Ik hoop dat
ie wint
Shirley:
'f beste
Brick Bradford
AVRO-tv zendt
show van Toon
Hermans uit
Bel voor de laatste ronde
Thriller
—Toch is het zo!-
Jesje en Josje
senmoet: „Een kroon voor een kind'
De vrouw Alberdien
aism®
11
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1965
ETHERGOlVENETHERGOtVEN-ETHERGOlVENETHERGOlVEN
ITHERGOIVEN-ETHERGOIVEN-ETHERGOIVEN-ETHERGOIVEN-
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Op de avond van
laterdag 27 februari a.s. zal de AVRO-
televisie de gehele Toon Hermans-
show uitzenden, een programma dat
bijna drie uren duurt en waarvoor
dus alle aangekondigde programma
onderdelen tussen 8.20 en 11 uur
sullen vervallen.
Voor dit programma zijn kosten
noch moeite gespaard, kan mes zeg
gen. Er zijn driemaal opnamen voor
gemaakt en wel op de avonden van 30
en 31 januari 1964 en enkele weken
geleden nog eens.
De AVRO wilde nl. de beste delen
van twee avonden tot een nieuw
geheel samenvoegen maar in een jaar
tijds heeft Toon Hermans zoveel ge
wijzigd in zijn conference, dat hij
althans het deel voor de pauze op
nieuw wilde laten vastleggen op de
band. Dit is nu geschied en dus heeft
men nu drie volledige programma
opnamen om daaruit het neusje van
de zalm te laten zien.
President Johnson
naar Brazilië
WASHINGTON President Johnson
is voornemens, zich in de eerste
helft van mei naar Brazilië te bege
ven voor een ontmoeting met de
staatshoofden van de tien Zuid-
amerikaanse republieken.
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 NTS en VARA
8.45 uur, dus later dan op de andere avonden, begint de vijfde en
laatste voorronde finale Songfestival; Shirley Zwerus zingt
drie liedjes.
9.10 uur is de beurt aan de VARA. Eerst leest Simon Carmiggelt het
verhaal „Een zilveren bruiloft".
9.20 uur Rudi Carrellshow, spelend op een Amsterdams grachtje.
10.25 uur hoort men verschillende muziekensembles in „Signalement".
is het weer Tienermagazine met o.m. de nieuwe voorjaars
mode en optreden van de Amerikaanse Brothers Four. Er
wordt gediscussieerd over rassendiscriminatie,
de Amerikaanse documentaire over de verjaring van oorlogs
misdaden in Duitsland, onder de titel „Wie vermoordde
Anne Frank?"
weer een Londense politiefilm waarin een bende autodieven
wordt achtervolgd en om
een Zwitserse uitvoering van het pianoconcert voor de
linkerhand van Ravel met als solist Kurt Leimer.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I VPRO en VARA
8.05 uur VPRO met een klankbeeld „Trouwen: rouwen of houwen".
9.00 uur VARA met Zorro, een tienersprogramma.
9.45 uur het satirische actualiteitenprogramma „Tegenvoeter" en om
10.25 uur een reportage uit Oslo van de wereldkampioenschappen
hardrijden op de schaats.
Hilversum II KRO
8.20 uur gaat het Promenadeorkest romantische werken spelen. De
sopraan Rosl Schwaiger zingt daarbij.
10.45 uur wordt in het Avondtheater opgevoerd „Ik en mijn schaduw
van Wolfgang Graetz, waarin een gevangene zich in zijn
cel zo heeft overgegeven aan gesprekken met een gefan
taseerde vriend, dat hy na zijn ontslag de weg in de samen
leving niet meer kan vinden.
Commentaar
Het Engelse televisiespel Portret
van een moord" waarop de AVRO ons
gisteravond vergastte was weer eens
een echte thriller met alle noodzake
lijke ingrediënten erin verwerkt:
spanning, angst, vreemde personages,
een ingewikkeld plot. een verrassende
climax en een sensationeel slot. Aan
dit alles ontbrak in genendele de
reeks toevalligheden, die het verhaal
sluitend moeten maken. In vlotte dia
logen en vol variatie opgediend, heel
verdienstelijk gespeeld in smakelijke
décors, wil zo'n stuk amusement
altijd wel in bij degenen die er vooral
niet bij moraliseren of er logica bij re
pas willen brengen. Een goede thriller
is nu eenmaal in feite een verhaal
daarom moet men er maar niet te
zwaar aan tillen. Andrea Domburg
een zware dubbelrol te spelen
zij deed dat met verve al was zij a's
de echte Ellen stukken beter dan in
de rol van de herstellende zieke.
