Songfestival
Brick Bradford
verbindt achttien
Eurovisielanden
l'n Kwastje Plasticolor doet wondërënTI
-Toch is het zo!-
«lesje en Josje
Plasticolor verf (van Pieter Zaandam!) I
Conny van den Bos
begint in Napels
Sen moet: ..Een kroon voor een kind
De vrouw Alberdieu
VRIJDAG 19 MAART 1965
ÉTHERGOIVEN-ETHERGOIVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOIVEN
tTHERGOlVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOlVEN-ETHERGOlVEN-
In Napels in de lentetijd
(Van een onzer redacteuren)
NAPELS „Naar Napels in de lentetijd" was jaren geleden de ti
tel van een populair Nederlands liedje, dat op de hitparade van toen
(die nog niet zo zuiver werd bijgehouden als tegenwoordig) een hele
hoge gooi naar een topplaats moet hebben gedaan. Met deze in
leiding zitten we ineens middenin het spektakel van het lichte lied,
het Eurovisie Songfestival, dat morgenavond van tien uur af één
uur en drie kwartier lang de beeldschermen zal vullen in de huiska
mers van alle Westeuropese landen. Vele miljoenen zullen zien, hoe
hun vertegenwoordigster of vertegenwoordiger het er in de finale af
brengt.
In 1955, toen het Italiaanse Songfestival
van San Remo een Europees karakter
kreeg, was dat nog wel zo. Toen mochten
twee deelnemers per land (het waren er
slechts zeven» optreden. Vopr Nederland
waren er in dat „verre Songfestivalver-
leden" Jetty Pearl en Corry Brokken.
Lys Assia won voor Zwitserland.
SUCCESSEN
terd het
Steeds grootser
feest van de lichte muziek,
commerciële liedje, en Nederland nam
met wisselend succes deel. Corrv Brok
ken zegevierde in 1957 met „Net als
toen", en Teddy Scholten deed haar dat
in 1959 na met „Een beetje". Vorig jaar
won de Italiaanse Gigliola Cinquetti met
..Non ho 1'eta" en daarom mocht Italië
nu de gasten uit alle Eurovisielanden
ontvangen.
Morgenavond zullen we weten, hoe
Conny van den Bos Nederland het er
in dit sterke internationale milieu zal
afbrengen. Hopelijk zal zij zonder zenu
wen de microfoon en het spiedende
camera-oog tegemoet treden, en met ,,'t
Is genoeg" meer dan. voldoende punten
oogsten om* een eervolle plaats op.de
ranglijst
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 NTS. AVRO
8.40 uur De Amerikaanse komiek Danny Kaye brengt zijn show-
weer in de Nederlandse huiskamer. Hij ontvangt gasten, die
in Amerika prominent zijn en toont zijn talent in diverse
sketches.
9.30 uur Willem Duys maakt weer een ..Vuist". In een direkte uit
zending is hy gastheer voor vele bekende en onbekende
Nederlanders in het programma „Voor de vuist weg".
Ned. 2 KRO. NTS
8.01 uur De derde aflevering van de Phil Silvers Show.
9.05 uur Een parodistische musical-versie van Italiaanse makelij
naar het befaamde boek „De Graaf van Monte Cristo".
VANAVOND TE HOREN
Hilversum 1 VPRO. VARA
9.00 uur speelt eerst het Metropole-orkest er
soortgelijke muziek beluisteren in
Kostelanetz speelt George Gershwii
Hilver
8.50 i
II NCRV
Door de wereld gaat een woord, het programma van ge
wijde muziek, dat onder redactie van Kees Deenik tot stand
gekomen is en dat werd opgenomen in de Duinkerk te
Den Helder.
10.40 uur Wijd als de wereld, een internationale oriëntatie in kerk,
zending en oekumene.
sche hengselkrui»
voor het leven wa
van het Semietische alfabet, die
op de Archiramsarkofaag als In Sera-
islacbtige bet al Chadem in zijn prilste vorm
eenvoudig werd aangetroffen, werd door een
kruisteken aangeduid, maar de her
komst hiervan ligt in het duister.
