„Dokter Finlay-serie was
fijn om te maken"
Brick Bradford
—Toch is het zo!-
Senmoet „Een kroon voor* een kind'*
De vrouw Alberdieu
ara®
VRIJDAG 19 FEBRUARI 1965
ETHERGOIVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOLVEN-ETHEBGOLVEN
Hilversum I. 402 m. VPRO: 18.00 N
18.15 Licht Instrumentaal trio. 18.30
liegel18.40 Jazz rondo: Nederlandse
ichreef. cabaret. 20.S>
Concilie in Rome: 1
wachtingen, lezing.
1965, klankbeeld 22.15 Dar
liitisch nleuwi
muziekrevue.
23.45 Socia-
i. 23.55-24.00
Hilversum II. 298 m. NCRV: 19.00 Nieuws
en weerpraatje. 19.10 Radiokrant. 19.30 Van
horen zeggen en zingen. 19.35 Stereo:
Nederlandse folkloristische muziek. 19.50
Klassieke grammofoonmuziek. 20.05 Prisma,
gevarieerd programma. 20.50 Geestelijke lie
deren. 21.20 Toonkamer, een veertiendaagse
muziektijdschrift in klank 22.20 Boekbespre
king. 22.30 Nieuws. 22.40 Wijd als de wereld:
internationale oriëntatie in kerk. zending en
oecumene 23 00 Oud-Engelse muziek. 23.30
Stereo: Lichte grammofoonmuziek. 23.55-24.00
NTS: 22.45-22
Nederland II. NTS: 20.00 Nieui
KRO: 20 01 De Phil Sib
film. 20.25 Het geheim
ipel NTS: 21.00
TV-
j. TV-
and Hotel, parodistische
30 Tienerklanken. 19.56 De
25 Drie vrou
11.50 Journ. 22.00 De t
:iallstisch strijdlied. 8.13 Lichte
uziek. 8 20 Wegwijs. Tips voor
nties. 8 30 Lichte grammofoon-
,oon naar werken, praatje. 9.10
leke kamermuziek (opn.) 9.35
VPRO: 9.40 In g<
Ned. 1 VPRO
8.20 uur in de 20ste uitzending van Wim Ibo's cabaretkroniek wordt
een bezoek gebracht aan het café van Theo Ruiten in Am
sterdam.
9.05 uur wordt het programma Randfiguren gewijd aan het werk
van de in 1959 overleden Boris Vian, ingenieur, dichter,
jazz-trompettist, uitvinder, journalist, schilder, liedjesschrij
ver, romancier enz., een ware „homme universel".
9.40 uur spelen Chris Baay en John Lanting de eenakter „De foto
graaf" van Otto Dijk en om
10.15 uur wordt de uitzending „Het orgeleen orkest" herhaald.
Ned. 2 KRO
8.01 uur is er een vorkheftruck-wedstrijd te zien in de Phil Silvers
Show.
8.25 uur is er een herhaling van het televisiespel „Het geheim van
Anna Maria", een symbolische voorstelling gesitueerd in de
Gouden Eeuw en om 9 uur weer een musical van de Ita
liaanse televisie (uitgezonden door de NTS), ditmaal naar
de bekende roman „Mensen in het hotel" van Vicky Baum.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum 1 VPRO en VARA
8.20 uur kan men bij de VPRO luisteren naar een cabaretprogramma
van Ronnie Potsdammer, waarin ook Annelies Bouma, Peter
Niewerf en Boudewijn de Groot optreden.
9.00 uur beginnen de VARA-uitzendingen met een optreden van het
Metropole-orkest, stereofonisch te beluisteren.
9.45 uur wordt er gepeinsd en gewenst in verband met de komende
zomervakanties en
10.40 uur is het tijd voor de muziekrevue Weerklank.
Hilversum II NCRV
8.05 uur hoort men o.a. Wim Kan in van allerlei over cabaret, plus
veel muziek in Prisma.
8.50 uur de rubriek „Door de wereld gaat een woord" onder redactie
van Kees Deenik en om
10.40 uur begint de rubriek „Wijd als de wereld" met o.m. een
klankbeeld van Jan Filius over „Evangelisatie in België".
