IS MANNENVERENIGING
UIT DE TIJD?
NEDERLANDS
FABRIKAAT
GEESTEU.
LEVEN
Drie visies van
voorzitters
Blinde Fanny Crosby
Veilig in Jezus' armen'
Afrikaanse huwelijksboekjes
hadden overweldigend succes
Strijd tegen
onderwaardering
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 6 MAART 1965
■■ui
(Van onze kerkredactie)
DE mannenvereni-
gingen hebben
de wind niet meer
mee. Zijn ze nog wel
van deze tijd? Of is
het beter het roer
maar radicaal om te
gooien en andere
wegen te zoeken voor
de vorming van het
volwassen gemeente
lid?
Deze vragen hebben
wij voorgelegd aan de
voorzitters van een aan
tal mannenbonden, te
weten ds. J. F. Wagener
te Voorburg van de
Hervormde mannenor-
ganisatie „In dienst der
Kerk", ds. A. I. Koffeman te
Nijkerk van de Bond van Ge
reformeerde Mannenvereni-
gingen en ds. A. Vroeginde-
(Van onze kerkredactie)
j£EN paar jaar geleden zijn
in het Frans twee kleine
boekjes verschenen, waarvan
de titels zijn: J'ai aimé une
fille (Ik heb van een meisje
gehoudenen J'aime un jeune
rmde Kerk inneemt, hrvmrno Tic hni/rl van een
worden zich steeds Tiomme [ik noua van een
jongen). Deze beide kleine
door de minderheidspositie, die de
Gereformeerde Bond in de Neder
landse Hervormde Kerk inneemt
Onze
meer bewust van hun taak
plaats in de Hervormde Kerk. zegt
ds. Vroegindewey. Nu groeit het boekjes handelen over sek-
besef, dat zij zich moeten wapenen
tegen het indringen van onschrif
tuurlijke beginselen. Daarom is er
ook op de catechisaties een trouwe
opkomst. Wij mogen niet niet een
mond vol tanden staan.
duidelijk, dat deze bond TroblSCh, Duitser van
reriaal van De Horst gaat
betrekken. Zij werkt met schetsen,
die de belijdenis behandelen en
het bondsblad, waarin natuurlijk
ook actuele onderwerpen
orde komen.
sualiteit, liefde en huwelijk
in Afrika. De schrijver is de
41 jaar oude ds. Walter A.
VASTE KERN
Amerikaanse Lutherse Kerk.
de Op het ogenblik is hij met
verlof uit Kameroen en ver
blijft in Duitsland.
Vooral in gemeenten,
gereformeerde element
derheid is, is ons mannenwerk
een ken voor zijn taak in de wereld.
Wij willen plaatselijke kleine vor- uciliciu H wu> uiauireti„clJ1
mingscentra zijn. Maar het karika- waardevol, zegt ds. Vroegindewey.
Dat ongeorganiseerde betekent tuurbeeld moet weg. In solidariteit sterkt en voedt men
S,*it:d2S' haTwt d °Lbrtoad"uhtmSh hTv^oS', ™ult het W»°,d-
ken Bewerkt aan een bewerking De "faring, die. de Veenen-
n-ÏSa^kSit hm SSoSSraS»"xïïïït en zo heeft, is niet gunstig,
heeft zich van harte achter deze vooral omdat ze zo snel
dan niets veranderen? schreef hij.
Ds. Koffeman is ervan overtuigd. Bij de hervormd-gereformeerde
ligt het allemaal heel
Wat Trobisch misschien zelf niet
had verwacht, is dat hij met de
boekjes enorm succes heeft gehad.
Ze zijn nu reeds vertaald in dertig
talen. De stapel brieven die de
zending, ook nu hij met verlof is,
groot dat hij bijna
tijd tekort zou komen voor de
dissertatie waarop hij aan de the-
ook niet langer dan een jaar Dit komt
aan moeten blijven.