Rondom haar deed ieder het zijne zeer
voldoende.
Na afloop kon men kijken en luis
teren naar een lange en boeiende
repetitie van het Concertgebouworkest
onder leiding van Bernard Haitink.
Wij durven aannemen dat niet alleen
muziekkenners en -liefhebbers hier
van terdege hebben genoten
Gert Timmerman verloochende ir
de vierde liedjesronde zijn geliefde
smartlappen en zong, evengoed als
degenen die eerder aan de beurt
ren, drie liefdesliedjes: twee van
vreugde en een van verdriet,
dat laatste sloeg niet zo erg in bij de
jury's. Voor Gert wordt het zaterdag
avond „Waar de wind de zomer vindt'',
dat de bijna traditioneel geworden 16
punten verwierf.
Kruiswoord-puzzel
zonder zwart
Horizontaal: 1. werktuig - zijde,
voorzetsel - uitroep - bijrivier van
J Tiber, 3. plaats in Gelderland - deel
de bijbel <afk) - wortel, 4. duinvallei -
telwoord, 5. tapijt - droogoven tot het
roosten van graankorrels, 6. rivier in
Duitsland - per expresse (afk.) - buiten*
i haven, 7. jongensnaam - jongensnaam
voorvoegsel, 8. voegwoord vleessoort, 9.
voorlichting meisjesnaam.
Hilversum zij is de laatste
in de voorronden: Shirley
Zwerus, negentien jaar, lief, een
beetje dromerig en een tikje sen
timenteel, trots op haar mooie haar
en een beetje hees sprekend. Met
andere woorden: het ideaal van
een jonge vocaliste, die bovendien
nog een degelijke muzikale oplei
ding heeft gehad en forse ambities
koestert.
Want Shirley verbergt niet. dat zij
voor zichzelf op weg is naar de top.
Stralend in haar successen, al hele
maal gewend aan juichende toehoor
ders, verwend door adoratie van tie
ners en zich koesterend in de grote
verwachtingen die volwassenen van
haar hebben, kan zij zich permitteren
te zeggen:
„Voor mij is niet Napels het grote
doel. Ik vind het fijn om mee te doen
vrijdag- en zaterdagavond Natuurlijk
wil i kgraag winnen en ik doe daar
ook mijn best voor, maar ik hoop dat
het beste liedje bekroond wordt om
dat het op zichzelf goed is en niet
omdat het commercieel verkoopbaar
is".
Kijk, dat klinkt aardig. Shirley is
een schrander meisje en ze weet heel
best dat het in de huidige „showbusi
ness" niet in de eerste plaats om
muzikaliteit en artisticiteit gaat, maar
om de verkoopbaarheid. Het commer
ciële element, dat natuurlijk altijd
een rol heeft gespeeld (zelfs Bach
deed al concessies aan zijn opdracht
gevers bij het schrijven van zijn
befaamde Brandenburgse concerten!),
maar waar men nu hard en openlijk
voor uit komt
Toch zou Shirley zichzelf niet zijn,
als zij deze zakenmentaliteit liet ze
gevieren over haar eigen mening. Zij
houdt van muziek. Zij houdt van
zingen en van mooie melodietjes zo
wel als van het vreemde boeiende
jazz-ritme. Nog altijd heeft zij niet
besloten om één kant uit te gaan: zij
wil veel en zij weet terdege wat zij
kan
Altijd
mooi
•ondo 19.00 Kiosk
«ekbladen 19.10 Nieuw
inplaten. 19 30 Kunstkroni
1® 10 Actualiteiter
nospel. 21.20 Kerk
snotities. 21.40 Licht Instrum
2200 Actualiteiten of gr;
22.15 B 'taHÉÉf
22 30 Nieuw
„Wat je ook doet, het moet altijd
mooi zijn", is haar mening. Daarom is
zij ook nooit het meisje geweest dat
in nonchalante kleding en met kunst-
matig-verwilderde pruik optrad. Haar
verschijning is verzorgd en charmant,
zoals zij zelf ook is. Haar liedjes zijn
met smaak gekozen en zij presenteert
ze niet, tenzij ze „helemaal af" zijn.