Onthullend
„De geschiedenis van Joel Brand" is
een van die onthullende oorlogsregis
traties in nagespeelde herinneringen
die de geschokte toeschouwers voor
pijnlijke vragen stellen.
Er zijn gebeurtenissen en reacties
daarop waaraan men maar liever niet
meer wordt herinnerd in beeldende
documentatie, ook en misschien juist
wanneer de weergave zo objectief mo
gelijk wordt gesteld.
Niettemin is het juist dat deze dingen
niet worden vergeten en niet worden
weggestopt achter andere, betere fei
ten. De Duitse film die wij gisteravond
via de NCRV-televisie zagen, is een
voorbeeld van dit alles. Het gesprek
met Joel Brand dat volgde, had echter
wel.een zekere leidraad voor gedach
ten en gesprekken welke de vertoning
zeker heeft losgemaakt.
De film op zichzelf half gespeeld,
half documentaire, was van uitstekende
kwaliteit, al bleef de volkomen van de
werkelijkheid afwijkende figuur van
Eichmann een element van onechtheid.
Televisie morgen
Nederland I. NTS: 10.00 Telfcac - Onge
ekjournaal. VARA: 16.25 Rawhid»
cirkel. TV-film. NTS: 16 15 Eui
>ortage Internationaal Zwemtomi..
men. VARA: 17.50 Een vreemde oil
10.00 V.d. beja.
1743). Een groenteboer en een 1
ker hebben klanten. Dat spreekt i
zelf, anders zouden zij hun bedrijf In het Middelnederlands is daaruit de den vrijgelaten slaven, armlastigen e
.calant" gegroeid, een begunstiger.
wel kunnen sluiten. Het is dan ook
niet zo zeer onze bedoeling de aan
dacht te vestigen op de afnemers van
hun produkten. dan wel op de naam
die deze afnemers dragen. En die
naam luidt: klant.
Daar staat tegenover, dat een advo-
kaat. of een notaris cliënten heeft.
Zou u tegen een advokaat over zijn
klanten spreken, dan zou de man zich
zwaar t£ kort gedaan voelen. En aan
de andere kant zou de marktkoopman
die van zijn cliënten gewaagt als een
dikdoener en een grenzeloze aanstel
ler worden beschouwd.
Toch hebben we het allemaal bij
het verkeerde eind wanneer we de
cliënt beschouwen als een deftige
vorm van klant. Want het zijn twee
mensen van totaal verschillende af
komst. De klant vindt zijn oorspron
kelijke betekenis in het Latijnse cale-
re, dat zoveel betekent als „warm
of minder afhankelijke
Dat begunstigen of bevoordelen had lieden, die bij
betrekking op de koopman, bij
Klant en
cliënt
Romeinse be
schermheer hulp en steun kwamen
kocht, of op de ambachtsman die vragen. Wat ons woord cliënt is
afgeleid van het Latijnse woord clue-
re, dat horen of gehoorzamen bete
kent. En deze maatschappelijk zwak
keren kwamen geregeld bij kun be
schermheer horen, welke hulp hij
hun te bieden had. Zij behoorden tot
de „clientes" van deze machtige Ro
mein. Eigenlijk is dit nog steeds de
eigenlijke betekenis van ons woord
cliënt, want ook bij de notaris en de
advokaat komen mensen hulp zoeken.
Zij zijn weliswaar geen maatschappe-
lijk zwakken, maar zij komen toch
w" i'eelijk hulp vrag.n op etn
terrein dat het hunne met is. van
enige deftigheid is in dit verband dan
ook beslist geen sprake.
Nadruk verboden.
men opdrachten gunde. De nering
doenden en handwerkslieden trokken
uiteraard voordelen uit deze bestel
lingen en opdrachten
cn hadden graag een uitgebreide
kring van calanten. die op den duur
gewoon klanten werden.
inder
dak.
|e VARA
icht. 10.15 ZO 135. gevarieerd
ma (Om 11 00 Nieuws). 12.27 Me
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
sportnieuws. 12.55 VARA-Varia. 13.00
vs. 13.15 Stereo: Lichte orkestmuziek er
•n. 13.40 Uitlaat: programma voor d<
igers. 14.15 Radio Jazzclub. 14.45 Voo
lezing. 15.00 Nederlandsi
uit
16.02 1
sch orgelspel. (Om
16.00
zangsolisten. 17.00
levende Woord.
