Moderne bedrijfskleding
ook
is
ft.
Blad
EENS?
Uw ervaringen
in de vakantie
Telefoonorderbedrijf
VLOERBEDEKKING I
0pen briej
Alles over
wuift
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1964
Een nylon wrkjasdie achter
in de hals met een ttrikje sluit
en verder met de ceintuur. De
toom is breed doorgestikt. De
jas heeft praktische grote sakken.
Bedrijfskleding betekende tot voor kort een saaie stofjas, rechttoe-rechtaan voor
de vrouw in het bedrijf. Soms kon er een witte jeans jas op overschieten. Bedrijfs
kleding voor de vrouw thuis was een bonte boezelaar, een schort-zonder-meer. Er
zaten banden aan of een ritssluiting in het midden die haperde op de meest onver
wachte momenten. Af en toe dook een half schortje op met borduursels en dat waren
de mooiste. Van een restje keukengordijnstof werd een half schortje gefabriekt, af
gezet met een bies en dan had je het wel zo ongeveer gehad. Vrij snel heeft zich nu
een mode-revolutie voltrokken in bedrijfskleding. Het ging geruisloos: de kapster
verscheen in een zwierige jasschort, de bediendes in de supermarkt droegen opeens
allemaal leuke werkjassen". De moderne huisvrouw is aarzelend aan het volgen:
zij wil er ook wel graag fleurig uitzien ook al is ze aan de was en heeft ze een paar
kleine peuters met kleefhandjes om zich heen bij het werk.
Het kan tegenwoordig alle-
1 maal anders. We hoeven er niet
zo degelijk en praktisch uit te
zien om tóch degelijk en prak
tisch te z ij n. Zo'n boezelaar met
veel blommen die door de vele
wasbeurten gauw vaal werd of
verschoot van kleur riep het
beeld op van een zwoegende
moeder en „ijzeren plichten", de
sleur lag er duimendik bovenop.
Dat laatste past niet meer in
onze tijd. Het zou ook een
schuldgevoel geven aan onze
gezinsleden die van de vijfdaag
se werkweek genieten. Moeder
het sloofje thuis. Nee, wij wil
len met een bepaalde zwier aan
onze taak gaan en arbeidsvreug
de beleven aan de gewone dage
lijks weerkerende bezigheden.
Pionier
Het is nu een jaar of vijf ge
leden dat een Nederlander, de
heer Jostmeyer in Amsterdam
met een verziende blik de be-
drijfskledingsituatie opnam. Hij
lanceerde bedrijfskleding met een
modieuze tendens. Leuke jas-
schorten van gekleurde poplin, no
iron, niet te opvallend en goed
wasbaar. Dat waren immers de
eisen die de moderne vrouw aan
haar bedrijfskleding stelt. Hij
was een pionier op zijn
e keukenprinses vindt ruiter
f. De arbeidsvreugde staat, oi
gezicht en haar „joster" It
Hij is hoe kan het anders
nog een jonge man. Naast zijn
werk heeft hij een hobby die ook
met schoonheid te maken heeft:
reizen en speuren naar antiek.
„Trouwens, het bedrijfskleding-
stuk vraagt om specialisatie, als
bij-artikel is het minder ge-
Bij de kopper
De Nederlandse vrouw wordt
mode-mlnded. Zij gaat veelvuldi-
ger naar de kapster dan haar
moeder dat deed zij ziet op de
beeldbuis goedverzorgde vrouwen
en waarom zou ze zelf achter
blijven? Bij die kapster werden
de nieuwe „werkjasjes" voor het
eerst gedragen. Zij. braken een
lans voor de minder-cOnventione-
le en meer-modieuze kleding die
je draagt tijdens je werk en zij
zagen er allerleukst mee uit. Met
een „uniform" had het niets uit- dieuze
staande. Ook de vrouwen die in
fabrieken en bedrijven werken
begonnen er naar te vragen.
