P. Schotte
Onder een wakend oog
PORTRET VAN EEN REISLEIDER
„Denk er om -
ik breng geen
offer",
ALLEEN NAAR
HET BUITENLAND
DEK REIS-RISICO ZO VEEL
MOGELIJK IN
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 27 MAART 1965
(Van onze speciale verslaggever)
De Hagenaar P. Schotte gaat dit jaar voor de
honderdste keer als reisleider op stap. Hy zal dit merk
waardige jubileum op het Spaanse eiland Mallorca vie
ren, waar hg van 11 tot 25 september hoopt te zyn.
Maar voor het zover is, komt eerst Merano aan de datk onderweg!^"6 accommo"
beurt. Merano, de plaats waar hy vele malen is geweest,
evenals trouwens in Lugano en Interlaken. 0/6/7
„Ach", zegt hij met de berus
ting een 64-jarige eigen. „Geen
mens kan de hele wereld zien.
Ik heb het nooit buiten Europa
gezocht Het is echt niet nodig
steeds weer een nieuw gebied
i zoeken. Als je reisleider
bent, is het zelfs een mooi ding
een paar keer naar de zelfde
plaats te trekken. Het genot is
veel intensiever, omdat je zo
veel personen en zaken her
kent. Bovendien hebben de
mensen, die je begeleidt, er
voordeel van, omdat je hen
veel beter kan adviseren en
inlichten".
De heer Schotte. een kleur
rijke, opvallende figuur in het
Haagse gemeenschapsleven, is
van het begin af aan bij de
Nederlandse Christelijke Reis
Vereniging geweest. En hij wil
best verklaren dat hij aan het
bestaan van deze organisatie
„een reuze bof" heeft gehad.
Zonder de NCRV had hij nooit
zo veel mooie reizen kunnen
maken. Zonder de NCRV had
hij ook nooit zo veel van de
natuur kunnen zien.
Veertig jaar
Veertig jaar geleden, in
1925, zette de heer Schotte
de eerste, nog wat onzekere
schreden op het pad van de
reisleider. Het ging toen alle
maal heel anders dan tegen
woordig, ook al omdat de
NCRV nog maar net begon
nen was. De voorbereidingen
ook de begroting moesten
zelf worden gemaakt. Het
bureau telde nog geen staf
van deskundigen, die dit te
genwoordig voor haar reke
ning neemt.
„Je moest koopman zijn",
licht de Hagenaar toe. „Je
moest zorgen dat je uitkwam en
je hotelreserveringen moest je
t op wit hebben. Als er
kink in de kabel kwam,
moest je improviseren op 't
ogenblik trouwens ook nog wel
maar altijd zo dat je uit
kwam. Er is niets vervelender
dan iemand, met wie je een
prijs hebt afgemaakt, later om
suppletie te vragen,
n van de meest problemati
sche dingen is de korting, die
genoten wordt. Deze maakt (of
breekt) de aantrekkelijkheid
van de prijs, en is afgestemd op
het aantal personen, dat het
reisgezelschap telt. Zijn er af
meldingen, of krijgt men de
boeking niet vol in de
twintiger en dertiger jaren een
grotere zorg dan nu dan
worden de reis. het logies en
de maaltijden duurder. In het
verleden heeft dit meer dan
eens tot het afbestellen van een
trip geleid.
Aangeboren
Het koopmanschap is de heer
Schotte anders wel aangeboren.
Van z'n achttiende jaar af is hij
zelfstandig en hij leidt een In
elk opzicht uitgekiend assuran
tie-kantoor. Z'n prille tochten
over de grenzen maakte hij
eerst als particulier en daarna
pas als reisleider. Nu nog komt
het voor dat hij bepaalde zaken
aan elkaar moet smoezen. Als
hij bijvoorbeeld een collegareis
leider ontmoet, die het zelfde
uitstapje als hij wil gaan ma
ken, dan worden beide gezel
schappen „bij elkaar gegooid"
om nóg meer korting te kunnen
krijgen.
