Brick Bradford
r-Toch is het zo!-
Jesje en Josje
„Het meisje"
Amerika: helft van
commercie uit tv?
Sen moet: „Een kroon voor een kind"
Nasleep feest
Carel Briels
De vrouw Alberdien
ZATERDAG 20 FEBRUARI 196S
ETHÉRGOLVEN-ETHERGOIVEN-ETHEPGOIVEN-ETHERGOIVEN
3UIUE -ZUaeN MAAR.
DECMDEfiGCDNPSE
WORDEN GE0*ACHT,
WE 3UIIIE NAAK. DE
22.10 De Mlclcey Rooney Show. Nts: 22.35-
22.40 Journaal.
Nederland-2: NU: 20.00 Nleuv
20 01 Det
de Magaz
20.25 Acht pli
il programma. 20.50
Ir wetenschappelijk
Orpington Junlo
Operetteklanken, mu
Hoe bestaat het. po
Srogramma. 21.20
lngers. 21.30 Wat z
Bijbellezing. 21.55-22.10 Attentie.
België: Nederlands progr. kan, 2 en 10:
18.15 Rubens. 18.55 Zandmannetje. 19.00 n.m
R.K. ultz. 18.30 De groteoorlog: (Ule afl.).
19.55 Hier spreekt men Nederlands. 20.0<
20.25 Cup, wedstr. onder de suppor-
IQapticf
irtmededellngen of socialistisch strijdlied.
B 18 Weer of geen weer. gevarieerd pro
gramma 945 Geestelijk leven, toespraak.
IKOR: 10.00 Klnderdlenst. 10.30 Remonstrant
se kerkdienst. 11.30 Vraag en antwoord. 11.40
Grammofoonmuziek. 11.45 De kerk in de
spiegel van de pers. 12.00 Het Geladen Schip.
i kerk en cultui
wereld, lezing. 13.17 Mee
Omroeporkest en soliste: semi-klassiefce en
modeme muziek. 15.25 Hou je aan je woord,
•en spel met en over taal en literatuur. 16.05
Licht Instrumentaal ensemble. 16.30 Sportre-
vue. 17.00 Zingen geblazen. Vara: 17 30 Voor
d* jeugd. 17.50 Nieuws en sportuitslagen.
18.05 Sportjournaal. 18.30 Stereo: Walsorkest.
19.00 Bij nader inzien, forum. 19.35 Vrij
entree, cabaret. Avro: 20.00 Nieuws. 20.05
Promenade-orkest: amusementsmuziek 20.45
Operamuziek (gr.) 21.30 Barend Bargerbeer.
hoorspel (III). 22.05 Lichte orkestmuziek.
22 40 Actualitr"..u.)—-
2e klas voetbal 23.00 Nat
12.35 Buitenlands
en instrumentaal ensemble
kinderen. 14.00 Tenor en pia
k« liederen. 14.25 Radic
c. 12.50 De
13.10 Koor
13.30 Vooi
de ploei
muziek
uitslager
Gereformeerd
geestelijke liederen.
Meditatie. Kro: 20.15 I
sas
uws. 20.07
le volkslie-
..rspel. 21.15
Noach), middel-
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 VARA
7.30 uur komt het tienerprogramma Top of Flop nog eens uit Tilburg.
8.50 uur is het hele stel rondom Rob de Nijs weer present in diens
vrolijke tijdschrift-show: Trea, Ria, Marijke en de Lords.
9.30 uur komt het programma „Zo is het" op het scherm en om
10.10 uur een aflevering van de Mickey Roony-show, waarin men
Mickey ziet als de eigenaar van een klein mondain hotel aan
de Californische kust, waar alles zonneschijn is.
Ned. 2 NCRV
8.01 uur zendt eerst de NTS een nieuwe aflevering van Detective
bureau Lynx uit. waarin de charmante speurster achter
verdwenen magazijngoederen aanzit. Daarna is het NCRV-
programma met o.m.:
8.25 uur „Acht plus", met als gasten Henny May en Willy Caron uit
„operetteland".
8.50 uur komt de „opvouwbare mens" aan de orde in „Hoe bestaat
het?"
9.20 uur laten de Orpington Junior Singers (meisjeskoor) nog eens
volksliedjes horen,
9.30 uur een aflevering van „Wat zegt zo'n naam u nog?", handelend
over Johan Maurits van Nassau-Siegen en om
9.50 uur leest Hans Tiemeyer weer uit het boek Prediker.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I VARA
Het gevarieerde programma van de VARA bestaat vanavond groten
deels uit muziek en liedjes. Maar eerst om
8.05 uur verdere avonturen uit Loeren a/d Hor. Strauss-melodieën
hoort men om
9.15 uur van het Metropole-orkest en om
9.45 uur is Dorus er weer met zijn liedjes.
