eenzaam
heid. ons zijn liefde wil betonen.
Op ogen wijze, met eigen gebre
ken. en m ieder geval niet met de
door ons zo gewenste maar niet
aanwezige eigenschappen. Laten
we hopen dat die ander dat nog
.1" ,Pat er door onze romantische
Instelling niets gebroken is. Dat er
bij iemand die steeds aan een te
hoge eis moest voldoen, niet de fut
uit is. Laten we ook hopen dat we
ontdekken dat de ander bezig is
door een onzichtbare muur heen te
breken. De eerste keer je hand op
die van de ander leggen is de
moeilijkste. Vooral als de ander
méér verwacht. Maar de tweede
keer is al een weldaad. En alle
volgende keren worden samen je
leven. Een nieuw leven. Een naar
menselijke maatstaf misschien niet
„geslaagd" maar naar goddelijke
maatstaf zeker verzoend leven.