Snel droog
In het begin werd als mate-
riaal no iron-poplin verwerkt. De HHiMdedb^estuk'
modellen waren een soort „vogel- HuVdeliik
verschrikkerspakken" aldus de
streepje door loopt. Ruitjes gaan
daarentegen heel goed. Voor de
naiaarscollectie wacht ons een
originele stof: no iron katoen met
ingeweven randeffect. Of pastel-
kleurige stoffen in drie opeenvol
gende tinten die in elkaar over
gaan. We staan er gekleurd op als
de uithaal gaan! Het be-
9
Hebt u wel eens vakantie
gehouden zonder de kin
deren? Er zijn verschillen
de lezeressen die het als iets
heel plezierigs ervaren: je
ziet je man (en hopenlijk hij
jou) weer eens op een ande
re manier, bent onbezorgd
wat het kroost betreft. Weer
anderen vinden dat vader die
dikwijls op pad is, juist in
de vakantie zich eens wat aan
zijn kroost kan wijden.
Mevrouw B. J. de R. - van A
te R. eet van beide vakantie
walletjes. Je kunt het éne doen
en het andere niet nalaten.
Daarbij weet ze de kinderen
goed bezorgd, leest u maar:
„Ik ga altijd met de kinde
ren, een jongen van zes en een
meisje van twee naar de Velu-
we, waar mijn ouders wonen.
Mijn man brengt daar de over
gebleven dagen door, die nog
over zijn van de vakantie, die
we samen doorbrengen in het
buitenland. Vindt u het niet fan
tastisch dat ieder jaar mijn
schoonzussen weer aanbieden
om op onze kinderen te passen?
Hoewel het niet makkelijk was
voor ze. drongen ze er echt op
aan dat we toch zouden gaan.
We houden ervan zoveel moge
lijk steeds weer wat anders te
zien. Wat hebben we genoten van
Parijs met z'n prachtige palei
zen en kerken en van de sfeer
die er hangt, waarvan we dach
ten, dat dat wel een beetje over-
mevr. de R. „maar je kunt nu
eens genieten zonder je aan
dacht tegelijk bij de kinderen
nodig te hebben. Want dón
moet je ze waarschuwen voor
gevaar. Even later zitten ze er
gens aan wat niet mag. Ook el
kaar leer je weer op een ande
re manier kennen, juist omdat
je zo vrolijk en onbezorgd bent.
Wat we op de Veluwe doen: oude
stadjes bezichtigen, de bossen in,
naar de speeltuin. Iets anders,
iets nieuws", is de essentie van
haar ervaring.
Mevr. J. M. E. S. - S. te L.
was met haar dochtertje op stap
in de vakantie. Ze wilden naar
Hebt u wel eens....gekampeerd?
Mevr. G. v. d. D. - V. in B.
is er een warm voorstandster
van. Haar vier kinderen vari
eren van tweeëntwintig tot vier
jaar. „Wij kamperen en hebben
een flinke tent met luifel en
stormpunt. Wc kamperen wel
eens een paar keer in één zo
mer. Vorig jaar in Italië, dit
jaar zouden we in Duitsland blij
ven." Door de regen zakten ze
toch maar naar Italië af, want,
lezen we „als je daar eenmaal
geweest bent, dan ben je ver
kocht. De temperatuur daar ia
heerlijk." Via Piona aan het Co-
ging de familie door de
Wat beleefde U met uw
HUISDIEREN?
Kent u nog dat verhaal in ons Zondagsblad van de ganzen
die een militair kampement bewaakten en daardoor schild
wachten uitspaarden? Zo hier en daar kom je ook van dat
soort verhalen tegen in bladen en tijdschriften, er zyn zelfs
schrijvers die, om met een lezeres te spreken „er een boek
over kunnen schrijven" en dat ook deden. Nu is onze vraag.
„Hebt wei eens zoiets met uw huisdieren meegemaakt? De
pientere vogeltjes, de kat die aan het huis hechtte en kilo
meters liep, de hond die een kind redde, sommen kan ma
ken, schrander iets opmerkte. Ja.... wat is uw ervaring
met huisdieren? Dat mag in het grijs of recent verleden zijn
gebeurd, ais het maar over dieren gaat. We hebben zo'n
idee dat dieren soms bijna menselijk reageren. In de prak
tijk is het soms wonderlijker dan in een boek. Het geeft
niet, ais uw stijl of hand van schrijven niet zó geweldig is,
daar letten we niet op. het komt keurig in de krant. Ons
onderwerp in de maand oktober: uw ervaring met huisdie
ren. Mag ik weer op flink wat schrijvende lezers rekenen?
