Twintig jaar geleden bunker drama Vught Render trilde over zijn hele lichaam iek nf Tien vrouwen dood - twintig bewusteloos Dertig piloten - dertig graden onder nul Voor oefening in Noorwegen Hoogovenschaaktoernooi Snelle overwinning van Zuidema jgU - Jaar geëist roofoverval in bruidsnacht Wereldkampioenen gaan bescheiden voorop 9 WOENSDAG 15 JANUARI 1964 :1 zelf-! HT NE (Van onze speciale verslaggever) Twintig jaar geleden, in de nacht van vijftien op zestien januari, vol trok zich in Vught het berucht ge worden bunkerdrama. Een wrede collectieve straf, waarbij 74 vrouwe lijk© gevangenen veertien uur lang in een cel stonden geperst, die slechts slaapruimte bood aan drie personen, kostte tien verzetsstrijdsters het le ven. Twintig anderen raakten be wusteloos, doch konden, dank zij het ingrijpen van de Duitse kamparts .Wolters, worden gered. Na de oorlog herleefde dit vreselijk gebeuren voor het Bijzonder Gerechts hof te Amsterdam. De Duitse „Ober- aufseherin" Gallinat kreeg een gevan genisstraf van twintig jaar opgelegd; de Nederlandse „Aufseherinnen" Suze Arts en Katja Schot werden voor pectievelijk vijftien en twintig jaar achter de tralies gesloten. De laatste, die in het dodenkamp Ravensbrück een opleiding had gehad, en ten tijde van het bunkerdrama nog geen twin tig was, werd tijdens de rechtszitting gekenschetst als „de grootste sadiste van Vught". „Zonder enig meegevoel en met vermaak", zo leest een destijds gemaakt verslag, „dreven de bewaaksters de vrouwelijke slachtoffers de bunker Er werd gescholden en geslagen. Smeek beden om hulp werden genegeerd". „Dit alles", verklaarde de procureur fiscaal ten aanzien van Katja Schot, „stempelt deze verdachte tot een dierlijk Vreemd genoeg heeft Rauter zich in soortgelijke bewoordingen uitgelaten over de verantwoordelijke commandant van het „Konzentrationslager Herzogen- busch", SS-Sturmbannführer Adam Grünewald. Toen de hoogste SD-chef bezet Nederland van de monsterlijke straf op de hoogte werd gesteld, „trilde hij", aldus een ooggetuige, „over het hele lichaam". Grünewald, volgens een port, dat over hem was uitgebracht, man met een zeer middelmatige intelli-' gentie .die slechts kadaver-gehoorzaam heid kende, moet hij hebben toegebeten: „Jij bent een dier, dat opgesloten moet worden om de mensheid te bescher- Nog merkwaardiger is misschien dat Rauter met steun van Seyss-Inquart Himmler deze woorden waar maakte. Na als overwinnaar uit een competentie conflict met de in Berlijn zetelende SS- potentaat Oswald Pohl te zijn gekomen, liet hij Grünewald en diens adjudant, SS-Obersturmführer Hermaan Wick- lein, door een in Velp residerende krijgs raad te velde berechten. Hij beriep zich hierbij op paragraaf 122 van het Duitse Wetboek van Militair Strafrecht, die het is door de bedreven wan- en schand daden nauwelijks te geloven mishan deling van gevangenen strafbaar stelde Wegens o.a. dood door schuld werd Grünewald op 6 maart 1944 tot drieën eenhalf jaar gevangenisstraf veroor deeld. Wicklein, die slechts een geringe rol in het bunkerdrama had gespeeld, kreeg zes maanden. Dat de vonnissen niet werden uitge voerd, is niet de schuld van Rauter. Toen de beide veroordeelden naar Duitsland waren overgebracht, wist de SS alsnog hun vrijlating te bewerkstelligen. Grü newald kreeg acht dagen verlof, waarna hij. gedegradeerd tot gewoon soldaat, naar Rusland werd gestuurd om daar in een strafcompagnie