Uw probleem is het onze
Geref. synode: nog geen
standpunt Wereldraad
Ds. Kievit breekt lans voor
„commissie beroepingswerk"
Een woord voor vandaag
Rotterdam krijgt straks
twee ,Vijfkerkeiitocliteii'
Indonesisch predikant
bezoekt ons land
Joh. Verkuyl
overleden
VRIJDAG 10 JANUARI 196|
een gegarandeerd
verrukkelijke sinaasappel
Commissie kwam met twee rapporten
Beslissing tot
volgende week
uitgesteld
(Van onze kerkredactie)
varen tegen
Op Geref. Bondspredikantenconferentie
(Van een onzer verslaggevers)
Op de tweede dag der confe
rentie van hervormde predikan
ten, behorend tot de Gereformeer
de Bond in de Nederlandse Her
vormde Kerk te Woudschoten
voerden onder meer dr. H. Bout,
le Utrecht en ds. L. Kievit, te
Putten het woord-. Dr. Bout be
handelde enige vragen over de zin
van het Oude Testament. Ds. Kie
vit bewees dat humor gepaard
kan gaan met diepe ernst in zijn
openhartige behandeling van wat
er alzo gaande is ,,rond het be
roepingswerk".
heid van de plaatselijke gemeente. Voor
stellen om het beroepingswerk geheel
of gedeeltelijk aan de plaatselijke ker-
keraad te onttrekken worden dezerzijds
dan ook als tenderend naar episcopa-
lisme beslist afgewezen. Toen destijds
bepaald werd, dat in geval van vaca
ture de kerkeraad advies heeft in te
winnen bij de commissie voor het be
roepingswerk, is dit met weinig enthou
siasme begroet
Ds. Kievit, die van genoemde synoda
le commissie voor het beroepingswerk
deel -uitmaakt, wilde graag een goed
woord voor de arbeid van deze instan-
tie spreken. Zij wil slechts -dienst
'*Süf
Nog steeds geen
kandidaat voor
voorzitter 'C.N.V.
van de door haar genoemde predikan
ten te gaan horenOudtijds waren
de gemeenten in het beroepen niet ge
heel vrij; toen sprak de classis een groot
woord mee
In geval van vacature dient de ker
keraad het beroepingswerk ten spoe
digste ter hand te nemen, want menige
gemeente gaat tijdens een vacature te
kenen van inzinking vertonen. Men ma
ke echter niet teveel haast; het alvast
uitbrengen van een z.g, toezegging van
beroep is geen kerkordelijk figuur en
kan wanordelijkheden ten gevolge heb
ben. Ds. Kievit acht het hoogst onele
gant, wanneer een kerkeraad het ver
plichte advies aanvraagt, nadat reeds
een toezegging van beroep is gedaan.
Serieus
Voor wantrouwen van het werk van
de synodale commissie is geen reden:
soms worden op eigen gelegenheid ad
viezen ingewonnenwaarom dan
ook niet van deze commissie, die se
rieus te werk gaat; die via de kerkvisi
tatie over vele gegevens beschikt en er
zeker niet op uit is om iemand op te
dringen.
Zowel voor de gemeenten als voor de
predikanten Is een zekere doorstroming
gewenst: een bedienaar van het Woord
kan uitgeput raken; wij zijn beperkte
mensen, die in een nieuwe omgeving
weer eens nieuwe stimulansen ontvan
gen. In de kerk dragen wij, hoezeer
wij de verantwoordelijkheid van de
plaatselijke kerkeraden onderstrepen,
verantwoordelijkheid voor elkaar.
De kerkeraden dienen ook informaties
in te winnen en moeten niet afgaan op
één gehoorde preek. Al is de prediking
het voornaamste God immers stelt in
de bediening van Zijn Woord het heil
centraal zij is niet het enige: daar
naast dienen catechese en een zekere
ijver te fungeren.