„M'n zaak heeft niet mij
gehad, maar ik m'n zaak",
merkt de Hagenaar op. „Dat is
het geheim van m'n mogelijk
heid er verschillende keren per
jaar uit te stappen. Elk seizoen
ga ik gemiddeld vier keer op
reis: twee keer privé en twee
keer als reisleider."
Moeilijkheden onderweg?
Voor de heer Schotte bestaan
deze praktisch niet.
Blijheid
„Kijk eens." verklaart hij.
„De mensen gaan op z'n zon
dags mee. En het is echt niet
zo'n grote kunst veertien dagen
met mensen op z'n zondags op
te trekken. Ik reken altijd op
verdraagzaamheid en op blij
heid van het hart, en ik ben
eigenlijk nog nooit teleurge
steld. Als reisleider tracht ik
uit te gaan zoals ik dit met m'n
vrouw, of met m'n vrienden
zou doen. Potentaatje spelen, is
uit den boze, domineetje spelen
zo mogelijk nóg erger. Je moet
de mensen zo veel mogelijk
vrij laten en je vooral niet
bemoeien met dingen, die zich
vanzelf oplossen. Je dient soe
pel te zijn en je reisgenoten er
al bij de eerste kennismaking
te overtuigen dat je op
hem leuk heeft gevonden".
Kroon
Op „Wilhelmus"-mensen is K -.v;
de Hagenaar niet bijster ge- §enschappen. Hoe is iemand in
steld. H« zingen van liederen Jf, """"F7 Wat blJ-
tijdens de reis moet volgens .U J Hseling voor een penibele
hem nooit in een soort lolbroe- """fit Raak' hij
dan geboren, of opgeleide ta
lenknobbels. De commissie, die
zich tegenwoordig met het
„examineren" van adsplrant-
reisleiders bezig houdt, let in
de eerste plaats op karakterei-
t zijn. In het
de rust, die
hotel, waaiWÊ
wordt ondergebracht, past
ge bescheidenheid in het bezet
ten der beschikbare tafeltjes.
Er moet rekening gehouden
worden met andere gasten; er
dient te worden ingevoegd en
ingepast. Een compliment van
de hotelhouder over het gedrag
dergenen, die tot het reisgezel
schap behoren, zet een kroon
op het werk.
Laatkomers bij excursies
kunnen de stemming wel eens
een beetje bederven. Niemand
houdt er van op anderen te
wachten, vooral als dit niet
nodig is. De heer Sohotte
maakt er korte metten mee. De
eerste dag laat hij de bus nog
wel wachten, maar liefst zo'n
honderd meter verder. De
schaamte is dan meestal zo
groot dat degenen, die niet op
het klokje hadden gelet, bij vol-
Sende uitstapjes de eersten zijn,
ie in de bus zitten.
meegekregen, telde 125 perso
nen. Het was in de dertiger
jaren, en de reis. die per trein
VV Lugano ging, duurde uit
ARt thuis, zes dagen.
Bekaf
„Het te de leukste tocht ge
weest, die ik ooit heb ge
maakt", verklaart hij thans.
„Hoewel ik bekaf was na te
rugkomst dit ondanks het
feit, dat er nog twee reisleiders
meegegaan waren was er bij
iedereen een bijna ontroerend
stuk dankbaarheid. Het was in
die dagen dan ook een hele
onderneming „even" naar Italië
te gaan. De kosten? Schrik niet:
tweeënvijftig en een halve gul
den... Je kreeg dan nog van
alles het beste, want het was
per slot van rekening crisis
tijd."
Gaat de heer Schotte alleen
als reisleider op reis, of neemt
hij z'n vrouw mee? Behoort zij
in 't laatste geval tot de reislei-
ding, of is zij niet veel meer
dan een vreemde reisgenote?
