De eerste vier
levensjaren zijn
van groot belang
voor het kind
IE
-BI
EENS?
Uw ervaringen
in de vakantie
0pen kriel
Straks bloeien weer
de hyacinten
ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1964
DE EERSTE VIER levensjaren zijn van groot belang
voor de ontwikkeling van het kind. Wanneer baby
op komst is, brengt dat voor de naaste omgeving heel
wat bedrijvigheid mee. Voorlopig heeft het kindje een
veilig plaatsje, maar straks na de geboorte rekent het
op een eigen plaats in huis. Er wordt natuurlijk inge
ruimd, de baby-uitzet vergt zorg. Bij het ouder worden
duiken er weer andere vragen op: de keuze van het
eerste speelgoed, makkelijke kleding, en, teer punt:
zindelijk maken. Het kind leert lopen, toont al vroeg
zijn karakter. Het wordt een mens maar dat gaat
niet één twee drie. Letterlijk met veel vallen en op
staan van ouders en kroost. Aan de eerste vier levens
jaren van het kind heeft het K. en O. voorlichtings
centrum voor Ouders en Opvoeders, 's-Gravendijkwal
60 in Rotterdam, een tentoonstelling gewijd: Eén
twee driedaar ben ik".
Allereerst gaat baby na de ge
boorte in bad. De tentoonstelling
begint dan ook met het tonen van
een losse aankleedbak U kunt
hem kopen, maar gemakkelijk
voor 10 zelf maken: een plank
met vier opstaande wandjes, be
kleed met een laag schuimplastic
en overtrokken met glad plastic.
De bak staat op een tafel, daar
onder de plastic emmer voor vui
le luiers. Goedkoop, licht, niet
roestend, en beplakt met uitge
knipte figuurtjes van plastic. Dat
staat heel vrolijk! ..Niet zo erg
wit", legde de leidster uit. U
kunt natuurlijk een commode
aanschaffen, maar gewoon op ta
fel. op een bureau of stevige la-
denkast kan baby ook gewassen
Kunt U zich
voorstellen dat dit
echt Hollandse
bolgewas eigenlijk
y uit het Midden
'J Oosten afkomstig
V is? Ergens op de
grens van Syrië
en Klein-Azië
bloeit de geurende
oriëntalis nog in
het wild en om
streeks 1560 kre
gen pas de eerste
hyacinten bekend
heid in Europa.
auw van klevfr
w.. daarnaast ont
stond een witte,
i situatie die
ccu paar eeuwen
voortduurde, tot
eerste rose hyacint
wist te winnen.
Bolgewassen met
een historie en wat
onze Hollandse
i kwekers nu bren-
gen zijn tuin vor
men van de wilde
hyacint. We zou
den U nog kunnen
vertellen dat een hyacint uit
zaad gekweekt, 5 jaar nodig
heeft om bloem te vormen.
1 waaruit blijkt dat een kweker
er jaren over doet om nieuwe
variëteiten te winnen, te meer
omdat hyacinten zich moeilijk
laten kruisen.
De meest gebruikelijke weg
om ze te vermeerderen is dan
ook het „hollen" en „snijden"
van de bollen, waardoor op de
snijvlakken jonge bolletjes ge
vormd worden. Bij het „hol
len". de naam zegt het al.
wordt de bol enigszins uitge-
hold door de bodem of schijf
weg te nemen, waarna uit de
onderste cellen bolletjes ont
staan. Bij het vermeerderen
door „snijden" worden er in
de bloembodem drie of vier
sneden gegeven, met het ge
volg dat de hoofdknop vernie
tigd wordt en jonge bollen langs
de sneden groeien. Dit past men
toe op grote bollen en de klein
tjes bloeien na 2 a 3 jaar. Bij
kleine bollen en sommige ras
sen wordt de voorkeur gege
ven aan hollen, hoewel de jon
ge bollen bij deze methode 3
a 4 jaar nodig hebben om bloei
baar te zijn.
