Croiset en Scheffer goed
„De klaploper
dreef
in
Kertesz met Residentie Orkest
in Leidse Stadsgehoorzaal
VAN HIT DRAAIB<
1
«Sr-
Lawrence van Arabië, een
gigantische avonturenfilm
Uitslag kleurwedstrijd
op
w li. LuiïjcL COURANT
VRIJDAG 21 j ANUARI 1964
Agenda
voor Leiden
en Den Haag
Vrijdag
Filmzaal Academie. 8 uur: Leids Aca
demisch Kunstcentrum en Salon Indien,
vertoning van Muriel.
Geref. Jeugdhuis. Breestraat 19. 8 uur:
spreekbeurt ds. J. A. Smink.
De Doelen, Rapenburg. 2. 8 15 uur
afdeling Leiden Adelbertvereniging. pa
ter dr. W. Goddijn O.FM over ..De ver
nieuwing van de zielzorg".
Stadsgehoorzaal, 8 uur: uitvoering chr.
tamboer- en pijpercorps Kunst en Ge
noegen voor ouders en donateurs.
Lidwinaschool, Lammenschansweg 6
'hoofdingang tegenover de Zuiderkerk),
8 uur: Contactcommissie Kinderbescher
ming Leiden en Omstreken, vertoning
van de film „De Kinderrechter"
Zaal Koningskerk (hoek Koningstr.-W
de Zwijgerlaan), 7 30 uur: ruilavond.
Jacobazaal Den Burcht, 7 30 uur: jaar
vergadering afd. Leiden C B TB
Oegstgeest: gebouw Irene 8.30 u: afde
ling Oegstgeest K. en O., opvoering van
Porgy and Bess door het Ned Marionet
tentheater.
Den Haag: Kon. Schouwburg. 3.15 uur
Haagsche Comedie met „Macbeth"
Den Haag: Diligentia, S uur: cabaret
Tingel Tangel.
Den Haag (Scheveningen): Op Gouden
Wieken, 8.15 uur: Orchestre de Chambre
de Versailles.
Zaterdag
Louise de Coligny-H.BaS., Kagerstraat
7, 8 uur: poëzierecital Lucienne Leton-
dal (Centre Culturel Francais de Leyde).
Remonstr. kerk (Hoogl Kerkgracht),
7,15 uur: bijeenkomst t.g.v Week van
Gebed voor eenheid der christenen.
Herv. Jeugdgebouw (Moriaansteeg 2),
7.30 uur: sociëteitsavond met vioolrecital.
Geref. Jeugdhuis (Breestraat 19\ 8
uur: Geref. Jeugdverband. filmavond
Rest. Van der Heijden, 3 uur: afd Lei
den Verbond Veilig Verkeer, schoolver-
keerscompetitie.
Schouwburg, 8 uur: uitvoering Leidse
Balletschool (o.l.v. Ann ter Haar-
Pasman).
LEIDEN De Hongaarse dirigent Istvan Kertesz, die gisteravond het
abonnementsconcert door het Residentie-Orkest dirigeerde, had bij zijn
eerste optreden te Leiden stellig geen ongunstige indruk achtergelaten.
Toch kregen we het gevoel, dat we ditmaal een duidelijker beeld kregen
zijn mogelijkheden en beperktheden. Zijn greep op het orkest was
duidelijk merkbaar, zijn visie op de drie gespeelde partituren, alle ont
staan tussen 1930 en 1943 in Oost-Europa, was hélder en dynamisch, hoe
wel niet sterk bewogen. Knap is zijn directie stéllig, dooh emotioneel nog
wat ongerijpt.