van de SS-pantser- divisie Totenkopf te worden geplaatst Wicklein werd niet lang daarna tot ad judant van de commandant van een Duits concentratiekamp benoemd. De een zowel als de ander zou ten slotte aan het Oostfront gesneuveld zijn. Wat was achtergrond? Hoe heeft het bunkerdrama zich afge speeld? Wat was de achtergrond? Wat de, actuele aanleiding? We zullen geen na men van de slachtoffers noemen, noch van de overlevenden. We doen dit uit overwegingen van piëteit. Té veel vrou wen hebben er een blijvende shock van overgehouden. Onze gegevens zijn af komstig van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie te Amsterdam, zo mede van verschillende, in 1944 versche nen illegale bladen. Bijzondere dank zijn we verschuldigd aan mevr. A. Hiemstra Timmenga te Dordrecht medewerkster van de Afdeling Onderzoek Concentra tiekampen en Gevangeniswezen van het Rijksinstituut. Van haar hand zal tege- legenertijd een in opdracht geschreven monografie verschijnen over de concen tratiekampen in bezet Nederland, met uitzondering van Westerbork. Het bunkerdrama vindt zijn oorsprong bij een zekere Agnes Jedzinl, een Duitse, die wegens belediging van de Führer en de Wehrmacht was gearresteerd. Ze werd opgesloten in Vught in de vrou- wenafdcling daar zaten in 1944 zes- tol zevenhonderd gevangenen waar ze o.a. in de keuken en in het zogenaamde Gasmaskercommando in Den Bosch te werk werd gesteld. Jedzini voelde zich zwaar te kort ge daan. Ze vond dat ze slechter werk dan andere gevangenenen moest verrichten, wat haar tot schrijven van een brief aan „Oberaufseherin" Gallinat bracht. De inhoud hiervan bleef niet geheim Spoedig wisten de vrouwen in haar ba rak dat ze zich beklaagd had over het feit. dat ze als Duitse en wegens een ba gatel nog steeds vast zat. In verband hiermee noemde ze de naam van een in december 1943 ontslagen medegevan gene, die volgens haar veel meer op haar kerfstok had. Ze suggereerde dat de laatste nog onderduikers in huis had, of in ieder geval „Judenfreundlich" zou Verontwaardigd De vrouwen in de barak waren heftig verontwaardigd. Ze beschouwden de brief van Jedzini als verraad, 's Avonds, toen ze op haar brits lag, werd ze met bekers water nat gegooid. Gezamenlijk werd voorts besloten dat de Duitse die nacht niet in de barak mocht blijven Zonder protest van haar kant werd ze naar het dagverblijf gedirigeerd, maai niet voordat ze hard was toegesproken De waarschuwing, die ze kreeg, kwam hierop neer dat ze geen verdere last de anderen zou ondervinden, als ze in het vervolg behoorlijk zou gedragen. Pleegde ze daarentegen opnieuw raad, dan zou haar haar worden afge- Jedzini ging hiermee akkoord, doch de volgende morgen, nog vóór het afnemen van het appèl, diende ze by de kamp commandant een klacht wegens mishan deling in. Hierbij werd één naam ge noemd: die van een jonge, flinke vrouw, die verzetswerk had verricht. Bij onder vraging weigerde deze namen van mede plichtigen te noemen, terwijl ze ver klaarde de actie te hebben geleid eD daarvoor ook de verantwoordelijkheid wenste te dragen. Het hele incident werd hiermee in de persoonlijke sfeer ge- Nog voor het middag werd, was de vlecht van Jedzini afgeknipt. De vrouw, die dit deed. en die we van nu af aan X zullen noemen, was dezelfde, die tegen- de kampcommandant alle schuld van de „mishandeling" op zich had genomen. Alle andere vrouwen in de barak waren echter voor. Men