Huisdieren, dat doet me denken aan... ja, pak uw pen en
schrijft jns.
het strand, maar het was geen St- Gotthardpas. Ze reden wel
weer, jammer genoeg. Het is te een uur lang door een dik be-
begrijpen dat ze vol spanning sneeuwd landschap: „Het stad-
luisterden naar het weerbericht je Andermatt lag helemaal on-
van de volgende dag. „Morgen der de sneeuw. Daar heb ik nog
dreven zou ziin 't Is al vier iaar droog en warm" klonk er uit de even met Jan van twaalf jaar
re en jn. I r j luidspreker. Ria. zes jaar, zei: gesneeuwbald, maar het was zo
„Ma, zet het nu wat harder koud dat we gauw weer in de
aan. dan hoort de Here Jezus het auto doken, om een paar uur
in de hemel. Dan weet Hij ook later... in het Italiaanse zonnetje
wat Hij morgen moet doen". Ik ijs te zitten eten. Dat kun je je
geleden maar we genieten nog
dikwijls na. Wat voel je je in
de bergen op een wandeling
ook heerlijk vrij en onbezorgd.
Ik geloof dat dat het voornaam
ste is, dat je helemaal onbe
zorgd vakantie houdt, even een wzi tT;iV ZïjV
heel ander leven leeft zonder God de Bllt nodl®
plichten en zorgen." Ja maar die
kinderen dan? denken vele le
zers misschien. „Als we weg
gaan is het niet zo leuk de kin
deren achter te laten" bekent
schrijft ha;
Kamperen
de vakantie.
land
opmars. Maar de bui-
Si; <9
hu is werk jassen uit
scheidenheid van mate
modellen. De heer Jost-
geld
o'n hypermodern
SrZJ ,iin mnHÏ«.7* i.V Merkjasje. Het staat niet alleen
ït maar geeft ook de nodi-
I™ van ifeve jiuïd
ruitjes, blokjes en streepjes. Tri- ff
tal werkkrachten in zijn bedrijf P
tot tachtig gestegen. Wel een be
wijs, dat de „bedrijfskleding- I
markt" er gekomen is inmiddels. I
„Van het begin af hebben we ons I
huisnaaister. Intussen is het
exposn
rd dit gevalletje get
iniscuul schortje, dat bij
wacht bezoek in één hand
weging is af te knopen.
Misschien wilt u voordat de
kachel aangemaakt wordt over
gaan tot de aanschaf van nieu
we vloerbedekking. Hadden de
woninginrichters vroeger altijd
piekmaanden in het voorjaar,
met alle nadelen van dien: lan
ge wacht- en levertijd, minder
aandacht; langzaam maar ze
ker gaat een deel van de huis
vrouwen er toe over vernieu
wingen aan de stoffering aan
te brengen in de herfst. Dan
gaan de kinderen naar school
en is er geen inloop meer van
vuil en zand. De uit-de-stad-
vluchters zoeken meer de in
timiteit van de woning en ber
gen tent en caravan voor een
winter op.
Als er iets nieuws op de vloer
moet komen, kunt u dan keus
maken? Het moet mooi zijn en
sterk, makkelijk in onderhoud
en aangepast zijn aan de huis
houdbeurs. Uw ideaal is niet te
vinden, want alle materiaal heeft
voor- en nadelen. Ga voor u
zelf eens de leefgewoonten en
buur-geluiden na. Hebt u kleine
kinderen, knutselt manlief graag
of naait u veel zelf? Dan is een
gladde vloerbedekking op zijn
plaats in uw gezin. Hebt u luid
ruchtige buren, maken uw ge
zinsleden muziek, dan zult u ter
demping van het geluid omzien
naar een ruwe vloerbedekking.
Veel plezier kunt u beleven aan
de vloerbedekking-documentatie
van de Stichting Goed wonen te
Amsterdam die u pe. giro kunt
bestellen op rekening 401900 voor
ƒ1.25. Aan de hand van prak
tische overwegingen, als samen
stelling van het materiaal, ma
ten, merken, prijzen, onderhoud,
verhuisbaarheid en toepassings
mogelijkheden kunt u voor uzelf
een verantwoorde keus maken.
