ELWA
oudste christelijke radiostation
van Afrika viert tweede lustrum
ZOEKERS NAAR DE
WAARHEID
Een
groene
Pasen
De god van het Krahnvolk
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
Oude zekerheden
Hoe vaak hebben we het al
niet gehoord? Hoe vaak heb
ben we het al niet moeten
lezen? Het staat er weer,
zwart op wit in ..Sola Fide",
het blad van de Calvinisti
sche Studentenbeweging:
„Men kan vandaag spreken
van een duidelijke malaise
in gereformeerde kring."
Zulke woorden zijn wel vaker
gesproken. We vinden ze bij
herhaling in de geschriften
van mannen als Smytegeld
•n Comrie. in artikelen en
boeken van de Brakels. En
als we sommige mensen nu
mogen geloven dan was dat
een hoogtepunt in de kerk
geschiedenis.
Maar laten we eens zien waar
over geklaagd wordt. Het
staat er duidelijk bij: ..De
aloude zekerheden, de kracht
van overtuiging waarmee
eens werd opgetreden, waar
mee „onze groten" leiding
gaven en gevolgd werden,
schijnen op velerlei gebied
aan het wankelen te zijn ge-
Daar is de kern van ons hui
dig probleem, en niet alleen
maar is gereformeerde kring,
maar tot ver daar buiten-
Onze „oude zekerheden"
(voor de gereformeerde de
gereformeerde zekerheden,
voor de socialist de socialis
tische) zijn zoek.
Het gevolg is onzekerheid, on
rust. zoeken naar nieuwe we
gen. En voor mensen die zich
eens op zulk een vaste grond
meenden te bevinden lijkt
dat ontstellend. Ze willen met
alle geweld terug naar die
oude zekerheden.
En dat juist kan een vloek zijn
voor ons geestelijk leven.
Waarom zou het zo slecht
zijn dat we die zekerheden
kwijt zijn? Als we ze kwijt
geraakt zijn, dan zal er wel
een oorzaak voor zijn. Na
tuurlijk kan die oorzaak bij.
ons liggen, kunnen wij zelf
van Christus afgedwaald zijn.
Maar het kan even goed aan
die zekerheden liggen. Mis
schien zijn ze wel wegge
zonken onder ons. omdat God
ze onder ons weggeslagen
heeft. Misschien zijn zij ver
worden tot afgoden. waar
wij afgoderij mee bedreven
hebben.
In de bijbelse boodschap een
oproep te standhouden op de
zekerheden? Allerminst Je
zus prijst zalig wie niét zal
zien en nochtans zal geloven.
Ons leven mag niet geba
seerd zijn op zekerheden.
Tien tegen één komen die
niet van God. Juist het ver
lies ervan is een grote op
roep tot geloof. Geloof is de
enige zekerheid die God ons
schenkt. Alle andere zeker
heden kunnen een vijand
worden van geloof. Wat ve
len „malaise" noemen is een
goddelijke oproep tot beke
ring van valse zekerheden
tot geloof.
DRUKFOUTENDUIVELTJE
We nemen maar aan dat het
zetfoutenduiveltje weer een» aan
het werk ia geweest en dat de vol
gende zin in de kerkbode van de
christelijke gereformeerde kerk van
Zwolle niet precies bedoeld ia zoals
de pastor van deze kerk haar
afgedrukt zag: „Laten we de onder
linge bijeenkomsten niet nalaten en
getrouwd zijn als de Here ons
ZATERDAG 21 MAART 1964
(Van onze kerkeradetie)
Het christelijke radiosta
tion ELWA in Liberia weet
dat het gewaardeerd wordt.
Het weet dit nu meer dan
ooit. Want kwamen niet
duizenden trouwe luiste
raars uit eigen en andere
Afrikaanse landen naar de
hoofdstad Monrovia om
daar samen het tienjarig
bestaan te vieren? Dit sta
tion wist dat overigens toch
al. In de afgelopen jaren
werden brieven ontvangen
uit 107 verschillende landen.
Vele brieven stromen alleen
maar over van dankbaar
heid voor de godsdienstige
uitzendingen, maar er zijn
er ook bjj vol moeilijke
geestelijke problemen, vol
I ele luisteraars naar het christelijke radiostation ELWA in
Liberia hebben hun dank willen betuigen door een klein geschenk.
