ju
D
Echt boksen doe je pas
zonder bloemkooloren
JE BUURMAN
Ronald Hoogveen
De kerk...?
nooit weer
en
Meer twijfel
dan geloof
Bert Jongsma
had gesprek
met promotor
Theo Huizenaar
<~PeröoonlLjk
OP REIS
[ruimte - ruimte - ruimte ruimte ruimte ruimte ruimte ruimte - ryimte T ruimte ruimte ruimte- ruimte - ruimte'- ruimte - ruimte - 'ro^te Ruimte - rwYwte 'ruimte^' irulmt»'^
o: Llda Iburg)
door Leen de Ruiter
ruimte - ruimte - ruimte - ruimte - ruil
„Gangsters zijn het. En vechtersbazen. Voor 99 procent." De
kritiek van de heer Theo Huizenaar, die onlartgs zijn gouden
jubileum als boksmanager vierde, is niet mals. Ondanks harde,
vaak teleurstellende ervaringen is hij echter de idealist geble
ven. Daarom vraagt hij begrip. „Beoordeel de bokssport niet
alleen naar de uitspattingen. Niet naar ingeslagen neuzen,
bloemkooloren en suffe koppen. Zelfs niet naar de dodelijke
ongelukken in de ring. Besef dat de basis van de bokssport is
het zelf niet geraakt worden. Dan kun je het begrijpen. Dan is
boksen een nobele kunst van zelfverdediging."
P.B., Monster Hou op met roken
en ga dichten.
Rotterdam Dat we je
Inzending Levensvreugd en levensleed
niet plaatsen wil niet zeggen dat we
geen bewondering hebben voor het
werk dat je doet. Gelukkig zijn er
mensen die zich het leed van anderen
aantrekken. Je gedicht was er een
moedig bewijs van.
K.v.d.B., Den Haag We hebben
onze nimbus in de wilgen gehangen.
Maak je geen zorgen wat de prulle-
mand betreft, daar leent zich jouw
brievenbus uitstekend voor.
M.W.S., Rotterdam Je inzending
aan ons archief toevertrouwd. Er wa
ren gedichten bij die eventueel bij
gelegenheid geplaatst kunnen wor
den.
E.v.d.H., Oegstgeest Je zag hem
maanden lang en je werd misselijk van
verlangen Neem een aspirientje.
R.B., Vlisslngen Broze lentege
dichtjes. Ze zijn in een te archaïstische
trant geschreven.
T.E.v.D., Rotterdam Je droom in
proza met aandacht gelezen. Het on
derwerp is te persoonlijk gekleurd.
Misschien heb je iets anders en van
W.v.R.. Huizen In je gedichten zit,
afgezien van zo nu en dan een aardige
vondst een ongezonde erotiek We
geloven niet in het „natuurlijk" waar
mee je bepaalde dingen als vanzelf
sprekend stelt. Er moet wel een
ontzettend groot verlangen in je zijn.
Om een tientje
De oplossing van de korte detective-
story in de Rulmtcpagina van 13 maart
Is als volgt:
Peter Albeen b de hoofdschuldi
ge. De hevige concurrentiestrijd
dreef hem ertoe zim familielid
Patterson op wie hij immers
zoveel invloed had en die bij Dead-
ley stevig in de schuld stond te
dwingen, aan de uitlaat van Dead-
ley's wagen te knoeien Om zich
ervan te vergewissen dut het plan
naar wens verliep bevond Albeen
zich op de weg naar Preston waar
heen Deadley die dag reisde. Nog
dommer was dat Albeen in een
soort overwinningsroes rel1 de poli
tie alarmeerde en een ongeluk
voorwendde Bij de praatpaal werd
zijn pen gevonden
Dik v. d. Pols. Waalstraat 43 te
Rhoon, gaf de meest volledige recon
structie var het misdrijf Hij verdient
het uitgeloofde tientje.
Dat er iets fout is in de wereld van
de bokssport geeft Huizenaar toe. Alsof
dat vanzelf spreekt. „Zie je niet overal
waar geld aan te pas komt, uitwas
sen?" vraagt hij „Neem de voetbal
sport in Engeland, waar profs de
uitslag van hun wedstrijd voor een
fikse tegemoetkoming van tevoren
overeenkomen. Neem ook de drafsport.