Wist u dat een goede en gladde
ondervloer een eerste vereiste
is? Dat parket-op-hardboard aan
leiding tot klachten kan geven,
dat cocos aan twee zijden te ge
bruiken is. dat de dure soorten
bouclé niet altijd de beste be
hoeven te zijn? Dit alles en nog
veel meer komt u aan de weet
door de brochure.
Synthetische tapijten van ny
lon en andere thermoplastische
vezels zjjn nieuw, maar hebben
ook al bezwaren: moeilijk schoon
te maken, stof aantrekking en een I
laag smeltpunt, lastig met si
garettenrokers.
den
ruik, dat spul, want he
makkelijk te wassen en snel
droog. Nadeel is nog altijd het
brandgevaar. De heer Jostmey
er kijkt dan ook uit naar de ex
perimenten in Amerika met
vlamvrije nylon. „Voor ons doel
is Amerika toch al interessant"
meent de jonge fabrikant. „De
research daar is wat praktische
bruikbaarheid betreft een eind
verder dan hier. Neem nu de nieu
we „blends". Dat zijn gemengde
stoffen: katoen met kunstvezel,
waarop hete-vetvlekken geen
schijn van kans hebben. De pop
lin is er nog niet uit. De ver
houding is ongeveer veertig pro
cent nylon, geweven, tricot, uni
en bedrukt, twintig procent ter-
lenka en katoen, de andere veer
tig procent poplin. Een groot ge
deelte van het materiaal voor de
josters komt uit het buitenland.
„Zend u mij tweemaal ters en andere moderne appa-
33J33663F". Dit is niet de een ratuur, een vliegtuig als trans-
maman zich "tijde», de" hui»hou- andere mysterieuze bood-
delijke bezigheden beweegt. Want schap van een inlichtingen- gers. Winkelen per telefoon
het nadoen van grote
zit ook Franse kinderen
bloed.
Ruitjes
UIT! GOED VOOR U
Uit! goed voor u, dat staat te
lezen op de rand van een asbak.
Het persbureau H. P. de Boer
uit Bussum decoreerde zjjn as
bakken met de (bestaande) slag-
nin. Rook wat minder, zegt het
nldüs tegen hun bezoekers, en
i:o'n vriendelijke wenk binnen
handbereik helpt prima vertel-
flen ie erbij.
dienst die per telefoon gewis- zonder in de rij te staan in een
seld wordt, maar het betekent dru^e,allParm?rk.ct,-,.Per d9e
gaan 120.000 bestellingen de
dat de spreker aan de andere deur uit De catalogus bevat al_
lijn van de telefoonkabel een- le bijzonderheden omtrent het
voudig twee overhemden wenst aangebodene met een makkelij-
Ik ijs HHH
schattig naïef, niet voorstellen als je het "niét
moeder. „Net alsof meegemaakt hebt. Als je door
"ben.." die reusachtige bergen gaat dan
voel je jezelf zo ontzettend nie
tig tegenover Gods almacht",
schrijft deze lezeres. „Onderweg
zagen we nog hier en daar een
herder mot hele kudden koeien,
schapen en paarden. „Ik heb
hem wel zitten knijpen want de
weg was slecht en niet goed be
veiligd. Ik vertrouw maar op de
stuurmanskunst van mijn man.
Hij is nu touringcar-chauffeur
van beroep. Vroeger hadden we
een boerderij en konden we nooit
met vakantie. Soms heb ik nog
wel eens heimwee, maar als ik
aan de vakantie denk, nee. Met
z'n allen op vakantie is ons de
vies....of anders niemand. We
halen vakantieherinneringen op
en na nieuwjaar beginnen we
weer plannen te maken voor de
volgende."
