Speelgoed
CÉ
Speel goed
met
EENS?
Horloge^mode
met fantasie
Amsterdams stedelijk
museum wijst de weg
^7/
Uw ervaringen als
predikantsgezin
ZATERDAG 3 APRIL 1965
HET SPEL IS voor het kind een levensbehoefte. Het
spel is net zo belangrijk als eten en drinken. In
het spel ontdekt het kind wat de primitieve mens ont
dekte: dat aarde vormbaar is, dat vuur verlicht en
verteert, dat water eigen vreugden en gevaren heeft,
doch onmisbaar is voor het leven. Ruimte kun je over
bruggen door lopen, klimmen, vallen. Spel is creatie,
is de ontdekking van aan de mens gegeven mogelijk
heden. Al ontdekkend en proberend ontmoet het kind
de wereld. Zijn fantasie tovert kussens tot kolenzak-
ken, stoelen tot treinen, een omgekeerd nachtkastje
tot auto om. Het kind vervult zijn eigen rol, het geeft
de dingen een functie naar zijn behoefte. Is daarom
elk stuk speelgoed zo-maar gekocht, bruikbaar? He
laas is veel prullaria te koop. Sinds 1930 zijn er in
Europa ouders en ontwerpers die zochten naar ver
antwoord speelgoed. Een selectie van internationaal
speelgoed biedt de tentoonstelling „KINDERSPEL"
die tot 3 mei in het Amsterdams Stedelijk Museum
het bezichtigen waard is.
Om maar met ons land te begin
nen: in Amsterdam verzamelt en
verkoopt het echtpaar Spoor sinds
acht jaar „speel-goed" in de juiste
betekenis van het woord. In Enge
land bewegen Paul en Marjorie
Bart zich op dat terrein, zij
ontwerpen en verkopen speelgoed
in hun winkel in Londen. Zwitser
se ontwerpers van voornamelijk
houten speeltjes zijn Kurt Naef en
Antonio Vitali. Duitsland richtte
zelfs een organisatie voor het beste
speelgoed op. Niet iedereen kan
naar Londen of Ulm reizen voor
de juiste speelgoedinventaris. Naar
Amsterdam is te doen.
Vier kabinetten
De tentoonstelling is in vier
kabinetten verdeeld, naar gelang
de functie die het speelgoed "bij de
ontwikkeling van het kind heeft,
namelijk gevoel beweging
constructie samenspel. Een inde
ling naar landen (ook wel leuk)
zochten we tevergeefs. In de afde
ling Gevoel vonden we de grappi
ge babuschka's, de traditionele
Russische houten popjes, vrolijk
beschilderd, waarvan er drie in
elkaar passen, zoals u misschien de
Graag willen we op deze speel
goed-pagina nog eens wijzen op
de folder „Wegwijzer in speel-
goedland" dat het K. en O.
centrum, "s Gravendijkwal 60 in
Rotterdam, uitgaf. Daarin vindt
u welk speelgoed op welke leef
tijd geschikt en beslist
luchtje
is. Er
ieel
kunt altijd
bij de leidsters van het
centrum schriftelijk of telefo
nisch om advies vragen: me
juffrouw Van de Wiel weet alles
over speelgoed. Voor de kosten
behoeft u het niet te laten.'
dertig cent.
schroeftonnetjes kent. Humty-
dumpty zat niet op het hek om op
Engelse manier zijn nek te breken.
Hij was met zijn eivormig lichaam
(van onderen bedrukte oranje ka
toen. van boven olijfgroene ve
lours) de opvallendste in het ge
zelschap van een stoffenhaas, een
zachte olifant en een wollige ted
dybeer. De Zwitserse Vitali verte
genwoordigen hier bijt-poppetjes,
kleine houten dieren en een hou
ten kegelspel. De stevige pitrieten
rammelaar, of de houten rammel
vonden we stukken beter dan de
ouderwetse van celluloid of plastic.
Japanse auto
De afdeling Beweging toonde
een Japanse houten auto van
een stevige constructie en die
bovendien bijna helemaal uit
elkaar kan: heerlijk voor expe
rimenterende jongetjes. Vitali is
ook beeldhouwer: dat zie je aan
zijn speelgoed: een mooie glad
houten auto met vier steekpop-
petjes. Origineel is de ark van
Noach, bestaande uit twaalf
houtsoorten, met de hand ge
maakt, en daarom zijn de pop
petjes iedere keer ook anders.
