Gereformeerde burgers werden troubadours Alles goed en u/el DE NIEUWSTE PANTALON: TS-Quality^-^vari^ïZs/i&tt Volk en school drijven steeds verder uit elkaar Functie van huisarts is aan t veranderen Een woord voor vandaag Scholieren genoten van Jeugxlluclitvaartdag '65 DONDERDAG 22 APRIL 1965 Dr. B. Rietveld voor Schoolraad: (Van onze onderw^sredactie) UTRECHT ,,Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat volk en school uit elkaar drijven en wel omdat het steeds moeilijker wordt bruikbare bestuursleden voor onze schoolbesturen te vin den. De reden hiervan is niet ge legen in de mentaliteit van de N-ederlander, die veel en graag vergadert, maar in de speciali satie die meebrengt dat een niet specifiek deskundige verantwoor delijkheid moet dragen over een organisatie van deskundigen". Dr. B. Rietveld, waarnemend voor zitter van de Schoolraad voor Scholen met den Bijbel, zei dit gistermorgen tijdens de 72-ste algemene vergade ring, die in Utrecht werd gehouden. In de eenvoudiger verhoudingen van vroeger was het voor een bestuurslid nog wel mogelijk mee te leven bij de beoor deling van bijvoorbeeld nieuwe metho des en de keuze van de leermiddelen. Bij een steeds verder gaande ontwikke ling en specialisatie van de deskundig heid zal een niet deskundig bestuurslid zich evenwel steeds meer gehouden voe len tot luisteren en volgen, waarbij het verantwoordelijkheidsbesef wel eens in de knoei kan komen, zo zei dr. Rietveld. Deskundigheid Voor het onderwijs heeft men een diploma didactiek nodig en voor de opvoeding een diploma psychologie, de bestuurder van de school bezit echter geen van beide. Kwam hij vroeger eeai heel eind met zijn gezond verstand, de rondborstige nuchterljng die dat nu probeert maakt zich belachelijk. Daarbij komt nog dat de organisatie van het schoolwezen en de financiële gang van zaken ook een grote deskun digheid vereisen, die men zich niet zo snel eigen maakt. Dat is, zo zei dr. Rietveld, ook een reden waarom velen een bestuursfunctie niet aan trekkelijk vinden. Voorts wordt er aan de activering van de ouders vaak lippendienst bewezen. Noch de onderwijzers en schoolhoofden, noch de besturen zijn altijd onverdeeld blij met de aandacht van de ouders. Vaak is die wel zeer dilettanterig en de ijver van vele vaders is meer te vrezen dan te begeren. Waar echter het bestuur toch zal moeten worden gevormd uit het volk dat het christelijk onderwijs begeert is de afstand tussen dit volk en de school een belemmering te meer voor het aantrekken van goede bestuurders. Dr. Rietveld noemde de positie van een bestuur niet zo gemakkelijk, hoewel de zaak juridisch eenvoudig genoeg is, omdat de bijzondere schctol kan worden vergeleken met een particulir bedrijf. De eigenaar van het bedrijf is tevens de bestuurder. Hij kan mensen in dienst nemen tegen bepaalde voorwaarden binnen die voorwaarden hebben ze te doen wat de patroon hun opdraagt. De moeilijkheid is evenwel dat de school niet slechts een technisch be drijf is, maar ook onderwijs- opvoedingsinstituut. Dit heeft tot ge volg dat school en volk gemakkelijk uit elkaar drijven. De neiging bestaat bij sommige onderwijzers om aan het bestuur de taak toe te kennen het bedrijf te „runnen", maar het mogelijk te weren uit de wezenlijke arbeid van de school in onderwijs opvoeding. Dit is, zo zei dr. Rietveld, een onzuivere opvatting. Geen boze jonge mannen Ds. Popma over UTRECHT Bij alles wat er verandert in de Gereformeerde mamienbrOedeiS Kerken blijft dit de sterke kant van het gereformeerde leven: de (Van onze kerkredactie) sterke behoefte, om te luisteren het levende Woord levende God. Door de nadruk, die de exegese blijft behouden krijgen allerlei bijbelse grondwoorden thans een nieuwe klank. Dit betoogde ds. S. J. Popma van Amsterdam gisteren op de jaarverga dering van de Vereniging van predi kanten van de Gereformeerde Kerken in Nederland. Hij sprak er over recente publikaties over het gerefor meerd leven van een vorige generatie, zoals van Ben van Kaam, De Gooyer Risseeuw. 