(Van
redactie)
Juist een dag voor de Kerst maakte
in december jl het C.N.V.-bestuur be
kend, dat de heer Van Mastrigt beslo
ten had om gezondheidsredenen de func
tie van voorzitter van het verbond neer
te leggen. Hoewel dit niet met zoveel
woorden werd gesteld, wekte het com
muniqué wel de indruk, dat de heer
Van Mastrigt lid zou blijven uitmaken
van het C.N.V.-bestuur. In afwachting
van de verkiezing van een nieuwe voor
zitter zou de heer Van Mastrigt het voor
zitterschap blijven waarnemen.
Thans, twee en een halve week la
ter, is nog geen enkele mededeling
de zijde van het C.N.V. gevolgd
een eventuele kandidatuur voor het
voorzitterschap van het C.N.V. Kenne
lijk heeft er intern langdurig beraad
plaats over de vraag, wie deze belang
rijkste post bij het C.N.V. moet gaan
bezetten.
Behalve enkele namen van thans in
het bestuur zitting hebbende personen,
wordt in C.N.V.-krlng ook de naam van
de oud-voorzitter van de C.N.V.. de heer
M. Ruppert, genoemd. Zoals bekend,
trad de heer Ruppert ruim vier jaar
geleden af als voorzitter van het ver
bond, in verband met zijn benoeming
tot lid van de Raad van State. Het is
echter op dit moment nog geheel onze
ker, of de heer Ruppert inderdaad door
het C.N.V.-bestuur en de verbondsraad
van het C.N.V kandidaat gesteld zal
worden en hel is uiteraard nog veel
onzekerder of de heer Ruppert be
reid zal zijn een dergelijke kandidatuur
te aanvaarden.
De kandidatuur voor het voorzitter-
ochap zal pas officieel besproken wor
den in de eerstvolgende verbondsraads-
vergadering van het C.N.V. van 20 ja
nuari a.s. Wellicht zullen dan verbonds-
bestuur en verbondsraad een of meer
kandidaten stellen, maar daarna krij-
Ren ook de aangesloten bonden nog of-
cieel gelegenheid namen te noemen
voor de kandidatuur van het voorzitter
schap. In een buitengewone algemene
vergadering moet vervolgens de voor
zitter gekozen worden. Deze vergade
ring is niet te verwachten voor eind
januari.
De mededeling Ln het dagblad Het Pa
rool, dat het uitblijven van een voor-
sitterskeuze wijst op interne moeilijkhe
den bij het C.N.V., moet aangemerkt
worden als volledig uit de lucht gegre-
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK.
Beroepen te Veenwouden: H. R. Smid.
kand. te Groningen; te Kamerik: J. van
Wier. te Putten (Gld.); te Ruinen (toez
M. W. S. Cramer, te Hoogwoud (N.-H.)
Aangenomen naar Kethel en Spaland:
W. Vons, te Oudenbosch; naar Eist (Gld.):
J. Ribbink. te Gendt
Bedankt voor Alblasserdam (wijkgem.
3): J. G. van Ieperen. te Terheijde
(Z.-H.).
GEREF. KERKEN
Beroepen te Zweelo c.a.: R. v. d. Berg,
kand. te Emmeloord; te Amersfoort (vac.
G. Veeneman): H. M. Dercksen, te Rot-
terdam-Charlois.
Bedankt voor Schiedam (vac. J. Na-
wijn): W B. van Halseman te Roden:
voor Doezum: R. Molemaker, te Pingjum
Ambt
Ons systeem van beroepen heeft scha
duwzijden; er dreigt een vergeten groep
te blijven cn zoals in het bedrijfsleven
blijkt ook in de kerk: niet ieder die op
geleid is, blijkt geschikt voor het ambt.
Dat zal onvermijdelijk blijven. Zaak is,
dat veel zorg besteed wordt aan de stu
denten: dat zij aanpassing krijgen aan
de gemeenten, waar soms onder eigen
aardige vormen echt geestelijk leven
bloeit. Laten zU dit kritisch bezien, kri
tiek is alleen vruchtbaar, wanneer zij
gepaard gaat met respect, aldus ds. Kie
vit.