Een houten eendenfamilie, een
bus met passagiers van hout, een
blokkentunnel van hout en u voelt
dat de ontwerpers dwepen met dit
materiaal. Het verwondt niet
gauw, is sterk en kan tegen een
stootje Eenvoudige, meest gladde
grondvormen zagen we van blok
ken, treinen, beesten, huizen,
meubels, het meeste in elementaire
kleuren: fel groen. rood. blauw en
geel. De vorm en de constructie
moeten voor het kind begrijpelijk
zijn. En de mogelijkheid moet
aanwezig zijn. om eigen creativi
teit te ontplooien. Iets, wat hele
maal ..af" is, (electrische treinen
bijvoorbeeld) daar is de grap
gauw vanaf, ze kunnen er niet
echt mee experimenteren.
Bouwdoos
loUljUi
Wilt u 'm in donkerblauw met wit. of in een zachte pasteltint? Maak
modebeeld met Laura,, of de zomerjurk Babette. Kost de stof ƒ25.-, dan kunt
bj) optellen voor de modieuze stjjl, en nog eens ƒ25,-
de keurige afwerking. Door eigen st^jl
stof vermeerderen:
eigen
25.-
moeite, benevens
schap kunt u de waarde van de
BABETTE MET ROK IRÈNE
A voorpand 1 x knippen dubbele stof
B rug 1 x knippen aan de stofvouw
C mouw 1 x knippen dubbele stof
D kraag 1 x knippen aan de stofvouw en l x knip
pen schuin dubbele stof naad M.A.
E zakken 2x knippen dubbele stof
Bjj onze kantoren zijn verkrijgbaar:
Een patronenset vijfblndig in de
maten 36 t/m 48 i 2-60
Dit behoeft u slechts éénmaal aan
te schaffen!
Een mapje met visuele voorlich
ting, rokken, pantalons en avond
kleding. Handig als u het schuiven
met patroondelen niet snapt i o
LAURA
MET ROK BETTINE
A voorpand 1 x knippen
dubbele stof
B rug 1 x knippen aan de
stofvouw
C kraag 1 x knippen aan de
stofvouw of 1 x knippen
dubbele stof 4- naad M.A.
D voo rrok 1 x knippen aan
de stofvouw
E achterrok 1 x knippen
aan de stofvouw
Rok Bettine in krant van
9 januari j.l. of mapje
visuele voorlichting!
Een supplement met elk 35 mo
dellen. prettig als u veel naait en
behoefte hebt aan méér modellen
dan wij iedere veertien dagen als
service brengen. De nummers 2,
3 en 4 kosten per stuk 1.45
Vergeet niet uw maat op te geven. Ont
vangst na storting of betaling van het
benodigde bedrag bji het bureau van dit
blad.
Heel mooi vonden we in de
afdeling constructie de enorme EduCStief
houten bouwdoos, waarmee je
een compleet zeker halve me-
terhoog Ivanhoe-kasteel kunt
maken. Er horen poppetjes,
tweemaal twintig stuks in rood
en blauw, en paarden (allemaal
van hout) bij. Neem je twee
van die dozen, dan kun je twee
kastelen, ophaalbruggen, en....
kampen organ:seren die elkaar
bevechten.
De kampvechters kunnen van
hun paard vallen, maar alles moet
zélf gebouwd worden. Hier geen
glimmende schietwerktuigen, maar
wel ruimte om de agressiviteit te
ontladen in het spel. Niet goed
koop, ongeveer tachtig gulden per
doos. maar als je vergelijkt met
electrische auto's, treinen, trans
formator. rails etc. kan het de uit
gave rechtvaardigen: het is goed-
om-mee-te-spelen. doelgericht,
duurzaam. Het dure voorwerp dat
lang gebruikt wordt, is vaak voor
deliger in het gebruik dan allerlei
prullen voor een krats. Kent u de
vijf pikkende kippen? Het is hou
ten volkskunst uit Rusland, iedere
kip zit met een simpel touwtje aan
een houten knikker verbonden,
slinger je daarmee dan gaan de
kippen om strijd pikken, bijzonder
aantrekkelijk speelgoed voor zieke
of gehandicapte kinderenhelaas.
niet in de handel! Een handige
vader zou met een goede werkte-
Ben ik niet een heerlijke knuf-
felbeer? Mevrouw M. Hobijn-
Roth uit Amsterdam is mijn
„moeder", als u begrijpt wat ik
k.ening zélf zo'n speeltje kunnen
maken.
