Open gesprek met auteur
van „Honest to God""
DS.DIEKERHOF UIT
FUNCTIE ONTHEVEN
Een kanttekening
Dr. Robinson
Een woord voor vandaag
Stap van prinses druist
in tegen de historie
ZATERDAG 29 FEBRUARI 1964
VETTE EN MAGERE JAREN IN
HET ECONOMISCH LEVEN
j_JET CENTRAAL PLANBUREAU heeft de vorige week de nodige opschud
ding veroorzaakt. In de eerste plaats door te voorspellen, dat de werk
loosheid tegen bet eind van het jaar tot 49.8W man zou kunnen oplopen. In
de tweede plaats door te zeggen, dat het niet uitgesloten is, dat de werkloos
heid in 1965 met meer dan 58.000 man zou kunnen stijgen. En dat alles als
gevolg van de huidige loonexplosie en de bierdoor in bet leven geroepen ket
tingreactie op economisch en monetair terrein.
Korter en duidelijker gezegd: wij moeten rekening houden met de mogelijk
heid dat het in 1965 minder goed zal gaan, dat er een terugslag zal komen
zoals wij die ook in 1957 gehad hebben. Toen daalden de consumptie en de in
vesteringen. toen steeg de produktie veel langzamer dan in 1956 en toen liep
de werkloosheid sterk op.
Menigeen zal bij het lezen het schrikbeeld van een crisis voor zich zien op
doemen. Wij geloven dat dit niet juist en ook niet nodig is. Wij hebben na
de oorlog geen echte crisissen gekend en voor echte crisissen zullen wij ook
wel gespaard blijven.
Wij leven echter niet in een ideale wereld met louter zonneschijn. Tijden van
grote bedrijvigheid zullen dan ook'wel blijven afwisselen met tijden van wat
minder grote bedrijvigheid.
Voor de laatste oorlog waren de fluctuaties in de economische activiteit zeer
groot Het was zelfs zo, dat die schommelingen zich om de 8 a 10 jaar voor
deden. Men pleegt deze regelmatige fluctuaties in ons economische leven de
conjunctuur te noemen.
Die conjunctuur kunnen wij op beeldende wijze met een golvende lijn illustre
ren. Het opgaande deel van die lijn is dan de fase van de expansie of hausse.
Geleidelijk aan wordt in die tijd de werkloosheid minder tot het ogenblik dat
nagenoeg allen aan het werk zijn. Verder zien wij in die tijd de prijzen en
lonen stijgen maar ook nemen de investeringen en de consumptie toe.
Het bovenste punt van de golflijn markeert de crisis. Door een of andere
oorzaak wordt het vertrouwen geschokt en wij gaan dan langzaam maar zeker
bergafwaarts: de investeringen, de inkomens, de werkgelegenheid dalen. Wij
zitten in de fase van de depressie of baisse. Op een gegeven ogenblik is het
laagste punt bereikt en wij gaan hetzij automatisch, hetzij door het in
grijpen van de overheid weer naar boven, de hausse in.
Dit beeld was vóór de oorlog klassiek. De zwartste bladzijde uit de conjunc
tuurgeschiedenis is de baisse na 1929 die ruwweg tot 1936 duurde. Het was
een tijd van ellende die zeer diepe wonden heeft achtergelaten.
Na de oorlog hebben wij nog wel inzinkingen gehad, maar het waren beschei
den inzinkingen: in 1952 en in 1957. Deze lichte recessies waren beide een
gevolg van een expansie, die in een overbesteding uitliep. Na de recessies
volgde echter weer spoedig een nieuwe krachtige expansie waardoor de ge
hele naoorlogse ontwikkeling zich eigenlijk als een ononderbroken hausse
voordoet, vooral omdat het inkomen, na een korte onderbreking, is blijven
stijgen en wij het steeds iets beter kregen.
Heel duidelijk zien wij deze golfbeweging in de werkloosheid en de vraag
naar arbeiders terug. In 1951 steeg de werkloosheid plotseling van 70.000 tot
140.000 arbeiders in het midden van 1952. De vraag naar arbeiders daalde in
1952 tot 20.000 man.
In 1953 gaat de werkloosheid zakken tot in 1956 het laagste punt met 35.000
man werd bereikt. Tezelfdertijd steeg dat jaar de vraag naar arbeiders tot
110.000 man. In 1957 komt de omslag met een sterke stijging van de werk
loosheid tot 110.000 man en een daling van de vraag tot 40.000 man. Maar ook
deze terugslag wordt overwonnen, waardoor de werkloosheid in 1961 een
niveau van 30.000 werklozen bereikte en de vraag naar arbeiders rondom
de 120.000 schommelde.