Er is al veel veranderd. In fr
schetsenmateriaal worden actiele
onderwerpen behandeld. In plaat
sen, waar de, bestaande verenigin-
w i tot de oprichting van het gen een zekére vergrijzing hebben
wev van de Bond van Neder- Europees comité voor kerkelijke ondergaan, worden verenigingen
j j T\/r mannenarbeid, waarbij het als eni- voor jonge mannen opgericht,
landse Hervormde Mannen- ge Nederlandse organisatie is aan- Daar kunnen problemen worden
verenigingen op gereformeer- gesloten. Van 27 tot 30 september behandeld, die
cent per
schetsenmateriaal kant „eeIl zlcn ïan M
vinriünOP Kunnen actie gesteid, „Zonder kader geen dwijncn. Een mannenverenigïng ologische faculteit van de Heidel-
bewaring en geen uitbouw", heeft ook wel slechte tijden, bergse universiteit hoopt te pro
maar dan is er toch altijd een
uai uc uicmuu.cn. uuu. mannen ngi nci aueiimm ncc. vaste kern- die de vereniging
dacht moet worden. De vergade- anders. Ds. Vroegindewey vertelt staande houdt,
ringen moeten minder formeel tevreden, dat de bond nog steeds-
(notulen en een voorzitter met een behoorlijk groeit. Na de oorlog is Zolang we vasthouden aan ons
hamer) zijn. Niet meer zo stijf: men van 500 tot 3500 gestegen. De karakter als hervormd-gerefor.
inleiding plus bespreking. De jeugd is nog steeds goed vertegen- meerden, zal ons werk wel voort-
voorzitter (beter: gespreksleider) woordigd. gang hebben, aldus ds. Vroegin-
moveren. Hij gebruikt ze echter
voor zijn proefschrift, want de
vele reacties vormen de bron hier-
groot deel dewey.
Meer dan duizend brieven heeft
hij reeds ontvangen van lezers uit
twintig landen. Daarbij komt, dat
de grondslag. Hun antwoor-
houdt dit comité
den liepen nogal sterk uit- de verandering i
een.
Ds. Wagener wil allereerst een
fabeltje uit de wereld helpen. In frfrA
dienst der Kerk is niet opgehe- j I I Lj I AINU
ven. Wel heeft deze organisatie,
die in 1948 ontstond uit een fusie
tussen de Nationale Christelijke
Werkmansbond en de Federatie
Hoe is de situatie nu bij de
gereformeerde mannen? Op hun
Hervormde Mannenverenigin- bondsbureau in Huis ter Heide toon aan de naaste
gen veel crises doorgemaakt. Het treffen we behalve ds. Koffe- meen te: het opzoeken
beperking).
PLANNEN
Wij zijn ook geen geestelijke
vetmesters meer, zegt de Nij-
kerker pastor. Op alle mogelijke
wijze pogen onze mannen te
komen tot praktisch dienstbe-
(Van onze kerkredactie)
doude- ve schrijfsters van het geeste- kenneii.rZdatS vooW^doo^de^mefo- dar haar in
staat ongezonde emoties wakker U»
roepen.
Twaalf februari 1915 stierf Grote zegen
een van de meest produktie-
Anderzijds zal men moeten
ledental is sinds 1948 teruggelopen
van 5000 tot 600. Enkele jaren ge
leden is er zelf serieus sprake van
opheffing geweest, maar de meer
derheid der leden wenste het werk
(nog) voort te zetten.
GEEN JONGEREN
ook de volijverige admini- re mensen, het meewerken
strateur aan, de heer Andr. de Antwoordactie enzovoort.
