i
WEL
FLAIR,
NIET
HAUTAIN
SKAI legio mogelijkheden
BB
BI
EENS?
AKMMlKsr
Zindelijk worden
een samenspel
LAATSTE JAREN
GROTER VRAAG
Uw ervaringen met
de woningnood
ZATERDAG 13 MAART 1965
rplEN MEISKES liepen op hun
tenen met kleine stapjes in de
I "Xl* t rondte, ze droegen „rietmiek-schoen-
pWjjt. tjes".Hakjes aan" klonk de mannen-
f stem en ze haastten zich de hoge
wiebeis aan te trekken. Een beetje
^■t L zot gezicht: donkere, blonde, kastanje-
kleurige en zelfs een Westindisch
type liepen daar heel charmant in
balletpakjes (en ze hadden het écht
koud) daaronder de chique schoen
tjes die helemaal niet pasten bij de
blote armen en benen. Ernstig, en
soms met een zweem van een glim
lach volgden ze de aanwijzingen van
hun leraar, om de beurt maakten ze
een halve draai, hele draai, T-vorm,
draaien op de ballen van de voeten.
En ze hieven dapper het hoofd bij
het vermaan: „niet naar de grond
kijken". Dit hadden ze allen gemeen:
hun slank, lang figuurtje en
de verbeten wil om esn goede
mannequin te worden.
Geen dagelijkse luierwas,
geen gevlag aan de gevel,
geen droogproblemen, welke
jonge moeder lijkt dat niet
een ideale toestand? Zinde
lijk worden gaat niet vanzelf
het is voor de peuter een
hele toer! Hij moet daarvoor
drie dingen beheersen: zijn
aandacht richten op één ding,
zijn spieren baas zijn, en
waarschuwen van tevoren.
Zindelijk worden is een
samenspel tussen moeder en
kindsoms kan vader ook
goede diensten bewijzen.
De beste middelen? Vriende
lijkheid en geduld. Uw kind
moet begrijpen, wat u van hem
verlangt, en zijn blaas- en
darmspieren enigszins kunnen
beheersen (dus een poosje droog
kunnen blijven).
Voor de leeftijd van 15 maan
den moet u beslist niet beginnen
met zindelijkheidstraining. Begin
met de grote boodschap, een op
lettende moeder ziet wel, wan
neer de peuter hieraan toe is.
Laat hem het resultaat zien en
prijs hem. Met het plasje heeft
u na de maaltijd en het slaapje
het meest succes. Blijft het in
het begin bij opvangen, en
merkt de kleuter dat u hem groot
vindt en nooit boos wordt als
het eens niet lukt, het kind zal
gauw begrijpen waar het om
gaat.
Niet spelen
Het is show-seizoen, onze re
dactrices geven u verslag van de
collecties van Paryse en Neder
landse couturiers. Al het moois
dat ze voor ons zagen werd ge
showd door mannequins. Wij
bezochten zo'n mannequinschool.
waarvan er in Rotterdam. Den
Haag en Amsterdam te vinden 1 beschikt. Haar maten, confectie, ster-mannequin
zyn.
Mannequin is een zeer zwaar ren zijn
beroep, zegt de heer Charles willen ze
René vóór de aanvang van de aanmelding. Laler spelen
Rotterdamse opleiding in dat clame-filmpjes, free-lance man-
haar type, haar vriendelijkheid, den? Voor dat laatste moet
een bepaalde aanleg om te acte* vloeiend de moderne talen
een paar van. Wat spreken. Als er een klein, gezet
vraag ik me af bij de typetje komt, dan zal ik de
opleiding vast niet stimuleren,
dat wordt maar een debacle. De
ouderwetse pand aan de 's-Gra- nequin worden (en daarvan aspirant mannequin leert al
vendijkwal 49. Eerst wordt be- droomt iedere mannequin), al-
oordeeld of een meisje of jonge leen maar foto-model, assisteren
vrouw over de vereiste kwali- bij de in- en verkoop van
VAN BLOEM EN PLANT
YJLTAT het tapijt is voor Uw
kamer, is het gazon voor
Uw tuin. Het is de basis waar
de rest zich bij moet aanpas
sen. Zoals een groot vloer
kleed de kamer groter doet
schijnen, zo geeft ook gras de
tuin een groter aanzien. En
een gazon geèft rust, mits hét
gras van goede kwaliteit is en
het onderhoud niets te wen
sen overlaat. Een stoppelveld
met uitstekende plukken, niet
bijgehouden randen, wekt al
leen maar ergernis. En wie
geen tijd wil of kan geven
aan zijn gazon, kan er beter
niet aan beginnen en in
plaats daarvan een geplavei
de tuin nemen. Altijd netjes
maar duur in aanschaf en
minder warm en gezellig.