En wat ons systeem betreft, het is
bekend, dat verschillende Duitse lands-
kerken hun proost graag zouden willen
ruilen voor onze wijze van beroepen.
Uiteindelijk ligt dus bij de kerkeraad
de verantwoordelijkheid voor de beslis
sing, welke predikant voor de gemeente
geschikt is.
Helaas gaat het in de kerk niet altijd
even geestelijk toe, doch wanneer wij
ook in het beroepingswerk ons weten
voor Gods aangezicht en bidden om de
leiding van Zyn Geest, bereid zijn tot
het brengen van een offer en zorg voor
elkaar hebben, mogen wij zegen ver
wachten van Hem, die den oprechten
het licht doet opgaan in het donker.
In de geanimeerde discussie op het
referaat van ds. Kievit werd nog een
nadrukkelijk beroep op de jongere
bondspredikanten gedaan om zich be
schikbaar te stellen voor het legerpre-
dikantschap.
In zijn slotwoord sprak prof. dr. J.
Severijn zijn blijdschap uit over het wel
slagen van deze predikanten-conferentie.1 gin hetzelfde uit en heeft ook geen be-
De synode van de Gereformeer
de Kerken is gisteren nog niet tot
een beslissing gekomen over de
verhouding tot de Wereldraad van
Kerken of de oecumenische be
weging in het algemeen. Na een
discussie van bijna een gehele
dag werd besloten dat de depu-
taten, die het rapport voor oecu-h J
meniciteit en pluriformiteit op- kerheid wordt geboden "voor een schrif-
stelden, nog eenmaal (maandag S»ïï
a.S.) zal vergaderen met de leden zend Standpunt van onze kerken tegen-
van de prae-adviserende com- üver aaiy5,a,tin* biJ de Wereldraad
door vorige svuodes genomen handha-
missie. Het moderamen was van
oordeel dat verschillen van me
ning nog zouden kunnen worden
opgelost! De synode zal dan vol
gende week tot een principiële
beslissing moeten komen.
Het debat werd bemoeilijkt door het
feit dat de commissie van prae-advies
er niet in was geslaagd om een eens
gezind rapport ui* te brengen. Er was
zelfs geen meerderheids- en minder
heidsrapport De acht leden waren ver
deeld in tw-»e groepen van vier die een
A-rapport (gematigd voor) en een B-
rapport tegen) uitbrachten. Prof. dr.
D. Nauta \cnd het jammer dat deze
rapporten naast (en in wezen tegenover)
elkaar staan. Zij zijn een beeld van wat
in de kerken aan de gang is. A. en B.
voeren het woord en gaan in wezen op
eikaars argumenten niet of nauwelijks
in.
Terwijl de synodeleden vooral ingin
gen op het A-rapport schonken de hoog
leraren voor3l aandacht aan het tegen-
rapport van ds. O Bouwman, W. Blok
land, A. Waraaar Jzn., en G. J. A. Zwij-
nenburg. Het A-rapport was opgesteld
door de heer J. Bouma, dr. O. C. Broet
Roelofs. dr. mr. J. Ozlnga en ds. D.
A. Vogel.
MEEDOEN
Het was voor het eerst dat prof. dr.
Nauta zich in de synode voor aanslui
ting bij de Weieldraad uitsprak. Letter
lijk zei hij: „Ik meen dat wij als Ge
reformeerde kerken in die Wereldraad
moeten gaan opdat we daarin onze ge
reformeerde belijdenis kunnen uitdra
gen. Ik meen dat dat daar kan.
Met nadruk wees hij er op dat als
men alleen aan eigen dingen wil vast
houden men nooit uit deze problemen
komt. In otv^o wereld worden de kerken
bij elkaar gebracht Het is nodig dat
bepaalde kwesties samen opgelost wor
den, Daarom hebben deve kerken elkaar
gevonden t.a.v, de zending en de inter
kerkelijke hulpverlening. „De werkelijk
heid roept ons ertoe", om een ander
standpunt in te nemen t.a.v. de Wereld
raad.
dat de Gereformeerde Kerken tot de
Wereldraad moeten toetreden. Voor hem
Is de Wereldraad een teken van ver
legenheid van de kerk in de wereld.