Van belang zyn voorts de kruls-
1768) Het tekentje dat ontstaat door
twee rechte lijnen van gelijke lengte
rechthoekig over elkaar heen te trek
ken, zodat het snijpunt ongev<
het midden ligt (5
omschrijving, vooi
figuurtje als een kruisje!) dat teken
tje dus, is wel zó simpel, dat zelfs de
eenvoudigste naturen het spontaan te
voorschijn kunnen toveren, ook al
hebben zij hiervan nooit een voor
beeld onder ogen gehad. Zo'n tekentje
kan zelfs ongewild ontstaan en we
behoeven de armen dan ook niet in
stomme verbazing omhoog te brengen,
wanneer we op aardewerk van primi
tieve volken kruisjes als versiering tekens, gevonden
aantreffen, eventueel ook als orna
ment met geometrische figuren. Des
ondanks zijn er kruistekens uit vóór-
Christelijke tijden bekend, die onmo-
Kruisteken
lang bekend
Tlalok in Mexico,
de kruistekens in het paleis van
Cnossus en die in de spelonken van
het eiland Kreta, allen daterend uit
ijden die ver vóór de Christelijke
dat het symbool astronomie (in die tijden eigenlijk:
Ook de slotletter astrologie), waardoor het kruis als
symbool van het leven kon gelden,
maar tevens een plaats in de doden-
kultus kon worden toebedeeld (op
stand uit de dood). In deze zin zullen
we ook de betekenis van het kruis in
de Mithrasreligie moeten verklaren,
de zéér oude. uit Perzië stammende
godsdienst, die een kruissymboliek
kende, waarin de stier een vooraan
staande plaats innam, hetgeen ons niet
behoeft te verwonderen, omdat het
ontstaan van deze godsdienst recht
streeks uit het tijdperk van de Stier
stamt.
In de Christelijke wereld heeft het
kruis uiteraard een geheel andere en
unieke betekenis gekregen. Mogen we
in verband met de kruissymboliek in
roeger tijden wellicht spreken
gelijk „per ongeluk", of uit een oog- jaartelling liggen. Zoals we de vorige offer en opstanding, die termen zèif
punt van verslering op alle mogelijke maai by de kruislings door het hebben een geheel andere
6e~ offerlam gestoken braadspitten heb- inhoud gekregen. Het heeft
ben opgemerkt zal de oorsprong geruime tijd geduurd,
van dit teken in vele gevallen gezocht teken
verpen zijn geschilderd
krast. In slechts weinige gevallen k
de betekenis daarvan bekend. Een uit
zondering hierop vormt het Egypti-
erigens
het kruis-
in brede kring erkend
worden op het gebied van de Christelijk symbool werd.
Commentaar
stander van getuigend toneel. De
directeur van het Nieuw Rotterdams
Toneel was bovendien het middelpunt
van een sterke bezetting, samenge-
Voor de hoofdrol in Henrik Ibsens steld uit zijn eigen gezelschap, zodat
„En Folkefiende" (Een vijand van het er binnen het tijdbeelddecor van
volk uit 1882) had de NCRV geen Weijnand Grijzen vele mogelijkheden
beter vertolker kunnen vinden dan waren voor een geladen televisiepre-
Robert de Vries, de gedreven voor- sentatie.
Deelnemende landen
Zangeressen, zangers, musici, presenta
toren en presentatrices, dirigenten en
producers, allen zijn zij in deze lentetijd
bijeengekomen in Napels. Conny van den
Bos. de Nederlandse vocaliste, die via
de vaderlandse voorronde met het liedje
,,'t Is genoeg" de eindstrijd in Napels
bereikte, is gearriveerd met Teddy
Scholten. eens zelf winnares met „Een
beetje", maar nu presentatrice voor
Nederland. Met productieleider Karei
Prior, wiens echtgenote Joke van Soest
de tekst van het liedje schreef, met
ponist Johnny Holshuysen, de slagwerker
Wim van Beek, die speciaal meeging om
met zijn bongo-drums het ritme van ,,'t
Is genoeg" nog wat te stuwen.
En Dolf van der Linden arriveerde ook,
kalm cn overtuigd, dat hij ook uit het
orkest van Gianni Ferrio, de ondersteu-
ïgsmuziek zal weten te halen, die
dig is om Conny van den Bos
een goede prestatie te brengen.
Van der Linden zal ook nog de gastel;
gent zijn bij het Ierse aandeel
Songfestival. Hij zal voor
staan, als Butch Moore „Tm
the streets in the rain" zingt.