vond dat de Duitse wederom verraad had gepleegd. Nog die zelfde middag werd X naar de hoogste chef, Grünewald gebracht. Om- ;e opnieuw weigerde namen van medeplichtigen te noemen, gaf deze haar .donker arrest": de zwaarste celstraf, die n Vught mogelijk was. Ze ging naar de bunker, in een donkere, onverwarmde meubelloze cel, waarvan de vloer en muren kletsnat aanvoelden. Vijftig bracht ze er in door, zonder te sla- en met als enig voedsel twee stuk jes brood. Nochtans bleef ze bij haai weigering name Solidair In de barak wasinmiddels een zeer rumoerige vergadering gehouden. Ne gentig vrouwen besloten daar zich soli dair met de gestrafte te verklaren. Ze schreven hun nummer op een stuk pa- getrapt. De rest, zeventien dus X, die al vijftig uur in de bunker had ge zeten, bevond zich in de volle cel kwam met aanzienlijk minder ongemak in de aangrenzende cel 116 terecht. De kampcommandant, die de dein van cel 115 slechts met de grootste moeite kon dicht drukken, liet de ongelukki- gen nog weten dat er niet gepraat mocht worden en dat de ramen dicht moesten blijven. Als dit bevel niet werd opgevolgd, zou de brandspuit op de vrouwen worden gezet. De opgepropten in cel 115 zagen het gevaar, waarin ze zich bevonden, on middellijk in. De ruimte, waarin ze veertien uur zouden vertoeven, was 4.02 meter lang, 2,37 meter breed en 2.35 m. hoog. Bij de deur bevond zich een kléi ne uitbouw, terwijl er twee kleine ven sters waren, die nog geen 25 centimeter naar binnen konden worden geopend. Licht was er niet. ook niet overdag, om dat een houten schot het uitzicht be lemmerde. Doordat hij nog maar kort geleden gebouwd was, was de cel nog nat- Condenswater begon bovendien spoedig van het plafond te druppen. Een arts, die zich in cel 115 bevond, raadde haar mede-gevangenen aan zo min mogelijk te praten, teneinde het zuurstofverbruik te beperken. Tegen het bevel van Grünewald in liet ze een van de vensters openen, wat overigens pas na twee uur wrikken gelukte, omdat de verf nog plakte. Paniek Niettegenstaande dit werd het hoe langer hoe benauwder en bedompter- door gebrek aan ruimte tussen de ande- bleven hangen!), ontstond er een paniek. Er werd gegild en ge schreeuwd, gesnikt en om hulp geroepen De chaos was op een gegeven moment zó groot dat gestrafte SS-ers, die in een ondergelegen cel waren opgesloten, op de deur begonnen te bonzen om de aandacht van de bewaking te trekken. Niemand kwam echter opdagen. Grü newald niet, omdat hij Bacchus vereer- f eest je was. Arts en Gallinat niet, omdat sliepen. De bewaking niet, omdat waarschijnlijk instructies waren uitge- De nacht werd een hel. Steeds meei rouwen vielen flauw: anderen stier en, Op 't laatst stonden degenen, die nog bij kennis warren, achter elkaar met één schouder tegen de muur. terwijl de hoek lagen de doden, tot een metei hoog, in de andere hoek. „Die toestand kun je niet beschrij- m", vertelde een overlevende, „die sfeer is niet weer te geven. Eigenlijk is deze nacht voor mij en hij zal het een ieder, die dit meegemaakt heeft, zijn vreselijk onwezenlijk Slechts enkele flitsen herinner ik me nog goed. Bijvoorbeeld dat er een vrouw een aanval van waanzin kreeg, rond ging kiuipen en de anderen in de benen beet. Ook heeft het een "ontzettend ster ke indruk op me gemaakt dat, toen het tegen de ochtend liep, er onder de stapel lichamen voor me een arm uit kwam, angs m'n been streek. Alleen weet