Zonnige ontvangst voor
Lengede-gasten Katwijk
Geredden willen nu weer
graag de schacht in
„Diaconaal jaar*
en ongehuwde
moeders vroegen aandacht
Sollicitatiemogelijkheid voor
predikanten kreeg geen
grote instemming
NIEUWE LEIDSE COURANT
DONDERDAG 4 JUNI 1964
..Nu verder graag rustig aan het strand
AKè-I] hi
(Van een onzer verslaggevers)
KATWIJK AAN ZEE De gasten uit Lengede is gisteravond bij
Musica een schitterend onthaal bereid. Er was heel wal belangstel-
J ling. Met alleen van de zijde der Katwijkers, maar ook van de bin- j
j nen- en buitenlandse pers. De fotolampen flitsten en de camera's van
film en televisie snorden. Ontroerend was het uitstappen van de ge-
heel in het zwart geklede jonge weduwen met hun kinderen. Zij
l glimlachten toen vriendelijke handen hun kaasjes en bloemen aan-
5 reikten. De meeste aandacht trokken natuurlijk de zeven geredde
mijnwerkers, die geroutineerd de aanwijzingen van de fotografen
opvolgden.
der geredde mijnwerkers, zeiden ons,
dat zij moe zijn van de vele vragen
hun in de afgelopen maanden gesteld.
Toch is men pers en televisie dank
baar voor de aandacht aan de ramp
besteed. Daardoor is veel medeleven
In Musica werd het gezelschap begroet
door loco-burgemeester H. P. Bloot. Wet
houder mr. J. van der Plas, die met VW-
directeur Chr. Verplancke en de heer «J
van Rijn als reisleider had gefungeerd,
hield een korte toespraak, beurtelings in
het Duits en Nederlands. Mr. Van der
Plas sprak de wens uit. dat de mijnwer
kersgezinnen na hun smartelijke erva
ringen. in Katwijk een periode van rust
zal zijn beschoren. Wij hopen, dat het
weer dermate gunstig blijft, dat praktisch
elke dag aan het strand kan worden door
gebracht. Voorts richtte de wethouder-
VW-voorzitter woorden van dank tot al
len, die door hun medewerking de Kat-
wijkse jnvitatie mogelijk hebben ge
maakt.
Mijnlamp
De heer Arendts, procuratiehouder van
het mijnbedrijf, vertolkte de dank van de
gasten, die uit de vele uitnodigingen die
van Katwijk hebben gekozen, omdat men
in Katwijk niet alleen aan de geredden
had gedacht, maar ook aan de nabestaan
den. De heer Arendts bood mr. Van der
Plas een mijnwerkerslamp en een insigne
aan. De heer Bloot ontving eveneens een
insigne en een wandbord met het wapen
van Lengede.
Hierna gebruikte men gezamenlijk de
warme maaltijd, aangeboden door de
eigenaar van Musica. Na het eten werden
de gasten begeleid door hun gastheren
naar de hotels en pensions gebracht.
Zoals wij gisteren al schreven, is het
de voornaamste wens van de mijnwer
kersgezinnen zoveel mogelijk met rust te
worden gelateji. Men is nu al zo vaak be
naderd door de vertegenwoordigers van
de publiciteitsmedia, dat men er beu
Heinz Kuil en Rudolf Wiese, twee
Het mijmverkersbeeld dwt vlak
bij de rampgroeve in Lengede
staat.
Er was een aparte bloemengroet
voor de geredde mijnwerkers uit
Lengede, gisteren bij de aankomst
in Katwijk. Van links naar rechts
de heren G. Hanusch, H. Kuil. H.
Luebke. E. Pohlai. D Riechey en
R. Wiese. De zevende geredde
staat achter de bloemenmeisjes en
is niet zichtbaar.
ontstaan. Eén van de gunstige gevol
gen van de grote publiciteit is, dat de
weduwen nu een inkomen genieten,
dat groter is dan toen hun mannen nog
leefden. Dat kan het gemis natuurlijk
niet vergoeden, maar als men in zulke
droevige omstandigheden nog finan
ciële zorgen heeft ook, dan is het leed
helemaal niet meer te overzien.