3a. Popma constateerde met vol doening, dat er geen omzien is in Opening artsen-instituut Dr. J. C. van Es: speciale opleiding Paasvergadering CSFR Prof. Mekkes sprak over geschiedenis LUNTEREN Prof. dr. J. P. A Mekkes heeft op de Paasvergadering va de CSFR gesproken over De christenen en de geschiedenis. Juist voor de christen is het een actuele vraag hoe we de geschiedenis moeten bezien. We zeggen wel dat alles in Christus is, aldus prof. Mekkes. maar geldt dat ook voor crises? In onze tijd wordt de visie op dc geschiedenis beheerst door pragmatisme en historisme. Hoe moeten we nu al christenen oordelen? Dat gaat alleen als we de dingen zien in de samenhang van het geheel van het gebeuren. Geschied schrijving is beschrijving van de redding der wereld. Hij is de vertroosting in ons leven. Die de wereld gered heeft, ook in ons leven in de geschiedenis. Het is echter slechts te zien voor degene die gelooft. Geloven niet in de zin van aannemen dat het waar is wat de bijbel zegt. maar ondergaan en opstaan met Christus kan ons de ware blik op de geschiedenis geven, aldus prof. Mekkes. Protestantse groep in Engeland tegen de EEG LONDEN Het Britse Protestantse Genootschap voor de waarheid heeft verzet aangetekend tegen nauwere ban den tussen het protestantisme en het rooms-katholicisme en het betreurd dat Britse politici steeds meer belangstelling gaan tonen voor EngeLands toetreding tot do „door de rooms-katholieken over heerste Gemeenschappelijke Markt." Alfred Kensit. de secretaris van het genootschap, opgericht ter bestrijding van „niet-evangelische praktijken" in de Anglicaanse Kerk zegt in een zojuist uit gegeven vlugschrift, clat het protestantis me voor een crisis staat. Eenheid met de rooms-katholieken is onmogelijk, aldus Kensit, want Rome zal erop staan dat wij op alle bel-igrijke geschilpunten zullen toegeven. de revolutionaire ontwikke lingen op medisch en maatschap pelijk terrein is de beeldvorming van de klassieke huisarts eigen lijk nog steeds blijven bestaan. Zowel in de wetgeving als in de universitaire opleiding wordt in principe nog steeds gewerkt met een huisarts, die vijftig jaar ge leden bestond, maar die nu niet jmeer bestaan kan. Dit ziet ieder een wel in, zodat van alle kanten dit beeld van de huisarts geredu ceerd wordt. Déze reductie is echter een continu functieverlies van de huisarts. Als dit proces nog verder zou gaan, zou de huis arts wel eens kunnen uitsterven". Deze vrij sombere schets van „de" huisarts gaf vanmiddag dr. J. C. van Es, directeur van het Nederlands Huis artsen-Instituut in een toespraak ter gelegenheid van de officiële opening van dit instituut door prinses Beatrix. Dr. Van Es voegde er echter onmid-l dellijk aan toe, dat de moderne maaf- scliappij ook nieuwe mogelijkheden1 biedt voor de huisarts. Hij concludeer-| de dat er geen sprake behoeft te zijn van een functievermindering maar wel van een functieverandering van de huisarts. Geen doublures Om deze kloof te overbruggen is nu het Nederlands Huisartsen-Instituut opge richt, dat een tweeledig doel heeft: on derzoek en opleiding. Er zal een we tenschappelijk verantwoord onderzoek nodig zijn om een antwoord te krijgen at de huidige huisai Van Es. Enerzijds het functioneren huisarts onderzocht moeten worden. Aan de andere kant moet het onderzoek richt zijn op de inhoud van het werk van de huisarts, op het mozaïek van ziekten, waarmee hij in aanraking komt. Het N.H.I. wil voorts op experi mentele basis een speciale opleiding tot huisarts geven, welke opleiding natuur lijk geen doublures van de universitai re artsopleiding mag innouden. De op leiding zal moeten bestaan hit een korte