7.30 Ni«
7.55 Overweging. 8.00 Dj inn.
Progi
firwll-li'
MB.00 DjlnWHB
12.00 Angelus. 12.03 Coun-
12.27 Mededi
jouw. 12.30 1
ivs. 12.45 Stere»
13.15 Voor de jeugd 14.10 Fanf;
Martkberich-
:.b.v land- en
12.40 Religieus
14.30 Voor
14 40 Franse les. 15.00 Lichte
15.30 Signaal, documentatie
jonge rr
kest en so
16.40 Gita;
Acteurs en regisseur
(Van onze radio- en tv-redactie)
seur Max Douwes, Bram van
der Vlugt (die Alan Finlay speelt)
en Bob Geraerds (de huisdokter
Cameron): de Finlay-serie ofte
wel „Memorandum van een dok-
r", was fijn om te maken.
Nu is het U zeker langzamer
hand wel duidelfjk, dat „fijn" te
genwoordig het toppunt is en
dient als equivalent van „heerlijk,
uitstekend, mooi, best" en wat niet
al, maar dan in de overtreffende
15.50 stereo: I trap. Weshalve we kunnen vast-
on^stellen, dat iederen goed tevreden
17 30 Kunstkro-
18.50 Lichtbaken, lezing.
NTS zoekt contact
met Westduitse
journaaldienst
(Vai
radio- cn tv-redactie)
dokter Finlay assistent wordt bij dok
ter Cameron."
„Volgen die andere twee afleverin
gen uit 1963 nu ook nog?"
„Nee, die laten we weg, dat zou te
vervelend worden voor de kijkers, die
ze al haddden gezien. Op 26 februari
volgt de laatste opname uit 1963, dat
ls „Een hoestdrank".
Beter dan Cronin
Bram ivan der Vlugt merkt op: „Het
spel is best, heel wat beter dan de
dokter Finlay-boeken, die Cronin
schreef: wat Vincent Tilsley er in de
toneelbewerking van heeft gemaakt,
had Cronin zelf nooit kunnen schrij
ven. Bovendien is het spel nog
uitstekend vertaald door Alfred Plei
ter en heel soepel voor televisie
bewerkt door Jan Read. Meer kunnen
we toch niet wensen!"
Dit is geen complimentje voor de
Schotse dokter A. J. Cronin, die eens
wereldnaam maakte met zijn boek
„De Citadel" en die naam later nog
versterkte met de roman „De sleutels
drie opnamen gemaakt, nee eigenlijk' van het koninkrijk". Maar ja, de
vier. Drie zijn er vertoond en toen opmerking-ris billijk. De heer Cronin,
hebben we de reeks uit het programrrijk geworden van deze twee bestsel-
ma genomen.
„Wat was daarvan de reden?" vra
gen wij.
„Ach, we hadden toen verschillende
Amerikaanse filmseries lopen, o.a.
„Vader weet het beter" en ..Moulin
Rouge". Om maar niet te spreken van
verscheidene andere programma's die
ook regelmatig terugkwamen. Dat
werd te veel, de feuilletons zaten
elkaar in de weg. Tenslotte is Memo
randum van een dokter óók een
feuilleton, al staan de afleveringen los
van elkaar en krijg je dus telkens een
afgerond geheel. Toen hebben we
deze serie afgebroken en gewoon voor
later bewaard."
Adjunct-directeur (televisie) Peter
Koen heeft ook iets te zeggen: „We
hebben er nu midden in de roos mee
geschoten, sinds zondag zijn er al
verscheidene opgetogen brieven bin
nengekomen van kijkers, die het fijn
vonden dat dokter Finlay weer op het
scherm was."
Eerst geeft David Koning, drama
turg van de NCRV-televisie, toelich
ting:
„Ja, we zijn in 1963. met de uitzen
dingen begonnen. We hebben toen
„Het eerste deel hebben we her
haald. om bij de kijkers die het
programma al zagen, het geheugen
nog even op te frissen en voor de
nieuwe kijkers om te laten
de vork
Iers, gaf zijn medisch beroep op
zich uitsluitend aan het schrijven te
wijden en.... begon dat zo vlotjes te
doen, dat een wat goedkope vertel
trant de overhand
gende romans zijn naam als schrijver
niet meer zo sierden.