Conny van den Bos zal het morgenavond in de RAI-Concertzaal te
Napels bijzonder moeilijk krijgen. Zij moet met haar liedje 't Is genoeg"
als eerste voor het voetlicht treden en het miljoenenpubliek van dit tiende
Eurovisie Songfestival met dit Nederlandse liedje proberen te veroveren.
Er doen in totaal achttien landen mee in de hieronder vermelde volgorde:
Nederland: Conny van den Bos met ,,'t Is genoeg".
C.root-Britannië: Kathy Kirby met „I belong".
Spanje: Conchita Bautista met „Que bueno, que bueno".
Ierland: Butch Moore met „I'm walking in the streets in the rain".
West-Duitsland: Ulla Wiesner met „Paradies, wo bist du'.'"
het Oostenrijk: Udo Jürgens met „Sag ihr, ich lass sie grüssen".
het orkestNoorwegen: Kirsti Sparbö met „Karusell".
ilking inj België: Lize Marke met „Als het weer lente
KANSEN?
I Monaco: Marjorie Noel met „Va dire a 1'amour".
Zweden: Ingvar Wixell met „Annorstades vals".
Frankrijk: Guy Marde! met „N'avoue jamais".
We durven geen voorspellingen te Portugal: Simone de Oliveira met „Sol de inverno".
wagen over de kansen, die Conny van den Italië: Bobby Solo met „Se piangi, se ridi".
Bos met ,,'t Is genoeg" in dit gezel- Denemarken: Birgit Brül met „Because of you",
schap van in totaal achttien vocalisten zal Luxemburg: France Gall met „Poupée de cire, poupée de son",
hebben. Dat zal de puntenwaardering Finland; yiktor Kümenko met „Aurinko laskee lanteen".
van de jury bepalen. Elk deelnemend Toeeos,avië. vicp Vukov met Ceznia"
land heeft zo'n jurv van tien leden, die Y. met „ceznja
het kijkerspubliek zijn gekozen. Zij Zwitserland: Yovanna met Non, a jamais sans toi
zetelen in Bussum. Londen. Madrid. De meeste vocalisten hebben hun eigen dirigent meegebracht, die het
Dublin. Frankfort, Wenen, Oslo. Brussel, orkest bij hun nummer zal leiden. Dolf van der Linden dirigeert ook bij
Monte Carlo, Stockholm, Parijs, Lissa- de Ierse inzending,
bon. Napels. Kopenhagen. Luxemburg.
Helsinki. Zagreb en Zürich. NCRV's Dick
i Bommel zal als secretaris de resulta-'
van de stemming in Bussum aan del
RAI-conccrtzaal in Napels doorgeven j
PUNTEN
oog werken c
lelijk ingewikl
'vanzelfsprekend» niet op het eigen
liedje worden gestemd. Ieder jurylid mag
drie stemmen geven: aan éér
verdeeld over meer vocalisten
tionale jury worden dus 30
uitgebracht. Dan volgt de omrekening
de Europese stemming. Het liedje,
van een nationale jury de mees'e i
stemmen kreeg, wordt op het scorebord I
gehonoreerd met vijf punten, het op één
i hoogste met drie en het derde met j
n punt Elke landelijke jury heeft dus i
negen punten te vergeven. Die kunnen
natuurlijk op één liedje worden uitge- j
bracht, of over twee songs worden
verdeeld.
VERNUFTIG
In deze weken is er door de Europese
televisie-coördinatoren hard gewerkt om
•lit staaltje van technisch vernuft, dat dit
schakclprogramma toch altijd nog is,
gestalte le kunnen geven. Achttien lan-
worden met elkaar en met Napels
verbonden en niemand is daar eigenlijk
meer verbaasd over.
Ibsen als de belangrijkste dramaticus
van Scandinavië. Daar lag weer het
oude struikelblok: Ibsens intenties zijn
razend moeilijk in een andere taal en
met een andere aard dan die van de
Noren ever te zetten.
Een niet Noorse regisseur moet wel
een bijzondere verwantschap met de
geest van Ibsens werk bezitten. Daarvan
is gisteravond in verscheidene passages
te weinig gebleken. Peter Koens aan
dacht was meer gericht op de camera-
technische kant. op het vastleggen van
beelden, dan op het overbrengen van de
dramatische kracht waarmede Ibsen zijn
ideeën over waarheid en vrijheid zo
meesterlijk poneerde.