voorbereiding op het NHI en tentschap bij een of twee huisartsen. De ze speciale opleiding tot huisarts moet naar het oordeel van dr. Van Es op één lijn gesteld worden met een opleiding tot specialist, wat dus onder meer inhoudt, dat de arts-in-opleiding een salaris moet ontvangen. De opleiding tot huisarts mag dus niet een verlenging van de studen tentijd betekenen. Op bescheiden schaal zal het NHI ook zelf enige na- en bij scholing geven, zo merkte dr. Van Es Voordat dr. Van Es aan het woord kwam vertelde de voorzitter van het Ne derlands Hulsartsen Genootschap, dr. J. A. Huygen, een en ander over totstandkoming van het instituut. Na de de rede van dr. Van Es verrichtte prin- Beatrix de opening, die werd gevolgd wrok. De ..angry young men" ontbre ken vrijwel geheel. Jan Wolkers, Han Lammers en Hein Donner zouden kunnen worden genoemd. Van Kaam c.s. uiten hun kritiek echter vanuit hun huidig gereformeerd bewustzijn en weten zich daardoor verbonden met het vroonuheidstype van gerefor meerd stempel. Echte vroomheid wordt echter vaak misvormd door het levensgevoel van de tijd. Het (klein)burgerlijke levens gevoel van de periode tussen beide wereldoorlogen (zich kenmerkend door ijverig, betrouwbaar en nauwge zet werken en de behoefte aan een duidelijk gezagspatroon) werd nog speciaal geaccentueerd bij de gerefor meerden, door de twee afscheidings bewegingen, die zij achter de rug hadden. Er heerste een sterk saamhorig heidsgevoel, ja ook wel door de gemeenschap der heiligen, maar even zeer door het besef van de gemeen schappelijke vijand. Er waren duide lijke standpunten. De aarzelenden werden niet voor vol aangezien. Kortom: het burgerlijk levensgevoel voelde zich veilig binnen de burg. Buiten de wallen heerste de gevaar lijke wereld. Daar vond men de dolende ridders, de troubadours en de vaganten. Maar nu? Het burgerlijk levensgevoel is in de hele Westeuro- pese cultuur verleden tijd geworden en ook de gereformeerden zijn uit de omwalling naar buiten gekomen, niet in slagorde, maar als vaganten en troubadours. De gereformeerde familie Doorsnee voelt zich naast en niet meer tegen over haar wereldse tijdgenoten. We hebben behoefte aan medemenselijk heid. We zitten met elkaar in hetzelf de schuitje en zware woorden doen het niet meer. We voeren nu een gesprek op voet van gelijkheid. Het gevaar is echter, dat nu te veel gerelativeerd wordt. Ds. Popma waar schuwde er met name voor, dat de bijbelse boodschap gereduceerd wordt tot een louter troostend woord en de klassieke gereformeerde belijdenis zo op de achtergrond komt. Huiver u In de discussie, die op ds. Popma's door een korte rondleiding door het ge-|]?etoo£ vroe2 prof. dr. J. v. d. bouw, dat gevestigd is aan de Maria- Berg aandacht voor wat hij noemde hoek 4. I een misplaatste huiver van de domi nee voor de gemeente. Er zijn op de kansel wel nieuwe vormen, maar de nieuwe inzichten (bij voorbeeld ten aanzien van Genesis, de ethiek en de kerkbeschouwing) durft men nog te weinig uit de sfeer van de studeerka mer te halen. Wordt de gemeente niet onderschat, door al te gauw te zeggen „daar zijn ze nog niet aan toe"? De vergadering werd voor de laat ste maal geleid door ds. P. D. Kuiper van Sassenheim. In zijn openings woord gaf hij wat luchtige bespiege lingen over de preek van nu. Hoewel de puntverdeling al lang is afgeschaft, lijken de meeste preken toch nog volgens een vierdelig recept opge steld: 1. wat zegt de tekst; 2. wat kan ik daarvan niet gebruiken; 3. wat doe ik er zelf bij; 4. hoe krijg ik de 25 minuten vol. Voorzover de tale Kanaans nog gebruikt wordt, is het die taal, zoals de Samaritanen haar gesproken moe ten hebben. De dominee spreekt trou wens helemaal niet meer. Hij praat, maakt een praatje. Zo krijgt het begrip „praatjesmaker" op de preek stoel een geheel nieuwe, gewijde betekenis. Het past