Juist daarom moeten we participeren.
Doen we da* niet dan hebben we geen
juiste kijk on wat de kerk is. Als ik.
zei hij, de Wereldraad binnen stap dan
stap ik niet do toekomstige ene super-
kerk binnen, maar die wereld van ver
legenheid. Noem mij, zo vervolgde deze
Kamper theoloog, uw onoverkomelijk
bezwaar. Het is waar dat we kunnen
zeggen dat de Wereldraad het beter had
kunnen doen maar we moeten er oog
voor hebben dat we ook blij kunnen zijn
met wat gebeurd, gezegd en gedaan is.
Prof. Ridderbos pleitte er voor dat er
de bereidheid moet zijn om met volle
handhaving var- eigen belijdenis binnen
de Wereldraad te spreken.
RAPPORTEN
Het opmerkelijke was dat de beide
aangeboden rapporten nog in het geheel
geen toelatir-g, tot de Wereldraad wens
ten. Het A-r8pport wilde uitspreken dat
dat vanuit enfessie en historie geen
bezwaar kan worden ingebracht tegen
oecumenisch contact en dat de Gerefor
meerde Kerken geen principiële bezwa
ren behoeven te hebben tegen het aan
vaarden van een grondslag voor oecu
menisch verband, dio niet samenvalt
met haar eigen belijdenis en dat dat
ook geldt voor de trondslag van de
Wereldraad. Maar toch wil ir
staDpen nemer- tot aansluiting.
Het tegenrs i-port spreekt in het be-
geen
SPREKERS
De gehele morgen was nodig om
«prekers a-an bet woord te laten. Veer
tien sprekers voerden het woord. Zij
zijn te verdelen in drie groepen. Voor
standers van rapport A, van rapport B
en een aantal synodeleden die eigenlijk
nog geen star.apunt ten opzichte va
Wereldraad innamen. Ds. W. C.
Hattum was tegen toetreding omdat dit
het contact zou verbreken met bv. de
christelijke Gereformeerde kerken
kerken die lid zijn van de I.C.C.C.
ten de Wereldraad te blijven staan.
Hij had stemmen gehoord dat aanslui
ting schadelijk zou zijn, maar meende
dat onder de huidige omstandigheden
dat evengoed gezegd kan worden van
niet aansluiten. Ds. M. Vreugdenhil had
als bezwaar tegen de Wereldraad dat
daar vrijblijvend gesproken werd
Christus. Ds. A. S. Timmer van Rot
terdam vond het niet verantwoord de
gereformeerde inbreng te weigeren.
Ds. M. Kemper zei zelfs dat luiste
rend naar bijbel en belijdenis er con
tact gezocht moet worden, maar dr. G.
J. Aalders (Leeuwarden) vond het tra
gisch dat de Gereformeerde Kerken zich
niet langer in de eerste plaats richten
tot de kerken die het naaste staan,
maar in de richting van kerken die dub-
belzinning spreken.
Terwijl prof. Nauta duidelijk
was, bleek prof. dr. C. van der Woude
te aarzelen. Hij zei tussen beide stand
punten in te staan. Hij ïeende dat men
de waarde van de gereformeerde in
breng ook niet moet overschatten. Daar
na volgden nog een aantal sprekers
(ds. J. R. Hommes, dr. A. C. van Nood
en ds. P. van Strien) die een duidelijk
tussenstandpunt innamen. De laatste
twee predikanten voelden meer voor de
adviezen in het deputatenrapport dan
de conclusies van de beide commissie
rapporten.
Daar er twee rapporten Waren, moes
ten ook twee rapporteurs antwoorden.