Maar tussen al die geschenken heeft een bepaald stuk houtsnijwerk
een heel bijzondere plaats in het kleine museum van dit jonge
radiostation.
Op een goede dag kwam uit het binnenland van Liberia een
negerpredikant, ds. Zawe Kpau om op zijn manier de diepe dank
baarheid te tonen van zijn Krahnstam. Hij bracht een prachtig
gesneden kop van een Afrikaanse eend.
Toen hy met de leider van het station, de heer La Hayre, voor de
microfoon stond legde hij uit tertdjl in de wildernis zijn eigen
mensen naar de uitzending luisterden waarom hij dit geschenk
aan het station kwom brengen.
„Dit", zei hij, toen hij de kop overhandigde, „was eens de god
tan onze stam. Maar de radio-uitzendingen hebben onze harten
veranderd. Vele leden van myn stam hebben ingezien dat alleen
Jezus Christus ons kan brengen bij de echte, de levende God en
daarom komen uy u deze god brengen, die geen god ia."
vragen van mensen die meer
willen weten van het Evan
gelie.
Tijdens de bijeenkomst in hel
prachtige „Centennial Pavilion"
van Monrovia haalden de leden
van de staf vorige maand nog
eens herinneringen op aan het be
gin. Het station werd gesticht
door een geloofs zending, de Soe
dan Interior Mission, een zen
ding die zich vele jaren gericht
had op pionierswerk. Het station
moest een nieuw hulpmiddel zijn
om de mensen ver weg in de
binnenlanden te bereiken met het
evangelie. En juist dezer dagen
is de zending dankbaar voor dit
radiostation, want in de afgelo
pen weken zijn alle zendelingen
uit de Soedan gezet. Maar de ra
dioprogramma's kunnen niet bui
ten de grenzen van dat land ge
houden worden, dat op het ogen
blik onder de overheersing van
de islam staat.
LIBERIA
De zending is ook dankbaar dat
het station juist niet in het land
is gekomen dat het oorspronke
lijk zendingsrerrein van deze zen
ding was. want dan had zij dit
station ook moeten overdragen
aan de islamitische overheersers.
Het was echter juist Liberia, ge
regeerd door de christelijke pre
sident Tubman, dat een zendver
gunning verleende.
President Tubman was zelf aan
wezig toen het station officieel in
gebruik genomen werd. nadat het
reeds enkele maanden met proef-
uitzendingen in de ether was ge
weest. Hij zei toen: „I find the
broadcasts of ELWA convincing,
convicting and converting Naar
mijn mening zijn de uitzendingen
overtuigend. ze bewegen tot
schuldbesef en er komen mensen
door tot bekering."
Die drie Engelse woorden heb
ben steeds geschreven gestaan bo
ven deze moderne technische zen-
dingstaak. Zij werden het Ide
aal van dit christelijke station dat
na veel moeilijkheden, werk en
spanningen eindelijk in begin '54
de eerste programma's kon uit
zenden en in mei van datzelfde
jaar door president Tubman offi
cieel geopend werd.
De kleine studie ruimte groei
de uit tot een radiodorp. dat al
spoedig radiostad werd genoemd.
De zender werd versterkt. Naast
de uitzendingen in de middengolf
ging al spoedig een kortegolfzcn-
der de ether in. Steeds nieuwe
stafleden zowel op technisch, ad
ministratief als geestelijk gebied
moesten worden aangetrokken en
weldra was er een modern radio
station midden in de jungle.
Op een klein stukje na kan ge
heel Afrika de zender goed beluis
teren. De programma's worden
dan ook in vele talen uitgezonden.
Het aantal zenduren groeide uit
tot 406 per week. 's Nachts wor
den er twee, overdag drie pro
gramma's tegelijkertijd uitgezon
den over vier verschillende zen
ders. in niet minder dan 44 ver
schillende talen waaronder na
tuurlijk Engels, Frans, Arabisch
en Portugees.