Maar wat weet de doorsnee-
liefhebber eigenlijk van gras?
Weet hij dat er talloze soorten
gras bestaan, éénjarige en over
jarige, fijne en grofblad'ge? Dat
ccn goed gazonmengsel héél be
langrijk is, om van een met
liefde gezaaid gazonnetje ook
werkelijk veel en lang plezier
de door de veranderde inzichten
van graszaadkwekers en selec-
tiebedrijven ten opzichte van te
gebruiken grassoorten, de wijze
van zaaien, de grondbewerking
en bodemgesteldheid, is het
voor elke liefhebber, die van
plan is een gazon aan te leggen
toch zeker van belang hier iets
naders van te weten.
Geen kalk
Vroeger leerden wij dat voor
een gazon kalkhoudende grond
gewenst was en een diepe
grondbewerking van twee steek
(pl.m. 60 cm) noodzakelijk werd
geacht „Nee." zegt nu de wc-
tenschappelijke staf van hel
graszaadselectiebedrijf, .inte
gendeel, kalk is ongewenst voor
fijne gazongrassen en alleen op
zéér zure grond kan toevoeging
van kalk nodig zijn". Bovendien
heeft men ervaren dat de ge
vreesde onkruiden ziah op kalk
houdende grond sterker ontwik-
Het diep spitten is ook uit de
tijd en men acht 1 steek (pl.m.
30 cm) diep omwerken vol
doende. De meest ideale toe
stand voor een gazon is een
humushoudende. vochthouden-
de. vruchtbare en goed doorla
tende grond, vrij van onkruid.
Wie geen flauw idee heeft van
de samenstelling van zijn grond,
kan. mede in verband met de
noodzakelijke bemesting, het
beste vooraf een grondmonster
laten nemen door het Bedrijfs-
laboratorium voor grond- en
gewasonderzoek te Oosterbeek.
En dat geldt ook voor U mei
Uw stads- of volkstuintje!
Omkeren
Tussi
i half r
half ii
iugustus tot oktobei
met dc meeste kans op succes
gezaaid worden. Hoewel het
beter is de grond maanden van
te voren te bewerken, komt dc
liefhebber daar meestal niet toe.
In elk geval behoeft een oude,
lelijke grasmat niet opgeruimd
te worden, maar in grote stuk
ken gehakt omgekeerd onder de
eerste steek gebracht, waar hij
later in humus overgaat. Met de
goede kant boven gaat hij al
licht doorgroeien, wat de bedoe
ling niet is.
Eerst de bovengrond egalise
ren en er oude verteerde stal
mest over uitspreiden, bij voor-
beeld 110e kubieke meter op 10
vierkante meter oppervlakte. In
de bovenste steek spitten en een
week voor het zaaien nog 4 a
500 gram gazon-korrelmest uit
strooien en inharken. De grond
laten zakken of vast aantrappen
of met de grasrol bewerken.
Goed gelijk harken en 200 a 300
gram gazonzaad per 10 vierkan
te meter uitstrooien, zowel in
de lengte als in de breedte en
dit luchtig inharken Een sterk
en fijn gazon geeft b.v. een
mengsel van 40 pet. gewoon
struisgras en 60 pet ge%voon
roodzwenkgras, terwijl er op 't
ogenblik ook een selectie hard-
zwenkgras in de handel is. dat
een fraaie veerkrachtige gras
mat geeft zonder vermenging
met andere graszaadsoorten. Uw
zaadhandelaar kan er U meer
van vertellen en U ziet dat gras
zaaien zo'n heksentoer niet
meCr A C. MULLER-IDZERDA.
gauw, dat ze wél flair moet
tonen, maar vast' niet hautain
uit de hoek moet komen. „De
mannequin verkoopt niet zich
zelf, maar de kleding die ze
showt", constateert de heer Re
né nuchter. Hij komt uit de
wereld van de. showbusiness, en
beheert o.m. in dit pand het
Nederlands Theaterbureau on
der zijn naam.