Dan is er nog een nieuwe
methode met een typisch re
sultaat. De z.g. multiflora hya
cinten ontstaan namelijk door
met een appelboor de bloembo
dem te bewerken, zodat de ge
hele hoofdgroeiknop wordt
weggenomen. De naam zegt al
dat door deze operatie ver
schillende keine bollen ontstaan
die meteen bloeibaar zijn. Wie
multiflora hyacint in
zal J"
Dit was even een kijkje in
de kraamkamer van de hya
cinten. En 't is misschien wel
eens leuk er iets van te weten
nu we weer hyacinten gaan
planten in kamer en tuin.
Koele kast
cén forse tros, talloze kleine
sierlijke bloemtrosjes zien
bloeien. De kwekers passen de-
ze methode wel toe op soorten
met laagblijvende bladeren.
Koopt U hyacinten voor gla
zen. vraag dan geprepareerde
bollen van eerste grootte en
zorg dat er tussen bol en wa
ter 1 a 2 millimeter ruimte
biyft. Zet ze in een donkere
koele kast of droge kelder en
giet elke week water b\j. Pas
als de neus ongeveer 8 cm lang
en de bloemknop boven de bol
voelbaar is. in de warme ka
mer brengen. Is dat vóór half
januari het geval, dan nog een
week een papieren puntmuts
je er over en dan pas in het
licht zetten, anders bloeit hü
half in de bol.
Voor pot of schaal bollen van
2e grootte, miniatuurhyacinten
of multiflora's gebruiken. Zet
ze in aarde, zo dat de neus van
de bol even hoog komt als de
rand van de pot en geef ze 1
centimeter tussenruimte. Weer
donker en koel bewaren en
wie een tuin heeft graaft ze
op een schaduwplekje in, waar
de potten met 15 cm aarde be
dekt worden. In een centraal
verwarmd huis zonder tuin
kan een plastic hoes een op
lossing zijn om de bollen in
donker van de omgeving te
isoleren.
A. C. MULLER - IDZERDA
worden. „Laat het grotere kind
helpen". wordt geadviseerd.
Meestal komt een kind. dat tot
nu toe benjamin was. in de ver
drukking bij de geboorte van een
broertje of zusje. Het baden is
een pracht gelegenheid hem me
de-verantwoordelijkheid te geven:
het aangeven van zeep of bad
doek, het openen en sluiten van
de poederdoos zal hem een gevoel
van belangrijkheid geven. Het
contact met moeder blijft be
waard, ook al moet zij veel tijd
aan de boreling besteden. De vi
site besteedt ook de nodige aan
dacht aan het kind in de wieg,
maar vergeet daarbij de peuter
niet. We zagen een plastic badje,
niet zó glibberig als zijn voorgan
gers. lang en vrij hoog. zodat
het kind tot zeker twee jaar er
zijn dagelijkse wasfestijn in kan
vieren. Een hydrophiel washand
je (van dezelfde stof als de po
reuze luier) is lekker zacht in het
begin. Er zijn ook kraamverzorg
sters die prefereren met de hand
baby in te zepen.
VOEDING
Naast het bad vraagt de voe
ding alle aandacht. Dicht en
knus bij moeder voelt baby zich
pas gelukkig. Denkt u daaraan
als u jammer genoeg flesvoe
ding geeft? Het is zo verleide
lijk om de fles door een ander
te laten geven, vader, de visite,
de oudere kinderen zijn maar al
te graag bereid dat gezellige
werkje van moeder over te ne
men, maar geef het zo min mo
gelijk uit handen! Het innige
contact tussen moeder en kind
is zo waardevol voor zijn latere
leven.
Jammer is, dat er haast geen
spenen-met-gaatjes te koop zijn.
Meestal moet je ze er zelf in
prikken, al gauw wordt het gaat
je te groot en dan is de voeding,
wat moeder betreft, lekker gauw
klaar. Maar uw kind moet kun
nen voldoen aan zijn zuigbehoefte.
Niet zelden wreekt een verkeerde
voeding in de baby-tijd zich in
latere jaren. Kende u de handige
flessen al waarbij de speen aan
de binnenkant wordt gedraaid en
afgesloten door een dop?? Prettig
om mee te nemen als het flesje
in de wagen gaat, naar oma.
Maak er geen drama van als uw
kind eens niet wil eten. De mees
te ouders zijn geneigd het kind
teveel eten op te dringen, omdat
voeding onbewust met liefde wordt
geïdentificeerd. Geef ook niet te
veel snoep tussendoor.