De weduwen hebben, afgezien van hun
maandinkomen, een flink geldsbedrag
ontvangen, waarvoor zij een eigen huis
kunnen kopen, wanneer straks de dienst
woningen moeten worden verlaten.
De geredde mijnwerkers waren bijzon-
De lange reis maakte hongemg.
Jn Zevenaar aten de mijnwer-
kersgezvnnen met smaak brood
jes met worst.
der goed te spreken over Nederland. De
e bloemen die zij in het ziekenhuis
ontvingen, kwamen hier vandaan. Van
de hun toegestuurde brieven was dertig
procent uit ons land afkomstig. De heer
Kuil dacht deze hartelijkheid van de Hol
landers te kunnen verklaren uit het feit,
dat zij door hun strijd tegen het water
beter dan vele andere volken weten wat
een ramp betekent
De heer Kuil vertelde verder, dat
van de geredde mijnwerkers er zes
weer werken, zij het bovengronds.
Zij zelf zouden wel weer in de
schacht willen afdalen, maar dit'
stuit op grote tegenstand van hun
vrouwen. ,,Toch komt er een dag,
dat wjj opnieuw naar beneden gaan.
Voor de echte mijnwerker is het bo
vengrondse werk bij de mijn veel te
gebonden. Dat houden wjj niet uit".
Mijnwerker Wiese deelde ons mee, dat
van elf omgekomenen de stoffelijke res
ten nog niet zijn geborgen. Er is geen
kans. dat deze lichamen ooit nog naar-
boven kunnen worden gehaald. Boven de
plaats waar zij zich bevinden, zal een
gedenkteken worden opgericht.
„Dat wij onze kameraden moesten ach
terlaten, was het ergste van alles. Wij
zaten vlakbij hen, maar wij konden hen
niet helpen. Zelf hadden wij ons trou
wens reeds met de dood verzoend. Aan
vankelijk hoopten wij nog op redding,
maar later gaven wij de moed op. Dat
men ons ten slotte toch heeft gevonden,
is een groot wonder. Wij zijn als uit de
doden teruggekeerd. Onze dankbaarheid
is niet onder woorden te brengen. Maak
in uw krant vooral melding van onze er
kentelijkheid jegens de Nederlanders in
het algemeen en de Katwijkers in het
bijzonder. Wij willen nu graag weer een
gewoon leven gaan leiden, zonder publi
citeit en zonder te worden aangegaapt.
maar altijd zal ons bijblijven de spontane
hartelijkheid van uw landgenoten onder
vonden".
Tevreden
De Katwijkse VW kan tevreden zijn
over het resultaat van haar initiatief. Er
is hard voor gewerkt om de organisatie
tot in de puntjes te doen kloppen, maar
gisteravond hadden een vermoeide mr.
Van der Plas en Chr. Verplancke eer van
hun werk toen zij de vele dankbare han
den drukten.
Vermoeid maar voldaan waren ook de
heren D. Beuk, L Beuk jr., C.JSlewe en
S. Dijkstra, die de bussen hadden be
stuurd. en A. J. Houwaard, C. van Duijn.
en D de Vreugd en mejuffrouw M. S. N.
Venvijmeren van de Katwijkse Rode-
Kruiscolonne Deze mensen waren dins
dagavond vertrokken en kwamen woens
dagmorgen in Lengede aan om praktisch
meteen terug te rijden. Zij hadden geen
ogenblik nachtrust genoten, maar des
niettemin kweten zij zich vol opgewekt-
hell van hun taak.
Prettig was, dat het weer bij de aan-
De heer Arendts vertolkt de
dank van de mijnwerkersgezin
nen. Hij heeft zojuist mr. Van
der Plas (links) een mijnwer
kerslamp aangeboden. Wethou
der Bloot (rechts) krijgt een
wandbord met het wapen van
Lengede.
Voor de weduwen met hun jon
ge kinderen is het goed eens een
weekje echt wit te zijn.
komst zo mooi was. De zon scheen en
bij de rit door de gemeente kregen de
gasten een goede indruk van Katwijk.
