NIEUWE LEIDSE COURANT 33 Op hun eerstvolgende vrije middag zou den Spekkie en Blekkie dus naar „De Drie Uilen" gaan fietsen, om er naar de schat te zoe ken. Spekkie verkeerde natuurlijk in een hevi ge staat van opwinding. Hij at haast niet, sliep bijna niet en het was dus maar gelukkig voor ïem en zijn ouders, dat de bewuste middag al zo snel aanbrak. Hij had een groot aantal schep pen en andere werktuigen verzameld en die stevig op zijn fiets gesnoerd en hij keek dan ook verbaasd en minachtend toen hij zag dat Blekkie helemaal niet voor graafgereedschap had gezorgd. „Jij wilt er zeker kalm met Je handen in je broekzakken bij staan, terwijl ik de kist met juwelen opdelf, hè?" vroeg hij geprikkeld. „Welnee," lachte zijn vriend. „Maar ik dacht: Spekkie zal wel voor alles zorgen. En ik heb mij niet vergist." „Zo is het," knikte Spekkie. „In mij vergis Je je niet gauw, jongen. Kom mee! Ik trappel van mijn top tot aan mijn teen van ongeduld." De jongens stapten op en reden door de stra ten van Pippeldrecht, waar de zwaar beladen fiets van Spekkie heel wat bekijks trok. Maar onze vriend was veel te opgewonden om daar iets van te merken. „Je hebt de kopie van de kaart toch wel bij je, Spek?" informeerde Blekkie, toen ze de stad achter zich lieten. „Wat dacht jij, Jongen?" vroeg Spekkie beledigend. „Dacht Je dat ik hem zorgvuldig door jou had laten overtrekken, om hem dan thuis te laten liggen? Niets hoor! Kijk maar goed uit of we niet gevolgd worden. Er zal op deze schat geloerd worden, wat ik Je brom." „Maar niemand weet er toch van af. be halve wij en onze familieleden?" vroeg Blek kie. „Dat denk jij!" wierp zijn vriend tegen. „Zoiets draaft als een lopend vuurtje in het rond. Ik zal blij zijn als ik met de schatkist achterop mijn fiets weer op weg naar huis ben. Het is anders nog een behoorlijk eind trappen," verzuchtte hij. „Zijn we er nog niet. Blek?" „Welnee," lachte Blekkie. „We hebben nog een kilometer of tien voor de boeg." Maar eindelijk bereikten zi] het oude huis dan toch. Ze zetten hun fietsen tegen een muur en Spekkie begon schichtig de touwen los te maken waarmee hij de scheppen op en aan zijn fiets had vastgebonden. „Help eens een handje, Blek." bromde hij. -Dan kan ik de kaart plechtig ontrollen." satin feutre: Gezellige duster in fraaie zwarte en blauwe dessins. 42 t/m 48 14.95 nieuw! Gewatteerde duster van Franse kant. 38 t/m 48 27.50 amerikaanse nylon. Geheel gewatteerd. In lichte en donkere dessins. rechtstreeks uit amerika. Langharige nylon; soepel, warm, prima wasbaar. In pasteltinten. 36 t/m 48 29.75 italiaanse import. Modern dessin op satijn. Leacril-voering. Geheel doorgestikt. 29.75 laine des pyrénées. Originele Franse import. Jeugdig model. 38 t/m 44 39.75

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1964 | | pagina 12