EIGEN HOEKJE
Geef uw peuter, als die wat
ouder wordt, zo mogelijk een
eigen hoekje. Moeilijk als u in
woont, dit advies. Met behulp van
een rek, bespannen met Uvitan,
een spul dat in een zaak voor
etalage-materialen te koop is, kunt
u een eigen kinderplaats creëren.
Kind-zijn betekent spelend jezelf
en de wereld ontdekken.
Spelen begint al héél vroeg:
met het eerste rammelaartje van
vingerhoedjes-aan-lintjes, dat op
gehangen wordt in wieg of ledi-
kantje^ Dan volgen de tast-figu-
ren voor een vijf maanden oud
kindje: een gladde houten vis, een
ronde houten bal met een ram
meltje erin dat een heel zacht
geluidje geeft. Neemt u een ledi-
kantje in plaats van een wieg
(erg degelijk, want een wieg is
schattig, maar je doet er ruim een
half jaar mee).
WARMTE
len. dat is het voornaamste as
pect vanuit het kind gezien. De
tussen- of rhovylluier is tegen
woordig uitkookbaar, hij laat
vocht door maar baby's bibs
blijft droog. Zorg dat er ventila
tie over blijft bij gebruik van een
plastic slipje, neem dat liever te D ATCl
groot dan te klein, met ingevou-
wen de „papieren" luier die nu
niet meer kruimelt en veel vocht
opneemt door de dorstige celstof.
We zagen een enorme trappelzak,
een knalrood speelschortje met
grote zak dat in een handomdraai
genaaid is. Recht raglan-modelle-
tje, hals en mouwen afgesloten
door een elastiekje, geregen door
een smal zoompje.
ZINDELIJK
Begin niet te vroeg met zinde
lijk maken: 15 maanden moet het
kind wel zijn. Zet het geregeld,
maar niet te lang op de po. De
kindertroon kan goede diensten
bewijzen. Kan nw kind op eigen
houtje zindelijk blijven? Kan bij
zelf bij de po, het fonteintje, de
handdoek, de doortrekker? Gaf u
hem een eigen, los brilletje?
Een bergplaats in de box zal
veel rommel besparen: een grote
zak aan de binnenkant waar de
peuter alles zelf in kan doen, ook
een plastic emmertje is voor dat
doel geschikt.
Er is tegenwoordig synthetisch
pluche, lekker zacht e.n het pluist
niet. Hiervan zijn zachte ballen
en speelgoeddieren in de handel.
Kent u de looprol? Prettig speel
goed voor het boxkind dat tot lo
pen overgaat, in het begin steu
nen ze er nog op, later trekken ze
het geval achter zich aan. Het ge
wone rieten poppewagentje vol
doet nog altijd beter dan al die
geperfectioneerde wagens met
chroom etc.
PUZZELS
De eerste puzzels van uw peu
ter kunt u makkelijk zelf maken:
geliefde figuren als varken, poes,
lantaarn, auto, Paulus de boska
bouter, uitknippen, plakken op tri
plex, voorzichtig uitzagen, een
plankje triplex eronder.
Beziet u de dingen des kinds niet
teveel uit grote-mensen-standpunt?
Plantjes, plakplaatjes, kleerhan
gers horen op ooghoogte van de
kleuter. Wandel eens op uw knie-
en (of nog lager) zijn wereldje
rond. Verdiep u samen met de
kleuter in zijn wereldje door le
zen en voorlezen, onuitputtelijke
bron van genot en het scheppen
van een band tussen ouders en
kind. De boekjes van Dick Bru-
Nijntje in de
Hebt u wel eens een wan
deling door onze mooie bossen
gemaakt? vraagt mevr. R. A.
O.-L. in R. Nu. zij heeft het
geweten! Zij ging met haar
zuster en haar man en drie
kinderen mee. Op een wande
ling waren ze de weg kwijt.