Niettemin is hij het, die in zijn
boeken de ideeën gaf voor deze
spelserie, welke het voor de Britse
televisie uitstekend heeft gedaan en
ook naar Amerika en andere landen
is geëxporteerd. Maar de toneelschrij
ver Tilsley werkte de gebeurtenissen
veel fijner uit en gaf de dialogen
meer geest en diepte mee.
„Ja", herhaalt Bram van der Vlugt.
„ik vond het heel fijn, de serie te
spelen, maar ik ben toch blij dat ik
niet alleen voor televisie optreed, ik
geloof dat je dan op den duur teveel
steriliteit in je spel legt, zo zonder
directe reacties van een zaal vol
publiek... die heb je toch nodig om
echt emotioneel te blijven."
De mens zelf
Hij beaamt
gen die rol gespeeld van een oude
dorpsdokter uit 1922, zomaar ergens
in een gewoon Schots dorpje zonder
al teveel romantiek. Ik heb zó vaak
bankiers en grote zakenlieden moeten
spelen, dat dit voor mij een apart
plezier was, die dokter gestalte te
geven. Dit zo helemaal de mens zelf,
die hier naar voren komt, dat is juist
de charme van de serie."
En Max Douwes...?
Die eerste drie afleveringen heeft
Peter Holland geregisseerd, ik was
toen druk bezig met Stiefbeen. Ja, die
opnamen liepen ook nog toen we
alweer begonnen met Finlay op de
band te zetten, maar de meeste maak
ten we daarna. Ik vond het heerlijk,
juist om die tegenstelling: bij Stief
been alles dwaas en op een heel
andere, eigenlijk tragische manier
menselijk en toen die bijna landelijke
sfeer in het Memorandum.... ik heb
het erg graag gedaan en ik vind het
jammer, dat we ze alweer achter de
rug hebben."
Want ja, op 14 februari jl. werd de
laatste aflevering opgenomen. Ze zul
len nu achter elkaar worden ver
toond. tweemaal in de maand. In
totaal komen er nog acht, waarvan de
laatste op 6 juni.
En aan....? O. dan staat Rien van
Nunen alweer klaar als taxi-chauf
feur in Amsterdam, maar dat is een
ander verhaal!
Meneer Pieterson verdween even
beneden om een paar aanwijzingen te
geven. Weldra hoorden de kinderen de
motor aanslaan en even later, toen
meneer Pieterson weer naar boven geko
men was en achter het kleine roer had
plaatsgenomen, voeren ze langzaam de
haven door, langs de vele andere ple
ziervaartuigjes die daar lagen gemeerd.
„Hè, ik wilde dat u om de veertien
dagen een keertje bij ons kwam, meneer
Pieterson," zei Josje uit de grond van
zijn hart. „Dan konden we elke twee
weken zo'n fijn tochtje gaan maken.
Wanneer koopt u ook eens zo'n mooi
scheepje, vader?"
„Dat is niet voor arme tekenaars
weggelegd, jongen," lachfe meneer Jop:
pers. „Maar als je groter bent kun je eer
kano kopen. Dan mag je er zelf. of
samen met Jesje, op uit."
Ze waren inmiddels bij de brug aan
het einde van de binnenhaven gekomen.
De brugwachter kwam uit zijn huisje en
draaide de brug omhoog.
„Kijk, nu moeten die auto's en die
fietsers voor ons wachten!" zei Jesje.
„Maar het gaat wel vlug, hè? O, kijk
eens, daar komt de stok met de klomp
al!"
De bruggewachter had een lange bam
boestok in zijn hand, aan het einde
'an een klomp was bevestigd. Me-
Pieterson gaf Jesje een geldstuk,
e in de klomp stopte, waarna de
bruggewachter de stos weer naar zich
toehaalde. Dan begon hij de brug weer
dicht te draaien.
Het scheepje draaide nu de rivier op,
waar een prettige drukte heerste. Twee
grote tankers voeren juist in tegenover
gestelde richting voorbij, een sleepbootje
tjoekte een eindje verderop en een paar
grote jongens waren aan het zeilen.