11.10 uur Even naplaten met Mies Bouwman.
Hilversum 11 KRO
7.30 uur in Populaire Klassieken dirigeert Otto Klemperer het Phil-
harmonia-orkesf O.m. hoort u liederen van Wagner, gezon
gen door de mezzo-sopraan Christa Ludwig.
8.30 uur is het weer Rieleksen op de bekende manier, om
9.45 uur treedt Jules de Corte op in Roulette.
10.45 uur komen ook luisteraars aan het woord in de rubriek Kruis
punt en om
11.15 uur bespreekt Manus Willemse nieuwe klassieke grammofoon
platen.
Camera's kijken
naar kranten in
vier landen
BUSSUM Hoe het 's avonds
toegaat in vier krantenbedrijven, als
het nieuws van alle kanten binnen
komt en de redactie hard werkt om
dat in het ochtendblad te krijgen, kan
men vrijdag 26 februari a.s. zien in
een speciaal NCRV-programma v
in heen en weer wordt geschakeld
tussen Londen, Frankfurt, Parijs en
Amsterdam.
NCRV-teams bevinden zich dan in
deze vier gebouwen en op het bureau
van het ANP in Den Haag, waar het
internationale nieuws via de telex
verspreid wordt over de Nederlandse
dagbladen.
Zullen er verschillen bestaan tussen
de manier van nieuws bewerken aan
de voor deze uitzending gekozen
Franse, Duitse, Engelse en Nederland
se kranten? De camera's zullen het de
kijkers leren.
Omdat het een directe uitzending
geldt, heeft de NCRV zich bij
keus laten leiden door twee voor
waarden: de kranten moesten och
tendbladen zijn die dus 's avonds
worden opgemaakt en er moest
televisie-schakelpunt zijn.
De lijnen lopen via het Eurovisienet
naar het internationale schakelcen
trum dat gevestigd is in de koepel
van het Brusselse Paleis van Justitie,
waar Nico van Vliet de centrale
presentatie en Rob Mariouw Smit de
centrale regie verzorgt. In elk kran-
tenbedrijf dat in het beeld komt
zitten ook een presentator en een
regisseur klaar. Een staf van Neder
landse technici en cameralieden doet
verder het werk.
Jan van Hillo stelde dit programma
samen.
Televisie maandag
België: Nederlands progr. kan. 2 en 10:
14.05-15.15 School-tv.
1744) U kent het verhaal van de lijk, dat
van de bediende zij het wat
laat in hei seizoen in vervulling
heeft doen gaan, maar erg waarschijn-
bediendc van de machtige en rijke
Amsterdamse familie Trip. Deze be
diende kwam zo onder de indruk van
het imposante huis dat de Trips in lijk is dat niet.
1622 hadden laten zetten (het Trip
penhuis) dat hij verzuchtte: „Wan
neer ik een huisje kon krijgen, net zo
breed als de deuren van dit paleis, Kleine Trippenhuis heeft
zou ik al gelukkig zün". Deze wens
zou volgens het verhaal niet voor
niets zijn geuit, want zij werd opge
vangen door één van de heren Trip,
wat tot gevolg had, dat aan de andere
kant van de gracht, recht tegenover
het Trippenhuis, een huisje werd
gebouwd met een gevelbreedte van
2,50 m. welke stulp ter onderscheiding
van het Trippenhuis de naam het de aanduiding „het smalste huis
Kleine Trippenhuis ontving.
Smalle
huizen
Amsterdam". Het is wel begrijpe
lijk, dat dit huis die naam heeft
gekregen, want de rondvaartboten
varen hier langs en aangezien gidsen
de beide heren Trip zijn graag wat aantrekkelijkheden van de
1665 en 1684 overleden en het stad opdissen, schuwen zij de kans die
hun hier wordt geboden niet, en
wijzen met trots naar de Kloveniers
burgwal 26. Dit huis met zijn gevel-
breedte van 2,50 m heeft echter bij Nadruk verboden,
lange na niet de smalste gevel van
Het is natuurlijk een leuk verhaal,
maar het klopt niet met de historische
feiten,
smalle huisje op de Kloveniersburg
wal, dat daar door veel toeristen voor
het smalste huis van Amsterdam
wordt aangezien, werd in 1696 ge
bouwd. Het is natuurlijk niet onraoge-
Trip de alle Amsterdamse huizen. Want het
winkeltje dat in de Oude Hoogstraat
22 is gevestigd, heeft een gevel die
nog 30 cm smaller is. Maar ook dan
zijn we nog niet waar we willen zijn.
want op de Singel 166 staat een huisje
voortborduren dat nóg smaller is en een gevel heeft
naam die het die slechts 1,80 m breed is.