Alle vogels vliegen in de afde
ling Samenspel, nou alle.... Een
enorme vlucht rode papieren gan
zen bungelt boven de hoofden van
de bezoekers. Oorspronkelijk van
Japans origine, onder de naam
Origami, vindt de belangstellende
bezoeker aanwijzingen in een
boekje van die naam, uitgegeven
bij Cantecleer: het vouwen van
dieren, voornamelijk vogels die als
mobile kunnen worden opgehan
gen. Japanse peuters van drie jaar
kunnen dit al met hun kleine,
handige vingertjes. Hoe ..groter"
je bent des te kleiner vouwblad
heb je nodig, want des te precieser
moet je werken!
Vroeger eiste men van zijn
horloge betrouwbaarheid. Bo
vendien moest het nauw
keurig zijn, shockproef en be
schermd tegen water en stof,
en dan moest het er bij
nadere overweging ook
nog aardig uitzien.
Het model telde bij deze
opsomming van kwaliteiten
het minst.
En de keuze viel ten slotte
onveranderlijk op een rond
model, zeer zelden op een
rechthoekig.
Maar nu zijn de tijden veran
derd. evenals de wereld van de
tijd zelf. Op geen ander gebied is
trouwens handenvol werk. Wij
konden putten uit de eigen collec
tie speelgoed van het Museum.
Daarnaast stelden vele ontwerpers
en belanghebbenden voorwerpen
ter beschikking". Terwijl ze praat,
plaatst ze de catalogus-cijfers bij
de voorwerpen. Het ziet er alle
maal een beetje rommelig uit. nu
in de vroege morgenuren. Niet
echt museumachtig, dat komt
doordat kinderen hier écht met het
speelgoed mogen experimenteren.
Zet u er bij. dat het echter géén
crèche is hier, verzocht mej.
Crommelin dringend. Woensdag en
zaterdagmiddag van 13.3016.30
mogen ze zelfs zagen, timmeren en
schilderen (weer een andere edu
catieve functie van het museum)
onder leiding van de heer VaD
Faassen van de werkgroep Werk-
schuit. De resultaten waren de
moeite waard: bouwsels van in
elkaar getimmerde latten, daarop
blikjes, zelfgemaakte vlaggetjes,
wanden vol kindertekeningen op
een achtergrond van blauwe jute.
Tekeningen met de stift, vingers of
geklodder met kwasten, afgekerfde
banken en eenzame lege colaflesjes
waren de overblijfselen van de
laatste „werk"middag.
Manco
„Dit is echt educatief samenspel,
een héél werk" lacht mejuffrouw
J. E. Crommelin. de assistente
voor toegepaste kunst van het
Hoofdstedelijk Gemeente Museum,
die al die ganzen zelf fabriekte.
„De hele tentoonstelling geeft
Geen wonder dat het museum
zich in een grote belangstelling
mag verheugen: vijfhonderd
ouders en kinderen zijn dan
samengeperst in die vier kabi
netten! Héél bezwaarlijk von
den we het feit, dat er geen
prijzen genoemd werden, of za
ken waar een en ander te koop
is. Veel plezierige ontwerpen,
zoals bouwelementen en grote
kar, zijn niet in produktie. Een
groot manco, want al zie je daar
nu wat het juiste speelgoed is,
en je kunt het niet aanschaffen,
wat doe je dan met die weten
schap?
dit zo duidelijk gedemonstreerd als
op de tentoonstelling van de Zwit
serse horloge-industrie, Montres
Bijoux.
De tentoonstelling met zijn
handgemaakte inzendingen van 29
van Zwitserlands beroemdste na
men op het gebied van horloge-
ontwerpen is in feite een overzicht
van de horloge-etalages van mor
gen.
Want de tentoonstelling geeft
meer een beeld van de modellen
als zodanig dan van de produktie.
De tendenz. die de tentoonstelling
aanduidt, zal in de toekomst in de
produktie te zien zijn.
Luxueus
Daarom wordt Montres Bijoux
dikwijls door de horloge-experts
vergeleken met de Parijse mode
collecties. En met reden! Want de
tentoongestelde modellen zijn even
luxueus als chic en dikwijls
bepaald uitdagend!