Zei tante: ,,De weg weet ik
nog wel, kom maar mee. De
lucht ging lelijk betrekken en
we hadden geen regengoed bij
ons. Plotseling stonden we
voor hoog prikkeldraad, ge
zet om een groentetuin. Alle
maal dóór het prikkeldraad,
er zat niets anders op, dan
zouden we wel op de grote
weg terecht komen. Slanke
zuster, lenige zwager en kin
deren dat ging wel. Ik kon
er nooit onder, en er over nog
minder. ..Help tante lieve",
zuchtte ik en ging liggen. Hal
verwege, het hoofd er door,
dat ging wel. Maar nu de rest,
ik kon niet meer terug, be
nauwde ogenblikken. Eén
trok aan een arm, de tweede
duwde, de derde probeerde
het lichaam erdoor te krijgen,
een vierde waarschuwde voor
de kleerscheuren en een vijfde
moedigde aan. Wij het groen-
teveld over, daar moesten we
met angst in het hart een
sloot nemen. „Dank zij de
sprong in de uitgebreide ar
men van de zwager kwam on
ze lezeres over de sloot. Wat
een middag! „Verdwaal niet
als u in de bossen gaat" waar
schuwt ze ons nog.
Mevr. A. L. M.-H. in A. had
het heerlijk: ,,een dagje hier,
een dagje daar". Bijzonder heeft
ze genoten van een rondvaart-
tocht. Wat is het heerlijk op het
de 1
een geheel andere kijk op de
dingen die we altijd gewoon zijn
te zien. Welk een verantwoorde
lijkheid heeft de schipper, die
ook nog prettig en leerzaam uit
leg geeft." Mevr. M. pleit ook
voor het bezorgen van een pret
tige dag aan een eenzame en
zieke in de vakantie. Dit bracht
onze lezeres mevr. J. M. B.- v.
W. in P. in de praktijk. Haar
vakantie-ervaring? „Alles was
geregeld en besteld toen het mis
leek te lopen. Ik moest voor
een spoed-operatie naar het zie
kenhuis. Gelukkig liep alles
naar wens en mocht ik. al was
het voorzichtig aan-doen, toch
mee. Dat was een hele opluch
ting voor de kinderen die hun
vakantie al in het water zagen
liggen. Want mijn man en ik
hebben drie kinderen die buiten
hun schuld de ouderzorg ontbe
ren, een onbezorgde vakantie ge
geven, en daardoor iets van hun
leed kunnen verzachten."
Dankbaar
Ook mevr. C. S.-van S. in R.
had een ouderzorg-dervend kind
van zeven jaar in huis geno
men. Het had liefde noch ver
jaardagen gekend. Toen het zijn
achtste verjaardag vierde en veel
cadeautjes kreeg zei het in een
opwelling van dankbaarheid:
„als u doodgaat mams, krijgt u
van mij bloemen...." Elkander
helpen in de vakantie, klinkt het
uit onze lezerskring. We doen
maar weer een greep.
Bejaarden
„Wij gaan twee bejaarden
helpen verzorgen van 95 en
90 jaar, die nog heel kwiek en
fit zijn overigens, plus hun
drie poezen" schrijft mevr. P.
M.-P. te C. a/d IJ. „Als je
toch geen kinderen meer thuis
hebt en je man is gepensio
neerd, hij is 70, waarom dhn
niet aan deze mensen gedacht?
De kinderen van het geadop
teerde vakantie-echtpaar kun
nen dan ook met vakantie, wij
doen het heel graag en na
tuurlijk pro deo, en daarmee
bedoelen we letterlijk voor God
De mensen willen ons er wel
voor belonen, maar dan is de
aardigheid er af.
De liefde en hartelijkheid i
mij
vakantie waard" zegt deze
vrouw die eraan toevoegt: „Mis
schien zijn er wel meer mensen
die er eens uit moeten, waarom
kunnen anderen ook dat niet
doen? Al die mensen die bejaar-
Brandweerauto etc. voldoen aan
alle eisen die je aan een kinder
boek moet stellen. Ook de Gou
den boekjes met de eerste kleu
terverhaaltjes zijn goed.
Na dat rustig lezen kan het
kind behoefte hebben aan la
waai: geef het zo'n heerlijke
ouderwetse ratel, waarvan we
een stevig exemplaar op de ten
toonstelling zagen, en dan hoop
ik dat uw buren een stootje kun
nen hebben. Of het beweeglijke
wezentje grijpt naar de rij den-
de speelgoedkist die vader voor
hem maakte (32X22x16 cm), pa
troon twee dubbeltjes.