MEER BEHOEFTE
De laatste tien jaren is er in
ons land meer behoefte aan
modellen en acteurs: reclame
filmpjes, advertentie-campag
nes, modeshows tot in de klein
ste plaatsen, en als straks op
het derde net ook reclame in de
televisie komt, dan moeten we
goed zitten. Dit bracht hem op
het idee, zijn mannequinschool
te openen. Bij voorkeur worden
de lessen in clubverband gege
ven, ze duren vier maanden en
kosten hier 175,—, daarvoor
krijgen ze eens per week een
les van twee uren. De opleiding
omvat bewegingsleer, uiterlijke
verzorging, hygiëne, make-up,
coiffure, uitspraak en dictie,
dragen en „brengen" van ver
schillende kleding, accessoires,
manicure, soms voetverzorging.
GEEN GLAMOUR
Het is een vrij sobere kamer,
grijs zejl op de vloer (koud!),
wat stoelen, in de oude tussen-
kamer, gelegenheid tot omkle
den en make-up, dat is alles,
geen spiegels, geen verdere
poespas. „Ik streef ook niet naar
glamour" zegt de heer René.
„Integendeel, ieder type moet
haar eigen natuurlijkheid naar
voren brengen, zeker voor Ne
derlandse begrippen is dat ge
wenst, dat gewone wordt hier
veel meer gewaardeerd.
Er wachten de aspirant-man
nequin wel enige dreunen op het
hoofd: droomde ze ervan voor
het voetlicht in prachtige gewa
den op dikke tapijten te mogen
schrijden met een klaterend ap
plaus na afloop, dan ontnuchtert
de praktijk al gauw. De „eer
ste" mannequins in een show
dragen de „grote stukken", als
je begint krijg je maar een
klein rolletje in het geheel te
6pelen. Meestal wordt het be
roep gecombineerd met foto
model. Reken maar dat het uren
poseren onder hete lampen, al
tijd maar vriendelijk kijken en
vooral zorgen dat je ogen niet
moe zijn, het op tijd zijn voor
afspraken tussen Groningen en
Maastricht, de nodige zelfbe
heersing kost. Mannequins zijn
in de regel hardwerkende, spor
tieve vrouwen die er plezier in
hebben de kleding zo goed mo
gelijk te brengen. Tussen het
showen van de verschillende
stukken hebben ze soms drie
minuten voor het omkleden en
opnieuw opmaken van het ge
zicht, en dan maar weer fris en
monter de planken op!
„SPELEN'
poses zijn allemaal hetzelfde.
De andere vallen haar bij, ze
bekijken goed de foto's in aller
lei bladen. Ze hebben gelijk,
zegt de heer René. Ze moeten
hier leren, te durven poseren,
daar hebben ze later bij 't sho
wen gemak van. Ze moeten met
een een houding weten te vinden,
als een fotograaf een plaatje toil
schieten. Waar Iaat je je han
den? Een klassiek probleem
waar hier raad op is gevonden.
Geen wonder dat verschillende
dames dan ook privéles aanvra
gen. Namen laat de instructeur
niet los, maar je zou je kunnen
voorstellen dat een stewardess,
een burgemeestersvrouw, een
cheffin-inkoop, een Tweede Ka
merlid, een TV presentatrice
belangstelling hebben voor de op
leiding.
TRUC
Hand- en voetgymnastiek,
oefeningen voor de buikspieren,
praktische raadgevingen volgen
elkaar in snel tempo op. De
leerlingen worden kennelijk
moe, veren op als ze hun eigen
mantel of jas mogen showen. De
aarzeling, de verlegenheid, het
naar de grond kijken, aarzelend
om goedkeuring vragen, vallei*
als bij toverslag van ze af. De
meesten voelen meteen aan, hoe
je een voering, een kraag, een
capuchon moet tonen.De groot
ste verandering voltrekt zich bij
het blanke meisje. Eerst zat ze
wat huiverend in elkaar gedo
ken, knipperde nerveus met de
wimpers. Bij het mantel-showen
kwam ze met haar schattige
bontjasje op, wég was de géne
en ze had meteen de flair met
een nonchalante beweging de
mantel van haar schouders te
laten glijden en met een char
mant gebaartje van voren bij
een te houden. „Kijk nou" le
raarde de heer René. „zó gaat
het bij bont ook in 't echt. Zie
die rug eens lekker wijd vallen:
een truc, want de koopsters
denken een enorme vel bont te
kopen, maar het is de voorruim
te die naar achteren valt!" Ge
lukkig in haar bontje loopt de
leerlinge (ze is kleuterleidster)
VV'i,
LUCHTIG
„Als er een lady-speaker is.