Incidentje
die in de catalogus van een
postorderbedrijf van dit code
nummer i:
ke codering. Ze tellen honder
den bladzijden en zijn alleen
voor een klant, die eens per zes
maanden vijftien dollars
HHlHi HHHHIiHHH- steedt. Automatisering contro-
De postorderbedrijven in ieert dat, eens per halfjaar
Amerika nemen een grote zjet de catalogus het licht. Te-
vlucht, dank zij de telefoon, levisie-telefoon zal binnen vijf-
Dit brengt vergaande automa- tien jaar het kopen op deze ma-
tisering mee: de centrale geeft njer n0g doen toenemen: dan
de boodschap zonder verdere kan de klant een telefonische
menselijke inmenging door aan demonstratie van het gewenste
de afdeling waar het codenum- artikel verlangen en krijgen,
mer wordt verwerkt en de be
stelling wordt prompt uitge-
voerd. Snelheid is je winnaar,
zeggen ze in Amerika. Compu-
VOOR ik doorpraat over het on
derwerp van de vorige keer en
weer een paar intussen gearri
veerde brieven in het gesprek be
trek, moet ik een klein misver
stand uit de weg ruimen. Of mis
verstand.. iemand heeft een paar
zinnen van mij geïsoleerd en
daarom verkeerd gelezen. Het
staat er wel zoals zij bet aanhaalt
maar het staat er in een zeker
verband, cn dat is haar ontsnapt.
HET GAAT over de jongeman
die, met mij een heer van mid
delbare leeftijd nakijkend, een op
merking over die heer maakte.
Een opmerking die ik tot schrik
van mijn briefschrijfster beant
woordde met een hard woord. Met
het woord „zonde" en „vuur van
de hemel". „Is dan de hoo-
sexueel zondaar bij uitstek?"
vraagt zij mij. En nu moet ik di
rect zeggen dat een „ja" op die
vraag nergens bij mij staat. Zón
de is een verschrikking, heb ik ge
zegd.
Zonde is geen avontuur, geen
zielige bedoening van een stel zie
lige mensen. En dat juist nam ik
hem een ietsje kwalijk, dat mee
warig kijken, dat soort ontferming
er op nahouden ontferming die
niet door het besef wordt ge
steund dat Eén een vreeslijke
dood voor ons mens-zijn is gestor-
I Zoals mijn buurvrouw die haar
portemonnaie verloor iedereen op
het trottoir voor dief aanzag, zo
ziet menig jongmens van heden
(en dat was ons onderwerp) een
ongehuwd iemand aan voor homo-
I fiel, gehuwde mensen voor echt
brekers, scheren ze alle verloof-
I de jongelui over één kam met jon-
I gelui over wier verloofd-zijn ze
wel eens een en ander hoorden
i en achten ze. van zoveel wetend
over zoveel lezend, door de hoe
I veelheid niets meer „erg". Ze
1 hebben, kort en goed. elk normbe
I scf verloren.
EN NU zal ik wel onduidelijk ge
weest zijn. dat direct van mijn
1 kant erbij, en met spijt, want na
uw ontzettend fijne brief zou ik i
het allerlaatst pijn willen doen
maar daartegen, tegen die hou
I ding van welwillendheid zonder
1 achtergrond, zei ik: „vuur van de
hemel vragen, dat is het enige dat
erop zit". Vragen om reiniging,
staan in de dood van Christus, dat
FEEST IN
ZICHT
lijk mantelpak, kleine stola, du
re handschoenen, enzovoort,
die dingen waarmee wij v
wen elkaar „meten", in een an
dere richting denken dan moe
ders? Dan moeders vroeger?
Dan moeders nu? En is het
komend week-end uit
ding van: als ze allemaal anders
zijn dan ze schijnen is het ook zo
erg niet meer. Alsof de hoeveel- keurige dame.
heid verkeersfouten zou moeten j
bewerken dat we minder hard
over verdriet, pijn en nasleep van
die fouten zouden gaan denken
iedereen maakt fouten DÜS kijken
we met wat meer ontferming om
ons heen! En hiertegenin juist ge
bruikte ik dat harde woord. Het
gaat hier om de schrik, de veront
waardiging van de oudere die de
jongere een norm moet voorleven,
die moet tonen welke achtergrond
zijn mildheid, zijn begrip heeft.
Die moet tonen in zijn leven hoe
zijn oordeel over mensen Gods
oordeel kent: dat voor de zonde,
elke zonde is betaald.