Dit te de filosofie van de
Hagenaar, die dit jaar zijn
honderdste tocht als reisleider
van de NCRV hoopt te maken:
„Ala 't maar enigszins kan.
gaat m'n vrouw mee. Ze moet
zich er echter van bewust zijn
dat ze niet op de eerste plaats
komt. Eerst het gezelschap als
geheel en dan pas zij."
Foefjes
Als een reisleider voor t
eerst in een stad, of streek is,
moet hij allerlei foefjes verzin
nen om dit niet te laten opval
len. De Hagenaar heeft wel
eens twee keer op een dag
dezelfde, lange bergwandeling
moeten maken. Eén keer door
om vijf uur 's morgens op te
staan om de route te verken
nen; onmiddellijk daarna als
gids van de reisgenoten, die
onder zijn hoede waren gesteld.
En wat denkt u van het
eerste bezoek, dat de heer
Schotte aan Venetië braoht? Hij
wist er heg noch steg, en toch
werd van hem verwacht dat hij
een reisgezelschap lopend van
het station naar een hotel zou
brengen. Het werd een flinke
fooi voor een kruier, die naast
hem liep, doch in feite de
wandeling door straten en
steegjes leidde.
Er zijn natuurlijk ook wel
eens hotelhouders, die zich niet
aan een gemaakte afspraak hou
den. Zo gebeurde het een keer
in het Zwitserse Oberhofen dat
het hotel, hetwelk door de
NCRV was geboekt, vol met
gasten zat. Met uitzondering
van de Hagenaar, die een
prachtige suite kreeg, werd het
gezelschap in dépendances on
dergebracht, waarvan de ka
mers ronduit slecht waren.
Goede raad bleek niet duur te
zijn. De heer Sohotte belde een
bevriende relatie in het nabij
gelegen Thun en binnen
half uur ware
alle reizigers
HEBT u ook zo'n doch
ter? Het lijkt al een
hele dame en ze wil zo'
heel erg graag alleen naar
het buitenland met vakan
tie. U kunt haar verlangens
begrypen: de taal leren in
het land zelf, de cultuur
ondergaan, contact met
mensen. Haar vader fronst
bedenkelijk het voorhoofd.
Alleen? Over de grenzen
nog maar liefst? Weten
moeder en dochter dan
niet dat zeer reële gevaren
dreigen? Als hij zéker
wist, dat ze bij een goed
gezin terecht zou komen,
dan was er over te praten.
Zo maar op een adverten
tie afgaan is gekkenwerk,
vindt pa. Is er niet één of
ander bureau dat zich hier
mee bemoeit? vraagt
zich (tussen de vuren van
vader en dochter) af. Ja
zeker, iedere moeder met
opgroeiende, buitenlandse
aspiraties koesterende
jeugd moest hier eigenlijk
eens gaan praten! We be
doelen het Maatschappe
lijk Advies en Inlichtingen
Bureau waarvan u op alle
stations adressen ter plaat
se vindt, kortweg MAT-
bureau.
Ie, huisvesting voor jonge mensen,
arbeidsbemiddeling, adviezen op
sociaal gebied. Wist u overigens,
dat het ook alles met vakantie te
maken had? Stel, dat uw dochter
een pen-friend heeft in Italië. Tot
nog toe hebt u het allemaal glim
lachend aangezien, maar de pro
blemen rijzen nu de vakantie
aanbreekt. Ze is gastvrij uitgeno
digd, wat moet u daar mee aan?
Het MAI-bureau zal graag Inlich
tingen trekken over de betrouw
baarheid van het adres, waar het
jonge meisje heen zal gaan.
Het MAI-bureau organiseert zelf
óók reizen, in samenwerking met
organisaties uit andere landen.