moet je haar gegevens opvol
gen; is er geen. dan bekijk je
elk stuk dat je aantrekt op
bijzonderheden en let er ook op.
dat te showen". Nooit aan de
kleding trekken, alles even
luchtig doen. niet uit model
maken door diep in de zakken
te gaan hangen, maar elegant
vier vingers erin stoppen, de
duimen er uit Mantels gewoon
uit laten glijden en met een
klein gebaar al lopend beetpak
ken. Handen niet te hoog op de
heupen (je lijkt wel een was
vrouw), schouders naar achte
ren, dat noteerden we allemaal
die avond. Voor dit beroep zijn
sterke benen, letterlijk en fi
guurlijk, nodig, die de weelde
van het uiterlijk vertoon kun
nen dragen. Déze school neemt
alleen maar meerderjarige meis
jes aan. minderjarigen alleen
met toestemming van hun
ouders! Zet u dat er vooral bij,
anders krijg ik volgende week
weer een stormloop van teeners
die ik moet teleurstellen. Want
een carrière als mannequin lijkt
veel meisjes sprookjesachtig
toe.
Zet het potje altijd op dezelfde
plaats, een kindertroon is een
plezierig hulpmiddel. Laat het
ondertussen niet spelen, haal het
eraf zodra er iets gekomen is.
Een kinderstoel met potje erin
is uit den boze. Durft u het: de
plasticbroek en celstofluier eens
te vervangen door een gewoon
onderbroekje? Het doet soms
wonderen doordat de celstof
alles absorbeert voelt het kind
niet, dat het nat is. Als jonge
tjes mogen staan dan zullen ze
dat belonen door hun prestaties.
Natuurlijk gebeurt het in het be
gin nog dikwijls, dat zoon- of
dochterlief komt vertellen, als het
onheil al geschied is. Het is een
bewijs dat hij snapt, waar het
om draait, maar hij kan zijn
spieren nog niet helemaal be
heersen. Als het kind in zijn spel
verdiept is, ontgaat hem nogal
wel eens iets.
Rust
Zorg voor warme voetjes, rust
voor het slapen gaan, aandacht
bij de komst van een nieuwe ba
by, niet te warm dek, blijf op
gewekt, (jawel!) luiers en broek
jes wassen en op een gegeven
moment ontdekt u opeens: de
boeren hebben overwonnen u
kind is hélemaal zindelijk! Deze
en nog meer goede wenken vindt
u in het vouwblad dat voor f 0.45
het uwe wordt door storting van
dit bedrag op giro 125635 van het
K en O Voorlichtingscentrum te
Rotterdam, 's-Gravendijkwal 60,
dat het uitgaf in samenwerking
met de Nat. Federatie voor
Huish. en Gezinsvoorlichting.
Het woord „kunststof"
geeft ons neg altijd een
zekere „namaak-smaak" in
de mond. De materialen
echter die achter deze naam
schuilgaan, zijn in velerlei
opzichten zo uitermate bruik
baar en doelmatig dat zij niet
meer uit onze wereld weg te
denken zijn.
Onweerlegbare cijfers to
nen dit aan: de wereldpro-
duktie van chemische vezels
bedroeg in het jaar negen
tienhonderd nog geen 1000
ton, in negentienhonderd-
zestig was dat al 3.312.000
ton!
Synthetische materialen vol
doen aan verbazingwekkende
eisen en kunnen voor vele doel
einden beschikbaar zijn. Er zijn
chemische vezels, die voor de
fijnste dameskousen, maar ook
voor tandraderen, voor chirurgi-
Het ons allen wel bekende skai
is ook zo'n materiaal met vele
mogelijkheden. Er worden niet
alleen tassen, koffers, ceintuurs
en handschoenen van gemaakt,
maar het wordt ook toegepast
in de confectie- en meubelindus
trie en de laatste tijd zelfs in de
auto-industrie.
Nieuw
Een nieuw skai-produkt is
skai-Velissa, een kunststof op
textielbasis die heel veel gelijke
nis vertoont met suède. Dit nieu
we materiaal is door de leder-
warenindustrie zeer goed ontvan
gen. Men maakt tassen helemaal
van Velissa of gecombineerd met
een harmoniërende tint in skai
Dur. Wij zijn van mening dat
dit nieuwe skai-produkt goed
door het publiek ontvangen zal
worden, daar dit materiaal
tiiterst geschikt is voor de fabri
cage van elegante en modieuze
damestassen.