verder, te praten in onafgewerkte zinnen en „hardop te denken", een kostelijke uitvinding aldus ds. Kuiper, die nog verbeterd kan worden door het denken geheel achterwege te laten. De kerk moet de noodzaak van aanpassing van de snit van onze tijd honoreren, net als de steeds progres sievere ARP (de smalle(n)broek zit al in het ministerie). De scheidende voorzitter wees er tenslotte op, dat de predikant -n al zijn zoeken naar nieuwe vormen nooit los mag raken van het evangelie, dat hij verkondigt en steeds het leven buiten zichzelf in Christus moet zoe ken. Bij acclamatie werd mr. dr. J. Ozinga te Lunteren als opvolger van ds. Kuiper gekozen. Diens eerste daad als nieuwe voorzitter was, de vereni ging voor te stellen ds. Kuiper te benoemen tot erelid. Secretaris werd ds. G. Meijster te Ede. SMETHWICK (Engeland' De medi sche autoriteiten van Smethwick hebben bekendgemaakt dat daar twee weken geleden een drie-jarig Westindisch meisje en twee Westindische vrouwen met tv+os in een ziekenhuis zijn opgenomen. Men heeft deze ziektegevallen geheim genen den. om te voorkomen dat *er in de stad paniek zou uitbreken. Toen gij jonger waart, omgorddet gij uzelf en gij gingt, waar gij wïldet, maar wanneer ge eenmaal oud wordt, zult gij uw handen uitstrekken en een ander zal u omgorden en ti brengen, waar gij niet wilt" (Johannes 21:18). Met deze woorden beëindigt de Here het, als het ware, vraagt gesprek met Petrus. Johannes voegt er aan toe, dat de Hert Petrus te kennen heeft willen geven met welke dood hij God eens zou verheerlijken. Toen gij jonger waartJa, als de mens jong is, tekent hij de weg voor de toekomst voor zichzelf uit, helemaal precieij Zo zal het gebeuren, zo zal het gaan. Petrus kan er van mee praten. Hij is de man, die de vrijheid lief heeft, die graag doel wat hem invalt. En hij verschilt daarvan niet van de ment, van deze tijd. Wat is het niet een ideaal eigen baas te zijn in het leven. Maar het kan ook anders worden. Het kan ook zijn, dai anderen de mens brengen waar hij niet wil zijn. Petrus zal he1 gaan ervaren. En wie van ons heeft het ook niet eens ontdekt', De Here zegt: Maar wanneer gij eenmaal oud wordt. Hot dikwijls valt niet de klacht te beluisteren: Mijn leven anders geweven dan ïk had gedacht? De mens, die over eei groot aantal jaren kan terugblikken ziet wat er is geworden van zijn hoop en zijn verwachtingen. Een ander heeft hern omgord. Als voor hem de Here dan maar die Ander mag zijn, In Zijn handen zijn wij wel geborgen, waarheen Hij ons brengt. Daarom ontbreke nooit bij het maken van plannen voor de toekomst, de toevoeging: Here, indien Gij het wilt. Doet Gij maar zoals Gij het wilt. Wij lezen vanavond Petrus 2 vers 1 tot 10. SOESTERBERG Met bewon dering zagen gisteren ruim acht tienhonderd jongens en meisjes op de vliegbasis Soesterberg naar de duizelingwekkende acrobatische toeren, die een der piloten van het vermaarde kunstvluchtteam Whis key Four, met zijn toestel in de lucht uithaalde. De jongens en meisjes kwamen uit alle delen van het land om de Jeugd- luchtvaartdag 1965, die georganiseerd werd door de Koninklijke Nederland se Vereniging voor Luchtvaart in sa menwerking met de Koninklijke Luchtmacht, op Soesterberg bij te wo- Veel belangstelling trokken vooral de vliegtuigen van de Marinelucht vaartdienst, van de Nationale Lucht- vaartschool, van de Koninklijke Lucht macht en van het 32e squadron van de Amerikaanse luchtmacht, die op één der rolbanen stonden opgesteld. Ook konden de scholieren in één der han gars een aantal geleide wapens zien. In de ochtenduren waren er de monstraties met lijnbestuurde motor- modelvliegtuigen, en met honden en personeel van de luchtmachtbewaking, Zweefvliegtuigen van de KNWL, hef- schroefvliegtuigen van de MLD. een Neptune en Tracker van die dienst werden voorgevlogen en gedemon streerd tot