Span. Zij vertellen, dat de bond
tot ongeveer 1954 een gestage Er zijn konkrete plannen,
groei beleefde. Nu is er een het bondsbureau uit te bouwen tot
stilstand gekomen. Het aantal ®en landelijk vormingscentrum. Ie-
der kan daar zijn materiaal dan
grote
De meeste liederen van Fanny
Crosby zijn (volkomen terecht)
vergeten. Zij had ook niet de
pretentie poëzie te schrijven. Ze
had slechts een groot rijmtalent,
s sfeer van de
3-halls miljoenen had kun-
lijke lied in de vorige eeuw: dieën deze gospelsongs
Fanny Crosby, 94 jaar oud. j|fuichsi van at c
Op haar tafel lag een brief ke gezangboeken terecht gekomen, diging stelde En ICHCa
-Ji---- - üe ze de vorige avond nog had °P, b« parelvis*,? Op de
landelijk vormingscentrum. Ie- geschreven aan vrienden, die joenen van grote zegen geweeit veIe leS® oesterschelpen, of op
bekendheid hebben gekregen. Al nen opleveren, maar dat zij is
meestal niet in de kerkelij- dienst van de evangelieverkon-
•echt eekomen. -i:_:
de vijftig. Er zijn praktisch
geen jongeren meer te vinden, die
zich bij zo'n oud stel willen voe
gen. Veel verenigingen zijn let
terlijk uitgestorven. Het is voor
hem dan ook duidelijk, dat al
thans in de midden-orthodoxie het
mannenwerk in de traditionele stijl
zijn tijd heeft gehad.
Het neeft volgens hem geen zin,
dit met wat lapmiddelen te camou
fleren (minder gewichtige verga-
verenigingen blijft gelijk (een d|[re^nfiȣt gj j^HorS! een dochter hadden verloren, rijn en nog zijn.
kleine Mlfh. ™,r het ledental - moet vel een organisatie Die brief eindigde met d»
wil de bond'we'ekCTidsSorganiseren woorden: Jullie zijn niet ver-
oorbeeld voor ouderlingen laten, want jullie weten, dat
de ankele parels?
de brieven hem inlichtingen ge
ven, die hij nodig heeft voor zijn
„huwelijksgidsdienst" voor Afrika,
waarbij hij wordt geholpen door
een jonge onderwijzer uit Kame
roen, Jean Banyolak. Tijdens zijn
verlof zet hij door middel van
correspondentie het werk voor het
bureau v ?ort.
De beide boekjes zijn geschreven
in de trant van een briefwisseling
tussen een jonge Afrikaanse chris
ten (deel 1) met een zendeling en
een jonge Afrikaanse christen niet
dezelfde zendeling (deel 2).
Feuilleton
Het aantal vertalingen wordt
nog steeds groter. Op het ogen
blik wordt gewerkt aan verta
lingen in het Engels. Spaans
(dat wil zeggen uitgaven voor
Argentinië en Spanje), Frans
(een nieuwe uitgave), Duits,
Nederlands, Zweeds, Noors, Ja
pans en in de Indiase taal van
Teloegoe en Oriya. Een van de
beide boekjes wordt als feuille
ton geplaatst in een Afrikaanse
krant, die in Nairobi wordt
uitgegeven.
Ds. Trobisch is ook bezig ge
weest met een informeel onder
zoek onder Westafrikaanse studen
ten. In het kwartaalblad van de i
Lutherse Wereldfederatie, Luthe- l
ran World, verscheen hierover
Verloving zonder aanzoek en keus.
Ds. Walter Trobisch werd in
1925 in Leipzig geboren. In 1948
ging hij naar de Verenigde Staten
en vier jaar later naar Kameroen,
waar hij predikant en docent is
aan het Cameroun Christian Colle- i
ge, dat in Libamba is gevestigd. In
1962 verscheen J'ai aimé une fille,
het eerste van de twee boekjes.
