Bankrovers doen
goede „zaken"
Periode van goedkoop èn
goed massavervoer nabij
EEG-arbeider voorrang
op „buitenlander"
V.S. tegen neutralisatie
van Zuid-Vietnam
KANNIBALISME
]*i een Êonte Kg
3Jp Lijm hout met plezier en met BEVER CETAFLEX
ZATERDAG 8 FEBRUARI 1964
Bij onze Oosterburen
Velen worden
gearresteerd
(Van onze correspondent
in Bonn)
Ook bankrovers hebben in het
„Wirtschaftswunderland" West-
Duitsland hoogconjunctuur. Zij j
hebben in het afgelopen jaar zelfs I
een nieuw zij het betreurens
waardig rekord geboekt: in
1962 werden in de Bondsrepubliek
53 roofovervallen op banken
gepleegd met gebruikmaking van
wapens; 40 dezer overvallen had
den op klaarlichte dag plaats.
Gearresteerd
Daarbij komt nog een ongeveer gelijk
aantal bankovervallen, die mislukten
omdat de kassiers zich niet lieten over
donderen of omdat de bankrovers zelf
op het laatste ogenblik de (euvele)
moed in de schoenen zonk.
Een gemiddelde van twee bankroof
overvallen per week. Een treurig re
cord, dat werd geboekt ondanks het feit.
dat tachtig procent van de rovers door
de politie kon worden gearresteerd. Dit
heeft blijkbaar toch geen voldoende af
schrikwekkende werking op de adspi-
rant-rovers gehad. Zo konden zij meei
dan een miljoen mark buit maken.
In 1962 „slechts" 36 roofovervallen
met rond 675.000 mark buit er
22 met 480.000 mark buit.
Ook het jaar 1964 is alweer go
slecht begonnen: in de eerste 20 dagen
van het jaar werden reeds 15 roofover
vallen op banken gepleegd. Het zal de
bankrovers geen moeite kosten in 1964
opnieuw een rekord op te stellen.
Nonchalance
Volgens de Westduitse recherche
wórdt de hoogconjunctuur in roofover
vallen gestimuleerd door de veelal al
te milde vonnissen der rechtbanken.
Verder door de nonchalance bij vele
kleinere geld instituten. Spaarbank-filia
len in de buitenwijken der grote ste
den en op het platteland behoren tot
de geliefkoosde objecten der gang
sters: in 39 gevallen in het afgelopen
jaar. Ook postbijkantoren op het plat
teland worden vaak het slachtoffer van
de rovers. De gevaarlijkste tijd voor
kassiers van spaarkassen en postbijkan
toren op het latteland: vijf uur 's
middags, sluitingstijd, wanneer de kas
wordt opgemaakt.
De meeste roofovervallen hebben
plaats in februari, in juli en in no
vember. In februari zamelen de rovers
geld in voor de carnavals-viering, in
november bereiden zij zich financieel
voor op de dure december-maand met
de feestdagen en de geschenken en in
juli moet er geld komen voor de va
kantiereis.
Geen risico
Veel kan de politie tegen de bankro
vers niet ondernemen. Zij treedt pas in
actie, wanneer de bankroof is gepleegd.
Het is onmogelijk om voor elk bank
en spaarbankfiliaal in de buitenwijken
der grote steden of in de dorpen wacht
posten neer te zetten. De eerste af-
weer-maatregelen moeten door de ban
ken zelf worden genomen, maar die zijn
daartoe over het algemeen niet ge
neigd. ,,Wij willen ons personeel niet
opkweken tot helden!", zeggen de ban
ken. Zij willen het niet riskeren, dat
zich in hun filialen schietpartijen afspe
len tussen bankrovers en kassiers, waar
bij mogelijkerwijze onschuldigen zouden
worden getroffen. Van een bewapening
van een kassier willen de banken niets
weten. Hun principe is: het is niet ver
antwoord een mensenleven te riskeren,
alleen maar om een beetje geld te red
den. De verzekeringen dekken toch de
materiële schade.
Teveel volk
Bankrovers hebben in de middelgrote
en grote steden vrijwel geen kans meer.