Maar ook de cijfers van het nationale inkomen vertellen ons wat er
hand is. Het reële nationale inkomen, waarin de invloed
is uitgeschakeld, was in 1956 32 miljard gulden, in 1957 32,6 miljard gulden
en in 1958 32,4 miljard golden. In 1959 komt de sprong naar 34,6 miljard gul
den en in 1962 is het bedrag tot 39,8 miljard gulden gestegen.
Feitelijk is de schommeling die het nationale inkomen laat zien, de belang
rijkste aanwijzing voor het verloop van de conjunctuur. Begeleidende ver
schijnselen zijn dan de werkloosheid, de lonen, de prijzen, de consumptie, de
investeringen.
De zeer matige terugslagen in de na-oorlogse conjunctuur zijn aan verschil
lende factoren te danken: aan de ingebouwde stabilisatoren en aan het be
wuste conjunctuurbeleid van de overheid.
Onze economie is krachtiger dan voor de oorlog doordat het nationale inkomen
bij een teruggang niet zo'n grote aderlating kan krijgen. Wij hebben bijv. de
werkloosheidsuitkering en een aow, waardoor werklozen en ouden van dagen
ook bij een inzinking een vast, zij het kleiner inkomen hebben. De economie
is door deze ingebouwde stabilisatoren stabieler geworden.
Maar minstens even belangrijk is het bewuste overheidsbeleid. Conjunctuur-
beheersing is vanzelfsprekend geworden met een geheel arsenaal van midde
len: om de economie te remmen in de hausse en om de economie te stimule- Staten zal gaan, omdat de discussi
len in de baisse (zoals uitvoeren van openbare werken, fiscale tegemoetko- d.aar ook op een veel hoger niveau
ming aan ondernemers, verlaging van de rente, verlening van subsidies). gevoerd dan in zijn eigen land,
Het is geheel in deze lijn dat het Centraal Planbureau in zijn centraal econo- pr0f dr.
misch plan 1964 aan bet slot zegt, dat de economisch-politieke doelstellingen
Bescheiden man won de harten
John A. T. Robinson is een be
scheiden man. Zo leerden tenmin
ste ongeveer honderd Nederlan
ders hem gisteravond kennen. Hij
bleek ook een man te zijn die met
aandacht kon luisteren naar zijn
kritici en steeds een weerwoord
klaar heeft. Wie deze anglicaanse
bisschop van Woolwich, die zo
veel stof deed opwaaien en zoveel
pennen in beweging bracht door
zijn boekje „Honest to God" aan
gezien had voor een radicale the
oloog, ontdekte gisteren dat hij
een volkomen verkeerde indruk
had. Meer dan iets anders be
toonde hij zich een pastoraal be
wogen mens te zijn, gegrepen
door de opdracht om het evange
lie te vertalen in de woorden en
het denken van vandaag.
Hij zal enkele dagen in Nederland
doorbrengen. Zo sprak hij vanmiddag in
Den Haag voor de landelijke bijeen
komst van de Oecumenische Leergang
en zal hij morgen voorgaan in een oud-
katholieke kerkdienst te Rotterdam.
Op deze eerste avond van zijn bezoek
aan ons land ontmoette hij gisteren
een gemengd gezelschap van theologen
«n leken, die met aandacht zijn boek
gelezen en besproken hebben. Zij wer
den in de gelegenheid gesteld om vra
gen te stellen naai- aanleiding van het
boek van deze bisschop en ook te vra
gen naar de implicaties van dit ge-
enkele dagen
in ons land
(Van onze kerkredactie)
Dr. J. M. van Veen deelde mede dat
het boek ook in Nederland een bestsel-
lier is geworden. In de maanden decem
ber en januari werden er meer exem
plaren van verkocht dan van enige
de prijsstijging dere pocket. Reeds zijn 55.000 ex
plarcn verkocht. Het speciale nummer
van het blad „Wending" dat onder de 1" niet mis te verstane woorden zette
naam „Open kaart" verscheen heeft d.''- Robinson uiteen :at het nimmer
reeds een oplage gehad
exemplaren.