Dit is natuurlijk allemaal wel aar
dig voor i:mand die met de gidsen
van rondvaartboten in concurrentie
wil treden, maar als hij nu eens met
iets echt bijzonders voor de dag wil
komen, moet hij met zijn kijkgrage
toeristen naar de Haarlemmerstraat
gaan. waar een echt poppenhuisje
staat met smalle raampjes, voorzien
van glas in lood. en een denrtje van
nog geen meter breed. Er is een oude
schouw met oud-Hollandse tegels, wat
alleen mogelijk is doordat het huisje
zoals vaak van binnen breder is
dan de gevel. Dat kan ook haast niet
anders, want de gevelbreedte van dit
poppenhuisje is slechts 1.30 m, zodat
bet rekord op dit gebied zonder
mankeren naar de Haarlemmerstraat
43 gaat.
H. Pétülon
Commentaar
Voor de derde maal nam Wim lbo:
gisteravond in zijn VPRO-cabaretkponiek j
de kijkers mee naar hot etablissement
van Theo Ruiter, waar tussen nog altijd
actieve kleinkunstbecefenaars ook vele
rustende cabaretiers plegen samen te
komen. Zij waren er ook nu weer en
haalden in allerlei liedjes oude herinne
ringen op. De ster van het programma
was de Parijse gaste, de chansonnière
Lucienne Bover, die enkele van haar
meest befaamde liedjes zorng.
Maar de verrassing van de voorstelling
was de kennismaking met de bejaarde
Purmerendse dame, die zich ontpopte als
de eerste liefde van Dirk Witte, de groot
meester van het Nederlandse liedje, die
door haar geïnspireerd zijn onsterfelijk
liedje „Het meisje van de zangvereniging"
schreef. Een charmant evenement in de
gezellige uitzending.
Niet minder boeiend en prettig gepre
senteerd was de bloemlezing in zang,
muziek en declamatie uit het zeer veel
zijdige werk van de Franse auteur Boris
Vian: zeer Frans, zeer knap en juist
balancerend op het randje van wat wel
en niet „kan".
Totaal anders van allure was de door
Chris Baay en John Lanting voortreffe
lijk gespeelde absurdistische eenacter van
Otto Dijk „De fotograaf', tweede uit een
serie van drie. Dit is toneelwerk dat lang
niet iedereen zal bevallen en de zich
amusement wensende kijker ook beslist
niet zal voldoen. Otto Dijk houdt van het
psychologisch uitpluizen van zfjn figuren
ralsoptocht te Viaregglo.
IKOR/CVK: 19 30 Opsp
Nts: 20.00 Joi
20.30 De Andy Wllliar
w. "Nts: 21.20 Solo in
21.55 Amsterdams Kun
ite: l'opulal
NEW YORK Terwijl er in Euro
pa van alles gaande is om reclame in
de televisie te krijgen en het in
Nederland gonst van de geruchten als
zou minister Bot met gulle hand
concessies daarvoor gaan rond
strooien, heeft de Amerikaanse re
geringscommissie voor toezicht op ra
dio en televisie (FCC) tegenoverge
stelde zorgen aan 't hoofd: zij wil de
commercie de helft van haar dikke
zendtijd ontnemen om onafhankelijke
programmamakers eindelijk eens een
kans te geven.
Dit plan van de FCC heeft een hele
storm ontketend in de Ver. Staten,
waar de televisie van het begin af
aan een commerciële onderneming is
geweest, rijkelijk betaald door con
cerns en firma's die er schatten voor
over hadden en hebben om middels
kostbare showprogramma's, dure spel
letjes en talloze feuilletons hun waren
bij het kijkend publiek aan te prij
zen.
Alleen de zgn. educatieve zenders,
die dus niets anders doen dan cursus
sen verzorgen, zijn vrij van reclame.
Maar alle „gewone" zendstations,
die 20 tot 22 uren per etmaal in de
ether kunnen zijn, druipen van de
reclame. Dit nu verdriet de FCC.