Er is teveel „volk" in de banken. De
instituten zijn te groot. De safes zijn
onoverwinnelijk. Via alarm-installaties
zijn de banken rechtstreeks met da
politie verbonden. Maar in de buiten
wijken der steden en op het platte
land ligt de situatie anders. Daar lig
gen voor de bankrovers de kansen en
die hebben ze al lang ontdekt en uitge
buit. De bankrovers laten het daar
niet zover komen, dat zij in de safes
moeten inbreken. Zij komen tegen slui
tingstijd. wanneer het geld wordt ge
teld, vóór het in de tresoren wordt ge
deponeerd. Ook een kleine safe. die een
stootje kan velen, kost 8.000 mark. Een
spaarbank met 15 filialen zou meer dan
120.000 mark moeten uitgeven. Voor
..die paar mogelijke roofovervallen,,
loont zich dat niet.
In toenemende mate wordt in West-
duitsland geëxperimenteerd met pantser
glas. Als men de kassiers in zulke pant
serglazen kasten zou kunnen zetten, zou
al veel zijn gewonnen, meent de poli-
Eigen schip van Wij komen?"
Vele grote steden zijn druk bezig de steeds nijpender worden parkeer
problemen op te lossen door het bouwen van enorme parkeergebouwen.
In de Zwitserse hoofdstad Bern werd vlakbij het station een parkeer-
gebouw neergezet, waarin 500 auto's een plaats kunnen vinden. Op de
foto: de hal op de eerste verdieping.
(Van een onzer redacteuren)
Nederland verkoopt zijn groot
ste passagiersschepen aan het
buitenland, was het nieuws van
[j enkele weken geleden. In Neder
land bestaan plannen voor de
bouw van een passagiersschip
voor ongeveer duizend passa
giers, was het bericht van enke
le dagen geledeft. Zo op het oog
een nogal raadselachtige ge
schiedenis: hoe kan het dat
scheepvaartmaatschappijen als
de „Lloyd" en de „Nederland"
hun vlaggeschepen van de hand
doen, terwijl de stichting ,,Wij
komen", samen met scheeps
bouwer Verolme zeer ernstig
denken over, neen: reeds in be
ginsel besloten hebben tot. het
in de vaart brengen van een fors
passagiersschip?
tie.
Maleisisch verzoek
door Oe Thant
goedgekeurd
Secretaris-generaal der Verenigde Na
ties Oe Thant heeft in principe zijn
goedkeuring gehecht aan een verzoek
van Maleisië, de Philippijnen en Indo
nesië om Thailand aan te wijzen als toe
zichthouder op het bestand op Borneo.
Volgens de secretaris-generaal moesten
nog bepaalde details met de regering
van Thailand, worden" geregeld. Hij
stelde als voorwaarde dat de aan het
toezicht verbonden kosten niet op de
Verenigde Naties zouden drukken.
Vrij verkeer in
1967 binnen
E. E.G.-grenzen
De ministerraad van de Europese
economische gemeenschap heeft
gisteren in Brussel een nieuwe ver
ordening goedgekeurd over het
vrije verkeér van de werknemers
in de zes EEG-landen.
Het belangrijkste punt van discussie
vormde de kwestie van de prioriteit,
die werknemers uit de EEG-landen
op de arbeidsmarkt van de gemeen
schap genieten boven die uit derde
landen. Italië verdedigde daarbij het
tie tussen de werknemers uit de ge
meenschap. Een compromis werd ge
vonden, waaruit een zekere prioriteit
voortspruit door een nauwere samen
werking tussen de landen-leden en de
Commissie van de E.E.G. over de
ontwikkelingen op de arbeidsmarkt
in de gemeenschap.
Twee andere punten, die uitvoerig
werden besproken, waren de verkies
baarheid van buitenlandse arbeiders in
ondernemingsraden en het recht op
huisvesting.
In navolging van de bepalingen in de
Nederlandse wet werd besloten een ter
mijn van drie jaar vast te stellen als
periode, die een buitenlandse arbeider
in een onderneming moet hebben ge
werkt voordat hii het passieve kies
recht in een raad verkrijgt.
Het recht op huisvesting onder dezelf
de voorwaarden als de nationale arbei
ders werd voor buitenlandse werkne
mers in de verordening opgenomen.