STAMTALEN
Juist onlangs werd de vierde
zender in gebruik genomen. Het
is een zender die met een kracht
van 10 kilowatt alleen maar pro
gramma's uitzendt in de stamta
len van Nigeria zelf. Deze nieu
we zender werkt nauw samen
met de regering, maar is geheel
zelfstandig en onafhankelijk in de
keuze van de programma's
De paar mensen die in 1954 het
werk begonnen, zijn reeds nu aan
gevuld tot een staf van 60. Velen
komen uit het land zelf of uit de
Kameroen, (voor Franse uitzen
dingen). maar er zijn ook Ame-
dJlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllH|
Uit aarzelend
begin groeide j
radiostad
^tiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
rikanen, Canadezen. Fransen.
Zwitsers. Australiërs en zelfs een
Nieuwzeelander. Zij zijn werk
zaam als technici, regisseurs, se
cretaressen. maar aan het sta
tion zijn ook predikanten verbon
den. Bovendien komen iedere
dag uit Monrovia nog een hon
derdtal Liberiaanse jongeren die
op allerlei manieren hulp verle
nen met de programma's, bij
voorbeeld door aan te kondigen,
om programma's in bepaalde dia
lecten te leiden en om bepaalde
nieuwsuitzendingen te verzorgen.
REACTIES
Met de uitzendingen kwamen
de reacties. In de afgelopen
tien jaar zijn uit 107 landen
brieven binnengekomennaar
aanleiding van bepaalde pro
gramma's. Alleen het vorig jaar
werden reeds in postbus 192
meer dan 115.000 brieven ont
vangen. Velen schrijven: „El-
wa is de trouwste gast in mijn
huis geworden." Of men
schrijft: Vroeger wisten we
niet eens wat er in Liberia ge
beurde. nu weten we wat er in
de hele wereld gebeurt. Maar
tussen de vele brieven die getui
gen van dankbaarheid zijn er
ook vol moeilijke problemen,
vol geestelijke vragen. Vanaf
de eerste uitzending kwamen
er ook brieven van patiënten
met vragen om medische hulp.
Het gevolg was dat er een kli
niek werd gesticht. Een dokter
en drie verpleegsters zorgden al
leen al in het afgelopen jaar
voor 18.500 mensen. Een zieken
huis met dertig bedden is op het
ogenblik in aanbouw.
SCHOOL
Er werd een school gesticht
voor kinderen van de stafleden,
maar al spoedig kwamen er ook
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllillllllllllllllllllllliillllllllllllllillllllllllllllllillllll>ll»l«»l>l»»l»
kinderen uit de omgeving zich
aanmelden. Er is nu al een voor
opleiding voor de middelbare
school en als deze kleuter- en la
gere school nog verder groeit zal
een eigen middelbare school ook
nodig worden. Er is tevens een
opleiding voor eigen technici.
Nedébland heeft een goede
naam in deze radiostad. Meer
dan duizend Philips-transistorra-
dio'S Zijn ovéral in het binnen
land van Liberia uitgezet op stra
tegische plaatsen en ook in de
omliggende landen. Vaak is zo'n
radio het centrale punt voor heel
het dorp dat naar bepaalde pro
gramma's komt luisteren.
Door de godsdienstige uitzen
dingen kwamen er uit de omge
ving steeds weer aanvragen voor
een prediker om het dorp te be
zoeken. Het gevolg is dat er een
hele organisatie in het leven is
geroepen die predikers uitzendt
naar omliggende dorpen om er
Zoekers naar de waarheid.
door B. van Gelder. Uitgave
serie Natuur en Cultuur door A.
W. Sijthof, Leiden.
Ds, B. van Gelder, leraar bij
belkennis en cultuurgeschiede
nis aan liet Coornhert-Lyceum
te Haarlem heeft een inleiding
geschreven tot „de zogenaamde
sekten godsdienstige bewegin
gen en stromingen in Neder
land." Hij bespreekt daarin dus
niet alleen geïnstituticmeerde
sekten, die meestal een zeer af
gezonderd leven leiden, maar
ook bepaalde geestelijke bewe
gingen, die geleid worden door
mensen uit de bestaande ker-
Het eerste hoofdstuk is gewijd
aan degenen die „op jacht" zijn
naar een levende gemeente. Daar
onder schaaTt ds. Van Gelder:
hernnhutters, baptisten, vrij-evan-
gelischen en pinkstermensen. Het
tweede gaat over mensen die het
uitzicht hebben op de voleinding
zoals de Zevendedagsadventisten,
apostolischen, Jehova's Getuigen
en het Zoeklicht Dan komen be
wegingen der liefde aan de orde
zoals de Möttlingenbeweging,
Youth for Christ, Leger des Heils,
en de genezingsbeweging. In de
verdere hoofdstukken (Op zoek
naar een nieuwe gemeente. Op
de grenzen van geloven en weten,
ch Oosters licht) gaat het om de
niet-, of zelfs anti-christelijke
groepen.