TV/"AT EEN wonderlijke ervaring:
een pakje brieven te hebben
waarin de een voor de ander zegt
dat zij bereid is eens naar een
briefvriendin toe te gaan. De een
heeft een drukke baan, de ander
kinderen die nog niet naar de
lagere school gaan, weer een ander
een groot gezin, zeven kinderen
tussen de zes en drie en twintig
jaar, maar op de een of andere
manier moet het maar kunnen.
Wijkverpleegsters zijn er bij, en
onderwijzeressen, mensen die toch
genoeg ménsen zien overdag en
ieder zegt hetzelfde. Het moet toch
kunnen.
Maar dat is niet de enige won
derlijke ervaring. Nog wonderlij
ker is dat ik door alles wat zij mij
vertellen, die briefvriendinnen, de
neiging krijg de rollen om te
keren, ze naar elkaar te sturen, en
niet meer scheiding te maken
tussen hen die nodig hebben en
hen die willen geven; ik zie
duidelijk, zelfs bij de brief van de
allereenzaamste, dat het nooit al
leen krijgen is, of alleen geven,
maar dat deze beide in ons leven
wisselen.
AF HEEFT soms de wijkverpleeg-
ster niet nodig dat zij vanzelf
sprekend voor het eten 's zondags
wordt uitgenodigd in het gezin
waar zij zo van harte binnenvalt,
helpt, zit te praten, de buitenwereld
wat doet binnenwaaien voor een
van kamer tot keuken lopende
huisvrouw? En heeft soms de huis
vrouw niet nodig dat een jong ding
aan wie zij bereid is aandacht,
gezelligheid te geven, haar op
fleurt met moppige verhalen?
Haar een boek leent? En anders-
Heeft een serieuze oudere op
haar tijd geen dolle jongere nodig?
Heeft een, nogal gauw bergen
ziende jongere niet eens behoefte
aan een wijze, warme oudere?
Je bent nooit één ding, dat voelt
iedereen die in een brief dingen
wil gaan uitleggen. Je bent er wel
duizend en dat is soms zo
verwarrend. Waar is de ander die
je neemt zoals je bent?
Schoenenbeurs
De achtste internationale schoe
nenbeurs Nederland zal op vijf,
zes en zeven april a s. te Utrecht
worden gehouden. De beurs zal
door grotere belangstelling uit het
buitenland vijfentwintig procent
groter zijn dan die van verleden
jaar. Om deze reden is de beurs
dan ook verplaatst van de Juliana-
hal naar de nieuwe IrenehaJ,
eveneens aan het Croeselaanter-
Naast de ruim vijfenzeventig
buitenlandse schoenenfirma's (met
name uit België, West-Duitsland,
Frankrijk en Italië) zullen ruim
honderdvijfenzeventig Nederlandse
firma's vertegenwoordigd zijn.
De beurs is geopend van negen
tot vijf uur en op zes april (de
tweede dag) bovendien 'savonds
van halfzeven tot halftien.
Niet zo zwaaien met dat éne
been, maant de instructeur, we
zijn hier niet bij de Marva. Niel
zo trein-halerig, hoort een an
der aspirant-mannequin zich
toegevoegd. In rechte lijn blij
ven, anders val je van de
(denkbeeldige) planken, dat
zijn zo van die aanwijzingen die
bij het vak „bewegen" horen.
Daarna volgt de pose. „Een
beetje spelen met je handen,
niet zo'n stevige vuist maken
Weet je nog meer poses?"
Aarzelend zegt een meisje:
ER komen vele proble
men naar voren in de
brieven van onze lezers.
De ervaringen verschillen
uiteraard; als er „iets" is
met de inwoning, wat moe
ten we dan doen? Uitpra
ten? „Ja", zegt de een;
„Beslist niet" zegt de an
der
Wij denken zo dat ieder
geval op zich sraat, en
fin oordeelt u zelf
maar!
Mevr. K .V. te A. schrijft: „Ik
heb het gevoel dat mijn mening
over de inwoning meer een
klaagzang zal worden, al moeten
we volgens onze medebewo
ners hen iedere dag nog
danken voor deze woonruimte.