Met het oog op de woningnood in .\'e-
absolute voorkeursrecht, terwijl de derland werd voor ons land de bijzon-
overige EEG-lande, Frankrijk,dere bepaling verlengd, dat een buiten-
Duitsland en de Benelux uitgingen }?_nc*5,e arbeider ee^st dezelfde rechten
het geginsel van non-discrimina-
Rusk op persconferentie:
De VS kunnen geen plan tot
neutralisatie van Vietnam aan
vaarden, zolang dit alleen voor
Zuid-Vietnam, maar niet voor het
communistische Noord-Vietnam
geldt, aldus verklaarde gisteren de
Amerikaanse minister van buiten
landse zaken Dean Husk op een
persconferentie in Washington.
De Amerikaanse minister zei dat zijn
regering nog geen duidelijk beeld heeft
van de voorstellen van president De
Gaulle voor een neutralisering van Viet
nam. In dit verband verklaarde hij, dat
de rust en veiligheid in Vietnam Laos
en Cambodja zouden zijn gewaarborgd,
als alle ondertekenaars van de overeen
komsten van Genève zich aan de ak
koorden zouden houden. In antwoord op
een vraag zei hij ervan overtuigd te
zijn, dat het conflict tussen de autori-
1440). De kostbaarheid en schaar
ste van asfalt, dat in vroeger tijden
als .wondermiddel" werd aange
wend, had tot gevolg, dat alleen de
machtigen der aarde in staat waren
zich dit geneesmiddel te verschaf
fen. Daarom werd de ontdekking van
de gebalsemde lijken der oude
Egyptenaren, die door middel van
asfalt en andere balsemica voor ba-
derf waren gevrij
waard, een uit
komst voor de lij
dende mensheid ge
acht. Niet alleen de
stukken asfalt die
ren gevonden,
maar ook het daar
mee doortrokken
vlees vonden greti
ge kopers.
Het is echter te begrijpen, dat de
beperkte voorraad mummies die
Egypte leveren kon, ontoereikend
was om de grote vraag te dekken.
Vandaar, dat ook de echte Egypti
sche mummie kostbaar bleef en voor
het gros der mensen onbereikbaar
Maar ook hier lieten de aloude eco
nomische wetten niet verstek gaan.
Bij grote vraag en gering aanbod,
vlucht men in surrogaten. Zo ook
toen. En het zal niemand dan ook
verbazen, dat Guy de la Fontaine,
die in 1564 een bezoek aan Alexan-
drië bracht, daar een koopman aan
trof die een uitgebreide handel in
surrogaat-mummie dreef. Dat wil
zeggen, het waren geen mummies
uit de oudheid, maar lichamen van
mensen die ongeveer 4 jaren tevo
ren nog geleefd hadden en door de
grossier zo goed en zo kwaad als dat
ging geconserveerd waren. Dit wek
te bij de befaamde arts Ambroise
Paré, die toch al argwanend tegen
over het z.g. wondermiddel had ge
staan, een storm van protest. „Nu
weet u, zo schreef hij ongeveer, „hoe
beestachtig men ons heeft doen in
slikken het stinkende en besmette
vlees van gehangenen, of het allcs-
noodste schelmenvlees van Egypte,
die door pokken, pest of melaats
heid gestorven zijn."
Zijn waarschuwingen deden aan
de populariteit van het geneesmid
del geen afbreuk en heeft de onder-
TOCH IS
HET ZO!
nemende Alexandrijn evenmin belet
school te maken zodat Paré er van
overtuigd is, dat ook in Frankrijk
fabrikanten van mummie bestonden.
Nog in de 17de eeuw gaf Oswald
Groll een uitvoerig voorschrift voor
de bereiding van mummie, waardoor
de apothekers onafhankelijk van de
Egyptische invoer zouden worden.
Ook in ons vaderland zag men er
niet tegen op het
goedgevige publiek
op te schepen met
produkten waarvan
de herkomst geen
navraag lijden kon.
Toen Petrus Baerdt
zijn hart luchtte
over de wandaden
van de apothekers
vergat hjj niet hun
te verwijten, dat zij
mensenvlees verkochten, waardoor
zij nog erger waren dan Turken en
heidenen.