Eerlijk gaf dr. Robinson toe dat hij
nog maar weinig tijd aan deze vraag
heeft kunnen besteden. Vanaf het be
gin heeft hij zich vooral bezig moeten
houden met de kerkelijke mensen, die
zeer fel afwijzend vooral in Enge
land gereageerd hebben. Hij moest
niet laten zien hoe radicaal, maar hoe
orthodox, of misschien hoe traditio
neel, hij nog wel wilde zijn.
Maar heeft dit boekje en het debat
dat volgde nu consequenties voor het
kerkelijk leven, vroeg prof. Hoeken
dijk nog. Dr. Robinson vertelde dat hij
honderden brieven heeft ontvangen van
niet-theologen en vaak van mensen die
aan de rand van de kerk leven. ~ij
hebben hun inzichten naar voren ge
bracht en hij hoopt een dezer dagen
een honderdtal van deze briefschrij
vers een weekend bijeen te brengen,
omdat uit deze brieven gebleken is dat
da kerk op de vragen van deze mensen
vaak toch geen antwoord heeft.
Scandalon
Het was de gereformeerde predi- j
kant dr. H. M. Kuitert die vooral pro-
beerde om de kern van de discussie j
ouer het boek en van de vragen die
leven bij velen te raken. Hij vroeg: j
U schreef ook geloofwaardig en onge-1
loofwaardig. Maar is het evangelie
niet ongeloofwaardig, dat toil zeggen:
1.1 „De Grieken een dwaasheid, een
i-1 scandalon".
21.000
Bisschop Robinson hield geen inlei
ding. Als aanloopje bij de beantwoor
ding van de eerste vraag deelde hij
alleen maar mede dat naar zijn in
zicht de discussie naar aanleiding
van zijn boekje (in het Nederlands
maar 160 pagina's) in Nederland die
per en met beter begrip gevoerd was
dan waar ook ter wereld, in ieder ge
val veel beter dan in Engeland zélf.
De bisschop zag wel uit naar de ont-
Hoekendijk
GKASM AAIMACIIINF.M slijpen-reparéren ÜttDHEDK MEENT 116 - RÓTTFRDAW
Staatssecretaris achter cis. Bos?
schrijft als hij het heeft
over de dwaasheid van het kruis.
Het probleem is echter dat de mo
derne mens bij de kerk valt over een
heleboel andere dingen, lang voor hij
dat struikelblok bereikt heeft. „Ik pro
beer het evangelie niet te verkopen ten
koste van welke prijs dan ook", was
zijn antwoord. En hij vervolgde: „Mijn
probleem is hoe ik een geïntegreerde
christen kan zijn en het echte evange
lie kan prediken opdat de mensen ge
confronteerd kunnen worden met het
echte struikelblok in het evangelie.
Hij of Het
Een groot aantal andere onderwei-
pen kwamen nog ter sprake, maar te
gen het einde van de avond kwam dit
aspect toch weer aan de orde. en op-
- TT* - nieuw door een vraag van dr. Kuitert
vraag stelde. Hij wilde die de bisschop met klem vroeg te ant-
- Ti. woorden of hij God zag als een Hij.
Wat is de dwaasheid van het kruis0
Heeft dat ook te maken met het feit
dat Christus voor ons stierf aan het
kruis en was er een leeg graf op Paas-
morgen?
Juist op dit punt blijkt het boekje
van de bisschop toch wel heel verschil
lende interpretaties toe te laten. Ook
van rooms-katholieke zijde (door prof.
Smits» werd ditzelfde naar voren ge-
Deze vragen, zei dr. Robinson, zijn in
Engeland ook gesteld, vooral vanuit de
evangelische (of orthodoxe) vleugel van
de kerk, cn vaak op een wijze uanruil
bleek dat men het antwoord eigenlijk
wel wist. Met sterke nadruk stelde hij
dat het hart van de verhouding van
Jezus Christus tot de Vader is de Abba-
Avondmaal
(Van onze kerkredactie)
De vraag: „Wat wil bisschop
Robinson eigenlijk met zijn Honest
to God?" werd misschien gister
avond bet best beantwoord door
diens vrouw. Er was een vraag
gesteld over de liturgie en natuur
lijk kwam daarbij het Heilig
Avondmaal ter sprake, dat, zoals
dr. Robinson zei, zo ver verwij
derd is van onze gewone avond
maaltijd.