Slechts omdat er van overheidswege
controle is. blijven excessen achter-
Regeringstoezicht is een van de
verlangens, die Huizenaar in het be
lang van de bokssport koestert. „Maar
daarmee zijn wij er natuurlijk nog
niet. Hadden we maar kundige instruc
teurs en betrouwbare managers, in wie
de boksers vertrouwen zouden kunnen
stellen. Jammer genoeg is er veel kaf.
Sommigen willen wel, maar kunnen
niet. Anderen kunnen wel. maar willen
Met regeringstoezicht en kundige
instructeurs kan de bokssport volgens
Theo Huizenaar. die zelf eenmaal in
een wedstrijd in de ring kwam. maar
toen door een ongelukkige val voor
zijn leven werd uitgeschakeld, bloeien
als de voetbalsport.
„Ongelukken? Praat me er niet van.
Ik loop nu vijftig Jaar mee. Mijn
jongens is nog nimmer een levensge
vaarlijk ongeluk overkomen. Maar ik
houd er dan ook zeer strenge regels op
na. De dokter heeft na mijn ongeluk
kig boksdebuut gezegd: Als jij nog
eens in de ring komt. raad ik je aan
vooraf een begrafenismaatschappij In
de arm te nemen. Dat heb ik nooit
vergeten. Mijn Jongens moeten in een
lichamelijk blakende conditie verkeren
als ze in de ring komen. Zij moeten
bovendien gelijkwaardige tegenstan
ders treffen."
Het spreekt vanzelf dat geld hierbij
vaak een verleidende rol speelt. Bok
sers. die hebben afgedaan als op de
voorgrond tredend sportman, trekken
naar de Duitse arena's, waar ze enkele
honderden guldens opstrijken Als be
loning voor het zich laten vloeren.
Maar Huizenaar heeft andere voor
beelden: Scholtz Europees kampioen
voelde zich kort voor het einde van
een titelgevecht niet helemaal meer in
orde Waarschijnlijk had hij deson
danks de gong gemakkelijk kunnen
halen. Maar hij deed het niet, liever
liet hij 70 000 gulden aan zijn neus
voorbijgaan
Voorbeelden van boksers, die zo op
het eerste gezicht niet aan neus. oren
of gelaatsuitdrukking als boksers zijn
te herkennen heeft hij ook „Die vind
je in kringen van jongens als Scholtz.
De grote Carpentier eigenaar van een
restaurant in Parijs heeft vingers als
van een pianist Maar we hebben ze
gelukkig - in eigen land ook
Huizenaar leeft op als hij vertel'
over Jan de Bruin. „Net een school
meester Maar toch was de tengere Jan
de eerste die wereldkampioen Sugar
Ray Robinson met een directe rechtse
tegen het canvas sloeg. Datzelfde
kunststukje haalde Jan de Bruin uit in
het Amsterdams Concertgebouw tegen
Rogier. Rondenlang was het een zoe
ken, een tasten, een gluren. In de
zevende ronde sloeg Jan toe. Volkomen
onverwacht. Met zijn rechtse. En neer
ging ook geweldenaar Rogier."
„Kijk, dan mag er een knock-out
vallen. Zijn de boksers in goede
conditie, dan gebeuren er geen on
gelukken. Maar o wee, als de condi
tie niet in orde is. Dat zagen we in
Den Haag, waar een jonge Gronin
ger voor het eerst in een vertegen
woordigende wedstrijd mocht uit
komen. Hij vond dat geweldig. Nog
slechts drie dagen echter was hij
hersteld van een griep. Maar hij
vertelde het de ringarts niet. Hij
kon het niet over zijn hart verkrij
gen. Begrijpelijk maar dom. De
conclusie van de drts: kerngezond.
Wij zeiden het na één ronde al
tegen elkaar: Er is iets met die
jongen. En inderdaad het ging fout.
Bewusteloos moest hij naar het
ziekenhuis worden overgebracht.
Daar kwam het gelukkig nog goed."
In drie gevallen liep het in ons land
niet goed af. Drie boksers overleden.
„Maar ik blijf het volhouden: de
bokssport is een ideale tak van sport,
waarbij ongelukken niet behoeven
voor te komen. Als maar op de
conditie en op het evenwicht wordt
gelet"
Vindt het pleidooi van de heer Theo
Huizenaar weerklank bij de ruimtele-
zers? Uit de reacties zullen we het
antwoord afleiden.