En nu komen we juist op het punt,
waar we moeten zijn. Went enkele
lezers hebben gemeend, dat het ar
tikeltje over kannibalisme niet dui
delijk genoeg het weerzinwekkende
van dit bedrijf heeft laten uitkomen,
alsof dat het doel van deze rubriek
was! Welnu, als er in enige richting
een oordeel moet worden uitgespro
ken, geldt dit ons eigen volk, waar
van vorige generaties mummie, ge
malen doodsbeenderen (van mensen
afkomstig) en andere menselijke
overblijfselen als geneesmiddel inna
men. Een Nederlands apotheker ver
klaart in de „Navorser" van 1851 dat
mummie twintig jaar tevoren nog
geregeld werd gevraagd; in Duits
land had het in bet begin van deze
eeuw nog aftrek, gezien het feit, dat
het in de groothandel nog in 1906 als
Mumia Aegyptica met 20 Mark per
kg was genoteerd. In 1916 trachtte
een oud vrouwtje hier te lande haar
maagpijn te genezen door een men-
senschedel af te vijlen en dit poeder
in te nemen. En misschien zijn er
nog wel enkele ïardnekkigcn die
naar zulke middelen grijpen. Maar
waar laten we de vlammende pro
testen tegen dergelijk kanibalisme?
Het zijn bovendien óók blanken,
die het koppensnellen In de band
(Nadruk verboden). H. Pétillon
teiten in Zuid-Vietnam en de commu
nistische Vietcong-rebellen militair kan
worden opgelost, vooral omdat de nieu
we leiders in Saigon vastbesloten zijn
de strijd te winnen.
Gevaar
Over de erkenning van de Chinese
volksrepubliek door Frankrijk zei Rusk
nog dat een dergelijke erkenning
gevaarlijk zou kunnen zijn, als Peking
daaruit zou concluderen dat zijn aggres-
sieve politiek voordelig kan zijn.
Ook sprak Rusk een en ander over
de verhouding tussen de V.S. en Pa
nama. Hij uitte de hoop dat de twee
landen over enkele dagen aan de con
ferentietafel zullen plaatsnemen om hun
geschillen te bespreken.
van Sappig...
kenteken van de
SPAANSE
SINAASAPPELEN
krijgt als Nederlandse arbeiders i.„
jaar daar werkzaam te zijn geweest en
een contract te hebben voor nog een
De nieuwe verordening zal van kracht
zijn tot 31 december 1967. Voor die tijd
zal de Europese commissie voorstellen
indienen voor de derde etappe. De nieu
we bepalingen zullen in werking treden
nadat zij op de volgende vergadering
d£ jninisters van sociale zaken van
Nieuw proces in
moordzaak
negerleider
In het proces in Jackson in de Ame
rikaanse staat Mississippi tegen Byron
de la Beckwith, die beschuldigd wordt
van moord op de negerleider Medgar
Evers, is de jury na een etmaal van
afzondering niet tot overeenstemming
i^unnen komen. De rechter bepaalde
lerop, dat er een nieuw proces moet
omen.
Evers werd vorig jaar in Jackson door
m schot in de rug dodelijk gewond.
Beckwith, een handelaar in kunstmest,
heeft steeds ontkend de dader te zijn
wat de stichting „Wij komen" precies
is en hoe deze tot stand kwam. De
„schuld" van de stichting is eigenlijk
Pieter Maurits Reckman die zo'n ze
ven jaar geleden naar Zuid-Amenka
emigreerde, zodat zijn ouders (vader
M. is de journalist Reckman uit Naar-
den) na een aantal jaren zich gingen
afvragen of het geen tijd werd eens
naar Sao Paulo, waar zoonlief zijn ge
zin onderhield door bij Ford te wer
ken, over te wippen.
Bij het vergelijken van de verschil
lende reismogelijkheden, bleek onder
meer hoezeer de prijzen varieerden.
Na ampel overleg werd tot een heen
reis per Franse boot besloten, waarna
om des tijds wille de terugreis per
KLM zou worden gemaakt. Dit retour
tje kostte het echtpaar zo ongeveer
10 mille, dat zij er als ouders graag
voor over hadden, want de vreugde
van het elkaar weerzien was hun best
oen flink offer waard.