We hebben een kleine woonka
mer, een piepklein slaapkamer
tje en een kleine keuken voor
ons en ons kind. In de slaapka
mer is naast ons bed nog ca
twintig cm. loopruimte, aan het
voeteneind van het bed staat
het kinderledikantje. De slaap
kamer van de medebewoners is
naast de onze: een beetje onvrij
voel ik me altijd wel. Helaas is
er voorlopig geen kans op een
huis. We doen alles om de
goede verstandhouding te bewa
ren. al is dat ontzettend moei
lijk. Vaak is onze post geopend
t.,Ik dacht dat het voor ons
was"), we hebben ze al twee
keer betrapt dat ze in onze
kamer rondsnuffelden, en ik
heb gemerkt dat mevr erg
roddelt (ook over onsi; het is
hier nl. erg gehorig! We willen
het die mensen zo graag naar de
zin maken, maar nooit is het
goed. Er heerst hier terwille
van de vrede vaak een onwaar
achtige stemming, ik walg er
van. Ik denk dat, wanneer wij
eens iets zouden willen uitpra
ten. deze mensen erg boos zul
len worden èn blijven."
Uitgepraat
„Wij hebben twee jaar
ingewoond bij een gezin
van zeven personen in een
zeskamerwoning, waarvan
wij er één konden huren"
begint de brief van mevr.
C. te S. Het gezin bestond
uit vader, moeder en vijf
dochters. Ondanks het feit
dat het lawaai wel eens
hinderlijk was, kan ik u
toch zeggen dat we een
reuze gezellige tijd hebben
gehad. Als er eens iets was,
werd het direkt uitgepraat
en daardoor is de goede
verhouding altijd gebleven.
De moeder van het gezin
was voor mij ook als een
moeder, ze heeft me erg
veel geholpen, vooral in
bepaalde nare dingen die ik
toen meemaakte.
Het is nu acht jaar geleden
en we hebben nog steeds een
prettig contact. Ik kan wel
iedereen aanraden in zulke
omstandigheden net op alle
slakjes zout te leggen, en veel
van elkaar te verdragen, zón
der overbodige woorden. Dit
kan als er van weerskanten
goede wil en naastenliefde
bestaan."
Studenten
Alleenstaanden vinden ..oor
inwoning veelal een goed con
tact met de buitenwereld. Leest
u bijv. de brief eens van mevr.
N. te V.: „Sinds mijn man
overleden is. beb ik studenten
in huis genomen. Het is wel fijn
mannen in huis te hebben, ze
doen nog eens een karweitje
voor je. Ik heb het bijzonder
getroffen met mijn inwoning,
we gaan allerprettigst met el
kaar om. Er is ook nog een
oude dame in huis. die vindt
het ook leuk jongelui om zigh
heen te hebben. Ik bemoei me
nooit met hen. ik laat ze hun
gang maar gaan. Zij koken zelf
hun eigen potje: om de twee
weken maak ik hun kamer
schoon. En nogmaals, het gaat
allemaal prima. U ziet: ik breek
hier een lans voor „de student",
die niet altijd een goede naam
heeft", aldus deze lezeres.
Mej. C. B. te H. schrijft: „Ik
ben ongetrouwd en heb enkele
jaren voor een oom die we
duwnaar was de huishouding
gedaan. Omdat het een groot
huis was. moesten we inwoning
nemen Mijn oom vond het
vreselijk, want hij was nogal
eenzelvig. Er heeft toen vier
jaar een weduwe bij ons ge
woond. en het is altijd uitste
kend gegaan. Zelfs mijn oom
heeft meermalen gezegd dat hij
blij
dat
bij
einde aan de samenwoning,
maar we corresponderen nog
steeds met elkaar".
Meer gehuild
„Ik heb tijdens onze eerste
inwoning meer gehuild dan ge
lachen". zegt mevr. K. te V.
Het was er vreselijk, hoe we
ook ons best deden om het goed
te doen. Ten einde raad kreeg
ik toen een kamer van mijn
moeder, ik was niet meer in
staat naar dat huis terug te
keren. Langzamerhand ben ik
toen weer wat bijgekomen, u
ziet het kan ook anders!"