De meesten hadden nog nooit de zee
gezien en toen de bussen de Boule
vard opdraaiden, hoorde men dan ook
uitroepen van verbazing en bewonde
ring. Direct na de officiële ontvangst
liepen de geredde mijnwerkers zelfs
naar het strand om des te meer te ge
nieten van de prikkelende zeelucht. Zij
keken naar de ondergaande zon. Zeven
maanden geleden toen zij in het holst
van de aarde verkeerden en alle hoop
hadden opgegeven, droomden zij er
niet eens meer van dit voor ons zo al
ledaagse schouwspel ooit nog te zullen
zien
(Advertentie)
VERBOUWINGSUITVERKOOP
Tientallen werkelijke koopjes,
horloges, klokken, sieraden, cassettes.
Juwelier-horloger v. d. WATER
Haarlemmerstraat 207
Hoe Leiden spaarde
LEIDEN In mei werd bij de Leid
sche Spaarbank ingelegd f 4.140.287,41 er
terugbetaald f 2.962.227.15. Het aantal
nieuwe boekjes bedroeg 558 en het aan
tal afbetaalde boekjes 304. Op 6.413 re
keningen van deelnemers aan de afhaal-
dienst werd f 187.775.25 bijgeschreven. Er
werden 1.315 spaarbusjes ter lediging
aangeboden met een gezamenlijke inhoud
van f 44.085,98. Het tegoed der 56.740 in
leggers bedroeg aan het eind der maand
f 61.847.623.62
Leiden i
in de faculteit der godgeleerdheid de he<
N van Egmond (HaarletB|
afschrift luidt: „Consequer
ïrlstei
der Brugghen" Promotor was prof. dr. J
N Bakhuizen van den Brink.
LEIDEN Het dagelijks bestuur van
de Kath. Staatkundige Studiegroepenfede
ratie (secr. Oude Rijn 152. Leiden) is
voor het tijdvak 19641965 als volgt sa
mengesteld: M. J. D. A. Hanssen, J. G. W.
Simons, R. J. J. van Beek, resp. voorzit
ter, secretaris en penningmeester.
Oud-padvinders
beramen zich over
vormgeving
LEIDEN Tjjdens de vergadering van
de kring Rijnland van de Broederschap
van Oud-Padvinders(sters) heeft voorzit
ter W. A. Kosten verslag uitgebracht
van zün bezoek aan het landelijk week
einde te Assen. Hieruit bleek, dat men
zoekt naar een nieuwe vormgeving van
de O.P.V- ten aanzien van werkzaamhe
den. ceremonieel, lidmaatschap en contri
butie.
een levendige discussie over dit
onderwerp kregen de leden opdracht
hierover op de volgende bijeenkomst
suggesties naar voren te brengen, daar
kring Rijnland volgend jaar als gast
heer hoopt op te treden tijdens het lan
delijk weekeinde.
Aan hert einde van de bijeenkomst
deelde de heer Kosten nog mee. dat een
lid vam de kring heeft gezorgd voor
bedden voor het komende kamp van de
Klaverbladkring, de kring van invalide
oud-padvindsters.
Vrije zaterdagen in
rayon Katwijk
DEN HAAG Het bestuur van het
Landbouwschap heeft voor 1964/1965 het
aantal vrije zaterdagen voor dc t u in -
bouwarbeiders in het rayon Katwijk
vastgesteld op 26, Omdat partijen in dit
gebied het niet met elkaar eens waren
geworden, moest het bestuur dit besluit
nemen. Het had anders aan de hoofdaf
deling Sociale Zaken kunnen worden
overgelaten.
Gediscussieerd werd er niet. Dat be
tekende een beetje een historisch ogen
blik. Over Katwijk is ieder jaar nog ge
sproken, zo zei een der bestuursleden.
In verscheidene andere tuinbouwgebie
den is het aantal vrije zaterdagen aan
zienlijk hoger: Noordholland heeft er 52,
het gebied Den Haag-Delft-Rotterdam
ten minste 37, het gebied Gouda 26 vrye
zaterdagen en 26 vrije middagen.
W.W. wil nieuwe
uniformen
LEIDEN. ..Werkmans Wilskracht"
streeft ernaar zich op 3 oktober in
nieuwe uniiormen te presenteren.