Idee geboren
Het was op de terugreis, hoog bo
ven de oceaan, dat het idee geboren
werd iets te gaan doen voor al die
duizenden emigrantenouders in het
moederland die toch ongetwijfeld ook
graag zoiets zouden willen, maar het
niet voor mogelijk houden omdat het
zo duur is. Naarmate de reis vorder
de namen deze plannen concretere vor-
Want kinderen die emigreren zéggen
wel bij het afscheid: Nu, vader, moe
der tot over vijf jaar... maar in de
praktijk komt hiervan doorgaans niet
veel terecht; dat verwerkelijken ze
niet om welke redenen dan ook. Doch
als ze nu eens een mogelijkheid kre-
Reeds meer dan honderd maal
heeft een speciaal fonds van de
stichting „Wij komen" het emi
grantenouders mogelijk gemaakt
in dringende gevallen (overkomst
zeer dringend gewenst) naar hun
kinderen overzee te gaan. Zoals
het geval van deze foto met de
heer en mevrouw Dobma uit Uit
huizen, die aan boord van de
Maasdam stapten, teneinde naar
hun kinderen in Amerika te
gaan, die in moeilijkheden ver
keerden.
Commentaar van
inspirator
M. Reckman
De stichting „Wij komen" zal
de beschikking krijgen over een
passagierschip met een capaci
teit van ongeveer 1000 passagiers;
kosten oogeveer 25 miljoen.
Dit bericht dat een dezer dagen
in het nieuws verscheen leidde
ons naar de journalist R. Reck
man te Naarden, oprichter en
dagelijks leider van „Wij ko
men", een stichting die in am
per drie jaar een respectabele
omvang heeft gekregen.
De heer Reckman is iemand
die, wanneer hjj bepaalde leem
ten in onze samenleving consta
teert en beschrijft, graag let
terlijk de daad Mj het woord
voegt. In dit verband behoeven
we alleen maar enkele van zijn
om de gedachten te bepalen: hij
inspireerde tot oprichting van
van het Erefoods oud-verpleeg
sters, tot de stichting Puttens
jeugd, tot het nationaal zwerf
dierenpark te Amerongcn, tot
de actie Het leven begint hjj 40.
De stichting „Wjj komen" is hij
echter zo langzamerhand wel als
zijn levenswerk gaan beschouwen.
Het naar elkaar toesparen van
ouders en kinderen sloeg in financiële
kring zo aan. dat verscheidene banken
vroegen mee te mogen doen door ook
speciale spaarbankboekjes te openen,
hetgeen werd toegestaan.
„Wij komen" is echter niet alleen
een organisatie die het sparen voor
de reis bevordert, maar ook een stich
ting die allerlei faciliteiten voor zijn
leden in de wacht tracht te slepen, die
ae reizen op voor de betrokkenen zo
voordelig mogelijke basis voorbereidt,
ja. die via een speciaal fonds in ur
gente gevallen zelfs subsidie verleent
aan leden om zich bij hun kinderen
overzee te voegen.
Verscheidene krachten onder wie er
enkele zijn die permanent aan Naar
den werden uitgeleend door scheep
vaartmaatschappijen. zijn fagelijks
voor de stichting druk in de weer in het
door het gemeentebestuur tegen voorde
lige voorwaarden beschikbaar gestelde
onderdak binnen de oude veste Naar
den. dat als hoofdkwartier van „Wij
komen" kan worden bestempeld.
Ook A.O.W.
te heb-
voor de reis van hun ouders, dan
kon dat systeem wel eens een goede
kans op succes hebben.
De Rijkspostspaarbank werd voor dit
idee geïnteresseerd,, voelde daarvoor
en wilde meespelen, wat uiteraard al
leen maar het vertrouwen in de in
middels opgerichte stichting. „Wij ko
men" kon gaan versterken. De RPS
zou een speciaal spaarboekje uit gaan
geven, met de letters „Reisfonds" er
op en wilde dat ook best apart ad
ministreren.