Frankrijk
i Frankrijk, de stad met een beroemde naam en
ng, waarvan deze foto wel een duidelijk bewijs U
i zich daarheen begeeft op vakantie, zal men de
limum willen beperken. Daarover vertelt het ai
u overkomen! Daarom verdient
het aanbeveling de reis-risiko's,
welke men loopt, zo veel moge
een gestaffeld staatje. De jn te sakken. En dat
Op het hoofdkantoor van
de ANWB in Den Haag ligt
voor repatriëring, indien re
paratie op korte termijn
niet mogelijk is.
cijfers zijn nogal kil, omdat I
het over personen ga.t die van^„.e~r
met het zonnetje in het hart
hun auto-vakantietocht zyn
•at zijn bewijst de uiige- 3 Een reisbrief personen voor
- - - - o.m. vervoer naar Neder
land per ambulance, trein,
of vlieguig bij ongeval, of
le Reis- en Kredietbrief,
ANWB-leden voor een bedrag
12.50 beschikbaar wordt
begonnen, doch die door gesteld 10^00^ ate
pech, of familie-omstandig- T"
heden, in de duisternis be
landden.
In het kort komt de inhoud
van die paar velletjes papier hier
op neer dat in 1964 niet minder
dan 1.000 voertuigen gerepatri
eerd moesten worden, omdat re
paratie ter plaatse niet moge
lijk was. In bijna 200 gevallen
dienden onderdelen te worden
nagezonden. 180 vakantiegan
gers moest extra geld worden 2
gestuurd, terwijl ongeveer 700
maal van de ANWB-radio-op
roepdienst gebruik moest wor
den gesmaakt.
Dit en nog veel meer kan ook
januari inschrijft) en die het he
le kalenderjaar door geldig is.
Het document bestaat uit:
1. Een kredietbrief met ver-
schillende coupons tot een
totale waarde van Zw. frs.
600.(ruim 500.waar
mee in het buitenland beta
lingen kunnen worden ge
daan voor kosten, ontstaan
door pech, ongeval en ziek
te.
ziekte, voor betaling
kosten (vervoer en opname)
en voor gebruikmaking van
de radio-oproepdienst bij
ernstige familie-omstandig
heden.
a. Een rechtsbijstandbrief voor
juridisch advies, voor pro
cedures en voor regeling van
de kosten tot 20.000.
rEen aanbevelingsbrief voor
het verkrijgen van inlich
tingen bij buitenlandse toe
ristenorganisaties.
Een reisbrief voertuigen voor Desgewenst kan nog een ,,in-
o.m. hulp langs de weg tot gebouwde" ongevallen-, ziekte-
ƒ50.—, voor technisch ad- en bagageverzekering voor de
vies bij reparaties en schade, duur van de vakantie worden
voor toezending van onder- verkregen. Dit uiteraard tegen
delen voor reparatie, en een meerprijs.
Leiding
Hulp
In Frankrijk heeft die organisa
tie „Rencontres des Jeunes". Inter
nationale jongeren ontnroerten daar
elkaar in een „centre". Ieder „cen
tre" duurt drie weken en telt
ongeveer vijftig jongelui per
kamp. Daarvan mogen zeven deel
nemers van Nederlandse nationali
teit zijn. De jongelui leren met
elkaar omgaan, nemen kennis van
andere levensopvattingen en ma
ken kennis met de Franse gewoon
ten. Met verschillende landstreken
en hun (uiteraard wisselende be-
volkingsaard) kunnen uw kinderen
kennis maken. Neem nu Grasse,
gezellig oud Provenoaals stadje
met straatjes uit de 18e eeuw.
Ondergebracht in een schoolge
bouw, ontdekken de jongelui van
hieruit de meest kenmerkende
landschappen van de Cöte d'Azur,
het Provencaalse achterland, ma
ken excursies naar de grotten van
Saint-Cézaire, de hoogvlakte van
Napoleon en de bossen van Roque-
vignon. Houden uw kinderen van
sport en buitenleven? Een „cen
tre" in Les Alpes de Dauphinais,
in de omgeving van Briancon geeft
hun gelegenheid te genieten van
het prachtige landschap, excursies
naar Grenoble en Gap staan op het
programma. Beide „centres" kosten
450 alles inbegrepen, «maar geef
ze zakgeld mee!) voor drie weken.