Je buurman: Ik ben wel eens een kerk
binnengelopen. Ik weet eigenlijk
niet waarom. Misschien had ik
wel het idee dat ze me daar met
mijn problemen konden helpen.
Dat was eens maar nooit weer!
Ik heb er geen woord van
begrepen. Het enige wat ik mij
herinner is dat de dominee het
steeds had over de eeuwige
zaligheid God weet wat dat
betekent. Ik hoop maar dat die Je baas: Christenen mogen zich dan
om te vertrekken; de wet kromp
samen tot vertrouwde klanken;
de schriftlezing werd een zoek-
plaatje voor nieuwsgierigen om
het onderwerp van de dominee Je vriend (In): Mijn ouders zijn van
leiden, want zulke bekeerlingen
worden slechts gedreven door
angst voor de dood.
vinden; het offer werd
gewoontchandeling en het gebed
werd een punt van het program
ma. De „zwarte-pakken-parade"
is alleen maar belachelijk.
dominee het zelf weet.
Je kennis: De kerkdienst is nog slechts
een one-man-show van de predi
kant. De rest is franje: de
liturgie werd een programma dat
afgewerkt moet worden; de ze-
gengroet werd de hamerslag
waarmee de vergadering wordt
geopend en de slotzegen het sein
k EZE vier bekenden
van je hebben
toch in wezen ge
lijk. Of niet soms?
Lees die uit
spraken nog maar eens
een keer en je zult tot de
conclusie komen dat er
een kern van waarheid in
schuilt. Misschien zeg je:
,,'t Is wat overdreven."
Akkoord, maar hoe denk
jij over „jouw" kerk en
over die van je buurman en over die van je vriend(in)? Begrijp
jij alles wat de predikant op de preekstoel zegt? Lees en bid
jij altijd in gedachten mee? Vind je soms niet dat je als christen
beter bent dan je (onkerkelijke) baas?
Er zouden nog legio vragen aan toe te voegen zijn, maar laten we dit
vraagstuk alsjeblieft positief benaderen; er is al genoeg negativisme in de
wereld. En bovendien is dit alles van levensbelang. Ja, ook voor jou, al heb
je misschien nog nooit een kerk van binnen gezien!
De Zweedse jeugdpredikant Tore Littmarck heeft zich ook in dit
probleem verdiept. In het boekje „Durf dan te leven" heeft hij zijn
bevindingen neergelegd. Zullen we aan de hand hiervan enkele gewone,
alledaagse vragen bekijken, die leven in de harten van jongeren, die op
zoek zijn naar het enige Houvast in dit leven?
verbeelden dat zij
geloven, ieder is ervan overtuigd
dat hij zelf niet tot de slecht
aards behoort, die in de poel van
vuur en zwavel zullen worden
geworpen. Een Jarenlang durend
ongemak zou meer indruk maken.
Trouwens, de afschrikwekkende
werking kan niet tot een bekering
die hele keurige mensen en gaan
net zo regelmatig naar de kerk
als de dominee en de koster. En
ik ga mee om hun geen verdriet
te doen. Ik ken bijna het hele
Psalmboek uit mijn hoofd. Ik
voel echter de dag naderen, dat
ik ermee ga ophouden, want lk
i kerk gaan. Het lijkt wel
of het hele leven alleen maar
een kwestie is van oude gebrui
ken: naar de kerk gaan, de hele
week werken of leren en boven
al niets doen wat niet hoort of
wat je tot nu toe nog nooit
gedaan hebt.
Middeleeuwen na te doen. Wij hebben tot taak levende ahristenen te zijn in
de tijd waarin wij leven. Het is wel duidelijk dat de van ons gevraagde
beslissingen eerder door niemand zijn genomen.
Kun je zonder
de kerk
Verliefd zijn en
zonder geliefde
Je twijfelt toch
ook wel eens
Predikanten doen
of ze 't weten
Er zijn helaas maar weinig ohristenen die eerlijk genoeg zijn om hun
veelvuldige twijfel toe te geven. Het zou zo'n grote steun betekenen voor
hun medemensen wanneer zij merkten, dat men het met het geloven niet
altijd even gemakkelijk heeft. Dat is ook de schuld van de predikanten, zul
je zeggen. Zeer zeker, die laten het vaak in hun preken voorkomen alsof
het allemaal zo klaar als een klontje is en alsof er geen enkele plaats in de
bijbel is die ons voor raadsels stelt.