Een krante-artikel kan in zo'n
klein bestek niet alles noemen wat
voor de eerste levensjaren van
uw kind van belang is. Ga daar
om zelf eens kijken, samen met
een K en O leidster, zodat u de
problemen waarvoor u staat ook
echt kunt bespreken. U kunt te
recht van dinsdag t/m zaterdag
van 10—12 en van 14—17 uur.
Met deze tentoonstelling richt het
centrum zich niet alleen tot de
ouders, ook tot hen die werkzaam
daartoe worden opgeleid,
expositie is de tentoonstelling uit
leenbaar: u kunt hem bestellen
voor 50 compleet met voorlich
ting, inrichting der stands en ver-
Dan zagen we er een praktische
oplossing voor de warmte-uitstra-
ling van baby. Zo'n kleintje kan
de grote ruimte van een ledikant
niet verwarmen. Twee lappen zo
lang als het ledikantje. van tw:
WC
waardoorheen elas
tiek of een lint wordt gehaald, vor
men opgevuld met schuimplastic
een bedderol. Op de dekens ge
legd. met aan het voeteind een
kussentje ónder de deken, zó heeft
het kleine lichaam een warm hol
letje dat het warm kan houden
zonder kruik. Zo'n ledikantje gaat
zeker de eerste vier jaar mee.
zo niet langer. Van de lappenpop
heeft het K. en O centrum een pa
troon voor ƒ0.50. een gebrcide-
poppenpatroon ƒ0.10. Het onver-
scheurbare prentenboek is ook
zo'n dankbaar cadeautje, applica-
tiewerk of zig-zag op de machine,
«en leuk werkje, patroon verkrijg
baar voor 0.50.
In kleren moet je kunnen spe-
Joegoslavië
land - volk - cultuur
Joegoslavië, land - volk - cul
tuur, door dr. A. L. Constandsc.
Uitgave Het Wereldvenster,
Van Het Wereldvenster is het
een goede greep geweest om een
kenner van de politieke historie
als dr. A. L. Constandse te bewe
gen een boek te schrijven over
het land van Tito. Juist voor het
verstaah van een land als Joego
slavië is het gewenst dat men
een en ander weet van de poli
tieke verhoudingen daar en hoe
deze zijn gegroeid. Joegoslavië
met zijn twaalf volkeren en zes
republieken is nu eenmaal geen
Westeuropëes land en daarmee
heeft men bij een beoordeling re
kening te houden. En als dr. Con
standse erover schrijft, kan men
ervan op aan dat dit gebeurt Dat
gevoegd bij alle andere inte
ressants dat de schrijver weet te
vertellen maakt dit nieuwe deel
in de voortreffelijke Land-Volk-
Cultuur-reeks tot een begerens
waardig bezit.
AAR HEBBEN we de vorige
keer onze briefschrijfster ge
laten? Het begon allemaal zo een
voudig in de correspondentie.
Wanneer vind jij, Chris, dat de
kinderen alleen door het verkeer
kunnen? Bij mij moet de oudste
van 9 op de fiets, de andere drie
gaan per step. Het is wel een
half uur lopen, en ik liet ze dat
vorig jaar ook doen, maar de
oudste heeft al een zware boeken
tas, terwijl ik merkte dat de jong
ste van 5 veel te moe werd van
2 uur per dag lopen. Eén laten
steppen en twee lopen is ook
niets. Maar ik kijk ze met zorg
in het hart na en bid: Heer, be-
doenlijk. Ik zit er zelf midden
Er is een tijd geweest dat ik
kind toestond om om drie
ergens langs te fietsen maar
voor zorgde dat hij om vijf
thuis was, en zoniet, dan ging ik weer moet worden herwonnen?
El Sham
De Zonnehengst
El Sham De Zonnehengst,
door Franz Born. Uitgave Ad.
M. C. Stok, Den Haag.
De Arabische hengist El Sham,
die later de naam Godolphin Ara
bian zal krijgen, is met Byerley
Turk en Darby Arabian de stam
vader van alle volbloeds. Geboren
aan het begin van de achttiende
eeuw in de marmeren stallen van
de sultan van Marokko, komt El
Sham later terecht aan het hof
van Lodewijk XV van Frankrijk.