In Carcasonne (beroemd om zijn
sterke omwalling) zijn toneellief
hebbers op hun plaats, daar be
staat ook gelegenheid tot bergbe
klimmen Parijs de trekpleister
van la douce France? Contacten
met modewereld, journalistiek en
de kunst, excursies naar Versailles
en Chartres, is het niet om te
watertanden voor een middelbare
begeleidt kunt u ze er gerust heen
laten gaan: 400 voor de eerste
drie weken van augustus.
Dijon, of Royan, La Rochelle
oude plaatsen met klinkende na
men, ook daór kunnen ze heen.
Oostenrijk (Salzburg iEngeland
(Edinburgh), Zuid-Wales zijn mo
gelijkheden voor zo'n groepsreis.
Individueel zijn de kansen om in de
vakantie internationale ervaringen
op te doen, ook legio. Het MAI-
bureau heeft contact met kampen,
die gericht zijn op kunst, litera
tuur, politiek, muziek, sport, in
Duitsland Frankrijk, Scandinavië.
Engeland. Er zijn conferentie-oor
den waar hevig geboomd kan
worden over leven en leren in de
wereld van vandaag en morgen
(o.a. „Elsinore" in Denemarken en
..Sonnenberg" in Duitsland) Al
lemaal te exclusief? Onze eigen
Te duur
Allemaal te duur? Wat denkt u
dan over werken in het buiten
land? Weet u niet waar uw zoon
of dochter terecht zal komen?
Gelukkig weet het MAI-bureau het
wel! De jongelui kunnen deelne
men aan werkkampen, ze duren
zo'n drie vier weken. Vana)
zeventien, achttien jaar zijn zc
welkom, liefst met enige talenken
nis en opgewekt karakter. Zc-
werken voor zes, soms acht uur per
dag, waardoor kost en inwoning
vrij zijn. Reiskosten zijn dan voor
eigen rekenijig, geef ze een retour
(drie maanden geldig) dat is eer.
veilig gevoel voor als het eens nie
goed zou gaan. Contacten met de
bevolking, discussies en uitstapjes
mogen de jongeren in zo'n werk
kamp verwachten. Nederland.
Europa en andere werelddelen
bieden gelegenheid voor zo'n
meisje. Ineke is teleurgesteld na
haar Frans verblijf: er was geen
brandblusapparaat, geen telefoon,
slechts één douche, hurjctoiletten
en slechts één „Hollands" dat
voor de nacht dienst deed. Ze
maakt aanmerkingen op de direc
trice, wie het aan organisatietalent
zou ontbreken en motiveert dat
uitvoerig. Dit melske heeft
werkvakantie. Soms lukt zo'n
werkvakantie met gesloten beurs,
als ze kans zien te liften, met een
vlees- of melkauto bijv. Een enke
le zuinigerd ziet kans „over te
houden".
Middelbare scholiereri of studen
ten hebben lange vakanties. Een
gelukkige omstandigheid, als zij
van kinderen houden en goed de
Franse taal beheersen. Want de
achttienjarigen mogen dan een sta
ge volgen tot moniteur of monitri-
ce in Frankrijk en kunnen dan
leider (ster) worden in een kinder
vakantiekamp in Frankrijk. Mis
schien zag u ze wel eens op uw
doorreis in Frankrijk: een hele
groep kinderen met rode petjes, of
met gele bloesjes ter herkenning
van de groep waarbij ze hoorden.