Het is een financiële actie begonnen
en heeft onder meer een beroep ge
daan op de in Leiden gevestigde in
dustrieën en handelslieden.
De kapel bestaat al meer dan zestig
jaar. Door de volharding van een kern
van de leden en door de steun van een
vaste kern van donateurs en begun
stigers is het gelukt het hoofd boven
water te houden. „De tijden worden
voor amateurgezelschappen steeds
zwaarder", zo schrijft het bestuur in
een circulaire.
Daarnaast is aanpassing geboden.
Op het gebied van de muziek beweegt
W.W. zich de laatste jaren in de mo
derne richting. De prijzen voor de
daarvoor nodige artikelen stijgen
echter voortdurend. Men heeft de ma
terialen nog steeds uit eigen middelen
kunnen betalen. Alleen voor de uni
formen geldt dat niet. Binnenkort
zullen tóch nieuwe uniformen moeten
worden aangeschaft. Er zijn nu ook
vrouwelijke leden toegetreden.
Zoals gezegd, is het doel van W.W.
zijn muzikanten ter gelegenheid van
de 3-oktoberfeesten in nieuw uniform
Ie steken. Men hoopt zoveel steun te
krijgen dat dit zonder al te veel moeite
lukt.
Slotavond H.V.D.-commissie
LEIDEN Op de slotavond van dc centrale Hervormde Vrouwendien- L"
sten-commissie werden een tweetal sociale onderwerpen onder de loep '[J
genomen. Mej. G. F. Steenhuis, leidster van het „Diaconaal jaar" in Den
Haag en mej. A. Boeke, oud directrice van „Jeugdhulp" het tehuis voor niet-
gehuwde moeêers, vertelden het t
dit toe met dia's en film.
Eerst vernamen wij van mej. Steen-
huis iets over het wat en waarom van
het Diaconaal jaar. De bedoeling hier
van is, dat jongeren van 1730 jaar zich
inzetten en inleven lin moeilijkheden en
leed van hun medemensen in allerlei
tehuizen en inrichtingen- Ze te confron
teren met dat deel van de maatschappij,
dat van het gewone leven is afgesloten.
Hoewel ze op deze manier tevens mee
helpen het personeelsgebrek op te hef
fen, is dit niet de opzet van het Dia
conaal jaar. Plaatsing van een Diaconaal
helpster in een inrichting waar veel
gebrek aan personeel is, zou leiden tot
te zwaar werk waarvoor zjj ten slotte
niet is opgeleid.
Het Diaconaal jaar is interkerkelijk
i ander over hun werk en lichtten
georganiseerd. De helpers en helpsters
komen terecht in b.v. sanatoria, kinder
tehuizen, bejaardencentra, etc. Zij ver
richten er huishoudelijke en licht ver
pleegkundige werkzaamheden. De meeste
meisjes willen dolgraag in een kinder
tehuis worden geplaatst, maar zij ver
geten, dart de reden waarom deze kin
deren niet thuis zijn vaak ongelofelijk
triest is. Voor hun werk begint, komen
alle diaconale helpsters een week samen
in een vormingscentrum. Tijdens
jaar zijn er groepsaagen en na afloop
3 sluitingsdagen om nog eens terug te
blikken.
Meestal is er van hun hoge idealen
over „diensten verlenen" weinig overge
bleven en zjjn zij tot de conclusie geko-
De film. die mej. Boeke toonde over
„Jeugdhulp", het tehuis dat hier aan de
Zoeterwoudse Singel ligt, gaf beelden
van vrolijke kinderen en moeders tij
dens feestdagen. In werkelijkheid echter
ziet het er somberder uil In vele geval
len willen de moeders hun kinderen wel
tijdelijk afstaan, maar voor deze kinde
ren wordt zelden een pleeggezin ge
vonden. Dus zijn er zo'n dertig peuters
jaar of vier. die de aandacht en
(iefde moeten ontvangen van slechts
helpsters. Later ondervinden
hiervan nog dc moeilijkheden.