Temeer, omdat het publiek langza
merhand er ook genoeg van krijgt,
elk programma op markante punten
zoveel maal per uur onderbroken te
zien door reclame voor thee of was
middel, regenjassen of lippenstift enz.
enz.
Zeer vele van deze programma s
worden regelrecht gemaakt door re
clamebureaus die voor sponsors (pro-
grammabetalende firma's) werken en
er is geen zender, die doorlopend een
„eigen gezicht" kan tonen. Zelfs do
cumentaire programma's worden be
taald (en dus onderbroken!) door
firma's, evenals reportages van sport
Klankbeeld over
zendingspost
Djoemoe
verrassende dialoog, maar hij kan het
absurdisme, dat alle logica aan stukken
I slaat, blijkbaar niet missen, en ja, daar
van moet men nu eenmaal houden om
er door gefrappeerd te worden.
Twee Conny's gaan
in Polen zingen
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Het vijfde interna
tionale liedjesfestival van Warschau
zal in augustus a.s. een co-produktie
worden van de Poolse en de Belgische
radio- en televisie-omroep. Daarom
zullen de wedstrijden in Sopot, War
schau en Ostende worden gehouden.
Niet alleen de (internationale) om
roepen, maar ook de platenmaaV
schappijen kunnen (voor af zonderlij
ke wedstrijden) meedoen en zo zullei
twee Nederlandse Conny's naar he
festival worden afgevaardigd: Conny
van den Berg vanwege een platen
maatschappij en Conny van den Bos
voor de AVRO.
Een en ander is niet naar de (Va„ onz(, radio_
van de heer Van Klmgeren mana- tv-redactie)
ger van Shirley Zwerus, die alles in HILVERSUM Bij de NCRV kan
het sverk wil stellen om zijn vocahste men morgen(zondag)avond om 6.30
ook naar Polen te krijgen. uur luisteren naar een klankbeeld, dat
De,*ï?5!:™£° P Herman Felderhof maakte over de
Surinaamse zendingspost Djoemoe, sta.
I diep in de binnenlanden gelegen.
I Djoemoe heeft een vliegveld, dat
i niet meer is dan een open zandplek m
het oerwoud, en een hospitaal waar
dr. Frederiks aan het hoofd staat. Dr.
Frederiks en zijn vrouw vertellen
hun werk en over de bewoners
het bosland en deze worden
aangevuld door enkele impressies
■elke het verhaalde illustreren.
Derde voorstelling
Eurovisie-toneel
(Van onze radio- en tv-redactie)
BUSSUM In de maand maart
zullen de Eurovisielanden weer een
televisiespel uitzenden dat speciaal
voor dit „grootste theater ter wereld"
geschreven.
Dit derde spel is van Harold Pinter
i het is getiteld Tea Party. Deze
Britse auteur won met zijn televisie
spel „The lovers" de Prix Italia.
Voor de Nederlands-sprekende taal
gebieden zal ons land de opvoering
verzorgen (verleden jaar deed de
BRT dat) De uitzending is einde
maart te verwachten.
en actuele (zelfs officiële!) gebeurte
nissen.
Onafhankelijke programmamakers,
die zelf kunnen beslissen wat zij
zullen uitzenden, kent Amerika alleen
maar bij de educatieve omroep.
De FCC heeft aangekondigd, nu
eens te willen onderzoeken of de
televisie niet iets anders kan worden
dan een reclamemedium. Dit laatste
geldt ook min of meer voor de radio.
Ook deze is volkomen op de commer
cie ingesteld.
Het zou de FCC aangenaam zijn,
indien de commercie in de omroep tot
de helft werd teruggebracht en zeer
vele kijkers zouden daar niets op
tegen hebben. Wèl echter de tv-maat-
schappijen zelf en nog meer de adver
terende firma's.
De tv-maatschappijen zouden hier
door een belangrijk deel van hun
rijke inkomsten zien vervliegen
dus een aantal programma's minder
kostbaar moeten opzetten. Bovendien
zouden zij hun creatieve programma-
staven moeten uitbreiden. Dit zou
alleen financieel bezwaarlijk zijn,
want talent heeft men in de V.S.
genoeg, ook al is dat niet allemaal
even groot en laten de creatieven zich
liever met goud betalen door sponsors
dan met zilver door een onafhanke
lijke omroep.