Wij mogen onze jongeren niet
Kwalijk nemen dat door de hoe
veelheid gebeurtenissen die zich
aan hem voordoen in lectuur, in
net dagelijks leven en door een
zekere „mode" in gesprekken,
zijn schrik enigszins slijt, zijn ver
bazing niet meer met grote schok
ken óp en neer gaat. Maar wij
moeten het wel onszelf kwalijk ne
men als wij de jongere onze be
zorgdheid, onze aandacht, ons
voortdurend gesprek, onthouden.
Een briefvriendin schreef me
dat zij met een buurmeisje in een
winkel stond; juist verliet
jonge vrouw de za;
u haar? vroeg het buurmeisje.
Wat bedoel je, zei briefschrijfster.
Nou, zij amuseert zich goed
hè? zei het buurmeisje weer.
Of ziet u 's ochtends als haar
man weg is. dat autootje niet
langskomen? Briefschrijf
ster protesteerde, en met recht,
zo te zien. Het kon toch best
mevrouws broer zijn? Haha.
broer! zei de jongere. Maar is
het soms een wonder? Bij de
zelfde pöst kreeg ik een briel
van iemand die in het buitenland
woont en eenmaal per jaar, twee
jaar, enige tijd in ons land komt
logeren, zo van mei tot augus
tus, bij haar hier studerende
kinderen. Haar man probeert al
tijd een week of vier van de par-
i onze grote steden een etage
het huis van een weduwe,
Toen zij geïn
stalleerd was, kwam deze laat
ste al gauw eens een kopje thee
drinken en vertelde dat zij het
zijn.
Kinderverjaardag op til? De
al jarige zal het volgende
'|j' jaarsmenu vast wel waarderen,
vooropgesteld dat hij niet mag
„kiezen" op zijn feest of geen
wonder dat zij als wij wegblij- keuze heeft.,
ven met ons gesprek, met ons
aanhouden, met onze schrik en Schil en halveer grote stoofpe-
onze verbazing, het zo langza- ren, haal het klokhuis er uit zo-
merhand allemaal gewoon en dat een mooie uitholling ontstaat,
wat navrant en zielig, of wie Stoof de peren halfgaar, vul de
weet ook moppig en nog-zo-gek- uithollingen met kleine balletjes
niet gaan vinden? gehakt die even aangebraden zijn.
Dat. eerste briefschrijfster, be- Laat de gevulde peren op
doelde ik met vuur van de he
mel. Er moet iets grondigs met
ons gebeuren en daarna n'
ge God ons alle mildheid gev
die onze medemens behoeft.
acht vuur of in de oven verder
gaar worden. Versier elk gehakt
balletje dan nog met een halve
geconfijte kers en dien de „feest-
peren" op met aardappelpuree die
u desnoods uit een pakje kunt
klaarmaken. Wie de pudding of
Ja, voegde zij er vrolijk aan
toe in het bijzijn van de doch
ters, die resp. aan de V.U., op
3een school voor maatschappelijk
dé" zaak. Hoe vindt werk en op een kweekschool
studeren, anders kan Bruin het
niet trekken, u begrijpt wel:
mijn kleding, de kapper, het wo
nen op deze stand... dat zou ik
van mijn pensioen niet kunnen
volhouden. En zo ga ik nu en
dan een week-end uit met een
nette man, weet u, zo iemand
die te beschaafd is om met een
jong juffertje in een hotel te
verblijven...
Verdient u daarmee dan iets?
ton mijn „groene" briefvriendin
niet nalaten te vragen. O ja, per
week-end drie- a vierhonderd
gulden. Is het, en nu herhaal ik,
trouwd. Je hebt het goed gehad, £an verzekerd zijn
je bent dol op elkaar geweest. u
Je hebt kinderen gekregen. Je
had wel eens zorg, ziekte, maar
alles kwam als het ware van bui
ten. In zekere zin waren toch
al de jaren, laten we zeggen:
tien, zorgeloos, wolkeloos, mis
schien ook wel gedachtenloos.
Over elkaar dacht je zoveel niet,
dat was geen onderwerp. Maar
nu is het tweede tiental jaren
aan de beurt. Je ziet elkaar
meer voor wat je waard bent.