Over het algemeen geeft ds.
Van Gelder een objectief beeld.
Ons dunkt dat in zijn gedeelte
over de Vrije Evangelische Ge
meenten hij zich heeft laten lei
den door inzichten die daar een
generatie of meer geleden 'sterk
opgeld deden.
Het hoofdstuk over Youth for
Christ gëeft eigenlijk geen inzicht
in het Nederlandse Youth for
Christwerk, maar in het Ameri
kaanse. Het Nederlandse is zelf
standig van 1947 af en heeft een
geheel eigen en ander beeld.
Ds. Van Gelder heeft bezwaar
tegen allerlei Indelingen in ker
ken en sekten. Terecht zegt hij
dat sekten op de duur uitgroeien
tot kerken of verdwijnen. Hij
heeft echter nu toch baptisten, en
vrij-cvangelischen tot de sekten
gerekend, want dit boek wil im
mers een inleiding zijn tot sekten
bewegingen en stromingen. Wij
vragen ons af waarom.
Waarom wel de vrij-evangeli-
schen (die uit de Afscheiding
stammen) en niet andere kerken I
uit die zelfde tijd? Het gevolg van
deze indeling is dat uiteindelijk j
deze kerken, en ook christelijke I
bewegingen als Youth for Christ, I
Möttiingen. evenals de Hernnhut
ters en het Leger des Heils irf
de gedachten van de lezers op een
lijn worden gezet met spiritisten,
antroposofen, Lou-mensen, etc.
Juist omdat de kerken niet ter
sprake komen is dit niet slechts
onrechtvaardig, maar ten ene
male onjuist.
Een groene Pasen, door ds
Okke Jager. Uitgave N.V. Zo
mer en Keuning, Wageningen.
Op de hem eigen manier geeft
ds. Okke Jager in dit boekje zijn
lezers en het is te wensen, dat
dit er velen zullen zijn een ver
frissende geestelijke douche. Wars
van gemeenplaatsen, waar nodig
heilige huisjes omver schoppend,
origineel en beeldrijk dwingt hij
vol levensblijheid de haastige
mens van deze tijd tot bezinning.
Niemand, die „Een groene Pasen"
leest, kan er zomaar aan voorbij
gaan, dunkt ons.
Ds. Jager redeneert in dit
boekje veel over de dood, zoals
alleen hij dit kan doen. Maar
hij schrijft ook, dat Christus de
dood niet heeft overwonnen ten
koste van de rijkdom van het
aardse leven En daarom zegt,
aldus ds. Jager, een Paaschristen
„Ha!" tegen het leven.
teleurstellingen verwerkt en veel
hindernissen genomen hebben en
nu mag men genieten van de
zichtbare resultaten van het werk
en de toewijding en dit dienstbe
toon. Het is een periode geweest
waarin deze dienst aan de natie
gegroeid, uitgedijd en zozeer ver
beterd is dat Radiostad nu een
centrale plaats heeft in het werk
dat geleid heeft tot de godsdiensti
ge. opvoedkundige, sociale en cul
turele vooruitgang die het land
geboekt heeft. Hij besloot met de
woorden: „U kunt zeker zijn van
onze voortdurende steun en be
moediging, opdat u nog beter in
staat zult zijn ons land te die-
op zondag kerkdiensten te hou
den. Zowel blanke zendelingen als
Liberiaanse predikers gaan er
iedere zondag op uit. Door hun
prediking is in menig dorp reeds
een zelfstandige kerkelijke ge
meente ontstaan.