Maar daar staat tegenover, dat het
voor artiesten ook wel eens prettig
zal zijn, wanneer zij geen kwaliteiten
van het een of andere artikel behoe
ven aan te kondigen en te prijzen
Wat is het altijd heerlijk op het
r, hè!" verzuchtte Jesje weer. toen
et een kalm vaartje over de rivier
m. „En er is altijd wat te zien.
Altijd is er leven en beweging. Kijk die
tanker eens mooi in de verf zitten,
vader. Met van die mooie blauwe biesjes,
at is een deftige, hoor!"
„Nu. ik vind dit ook een heel deftig
scheepje", zei Josje vergenoegd. „Eigen
lijk is dit nog veel deftiger. Want die
tanker is een werkschip en dit is een
luierschlp."
„Ja, voor jou", lachte, meneer Jóppers.
.Maar voor mij niet, jongen. En ook niet
/oor meneer Pieterson. Die moet nu
sturen en meteen indrukken opdoen voor
zijn artikel."
..Lukt het nogal
informeerde Jesje een tikje bezorgd.
„O, ja, dat gaat best, hoor", stelde
haar vader haar gerust. „Kijk eens,
jongens", vervolgde hij, „we komen
langs de werf Mondriaan. Er ligt weer
een groot schip waar ze aan bezig
De kinderen liepen naar de verschan
sing en keken vol bewondering naar het
grote zeeschip dat op de werf in
aanbouw lag.
„Met zo'n boot zou ik ook best eens
een reis willen maken, Jes", zei Jos
„Heel de wereld rond, bijvoorbeeld."
„Welja, meneer doet het niet minder",
tekenen, vader?grinnikte meneer Joppers. „Even de
wereld rond!"
„O, met zo'n zeekasteel ben je in drie
weken weer thuis, denk ik" antwoordde
Josje. „zal ik het eens even uitrekenen,
vader?"
„Welja, reken jij het maar eens uit",
lachte de aangesprokene. .Maar kijk
eens. we zijn al bij de Ekstersluis. Nu
gaan we de rivier verlaten, jongens."
„Jammer", zei Josje. .Maar in die
kleine kreekjes is het ook erg fijn. Het is
jammev dat ik mijn hengel niet heb
meegebracht Anders kon ik fijn een
„Dat mag nog niet, joh", zei Jesje.
SB nog niet aangebroken."
i het Poolse festijn brengen.
Het Tweede-Kamerlid Vondeling (soc.)
leeft de minister-president schriftelijke
ragen gesteld i.v.m. „de trieste nasleep
•an het grote feest in Nijmegen ter
gelegenheid van de nationale herdenking
1813—1963". Hij vraagt of het juist is dat
enkele leveranciers in grote financiële
moeilijkheden verkeren omdat de Nij
meegse stichting „Viering 150 jaar Ko
ninkrijk" slechts een te verwaarlozen
deel van haar verplichtingen is nage
komen en verzoekt de minister-president,
mede als lid van het erecomité. al zijn
Invloed aan te wenden om de financieel
krachtige leden van de stichting te
bewegen hun morele verplichtingen na te
komen. In dit verband informeert hij of
de regering zich ook moreel verantwoor
delijk acht voor de gang van zaken r"
wat zij tot dusver heeft gedaan.
irlichtingSurtrai
;hof. 18.00
Christelijk
toHsche Unie. 18.30 Geestelijke llede-
>n.). 18.50 Openbaar Kunstbezit
Unie. Politoe-
34
Ze roeiden oostwaarts, naar de Deense kust, maar
noelang zouden ze moeten roeien? En hoelang zouden
ze het uithouden in de open boot? En hoelang zou het
Kind 't houden? Alberdien had het geweldig ingeba
kerd; soms maakte zij zich ongerust dat het zou
slikken in de klerenvracht.
Er doemde een toplicht op uit het duister. Zij
zwaaiden een lantaarn, die zij hadden aangestoken,
heen en er. Goddank, daar was de redding! Een
torenhoog tuig. vaag te onderscheiden in de nacht;
zwart tegen grauw, eer
hen af.
Het schip joeg hen in volle vaart voorbij. Geen
hand werd uitgestoken tot hun redding. De zwarte uil
verdween weer in de nacht.
Na middernacht had Alberdien de grootste moeite
om het roer recht te houden. Was ze slaperig, ver
moeid, verkleumd of moedeloos? Misschien was het
alles tegelijk. Zij doezelde.
