Oudewaters heksen komen at ZATERDAG 17 APRIL 1965 (Van een onzer redacteuren) Remonstrantse letters op de nieuwe deur van het iets schuin is aan de Markt te Oudewater, waarin in 1560 Jacob Hermanszoon, beter bekend als zeventiende weinu, aaT is juist. Maar er irroegste tijd van haar zever wn het verleden grondig uit i Maar ondanks dit verlies i 'iroont, is Oudewater nu on terug te vinden uit de heeft de meeste sporen alle i des lands' ^■^EAROOM" staat er in re I vooroverhellende, zeventic f de theoloog en stichter de Arminius, werd geboren, t Kan dat niet? Kan iemand uit 1560 niet ^/elnu, dat is juist. Maar er is daar in Oudewater maar weinig meer oegste tijd van haar zevenhonderdjarig bestaan. De tand des tijds itgewist. het feit, dat er slechts één Arminiaan meer binnen de haar schoonheid wellicht nog even belangrijk, als het vroeger lom haar handel was. Als het stadje van 3 tot I I september zijn verjaardag viert, zal het dat ^■Jiatste goed laten merken En dat er „tearoom" op de deur van het Arminiushuis staat, is het bewijs van, dat het historische mes bovendien aan twee kanten snijdt De Oudewatersen (zoals de 70-jarige onbezoldigde stadsarchivaris A. W. den Boer de inge- letenen noemt) maar volgens burgemeester H. J. M. Bosma zijn het Oudewatemaars glL.met de klemtoon op de n" zijn er zich ter dege van bewust dat ze in een bijzonder stadje Vonen. De middenstanders begrepen best, dat hun zakelijke belangen schuil moesten gaan achter antieke puien en gevels. ,,Dat trekt bekijks", zei een van hen. En een ander liet onlangs fels naam van de plaats, waar zijn jongste spruit was geboren, op het kaartje vermelden: ,,Blij- Ittrk" (van de televisie). Want ook dat is Oudewater. 1 Maar de exclusiviteit komt wel heel duidelijk tot uiting, nu besloten is dat het hoofdkwar tier" van grappenmakers-in-het-groot, The Ancient Order of Brother John, hier zal worden bevestigd. De voorzitter van deze exquise club, waar van slechts vijftig leden uit de hele wereld lid ]ijkjin' 's ^eer S'es Numann, een 245 pond wegende (zoals de historische heksenwaag van Dudewater uitwees) directeur van ,,een bekende gloeilampenfabriek in het Joop Geesink („vriend van de voorzitter") zal een „standbeeldje" van zijn 2 flat in Oudewater plaatsen. Maar goed: het twerfegon bij Armi- ius. Of eigenlijk egint het na- laan lurl*J'k n°2 eer' er. Oud-gemeente- icretaris A. W. Boer weet aar alles van te ertellen. Hij eeft zich zijn v ele leven bezig ehouden met de estudering van ludewaters ge- chiedenis en eeft daarbij mar ante aspecten ntdekt. Zijn ge- egen kénnis van historie resul- riendschap met erschillende ^aanstaande iren. Binnen- t verschijnt i zijn hand ivendien een dik ad. Voorts is de Den Boer oorzitter van de laatselijke VVV. De oudste nog staande herin- enng aan het erleden van Ou- •water is de her- irmde kerk. Zo- Zo zal Oudewater er in september uitzien. De hele bevolking gaat ter gelegenheid van het zevenhonderd- jnirg beslaan in historische kledij. Zelfs de bakker en de melkboer zullen „in passende kleding" hun boodschappen bezorgen. Deze op- 487 w s die zij afkomstig uit de iertiende eeuw. Op het ogen- ik wordt de kerk fraai geres- ureerd. Vanaf grcte afstand rent het bouwwerk boven het ndschap uit. De kerk staat liswaar wat aan de rand van stad, maar dat komt doordat bebouwing zich in een andere chting heeft ontwikkeld. Bij het opbreken van de vloe- n in de kerk heeft men ont- •kt. dat er