„Na veertien jaar verkering
kregen wij eindelijk een bene
denwoning; boven ons woont
een oude dame. Wij moeten
door dezelfde voordeur en heb
ben samen één toilet", schrijft
mevr. M. te S. Het eerste
verkeerde woord moet nog val
len, al is het soms verschrikke
lijk moeilijk te zwijgen. De
oude dame is nl. erg vies. het
stinkt er verschrikkelijk. Zij is
nog erg vitaal, maar ik heb
haar nog nooit zien werken. De
po gooit ze altijd leeg in de
gootsteen, en ik wil u wel
verzekeren, dat je dan in het
hele huis ruikt. Ze slaapt in
dezelfde kamer als waar ze
woont, het stof ligt overal een-
timers dik: het loopt de deur
gewoon uit. Het moeilijke i3 nu
dat wij drie kinderen hebben
waar zij veel van houdt, ze
geeft hen vaak lekkers en de
kinderen komen er graag. Toen
de kinderen klein waren was
alles gemakkelijker, nu lopen ze
in en uit. Je kunt wel zeggen;
dat is gemakkelijker gezegd dan
gedaan. Weet iemand raad? Ik
niet. We hebben de laatste jaren
ook heel veel last van ziektes,
ikzelf kan niet meer zonder
tabletten die me wat rustig
maken. Weet u geèn adres waar
aan zulke dingen iets gedaan
wordt?"
lijk probleem. Wij raden u aan
contact op te nemen met het
gemeentebestuur of een sociale
werkster in dienst van de ge-
TA, dat weet ik niet. Ten aanzien
van ekaar val je altijd van de
ene verbazing in de andere. Toen
ik laatst aan iemand geschreven
had die ik werkelijk eenzaam vind,
om wie ik mij bezorgd maakte,
kreeg zij royn brief uist voordat er
een buurvrouw bij haar binnen
wipte. Zij vertelde toen over myn
brief en hoe reageerde de buur
vrouw? Zij zei: ja, je bent wel
alleen, maar je wilt het af en toe
ook graag, je houdt echt wel wat
van zelfbeklag en dat nu
schreef mijn briefvriendin mij
weer, 't was zo, zei zij, alleen heb
je je ogenblikken van vragen en
van geven niet zelf in de hand. Zo
ia het Maar dat heeft niemand,
hoor. Alleen kan de een zich beter
overgeven dan de ander. De een
kent meer momenten van overga
ve. Zo goed als wij allen verschil
lende intensiteit van aandacht
hebben. Want, nietwaar, als de
vrouw die waarachtig alleen is en
zich eenzaam voelt, deze eenzaam
heid van zich afzet en erop uitgaat
om andere mensen te ontmoeten,
dan is bij die andere mensen soms
de aandacht niet disponibel, past
het niet. En dan is dat voor haar
die zich toch al zo inspande,
eenvoudig verschrikkelijk. Maar
het zal ons duidelijk zijn dat
„schuld" nergens ligt.
Liefde is aandacht, en daarin
móeten we wel tekortschieten,
mensen die we zijn. onvolmaakt.
Daarom krijgen we ook altijd nood
en eenzaamheid en verdriet op on
ze weg. Om onze ontoereikendheid.
Vaak maken we de fout dat we
zeggen: dit kan ik niet rijmen met
Gods liefde, al die ellende op de
wereld. Maar Gods liefde is vol
maakt genoeg, als Hij alles zal
zijn. in allen, is er geen verdriet
er. Wij echter.
TTOE meer leven uit God, hoe
meer aandacht, hoe meer
liefde, des te minder Wachten en
gepieker. Ons moet ons mens-zijn
vergeven worden. Daarom was
Gods Zoon een mensenzoon.
Voor mij is dat geen hoogdra
vende theologie. Maar iets dat ik
af en toe een beetje zie. Op de
gekste momenten. En vast niet als
iets dat ik vanuit eigen zekerheid
wil „geven". Het is meer zo dat
3eL blind ogenblik
duidelijk wordt, juist dan als je
keel wordt dichtgeknepen. Soms is
het eenvoudig, maar vaak moet je
EfLsamen zoeken- Onze kinderen
hebben een versje waarmee ze in
een kamp wel eens de dag sluiten:
£lero £e*d almachtig scheen.
aJv. j? 11 door ^anen heen"
Moet dat nou? denk je dan. Is dat
noni? mens-zijn: dat nood heil
ii iiaar, 6611 v°lgend ogenblik
fpfc 1X31101 heen werkelijk
iets schemeren: de gave van ion
aan de ander, de alder S jou
God heeft ons elkaar gelaten Met
hJirf rii.' „J .Ma,a,r eeo menselijk.