.T dan Galanta en Hary Janos-suite,
Nu moet worden gezegd, dat, hoezeer -
;n programma met Kodaly, Ghatsja-
toerian en Bartók ook homogeen kan
worden genoemd, deze combinatie in
estetisch opzicht ook wel tamelijk een
zijdig is. Dat Kertesz, als Hongaar,
voorkeur heeft voor Kodaly en Bartók,
sr begrijpelijk, al hadden we nu
weieens iets anders willen horen dan
de ook hier zeer bekende dansen uit
Galanta en het concert voor orkest;
Kodaly heeft nog meer geschreven
(Advertentie)
Voor grammofoonplaten
Leiderdorp: Dorpshuis, 7.45 uur: jazz
avond The Beat.
Den Haag: Kon. Schouwburg, 8.15 uur:
Haagsche Comedie met „Horen en zien"
Den Haag: Gebouw K. «n W.. 8.15 uur:
Residentie-Orkest met pianist
Den Haag: Diligentia. 8 uur: cabaret
Tingel Tangel.
Den Haag-Scheveningen: Op Gouden
Wieken, 8.15 uur: Amstelroneel met „Brief
van de generaal"
Apotheek
Geopend voor spoedeisende gevallen:
apotheek Tot hulp der Mensheid, Hooi
gracht 48, telefoon 21060 ook voor de
apotheek Van Breest Smallenburg te
Leiderdorp.
Films
Camera (2.30, 7 en 9.15 uur): Echtschei
ding op z'n Italiaans (18 jaar); woens
dag: Omzien in wrok (.18 jaar).
Lido (2.30, 7 en 9.15 uur): De avontu
riers (14).
9.15 uur): Alleman
9.15 uur): Monda
uur). Lawrence
Luxor (2.3(
(a.L).
Rex (2.30,
Cane (18).
Studio (2.30, 7 en 9.15 uur): Lift i
de misdaad (14).
Trianon (2 e
Arabië (14).
Tentoonstellingen
Museum Oudheden: tentoonstelling
Romeinse mozaïeken uit Tunesië
15 maart).
Lakenhal: tentoonstelling schilderijen
Charles Roelofsz (tot 27 jan.)
Rijksmuseum voor Volkenkunde: Wow
ipitsj, 12 houtsnijders van Amanamkai
(tot 1 maart).
De Ruif, Janvossensteeg: werk van
Jacques Turk (deze maand).
Openbare bibliotheek Reuvens, Bree
straat 27: maandag en woensdag van 1
tot 5.30 en van 7 tot 9 uur, dinsdag van
1 tot 5.30 uur, vrijdag van 10 tot 5.30 en
van 7 tot 9.30 uur en zaterdag van 9 tot
4 uur; openingsuren filiaal Plantage 6
dinsdag 3.30 tot 550 uur, donderdag 1
tot 8.30 uur en vrijdag van 10 tot 12
openingsuren filiaal lagere schooi
Obrechtstraat: dinsdag en donderdag
650 tot 950 uur en zaterdag van 1 tot
4 uur, voor de jeugd woensdag van 2
tot 5 uur; jeugdbibliotheek Plantage 6
maandag en dinsdag van 4 tot 550 uur
woensdag van 12 tot 4.30 uur en zaterda*
van 12 tot 4 uur, vrijdag voor ouderen
van 6.30 tot 8.30 uur; jeugdhonk ZwarU
Pad, Marnixstraat 102: vrijdag van 35(
tot 5.30 uur
Veel succes voor Wanda Wilkomirska
dan Galanta
Bartóks oeuvre laat een ruime keuze
toe. Bovendien zal er sedert de ge
noemde meesters, beiden nog in de vo
rige eeuw geboren, hun werk afsloten,
nog wel eens iets belangrijks gevloeid
zijn uit een Hongaarse pen.
In elk geval begon Kertesz de
avond op briljante wijze met de Ga-
lansta-dansen, waarbij het orkest
hem in bijna alles terwilie was. De
jonge Poolse violiste Wanda Wilko
mirska, die in 1962 in het Holland
Festival en te Salzburg voor het eerst
in onze gezichtskring verscheen, de
monstreerde haar grote en fraai ver
klankte virtuositeit op doelbewuste
wijze in Ghatsjatoerians wat ouder
wets klinkende, vrij langdradige
doch dankbare vioolconcert.