Zijn zwarte verzorger Agba verge
zelt hem. De Franse vorst blijkt
weinig verstand van dit paarden
ras te hebben en de Arabier wordt
het slachtoffer van de grootste
verwaarlozing. Ten slotte komt hij
in Engeland en wordt de bekende
Engelse fokker Francis graaf Go
dolphin zijn eigenaar. Op de En
gelse renbanen oogst dit zoge
naamde „heilige" paard als Go
dolphin Arabian grote roem. Dit
boek met zijn zeldzame illus-
straties, dat een schat aan inte
ressant feitenmateriaal bevat, zal
zeker in de boekenkast van menig
paardenvriend een plaats vinden.
willen herkennen omdat zij zich
met je verbonden weten, mensen
die vanzelfsprekend bij je komen
met gevonden schatten en moei
lijkheden beide, omdat zij besef
fen dat jezelf nog niet klaar bent,
nog denkt, nog tobt. nog voort
gaat, nog vecht, nog blijdschap
unArfn,,,, Aio Kot
waarin de een voor de ander vei
lig is, zichzelf, vrij
overgave, bekommerd - - - - - - -
vol rust, blij en toch wetend dat den, vind ik. Want dan kom je,
blijdschap kortstondig is en steeds al levende, op het laatst tot diepe
toch vol vergaart in het voortgaan. Als het
toch er zó toe doet, ben je te benij'
inzichten, kun je na strijd de
Je schrijft, briefvriendin, of'ik der laten waar hijjs, kun j<
TK KAN ze echt niet halen en
I brengen, dan komen er thuis
ongelukken met de kleintjes. Juist
had ik er wat vrede mee, toen er
in de krant stond dat je kinderen
beneden de 7, 8 jaar niet alleen
moet laten gaan. Nu vraag ik me
weer af: in hoever mag je risi
co's nemen en in hoever moet je
dit overgeven. En dan ver
glijdt de brief naar ja, waar mag
je in je leven geen risico's meer
nemen en waar moet je in over
gave wachten. Waar moet je, b.v.
van man tot vrouw en omgekeerd,
zeggen: Dit kan niet langer, hier
moeten we anders worden, we
moeten verder en waar: Hier
ruk en trek ik niet meer aan de
ander, laat hij maar blijven zo
als hij is, zó houd ik ook van
hem. Waar zeg ik tegen de kin
deren als« ze ouder worden: jon
gens, vader houdt daar nu een
maal niet van, laat dat, 't kan
me niets schelen of je het aftands
of bekrompen of kinderachtig
vindt, het blijft zoals vader het
wil en waar sta je alleen, ga
je op weg met je kinderen, weg
van vader. Niet om hem, niet om
hem af te vallen, maar omdat je
anders zoudt stikken.
zonnig trottoir lopen, tot ik merk- anders lijkt. Nee. want juist
te dat zij viermaal j>er dag twee jou, met je compleet risico
grotere meisjes tegenkwam die men, je spontane durf. is dit
haar eraf plaagden en op de rij- der willen te verwachten. En
weg duwden. Zij had het nooit len kennen dit met je. neem
verteld, als ik haar niet achter van me aan.
op was gekomen, had ik het niet
geweten. Kinderen vertellen grote
angsten nooit. Een woedende
hond achter een hek, een jongen
die je niet doorlaat hebben we
niet allen zo'n angst gehad? Maar
dat waarvoor moeders bang zijn,
het ziedende verkeer, tientallen
bromfietsen vlak langs dat kleine
ding op haar fietsje, stromen
auto's dat is voor het kind
geen angst, daarin bewéégt het
zich. En ik geloof dat ieder voor
zich dan dat risico moet nemen
dat zij, de situatie overziend
(fiets het traject zelf eens) aan
durft. Dat is natuurlijk een per
soonlijke kwestie en hangt onge
twijfeld samen met al de andere
dingen die je kinderen laat doen:
zelf conclusies trekken, zelf be
slissingen nemen, zelf een weg
zoeken, zelf leren teleurstellingen
oneindige reeks die
al je brieven tuur zijn zonder bekommernis
van wie weet eens tot de ontdekking
ne- komen dat het hoe en waarom
ver. dat wij steeds al vechtend telijf
ve- gaan, er in laatste instantie niet
dat toe doet. Misschien zeggen wij la
ter wel enkel: wat een prachtig
leven heb ik gehad, ik heb gron
dig van twee. drie? misschien
meer? mensen mogen houden, ik
heb getob en gepieker om hen
willen, moeten hebben maar ach
teraf was ook dat liefde. Als ik
je een vermoeden zou mogen ge
ven van waarop al ons streven
uitloopt, zou ik je dan voor het
dragen,
duurt tot de volwassenheid.