ik dat ik geen vin kon venroeren". Tegen zeven uur 's morgens werd dc deur van cel 115 door Katja Schot ge opend- Ze schrok echter zo van de schrikkingen, die ze zag, dat ze hem middellijk weer dichtgooide. „Oberauf seherin" Gallinat kwam er toen aan te pas. Ze deelde nog klappen uit aan de veertig vrouwen, die op eigen kracht ouiien strompelden, want het ging haar allemaal niet snel genoeg. Vier-en- dertig ongelukkigen bleven liggen, van er vier-en-twintig diep bewusteloos H) n, Tien anderen, allen boven de veertig, zouden nooit meer opstaan. Door gebrek aan zuurstof waren ze ge stikt, aldus hun lotgenote en arts, die datzeh e jaar in Ravensbrück is gekomen. Kwetsuren Bijna alle overlevenden hadden kwet suren. Hun benen zaten vol builen en blauwe plekken, die ze in de chaos el kaar hadden aangedaan. Ook constateer- Met ski's en eskimohutten (Van een onzer verslaggevers) Een dertigtal straal jagerpaloten van het op de vliegbasis Eindhoven gestationeerde 314ste squadron van de tactische luchtstrijdkrachten is vandaag met drie luchtmacht- Friendships naar Noorwegen trokken voor een „overlevingsoefe- ramig". Tien dagen lang zullen de vliegers hoog in de bergen bij VeSles Kaugum, een plaatsje 150 km ten noorden van Oslo, temidden van een barre sneeuwwoestenij kamperen in sneeuwhutten, geheel geïsoleerd van de bewoonde wereld. Doel van deze expeditie is de pilo ten van dit squadron, dat dikwijls bo ven Noorwegen oefent, te leren hoe noodgevallen te handelen in een i laire streek, waar de ongetrainde slechts weinig overlevingskansen hebben. Want al zal de piloot met be hulp van schietstoel en de parachute veilig zijn toestel kunnen verlaten, maal op de grond zal hij de gróót ste krachtproef krijgen te doorstaan. Daar zal hij met temperaturen van dertig graden onder nul te maken kry- en alleen staan in een onherberg- gebied, meestal zonder enig men selijk leven. Hij zal er geheel „self supporting" moeten zijn. Hij zal toeten leren hoe h(j van ijs een kimo-hut bouwt, boe hij zich beschermt tegen bevriezing, hoe hij met primite- hulpmiddelen ski's kan maken, hoe hij lawine-gevaar kan keren en hoe hü m voedsel komt. Wat dit laatste betreft: de vlieger zal vrijwel geheel zijn aangewezen op het wild in zijn omgeving. En hoe dat de men bij velen brandwonden aan de tong en de lippen. Deze waren ontstaan tijdens het aflikken van vocht op de muren, die nog salpeter afgaven. Aan het flinke optreden van de SS- kamparts Wolters is het te danken dat het bunkerdrama niet meer slachtoffers heeft geëist. Met behulp van injecties bracht deze de flauw gevallenen bij, ter wijl hij er voor zorgde dat de veertig, die door Gallinat opnieuw in één cel waren gestopt, over alle cellen in de bunker verdeeld werden en dekens en een matras kregen. Ook X redde hij waarschijnlijk het leven. Grünewald wilde haar weer „donker arrest" geven, doch Wolters protesteerde, omdat hij van mening was dat dit haar dood zou Grünewald. Wicklein, Gallinat, Schot en Arts hebben nog alles in het werk gesteld om het bunkerdrama onder zich te houden. Vrouwen, die werden ontsla gen, of overgeplaatst, kregen onder de zwaarste bedreigingen te horen dat ze met niemand over die teisterende nacht van 15 op 16 januari mochten spreken. Verschillende van hen slaagden er ech-seling hard, zij het*niet Darga. Hy werd gedwongen steeds „Wie heeft wit bij Darga-Keres", vroeg gistermiddag 'n cy nicus, die de stand na 12 zetten in ogenschouw nam. Darga had toen een stuk geofferd, zwart was met de Koning naar f8 gemarcheerd enbeiden had den royaal 2 uren bedenktyd verbruikt voor12 zetten. Toen ging het piot- de van karakter. De eerste ontmoeting was een aaneenschakeling van combinaties, met wit als initiatiefnemer. De resultaen in de grootmeestergroep waren: Larsen (Den.)