De eerste spreker was ouderling War-
naar, die zei met gemengde gevoelens te
spreken. Hij achtte de Wereldraad de
grootste bedreiging die de Gereformeer
de Kerken sedert de doleantie onder
ogen hebben moeten zien. Hij herhaal
de de argumenten van zijn rapport,
Ds. G. A. v. d. HOOFT
OVERLEDEN
Gisteren is te Rotterdam-Overschie
overleden ds. G. A. van der Hooft, eme
ritus hervormd predikant, geboren 10 juli
1876 te Terneuzen. Hij werd 87 jaar oud.
Ds. Van der Hooft deed op 14 februari
1904 zijn intrede als predikant te Dom
burg, in 1911 verwisselde hij deize ge
meente voor die te Overschie waar hij
tot aan zijn emeritaat, in 1943, zijn ambt
uitoefende. Enkele jaren was hij toen te
Overschie nog hulpprediker. Hij stichtte
een fonds voor de restauratie vai
Grote Kerk.
m. voorzitter geweest
eniging tot bevordering van chr. natio
naal schoolonderwijs. Uit dank heeft
volgende generatie een christelijke school
jar hem genoemd.
Vele jaren was ds. Van der Hooft be
stuurslid van de Overschiese Oranjever
eniging; tal van jaren voorzitter van de
afd. Overschie van het Groene Kruis.
Verder noemen wij bestuursfuncties in
de vereniging Zoekt het Verlorene en de
Utrechtse Zendingsvereniging. Talrijke
jaren nam hij het secretariaat waar van
de commissie voor kerkelijke zendinig in
de classis Rotterdam.
maar ging niet in op de opmerkingen
van o.a. een aantal hoogleraren, dat
verschillende zinsneden tendentieus wa
ren. „Mijn zorg is dat we al ingekap
seld zijn" .was zijn weerwoord aan hen
die er op gewezen hadden dat de Ge
reformeerde Kerken ten aanzien var
zending en hulpverlening al mee doen,
Ds. mr. J. Ozinga (Lunteren) ging
uitvoerig in op de opmerkingen die
zijn rapport werden gemaakt. Zijn
ning was dat de afwijzing van de
reldraad door vorige s -nodes het ge
volg was van een bepaalde kijk op de
ze organisatie. Nieuwe inzichten hebben
nu geleid tot het nieuwe voorstel dat
een zekere koerswijziging inhoudt. Hij
was van mening dat vele tegenstanders
van de Wereldraad de macht van het
Woord niet beseffen. Het verwonderde
hem dat velen die gesproken hadden
over het niet-functioneren van de basis
formule bij de Wereldraad niet gespro
ken hadden over de betrekkelijkheid
het eigen kerkelijk bestaan.
Na de middagvergadering trok het
moderamen zich met de opstellers van
het deputatenrapport en commissieleden
terug. Zij wilden geen tweede ronde
waarin alle argumenten nog weer eens
herhaald zouden worden. Tevens leefde
er de gedachte dat verschillen
zicht in een voortgezet gesprek toch
zouden kunnen worden opgelost.
Zo kwam dr. P. G. Kunst, de prae-
ses met het voorstel om maandag
a.s. de deputaten en commissieleden
bijeen te laten komen voor een ver
der gesprek. Hij kwam met dit voor
stel omdat de rapporten A. en B.
niet op elkaar zijn afgestemd en zc
niet aan de kerken kunner worden
doorgezonden. Bovendien was geble
ken dat rapport B zo goed als niet
is afgestemd op het deputatenrap
port. Dit voorstel werd door de sy
node aangenomen. Volgende week zal
de synode dan naar aanleiding van
een nieuw rapport een beslissing ne
men.
Prof. dr. K. Runia
gast op synode
(Van een onzer medewerkers)
Als buitenlandse gast was gisteren in
de gereformeerde generale synode te
Lunteren aanwezig prof. dr. K. Runia,
hoogleraar aan het Theological College
te Geelong (Australia) van de Reformed
Churches. Hij vertoeft momenteel met
verlof in ons land.
Het ideaal van het college in Geelong
is primair de uitbreiding en verdedi
ging van het calvinisme in Australië, zo
deelde hij mee.^In de tweede plaats be
oogt het de opleiding van predikanten.