Heerlijk vindt ze het. zichzelf aan de
piano te begeleiden.
Shirley torst moeiteloos de schaduw
zijde van haar talent: het feit dat zij
j al heel jong als een soort wonderkind
fungeerde. Zo muzikaal was ze. dat ze
op haar vijfde jaar al pianoles kreeg
van prof. Bijvanck en binnen twee
jaar speelde zij sonates en sonatines
van Beethoven en Mozart, dat het een
lust voor het oor was.
De trots en lof van haar familie, die
altijd weer vertederd luisterde naar
het mooie kind dat zo beeldig speelde,
heeft haar niet bedorven.
Zeven jaar oud was ze, toen ze
inschreef op een door de KRO gehou
den auditie voor het uitvoeren van
klassieke pianowerken Daarna trad
ze vele malen en op vele plaatsen in
het land op, talrijke harten verove
rend.
Jaren geleden is het al, dat ze haar
nu door haast iedereen al vergeten
televisiedebuut maakte: samen met
Godert van Colmjon, toen nog een
van de Butterfly's, kwam zij zingende
en pianospelende voor de camera's.
Petula huilde
„Dat was in een van de Weekend-
show's" vertelt Shirley: „Ik was toen
net tien jaar en ik zong ook het liedje
„Little things mean a lot", terwijl ik
mezelf op de piano begeleidde. In
hetzelfde programma trad niemand
minder dan Petnla Clark op en ik
vergeet nooit, hoe die van aandoening
in tranen uitbarstte, toen ik bezig
Dit en meer successen leidden na
tuurlijk regelrecht naar het fel-be-
geerde „eerste plaatje".
„Ja, dat maakte ik samen met
Godert, dat was „Mambo olé". Het is
wel leuk, daar nu nog eens naar te
luisteren..."
Van toen af aan ging het in duize
lingwekkende vaart dieper de show
business in en hoger de ladder
populariteit op. Er kwamen méér
plaatjes, het was optreden overal, ei
werd gefluisterd dat Shirly „een twee
de Conny Froboess" werd....
„Maar ik wilde mezelf zijn en geen
„Nederlandse Conny".
Dat is zij geworden en gebleven:
zichzelf. Zij concurreerde Conny vrij
moedig in haar eigen land: zij
er hartelijk ontvangen. Duitse radio
en televisie werden bekend terrein
voor haar. Het ene engagement volg
de op de andere toernee, het werd
voor Shirley Knokke en Warschau en
wéér op toernee en wéér voor de
vaderlandse microfoons en camera's....
En zo staat zij vanavond, met een
hoopvolle toekomst voor zich. in Con
cordia om ..sportief mee te doen aan
de festivalfinale".
„Wie er winnen zal... ik weet het
niet, ze zijn allemaal fijn in hun eigen
genre en wat mij betreft moet heus
het beste liedje winnen!"
1. NTS: 20 45 Nederlai
ïgfestival 1965 VARA: 21.10 Voordrac
10 De Rudi Carrell Show 22.00 Gespi
t de Algemeen Secretaris van het NV
!5 Signalement: muzikaal programma v
nermuziek NTS 22 50—22 55 Journaal
letterland II: NTS 20 00 Nieuws in i
t NCRV 20 01 TM-Tiencrmagazine 2C
Belgle
145 Tel
19,05 De hobolt
.n. 2C
21.00
:crt 21 5522 10
Kan 2 er
klanken. 20.00 Jot
wng. 21.00 -
21.45 Joum.
lm. 19.30 Tiener-
Mariene Dietrich.
geluid, wetensch. prog
.55 Negen dagen van een Jaar,
Televisie morsen
10.00 Tcleac Inleiding
y's Logbot
KRO: 16.00 Hl
de kinde
10.30—12 00 Vol
(Hardy s Bordbuch». TV-
"luisje. boompje, beestje:
ikttsche tips. 17.00—17.45
17.45 Schooltele
1737) De overheden waren in
middeleeuwen niet minder scherp:
nig in het vinden van wegen om het zaak
geld van de burgers naar de schatkist geworden:
te dirigeren dan tegenwoordig. Ver
mogensbelasting. accijnzen, hoofdelij- zijn dood
ke omslagen. leges, gedwongen lenin- de dood
gen, muntontwaarding. het waren in al naar
die dagen evenzovele plagen
poorters en landlieden, ook al kende terrein
men daar nog niet de moderne bena
mingen voor. Maar het venijn zit nu
eenmaal niet in het woord, maar in
de daad. en die was destijds van
dezelfde orde als tegenwoordig.