Nu kwam het erop aan de zaak de
nodige publiciteit te geven. AVRO-di-
recteur, wijlen de heer Repko werd be
naderd, die meteen goed nieuws had:
wegens ziekte van de heer Hilter-
mann waren twee zondag-kwartiertjes
vrij en de heer Reckman kon dus zijn
gang gaan. Resultaat: eerste ronde
2000 en tweede ronde 3000 veelal ont
roerende brieven van emigranten
ouders die méér dan enthousiast wa-
Honderden spaarbankboekjes werden
geopend en als de ouders schreven:
„...we hebben hier een stichting opge
richt en daar kunnen jullie óók aan
meedoen...." dan kwamen hun kinde
ren in Canada, de Verenigde Staten,
Zuid-Amerika, Australië, Zuid-Afrika
doorgaans meteen over de brug en
steeg het spaarsaldo dusdanig dat
de ouders wat ze eerder nooit voor
mogelijk hadden gehouden serieus
het „Wij komen" binnen hun bereik
zagen komen.
22 milj
oen
Er wordt thans op ruim 16.000 boek
jes gespaard door 32.000 ouders en
20.000 kinderen. Het in amper drie
jaar totaal gespaarde bedrag is de 22
miljoen al gepasseerd, waarvan 16 mil
joen zijn uitgegeven, nodig om 8000
ouders hun „Wij komen"-reis te laten
maken. Het huidige spaarsaldo is dus
6 miljoen; duizenden ouders staan ook
dit jaar gereed om de reis van hun
leven te gaan maken.
Air France bestelt
supersoon vliegtuig
De Franse luchtvaartmaatschappij Air
France heeft een voorlopige bestelling
ged,aan op 6 Amerikaanse supersone
vliegtuigen, een vliegtuigtype, dat thans
in de V.S. wordt ont wikkeld en eenj
snelheid zal kunnen bereiken van drie
maal die van het geluid.
De bestelling verklarend deelt Air
France mede deze stap genomen te j
hebben na de definitieve opdracht voor!
3 Concordes, het supersone toestel, datl
door een Franse en een Britse vlieg
tuigfabriek gezamenlijk wordt gecon
strueerd: Volgens Air France kunnen
de twee toestellen veeleer als elkaar
aanvullend worden beschouwd, dan als
eikaars concurrenten.
Duitse fabriek
staakt bouw
van raketten
De Westduitse rakettenfabriek ..Waf-
fen uhd Luftruestung A.G." in Ham
burg heeft besloten de verdere produk-
tie van raketten te staken, zulks in
verband met de politieke moeilijkheden
welke haar werkzaamheden voor de
Westduitse regering hebben opgeleverd.
De Sowjetunie had naar aanleiding
m proeven met door de fabriek ver-i
lardigde raketten, die volgens de fa-
brieksleiding „onschadelijk en niet van I
militair belang" waren, een protest-1
nota bij de regering in Bonn ingediend.
Volgens zijn zeggen was hij dè bewuste
avond -zelfs niet in Jackson.
Voor het proces kon beginnen waren
vele dagen nodig om de jury samen te
stellen. Om verschillende redenen wer
den alle negerkandidaten niet aan
vaardbaar geacht. Tenslotte werd de
jury uit twaalf blanken samengesteld.
Deze trokken zich donderdag in de mid
dag terug om tot een gemeenschappe
lijk oordeel te komen. Nadat zij de
nacht in afzondering hadden doorge
bracht zetten zij gisteren hun beraadsla
gingen voort, 's Middags maakten zij
bekend, dat hun overleg was vastgelo
pen. De meeste waarnemers hadden ver
wacht, dat de beklaagde zou worden
vrijgesproken.
Incident in
Assam
Pakistaanse militairen hebben donder
dag het vuur geopend op een groep In
diase vluchtelingen die trachtte de plaats
Garo Hills in Assain te bereiken. Twee
kinderen werden gedood en elf mensen
gewond, zo is van officiële zijde in Sji-
long vernomen.
In een dorp in de omgeving zouden
dertien woningen door Pakistani in brand
zijn gestoken.
De regering van Assam heeft scherp
tegen de incidenten geprotesteerd.