PRESIDENT
President Tubman was aanwe
zig en sprak bij de openings
plechtigheid. Hij was er ook weer
toen vorige maand het tweede
lustrum werd gevierd. Hij zei:
„Wij voelen ons één met de lei
ding en het personeel van ELWA
in Radiostad. die het eerste chris
telijke radiostation en radio-on
derwijsprogramma vertegenwoor
digen. nu zij hun tiende verjaar
dag vieren. Het is een periode ge
weest waarin geloof en zweet vele
moeilijkheden overwonnen, veel
Streven naar politieke oplossing in Zuid-Vietnam
Is het al te laat voor een nieuw begin
WAT GAAT er In Zuld-Vlet-
nim gebeuren? Dat was de
vraag, die we vorige week in
deze rubriek stelden. Een af
doend antwoord kan er nu nog
niet op worden gegeven. Want
president Johnson heeft na de
terugkeer van zijn minister van
defensie. McNamara. slechts
medegedeeld, dat de hnlp aan
Zuid-Vietnam ral worden ver
groot. Hieruit kan men lezen,
dat Amerika nog helemaal niet
van plan Is, zich uit dit veelbe
zochte land terug te trekken.
Maar men mag er ook uit op
maken, dat er op liet ogenblik
nog geen plannen bestaan om de
oorlog ook tot Noord-Vietnam uit
te breiden. En dit laatste is een
geruststellende gedachte na de
geruchten van de afgelopen we
ken. als zouden de Verenigde
Staten op het punt staan, de op
slagplaatsen en aanvoerlijnen
van de communistische guerril
la's In Noord-Vletnam te bom
barderen. Hoe men de kracht
var de vijand wil breken ls niet
helemaal duidelijk geworden.
Blijkbaar wil men In Washing-
i de strijd te lokalii
Oplossing
Zuid-Vietnam beslissend worden
verslagen. Lukt het echter niet,
dan ziet de toekomst van dit
land er somber uit.
de regering van premier Nguyen
Khanh. Zuijl-Vietnam een gezon
de politieke, economische en mi
litaire basis te geven, zodat dc
communisten niet alleen tot
staan gebracht maar ook versla
gen kunnen worden. Dit betekent,
dat men in Zuid-Vietnam een po
litieke oplossing wil bereiken,
hetgeen slechts mogelijk zal zijn.
als de regering in Saigon er in
slaagt, de gehele bevolking ach
ter zich te krijgen. En dit kan
op zijn beurt pas worden ver
wezenlijkt. als de regering te Sai
gon de gelegenheid krijgt. de
Zuidvietnamezen te bewijzen, dat
het de moeite waard is, zich te
gen de communistische infiltra
ties te verzetten.
En wanneer het eindelijk zo
ver is, dan bestaat er een reële
kans, dat de communisten ln
Zuid-Vietnam er niet alleen een
is tussen regeringstroepen en uit
Noord-Vietnam geïnfiltreerde re
bellen. Het is een bekend feit.
dat ook vele Zuidvietnamezen
actief deelnemen aan de onder
grondse strijd tegen de regering
in Saigon. En het is juist de
strijd tegen deze teleurgestelde
mensen, die op de een of andere
wijze de kant van de commu
nisten gekozen hebben, waar
door de regering in Saigon ten
slotte in een bijzonder lastig par
ket terecht is gekomen. We za
gen dezer dagen een foto. die
genomen werd in een Zuidvietna-
mees dorp, waar regeringstroe
pen honderden mannen gevan
gen hadden genomen omdat zij
van het verlenen van hulp aan
Deze mensen worden bepaald
niet zachtzinnig behandeld en
als zij niet worden terechtge
steld, dan belanden zij toch in
elk geval in een gevangenen
kamp. Hun vrouwen en kinderen
zien zij voorlopig niet terug,
ook ai hebben zij niets gedaan.
Onthullend
Of de foto zien we hoe een
Zuidvietnamese soldaat een
vrouw tegenhoudt, die met een
kind op haar arm en een kleine
jongen aan haar hand haar man
achterna wil lopen, die door de
regeringstroepen wordt wegge
voerd. Het is duidelijk, dat een
dergelijk optreden in de dorpen,
waar de communisten zijn ge
ïnfiltreerd en de bevolking meer
uit vrees voor de guerrilla's dan
uit sympathie voor hen handelt,
veel kwaad bloed zet. Dit is niet
de manier om een oorlog te win
nen, ook al zal men van de zijde
van de regeringstroepen bewe
ren. dat zich talrijke rebellen
van de Viet Cong onder de ge
vangenen moesten bevinden. Zo
lang zonder pardon dorpen wor
den platgebrand, waar zich rebel
len hebben schuilgehouden en
zich tonelen blijven afspelen,
waarvan genoemde foto op ont
hullende wijze getuigt, vecht
men in Zuid-Vietnam voor een
verloren zaak.