Dat een spelleider met een stuk van
Ibsen het gevaar bedreigt bij de nacht
kaars te belanden, werd duidelijk in het
tafereel waarin de stenen door de ruiten
van het doktershuis vliegen. De essentie
van hel drama is dan al bekend: de arts
werd tot volksvijand verklaard. Wat er
volgt, is een scenische illustratie daarvan.
De scène werd zwak doordat de regisseur
vasthield aan de theorie dat Ibsens
figuren eerder ideeënvoertuigen dan we
zenlijke karakters zijn. Meer gevoel voor
ische had hier alles kunnen
36 „Kijk," wees Aart Gas. nadat de
drie mannen een tijdje gelopen hadden,
„daar is nu het Katviskreekje. En ginds
komt het uit in de Kale Kil. Daar kun
nen we ook wel even een 'kijkje ne
Maar zoals ik jullie al zei: ik heb hier
nergens in de buurt iets verdachts kun
nen bespeuren."
„Je zou ook niet weten welke
mannen het geweest kunnen zijn, Aart?"
informeerde Berend.
..Nee." antwoordde de rietsnijder. „Om
deze lijd van het jaar zie je hier
veel i
En
geen verder beschrijving krijgt dan e
pet en een opgeslagen jaskraag, zijn i
eenmaal moeilijk te identificeren."
..Dat is het juist." bromde Berend.
„Ik bedoel: dat is het wat mij denken
doet. dat Jesje wel eens gelijk zou kun
nen hebben. Niet, Barend?"
„Precies," antwoordde zijn dikke
vriend. „Je neemt me de woorden uit
m'n mond. Berend."
i eind door en staar-
het verlaten griend-
een spoor van leven
Ze liepen nog
den dan uit ov
land. Nergens v
te ontdekken.
„Geetl mannen, al dan niet met pet
ten. op, mensen," bromde Berend te
leurgesteld. „Als die kerels werkelijk de
horloges bij zich hadden, kunnen ze die
hier gemakkelijk hebben verborgen. En
dan kunnen we nog beter naar een naald
in een hooiberg gaan zoeken. We zullen
maar terug gaan. Barend."
„Heb je de politie hier nog gezien,
vanochtend vroeg?" informeerde Barend.
„Nee. die is hier vast niet geweest,"
zei Aart Gas zeer beslist. Ze stapten,
met de rietsnijder aan het hoofd, weer
terug naar de plek waar het bootje lag
gemeerd. Barend en Berend klauterden
er in en de laatste zette de motor aan.
..Bedankt voor je hulp. Aart!" zei Be
rend. ..Als we de horloges nog vinden
en een beloning krijgen, zullen we jou
niet vergeten."
„Het zit wel goed," knikte Aart Ga»
redi
Intussen had Piet van der Meulen zich
de sterkste tegenspeler van Rob de Vries
getoond, was Leo de Hartogh enige
aarzeling in zijn burgemeesterscreatie te
boven gekomen en wist de hoogbejaarde
Jan Lemaire met elan zijn typeringsver
mogen te demonstreren.
Liggend in zijn kooi vroeg hij zich die nacht af hoe
het mogelijk was dat hij zo blij kon zijn, omdat
Alberdien bang was en verdriet had. Was dat nu
goed? Ja. het was goed! Hij
HET FEEST
icren zonder enig incident bij prachtig wee
Gibraltar. Zodra ze de Straat uit waren. w«
het winter. Op de Atlantische Oceaan woei een gure
wind met regenbuien. In de Golf van Biscaye kregen
ze een harde bries uit het noorden, zodat ze al
laverend tegen hoge zeeën moesten opboksen. In Het
Kanaal was de wind weg. maar kropen ze door een
dikke mist. terwijl de buffelhorens rondom hen
loeiden en af en toe een schorre stoomfluit hun dc
stuipen op het lijf joeg. Op de Noordzee werden zij
gestriemd door hagelbuien en bij het binnenlopen in
het Goereesche Gat ontmoetten ze zwaar ijs. afstro
mend van de rivieren. Doch Alberdien verkoos al
deze ruwheid van het noorden ver boven de
geheimzinnige gevaren van het oosten. Ze kon het nu
Bij het opkloppen tegen de harde wind.
tijdens de mist en bij het bonken tegen het drijfijs
was zij vaak aan dek. Soms nam ze het roer in
handen en bij het overstag gaan commandeerde zij
met haar schelle, harde stem. Ze had nu weer plezier
in het varen.