I In Huizen wordt een
proef genomen met ver
lichte straatnaambor
den. Twee modellen
worden voor een kruis
punt in de Crailoseweg
beproefd: een van een
meter en een van zes
tig centimeter lengte. In
een lichtbak zit een tl-
buis. De witte letters
zijn uitgespaard op het
blauwe vlak van de
lichtbak, die vijftien cen
timeter hoog is en aan
lantaarnpalen is beves
tigd.
I Een bruidegom uit
Frcderikstad (Noorwe
gen) kreeg de verras
sing van zijn leven toen
zijn bruid niet kwam op
dagen in de kerk en hem
later op de dag een te
legram zond waarin zij
hem meedeelde, dat zij
met een ander op huwe
lijksreis was. De bruide
gom heeft urenlang in
de kerk op zijn bruid
gewacht. Niemand weet
waarheen de bruid met
wittebroodsweken is ge
gaan.
In Etten-Leur wordt
volgende week vrijdag
over een afstand van 22
meter een zes jaar oud
woonhuis verplaatst met
inhoud van 500 kubieke
meter en een gewicht
van 200.000 kg. De gara
ge, die los van het woon
huis staat en ook ver
sleept wordt, weegt
22.000 kg. Het huis moet
verdwijnen omdat het
nieuwe tracé van de
rijksweg juist over deze
plaats is gelegd. De
werkzaamheden aan de
omlegging van deze weg
in de kom van het dorp
Etten, waarmee de be
ruchte s-bocht in de
rijksweg 56 verdwijnt,
zijn zo vergevorderd,
dat openstelling over en
kele weken tegemoet mag
worden gezien.
I Koning Boudewijn en
koningin Fabiola van
België zijn gisteren naar
Tsjen Mai in Noord-
Thailand gevlogen voor
de tweede helft van hun
achtdaagse verblijf in
het land. Het koninklij
ke paar werd op de
vlucht naar het noorden
vergezeld door koning
Bhoemipol en koningin
Sirikit, hun gastheer en
gastvrouw. Het vertrek
geschiedde later dan
was voorzien wegens
mechanische moeilijk
heden aan het Thaise
toestel. De vlucht werd
nu gemaakt met een
van de twee toestellen
van de Belgische lucht-
macjt, waarmee de ko
ning en koningin zijn ge
komen.
I De 1200 ambtenaren
van de EGKS (Europese
gemeenschap voor kolen
en staal) hebben ge
dreigd met een staking
als hun salarissen niet
met twee procent wor
den verhoogd. Zij be
weerden dat sinds 1953
het bruto nationaal pro-
dukt in de Europese ge
meenschap met 65 pro
cent per hoofd was ge
stegen en de salarissen
van ambenaren van na
tionale regeringen met
54 procent.
Wat wist de stichting al zo te be
reiken? Enkele voorbeelden. In 1962
leidden onderhandelingen ertoe dat
voor emigranten-ouders een korting
kon worden verkregen a van éénderde
op de reissom. Thans 'is door middel
van groepsreizentarief 25 procent kor
ting mogelijk. Andere besprekingen en
wel tussen vertegenwoordigers van
„Wij komen" en de overheid leidden
tot de mogelijkheid dat, tijdens het
verblijf buitenslands, te ontvangen
AOW-ultkeringen als nabetaling van de
reissom konden gelden.
Daar de meeste emigrantenouders
echtparen zijn van wie de man werd
gepensioneerd, echtparen wier uitblijven
soms wel een vol jaar kan duren be
tekent dit, dat de over een jaar te
ontvangen AOW-gelden ten bedrage
van 1800 van de benodigde reissom
kunnen worden afgetrokken en in het
lopende jaar aan de schaapvaartmaat-
schappij worden overgemaakt. Welis
waar accepteerden scheepvaartmaat
schappijen deze wijze van betaling zo
maar niet vanwege het risico van wan
betaling i.v.m. voortijdig overlijden,
ook hier vond de stichting een oplos
sing voor door een verzekering tegen
dit risico af te sluiten....
Zoals gezegd worden voor de emi
grantenouders steeds bij „Wij komen"
de voordeligste reismogelijkheden ge
zocht. In niet weinig gevallen betekent
dit het boeken bij buitenlandse maat
schappijen. En nog blijken ondanks
kortingen de reissommen niet voor de
poes te zijn. Al meer gingen daarom
de gedachten uit naar: Als wij eens
zélf....