groot plezier van de scho lieren. Door de te laag hangènde be wolking kon het kunstvluchtteam Whiskey Four niet opstijgen, maar een der piloten gaf toch een demonstratie De tentoongestelde vliegtuigen kon den nauwkeurig worden bekeken en menigeen liet zich neer in de vlieger- stoel van een supersone Delta Dagger der Amerikanen. De algemeen secretaris der Konink lijke Ned. Vereniging voor Lucht- vaart, de heer P. J. Yperlaan, bood in zijn sluitingswoord kolonel De Wolff, die alles tot in de puntjes had zorgd, een historische foto aan uit de begindagen van Soesterberg. De foto was afkomstig uit de nalatenschap van de eerste commandant van de toen malige luchtvaartafdeling, kolonel der genie H. Walaardt Sacré. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te De Bilt (U 3de pred.pl.: P J. de Bruljn te Groningen; door de gen. synode tot legerpred.: S. Meyburg te Roswinkel. Aangenomen naar Wilnis (U.): J. H. van den Bank. kand. te Wilnis, die be dankte voor Molenaarsgraaf. Brandwijk, Sint Annaland. Leerbroek, Stellendam (toez.ï en Harskamp (Gld.). Bedankt voor Rijswijk (Gld.): J. L. Maris te Zuidland. GEREF. KERKEN (vrügem.) GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Amsterdam-C.: G. Schip- aanboord te Apeldoorn, die bedankte voor Ophe-usden. REMONSTR. BROEDERSCH. KERNEN VAN Kerkklokken (2) INGEZONDEN STUKKEN Bedragen lngezonden-atukkenrubrlek kunnen door alle lezer» en lezeressen!) worden geleverd en worden geplaatst guiten verantwoorde- ijkheid der hoofdredactie. De redactie behoudt zich het recht voor stukken ie weigeren en in te korten - schrijft o dus zéér kort! Er kanalleen ivorden gepubliceerd met volledlge yM-m^ldinKH van Dat de heer Pannebakker zelfstandig denkt is mij reeds lang bekend; ook Wie niet beter andere lezers moet zijn heldere visie J-4 v zijn opgevallen. In zijn laatste geestes- produkt is echter sprake van s— opmerkingen waaraan niet zonder oorbijgegaan mag Kerkklokken (5) Waar haalt de heer P. het vandaan? Kerkklokken (10) erger: het plechtige kerkklok- Wat orden. P. vraagt zich af waartoe het kerkklokgelui op zondag dient, terwijl hij eei verder suggereert „dat meo de mensen er op geforceerde wijze mee naar de kerk tracht te lokken". Maar deze „verklaring" bevredigt dhr. P. toch zeggen dat de heer P. over kerkklokgelui een gedeelte uit enige „Mein Kampf' had overgenomen. Ver der denkt de heer P. niet zelfstandig, maar nihilistisch en is daarmee een der vele kleurlozen, die we helaas in deze regel tijd moeten signaleren. Rotterdam Kerkklokken (6) Hoe kunt u zich r blijkbaar ook niet, gezien zijn vraag. - Het luiden van de klok is een teken ergeren, heer P.? Ligt u s zondagsmor- de gemeente dat deze zich onder gens misschien te lèng op bed? Maar p- :o laat ik u dan een goede raad mogen warempel ge]ui op zondag of het gejakker zijn stukje 3ie aut0's de hele zondag maar door? Daar erger IK me nu aan. Ik denk dan wel eens: is het nu Gods dag of een doodgewone uitgaansdag, een dag van plezier en lol maken? De catechismus leert, dacht ik, dat we naarstig tot de gemeente Gods moeten komen. Ik hoop van harte dat u. heer P.. nog eens een trouwe kerkganger mag worden. Chris tus is ook voor uw behoud gestorven! Meerkerk H. Alting M. A. Benders Gods Woord kan scharen. Er sprake van dwang. Schiedam T- v. d. Akker Kerkklokken (3) Het luiden lokmiddel, zoals dc heer P. meent, r Stop. als u 's zaterdagsavonds naar bed gaat watjes in de oren. dan hebt u geen last. En laat de klokken dan maar luiden, dat is weer aangenaam de kerkganger en u kunt rustig geen doorslapen. Nog beter "•at vroeger opstond e Tiende buren waren weggehaald. Ik dode zondag. hoop en ik weet zeker: velen mèt mij Den Bommel C. Snij dat de kerkklokken nog lang gehoord mogen worden in de stad en dorp KCFKliTOKKCtl ('y d. Leen-Qualm Kerkklokken (4) Vriend P. heeft al 