-De Rooi (Ned.) afgebroken; Van Scheltinga (Ned-)-Por- tisch (Hong.) 01; Zuidema (Ned.)- Dunkelblum (Belg.) 10; Bobotsov (Bulg.)-Donner (Ned.) afg.; Lengyel (Hong.)-Filip (Tsj.-Sl.) VaVz', v. d. Berg (Ned-)-Ivkov (Z.-SL) 0—1; Parma (Z.-Sl.)-Ney (RusL) VaVzDarga (W.- Dld.) -Keres (RusL) 0—1. De stand luidt: 1/2. Portisch en Ivkov beiden pnt; 3. Keres 5; 4. Ney 4%» 5. Larsen 4 en 1 afg.; 6. Parma 4; 7. Fi- hun afschuwelijke ervaringen illegale pers te melden. meer materiaal te offeren, terwijl de 'lip 3Va; 8. Zuidema 3~ 9/10. Darga Ook Wolters zweeg met. Ten koste zwarte koning per zet ruimer adem kon gyel 2Vz11. Van Scheltinga 2; 12. Don kern overplaatsing halen. By het verstrijken van de speel- ner J.M> en 1 afg.; 13- De Rooi 1 en 1 afg.; derden i degradatie lukte het hem Rauter lichten. X, die uiteindelijk weer in een lege, donkere cel terecht kwam, werd daaruit pas op 7 maart ontslagen, een dag na het vonnis tegen Grünewald en Wick lein. Haar weerstandsvermogen was sterk verminderd, doch niet gebroken- Totaal vergrijsd kwam deze jonge vrouw weer in een vrye maatschappij terug. Zo be gon en eindigde het bunkerdrama van Vught één van de vreselijke gebeur tenissen in het kampleven van bezet Ne derland. hne muf schoit aeschorsen I'lei aget komma ndonl lotogrdleeien s tien^eiWeni mul zonder wóoryhywin mei Scherp 3 e sc Hol en de ((omtwndar» Borden, die buiten het kamp waren aangebracht en die voor zichzelf spreken. pier en stuurden dit naar Grünewald met de mededeling dat zij allen bij het vlecht afknippen van Jedzini betrokken aren geweest. Door het gesis en de bedreigingen om haar heen was de laatste in paniek ge raakt. Twee dagen vóór het bunkerdra- verliet ze de barak en trachtte het kamp te ontvluchten. Een SS-er, die op wacht stond, riep haar aan. Omdat ze weigerde terug te keren, schoot de man op haar. Ze kreeg een longschot, waar- ze, in het ziekenzaaltje van hel kamp, op 22 januari bezweek. Grünewald, razend geworden door at hij noemde „de muiterij", had in zijn misdadige brein een onmenselijke straf voor X en de negentig andere vrou- uitgedacht. Op 15 januari, 's mid dags om drie uur, liet hij alle een-en- negentig naar de bunker marcheren. Met nu ip van de „Aufseherinnen" slaag de hij er in vier-en-zeventig gevangenen cel 115 te persen, waarbij geraasd werd en getierd, gevloekt, geslagen en te i tijd stond wit het halve bord achter, ter. De opening was uitermate origineel en vergde zeer veel bedenktyd van de groot meesters. Vooral toen wit een offer bracht, dat veelbelovend scheen, ging de partij hoogtepunten tegemoet. Ach teraf bleek het allemaal strovuur te zijn, doch er was het talent van Keres voor nodig, om dit zo gladjes te kunnen bewijzen. Van dik hout zaagt men planken ging het ook aan het bord Larsen-De Rooi. ■■(De Deen had er weer eens zin in. doch Zwart had geen lust het directe slacht offer van diens breed-uitwaaierende planning te worden. Hij hield strak vast aan een centrale druk, waarop uren lang, in het raam van het combinatoire. werd