„Heerlijk is het altijd op de rivier!"
verzuchtte Jesje. „Zou u niet op een
woonschip willen wonen, vader?
„Ik misschien nog wel, maar je moeder
niet, Jes," glimlachte meneer Joppers.
„En trouwens: daarop zou ik niet gauw
zo'n mooi atelier krijgen als ik nu
BUSSUM De voorzitter van de
N.T.S.. de heer E. A. Schiittenhelm. is
naar Hamburg gereisd om contact op
emen met Claus von Bismarck,
intendant van de Westduitse omroep,
luiks in verband met liet feit, dat de
televisie-journaaldienst van deze om
roep nogal eens over de grens kijkt
bij gebeurtenissen in het oosten van
ons land.
De bedoeling is, tot overleg te
komen over mogelijke uitwisseling
van de regionale programma's. Uit
het oosten des lands wordt de N.T.S.
er meermalen op attent gemaakt, dat
streekgebeurtenissen wel op het
Westduitse regionale journaal ver
schijnen en niet of slechts summier op
het Nederlandse dagjournaal.
Nu de mogelijkheid tot gewestelijke
Journaafopnamen voor Nederland ook
openstaat, zou het gewenst zijn, in
dien NTS en WDR tot een zekere
coördinatie kwamen wat betreft de
actualiteiten aan beide zijden van de
grens. Ook uitwisselingen zouden
gelijk zijn.
De heer Schüttenhelm zal hier
der over spreken met de heer Bis
marck, wanneer deze. op uitnodiging
van de N.T.S., binnenkort een bezoek
aan Hilversum brengt.
erigens tenvollc. wat
de steel zit, hoe de jonge Rob Geraerds ervan zegt:
..De Finlay-serie is vooral zo belang-
rijk, omdat het nu eens niet gaat om
I een opgepoetst glamour-verhaal van
een alles-wetende onwaarsehijnlijk-
knappe Amerikaanse dokter, maar om beter0"
de mens achter het beroep."
„Ik heb met bijzonder veel genoe-
Rob Geraeds als de
wekkende huisdokter Cameron in
de NCRV-serie ..Memorandum
van een dokter".
33
Ties wilde er nog niet van horen. „We houen 't
best." zei hij. zich schrap zettend tegen haar.
Doch Alberdien streed niet. Ze liet de pompstok
zakken en verdween.
Ties was verrast. Zo gemakkelijk had hij het nog
nooit van haar gewonnen. Je kon nu zien dat hij toch
kapitein was! Maar helemaal gerust was hij niet.
Want de storm nam toe; de zee werd wild. Het schip
steunde en kraakte, en in het ruim wies het water
snel.
Op de tijd van het middagmaal gingen de mannen
om beurten naar de roef voor een hap eten. 't Kon
niet gezamenlijk.
„Hoe staat het erbij?" vroeg Alberdien aan Reyer.
toen die aan z'n bord met capucijners. spek en spek-
Hij noemde de hoogte, tot waar het water in het
ruim gestegen was.
Alberdien schrok ervan. „Dan moeten we terug."
zei ze.
..Dat heb ik net alweer gezegd, maar de kapitein
heeft haast." antwoordde Reyer.
Het schip maakte een zware slinger. Alberdien.
bezig bij het fornuis, zette zich schrap om de pan met
bakkend spek in evenwicht te houden.
Na Reyer kwam Ties eten. Hij sprak geen woord.
Zij eerst ook niet. Toen echter: ,.'t Glas staat slecht
en het schip is lelijk lek. We moesten toch teruggaan.
Ties."
Hij stond direct in afweer. „O, weet jij t weer
Tot zijn verbazing zweeg ze. Waarom? Waarom
straks ook? Ze zette anders steeds haar wil door. Diep
in zijn hart had hij misschien gehoopt dat ze "t nu
ook zou doen Maar Alberdien scheen zich r ar hem
'e schikken. Hij ging naar het dek en greep zijn
pompstok weer
Hel schip slingerde minder wild dan straks, of
schoon de golven wocr'.er waren, doch deze liepen er
veel hoger overheen.In het kwartier, waarin Ties had
gegeten, was de galjoot een stuk dieper gezakt.