Mevrouw Robinson vertelde toen
hoe zij in haar gezin geprobeerd
heeft deze kloof tussen het sacrale
en het dagelijkse op te heffen. In
een bewuste poging om de kinde
ren iets te laten begrijpen van 0e
kern van het Heilig Avondmaal
is zij bijzondere aandacht gaan
schenken aan de avondmaaltijd op
zaterdag, opdat juist deze avond in
meer dan eén opzicht een voorbe
reiding voor de zondag zal zijn.
Zij zorgt er voor dat de maaltijd
een feestelijk karakter draagt. Er
wordt tevens wijn en brood rond
gedeeld. niet om het liturgische
maar wel om het feestelijke karak
ter van de maaltijd te accentueren.
Het is tevens het moment dat ge
hele familie samen bijbelstudie
doet. en samen bidt voor eigen no
den en die van anderen. De avond
wordt dan gezamenlijk heel nuch
ter doorgebracht met spelletjes
Schep iets in het gewone dage
lijkse leven, dat getuigt van het
evangelie, een beeld is van wat
dat evangelie ons leert,
gedachte.
Bisschop Robinson voegde er aan
toe dat veel van de liturgie in de
kerk volslagen zinloos is voor de
ceremonie geworden. Niets aan het
Heilig Avondmaal herinnert meer
aan een echte maaltijd. Hij was er
dan ook een voorstander van dat
weer in de huizen van de gelo
vigen het Avondmaal gevierd zou
worden, opdat er weer een band
komt met het dagelijks leven.
„Uiv knecht" noemt koning Salomo zichzelf in het magistralt
gebed, dat hij uitspreekt bij de officiële ingebruikstelling var
de tempel in Jeruzalem. ,,Uw knecht", die spreekt namens hei
volk, die bij God pleit voor Israël, als het heeft gezondigd er
andere goden afgoden de voorkeur geeft boven zijn eiger
en de enige God. De knecht van God, de knecht van het volk...
Het is een leven van een totale dienstbaarheid, een koninc,
waardig. Een voortdurend pleidooi om de relatie tussen God
en mens, die steeds weer door de mens wordt verbroken, in
stand te houden en te herstellen. Wie denkt, als hij dit leest
niet aan die andere knecht, de lijdende Knecht des Heren, Dii
niet schold als Hij werd geslagen en Die, toen de kruisdooó
Zijn deel werd, de Vader bad voor de moordenaars: VergeeJ
het hun, want zij weten niet wat zij doen". Hij, de Zoon de
mensen, Die onder ons heeft gewoond en Die Zich in alle
solidair toonde met de mensen. Die hen steeds weer opriep
met al hun lasten en zorgen bij Hem te komen om genezint
te vinden. Hij, de Knecht des Heren, Die de wil des Vaders deec
tot het allerbitterste einde. Koning Salomo breidt, als hij zijr
gebed beëindigd heeft, zijn handen uit naar de hemel en ze
gent het volk, Jezus Christus toont de Vader Zijn doorboordt
handen en God aanvaardt Zijn offer: zegenende handen bren
gen eeuwig behoud voor mensen, die zich willen scliikker
onder die handen.
Wij lezen vanavond: Johannes 8 vers 31 tot en met 47.
Morgen lezen wij: Johannes 8 vers 48 tot en met 59.
SGP telegrafeert Vorstin:
radicaal of niet
Vader verhouding. Het gaat dus uitein- schapen,
sche grootheid, maar een Vader die ons
wil ontmoeten, uitdagen en ons vragen
stelt
Ik hoop, zei dr. Robinson nog. dat ik
deze kern van het evangelie niet ver
worpen heb. Het gaat mij er juist om
hoe wij deze realiteit onder woorden
kunnen brengen, hoe we het feit dat
God in de geschiedenis handelt in woor
den kunnen vangen.
Een van de aanwezigen klaagde
nog aan het slot van het gesprek met
dr. Robinson dat zo weinig mensen
van buiten de kerk hebben
geerd in- Nederland. Volgens de bis
schop lag dat in Engeland anders.
Alleen is het hem opgevallen dat
vooral van humanistische zijde vaak
gereageerd werd zoals van funda
mentalistisch christelijke zijde, dog
matisch en zonder de bereidheid om
mee te denken, sprekend van uit een
eigen onaantastbare zekerheid.