Haar instrument leek ons niet zo
mooi, doch wat ze ermee deed was zeer
bijzonder. We zullen haar graag nog
eens in een klassieker concert beluis
teren. Zij werd met langdurige bijval
beloond.
Bartóks merkwaardig gematigde en
milde Concert voor orkest uit 1943 ver
heugt zich ook in ons land in een op
vallende populariteit De fraaie orkes
tratie en de gemakkelijk aansprekende
melodiek maken dit werk voor dirigen
ten zeer aantrekkelijk. Afgezien van
het koper, dat Kertesz niet altijd hele
maal meekreeg en van een iets te snel
tempo in het Gioco delle coppie, was
dit een schitterende verklanking.
Alleen bleef alles wat aan de uiter
lijke kant. de ontroering bij voorbeeld
van de Elegia, waar het zeer weemoe
dige thema in hinkend ritme zo prach
tig uit lage regionen schijnt op te stij
gen, werd niet helemaal verwezenlijkt,
Dat de toehoorders deze avond zeer
hadden gewaardeerd, bleek uit het
langdurige applaus.
AC
Steunnormen in Leiden
LEIDEN De heer E. R- Frans, lid
m de Leidse gemeenteraad voor de
P.SP., heeft ziich met het volgende schry-
i tot B. en W. gericht:
.Zoals bekend mag worden veronder
steld, worden de steunnormen voor uit
keringen door Sociale Zaken vastgesteld
op grond van de lonen iri drie c.a.o.'s,
waaronder die voor de Bouwnijverheid.
De loononderhandelingen voor de bouw-
c.a.o- zijn echter vastgelopen, zodat de
vaststelling van de hogere steunnormen
per 1 januari 1964 in het gedrang is ge
komen. Is het college van B. en W. be
reid, om vooruitlopend op deze vertraag-
;ang van zaken, ten spoedigste al-
hogere steunuitkeringen door de
Gemeentelijke Dienst voor Sociale Za
ken te laten uitbetalen? Een hogere
steunnorm kan m.i. reeds worden bere
kend op grond van dat deel van de c.a-o.-
voorstellen, waarover werkgevers en
werknemers het eens ziin".
Voor grammofoonplaten
Wanda Wilkomirska. de violiste
die gisteren met haar spel het
Leidse publek tot langdurige
bijval nooipte.
Dr. J.
der Veen
-TUSSEN Dl BLADZIJDEN
Imponerend zijn de massascènes
in de woestijn in David Leans %7*
film „Lawrence van Arabië
TRIANON (gewijzigde aanvangstijden: 2 en 7.30 uur) De film „Law
rence van Arabië, een drie-en-een-half uur durende monsterproduktie, is
een kind van dezelfde twee vaders, die ook „De brug over de River Kwai"
op hun naam hebben staan: Sam Spiegel, de producent, en Datvid Lean,
de regisseur. Degenen die indertijd de River Kwai zo bijzonder waardeer
den, zullen ook nu ongetwijfeld worden bekoord, want ook nu is er sprake
van een man die grote dingen verricht, maar gaandeweg niet meer weet,
waarmee hij eigenlijk bezig is en daarom tegen zijn lot rebelleert.
De geschiedenis van Lawrence
Arabië is op zichzelf buitengewoon
boeiend. Geboren in 1888 was hij door
langdurig verblijf in het Nabije Oosten
reeds vergevorderd in de wetenschappe
lijke en praktische kennis van deze ge
bieden, toen de eerste wereldoorlog uit-
T>este meisjes en jongens. Wat hebben jullie je best gedaan bij het
kleuren van de tekening uit ons Kerstnummer 1963. De jury, die
jullie werk moest beoordelen, had beslist geen gemakkelijke taak. De
meesten hadden keurig binnen de lijnen gekleurd, terwijl er ook bij
waren, die hun fantasie de vrije loop hadden gelaten en allerlei extra
versieringen aanbrachten. Dat laatste telde natuurlijk niet mee. De
slordige werkers kwamen niet in de prijzen.