41 jaar gedacht waar het klokgelui 's zondagsmorgens voor dignt. Vraagt hij wellicht naar de bekende weg? Een lokmiddel? Neen: lokmiddel wordt, dacht ik, gebezigd het vangen van vogels. Laat de heer de laatste oorlog: luchtalarm! p Wat vroeger naar bed gaan en wat NÉ 'to' vroeger opstaan, dan heeft hij geen last meer dat zijn vroege zondagsrust ..op zo gruwelijke wijze" 'naar hij zegt) ver- Wanneer de kerkklokken niet meer mogen luiden voorspelt dat weinig goeds, want dan horen we sirenegeloei, bij het vangen zoals in de laatste oorlog: luchtalarm! - Dat zult u zich na 41 jaar zelfstandig denken toch ook wel herinneren, heer Ik ben net als u buitenkerkelijk wel gelóven in God. Waarom gaat u nu het punctueel nakomen van zakelijke afspraken verge- A. v. d. Griend Kerkklokken (8) De heer P. heeft een zeer hoge dunk nu Iuist van zichzelf dat hij geen wekker of het Paas- kerkklok nodig heeft om ergens op tijd feest moest komen, wat toch net so goed ,t aijn Hlj lijkt haa5t 80ed voor deie voor u en mij is. als voor kerkmensen, wereld. Zelf word ik bijna elke zon- haJf 1() ajs En praat u nu niet over het récht de kerken, want niemand dwingt ons. Bekijkt u het nu eens minder somber als u die 1 kunnen toch ook vreugde geven, want wel of niet naar de kerk heer P., laat die klokken elk jaar het Paasfeest maar inluiden. Immers als we ergens dankbaar voor mogen zijn is het toch wel dat het eens Pasen is gewor den. Dan zult u zich niet langer ergeren aan het (vredige) geluid van kerkklok ken; het gaat bovendien uit boven alle verschil in geestelijke richting: het 3 alleen maar horen dat God bestaat Christus leeft! Rijswijk Mevr. W. Eiselin-Hoon dagmorgen wakker, niet ieder mens al op is maar om 7 of 8 uur. als vele voetbaldwazen met autobussen vertrekken en met hun gejoel en getoe ter de hele buurt wekken. Waar halen zij het recht dan vandaan, let wel: op de ZEER VROEGE zondagmorgen? Rotterdam J. Tims Kerkklokken (9) geestelijke richting: het laat geweest. Wordt deze „terechtwijzing' r Ho* n„A Koefoo* misschien alleen maar ingegeven door haat? Rijnsburg L. de Mooij Dood van student Door de middeleeuwse kwajongens achtigheid die onder een steeds kleiner deel onzer studerenden heerst en gecul tiveerd wordt is er weer een student om het leven gekomen. Hoevelen zijn er al in de loop van de tijd verminkt, verwond en niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk beschadigd? Men zou natuurlijk kunnen zeggen: de. jongelui die zich vrijwillig aan deze kwellingen onderwerpen verdienen niet beter. Maar vergeet niet dat er mensen zijn die tegen zichzelf beschermd moeten wor den. Wel. en met die bescherming is het nog niet in orde, anders was zulke gevaarlijke onzin al lang verboden. Apropos: als het waar is dat uit TRES bij voorkeur onze diplomaten worden gerecruteerd, dan is het geen wonder dat onze diplomatie is wat zij is. Den Haag F. B. Weijling Misverstand Mijn oog viel op een klein artikeltje in uw krant van de 13de dezer. In een kop wordt gesteld dat de PSP tegen algehele dodenherdenking zou zijn, ter wijl de er onderstaande inhoud het tegendeel beweert. De PSP is dus juist wél voor dodenherdenking. Kort gele den werd gezegd dat een PSP-er tegen het Sinterklaasfeest zou zijn. Achteraf bleek dat een SGP-er uit de Rijssense gemeenteraad zich hiertegen had geuit... kortom, die vergissingen „vallen" vaak zo dat zij de PSP (toevallig?) in diskrediet brengen. Vandaar deze nade re toelichting. Leiderdorp C. Walle Advertentie De grote advertentie van de Her vormde Kerk over een halve pagina deed mij de haren t e berge rijzen. Onverantwoordelijk; het wemelt van reclamekundlge en kerkelijke fouten, negatief, dubbelzinnig, duur, dwaas, on- dige herhalingen, niets zeggend, zon- Democrat ie Nu wij in welvarend Nederland zo gaarne broederlijk met iedereen willen samenwerken