Een zeer gebruikelijk middel om
aan geld te komen was het uitgeven
van rentbrieven, een vinding die in
onze streken haar oorsprong vond in
de 12de eeuw, toen vrome leken hun
vermogen aan de kerk schonken on-
der beding van levenslange rente, handen'kreeg
Tegenwoordig zouden we dat een
lijfrente noemen.
Dit idee viel buitengewoon in de
smaak bij de stedelijke bestui
na de 13de eeuw steeds mei
toevlucht tot dit middel nam
de oorspronkelijke ideële overweging dergelijke lijfrente niet alleen onder
schonk een kapitaal
aan de stad en verkreeg daardoor tot
i jaarlijkse rente, of tot
echtgenote of kinderen,
transactie luidde. Het
Geld van
de burgers
die tegen provisie bijv. in Vlaanderen
en Brabant lijfrenten moesten plaat
sen. In de 15de eeuw worden burgers
van Brugge. Gent, Brussel, Mechelen
enz. geteld onder de cliënten van
zonder daarvoor echter de nodigt
kennis en ervaring te bezitten.
Aangelokt door de overweging, dat
ogenblikkelijk een som gelds in
dat door een vroege
dood van de rentetrekker een voor
deeltje te behalen viel waarbij de
kans van een langdurig leven van de
die rentetrekker gemakshalve maar bui
hun ten beschouwing werd gelaten
De wierf de stad de cliënten van een
dingen van de in geldnood verkeren
de stadsbesturen, overschreed het ren
tebedrag vaak de gebruikelijke 10
procent en bereikte soms 20 procent!
Door de snelle groei van de verze
keringsportefeuille. het ontbreken van
gereserveerde kapitaal en de verho
ging van het rentegamma (om maar
eens moderne termen te gebruiken)
moest uit de inkomsten van de stad
jaarlijks een steeds hoger bedrag aan
de rentetrekkers worden uitgekeerd
en de hierdoor ontstane gaten trachtte
men weer door het aantrekken van
nieuw lijfrentekapitaal te stoppen,
hetgeen uiteraard weer zwaardere
verplichtingen voor volgende jaren
met zich bracht.
5. Diesel Olifant was op het televisie
scherm weer geweldig op dreef. Jesje en
Josje schaterden het dan ook keer op
keer uit en ze riepen tegelijk „Hè, wat
jammer!", toen het avontuur afgelopen
„Zo, en vertel nu eens even Jesje",
«prak haar grootvader, „hoe is het
vandaag op school gegaan? Heb je nog
een repetitie Frans gehad?"
„Ja, opa", knikte Jesje. „Tk had een
negen."
„En ik", riep Josje, die hét niet goed
verkroppen kon dat zijn zusje al wel
Frans leerde en hij nog niet, „ik had een
negen en een half voor mijn repetitie
aardrijkskunde!"
„Wat heb ik toch een knappe kleinkin
deren!". lachte opa. „Nu, als ik nog eens
wil weten hoe het dorp heet, dat hier
aan de overkant van de rivier ligt, dan
kom ik het aan jou vragen, hoor Jos!"
„O, wat bent u weer leuk, opa!",
bromde Josje, maar toe» moest hij zelf
ook lachen en hij riep: „Oma heeft
geloof ik nog een hele mand strijkgoed
staan, Jesje. Jij kunt haar mooi even een
uurtje helpen!"
Hij wist dat zijn zusje thuis nooit zo
erg geestdriftig was, als er wasgoed
moest worden gestreken, maar Jesje riep:
doen, hoor
„O. dat wil ik best
„Niets daarvan, kinderen".
moeder. „Jullie gaan nu weer netjes naar
huis en naar bed. Maar morgenmiddag
mag je me wel even komen helpen,
Jesje. Zou dat gaan? Nadat ik mijn dutje
gedaan heb? Zo om een uur of half vier?
Of moet je ergens naar toe?"
,Nee. dan kom ik, hoor oma", verze
kerde Jesje haar. „Ja, en nu stappen we
dan weer op. Tot morgen."