De kleurplaat van de zesjarige Metta Zwaan, Bethlehemstraat 38 in
Voorschoten, was in de groep tot en met negen jaar beslist de beste.
Zij ontvangt de eerste prijs van f 25.
De jury was ook eenstemmig in het oordeel over de kleurkunae van
de negenjarige Geetje Gortzak, Aalsmeerderweg 909 in Nieuw-Vennep
De tweede prijs, van f 10, is hem ten deel gevallen.
De prijzen van vijf gulden in deze groep kwamen terecht bij: Hen-
riëtte Bastiani (4), Kom van Aaiweg 9 Leiderdorp, G. v d. Pouw
Kraan (7), Lagewaard 68 Koudekerk aan den Rijn, Nellie Groen (9).
Weipoortseweg 10 Zoeterwoude en Loek Kersseboom (7), Rijndijk 358
Hazerswoude.
In de groep oudere jongens en meisjes (boven negen jaar) toonae
zich de 12-jarige Wim Meijerink, Aardamseweg 32 Ter Aar een geboren
kunstenaar. Hij verwierf de eerste prijs van f 25. De tweede prijs werd
gewonnen door Dik van 't Hoff (12), Hoofdstraat 218 Alphen aan den
Rijn. Hij krijgt 10 gulden.
De prijzen van 5 gulden werden hier gewonnen door: Willy Kuyt
(12), Jan Evertsenlaan 15 Katwijk aan Zee, Rijnie Meel (11). Kastame-
laan 24 Hazerswoude (Dorp), Janny den Houdijker (13), Zonnevelt-
straat 4 Hazerswoude (Rijndijk)en Marian Kaslander (12), Rijnmond
91 Katwijk aan Zee.
Abonnementsvoorstelling Leiden
brcL e- hij bij het Britse oorlogscom
mando in Kairo werd
Zijn militaire houding
paald indrukwekkend, maar zijn kennis
deze gebieden, va
fenomenaal. Zo werd hy toegevoegd
de staf van Prins FeisaL de Bedoeïe-
zorst, die in opstand was gekomen
tegen de Turkse heerschappij en dien
tengevolge min of meer een bondgenoot
an Engeland werd, dat ook met Turkije
i oorlog was gei
Lawrence raakte al spoedig verward
i de Arabische problematiek. Hij wist
aor Feisal de vesting Akkaba op de
Turken te vero ren (van de landzijde
uit, hetgeen feitelijk als onmogelijk werd
beschouwd) en kreeg vele Bedoeïenen
op de hand, die hem ijverig hielpen
het opblazen var Turkse legerterreinen
het plunderen daarvan.
Ten laatste is hij maar met een twintig
getrouwen overgebleven. Om zijn man-
weer moed in te blazen begeeft hij
zich met zijn vrind Ali in het stadje
Deraa. Hoewel hij perfect Arabisch sprak
steeds in Arabische kledij rondliep,
hadden de Turken toch iets in de gaten.
Hij werd gearresteerd en afschuwelijk
mishandeld. BU deze gelegenheid ont
dekte Lawrence, dat hij toch niet de
superman was, waaraan hijzelf langza
merhand was gaan geloven. Door Ali
dood dan levend uit Deraa
gered, vraagt hij de Britse bevelhebber
hem van zijn grote verantwoordelijkheid
te ontslaan.
Inmiddels zijn de Britse troepen ech
ter doorgestoten naar Jeruzalem
eenmaal wordt van Lawrence de dienst
met zijn Arabieren Damas-
te veroveren, waar men voor Feisal
koninkrijk wil oprichten. Op deze
tocht laat Lawrence op een beestachtige
manier de wegtrekkende Turken afslach-
Hü doet zijn intocht in Damascus er
zijn Arabieren kunnen eindelijk hun ko
ninkrijk gaan oprichten, maar dit wordt
een grote deceptie: de woestijnstammen
kunnen het onderling niet eens worden
en Engeland begint er zijn beproefde
verdeel- en heerstakiiek. Als een gedes-
illussioneerd man trekt Lawrence
Engeland terug. Waarvoor heeft hij eigen
lijk gevochten?