Eind vorig jaa. ging ef een brief
uit naar Rozenburg, naar Verolme.
Hierin werden eerst doel en werkwij
ze, groei en betekenis van de stich
ting „Wij komen" uiteengezet, waar
na gerefereerd werd aan oude plannen
(gedoeld werd op het nimmer gerea
liseerde project van de Amerikaanse
miljonair Dettwfler die reuzenschepen
tussen de oude en nieuwe wereld wil
de laten varen) die spraken over zeer
voordelige reistarieven. o.m. dank zij
minder luxe op de schepen.
De slotvraag was: hoe denkt de heer
Verolme over een passagiersschip spe
ciaal voor emigrantenouders die tegen
een zo laag mogelijk tarief vice ver
sa vervoerd zouden moeten worden?
Weldoordacht
Er ontstond nader persoonlijk con
tact en dinsdag jl. werd In beginsel
besloten zo'n schip te gaan bouwen,
dan wel er op andere wijze de beschik
king over te krijgen. Dit betekent dat
als eerste stap een weldoordacht plan
op tafel komt
De gedachten gaan vooralsnog uit
naar een schip dat ongeveer 1000 pas
sagiers kan vervoeren en dat zo goed
koop mogelijk voor de mensen vaart.
Als bedacht wordt dat er na de oorlog
ongeveer een half miljoen Nederlan
ders is geemigreerd, van wie in vele
gevallen de ouders nog leven, is het
duidelijk dat bij verdere uitbouw van
„Wij komen" een aanzienlijk passa
giersaanbod voor zo'n schip zal ont
staan. ofschoon het hier nog maar een
kern zal gelden die door ander passa
giersaanbod tot een volledige benutting
der capaciteit zal moeten leiden.
Aan boord zal alles sober toegaan:
te denken ware aan eten volgens cafe
taria-systeem, aan licht corveewerk
van de passagiers, opdat met een
miniem aantal civiel boordpersoneel
kan worden volstaan. Dit gevoegd bij
de een of andere vorm van eigen be
heer kan de reissommen aanzienlijk
doen dalen.
Ten grondslag aan de plannen voor
een zodanig schip ligt de mening, dat
de lijd van luxe, van de overdaad aan
boord van schepen, bedoeld voor een
bepaalde klasse in de samenleving,
wel eens ten einde kon zijn en dat
thans de tijd van het goedkope massa-
vervoer per schip is aangebroken.
Dat niet alleen een categorie als die
der emigrantenouders, maar ook ande
re categorieën in de samenleving, zo
wel binnen onze grenzen als daarbui
ten, zeer grote daadwerkelijke belang
stelling voor een dergelijke vervoers-
mogelijkheid over lange afstanden zou
den kunnen koesteren. Met andere
woorden: dat het best eens kon zijn
indien ons land zeevarende natie bij
uitstek! deze kans tijdig zou grij
pen, er (laten we voorzichtig blijven)
goede mogelijkheden In zouden blijken
te zitten.
Vra;
gen
Dat c
iets gaat gebeuren is z
als zeker. Kostenberekeningen
exploitatie van zo'n schip zulle-
ten worden gemaakt. Een
vraag is: moet het een nieuw schip
worden of dient een bestaand schip
voor het doel te worden verbouwd? Hoe
zal de financiering dienen te verlopen?
Wat dat laatste betreft is een gelief
koosd denkbeeld in de kring van „Wij
komen" dat emigrantenouders en "an
dere particulieren aandeelhouder kun
nen worden, naast eventueel andere ka
pitaalverschaffers. Typerend is. dat
reeds door het bankwezen belangstel
ling voor het project is getoond.
Ongetwijfeld zal er ook een
beroep op de overheid moeten
worden gedaan om zich geheel
of gedeeltelijk garant te stellen
voor een dergelijke onderne
ming. Te dezen is het loutere
bestaan van „Wij komen" met
zijn 32.000 aangesloten ouders al
van belang. Waarmee dan ten
slotte een nog niet genoemde,
maar wel zeer gewichtige func
tie der stichting naar voren is
gekomen: die van pressie
groep".