En bij dat woord wordt dc
vraag wijder en komen we bij
Open Brief van de laatste de"schöuders op:
denken aan de plek waa
deze zomer was. Als het 's mid
dags heet was, lag ik tegen
helling onder een grote eik. Opzij
notebomen en wat lager pop
ren aan een stroompje. En
der duizenden, miljoenen bomen
op de hellingen, kastanjes, eiken,
acacia's, vlierstruiken, berken,
groeiend en bloeiend, gaaf en ge
zond. De grond was mild en
en gaf. Tegen het huis bloeii
vlijtige liesjes als dwazen, zo
bundig. Niets mislukte, alles
Een oppervlakkig iemand_ haalt groeide graag.
i binnenuit.
soonlijke vrijheid,
Met andere woorden, brief
schrijfster: waar dwingt je ka
rakter je jezelf te zijn, ruimte te
scheppen en waar roept de lief- varende de stugge"^ stug en de toe. Want dan heb je toch nooit
de je toe in overgave een ander bange bang laten? Mag de stugge co ste 1
leven te leven dan je jezelf had zijn naaste afremmen? 't Gebeurt ie 10
voorbestemd.
Teruggaande naar hier heb ik
gedacht: wat ik zou willen is dit:
dat de mensen die op mij zijn
aangewezen, als die bomen zijn.
Laat ieder graag willen groeien.
niet zoveel waarde aan opvoeding Laat ik mild zijn. Jij, briefvrien-
eenmaal zo, of: hoor eens, ik
kan mezelf niet anders maken, je
zegt het maar als ik je niet meer
Er zijn ook mensen die lang
bfuige bang laten? Mag de stugge co sterk het gevoel dat je tussen
ng-*- fremmen? 't Gebeurt le 10 en 20 jaar getrouwd tegen-,
mèg je het als je over jonge volwassenen wordt ge-
T~yAT IS een ontzettend moeilij- sloten? Moet dan
L* ke vraag. Een antwoord te
geven op het gaan van kinderen
door het verkeer is al bijna on-
liefde hebt ge- olaatst,
tinuïteit der dagen (want wat is je waarachtigheid,
bloed die je keuren op
din. zult dat zeker begrijpen.
den verzorgen moeten ook eens
weg. En september is er nu
juist een maand voor."
Voldoening
d. N.-E. In V.
„Eerst twee jaar mijn man ver
zorgen. die ziek was, daarna het
overlijden. Toen werd mijn huis
genote van 87 jaar ziek. Ook
haar heb ik verpleegd en zo zag
ik weer een vakantie mijn neus
voorbijgaan, terwijl alle vrien
den naar het buitenland trok
ken. Toch heb ik het hier bij de
ze twee geliefde zieken goed ge
had, niet al mijn kennissen zijn
verkwikt van hun vakantie te
ruggekeerd. Het is een voorrecht
iets voor een ander te mogen
zijn: dat God jou die taak op
legt en ik die opdracht blijmoe
dig mocht vervullen. Geen va
kantie wel voldoening" be
sluit deze lezeres en mét haar
hopen we dat ze van een vol
gende vakantie dubbel mag ge
nieten.
Apart
„Daar schrijf ik niet op. want
vakantie-ervaringen zijn bij ons
zo leuk niet", meende mevr. v.
d. G. te A." Toch moet ik het
even kwijt: we hebben vijf kin
deren en één ervan was elk jaar
in de vakantie speciaal zo hu
meurig. dat onze vakantie er ge
woon door werd vergald! Wót
we ook probeerden, 't hielp al
lemaal niets. Dit jaar hebben
we dat éne kind apart laten
gaan (schoolkamp). Onze vakan
tie is véél gezelliger verlopen
dan andere jaren. Het was geen
gemakkelijk besluit, maar we
zagen geen andere oplossing, 't
Kind heeft zelf gelukkig ook erg
genoten, dus volgend jaar
hopen we 't weer zo te doen.