Later beschrijft Lawrence zijn avon
turen in zijn boek „Seven Pillars of
Wisdom", maar hij is zo ontevreden
LEIDEN. Dat in de Leidse bladen pas enige dagen na de opvoering
een recensie verschijnt van „De Klaploper" van Iwan Toergenjew wordt
veroorzaakt door de eis van „Ensemble" geen recensies te plaatsen vóór
24 januari. Vanavond gaat namelijk de première in Tilburg. Toergenjew
schrijft graag sterke vrouwen en slappere mannen. En dan zijn er nog de
figuren van „overbodige mensen". In dit stuk „De Klaploper" komen deze
figuren ook voor, maar zeer getemperd. De vrouw niet zó sterk, de man
nen niet zó slap en de overbodige mens is niet zó overbodig. Hij is zélfs
de man die Olga, de erfgename van het landgoed, waar Vasali Koezovkin
de Klaploper, jarenlang reeds onderdak heeft gehad, de waarheid over
het verleden verte It.
Het klinkt voor ons allemaal wat melo.
dramatisch, dat hij haar vader is, maar
voor Olga is zoiets toch zeker belangrijk
en voor het toneelstuk ook, want daar
speelt het heen. Het doet ons allemaal
zo weinig. We kennen die figuren niet
Verarmde edelen, opgenomen door buren
Wie onze KASTEN kent zoekt niet.
Wie zoekt kent onze KASTEN niet.
WAAR kunt U een bouwpakket KEUKENKAST
kopen voor slechts
ƒ18.-?
den Dat kan alléén
HOGEWOERD 99
Telefoon 22536
of vrienden, die gedwongen werden
als een soort nar voor het vermaak der
weldoeners te zorgen.
Of deze toestanden in Rusland ni
zo zijn weten we niet Er zal wel iets
veranderd zijn, maar ons zegt het niets
en de scènes in het eerste bedrijf w
men hem dronken voert om te kunnen
lachen vonden we meer onsmakelijk dan
dramatisch. Het moest een soort huzaren-
;tukje zijn van de buurman (laten
e zetter niet lastig vallen met al die
lussische namen), een lefgozer, eei
jaarde nozem, die de zojuist aangekomen
eigenaars, het jonge stel Pavel en Olga,
eens wat wil laten zien en vooral laten
De ongelukkige klaploper slaat zó
door, dat Pavel hem het huis uitzet
Daarmee eindigt het stuk, maar vooraf
krijgen we een zeer omstandig verhaal
van Vasili over het verleden. Als to
neelstuk vinden we het vrij zwak. Het
eerste bedrijf draait om de dronke
mansscène en in het tweede bedrijf
staat het omstandige verhaal centraal.
Duidelijk is nu wel dat de opvoering
staat of valt met de prestaties van de
gene die de rol van de klaploper speelt.
Deze was nu toegewezen aan Max
Croiset. Voornamelijk in het eerste be
drijf had hij als tegenspeler Dick Schef
fer, een vriend van hem, ook zo'n armoe,
dig type. Wat dit bedrijf aan dramatische
spanning had, was voor een groot deel
te danken aan de manier waarop Dick
Scheffer, vooral door zijn plastische uit
beelding, de juiste sfeer schiep w
Max Croiset kon spelen. We vonden hen
de besten.
In het eerste bedrijf speelde Marja
Habraken de rol van Olga. zo gema
niëreerd dat alle echtheid zoek was. He'
was of ze in het tweede bedrijf tijdens
het verhaal, dat Max Croiset, voortref
felijk zei, (want dit was voordrachts
kunst), zo ontdooide dat toen haar Olga
geloofwaardiger werd.