Telkens weer tijdens dit gesprek
dat tot half elf werd voortgezet, be
klemtoonde bisschop Robinson dat
hij niet origineel had willen zijn. Eer
lijk gaf hij toe dat hij de inzichten
van mannen als Bonnhoefer, Til-
lich en Bultmar.n had gebruikt waar
hij ze kon gebruiken om duidelijk te
maken wat hij had te zeggen. „Mijn
boek", zei hij nog. „heeft meer te
zeggen over de situatie op de markt
dan over de kwaliteit van het pro-
dukt." Het gesprek van gisteravond
onderstreepte die eerlijke bekente
nis. Dat heeft veel verwarring ge-
i parlcmcntsredactie)
kundig Gereformeerde Partü, die te
Utrecht is gehouden, heeft een telegram
gezonden aan hjvl de Koningin, waarin
de vergadering haar aanhankelijkheid
betuigt, maar waarin zjj tevens uitdruk
king geeft aan haar verontrusting en be
zorgdheid over de stap van prinses Irene,
„welke zo indruist tegen de historie van
ons land, toen onder de leiding van uw
doorluchte voorvaderen ons volk werd
verlost van de machten van Rome en
Spanje." De vergadering bidt de vorstin
„Gods onmisbare zegen en genade toe
om in het voetspoor der Reformatie ons
volk te mogen voore-aan in gehoorzaam
heid aan Gods woord."
I De vergadering stond onder leiding van
partijvqorzitter ds. H. G. Abma, wiens
openingsrede was getiteld „Zonen van
hetzelfde huis" In zijn rede liet hij uit
komen, dat het vertrouwen van velen
is gevestigd op „des mensen kind. bij
hetwelk geen heil is". Men stelt zijn
hoop op de V.N., die echter geen huis
zijn waar de volken als broeders samen
wonen, doch veeleer een huis. waar de
geest van Kain de broedermoordenaar
heerst. Men klemt zich vast aan het
kernstop-verdrag of aan de tweespalt
tussen de Sowjetunie en China, terwijl
het juist nuchtere politiek.is om met de
ergste eventualiteiten rekening te hou
den. De dood van president Kennedy
heeft er ons weer aan herinnerd, dat men
op prinsen niét moet betrouwen.
In het vervolg van zijn rede gispte
ds. Abma het eenheidsstreven op ker
kelijk en staatkundig gebied, er op wij
zend dat daarbij het kostbare goud, doen
de reformatie aan het licht gebracht, ver
donkert. In dit verband memoreerde hij
ook de overgang van prinses Irene, die
zelfs door officiële prot. christelijke
woordvoerders is voorgesteld als een
overgang van het ene vertrek naar het
andere zonder dat men een ander dak
boven het hoofd kiest.
Wat is dat voor een „bekering", die
dclijk om die geheel persoonlijke
houding van ons tot God. In en door
Zijn leven hebben wij toegang
Vader. Dit staat in het evangcli
het gesprek is begon-
we verwachten, in het ver
volg een ruimhartig standpunt
innemen tegenover de legerpre-
dikanten. die het inzake de kern-
Ruim standpunt
van minister
Projectie
de voornaamste reden zijn ge'
stond achter het kernwapenrappoi
meende volledig I
daarover openlijk
(Van onze parlcmcntsredactie) ''"verieden^-eek
hof in „Elseviers Weekblad''
Ma:
legerpredikant in de steek had gelaten,
de hóofdlegerpredi- Hij zou hem namelijk hebben verzocht j brengen.
i-leger-vooralsnog de opleiding niet te wijzigen, de bereiken:
predikanten, die met het kernwapen-rap-omdat dit politiek niet haalbaar
port instemmen en er in diensttijd ook Tegenover „Trouw" heeft de h<
,'ilien ^wijgen,|
veel besproken rapport van de j
synode der Ned. Hervormde ikant, ds. b. a. Bos, dat
Kerk. Hoewel men van de zijde 1
van het ministerie in het geheel
geen inlichtingen wenste te ver- Se'ïylfoSe móïït aa.,
schaffen, kan men moeilijk tot windsman volledig de
een andere conclusie komen als be hoofdlegerpredikant me net
j pageren van het verzet tegen de ken
men kennis neemt van de woor- wapenjng onder dienstplichtigen"
den. die minister P. J- s. de toelaatbaar heeft genoemd, omdat
Rnttpr doende „de kracht van onze krijgsmacht staatssecretaris in elk geval
rtoiier- van hinnpm.i» won" -»-
„schandelijk verzinsel'
opgeroepen, j noemd. hetgeen op zijn beurt de heer
dat de be- Lunshof weer niet neemt. „De stukken
deelde van liggen vóór ons en indien de heer Haex
an memorie is. knn hij ze in
schrijft hij in het laatste num
mer van „Elseviers WeekbladWe
hebben reden om aan te nemen, dat de
de moeilijkheid is dat de;
geheel persoon: :jke verhouding tussen
zijn God onder woorden
t worden. Deze verhou-
j het ware geprojecteerd
orden opdat wij het doorvertellen
eet de heer Luns- kunnen aan anderen. Op verschillende
n doet de bijbel dat Maar de
loeilijkheid is. dat als wij hel
onder woorden proberen te gaan
ns juist het omgekeer-
maken de zaak er voor
alleen maar moeilij-
heer Haex ker door. Maar we moeten vasthouden
God die handelt, geen stati-
nen en, wat Nederland betreft, reeds
tot doorgaande bezinning uitgegroeid.