De Zwitserse lijn voor het
horloge was de vorige herfst
een duidelijke bevestiging van
de vierkante vorm, die met zo'n
klap een jaar geleden terug
kwam. Topu was het vierkant
simpel. Nu de vormgeving als
zodanig is geaccepteerd, is het
een gewijzigd en weker vier-
Al
Horloge in trapeziumvorm van
18 karaats bewerkt goud. De I
licht gebogen lijnen geven een I
minder streng aspect aan het
geheel (Model Eberhard). I
De ark van Noach. ontwerp
John Spence, Engeland, bestaat
uit twaalf soorten hout.
kant geworden, o.a. de kussen-
of peluwvorm, waarbij het
vierkant is vervormd en ver
zacht. De wijzerplaten zijn
eveneens minder eenvoudig.
Sommigen hebben geen enkele
aanduiding en sommigen heb
ben Romeinse cijfers, weer
klank van de mode van verle
den jaar.
Armbanden aan dameshorloges,
die verleden jaar zeer wijd waren,
zijn wat nauwer geworden, hoewel
ze nog steeds zeer ruim zijn, in
vergelijking met vroeger. En over
al ziet men goud, vooral bij de
armbanden van herenhorloges. Le
ren banden zijn bij kostbare hor
loges in dalende lijn.
Mannen
In vele gevallen wordt het mo
tief van de armband herhaald op
de wijzerplaat en het geheel wordt
gecompleteerd met manchetknopen
en dasklem. Ook mannen lijken
ieder jaar meer accessoire-bewust
te worden.
Zo groot is de voortschrijding
van het vierkante horloge, dat
bijna de helft van de horloges
vierkant is of een variant daar-
Natuurlijk zijn er ontwerpers,
die nadat ze de vrije teugel
hadden gekregen, tot fantasieont-
werpen overgingen. Vandaar dat
de wijzerplaten soms achthoeken
en driehoeken vormen.
TTO, HO. En nog eens ho. Even
-n afremmen. Mezelf, om de grote
sprongen die ik heb gemaakt, en u,
briefschrijfsters, om de al even
grote conclusies die u uit de vorige
Open Brief hebt getrokken. Het
komt allemaal van de hoge onder
werpen en van de manier waarop
ik er hier mee omsprong. Het gaét
gewoon niet in een paar keer, die
bezinning op christelijke liefde.
Het kost schrijven en denken en
nog eens denken. En omdat er
telkens beelden opdoemen uit onze
ervaring, zitten we onophoudelijk
links en rechts van de denk-weg.
En zo ben ik, overigens tot mijn
plezier, van de ene denk-berm in
de andere gerold, en zal eerst eens
mijn best doen weer op de weg te
komen.
TV,7EL, om nu eens van nog een
andere kant te beginnen: ik
heb twee dingen willen onder
scheiden; A onze situatie, B dat
wat wij slechts van Godswege
kennen, liefde.
Het zal ons allen wel eens
overkomen zijn dat wij mensen
aantroffen, die, zonder kerkelijk
besef grootgebracht, ook zon
der bijbelse geschiedenis, een
voorbeeldig leven leidden. Brief
schrijfsters voorzien me, als ik ze
zelf niet had, van talloze voorbeel
den; de eeh heeft een schat van
een buurvrouw, de ander kende in
een Jappenkamp zichzelf wegcij
ferende vrouwen. En daarbij kent
dan nog menigeen een christelijke
buurvrouw die luidop tegen haar
zei in de hongerwinter dat heel de
misère kwam van de niet-christe-
nen, om hèn kwam dit oordeel
over Nederland en ondertussen
deden ze flink aan. zwarte handel
bij de buren en de ander een
„mens" dat nog een baal rijst
bezat maar te klein was om haar
een onsje te geven voor een kindje
met voedselstoornissen ten natuur
lijk was die weer kerkelijk).
Wie veel leest, weet dat b.v. in
Afrika onder mensen die wij tot
voor zeer kort voor onontwikkeld,
primitief hielden (en natuurlijk
zijn er in een zo groot en onmoge
lijk in één adem te beschrijven
werelddeel de vreselijkste tegen
stellingen), meningen bestaan over
trouw, toewijding, goede vormen,
de kunst om te luisteren waaraan
alle dusgenaamde christenvolken
een punt kunnen zuigen. We noe
men zo'n bijna-besef van goed en
kwaad dan wel een oer-besef of
algemene genade (geloof ik), iets
dat in de mens is geschapen. Zie je
mensen met een portie cultuur
nederig zijn, zich verdiepen in het
bestaan van hun naaste, alles zon
der God of aanwijsbaar gebod, dan
noemt men dit wel post-christe-
lijk, d.w.z. men veronderstelt dat
de mens enigszins notie heeft
gekregen van wat behoort en niet
behoort omdat het christendom
ongemerkt doorwerkt, 't zit als het
ware in de lucht, er is iets van
blijven hangen, ook bij mensen die
er geen idee van hebben dat ze zo
doen, omdat er onnaspeurbare
christelijke daden aan hen zijn
bedreven en hun hart daarop
antwoordt.