Tc Vraag me vaak af: zouden
er nu meer ouders met dit pro
bleem tobben?
Volgende week komt de rest
van de vakantie-koek, die daar
mee op is. Hebt u wel eens....
een gans geplaagd, een zeehond
je gevangen, een trouwe poes,
een pienter paard, een heers
zuchtige hond meegemaakt? Ja,
Schrijf het ons, want de maand
oktober gaan wij wijden aan:
uw ervaringen met dieren. Wij
zijn ervan overtuigd dat u ons
nog mooiere verhalen uit de
praktijk op kunt dissen dan je
in boek en tijdschrift tegen
komt. We zien weer vol belang
stelling uit naar al uw brieven.
Op de enveloppe: Hebt u wel
eens....? en in de brief uw adres
én het boekje van uw keuze bij
plaatsing. U weet het: De dok
ter zegt 1, De dokter zegt 2, of
Tipparade. Tot schrijfs!
UIT DE
KINDERMOND
Tineke, vier jaar, heeft een mar-
mot, waar ze dol op is. Eens zegt
ze: „Ik hou zoveel van Tobias ik
kan hem wel opeten, het water
loopt in mijn mond!"
Marijke, 6 jaar, zegt een leljjk
woord. Moeder: „Dat mag je toch
niet zeggen." Marijke: „En grote
mensen dan?" Moeder: „Die mo
gen het ook niet." Marijke: „Waar
om zijn die woorden er dan?"
L. van de B-B. te R.)
Jan had het over een ruimte-
vader, (hij is zes jaar). Ik had al
een paar maal gezegd: ruimte
vaarder. Hij wees op foto's en zei:
„Kijk maar het is een vader en
geen ruimte-moeder!"
Ik ging met mijn neefje van drie
jaar wandelen en moest met hem
voor de brug wachten. Er stond
ook een dame met een laag uitge
sneden japon. Waarop neeflief zei:
„Oh kijk eens, die mevrouw heeft
hippies van voren!"
(mevr. A. G. te L.)
Als moeder een baby krijgt gaat
ze altijd naar het ziekenhuis. „Ons
dochtertje moest naar het zieken
huis voor één nachtje, amandels
knippen. Ik had haar ingelicht. De
volgende dag zegt ze tegen haar
vriendinnetje „Ik moet naar het
ziekenhuis. Misschien krijg ik dan
ook wel een baby." Haar broertje
van twee is laat met praten. Moeder
zegt: „Je praat nog maar koeter
waals." Zegt het dochtertje: „Mam
ma zouden ze u in het ziekenhuis
gecn .verkeerde baby gegeven heb-
(mevr. J. R.-N. te St. M.)
Peter is vier jaar en bekijkt met
aandacht de sproeten op hel hoofd
van zijn vader. Peter's commen
taar: „Pappa heb allemaal mazelen
op r.'n hoofd." Als hg zich 's avonds
uitkleedt gaat zijn hemdje naar bo
ven. Hij wijst op de twee pukkels
op zijn borst en roept: „Kijk eens,
ik heb óók al mazels!"
(mevr. B. te G.)
EVEN STOPPEN 1
Wat hebben veel lezeressen I
spontaan gereageerd op ons
oproepje om uitspraken „Uit
I de kindermond". In allerlei I
vormen hebben we stof ge-
Inregen: complete verhaaltjes
(dat is niet de bedoeling)I
Kinderlijk gelovig, leuk, ad
rem, reacties op de komst
Ivan een baby. Te zijner tijd
zult u veel van uw ingezon
den pcnnevruchten tegenko- s
Imen. Wij hebben nu een heel I
dossier „Kindermond"-vol, en
verzoeken dan ook vriendc- I
Ilijk even met inzenden te I
stoppen. Zo gauw de voor
raad slinkt, melden we dat I
Iop deze plaats en kimt u weer
doorgaan met insturen. Kin
dermondjes staan nooit stil, I
Ien dong u nog nooit mee naar
een pocket, dan ligt hier uw
kans. Noteren maar en zui- I
nig bewaren tot we het sein
^vuor inzenden geven.