Jan Retèl als Pavel en Alex
Royen de voortreffelijkebuurman
typeerden hun rollen wel aardig
waarbij de laatste de lachers op zijn
hand had. Wij gaven de voorkeur
Jan Retèl.
Peter Scharoff had de regie. Hij zal de
Russische sfeer wel goed getroffen heb
ben, maar daardoor hadden wij niet veel
contact met deze mensen. Het décor
Lou Steenbergen was prettig om nas
kijken, terwijl de kleurcombinaties
décor en kostuums ook goed waren.
Tot slot was er veel applaus vooral
voor Max Croiset. We vonden het jam
mer. dat Dick Scheffer niet naast hem
A. C. Bouwman.
Omzien in wrok
CAMERA (alleen woensdag) In
.„Omzien in wrok" tekent regisseur John
Osborne een soort Engelse jeugd, die
door allerlei oorzaken twijfelt aan
zinvol leven; er maar wat op los-i
dauwt en vervuld is van bitterheid oi
het leven, de maatsohappij, de mensen
en zichzelf.
De hoofdpersoon, Jimmy Porter, is
student, althans een academicus, die ge
trouwd is met een jongedame uit „bete
re' 'kringen en met zijn vriend in
Londense achterbuurt een zolderetage
bewoont
Overdag staan de jongelui met een
snoepkraam op de markt 's Avomd6
speelt Jimmy trompet en als hij dat niet
doet vergalt hij met zijn humeurigheid
eigon en anderer leven; het meest wel
dat van zijn jonge vrouw, die hij steeds
haar „betere" afkomst verwijt Jimmy
is het type van een hysterische sadist;
hij vergelijkt zichzelf vaak met een beer,
maar dan moet men daaraan toevoegen:
een kwaadaardige, vieze, luie beer.
Het onderwerp Is in hoge mate on
sympathiek. Toch, en daarom heeft zo'n
schildering haar nut, toch zijn er derge-
gelijke psychopathische figuren en daar
uit voortvloeiende situaties in onze
maatschappij. Het is geen plezier ermee
te moeten kennismaken: maar het is
zeer leerzaam voor wie de mens wil le
ren kennen ook in zijn aspecten die
niet sympathiek, niet bewonderenswaar
dig, maar hoogst immoreel en walgelijk
(Bitter)
zichzelf, dat hij onder een vreemde r
het Engelse leger dienst neemt. Juist
hij met pensioen gegaan, als hij in
6 met zijn motor om het leven komt.
Dan herinnert de Angelsaksische wereld
zich opeens haar legendarische held er
Lawrence krijgt een grootse lijkdienst ir
de St. Paul's Cathedral, terwijl de toen-
"je groten wedijveren in uitspraken
hoe groot Lawrence wel was geweest.
De film laat evenwel van deze groot
heid niet veel over, of misschien wel.
want het is groter om zoals Lawrence
deed ontevreden over zichzelf te zijn, dan
na een chaos aangericht te hebben zijn
snorren op te draaien en zich op de borst
te kloppen, zoals maar al te veel ii
daan in het roemruchte koloniale
leden van Groot-Brittannië.
Hoe het ook zij: nu nog zit het Nabije
Oosten met dezelfde chaos opgescheept,
die daarginds in de eerste wereldoorlog
losgebarsten, toen het aftandse Turkse
rijk zijn heerschappij er niet meer hou
den kon.
David Lean weet precies hoe hy
monsterfilm moet maken. Hij doet dit
nauwgezet en zonder vervelende geintjes.
is een ernstige film, die goed en
boeiend wordt verteld. Ook is er gezorgd
voor een uitnemende rolbezetting.
Als grootscheepse avonturenfilm is deze
rolprent dan ook zeker uitstekend ge
slaagd. De woestijn is net zo uitgestrekt,
,o verraderlijk als de zee en eist van
het menselijk doorzettingsvermogen ten
minste zoveel. Bovendien is de woestijn
onbekender dan de zee en zyn vooral
de kamelen zeer boeiende dieren, zodat
ïen speciaal bij de woestijnopnamen
eer geboeid wordt
(Boeiend).