ME
9
„Als ik trouwdan nóóit
met een domineever
zuchtte een dochter van
een predikant. „Je bent
als predikantsgezin echt-
bewoners van een glazen
huis". Deze en soortgelijke
reacties ontvingen wij
naar aanleiding van ons
nieuwe probleem.
Bijvoorbeeld de reactie van
mevr A. R. te A.: „Als dochter
van een predikant wil ik u
graag mijn mening schrijven.
Wij werden dikwijls als voor
beeld gesteld. Vooral in een
kleinere plaats werd er extra
op je gelet. Ik trok bv. net
als alle andere kinderen
graag belletje en kreeg daarom
al spoedig de naam van slechte
dochter van de dominee. Een
zes of zeven voor Bijbelse
Geschiedenis was voor ons, als
domineeskinderen, veel erger
dan voor een ander. Als ik op
catechisatie de Zondag niet
kende, moest ik prompt op de
studeerkamer komen omdat zo
iets niet voor mocht komen.
Ook als predikantsvrouw is
het niet gemakkelijk. Mijn
moeder b.v. wordt steeds
overal voor gebruikt: vereni
gingen leiden, bazars organi
seren, allerlei acties op touw
zetten in de gemeente, zelfs
wordt er van haar verwalcht
dat bij een geboorte e.d.
zij op bezoek komt. Ook heb
je als vrouw van een domi
nee dikwijls geen échte
vriendin, want je mag geen
onderscheid maken in de ge
meente. Zelfs je inkopen ben
je verplicht bij gemeentele
den te doen, anders komen
ze niet meer in de kerk! Ook
de vrijwillige kerkelijke bij
dragen hangen voor een
groot gedeelte af van de
houding van de pastoriebe
woners. Je bent niet vrij in
je doen en laten, zoals een
ieder toch graag wil." Tot
zover de brief van onze leze
res, de predikantsdochter.
Veel hulp
Mevr. W. B. te M. schrijft:
„Vier jaar geleden trouwde
mijn dochter met een dominee.
Wat dat betreft geen enkel
probleem hoor! Zij kan het
uitstekend met de mensen in de
(kleine) gemeente vinden, en
heeft zij eens hulp nodig, b.v.
baby-sitten. dan zijn er altijd
wel meisjes te vinden die deze
taak graag op zich nemen."
Een zeer positieve mening
uitte mevr. V. A. te T.: „Ik ben
gelukkig getrouwd met een do
minee! We hebben een paar
kleine kinderen, die ik beslist
geen slachtoffers zou willen
noemen. In de verschillende
gemeenten, die mijn man ge
diend heeft, heb ik mee mogen
helpen aan een paar verenigin
gen: vooral natuurlijk de overal
bloeiende vrouwenkringen. Een
van de fijne voorrechten van
een predikantsvrouw vind ik
wel dat zij altijd oppas kan
krijgen. 's-Zondags kan ik twee
keer naar de kerk en in de
week zo af en toe op verjaar
dagsvisite bij hoogbejaarden,
samen met mijn man. Ook
jarige kerkeraadsleden, vrou
wenkringleden en nog zoveel
meer worden bezocht Altijd
weer staan er meisjes of vrou
wen klaar om op 't grut te
Ook tijdens ziekte hebben wij
het meeleven van de gemeente
prettig ervaren. „Zullen wij
een van de kinderen een dagje
bij ons nemen, dan hebt u de
handen vrij!" Toe, zie alles niet
als bemoeizucht met de pasto
riebewoners. maar als mee-zor-
gen.