Bedenk echter steeds: er moet een Goddelijke Leiding zijn. Deze
zekerheid dat alles in Gods hand is. heeft tot gevolg dat men als christen
ook verder kan leven als men niet op alle vragen een antwoord heeft. Een
beetje twijfel behoeft het geloof niet aan het wankelen te brengen. Je weet
toch dat zelfs Christus aan het kruis twijfelde!
.voorden di$, God
•oi zal vinden
God gaat, iets groots Het mag
in, dat wij daarbij een plechtig
room tegenover God te doen en
r God vinden. Het gebed is een
altijd hebben, ook als
Op eigen gezag christen te willen zijn, is even onzinnig als verliefd zijn
zonder een geliefde te hebben. Dat is duidelijke taal. nietwaar? Dus als je
je christen noemt, heb je „iets"? Maar wat dan?
en: een boek, dat je maar niet ter sprake moet brengen als je met iemand
spreekt die niet tot jouw (enige ware? )kerk behoort De „leergeschillen",
het „oecumeriisme", de „Nieuwe Vertaling" en de „Gezangen" zijn veel
belangrijker
of is het: een boek, dat uit Gods hand komt en waaruit je troost kunt putten
in tegenspoed en waaruit dankwoorden je tegemoet komen als je
voorspoed kent Een boek ook dat je onstuimig maakt, dat je niet los kunt
laten, omdat je met je neus op je fouten wordt gedrukt.
Is het gebed gelijk
aan een bestelling
Geen
wel m
Natuurlijk is het gebed, juist omdat het o:
echter niet iets bijzonders worden in die
gezicht moeten trekken, of proberen extra
woorden gebruiken die wij erg geschikt vo<
gesprek met God en zo'n gesprek kunnen v
repetitie maken, op veldoefening zijn, of achter de draaibank of de
schrijfmachine zitten en onze handen niet kunnen s
Kun je als christen
alléén leven
Fout en z<
onmogelijk
Ifs
dat je van de nieuwste mode op de
of is het soms: een huis waar je naar toe wordt getrokken, juist als je je
vreselijk schuldig of ongelukkig voelt. Kijk dan maar niet naar mensen
die zeggen het allemaal al te weten, di«j zitten er voor de show.
Durf jij eerlijk
antwoord geven
Toets deze vraag in de praktijk, misschien morgen als je in de kerk alt: is
het waar, dat de mens op geen ander gebied zo oerconservatief is als op dat
van het kerkelijk leven, terwijl toch juist de kerk méér dan enige andere
factor in ons bestaan, voortdurend levend moet zijn en inspirerend moet
werken? Is het verwijt van de buitenwereld juist, dat aan tal van christenen
zo weinig is te zien van het grote geluk, dat zij hebben ontvangen?
Hoe denk jij over
dit probleem
Christenen mogen zich niet opsluiten tussen vier (veilige) kerkmuren Zij
moeten juist buiten die muren laten zien Wiens naam zij dragen, niet door
vroom te doen, door met bijbelteksten of psalmverzen te schermen. Christen-
zijn eist opoffering, zelfkritiek, vriendelijkheid tegenover iedereen. Het
vraagt ook elke avond buigende knieën, omdat we het elke dag bij God
weer verprutst hebben (natuurlijk niet bij de mensen; daar zorgen we in
onze eigenwijsheid en hoogmoed wel voor...) Om als christen te kunnen
leven moet je een leerschool volgen en dan kun je niet volstaan met die
twee uurtjes per week in de kerk. Het is dus niet alleen fout, maar ook
onmogelijk om als christen alléén te willen leven.