Echtscheiding op
z'n Italiaans
CAMERA (tot en met dinsdag) In
Pietro Germi's film „Echtscheiding op
•n Italiaans" worden allerlei ondeugden
verrukkelijk in het zonnetje gezet,
dat men lachen moet of men wil of
niet Genmi brengt ons hiertoe naar Ita-
lië's donkere zuiden, dat ondanks veel
vertoon en praal der roomse kerk nog
maar nauwelijks gekerstend mag heten.
Het huwelijk, waarover men uiteraard
groot opgeeft als zijnde een heilig sa
crament is in wezen niet meer dan een
puur heidsenee bezitsrelatie: de man be
zit de vrouw als zijn slavin en de vrouw
is in alle opzichten een onmondige on
derdanige. Alleen als het om buiten
echtelijke seksuele relaties gaat ont
waakt zij tot een furie, want l'honore
(de eer) gaat daarginds zowel mannen
als vrouwen boven alles.
Dan heerst er de heidense wet van de
jungle oppermachtig: oog om oog en
tand om tand. Wraak en weerwraak
vieren hoogtij als l'honore in het geding
is. Stiletto en schietwapens zijn altijd bij
de hand. Het is nu eenmaal een warm
bloedig volkje.
De famiilie, waarbij Genmi zijn toe
schouwers introduceert, is een van die
verarmde Zuid-Italiaanse adellijke fami
lies, die in vervallen paleizen de oude
„zeden" hooghouden. Marcello Mastro-
ianni speelt er voor een jonge baron, die
getrouwd is met een welhaast Oosterse
schone (Daniela Rocca).
Ach, oorspronkelijk houdt hij wel van
haar, maar het is er zo eentje van „Hoe
veel hou je wel van me?" Zij wordt
voor de baron een nachtmerrie en hij is
er onophoudelijk op uit haar kwijt te ra
ken, want inmiddels heeft hij zijn oog
laten vallen op zijn jonge nicht, een pril
en onbedorven meisje (tenminste zo lijkt
het).
De baron bedenkt nu een plan zijn
gade door een of ander persoon te la
ten verleiden (wie doet er niet toe), het
tête-a-tête op een band vast te leggen
om zo een gerede aanleiding te hebben
tot un crime passionnel.
Het loopt echter anders, dan de baron
in zijn boos opzet voorziet Hoewel hij
wel de langgewenste nicht krijgt, maar
o wee, hoe kwaadaardig eindigt deze
film weer.
Men begrijpt dat men hier te doen
heeft men boosaardige humor. Sommi
gen zullen aan het genre nooit wennen
omdat zij terecht van mening zijn, dat
de ondeugd een ernstige zaak is. Dat is
zij ook, maar soms doet zich een uitge
zochte gelegenheid voor de ondeugd sar
donisch de wereld uit te lachen.
is daar in het ruiden van Italië
V &WB
veel, waarover men de wenkbrau-
kan fronsen. Dat heeft Genni in dit
geval niet gedaan; hij heeft integendeel
gelachen, maar zo hard, dat de uitwer
king doeltreffender is dan de ernstigste
verontwaardiging ooit zou kunnen be-
Een voortreffelijke film, maar alleen
voor hen, die ten zeerste de waarheid
hebben begrepen van de Franse wijs
heid: „C'est le ridicule, qui tue".
(Dodende ironie
De avonturiers
LIDO Jeanne Moreau en Jean-Paul
Belmondo, twee groten uit filmland
hebben zich bereid verklaard in een
misdaad-komedie van Marcel Ophuls
mee te doen. Van over de grens is Gert
Fröbe hen in „Peau de Banane" (De
avonturiers, wat een fatsoenlijke Ne
derlandse filmtitel!) te hulp gekomen.