Wellicht waren het de kinderen van
de Kenault-fabrieken of een ande
re grote fabriek die deze vakantie
kampen „organiseren". Jongens
kunnen ook te werk gesteld wor
den op een Franse boerderij, of in
een hotel. Meisjes „au pair" bij
een buitenlandse familie of een
vakantie-oord. Dan moeten ze wel
zes weken beschikbaar hebben, en
u dient een ziekteverzekering af te
sluiten voor ze, éér ze vertrekken.
Denkt u ook om zakgeld, het
cadeautje voor de gastvrouw, foto
rolletjes, postzegels en kaarten zijn
écht nodige kosten! Soms in dit
geval ook: vakantie met de portc-
dicht.
uit preciese rapport)
perfectioniste. Later brengt ze mis
schien wat meer waardering op
voor haar Franse tijd.
Over-doen
Aad rapporteert: „Ik zou dit
alles (stage en colonie) direct over
willen doen, zo goed is het me
allebei bevallen." Hij was moni
teur van een groepje jongens en
woordlng dragen voor het Franse
kroost. Ook hij doet schriftelijk
examen in ons land. Hij consta
teerde bij zijn mede-moniteurs een
mentaliteit, die hem niet zinde:
ze dachten dat ze in Dinard ver
toefden om er een betaalde vakan
tie door te brengen."
Wilt u uw kindeen tijdens de
vakantie liefst in een godsdienstig
milieu geplaatst zien, dat kan. In
Schotland wordt kerkelijk medele
ven hogelijk gewaardeerd. Frank
rijk heeft een protestantse minder
heid zo u weet. maar het kan heel
verfrissend zijn, als ééns per drie
weken een zeer sobere kerkdienst
wordt gehouden (de predikant
trekt rond in zijn grootdistrict)
voor een handjevol gemeenteleden,
waarbij de dominee collecteert en
orgel speelt. Wat moeten deze
mensen (die toch ook een universi
taire opleiding genoten) veel voor
hun godsdienst over hebben!
De MAI-bureaus gaan speciale
voorlichtingsweken organiseren
over vakantiebesteding in liet bui
tenland. Indien u na dit artikel nog
meer wilt weten over Internationa
le werkkampen, vakantiekampen,
vakantiecursussen, „overstap" of
andere vakantie-begeleiding wendt
u dan van 29 maart tot en met 10
april tussen 917 uur tot het
bureau op het Centraal Station te
Rotterdam; te Utrecht naast uit
gang van *t station van 12—24
april. Kijk eens rond in de tuin
van Europa, er zijn vele mogelijk-
Het buitenlands werk wordt ge
subsidieerd door het Ministerie
voor maatschappelijk werk. Na
tuurlijk mogen ze zo maar in een
weekblad zelf een advertentie uit
zoeken, de leidsters hebben er alle
begrip voor, dat de jongelui niet
aan de leiband willen lopen! Ga
om advies naar een MAI-bureau,
het advies kost niets, een controle
5. een „overstap" 5. Het te
namelijk aan te bevelen, dat vooral
jonge meisjes niet 's nachts rei-
het MAI-
In het Liverpool Street Station
in Londen of het Gare du Nord in
Parijs staat, altijd bij de locomo
tief, waarmee de reiziger (ster) is
gekomen, een stationshulp van de
organisatie, kenbaar aan een kleu
rige band om de arm. Ze neemt de
jonge mens onder haar hoede en
brengt hem of haar naar een veilig
nachtlogies. Zo'n overstapje geeft
recht op een rood/witte kaart,
waarop in het Engels, resp. Frans,
wat parate zinnen staan die de
nerveuze reizigster alleen maar op
hoeft te lezen: Kunt u me de
stationschef wijzen? en: Ik zou een
assistente van de Travellers Aid
Society ontmoeten. Ik kon ze niet
vinden, wilt u haar oproepen?