Niet kwaad
Ach, natuurlijk zijn er
zwartkijkers, die vinden dat
mevrouw te weinig doet,
maar laten we dat liever
toeschrijven aan te weinig
gezond verstand of gebrek
aan Christelijke liefde-
Nee, heus ik zou me geen
andere status toewensen. Bo
vendien het uitdragen van
het Evangelie is onze hoofd
taak; zolang we daarbij als
mogelijke ergste „vervolging
en smaad" een aanmerking
krijgen over vijf minuten te
Iaat op de club te zijn ver
schenen en verder ons kun
nen koesteren in de zorg van
een hulpvaardige gemeente,
is het pastorieleven nog zo
kwaad niet"!
Agenda
Een ambtsdrager weet van
nabij het wel en wee in de
pastorie. De heer J K. te G.
schrijft: „Het kan voor een
predikant zo moedeloos zijn als
de gemeente weinig meewerkt
Een predikant heeft het erg
druk en heeft soms al weken
tevoren zijn agenda klaarge
maakt. Vaak moet die agenda
dan weer helemaal veranderd
worden, soms door ziekte of
dood. vaak ook door laksheid
en gemakzucht van de gemeen
teleden.
Laatst liet dominee vragen of
het goed was op huisbezoek te
komen, tot zestien keer toe
bleek dat niet mogelijk, pas het
zeventiende gezin had die
avond gelegenheid daartoe.
Volgens mij is er totaal geen
begrip meer voor de waarde
van de geestelijke belangen,
eenmaal per jaar moet het toch
wel mogelijk zijn huisbezoek te
ontvangen!
Ik vraag dus nogmaals begrip
voor de werkzaamheden van
een dominee, en niet het zo
zorgvuldig opgestelde program
ma door allerlei onbenullighe
den in de war te gooien"
eindigt onze lezer zijn brie!
Dit was het weer vooi
deze week. Hoe zijn uw er
varingen? Bent u het met
deze reacties eens of ziet v
het wel en wee in de pasto
rie heel anders? Zo ja, laat
ons ook uw mening horen:
Bij plaatsing ontvangt u De
dokter zegt I, II, of Tippara-
de, naar keuze.
[ET andere woorden: we zien,
we willen zien, en niet te
lui en te ongeïnteresseerd zijn,
overal in allerlei situaties kleine
momenten van liefde zich voor
doen, en we kunnen bijna niet
anders we zeggen: dat is chris
telijke liefde. Dat kan niet voor
niets zijn, zeggen we en het
gekke is dat het allemaal voor
niets kan zijn. Onze menselijke
situatie drijft ons naar elkaar toe.
Hoe meer we ons bewust zijn dat
we voor de korte tijd dat we hier
leven aan elkaar zijn gegeven, en
HOE gegeven: in welk een nood
en angst (voor de dood o.a., voor
elkaar), hoe meer we bepaalde
daden duiden met „liefde". Er is
eenvoudig geen uitweg uit dit
leven als er geen solidariteit is;
zonder solidariteit is alles voor
niets. Zo redeneren wij. Waarom?
Omdat we midden in de situatie
zitten. Op die manier b.v. kun je
zeggen dat doden in oorlogen
ren en niet het minst: jezelf
doden. Je kunt met oorlog cul
tuurgoed willen behouden, of een
rustig leven, of welvaart. En daar
om kom je ook nooit met een
redenering uit de situatie, evenmin
als met welke andere redenering
ook: bezitsvorming b.v., en rassen-
gelijkheid, als je daarbij steeds
aan je eigen toestand denkt. Eigen
toestand kent geen risico. Neem
jezelf maar. Je wilt best leuk en
vriendelijk zijn tegen een ander
maar dan toch graag zo dat je voelt
dat jij de leukste bent. Zwarten
mogen best gelijk zijn, maar dan
gelijk aan de blanken. Enzovoort.
Alsmaardoor groep A. Zelfbe
houd.
/CHRISTELIJKE liefde echter
is iets heel anders. Is al
weggeschonken. Gaat uit van risi
co. Kan niet meer breken op
zelfbehoud, is al als brood verbro
ken, opgedeeld. Ontstaat niet te
midden van ons als we ons aan
elkaar vastklampen. Is ten diepste
aan de mens vreemd. Ligt ons niet.
Is bijna onmogelijk om mee te
leven als we er ernst mee maken.
Want ja. briefschrijfster, in naam
van die liefde verklaren wij ons
tegen élke oorlog (ja!), willen wij
met de zwarte zwart worden (ja?),
wagen wij met elke ons gegeven
naaste elk mogelijk risico, ook het
risico van de praktijk (ja?).... en
ga maar verder.... Staat het Kruis
van Christus al? Rechtop? Midden
in ons leven?