Meen echter niet, dat door deze topbe-
zetting de film zelf ook tot aan de top
is gekomen. Het is een nogal verward
verhaal over oplichterijen en contra-op
lichterijen aan de lopende band. Wij
moeten eerlijk bekennen het verhaal
niet helemaal begrepen te hebben, maar
de regisseur schudde ons ook niet vol
doende wakker ons hiertoe in te span
nen. Waarschijnlijk is het allemaal als
voorbijgaand amusement bedoeld.
(Vlak amusement)
Lift naar de misdaad
STUDIO Voor de thriller „Lift naar
de misdaad" hebben romanschrijver Fre
deric Dard en regisseur Marcel Bluwal
'n scenario bedacht dat volop gelegenheid
geeft tot het maken van mysterieuze
toestanden. De cameramensen hebben er
zich behendig in uitgeleefd, maar een
nadeel is, dat de film mank gaat aan
breedsprakigheid. Het grootste deel van
de 2363 m rolprent; de ontknoping, plus
wat er nog volgt, doet dan nogal onge
loofwaardig aan.
Regisseur Bluwal heeft het voorbeeld
van Hitchock willen volgen in de „uit
gestelde spanning", waarin deze zo'n
meester is. Bluwal doet het echter met
een vertraging van het verhaal zonder
dat spanning het resultaat is.
Albert Herbin keert na zes jaar terug
in zijn geboorteplaats Levallois. Natuur
lijk vlak voor Kerstmis, want dan kan
de filmmaker sentimenteel goochelen
met kerstartikelen, kerstbomen en kerst
mannetjes en met de nachtmis (die hij
als extra effect gebruikt om een vrouw
in onmacht te laten vallen).
Herbin had deze vrouw ontmoet, ging
met haar mee naar haar woning (in een
griezelig duistere drukkerij), verneemt
dat ze door haar man wordt bedrogen,
gaat dan met de verlatene in een ca
feetje nog wat drinken en als ze samen
voor de tweede keer, via de lift, in de
woning komen, zien ze de bedrieger
dood op een bank liggen met een revol
ver in de hand.
De plotseling weduwe geworden
vrouw jaagt Herbin het huis uit Hy
komt er toch weer, alleen, in en ontdekt
verbaasd dat het lijk verdwenen is. Her
bin blijft in de buurt posten, ziet me
vrouw thuiskomen met de hulpvaardige
man van de nachtmis, hoort een gil en
het lijk blijkt weer op de bank te liggen.
De vriendelijke meneer belt de poli
tie. Dat is voor Herbin het sein om te
vluchten (want als moordenaar met een
straftijd van zes jaar mocht hij van de
politie niet meer in de stad terugkeren),
maar hij kan niet meer ontsnappen uit
de naargeestige drukkerij.
Het slot van de film doet vermoeden
dat de politie Herbin van een tweede
moord verdenkt en dat is niet slim. Het
is overigens niet het enige onwaarschijn
lijke element in deze film.
(Matige thriller)
Alleman
LUXOR De voortreffelijke film
„Alleman" van Bert Haanstra is opnieuw
geprolongeerd. Haanstra heeft, onder-
meer verscholen in een wasmachine, al
lerlei Nederlanders in uiteenlopende
situaties gefilmd. Het resultaat is een
verrassend portret van ons allemaal.
Schitterend)
Mondo Cane
REX „Mondo Cane" is verhuisd van
Trianon naar Rex. Regisseur Jacopetti
heeft uit 'an over heel de wereld ver
zamelde filmbeelden de schokkendste ge
kozen en aaneengeregen. Door deze een
zijdige benadering HJkt de wereld een
groot gekkenhuis. De goede kanten van
het leven, de opoffering, de liefde, de
vreugde, worden verwaarloosd. Toch
boeit de film. Ook deze kant van de
wereld is immers waard te worden ge
zien. Alleen jammer, dat sommige op
namen sadistisch zyn.
(Voor geestelijk volwassenen).