Nam men vroeger het 9'.andpunt ir
moeder en kind toch vooral bij elkaar
te houden, nu blykt in de praktijk, dat
het in het belang van het kind cigenlyk
beter is om het af te staan. De moede;
hoeft er daarom een niet minder goede
moeder om te zün.
Maar de meisjes, die hun kindje wil
len houden, kunnen in „Jeugdhulp" blij
ven. Overdag werken ze, terwijl hun kin
deren verzorgd worden. Er is plaats voor
14 meisjes en 30 kinderen. Daarbuiten
kunnen nog 9 meisjes de komst van
baby daar afwachten. Er wordt van alles
gedaan om het leven zo plezierig moge-
lük te maken, maar in gezinsverband op
groeien is idealer.
Mej. Boeke deed een ernstig beroep
op de aanwezigen om ook eens nu
helpen een gezin te zoeken, waar deze
kinderen en liefst met de moeder tijdelük
kunnen worden opgenomen.
Classis Leiden Hervormde Kerk bijeen
OEGSTGEEST Twee onderwerpen vroegen gisteren vooral de aan
dacht van de afgevaardigden, die de vergadering van de classis Leiden der
Hervormde Kerk in het Zendingshuis bijwoonden, namelijk de vraag, hoe
de Kerk als geheel leidinggevend kan optreden bij het beroepen van predi
kanten door de plaatselijke Gemeenten én de vraag, hoe de Gemeenten in
de nabije toekomst de steeds zwaarder wordende lasten zullen kunnen
financieren.
breed overleg te zijn. In de eerste plaats
Praeses ds. D. J. Vossers wees er in
:ijn openingswoord od. dat de Kerk ook
dit jaar weer voor een financiële kracht-
wordt gesteld. De sanering van de
predikantspensioenen vraagt een groot
bedrag. De styging van de salarissen en
traktementen stelrt de Gemeente voor
is haar offervaardigheid op te voe-
De kerkbouwactie. die dit najaar
imenwerking met andere Kerken zal
worden gevoerd, doet een nieuw beroep
op de Gemeenteleden om hun verant-
oordelykheid te verstaan
Soms lykt het wel. alsof de Kerk on
der de financiële problemen bedolven
:al worden. De praeses herinnerde er
de afgevaardigden echter aan. dat daar,
de Kerk de Gemeenteleden met
het Evangelie in hun leven vergezelt, de
geldmiddelen steeds weer zullen worden
gevonden.
Dit bleek reeds bij de verslagen van
de commissies, die 's morgens aan de
orde kwamen. De classis Leiden stelde
voor twee doeleinden in 1963 meer dan
een kwart miljoen gulden ter beschik
king. Het werk der zending ontving uit
de classis ruim f 164 000. het algemene
werk van de Hervormde Kerk byna
f 117.000. Dit bedrag van meer f280.000
staat dus geheel los van de financiering
van het plaatselyk kerkewerk. de diaco
nale arbeid en allerlei andere vormen
van kerkewerk. Een formidabel bedrag,
waar de penningmeester van de classi
cal zendingscommissie. de heer Sprey
uit Alphen aan den Ryn en de quaestor
van de classis, de heer van de Wijngaard
uit Leiden, dankbaar voor waren.
Geldgeestelijke zaak
Om nog even bij de kerkelijke finan
ciën te blijven.- in de middagvergadering
sprak de heer J. Moll uit De Bilt, zelf
kerkvoogd en lid van de redactie van
het maandblad van de kerkvoogdijen,
over de mogelijkheden, die dc Gemeen
ten ten dienste staan om het kerkewerk
te financieren. Uit het referaat vai
heer Moll bleek, dat de tijd. dat kerke-
lüke financiën alleen een zaak vooi
gewijden waren, tot het verleden be
hoort. Er dient in alle opzichten
tussen de kerkeraden en de kerkvoog
dijen. In de tweede plaats vooral ook
■tussen kerkvoogdijen en Gemeenteleden.