geïmproviseerd. Van den Berg heeft zijn (kleine) sco re van punt niet kunnen verbeteren: daartoe had hij Ivkov in bedwang moe ten houden, doch diens positionele spel opvatting bleek opnieuw superieur. De Joegoslaaf kreeg op de koningsvleugel de open g-lijn in handen, waarvan hij magistraal gebruik maakte. Heel sterk Van Scheltinga verloor tegen Portisch, die toch wel heel sterk schaakt en o.L tot de wereldklasse kan worden gere kend. Hoe het allemaal bij hem gaat is nooit al te duidelijk althans niet bij oppervlakkige waarneming doch het Laskeriaanse stukkenspel, meestal in re- lntie met een pion is toch wel uiterst moeilijk te weerstaan. Zuidema is plotseling op 50 procent gekomen. Gisteren won hy in1< zetten van dc Belgische meester Dun- kelblum, die ln een Franse partij eer vry voor de hand liggende combinatie overzag en toen werd overrompeld. De oud-jeugdkampioen is op dit ogenblik de beste Nederlander. Eveneens IC zet ten duurde de partij Lengyel-Filip. De stelling was toen geheel symetrisch. Punt voor Uonner .,Als er een flinke boer trouwt dan kun je wat halen, die krijgt flink geld". Dat was het advies van de 28-jarige rijschoolhouder J. G. G. te Oldenzaal aan izijn vrienden toen er over geld gebrek werd geklaagd. Dit werd tevenJ de aanleiding tot de roofoverval in de nacht van 25 op 26 september te Weer- selo, gepleegd door de rij schoolhouder en zijn 22-jarige plaatsgenoot de stu- cadoor H. S. Zij trokken naar de boerderij van het pasgetrouwd paar Hassink. Nadat de laatste gasten waren vertrokken, sloop S. dichterbij. Door aan het raam van de slaapkamer te luisteren, kwam hij te weten, dat het geld, dat het bruidspaar van de gasten had gekregen, in de linnen, kast was opgeborgen. Toen alles donkei was, gingen de beide Oldenzalers via dc hooizolder naar de slaapkamer waar S. met een pistool in de hand binnentrad, terwijl G., die vreesde dat men hem zou herkennen, op de gang bleef staan. Ter wijl de bruidegom verklaarde dat er geen geld was, keek hij tersluiks naar het broodmes dat nog op de wastafel lag Met dit mes had hy de bandjes van de japon van zijn vrouw doorgesneden, om- dat ze deze niet los kon krijgen. S. greep het mes snel weg en wierp het in de gang. G. pakte het daar op en sleep het vervolgens op de muur. Dit geluid klonk de bruid zo angstwekkend in de oren, dat zij de plaats aanwees waar het geld 834,50 lag. Vandaag stonden G en S. voor de Almelose rechtbank te- recht. Tegen beiden werd een jaar ge- drie jaar proeftijd. loven, dat winst mag worden verwacht. Merkwaardig was, dat veel elementen van de partij uit de 5de ronde Filip-Bo- botsov een rol speelden, ditmaal echter ten nadele van wit. Parma-Ney was een Spanjaard, die correct remise liep. Het is interessan» te zien hoe feilloos de ex-jeugdwereld kampioen elite verwikkeling die hem niet zint, weet te ontlopen: geen wonder, dat hij tot nog toe ongeslagen is gebleven. In de meestergreep staat de Zuidsla- viër Smederevac, die eigenlijk op het laatste moment is ingevallen, op kop- Hij won, met zwart, van Hennebcrke, die zonder reden een stuk en prise liet staan Bergsma won overtuigend van Gibbs: de Engelsman kon in deze felle groep wel eens te licht blijken. Muller-Kramer was een correcte puntenverdeling; San- dor won ten koste van Litmanowicz. De afgebroken partijen Lehmann-Van Geet en Flesch-Kieninger verschillen sterk 14. Dunkelblum 1; 15. Van den Berg 17. Bobotsov 0 en 1 afg. Tweede ronde meestergreep: Lehmann <W.