„Blijf rustig en kijk eerst terdege
uit of er inderdaad niemand aan
wezig is voor u bovengenoemde
stappen onderneemt. Verlaat in
geen geval het station zonder de
hulp van bevoegden ingeroepen te
hebben" is de wijze raad op de
rood/witte kaart
Twee maanden was RU in een
Engels gezin met ee
zes en een jongetje
Het adres had ze v_JKP^
bureau. Hier vindt u haar rapport
dat ze na afloop maakte: „Als ik 't
eerlijk mag zeggen zou ik niemand
aanraden, hier naar toe te gaan.
Mevrouw is erg drukdoenerig, de
hele dag observeert ze je, of je
alles wel goed doet hetgeen me
doodzenuwachtig maakte. Ze was
erg slordig en (onderstreept) bij
zonder onhygiënisch. „De ver
standhouding tussen de gastvrouw
en haar meisje „au pair" was dus
niet zo goed, maar de lezer moet
daarbij bedenken, dat veel meisjes
nog niet met de maatschappij in
aanraking kwamen. Tot nog toe
waren ze beschut en werd voor ze
gezorgd, nu moeten ze (in loon
dienst) voor anderen zorgen, en
zich aanpassen. Dit laatste kan
voor een jong mens bijzonder
heilzaam zijn, maar het valt niet
altijd mee! Een meisje dat uitge
zonden wordt via het bureau
wordt ook behoorlijk getest, de
selectie is nauwkeurig, attesten
van huisartsen, dominee, pastoor,
eventuele werkgever worden in al
le gevallen verlangd. „Je bent ab
soluut een lid van de familie, op
hun manier proberen ze je te hel
pen, de taal zo spoedig mogelijk
meester te maken. Zwaar werk
hoefje niet te doen (hoofdzakelijk
helpen met koken en strijken, voor
de kinderen zorgen, hun wasje en
kamer doen)", zegt Els als positie
ve ervaring.
Incasseren
Gelukkig Is er in
grote groep jonge
tegen de stroom op kan roeien,
deze ervaringen aankan. zy
moeten een groot incasseringsver
mogen hebben naast talenkennis.
Soms voelen ze het als een verne
dering. die zakelijke verhouding
niet aankunnen (of*
geef uw kinderen altijd de raad,'
even naar huls op te bellen: een
vertrouwde stem, éven weer te
depressie
..Ik heb Frankrijk in ieder geval
..au revoir" gezegd" zegt een
Amsterdamse, die na een stage
leidster werd in een kinderkamp
een „colome" van 80 kinderen, zij
leidde de meisjes van 13, 14 en 15
jaar, die merkwaardig genoeg geen
voorstelling hadden van Neder
land. Waar ligt het? Spreekt u ei
Engels? Wanneer de kinderen slie
oen. werd er eerst een klein»
vergadering gehouden, onder lei-
ling ven de enthousiaste directeui
-n diens vrouw, vervolgens kreep
inze landgenote een avond-etentje
>r werd een plaatje gedraaid of
volksdansen gedaan. Hèar reif
werd gedeeltelijk betaald, boven
dien verdiende ze totaal Frs. 320
Na afloop kan ze schriftelijk
•xamen in de Franse taal in om
'and doen.
Ineke concludeert na de stag»
veel geleerd in hoog tempo in eer
pijzonder prettige sfeer". In dc
kolonie had ze een groepje van
zeven kinderen van 5 en 6 jaar
oud, haar reis werd geheel door
de organisatie betaald, ze deelde
haar slaapkamertje met een ander
die
Natuurlijk mag je zelf een adres opzoeken, zegt de vriendelijke as
te. Laat het echter door ons controleren op betrouwbaarheid. En
je ouders over hel „overstapje", dan kan hun hart gerust zijn! Ver gei
je de referenties niet, want wij plaatsen niet zomaar iedereen'
ran slagen hebben kweekschoolleerlingen, studenten, middelbar
lieren, zij die dc opleiding Lichamelijke Opvoeding volgen. Eet
aan ervaring wacht ze!
tel
icliat