In gemeenschappelijk overleg moet
worden uitgemaakt, wat plaatselijk nood
zakelijk en mogelijk is. Hierna dient de
gehele gemeente zo breed mogelijk te
worden voorgelicht. Waarom zou dit b.v.
ook niet eens kunnen geschieden in een
korte toelichting, voorafgaande aan de
kerkdienst De tijd van de kerkelyke
belasting is voorbij. Grondgedachte zij,
dat het kerkewerk door vrijwillige bij
dragen wordt gefinancierd Deze vrijwil
ligheid sluit echter niet uit, dat een be
paald percentage van het inkomen als
richtlijn wordt gesteld.
In de Kerk dienen we te Ieren ver
staan, dat geld niet alleen een materiële,
maar beslist ook een zeer geestelijke
zaak Is. Soms lijkt het een onmogelijk
heid om tegen alle taken, waarvoor de
Gemeente is gesteld, opgewassen te zyn.
Praktisch altijd is het geld voor het
kerkewerk er echter wel. Het komt er
echter alleen op aan, de Gemeenteleden
te leren geven, waar dat nodig is.
Bcroepingstverk
In dc ochtendvergadering hadden de
afgevaardigden zich vooral beziggehou
den met voorstellen, die de synode de
Kerk voorlegde, om de beroeping van
predikanten in een ietwat groter ver
band te plaatsen. Tot 1956 was de beroe
ping volledig aan het initiatief van de
plaatselijke Gemeenten overgelaten. In
1957 werd een commissie voor het be-
roepingswerk ingesteld, tot welke men
zich om advies kon wenden. In 1959 werd
het vragen van advies by het begin van
een vacature verplicht gesteld.
Deze commissie kan meestal veel be
ter overzien, welke predikant in een be
paalde Gemeente op zijn plaats zal zijn.
Het spreekt vanzelf, dat daarby reke
ning wordt gehouden met de plaatsely-
ke situatie. Op deze wjjze worden per
jaar meer dan 200 adviezen uitgebracht.
In meer dan 40* der gevallen kwam
een beroep tot stand, waarbü het gege
ven advies werd opgevolgd.
Het thans aanhangige voorstel wil de
bevoegdheid van de commissie voor het
beroepingswerk nog iets uitbreiden. Ook
bij voortduring van een vacature dient
bij ieder volgend beroep advies te wor
den gevraagd. Het wil de kerkeraden
binden om tenminste 2 van de 4 in het
advies genoemde predikanten te gaan
horen. Ook zou na aanvaarding van een
beroep verslag moeten worden uitge
bracht van de gevolgde gang van zaken-
Het voorstel bracht heel wat tongen
los. Men vreesde vooral een aantasting
Standplaatsivisseling
Deze bezwaren golden ook een voor-
el om te komen tot een regeling van
de wisseling van standplaats. Door aller
lei factoren is de „doorstroming" van pre
dikanten in bepaalde sectoren van de
Hervormde Kerk gestagneerd. Een be
trekkelijk klein aantal van de 1800 Her
vormde predikanten staat in stadsge
meenten met een dikwüls veel te groot
zielental; een zeer grote meerderheid
van het predikanrtenkorps bearbeidt de
kleinere Gemeenten,
Dit betekent, dat zeer velen, vooral
van degenen, die ouder z(jn dan 40 jaar,
bü het normale beroepingswerk nauwe
lijks kans hebben om nog eens in een
andere Gemeente te gaan werken. Toch
zal het In veie gevallen voor hun Ge
meente en henzelf verfrissend zyn, wan
neer er een nieuw begin kan worden
gemaakt. Dit Is alleen mogelyk, als tus-
predikant en Gemeente overeenstem
ming is bereikt over de wenselykheid
an standplaatswisseling.
Een nieuw voorstel wil de mogelyk-
heid om hiertoe te komen, verruimen. De
commissie voor het beroepingswerk zou
door raadgeving en overleg, met zorg
de pastorale belangen van Gemeen-
•V ,cn Predikanten, dergelyke stamd-
plaatswisselmgen kunnen bevorderen en
voorbereiden. In vele gevallen zou dit
de pastorale bearbeiding der Gemeenten
ten goede koenen.
Een voorstel, dat ook voor predikanten
de mogelijkheid tot sollicitatie wilde
ïmdei' geen instemming
Ds. Vossers. die zelf ten nauwste bij
van, d?_, hcroepingscommissie
betrokken is. leidde deze voorstellen in.