Opeens schokte ze wakker. Het kind was van haar
schoot gegleden en op de denning van de boot te
rechtgekomen. 't Schreeuwde.
door
K. NOREL
Ties wilde het grijpen,
positieven nam het op
;choot. Ze suste
wiegde het
zij. x
het
het
bij haar
r op haar
nu klaar wakker, maar het kostte haar
thans me e de mannen aan het werk te houden. De
zware roeitocht was te veel voor hen. nadat zij zich
aan boord reeds hadden uitgeput met pompen. Zij
nadden nu geen kracht meer om de riemen stevig
door te halen; soms lichtten zij ze onvoldoende hoog
uit het water: dan patste een golf er tegenaan.
Alberdien vuurde ze aan. „Haal op....gelijkéén
twee!" En op haar tellen trokken ze dan weer. Maar
het was zo hopeloos. De riemen waren zwaar, de zee
was wild. En er kwamen maar geen vuren van de
Deense kust in het zicht.
Daar dook opnieuw een toplicht op. De jongen die
vaaide de lantaarn.
Ditmaal kwam het schip niet op hen in. Het vuur
schoof op een afstand langs.
„Alweer vergeefs," zei de jongen en zette de Lan
taarn neer.
Blijf zwaaien!" gelastte Alberdien. „Hoog op!"
Wim zwaaide de lantaarn op en neer, maar het
hielp niet. Het schip verdween.
Wéér dobberde de kleine boot vereenzaamd op de
woeste zee. De roeiers konden niet meer. Ze hingen
in elkaar gedoken op de riemen, machteloos ze op te
beffen.
Alberdien vuurde hen niet meer aan. Ze zat suffig
bij het roer, haar kind op de schoot, de helmstok
onder de rechterarm, ternauwernood er zich van
bewust i at ze die stok bewoog om golven op de kop
te vangen. Ze was zo koud, zo moe en zo bekommerd
om haar kind. Haar ogen. ontstoken door het zoute
water, deden pijn en ze kon niet goed meer zien.
Soms verbeeldde ze zich een licht te zien was het
een vuur van Denemarken of een schip? maar als
ze beter keek, was het telkens weg De wanhoop
overmande haar. Waarom waren ze van de galjoot
gevlucht? Was het niet beter geweest dadelijk te
verdrinken dan deze eindeloze worsteling te worste
len me de dood? Zij had de dood toch niet te
vrezen? Was het leven aan de andere zijde niet beter
dan haar zware leven hier? Een huivering beving
haar. Ze was er lang niet zeker i
leven haai deel zou worden. Er was ook een plaats
van eeuwige pijn. Ze klampte zich aan dit leven vast,
indien niet voor haarzelf dan voor haar kind.
„Schip vooruit!" schreeuwde de jongen op de
plecht.
Alberdien schrok op. Een toplicht, reeds dichtbij!
„Zwaaien. Wim! Zwaaien!" riep ze naar de jongen.
,,'t Geeft toch niks", gromde Reyer. „Ze komen
niet. Ze durven niet. Ze zien ons aan voor het
schimmenschip."
Alberdien rilde. Dit liep ten dele parallel met haar
gedachten. Het schimmenschip voerde de zielen van
verlorenen naar Nevelheim. Zij werden reeds be
schouwd als daarheen onderweg.
Maar ze ontworstelde zich eraan. „Zwaaien, Wim!
Zwaaien!" riep ze nog eens naar de jongen.
Wim zwaaide zijn lantaarn. Het schip draaide bij.
Er doemden torenhoge masten op als straks. Het was
ditmaal een groot egat met vele zeilen. Het bruise
door de zee. He joeg voorbij
„Zie je wel?" zei Reyer somber. „Ze durven niet"
Maar Alberdien vuurde de jongen nog eens aan.
„Zwaai met je lamp. Wim. Zwaai! Misschien...."
Het toplicht maakte een brede zwaai en het schip
kwam achter hen: het naderde opnieuw, "et f -at
was door de wind gegaan en lag nu hoorn hen op.
Wim zwaaide uitbundig met de lamp.
Toen het schip, oplopend, weer langs hen kwar
nu heel dicht werd er door
geroepen.
De vreemdeling maakte t
scheepshoorn iets
re slag. Daarmee
vaart eruit. Aan loef dreef het voor hen
langs, lijmakend. Reyer en Ties trokken met nieuwe
krachten aan de riemen en Alberdien stuurde aan
op een touwladder, die neergelaten werd. Wim greep
die ladder.
Binnen het kwartier lagen de schipbreukelingen te
kooi aan boord van het Noorse volschip Olat
dat het schone
(Wordt vervolgd)