Natuurlijk is het maar een kleine groep,
die hier achter staat. Daarom ontvan
gen de Australische gereformeerden zo
graag steun uit Nederland, niet zozeer
financieel, maar bovenal in theologisch
opzicht. Daarom zou men het in Austra
lië zeer op prijs stellen als er een fonds
zou kunnen worden gevormd, waaruit
de uitzending voor korter of langer tijd
zou kunnen worden verzorgd van Ne
derlandse theologen die in Australië ko-
doceren.
Christus roept zijn discipelen en dan lezen we in Marcus 1:20:
„En zij lieten hun vader Zebedeüs in het schip achter met de I
dagloners en gingen heen, Hem achterna." Enkele jaren later
zou de Heiland een gelijkenis vertellen van mensen die uitge-
nodigd werden voor een feest. Zij waren allemaal te druk.
Maar de discipelen komen. Zij laten hun werk liggen om
Christus te kunnen volgen. Zij zijn niet te druk.-Zij hebben
de tijd om naar Christus te luisteren en in zijn voetstappen te
treden. Juist in onze tijd is er het gevaar dat we te druk zijn.
We hebben ons werk. We hebben onze ontspanning.We
moeten dit boek lezen en die film zien. We moeten ver van
huis met vakantie, want onze buurman en onze melkboer gaan
ook. Onze tijd drijft ons voort. En het gevaar is zo groot dat
we te druk worden om aan God te denken. We hebben geen
tijd voor de Eeuwige en daarom kunnen we onmogelijk deel
hebben aan Hem. Maar wie geen tijd heeft om lief te hebben
blijft onvruchtbaar in de wereld. Christus roept ook ons toe
om halt te houden. Ren niet langer voort. Bezin u. Christus
roept: Luister. Wees niet zo druk, want Ik wil u de echte rust
geven. Men kan te druk zijn om die rust te vinden. Maar wie
voort holt zonder rustknapt uiteindelijk af.
Protestant-r.k. pastoraal beraad
(Van een onzer verslaggevers)
yRIJDAGAVOND 24 januari
kan men in Rotterdam aan
twee „Vijfkerkentochten" deel
nemen. Het zal dan de derde maal
zijn dat dit interkerkelijke (pro-
testants-r.k.) evenement wordt
gehouden. Dit is donderdag mee
gedeeld tijdens een beraad tussen
predikanten en priesters, die in
diverse delen der Maasstad een
pastorale taak vervullen.
komst zal worden gehouden. In 1962
was de eerste „Vijfkerkentocht",
waaraan zeer velen deelnamen. Het
jaar daarop was de belangstelling wat
minder.
Tijdens deze tochten werd een hervorm
de. een geref., een remonstrantse
oud-katholieke en een rooms-katholie
ke kerk bezocht. De „Vijfkerkentocht'
wordt gehouden in de „week van gi
bed voor de eenheid der christenen'
Het gebed voor die eenheid staat dan
ook In de bijeenkomsten op de
grond.
Op uitnodiging van het organiserend
comité kwamen de priesters en predi
kanten bijeen. Ds. W. Vos, predikant
der Hervormde Gemeente Delfshaven,
sprak over „Het gemeenschappelijk
iebed als hart van de oecumenische
>eweging", pater Adr. Dijkzeul MSC
iver „Het gesprek als middel on
oordeel weg te nemen en tot het
zoeken naar oplossingen
sche geest".
Tijdens de discussies kwam
ren dat in het algemeen gespreksgroe
pen van geestelijken en van leken al te
Incidenteel en te particulier werken,
Gelanceerd werd de gedachte aan
„oecumenisch gastverblijf', waar
maal per maand in stedelijk verband
predikanten en priesters voor besprekin
gen bijeen zouden kunnen komen. Daar
naast zouden dan nog wijksgewijs
tacten dienen te ontstaan en te worden
onderhouden, zowel van geestelijken als
vijf verschillende kerken benadrukt
bij de deelnemers de verdeeldheid.