Ze gaven oma en opa allebei een kus,
trokken hun jek weer aan en liepen de
donkere avond weer in. De klok vah de
kerktoren bij de rivier sloeg juist kwart
stil op straat.
over het hele uur. Het If
Ze hoorden alleen de wind door de nog
kale bomen ritselen en ergens in
groot- verte het geknetter van een bromfiets.
Vertikaal: 1. hoofddeksel metaaUoort,
2. vrucht - meisjesnaam, 3. vermoeid
water in Z-Holland - tijdrekening, 4.
hetzelfde - vod, 5. kikkerkuit - bekende
afkorting deel v. d. onderarm. 6.
hoofddeksel nauwe opening - luitenant
(afk.). 7. meisjesnaam gast streling» 8.
scheikundig element (afk.) vorderen -
lidwoord, 9 platvis voorzetsel - voor-
OPLOSSING
Horizontaal: 1. Groningen. 2. repel -
aard, 3. ober - md - age, 4. nona - Oerle,
5. sado er - gul. 6. vreedzaam, 7. Eos -
me - Olst, 8. lelie - Dora, 9. dras -
keper.
Vertikaal: 1. Gronsveld, 2. re - boa
roer. 3. opende - sla. 4. ne - ra - o.e. -
mis, 5. iJ. - moede - e.k.. 6. nader zode.
7 gaar galop, 8. er glu - as re, 9. nd
eel - mt - ar.
VARA:
10.15 ZO.
(Om 11.00
12.27 Mededelingen
tuinbouw. 12.30 Actueel spor
VARA-Varia. 13 00 Nieuws
lichte orkestmuziek en zang.
programma voor de twintiger
Lichte grammofoonmuziek. 16.45 Or-
1 en zangsoliste 17.05 Stereo: Salon-
17.30 Weekjournaal.
12.27 Mededelingen
arbeidsbureau ii
irek van Claude Bellor
J J. Marsman van hi
Haag. 12 56 Licl
mannenkoor 14.30 Voor c
Franse les. 15.00 Lichte
zangsollste. 15.30 Signaal: c
en over jonge mensen. 15.
een programma van weinig
muziek. 16 30 Gitaarduo. 1'
mofoonmuziek 17.30 Kui
Licht orkest. 18.20 Jazzrnu
Lichtbaken, lezing.
26
Hij vergeleek zichzelf met haar: een frisse kop.
verbrand en blozend, zwart glanzend haar. een volle
baard, de kleine, gouden ringen glanzend in zijn oren.
Hij kon zich laten zien. En zij was lelijk als de nacht
Was ie niet gek geweest om haar te trouwen?
Ze had hem een schip bezorgd, en ze was een
bovenste beste kracht aan boord: matroos, kok, stuur
man, kapitein, alles tegelijk. Ja, ja, maar éérst kapi
tein. En omdat zij kapitein was, was hij geen kapi
tein, behalve dan in naam Hij was haar man gewor
den. maar haar knecht gebleven. En dat wisten de
mensen. Tacoma had het gezegd. Hij wilde zo niet
langer. Dit moest uit zijn. Zij baas in de roef.
accoord Maar hij aan dek!
„Zit die scheiding nog niet recht, of hoelang moet
dat duren?" vroeg Alberdien achter zijn rug.
Hij gooide de kam in het bakje. Daar begon ze weer
op haar manier Maar hij liet zich niet koeioneren.
„Hoe komt het dat je geen vracht gekregen hebt?"
vroeg zij scherp.
„Weet ik 't? Ze hadden niet"
„Bodewes niet?"
Nee. Ik moet morgen terugkomen bij...." Hij slikte
iets in bij een bevrachter."
„Bij v
door
K. NOREL
„Bij Janus. Morgen had ie misschien wat."
„Zo. bij Janus". zgj ,-i, jg J'
gezopen."
kil. „Daar heb je je dus zat
„Zat? Zat"" vroeg hij gegriefd „Ik ging erheen om
vracht, 'k Zou niet weten waarom ik niet een borrel
drinken mag. Er zaten meer kapiteins."
„Domme kapiteins, die zich door Janus eerst dron
ken voeren en dan beduvelen laten".
„Bedoel je mij?"