omstreeks elfhon- !rd al een Romaans kerkje •ft gestaan. Zoals elke stad die zich res ideerde, heeft Oudewater ook 1 gehad. In 1321 kreeg men larvoor toestemming van graaf ïllem III („De Goede"). In de mooie verlichting die aanbrengen, beter uit.) Lombaardhuizen wil gevels afkomstig. Maar inmiddels had Oudewater zijn machtspositie verloren. Hoogtepunten in de ge schiedenis deden zich vrijwel niet meer voor. Het thans 4398 inwo ners- en 224 hectares .tellende stadje weerspiegelt gelukkig nog overal de roem van weleer Het Haventje, dat door de stad loopt, wordt voortdurend „bege leid" door gevelwanden. hetgeen een pittoreske aanblik biedt. De middeleeuwse sfeer proeft men overal. Het in 1588 gebouwde stadhuis (dat in werkelijkheid nooit op stelten staat) draagt een inmiddels weer bewoond ooie vaarsnest Twee panden, die een speciale toelichting verdienen, zijn het Ar miniushuis en de Heksenwaag. Heeds eerder hebben de inwoners i an Oudewater zich in klederdracht gestoken, namelijk toen het enige jare geleden .175 jaar geleden tias dat het stadje door de Spanjaarden uerd verwoest. yjiiiiiiii;i;iii>i::iiiiiiiimiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiy| Stad in september 700 iaar tTiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiï? Een duidelijk bewijs van Oudewaters belangrijkheid in vroeger eeuwen, is de aanwe zigheid van zogenaamde Lom baardhuizen, die er al in 1319 waren. Lombaardhuizen waren een soort geldwisselkantoren. Hieruit heeft zich later het bankwezen ontwikkeld. De voorname positie van de stad werd vooral aangetast, -doordat de langsstromende IJssel als verkeersverbinding van minder betekenis werd. Andere voor zieningen zijn daar niet voor in de plaats gekomen. Bovendien kwam Oudewater meermalen bloot te staan aan hevige twisten tussen de bisschop pen van Utrecht en de graven van Holland. Als grensplaats heeft het stadje trouwens altijd een veelom streden karakter gehad. Zelfs nu nog. Zoals bekend, is het de bedoeling Oudewater, dat nu nog bij Zuid Holland behoort, binnen kort -weer aan Utrecht „over te doen". De grootste ramp trof Oudewa ter wel in 1575. toen een groot Spaans leger onder bevel van Gillis van Barlaimont het beleg om de stad sloeg. Na een maand van tegenstand werd de stad ingeno men en helemaal in brand gesto ken. Behalve de kerk ging bijna alles verloren. Vele inwoners von den de dood. Gevels ivenliende eeuw zijn de [eer gesloopt. Alleen de stads recht bestaat nog. Op welke datum Oudewater jrecies stad is geworden, staat - ^et helemaal vast. In de (be- bemde) kronieken van Heda laat 12 juli 1265 vermeld. An- pre geschriften spreken van &57 en 1259- De heer Den Boer een lange briefwisseling pvoerd met oudheidkundigen H'er dit onderwerp, maar men er niet uitgekomen. Daarom Heda maar aangehouden, bat de feesten pas in septem- iT~l )er worden gehouden, heeft als '-""■rden, dat het dan 's avonds al fat donker is: dan komt de kwam aanvankelijk van de grond. Bovendien de Fransen Oudewater keer. In de zeventiende eeuw werd de restaura- langepakt. Uit die perio- vooral de vele. fraaie OUDEWATER Historisch be zien kan „Hol land" van de komende grens wijzigingsplan nen met Utrecht een aardig duit je beter worden. De 70-jarige amateur-histori cus A. W. den Boer is er name lijk achter ge komen dat in 1280 de toenma lige elect Jan van Nassau van Utrecht (een niet door de paus gewijde geestelijke) Ou dewater geveer 660 pon den (dat is om