,."k Ben bang dat het verkeerd gaat, kapitein!" zei
„Jullie pompen niet. Daar komt het van." Hij rukte
door
K. NOREL
i het water gulpte uit het gat t
aan de pompstok
over het dek
Maar Ties kon tegen de zee niet op, zomin als
Reyer en de jongens. De Trouw zonk langzaam die
per. 't Dek raakte v -st gelijk met hel water. De
kop richtte zich nauwelijks meer uit de golven op.
„We gaan eronder, kap'tein! Denk om je vrouw en
kind." riep Reyer.
Ties gaf-een nijdige snauw, doch gooide tegelijk de
pompstok xt. Hij zag het eindelijk in. *t Liep mis.
„Hijs de noodvlag!" riep hij.
Hij rende naar de boot om die uit te zetten, maar
vóór hij een hand had uitgestoken, holde hij naar de
roef: „Alberdien, maak 't kleintje klaar. Waar
is m'n zeebrief en het geld? O. ben je al klaar""
Hij was zenuwachtig, zij kalm en gereed. Ze had
zich in oliegoed gestoken en het kind dik ingebakerd
en daarna in een zeil gewikkeld. Op tafel stond een
ijzeren kistje en daarnaast lag een stapel kleren.
„Alles is klaar", zei zij. „Is de boot al uit?"
„Neejanee", stamelde hij, volkomen in de
In een oogwenk was ze aan dek. Reyer hield het
roer. Een jongen was bezig met het hijsen van de
noodvlag. De andere jongen stond te prutsen bij de
davits. Alberdien maakte de touwen bij de achter
steven van de sloep los. „Hou vast!" commandeerde
ze de jr--»en. V r olgens maakte zij de touwen bij de
voorsteven los. Toen ze daarmee gereed was, riep ze
Reyer. „Jij voor, ik ik achter, gelijk vieren!" De boot
zakte. „Nu jij erin en afhouen," commandeerde ze
een van de jongens.
Die klom erin. Zodra de boot het water raakte,
slingerde zij heftig. De jongen had hard werk een
ootsing met het schip te mijden.
„Laat Ties nu kom;n -net het kind!"
Ties kwam het kind op de ene. een vracht kleren op
de andere arm. Het kistje had hij laten staan. Zij
haalde het. liet eerst Ties, toen de jongens, daarna
Reyer in de boot stappen en reikte hem het kistje
Een ogenblik stond zij in tweestrijd. Een schip
prijsgeven is het laatste wat een schipper doet. Maar
er waren lurken stukgeslagen. Het ruim liep vol. Daar
ging ook het roefluis stuk. Er was geen hoop dat de
grljoot zou b.ijven drijven. Ze stapte op het boord,
zich steunend aan het want. en wachtte tot de sloep
omhoog kwam uit de diepte van een golfdal. Toen
sprong zeever en stootte onmiddellijk af. Ze nam het
zich bij het roer. „Aan de
kind
Ties c
commandeerde z_.
Reyer en Ties grepen de riemen. „Haal op....gelijk...
.één....twee!" riep ze. om de maat erin te krijgen.
Ze hield de boot bij het schip. De zwarte noodvlag
op de hoge mast zou eerder worden opgemerkt door
een passerend vaartuig dan hun kleine boot. Mis
schien zou de galjoot ook blijven drijven.
Die hoop wqg ijdel. De Trouw zonk. 't Dek ver
dween, de roef. De mast, waaraan de noodvlag wap-
oerde, stak als een staak uit zee en zwaaide daarna
om. 't Schip was gekapseisd Nu dobberde de kleine
boot eenzaam op de wilde zee. 't Begon te schemeren.
De dag liep op een eind. Een lange, koude nacht lag
voor de boeg.
De mannen roeiden. Na een poos beval Alberdien
de jongens, dat zij elkaar aflossen moesten. Zelf wilde
zij met Ties ruilen. Die streefde tegen. „Ik kan nog
wel. Jij niet." 't Waren de eerste woorden die hij
sprak sinds zij het heft in handen had genomen
„Ik wil niet verkleumen." gaf zij antwoord.
Daarop legde Ties de riemen neer en nam het roer
en het kleintje van haar c
(Wordt vervolgd)
|n"
[S©
CTrlT