Jij, vrouw, blijft hier op je flat.
Jan. je man, klimt niet meer
zoveel hoger op de maatschap
pelijke ladder. Je zegt bij je-
- ligt dat aan. dat ik
Bloemstukken
om de aardbol
Het staat bij menige bloemist
op de raam: wereldbloemen ex
presse Fleurop. Dit betekent dat
de goede man deel uitmaakt van
blijf die ik ben. dat Jan. ook de wereldorganisatie van bloe-
innerlijk, ook tegen de kinderen,
grenzen kent waar hij niet
overheen stapt? Je gaat pieke
ren. Dat moet je wel, want je
wilt voort Daar laat ik je
even. briefschrijfster. Maar niet
alleen. Want
misten „Fleurop-lnterflora"De
laatste jaren wordt vooral door
het bedrijfsleven van de dien
sten dezer instelling gebruik ge
maakt. Een goede relatie die ja
rig is of een jubileum viert,
dit aanhoren, zo af en toe als
zij een dametje zien met keurig
blauwgespoeld haar, onberispe-
den die piek. en velen kwamen wordt zó met een bloemarran-
"7 voorbij. Tot horens. gement verrast. Het aantal bin
nenlandse orders werd in tien
jaar twee en een half maal zo
groot: 545.000 in 1963! Dertigdui
zend bloemisten over de hele we
reld zorgen er voor dat van el
ke minuut van het etmaal vijftig
bloemstukken „om de aarde vlie
gen", snelle geschenken die de
vriendschap onderhouden.
Mevr. R. J. N. - M. in R.
was deze zomer ook op reis. Ze
was op de bromfiets, met haar
zoontje van tien achter op, en
slipte in de bocht. Even bleven
ze liggen. Het *s avonds vijf uur
en er werd hard getoeterd. Ze
krabbelden overeind. „Kees,
mijn zoon. had schaafwondjes
en ik beefde van de zenuwen.
De bestuurder sprong uit de
auto, nam ons met liefdevolle
zorg mee. We hadden best zelf
weer kunnen brommen. Maar
onderweg begon het te onweren
en te plenzen. God heeft overal
zijn beschermengelen in de
vorm van onze medemensen"
meent mevr. N. en om dit inci
dentje kan ze glimlachen, het Is
allemaal goed afgelopen.
zijn. Daar weet ik ook van!
evenals mijn man. Maar
wij hebben het altijd bij de He-
re gezocht in gebed en dan
komt het goed. want je wordt
zelf zo anders" zo besluit deze
lezeres haar reis-verhaal. En dat
is dan meteen het besluit van
deze week. Nu ben ik benieuwd
in onze kring wel
ïs alleen op
is. Als de i
dansen dan de
schrijft? U weet het, op de en
velop in de linkerhoek vermel
den „Hebt u wel eens...", op de
graag
brief ook
het boekje van uw keuze bij
eventuele plaatsing: De dokter
zegt 1, De dokter zegt 2, en Tip-
parade.
UIT DE
KINDERMOND
a! niet
„Het is vcrhazei
in kleine kinderhersentjes omgi
scchryft mevrouw J. S,K. in L.
Ze heeft twee zoons en over de
oudste kan zo wel een boek schrij
ven (doen, mevrouw!). De familie
S. dan zou een dagje naar Oma
gaan. „Ik had gezegd nog twee
nachtjes slapendan gaan we.
i we nu al naar oma?",
k. „nu nog één nachl
Zegt Bert: „O, luut
■aagt
ert vier jaar is mag hij naar
Herschool. Ik krijg als hij
altijd een zoen van hem
ezc keer niet. „Bert, krijg
Bert antwoordt: „Nee
Bert
iddel
ijf geworden.
Hij denkt diep over de dingen van
de grote nien-rn na. maar mo. ilgk
is het wel. Op ren middag heeft
inoeder uit de kinderbijbel gele
zen en Bert vraagt: „Hoe kan dat
dat de Here Jezus alles kun?"
Moeder tracht het hem zo goed
rnogelyk uit te leggen. Ze vertelt,
dat God
denkt hij ni