Uiteindelijk beantwoordde bisschop
Robinson niet de vragen; hij kwam
naar Nederland om even met de Ne
derlanders mee te denken over de ver
taling van het evangelie in onze
woorden, onze beelden, ons denken.
Beroepins.swe.rk
NED. HERV. KERK
zich voltrekt gelijk een werk in de
duisternis, zo vroeg de predikant. Na
een waarachtige bekering roept men zijr
burinnen en vriendinnen bijeen om sa
men blij te zijn! Bijzonder speet het ds
Abma, dat de SGP meestal alleen staal
wanneer principiële punten aan de or
de zijn. Het is zelfs zo, zei hij. dat de
a.r.-partijleiding nog wel eens een knip.
oogje geeft in de richting van de P.v.d.A,
„Zo is het"
Scherpe kritiek oefende de voorzitter
op het feit, dat geen strafmaatregelen
zijn getroffen tegen de makers van het
televisie-programma „zo is het toevallig
ook nog eens een keer", hetgeen vol
gens artikel 36 N GB toch dure roeping
Nadat ds. J. van der Haar en ds. J. C
van Ravenswaay als hoofdbestuursleden
waren herkozen, bracht ir Van Dis het
jaarverslag waaruit o.ni. bleek, dat het
aantal kiesverenigingen met vier is ge
stegen, zodat het totaal van 300 werd
overschreden. De penningmeester heeft
een batig saldo.
Eind vorig jaar heeft het hoofdbestuur
een bespreking gevoerd met de predikan-l
ten Tukker en De Gier en mr. De Heer
over de (gelaakte) voorkeurstemmen-
actie bij de laatste verkiezingen. De be-
sprekingeri met hen zullen worden voort-
Op de volgende vergadering zal de
n het partijstandpunt ten aanziet
,het internationalisme, de Europes
integratie en de supra-r-i;*- - 1
gemaakt. Zo licht leidt dit ook
het gebruik maken van de televisie,
voerde het hoofdbestuur tegen een voo
stel uit Rotterdam aan.
Ds. P. den Duyn
overleden
Tholen: E M. Bak- kant ds. P den Duyn. Deze predikant
anvaardde in 1909 het ambt in Ooster-
ijk. Tien jaar later ging hij officieel
iet emeritaat om de hervormde recht-
Ter Aar. Leerbroek, j 'innige evangelisatie „Christendom" te
Vlist en voor Waspik: E. Enschede te kunnen dienen. In 1933
•d hij opnieuw bevestigd te Rijsoord
in 1937 ging hij met emeritaat.
Aangenomi
ker. kand. te Randwijk;
broek: G. Voordijk, kand.
Beyerland.
Bedankt
Polsbroek
M. Bakker te Randwijk; bedankt
Kamperveen (loez.t, Goedereede, Eethen
en Drongelen, en voor Lexmond: G
Voordijk, kand. te Oud-Beyerland. voor
Ederveen itoez.i: J Vos te Riissen.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Tholen: D. Slagboom te
lirk.
GEREF GEMEENTEN
Tweetal te Yerseke: A. F Honkoojj te
Goes en A. Vergunst te Rotten
Beroepen te Dordrecht: K. de Gieu te
's-Gravenhage.
Bedankt voor Vlissingen
ren te Rijssen. -
"aarversadering van
NCR(eis)V op
7 maart
De Nederlandse Christelijke Reisver-
Haa- eniging houdt zaterdag 7 maart in hel
Berghotel te Amersfoort haar jaarlijkse
algemene vergadering,
in de Behalve een bespreking over de ji
-slagen en het reisplan 1964
rik 328,26, Kerkwerve 1987,50. Noord- l nrof. dr.