Tenslotte kwam de wens tot uitdruk
king naar de totstandkoming van een
Oecumenisch orgaan te Rotterdam voor
rooms-katholieken en protestanten, bijv.
in het verband van de Oecumenische
Raad.
Van de zijde van het 5-kerken-comlté
werd meegedeeld, dat men ook invali
den en bejaarden gaarne in de gele
genheid zou stellen met medewerking
van hulpvaardige automobilisten deel te
nemen aan de tochten. Zij kunnen zich
daarvoor opgeven bij de heer L. J. S.
Rogier, Hang 9, tel. 12.95.29, Rotterdam.
zulk een tocht het beeld
valse eenheid scheppen. Integendeel,
zo werd gezegd, juist het bezoek
(Van een onzer verslaggevers)
Een vooraanstaande predikant
van de protestantse kerk in Indo
nesië, de Nederlands sprekende
ds. D. R. Maitimoe (37) brengt
momenteel zijn eerste bezoek aan
Nederland zijn schoonouders
wonen in Den Haag. Ds. Maitimoe
koppelde dit bezoek aan zijn reis
naar de conferentie in Mexico.
Gistermiddag hield deze energie
ke jonge predikant een perscon
ferentie in het Zendingshuis te
Oegstgeest, waar hij iets vertelde
over de huidige situatie van zijn
kerk in zijn land.
Vraag: Op de zolen van schoenen ting is bepaald, dat het bestuur be
staat altijd als maatnummer, een vrij gA"!l
laag getal. Maar in de praktijk ge
bruikt men een reeks maatnummers
die veel hoger zijn. Hoe corresponde- heid zijn
ren deze nummers?
Antwoord: In antwoord op
staan moet uit ten minste vijf
hoogste negen leden.
Tengevolge van onderlinge onenig-
gebrek aan alles had; Maar 't was
voorspeld tevoren."
Het laatste vers was: „O, gij mijn
bidt toch Hem Gedurig in i
geven wij
i lijstje
schoenmaten. 2—32. 3—35, 3'i—36, 4— voorzitter weigert met twee der be-
37, 4^37\i, 538. 639, 6Vi40. 7— stuursleden te vergaderen. Hij schrijft
thans nog slechts vier be- leven, Dat God, de Heer uit Bethle
hem U veel geloof mag geven."
Een lezeres vraagt naar het gedicht
„De actrice en de kranke", waarnaar
we reeds eerder gevraagd hebben.
Een andere lezer vraagt
gebruikelijke toe aan het bestuur is gegeven. De
Het
10—45.
Vraag: Wij hebben al c
vlekken. Vorig jaar hebben
stekken afgehaald en die
óok de vlekken.
Antwoord: Zijn het gewone vlekken
zonder datfigg|
Welke weg is hier te bewandelen c
srbetering in de toestand te brenge
Antwoord: Wanneer de voorzitter of
anderen zich niet aan de voorschriften
vertonen houden, wanneer het bestuur niet wordt
aangevuld en niet meer vergadert.
Brieven, die niet z(jn voorzien
van naam en adres, knnnen niet in
behandeling worden genomen Ge
heimhouding is verzekerd Vragen
die niet onderling met elkaar ln
verband staan, moeten Id afzonder
lijke brieven worden gesteld Pet
brief dient een gulden aan post-
tegels te worden Ingesloten
Dank aan lezers: Vele lezers hebben
is geholpen aan het gedicht: „Daar
stond een late zonnebloem, te sterven
een beetje houterig en men bemerkte
alras dat hoe hij ter zee ook beroemd
mocht wezen, te land een zandruiter te
was. Hij nam wraak door jie officieren
dank.