Van het departement voor de
wereldzending van de Wereldraad
van Kerken en van de Lutherse
Wereldfederatie ontvangt ds. Tro
bisch bij zijn drukke werkzaamhe
den veel steun.
kleine 600), maar het ledental „BR ^1C
De Voorburgse predikant is dan loopt wat terug (nu beneden de achter staan, die alles runt. Ook .,rnnrfipn.
ook niet optimistisch. De gemiddel- 12.000). »m?wi waoironrU nrcranisprpri wuuiuea.
de leeftijd van de leden ligt bo-
Overigens is de afbrokkeling bij (lid of geen lid), of voor de jMl||A £uth is veilig in Je-
ons veel minder, dan m het bespreking van een brandende J „r\
jeugdwerk, zegt ds. Koffeman. kwestie als de oecumene. ZUS armen Daarmee Clteer-
Daar ligt trouwens ook een van de Zo wil de gereformeerde man- de zij het ongetwijfeld be-
redenen van onze kentering. Vroe- nenbond pp alle mogelijke wijzen u j f i- H j f uppf4. Pp
ger konden wij elk jaar rekenen het vormingswerk m de Gerefor- Kenaste Hea, aat Zij neeit ge-
op een kader, dat op de J.V. meerde Kerken dienstbaar zijn. schreven,
gevormd was.
heeft als
derstijl, het wat°gezeiiiger maken ger' aa" de °nwil zich
en dergelijke». De tijd is anders nog met problemen te
geworden. Men krijgt de
er nu eenmaal niet meer uie, om
bij voorbeeld eens in de twee
weken rond een tafel te gaan
zitten voor bijbelstudie of bespre
king
onderwerpen.
Wij hebben ons bestaansrecht be.
wezen, zegt ds. Koffeman. Wij
Verder wijten zij het feit, dat de willen het gemeentelid klaar ma-
bond niet zo'n aantrekkings
kracht i
fronteren in onze tijd. Er is
vergadermoeheid geko-
n en wat veel erger is:
et schort ons aan de be-
,r oyoeismaie 01 oespre- oe(eIling van gemeenschap
(mm of meer) actuele
Te zeer wordt dit gezien als een
kweekschool voor aspirant-ouder
lingen. Te weinig voelt
functioneren in
van alledag. Te
gaan beseffen, dat de mens twee-
zaam is en dat is alleen
bijbels, aldus ds. Wagener.
met elkaar. Het ambt der
gelovigen functioneert niet
zegt de heer Span.
Voor de ideeën van ds.
de problematiek Wagener voelt ds. Koffeman
vooral n,et veei Mannen zijn meer
rationeel, vrouwen meer
emotioneel, vrouwen meer
emotioneel en dat verschil
CENTRALE geeft in gemengde kringen
op de duur toch altijd moei-
Hoe moet het dan wel? Daar- üjkheden. De praktijk leert
voor wijst ds. Wagener spontane ge-
op de centrale voor vormings-
werk, die de Nederlandse Her- meentekringen zo weinig
vormde Kerk heeft in De Horst duurzaam zijn. Ze zijn vaak
te Driebergen. In de bestudering sterk persoonlijk gebonden.
van het geïntegreerde vormings- En wie eenmaal op een kring
werk van mannen en vrouwen heeft gezeten, die verlopen
samen is men daar al ver ge- is ig nigt w meer voor
vorderd. Evenals de Hervormde
Vrouwendienst is I.d.d.K. al zij- een meuwe te P°r e
delings in dit werk betrokken.
De heer Span heeft nog een
Het is de bedoeling, dat De praktisch argument. Hoe kun-
Horst als een soort krachtcentrale nen tn een gezin met jonge
gaat fungeren, van waaruit allerlei kinderen man en vrouw tegelijk
plaatselijke activiteiten (gestimu- weg? In de aparte mannen- en
leerd door de kerkeraden) hun
studiemateriaal zullen kunnen be
trekken. Ds. Wagener denkt daar
bij aan Bijbelkringen, Wending-
kringen, oecumenische kringen en
dergelijke, waarvan de praktijk
geleerd heeft, dat ze zeer goed
„gemengd" kunnen draaien.
Ds. Wagener wil dus de oude
lijn van het vormingswerk (het
luisteren naar Gods Woord) beslist
handhaven, maar liever spontane
gemeentekringen, in plaats van
landelijke mannenorganisaties.