Zij gaf geen antwoord. Na een poos zei ze: „We
moeten maar wachten met vracht te zoeken tot ik er
weer uit kan."
„O, je wou zeggen dat ik 't niet kan?" ^toof hij
op.
„Je hebt er tenminste nog niet veel van terechtge
bracht."
Hij sloeg met de vuist op tafel.
.Maak niet zo'n herrie. Ties." bestrafte zij hem.
„De kleine zou weer wakker worden."
Ties ging zitten, zich op de lippen bijtend. Daar
niet gek zich dat te laten doen? Hij kon naar Janus
gaan. Daar zaten Tacoma en Bulder en meer kapi
teins. Hij kon er een glas drinken en een kaartje
leggen en praten met vrinden. Hij kon er kapitein
zijn met de kapiteins. Hier liet hij zich uitschelden
door zijn vrouw of hij een knecht was.
Hij stond bruusk op en ging het trapje op naar het
dek. Met het sluiten van de roefdeurtjes talmde hij.
Riep ze hem niet terug? Neen. Daarvoor was zij te
trots. Nou. dan was hij te trots terug te komen en
vergeving te vragen. Hij ging niet op de knieën voor
een wijf.
Het kind! Om negen uur moest dat gevoed worden,
't Was nu halfacht. Tegen die tijd was hij gemakke
lijk weer terug. Hij ging maar eventjes zijn vrienden
groeten. Het koffiehuis van Janus was niet ver.
Hij liep de loopplank over en de kade af. Onder
weg klopte zijn hart Hij hoorde bij zijn vrouw en
kind te blijven. Och, wat! Alberdien had geen goed
woord voor hem. Zij had hem feitelijk weggejaagd.
Daar was de Roemer. Er brandden vele lampen. De
kachel snorde, 't Was er behaaglijk warm en er was
veel volk.
,,'n Avond samen." zei hij tegen een groep kapi
teins. die aan de stamtafel zaten
„Ha. Ties!" begroette Bulder hem. „Kom. jongen, in
Na 't derde glas had hij die last niet meer. Toen
voelde hij zich ook niet meer de mindere van de
andere kapiteins, omdat hij eenmaal knecht geweest
was. Hij had twee reizen naar de Witte Zee gemaakt
zover waren zij nog nooit geweest en hij had
met die reizen goud verdiend. Hij deed niet voor hen
onder
paar kapiteins de Roemer
.foor hen vergroot. Wie kwam
Was dat niet Sipko Epkema?
kapitein i
Sipko nam hem op. „Hé, ben jij die? Je was- Je
bent met Alberdien getrouwd, is het niet? Zo... zo..
Een knappe vrouw, hè? En jij bent kapitein? Jong,
wat je zegt". Het klonk wat schamper.
„.Nou ze in de kraam ligt. is ie kapitein!" grapte
uit. Ties,"
r hem. Janus zette onmiddel-
liet zich de les lezen door z
w. Was i
de kring.
Ze maakten
Lijk een glaasje voor hem
„Dank je." Ties voelde zich gestreeld
te worden in de kring van kapiteins, ofschoon hij
toch last van had dat hij zijn vrouw alleen had laten
liggen.
Taco Tacoma.
De anderen lachten luid.
„Volgende week is je rijk
spelde Bulder.
„Nee, om den drommel niet!" riep Ties. „Ik bèn
kapitein, ik blijf het!"
„Bravo!" riepen ze allemaal. En Taco: „Laat je niet
op je kop zitten, Ties!"
„Ammenooitniet!" zei Ties. „Janus!"
De kastelein schonk weer eens in.
De staartklok aan de wand liet een geknerp van
raderen horen, door één schorre slag gevolgd. Het
was halfnegen.
Ties stond op.
„Ga je nou al?" vroeg Sipko naast hem.
„Ja. ik moe' ar boord.
„Varen vannacht?"
.Nee. maar..." Hij schaamde zich te zeggen, waar
voor hij r- - f—
„•t Is 1
langer van Alberdien
Ties kreeg een kleur. „Ze ligt alleen en het is pa»
de vierde dag." zei hij, opstaande.
„O. 't paard zal zich best redden." lachte Sipko
grof.
Ties voelde zich gestoken. „Je moet mijn vrouw
opgenomen niet uitschelden.'
Wordt vervolgd
GEEN
PRETTIGE GE-
DACHTENGANG