-Did.)-Van Geet (Ned.) afg.; Flesch (Hong)-Kieninger (W.-Dld.) afg.; Bergs ma (Ned.)-Gibbs (GB) 1—0; Muller (Oost.)-Kramer (Ned.) VzVz', Sandor (Hong.)-Litmanovicz (Polen) 1—0; Hen- neberke (Ned.)-Smederevac (Hong.) 0-H. Stand na twee ronden: 1. Smederevac 2 pt; 2. Bergsma lVa pt: 3/4/5. Van Geet, Flesch en Lehmann 1 en 1 afg. Atletiek Henk Snepvangers (1 div. Kon. Mar.) is gistermiddag te Steenwij- kerwoldcross country-kampioen gewor den van de Koninklijke Landmacht. Hij legde het 8 kilometer lange parcours af in 23 min. 5 sec. en had 17 sec voor sprong op Roelofsma (garn. commando Amerstfoort) die tweede werd. Instructie Instructeurs van de Noorse lucht macht zullen de dertig mannen daar bij helpen. Ze zullen hem leren skiën om zich snel te kunnen verplaatsen in geval van nood, ze zullen hen wijzen op tal van schijnbaar onbelangrijke voorzorgsmaatregelen. Bijvoorbeeld dat zij het luchtgat in hun eskimohut, waar in zij moeten overnachten niet te klein maken om niet te stikken. Ze zullen hen ook leren hoe gebruik te maken van allerlei hulpmiddelen. Hoe zij hun knalgele eenmansbootje als poolpak kunnen gebruiken en hoe de tal van andere hulpmiddelen, die een straaljagerpiloot op vluchten als die naar Noorwegen altijd bij zich heeft, kunnen worden toegepast Die uitrus ting voor een „pool-overleving" ia zeer omvangrijk en bevat zelf een zender tje. Ernst Hoewel de meeste vliegers de trip als niet veel minder dan een gratis wintersportvakantie beschonwen, is de opzet ervan de luchtmacht-autoriteiten ernst. Want al zal het ongetwijfeld vro lijk toegaan in het 1500 meter hoge Vesles Kaugum, iedere vlieger kan eens noodgedwongen in een dergelijke situa tie worden geplaatst. En dan staat hij alleen en zal hij zonder hulp van anderen zijn weg moeten zoeken en in zijn onderhoud moeten kunnen voorzien. Zonder col - lega's en zonder de wetenschap dat als zich werkelijk geen pool- haas of korhoender laat verschal ken er altijd nog de voorraden zijn, die voor de oefening worden meege- Leider van de expeditie is majoor Verhey, commandant van het VOTC op Soesterberg, Het Vliegveiligheids Oefen en Testcentrum van de lucht macht. Op dit centrum wordt de straal jagervliegers geleerd hoe zij na een noodlanding in vijandelijk gebied er het leven kunnen afbrengen. In theorie, laar ook in de praktijk, in de bossen Eerste groep Nu wordt daaraan een overlevings- irsus toegevoegd, in een bar en koud klimaat. Al eerder waren er als expe riment een paar kleine groepjes van enkele jachtvliegers naar Noorwegen gegaan voor deze cursus, maar de groep die vandaag is vertrokken, is de eerste grote. nu al staat vast dat de ervarin gen die de komende tien dagen wor den opgedaan, zullen worden genoteerd ■straks op Soesterberg te worden gebruikt voor de opleiding van nieuwe vliegers. Grishin sneller dan Amerikanen Evgeny Grishin, de Russische wereld recordhouder op de 500 meter, heeft gistermiddag in het Noorse Hoenefoss het eerste treffen met de Amerikanen glans rijk gewonnen. Grishin bleef de rijders de Amerikaanse olympische ploeg, die enkele weken geleden in Colorado Springs vooral op de 500 meter fantas- tische tijden maakten, ruim voor. Met zijn 41,2 sec. was de Rus precies een seconde sneller dan Willy Haugen. Bill Disney noteerde 42,3 sec. waarmee hy de beste Amerikaan was. Er werd in Hoene foss ook nog een 1500 meter gereden. Het jmmer leverde met 2.14.7 een zege op Dor de Europese kampioen Nils Aaness In het Russische trainingskamp Gjoevik verbeterde Oleg Sjabarov met 4.43.8 het baanrecord op de 3000 meter. Het oudë record stond* met 4.48.5 op naam van Kees Broekman. De voornaamste uitslagen van Hoene foss luiden: 500 m: 1. Grishin (Rusl.) sec.; 2. Haugen (Noorw.) 