Ook de christen wordt
eens meerderjarig
Geen heiligen uit
Middeleeuwen nado
ruimte - ruimte - ruimte - ruimte - ruimte - ruimte - ruimte - ruimte - ruim|
KADER 2x@
Als de nacht zijn duizend
zwarte koppen opsteekt
zink ik weg in de chaos van het begin
gedachten steigeren en golven van wee
overspoelen mij
ik ben een bitterzoete drank
van de Grote Onbekende
en haastig spoor ik naar verser verten
langs zelfgenoegzame stations
tot ik hikkend wegkruip
in het spinrag van de laatste wagon
GERARD VAN DONKER
Groot talent voor vioolspel,
talent dat bij Ronald Hooge- Jaar geleden,
veen op z'n achtste jaar werd toonkunstenaar
Ronalds spel werd, nu negen
ontdekt door
en vioolpeda-
^Ylederlandó jonqóte violbt
analyse geschreven, uitstekend v
studiemateriaal voor Ronald
Hierdoor kan hij ook alle con- llllllllllllllllllh
"erten zonder partituur spelen
Toen Ronald veertien jaar
•ud was. besloot hij definitief da* hij vier jaar later een Concours in Brussel te wachten,
vloolsolist te worden. Spijt uitnodiging kreeg om nog eens Jonge mensen uit de gehele
heeft hij nog niet gehad Hii teruC te komen. Inmiddels had wereld komen daar hun tale-'
nalds spel leidde tot optreden speelde voor radio en televisie hlJ a> °P Nederlandse op velerlei muziekinstrumenten
met het Kunstmaandorkest. het en debuteerde als twaalfjarige concertpodia gestaan. tonen.
Omroeporkest en he< Gelders In hel Westduitse laden-Baden Binnenkort staat hem, ver- Ronald komt uit een muzikale
In het buitenland. Dat concert moedelijk als jongste violist, het familie. Een broer is oncert-
(Vivaldi's A mol) sprak zo aan, bekende Koningin Elizabeth meester bij het Opera Gezel-
Ronalds spel kenmerkt ziel-
uoor een buitengewone muzika
liteit en gevoeligheid. Ronald
speelt uitsluitend klassiek me
een sterke voorkeur naar Ba
Prokofieff en Shostokowits<
en Sibelius' vloolconceri
Ro
schap Forum in Enschede, een
andere cellist in h"t Kunst
maandorkest. Twee jongere
broers zijn eveneens viool
enthousiasten.
Zes uur studie per dag op de
viool, maken een andere, nor
male studie vrijwel onmogelijk.
Hij volgt dan ook speciale
lessen in talen, vooral Engels
Verder studeert hij muziekge
schiedenis. theorie en harmo-
nle. In zijn weinige vrije tijd
'eest hij. zwemt en tafeltennist
In de rij van successen die
hij de laatste paar iaar heeft
mogen behalen ontbreekt er
voorlopig nog één: optreden met
een Nederlands symfonieorkest
voor de televisie.
IRIS WASSENAAR
ook waarschuwing
„Sjaloom" is „in". Sjaloom, niet
alleen de naam van een bekende
groep progressief denkende, sterk
voor de oecumene ijverende jonge
ren, maar ook een Israëlische groet,
heeft in Nederland een betoverende
klank gekregen. Het tot voor kort
nog magische „vrede" is nu ver
drongen door de Hebreeuwse ver
taling: sjaloom. Het is niet slechts
te verklaren uit de hausse van popu
lariteit -T dikwijls ontaardend in
een onwerkelijk aandoend soort dwe
perij waarin de jonge staat in
Palestina zich mag verheugen.
De Israëli gebruiken vele malen per
dag hel woord sjaloom. Evenmin als
de Oostenrijker zich rekenschap
geeft van de betekenis van zijn groet
„Grüss Gott", is de bewoner van
Israël dagelijks doordrongen van de
zin van zijn „sjaloom". Nu het woord
van oorsprong een van beloften
vervulde Bijbelse uitdrukking in
ons land een zorgvuldig geculti
veerde mode wordt, rijst een vraag.
Beseffen wij de betekenis wel?
„Vrede" doet het niet meer Het
is te veel misbruikt door politici.
Vrede: een woord klam van onwaar
achtigheid. Toch is het verlangen
naar werkelijke vrede intenser dan
ooit tevoren. Het moet nu een nieuwe
inhoud krijgen met een woord.
Inderdaad zolang staatslieden het
niet overnemen is ook „sjaloom"
bruikbaar als kapstok van onze
Bovendien, dit woord uit Palestina
komt tegemoet aan een begrijpelijk
verlangen naar mystiek in onze
harde mechanische maatschappij. Het
verschijnsel kan echter ook anders
worden uitgelegd. Als een waar
schuwing: nieuwe woorden moeten
gebrek aan daden camoufleren.
HUIB GOUDRIAAN