Alleen wanneer de Zuld-Vist-
namese autoriteiten er ln sla
gen, het vertrouwen van deze
mensen te (her) winnen, bestaat
de mogelijkheid, dat de kansen
ln de bloedige strijd keren.
Tijd en geld
Uit de verklaring van president
Johnson mag wellicht worden op
gemaakt, dat het nieuwe bewind
van generaal Nguyen Khanh oog
heeft voor dit grote probleem,
dat de positie van de regering
haar strijdkrachten onder-
of generaal Khanh nog gelegen
heid zal krijgen, zijn goede be
doelingen in daden om te zetten.
En men houdt rekening met de
mogelijkheid dat onder aller
lei invloeden van buiten in
de Zuidvietnamese hoofdstad
Saigon een drastische en drama
tische stap wordt voorbereid.
doen wat mogelijk
regering van premier Khanh in
het gehele land populair te ma
ken. Dat zal veel geld kosten,
want er valt in Zuid-Vietnam
heel wat schrijnende armoede te
bestrijden. Wat de Amerikanen
samen met Khanh en diens me
dewerkers willen ondernemen is
dan ook niet van vandaag op
morgen te verwezenlijken. Het
zal ook veel tijd kosten. Van
groot belang is echter, dat er
een nieuw begin wordt gemaakt.
De politiek van Ngo Dinh Diem.
die er op neerkwam, dat de be
volking van de dorpen in zgn.
„hamiets" bij elkaar ging wonen
om beschermd te zijn tegen com-
munistische aanvallen, was tot
mislukken gedoemd.
Terugkeer naar normale om
standigheden, gepaard gaande
met nieuwe militaire krachtsin
spanningen om de bevolking te
beschermen tegen rode chanta
gepogingen. is een eerste ver
eiste.
Te laat
Voor velen is het echter de
vraag, of het hiervoor thans niet
te laat is. Men vraagt zich af,
Men verwacht nl. een nieuwe
militaire staatsgreep, die niet al
leen gericht is tegen de persoon
van generaal Nguyen Khanh,
maar ook tegen zijn politieke
doeleinden. Deze greep naar de
macht zou tevens een slag in
het gezicht van de Amerikanen
zijn, omdat zij bedoeld zal zijn
als een poging, Zuid-Vietnam te
neutraliseren, zoals reeds ge
beurd is met Laos en wellicht
binnenkort ook het geval zal zijn
met Cambodja.
Het ls mogelijk de vrees voor
weest, die generaal Khanh en de
Amerikaanse regering er van
weerhouden heeft, drastische
maatregelen te nemen om zo
snel mogelijk een eind te kunnen
maken aan het verslechteren van
de situatie in Zuid-Vietnam.
Amerika
Voor de Amerikaanse regering
en uiteraard niet voor haar al
leen staat in Zuid-Vietnam
veel op het spel. Als zij er in
slaagt verbetering in de situatie
in dat land te brengen, zonder
de oorlog ook tot Noord-Vietnam
uit te breiden, behoeft zij in
eigen land geen moeilijkhe
den te verwachten. Slaagt de
nieuwe opzet niet, waarvan pre
sident Johnson dezer dagen mel
ding maakte, dan ziet het er bij
de presidentsverkiezingen (die
pas in november worden gehou
den) niet best uit voor de De
mocratische partij. En wat er
ger is: voor Zuidoost-Azië zou
een communistische overwinning
in Zuid-Vietnam rampzalige ge
volgen hebben. De derde moge
lijkheid is een staatsgreep, die
gericht is op neutralisering van
Zuid Vietnam, waarvan we al
melding maakten.
Het zou een enorme klap zijn
voor het Amerikaanse prestige
met name in Azië. En het zou
koren op de molen zijn van ge
neraal De Ganlle. De ontwikke
lingen in het vroegere Frans
Indochina sedert het „vredesak
koord" van 1954 hebben echter
geleerd, dat dc politiek van Dc
Gaulie geen uitkomst biedt, doch
slechts op uitstel van executie
neerkomt.