42.2; 3. Disney (V.S.) 42.3; 4. Aamodt (Noorw.) Rudolph (V.S.) 42.4; 6. Hedlund (Zwe. den) 42.5; 7. Johansson (Noorw.) en Mc- dermitt (V.S.) 42.6: 1500 m: 1. NUs Aaness Noorw.) 2.14.7; 2. Grishin 2.14.8; 3. Hau gen 2.15.0; 4. Guljajev (Rusl.) 2.16.7. Europese titels kunstrijden Pavel Romanova en zijn zusje Eva Romanova hebben na de verplichte dansen een kleine voorsprong genomen op hun felste belagers, het stijl volle Britse duo Janet Savvbridge/David Hickenbottom uit Birmingham. De puntentotalen na die vier dansen waren resp. 139.1 en 137.0. Het ver schil in punten is dus 2,1 voor de wereldkampioenen uit Tsjechoslowakije, die merkwaardig genoeg tweemaal de hoogste titel wonnen maar nooit de Europese. Het is een klein verschil, maar de officieuze plaatscijfers geven de su perioriteit van de Romans duidelijker aan: 8,5 tegen 13,5. Het Engelse paar Yvonne Suddicks en Roger Kennerson staat derde met 128,4 en als plaatscijfer 26. Nico en Jopie Haagse broer en zus Nico (18) en Jopie (20) Wolff debuteerden in dit interna tionale gezelschap lang niet onverdien stelijk. Zij nemen met de vrije dans vaD vanavond nog voor de boeg weliswaar de elfde plaats in, maarer was in geen enkel onderdeel sprake van uit de toon vallen. De verplichte dansen waren ach» tereen volgens: foxtrot, de Europese wals, de kilian en de tango. Vooral de wals werd door de Wolffjes goed ge danst. Zij kregen hetzelfde totaal als het Franse duo Houdas-Brun en werden zelfs hoger gewaardeerd dan de Oostenrijkers Christel Trebesinger-Gerald Felsinger. Van de Engelse arbiter, de oud-wereld- kampioen Lawrence Demmy, die zeer lage cijfers gaf en daardoor driemaal de oorzaak was van een juryvergadering op het ijs. kregen broer en zusje Wolff een 4,2 voor de wals, even hoog als zijn cij fer was voor de favorieten Romanova.' Roman. In de kilian klopte het samenspel van snel wisselende voeten en vloeiende bo gen en wendingen minder goed bij onze landgenoten, maar de voorsprong op de Duitse Jutta Peters en Wolfgang Kunz en het Zwitserse paar Rosemaric Lerf- Roland Wehniger bleef gehandhaafd. Bij de tango was de harmonie weer her steld en nu kwamen weer goede cijfers (o.a. 4,5 en 4,3) uit de bakjes van de ze ven „gezworenen". De achterstand op Trebesinger-Felsinger werd tot 0,3 pun ten teruggebracht. De aantrekkelijke vrije dans van het debuterende Neder landse paar zit er zoals bij de trainingen herhaaldelijk bleek goed in en met span ning ziet het kleine groepje Nederlan ders in Grenoble dan ook uit naar dit laatste onderdeel waarvoor een verme- nigvulidgingsfactor van 1.3 geldt. Na vier dansen luidt de stand: 1. Eva Romanova,'Pavel Roman (Tsj-Sl) 139.1 pnt.; 2. Janet Sawbridge/David Hicken bottom (GB) 137.0 pnt.; 3. Yvonne Sud- dicks/Roger Kennerson (GB) 128.4 pnt,; 4. Marjorie Mccoy/Ian Phillips (GB) 126,1 pnt.; 5. Gyorgie Korda/Paul Vasay- helyi (Hong) 123,5 pnt.; 6. Jitka Babicka/ Jaromir Holan (Tsj-Sl) 121.1 pnt.; 11. Jo- pie/Nico Wolff (Ned) 112,5 pnt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1964 | | pagina 9