Scharwoude 1936. Moerdijk 203.80. J Hoevers u
Oud Beijerland 496,85, Scharendijke Bovendien
705. Sommelsdiik 847.50, Streef- I zien in tv
kerk 1410. Zierikzee 1195.70. De to
tale opbrengst van 475 lokale comité's
was 345.399.33. In 1962 was dat
294.039.96.
Meulenbeld uit Delft
Gouda zijn herkiesbaar.]
rroet de vergadering voor-
vacatures ter uitbreidinf
het bestuur. Ook zal in het college
vertrouwensmannen moeten worden
de vacature van wijlen ds
Veldhuizen.
Jong donderdagvond in o i
dam heeft gesproken. In antwoord dere beschouwing
op vragen zei hij nadrukkelijk,
dat hij niets over de legerpredi- heeft
binnenuit wordt uitgehold". Bij na- standpunt
raagstuk sympathiseert.
HPM- kennelijk
standpunt ingenomen. Het
alle schijn van. dat hij instemt
■HBUi het
de hoofdlegerpredikant
kanten heeft te vertellen, dat er met de door dc hervormde synode ge
huldigde opvatting, dat de overheid
heeft te doen dan
even ha
de militairen te j
de wij-
aarop hij het Evangelie brengt.
vrijheid is in de verkondiging van i t a
Gods Woord en dat hij zich als kerken gelegenheid geven haar
overheidspersoon ver verwijderd if"
wil houden van uitspraken over ze waarop hij het Evangel
kerkelijke zaken. De leiding van uitsluitend verantwoording schuldig j
J m a Uor.mrmdo k'prlr hppft de kerk- waa«"van hij ambtsdrager is.
de Ned. Hervormde K-erk neert AUgen zijn kcrk kJ?n t
Kortgeleden heeft hij het hoofd
van de legerpredikantenopleiding te
lefonisch meegedeeld, dat hij geen
vergadering met de predikanten in
zijn gewest mocht houden. En dezer
dagen dus na de „schrobbering"
van de heer Lunshof kreeg ds.
Diekcrhof van de staatssecretaris be
richt. dat hij van zijn functie als
hoofd opleiding is ontheven.
Over zijn toekomstige positie zal
JJR zijn va
n die momenten in het leven i
dat
daar nu zo vierkant ingetuind? De weg naar wijs
heid voert ons langs veel schade en schande. Hel
j kunnen de meest uiteenlopende zaken zijn, waar
we voor vallen. Soms is het een mal hoedje, soms
een te grote biefstuk. Zo af en toe is het zelfs
niet helemaal onze eigen schuld, dan worden we
door een buitenstaander opgejut tot extremiteiten.
Dan kun je je lekker achter die ander verschui-
i-| len. Makkelijk maar zot, want het volgende mo-
genomen.
Zoals men zich zal herinneren.
kwam deze kwestie aan de orde
synodevergadering van 18 febrva
De synode droeg t(
op om er op toe te
CONSEQUENTIES
oderamen vragen wait de consequenties zullen zijn.
fint dp her- de toP van de protestants-geestelijke
aai ae ner hct Jeger |s namelijk po„
met de roeping en de vrijheid
genomen mag worden, dat het mode-
de i gereformeerde) hoofdlegerpre-
C11 de (hervormde) gewestelijk leger-~ ---■--Sl------
het standpunt van de synodepredikant in Eindhoven ds. H. J. Die- Verenigde Arabische Republiek
aan de minister en diens staatssecre- kerhof. gg
tarissen heeft kenbaar gemaakt.
ONGERUSTHEID
Bij de synode was ongerustheid
wekt door een mededeling van de r
ter ui de memorie van antwoord op het
I Gedurende elf jaar
hof tevens hoofd van de opleiding
legerpredikanten, maar in het begin
■- dit jaar achtte de hoofdlegerpredikant Arabische
;- het wenselijk om zelf de leiding op zich soluties
n. Ds. Diekerhof en dit moet tot uitvoering te brengen
'verleg worden gepleegd. Midden ment willen we weer echt voor mondige me»
-'"en.
Na deze lange inleiding kan ik het niet langei
irbloemen t
genomen. vlogen ben.
Binnenkort, waarschijnlijk dinsdag over
een week. behandelt de Eerste Kamer de A
Defensie-begroting. Voor de Senatoren VV«et wat W moet doe'l«d een kennisje
bestaat er alle aanleiding om ophelde-9ezegd, „jij moet eens naar een goede kapper
deze zaak tc vragen. De de-|gann". Dergelijke kennissen borrelen altijd over
van organisatiedrift en grijpen dan prompt naar
de telefoon om het een en ander te regelen. Mijn
vlees was zwak, mijn haar zat slecht en ik ging
goede kapper. Kapper? Wat zeg ik?