Overigens zal er beslist ruimte
moeten blijven voor het eigene
van het mannenwerk. In sommige
plaatsen (onder andere in Voor
burg en Voorschoten) heeft men
geëxperimenteerd met een nieuwe
opzet in deze. Gedurende een hele
zaterdag werd een bepaald onder
werp grondig doorgepraat. De
mannen kwamen bij elkaar om
half elf, lunchten met elkaar en
bleven tot een uur of drie.
Op dergelijke samenkomsten
(hooguit eens per kwartaal) zou
men dan een typisch mannenon-
derwerp kunnen behandelen zoals
de Europese integratie of het
synodegeschrift over de politieke
verantwoordelijkheid der kerk.
Zo raakt men zijn predikant kwijt
Wellicht is er
sympathie heeft
wel
een gemeente of kring, die niet veel
haar predikant of voorganger.
Hier volgen dan enkele methodes om hem „kwijt te raken":
1 Kijk hem als hij spreekt, recht in de ogen en zeg nu en dan
oprecht en bezield „Amen". Dan zal hij spoedig zichzelf
doodgepreekt hebben.
2 Geef hem een hand en zeg, dat u denkt dat hij in uw
gemeente waarlijk gezegend werk doet. Hij zal zich dan
doodwerken.
o Wijd uw eigen leven aan de Heer en vraag liw predikant
of voorganger om u iets van het „kerkwerk" toe te ver
trouwen. Hij zal waarschijnlijk in elkaar zakken met een
hartverlamming.
Als deze drie methodes alle mislukken, dan zal de vierde
zeker slagen: Tracht de gemeente bijeen te brengen om
eendrachtig voor hem te bidden. Zijn bediening zal dan
spoedig zo gezegend zijn, dat een grotere gemeente hem
zal beroepen. Uit de Trooster (Transvaal)
Frances Jane (Fanny) Crosby
werd in 1820 in de buurt van New
York geboren. Toen zij zes weken
oud was, schreef de dorpskwakzal
ver hete pap voor ter genezing
van een oogontsteking, waardoo-
zij blind werd.
Dat Fanny haar lot blijmoedig
heeft gedragen, blijkt uit haar
eerste „gedicht", dat zij maakte,
toen zij acht jaar was;
Oh.' what a happy soul I am.
Althought I cannot see,
I am resolved that in this
world
Contented I will be.
How many blessings I enjoy
That other people don't!
To weep and sigh because I'm
blind,
I cannot, nor I won't.
(O, wat ben ik gelukkig. Al
kan ik niet zien, ik ben vast
van plan in deze wereld tevre
den te zijn. Hoeveel zegeningen
heb ik, die andere mensen niet
hebben. Ik kan en wil niet
huilen en zuchten, omdat ik
blind ben.)
Al spoedig verwierf zij zich een
naam als tekstschrijfster van popu
laire tophits uit die tijd. Op haar
31e jaar voltrok zich echter, wat
zij later haar bekering zou noe
men. Ofschoon voordien al gelovig,
verklaarde zij na een kerkdienst
bijgewoond te hebben, waarin zij
bijzondere gemoedsgesteldheden
ervoer: Nu heb ik de Konin?
aanschouwd in Zijn schoonheid en
nu wil ik uitsluitend nog maar
schrijven voor het heiligdom.
Pseudoniem
Op een verbijsterende wijze
heeft Fanny Crosby zich aan haar
belofte gehouden. Haar produc
tie (in totaal circa achtduizend
liederen!) was aanleiding tot
het dringend verzoek van de
uitgevers, onder pseudoniem te
schrijven, omdat de mensen niet
zouden geloven, dat één vrouw
al die verzen schreef. Zo publi
ceerde zij behalve onder haar
meisjesnaam en die van haar
man (Van Alstyne) nog onder
tweehonderd verschillende pseu
doniemen. Veel van haar lie
deren zijn opgenomen in de
bundels van Sankey, met wie zij
bijzonder bevriend was, omdat
hij ook blind werd.