In Rotterdam ging Hendrik van boord, 't Was een
afscheid in goede vrede. Gedurende de thuisreis was
ti-a, smalend lachje
op zijn gezicht
vreemd
boord, als je dat niet
daarop.
Hij gaf geen rechtstreeks antwoord. Wel prees hij
haar: „Zoals dc vrouw die rovers afgeslagen heeft,
dat was geweldig!" Toen gooide hij zijn plunjezak op
de nek en liep de kade af.
De Vrouw Alberdien zocht het na deze reis dichter
door
K. NOREL
Vervolgens
roeg Alberdien
reis naar Danzig, langer van duur,
bekende wateren. Ze bleven in de
van de ene op de andere haven varend, tot
de herfst. Toen namen ze een lading voor
Nederland aan om het gevaar van in te vriezen te
ontgaan. Te Harlingen binnenlopend, bleek hun. dat
in Nederland de winter was begonnen. Na het lossen
verhaalde ze naar een reparatiewerf. Het schip
moest op de helling en daar ze nu twee jaar goed
gevaren hadden vooral de Zwarte Zeereis had
flinke winst gegeven maakten ze met de helling
baas de afspraak dat deze het schip behalve
schoonmaken en breeuwen ook verkoperen zou. Dit
werd een wintersjouwtje, In het vroege voorjaar
moest de boel gereed zijn. Zij bleven zolang aan de
wal.
ir Gosse en Jeichlen
boord gegaan wa»,
hadden die het wat kalmer aangelegd, en rte
winter vaart eraan gegeven. Ze hadden in Veendam
een huis gekocht, nu nog om het alleen des winters te
bewonen, maar ze dachten erover hun schip te
verkopen cn dan voorgoed aan wal te blijven Zij
kwamen op een leeftijd, waarop ze wel eens wilden
rusten na al hun zwalken. Het zinde hun dat
Alberdien cn Ties met de kinderen een poos bij hen
kwamen. Zij hadden hun kleinkinderen nog zo weinig
gezien. Nu ging Gosse met zijn grootvader wandelen
cn daarbij praatte het kleine baasje honderd uit. en
Berendientje zette haar eerste stapjes aan grootmoe
ders hand.
Tussen Alberdien en Ties was het goed, ofschoon
het niet zo was gebleven als op de avond, nadat
Reyer overboord gezet was. Zij had niet meer
gehuild. Misschien had ze zich wel eens extra hard en
mannelijk gedragen om de herinnering aan een uur
van zwakte weg te vagen. En bij hem was de vreugde
dat hij haar beschermer was, snel opgelost in een
gevoel van schaamte. Hij kon toch niet op tegen
Alberdien. Hoe zwak had hij zich kort tevoren nog
getoond. Hij was haar evenwel diep dankbaar voor
hetgeen zij in Odessa voor hem had gedaan en hij
had zich vast voorgenomen zich nooit meer te
misdragen.
Ze waren nauwelijks in Veendam of Alberdien ging
weer naar de leraar zeevaartkunde om les. en Ties
weer naar de zeevaartschool. Op haar verlangen
legden zij zich beiden toe op het leren maken van een
zon- en sterbestek, ofschoon Ties had gevraagd,
waarvoor het nodig was. Op al hun reizen waren ze
nooit zover uit de kust geweest of ze konden, hetzij
op een gissing, hetzij lodend, wel wachten met het
maken van een bestek, totdat ér weer een walmerk in
het zicht kwam, en zij wilde immers niet meer ver
van huis. Maar Alberdien antwoordde op die redene
ring: „Wat je leert zit in een goed vat."
Het werd een strenge winter. De Veendammer
jongens speelden op het ijs van het voor- en
achterdiep, maar je kon daar niet schaatsenrijden. Er
waren te veel bruggen en er woei ook te veel stof
van de straat op het ijs. waardoor dit stroef werd. Op
de wijken, die van het diep af ver het veld in
voerden, reed het des te beter. Alberdien hield niet
van baantje rijden. Zij kon niet zwieren en ze hield
er ook niet van tussen het volk te zijn. Maar op een
verre tocht, die zij en Ties te zamen maakten, reed
zij een forse streek, vast in de maat. En op de
terugweg tegen een harde wind in was zij een steun
voor hem. Hij brak de wind; zij duwde op. Alberdien
was op het ijs zoals ze altijd was: als 't spande op
haar best.
Wordt vervolgd