Coiffeur. Want een kapper, die zichzelf respec-
bekendgemaakt dat d c'.teert heel coiffeur of tenminste haar sty list. Hij
Ma-'kapt ook niet. hij creëert, hij heet niet meneer
De Bruin of Jan de Wit. nee stel je voor. veel te
burgerlijk. Ik toog naar monsieur Jean. Hij bezit
een honneponnige salon, waar hij een zitje heeft
laten aanbrengen van namaak-antiek. wit en dof
goud gelakt en bekleed met glanzend rode da
mast. Monsieur heeft een legert ie zussen om zich
heen verzameld in de stijl van de meubeltjes. Na
maak dus. Heel rise, heel larmoyant en heel sno
bistisch.
Toen ik binnenstapte strandde ik op een wit
gouden tafel, waarachter een rose mademoiselle
ziph bovenmate zat te vervelen. Het hinderde
haar ernstig dat ik haar hierbij stoorde. Zo Frans
en zo hees mogelijk lispelde ze in een microfoon
tje: „Garderobe".
Hierop verscheen heupwiegend een nieuwe rose
gedaante. „Komt u maar". Ik gehoorzaamde
schoorvoetend, dat werd zo van mij verwacht,
dacht ik. Bij een nis nam zij mijn vrij simpele
foetang.&êó
fensie-specialist van de anti-revolutio-1
naire fractie, de heer H. Algra, heeft c
in het Friesch Dagblad reeds blijk va
gegeven, dat hij dezelfde mening als de
hoofdlegerpredikant is toegedaan.
In Rabat
rokko besloten hebben de vriendschap- De Bruin of Jan de Wit.
pelijke betrekkingen te hervatten
Dieker- ambassadeurs uit te wisselen.
eenkomstig de geest van Arabische een
heid. met het oog op de gevaren die de
at ie bedreigen en om de re
de Arabische topconferentie
en
wintermantel aan, die tussen de persianers, bisam-
buiken en zeehondenvellen een schamele indruk
maakte Dat vond zij kennelijk ook. want even
onbeschaamd als hautain werd ik verder ge
taxeerd, Zij zuchtte vol deernis, ik werd te licht
bevonden. ..Neemt u plaats", zei ze. Ik zette mij
op 'n puntje van het rose damast en bekeek de he
le tent met groeiende verbazing. De rose nimfen
bewogen zich superieur. En terecht. Want of je
in hermelijn of in plastii binnenkomt, er blijf
niets van je over zodra je haren nat zijn
ie hoofd met rollers en krullers zit ben je hele
maal belachelijk. Dat was me bij mijn dorpskap
per nooit zo opgevallen, maar hier in deze go ui-
op-snee-omgeving u orden de tegenstellingen gro
ter. Daarom bewegen de kapsters zich even deca
dent en blasé als tentoonstellingspoezen. Ik wil
de juist fiin moralistisch gaan denken over de
uiteindelijke verdienste van dergelijke p
toen het mijn beurt was.
Monsieur Jean. Een filmheld met een duur pak.
Een vervelende klier zou je in goed Hollands zeg
gen, maar naar een monsieur kijk je anders. Hot
dan ook dat dient gezegd hij verstond zijn
vak. Toen ik ten slotte weer in tni.in mantel ge
holpen werd had ik een mooi hoofd. Een hed
mooi hoofd. Dat is nok wat waard.
Maar als u mij nu vraagt of het dat bedroj
waard was dat ik moest achterlaten op die
gouden tafel, dan zeg ik eerlijk nee. Want dat be
drag was zenuwschokkendEn als ik denk a
kapitalen die in de geldlrommels rollen va 1
Jeans en Pierres dan rijzen mijn pasqekapte ho
ren te berge.
Ineens voelde ik hoven op mijn mooie hoofd cc'
kanjer van een morele kater zitten Hij was
en gromde Het misselijksle vind ik nog. dat d(
dure coiffeurs nu de schuld krijgen. Dal zit hele
maal fout. Want al die poespas-madammen
hen zelf met hun oe'dsnujterii van gewone Jannen
en Pieten snobistische Jeans en Pierres ge-
MINK VAN RIJSDIJÜ