Op de gospelsongs van Fanny
Crosby en Sankey en de vele
anderen, die schreven in het kader
van de revivals in de tweede helft
van de vorige eeuw. is veel kritiek
geoefend. De melodieën liggen zo
„lekker" in het gehoor. Een lied
als „Veilig in Jezus' armen" met
zijn deinende ritme is ergens in
Dit jaar bestaat de bekende Vereniging Nederlands
Fabrikaat een halve eeuw. Het feestelijke tintje dat
men hieraan geven wil is onder meer een jubileum
vergadering die maandag gehouden wordt in de
Utrechtse Irenehal, behorende tot het Jaarbeurscom
plex.
Het is niet toevallig dat deze herdenking tijdens
de voorjaarsbeurs gehouden wordt, want VNF is de
vader (of de moeder) van de Jaarbeurs. Over de
geschiedenis van deze non-commerciële instelling en
haar huidige (gewijzigde) taak hadden wij een gesprek
met de directeur van VNF, de heer A. J. P. G. Sand-
fort te Den Haag.
n pon nn7i>r rogiaoionron i vaststellen. Immers „made in
n een onzer redacteuren) Holland" of een aanduiding van
Uw Eden hat, mijnheer, soortgelijke strekking komt nog
- TT wel op de verpakking vnnr
,riouse j.
een ingezonden stuk over deze
zaak in diverse Haagse bladen.
Daarmee was in feite de
eerste stap gezet die leidde tot
tingsdatum 31 maart 1915:
koopt u graag bij
of England" en de nieuwe
petticoat van uw doch
tertje gaat ze zoeken op de
afdeling „Little lady" van j^woog
het modemagazijn. Zit u
Maar in de begintijd
vereniging was dat bepaald niet
het geval je kocht bijvoor
beeld bij de kruidenier gewoon
een artikel, dat de goede man
>og en inpakte zonder dat
hijzelf, laat staat z'n klant ook
erste verte wist of
Trouwens,
maar in een gerenom
meerd restaurant dan is enkele belangstelling
soep volgens de spijskaart wet€nschaP-
ineens „potage" en wordt
het Nederlandse volks-
voedsel bij uitstek: aard
appelen plotsklaps met moesten"'maken!'^Dat
..pommes de terre" aange
duid.
llelp uzelf
Allemaal bewijzen ervoor dat
de gemiddelde Nederlander het
standpunt „wat van vér (lees:
over onze grenzen) komt is ueu
ISÏ.TJ Lui?igl MV kan moesten worden bekeken.
_j in
het tweede jaar van Wereldoor
log I, toen ons land langzamer
hand door zijn voorraden, nog
afkomstig uit het buitenland,
heen was (de blokkade legde
onze invoer lam) en de moge
lijkheden tot: In hoeverre kun-
onszelf nu helpen?
kortzichtigheid,
geval strijdt de vereniging
„Nederlands Fabrikaat" er nu
al een halve eeuw verbitterd
tegen. Dat dit „gevecht" ook
nodig blijft is dar meteen het
werkprogramma voor VNF in
de toekomst, ook al zijn dc
Naarstig zocht de Nederland
se handel, die tr' dan toe meer
op het buitenland dan op het
binnenland was georiënteerd
geweest naar produkten van
eigen grondgebied. Het bl-ek
en daarbij kwam de aap 't de
mouw dat de handel de
eigen industrie onvoldoende
-ie'éd dd" Ut r'V" kendc- terwijl dc industrie op
haar beurt de weg niet goed
vijftig jaar geleden wist te vinden naar Nederland-
se toeleveringsbedrijven. On
kunde inzake eigen kunnen en
Nederlandse fabrikanten consument,
hun produkten voor de binnen
landse markt weliswaar onder
buitenlandse namen, de her
komst van het produkt is
meestal nog wel na te gaan.
willen doen inzien
Weinigen weten dat .1 de
kring van VNF reeds na enkele
vergaderingen het initiatief
werd genomen de mogel i - he
den te bezien om een landelijke
jaarmarkt llater de jaarbeurs
geheten) op te richten. n de
Maatschappij voor Nijvc~u
(tegenwoordig hoort daar nog
„en Handel" achter) kan c-
derlands Fabrikaat" ook tot de
oprichters gerekend worden.