gerekend onge veer vierduizend gulden) heeft toegewe- wellicht nog is te vorderen. De waarde zen aan graaf Floris van Holland. Dat vermindering van het geld in acht geno- geld is echter nooit terugbetaald. De heer D uf, j 7 ji ii j r- men en met de rente over die kleine ze- Den Boer heeft er de Zuidhollandse Com missaris der Koningin inmiddels op at- vennonderd jaren is die vierduizend gul tent gemaakt, dat het geleende geld bij den uitgedijd tot een bedrag van ettelijke de toewijzing van Oudewater aan Utrecht miljoenen guldens Hollands slaatje ezoldigd stadsarchivaris A. ff r van Oudewater kent de gesel als zijn broekzak. Arminiu tegenwoordig niet slecht dot de preekstoel" zegt hij. 1601, het jaar waarin de restaura tie van het voorgedeelte in de Hollandse renaissancestijl plaats had In 1963 is een twee jaar durende restauratie klaar gekomen. De ge hele achtergevel werd herbouwd en in de oude stijl teruggebracht, de trappentoren onderging eenzelf de lot. Van binnen werden de plafonds weer voorzien van zoge naamde „moer" en „kinderbal ken". terwijl het zelfs mogelijk bleek de vroeger aanwezige conso les met leeuwenmaskers weder onder de moerbinten aan te bren gen. Tussen de beide ramen van de eerste verdieping heeft het zandstenen beeldje „De Fortuyn" dat wordt toegeschreven aan de bouwmeester Hendrick de Keyser en in het Rijksmuseum te Amster dam werd bewaard, weer een plaats gekregen. En dan is er natuurlijk nog de wetenschap dat de veelomstreden Arminius hier werd geboren. Conflict en i Oudewater loopt, proeft men de middeleeuwse sfeer, hen der meest markante punten in de stud is de Markt. De jot tools die vroeger tins en rechts zoals hg nu is. De inzet is het stadswapen. Volgens oud-secretaris Den Boer is de theoloog zelf geen „vechtersbaas" geweest. Zijn volgelingen waren het, die de strijd maakten. Ook in Oudewa ter laaiden de conflicten hoog op. Inmiddels is de invloed van Arminius in zijn geboortestad dus ook al geslonken. Op het ogenblik is de bevolking onge veer half-om-half protestant en katholiek. Overigens verhult de heer Den Boer. die gereformeerd is. niet, veel respect te hebben voor de theorieën van Arminius. „Ik maak mij zelfs sterk" zegt hij. „dat als die man in deze tijd in een gereformeerde kerk zou preken men nieteens zou merken, dat hij er andere ideeën op na hield." Heksenwaag Vlak naast het Arminiushuis staat een ander veelomstreden pand, namelijk de Heksenwaag, wellicht het bekendste waagge bouw in Nederland. Het is een tastbare herinnering aan de tij den, toen men nog aan heksen vervolging deed. Het wegen van (magere) vrouwen, die van hekserij en zwarte kunst werden beschul digd. was niet zomaar een be vlieging. Eeuwenlang trokken deze vrouwen naar Oudewater, omdat de weegschaal daar juist de reputatie genoot, het meest betrouwbaar te zijn. Zelfs uit Duitsland werden de vrouwen hier naar toe gebracht. Bovendien kreeg ieder, die gewogen werd. een door het stadsbestuur ondertekend certi ficaat. Volgens de heer Den Boer is er in Oudewater nooit een vrouw te licht bevonden. De Heksenwaag is nu ingericht als een soort museum met talrijke bezienswaardigheden. Ook kan men zich *r weer laten U ziet. er is niets nieuws onder de zon. Het belang, dat Oudewater eens was toebedeeld, keert lang zaam maar zeker terug. Het heeft zich slechts aan de g ewijzigde tijdsomstandigheden aangepast.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1965 | | pagina 13