vergeten we maar "al te gauw dat slechts enige honderden kilo meters van ons vandaan nog steeds miljoenen mensen gebukt gaan onder een nationaal-socialistisch regiem, wach tend op hun bevrijding. Als wij binnen kort onze bevrijding herdenken is hei onze plicht aan deze mensen, die niet 5 maar 25 jaar welhaast uitzichtloos op hun bevrijding wachten, te denken. Hoewel tenslotte ook op het Iberische schiereiland de democratie zal zegevie ren rust op ons mede de verantwoorde lijkheid voor hetgeen daar gebeurt. Niemand kan zeggen dat we het niet geweten hebben, want dagelijks bijna kunnen we erover in onze kranten Iedere Nederlander behoort m i. lid te worden van de onlangs opgerichte ver eniging „Democratie voor Spanje" op dat wij gezamenlijk de wereldopinie op dit uiterst belangrijke vraagstuk kunnen richten. Het adres der vereniging luidt Postbus 1523. Amsterdam Rotterdam N. C. Schenderling Vrouw in het ambt (3) Ik betuig adhesie met de ingezonden stukken van de heren A. Imanse en H. Zwart, als zij zeggen dat de vrouw beslist niet in het ambt moet worden toegelaten. Het is m.i. op bijbelse grond niet verantwoord. Rotterdam Johs. van Dorp. Vrouw in het ambt (4) Met verbazing lees ik die serieus gestelde ingezonden stukjes over de vrouw in het ambt van verschillende Heren. En dat allemaal in 1965!! Uw onderworpen Schiedam Mevr. G. J. Spiessens IIoo<I run toren ken. Wie zijn dan links-Hervormd? Dl Zeker de mensen die lid zijn van de Partij van de Arbeid... Wat mij ergert is dat sommige predikanten zo uitdruk kelijk vermelden dat zij lid van deze partij zijn. Zijn zij dan dominee gewor den om lid te worden van een rode, een wereldse partij? Ja. zeggen dezulken ig verder: een christen behoeft toch nie! Zi op een chr. partij te stemmen, hij behoeft toch geen chr. dagblad te lezen en hij behoeft zijn kinderen toch niet naar een chr. school te sturen? Inder daad: alles wat maar aan „rechts" herinnert moet weg. Ook hier (naar mijn mening althans) geestelijke ar moede. Rotterdam H. de Kok sr. I" Criminaliteit Uw artikel over toenemende misdasd in Amerika lezende (zondagsblad verleden week) dacht ik. dat we eigen land kunnen blijven als i meer misdaden gaat: moord, »ld roof. aanranding, fraude zijn aan de j, orde van de dag. Pas weer in Eindho- kind vermoord. Wat een leed. Er komt meer vrees bij ouders die hun ,J, kinderen inprenten: vreemde mensen mee. We maken ons druk over van alles enf* nog wat, maar intussen is er differ toenemende criminaliteit. Nu zal misdaad er altijd blijven, echter vraagt ;j el eens af of de rechterlijke^ macht niet te gauw concludeert grond van medische rapporten \v< ot ziek-zijn of ontoerekenbaar-^ zijn van misdadigers. Ja. zegt men wel eens. al die dit»a*» an nu dat zijn begeleidende verschijn selen van de welvaart; het hoort er nu eenmaal bij. Als dat zo is, dacht ik, kan de welvaart wel eens een helvaart blijken te zijn. Vlaardingen L. Stuurmi» Vietcong eigen landen de armoede uitbannen dan pas naar buiten treden. Is in Indonesië voor de bevolking alles zo rooskleurig? Niemand die dit gelooft Eerst het onkruid in eigen tuin wieden en dan eens verder zien. Waar geen armoede is is ook geen communisme van betekenis, want dat heeft men dan niet (meer?) nodig. Roterdam j. Soetens Gewetensnood (2) Rechts-Hervormden zei vorige week In deze rubriek de heer C. Deijkcrs. danken aan wt. de Nederlandse onder objectief verstaat. Wanneer hij W de geschiedenis wil duiken, dan mod dhr. Van S. weten dat de fout bij Amerika ligt en dat de communisten t' zich pas later mee zijn gaan bemoeien. Ik van mijn kant acht het bepaald kortzichtig indien men niet inziet del het op deze wijze wel op een derde (en laatste) wereldoorlog uit moet lopen. Aspercn i Ooyflj PUBLIKATflE VAN A K U ARNHEM W

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1965 | | pagina 2