Dat dit initiatief een succes
bleek onmiddellijk en wel bij
de eerste voorjaarsbeurs in
1917, toen bijna 700 Nederland
se bedrijven en ••■-oducenten
een stand hadden in Utrecht.
Handel en industrie hadden
elkaar eindelijk gevonden!
Dc crisisjaren met hun on
neembare tariefmuren tussen de
diverse landen, luidden de
tweede belangrijke periode in
voor VNF, waarbij thans zo
goed als alle georganiseerde
betrokkenen: van producent tot
consument, zijn aangesloten.
Het was de periode met slag
zinnen als „Koopt Nederlandse
waar, dan helpen wij lkaar"
en „Koopt een Nederlands
merk, dan blijven we aan 't
werk", die opnieuw tot de
misvatting aanleiding zouden
kunnen geven alsof het hier
een soort particulier gepredikt
protectionisme gold, of op zijn
minst chauvinisme.
Deze slagzinnen hebben be
slist effect gesorteerd,
alleen al moge blijken uit het
feit dat de meeste Nederlanders
die de dertiger jaren bewust
hebben meeeemaakt, die slo
gans nu nog zonder moeite
kunnen opdreunen.
Haar huidige taak ziet VNF
in beginsel niet anders dan bij
de oprichting. Echter zijn er
thans totaal andere accenten in
het werk, die globaal kunnen
worden aangeduid met de zin:
„VNF bedrijft heden ten dage
„public relations" (jammer ge
noeg is hier nu eenmaal geen
goed Nederlands woord voor!)
met betrekking tot de Neder
landse industrie".
Men leze hier niet uitsluiteno
uit: ten behoeve van die indus
trie. want de doelstelling gaal
veel verder.
Natuurlijk, iedere Nederlan
der kent zo langzamerhand wel
de grote betekenis die de indus
trie voor onze economie heeft;
dat de huidige welvaart goed
deels afhankelijk is van onze
spectaculair voortschrijdende
industrialisatie, maar zeker niet
iedere Nederlander kent de
potenties van zijn eigen indus-
Ideaal klimaal
Met andere
kennen met z'n allen onze
industriële moed ij V-eden on
voldoende en op die manier
kan er in ons laind ook niet het
ideale klimaat ontstaan (denk
bijv. aan liet aantrekken van
medewerk (st) c-s om het niveau
steeds hoger op te kunnen
VNF tracht dit doel te ver
wezenlijken op alle mogelijke
manieren door voorlichting
in de meest uitgebreide zin vari
het woord. Onder meer door
het uitgegeven van een maand
blad, door het organiseren
van onderwijstentoonstellin
gen waarvan er acht door Ne
derland gaan per jaar zo'
100.000 leerlingen van het lager
en voortgezet onderwijs berci
ken, alsook door het informe
ren van handel en publiek over
Nederlandse produkten.
Het is prettig voor de leiding
van VNF dat zij zich gerug-
gesteund kan weten door nie
mand minder dan minister An-
driessen, van wie enkele recen
te citaten er bepaald niet om
liegen waarmee wc willen be
sluiten:
„Er is binnenslands een
hardnekkige onderwar, 'dering
voor Nederlandse kwaliteits-
produkten. Wat uit het buiten
land komt vindt men vaal:
beter. Een kwalijke, ongefun
deerde houding, die remmend
kan werken op de groei'-.ansen
der nationale industrie. De prc-
sensatie van Nederlands indus
trieel gezicht in het buitenland
is hoogst noodzakelijk. Echter
naast zendingswerk blijft
bekeringswerk in eigen kring
onontbeerlijk. Door stelselmatig
de aandacht te vestigen op de
goede kwaliteiten van het eigen
produkt heeft de Vereniging
Nederlands Fabrikaat tot het
ontstaan van een betere beoor
deling bijgedragen".