Het gedicht is
Antwerpen
bruin of rood poe- zonder dat men daartoe bevoegd is.
der op zit, dan zijn het waarschinlijk kan men zich wenden tot de officier
besluiten genomen worden op zijn schip te nodigen. Toen zij
-i '---H-d w"-* *-■" J-
de cultuuromstandigheden die deze
vlekken veroorzaken, bijvoorbeeld een
te koude standplaats, gieten met te
koud water of te veel gieten. Zijn het
lichte en donkergroene bladvlekken,
vooral langs de randen, dan is het een
gevolg van een virusziekte en dan is
het beste de plant op te ruimen, want
hiertegen is nog geen middel bekend.
justitie.
Vraag: Naar aanleiding van het op
treden van een buikspreker ontstond
er bij ons op het werk een discussie
liet hij de glazen vullen
stelde een dronk in op ret welzijn
van het land. Juist toen zij drinken wil
len, barstten de kanonnen los en de
officieren lieten van schrik hun gla-
vallen. De landrotten rolden als kin
de vraag of dit nu wel echt kon deren over het dek en De Ruyter zei.
of niet. Daarom wil ik de vraag
u voorleggen of dit al dan niet op
Antwoord: De zogenaamde buikspre-
het glas opheffend „Mijne heren,
waar zo vervaard, gij reedt wel te land
maar hier zit De Ruyter te paard."
Overigens herinner ik mij uit mijn
Zijn het roestvlekken die met een fijn kers hebben zich geoefend in het jeugdjaren gelezen te hebben dat Mi-
bruin of rood poeder bedekt zijn. dan spreken zonder de lippen tc bewegen, chiel de Ruyter, toen hij in 1622 als
ganger
Ter nadere oriën-
tering: ds. Maiti-
j moe. geboren .op
Midden-Java, volg-
de van 1946 tot
i 1951 een theologi
sche opleiding i
Djakarta. In 1952
werd hij studen
tenpredikant al
daar. Verdere le-
vensloop: voor-
het voormalig Nederlands
sprekende deel der protestantse kerk in
Indonesië, directeur van het Parapattan
w°'engesticht, nu voorganger van
:ente te Bogor en terreinleider
nieuwe zendingsveld in Zuid-
Centraal-Bantam op West-Java.
Ds. Maitimoe was optimistisch ge
stemd over de ontwikkeling en groei
van de protestantse kerk in Indonesië.
Evenals de islam, het Ballisch hindoïs-
me en het rooms-katholicisme is de pro
testantse kerk officieel geregistreerd en
geniet zij bescherming door de overheid.
Basis van het Indonesische nationalisme
is de bekende Pantjasila en in tegenstel
ling tot andere jonge landen in Azië
wordt de opbouw hier dus niet door
een godsdienst geïdentificeerd. Het land
telt 100 miljoen inwoners, onder wie 5
miljoen protestanten en 3,5 miljoen
rooms-katholieken.
lijk, aldus ds. Maitimoe, dat
ningen zijn. Soms leiden deze tot
sen. Desondanks groeide de kerk in Bo
gor, gelegen in een sterk islamitische
omgeving, in de afgelopen drie jaar van
800 tot 3000 zielen. Door verschillende
maatregelen wordt het gevoel van me
deverantwoordelijkheid sterk bevorderd
en er kan dan ook echt van een levende
gemeente worden gesproken, aldus ds.
Maitimoe. Er is echter een grote be
hoefte aan lectuur.
tc doen met een echte roest-
hebben
ziekte.
Men moet deze bestrijden door te
stuiven met zineb of spuiten met 30
grar» zineb of maneb per 10 liter wa
ter. Dit moet men na 14 dagen her
halen. Deze middelen zijn bij een goe
de loonsproeier of een zaak
strijdingsmiddelen te krijgen.
Vraag: In de statuten van een stich-
Het is dus niet echt buikspreken.
Vraag: Verschillende lezers vragen
weei naar gedichten en wij geven de
iraag aan de lezers door. Ee:
ling ontving bij het huisbezoek van een
oude zuster der gemeente de vraag
naar een lied, dat zij in haar kinder-
be- jaren gezongen heeft. Het eerste
paard had
veten te bemachtigen en ook wist te
ouder- gebruiken. Ook zal hij in zijn jeugd
op de grote Zeeuwse knollen
'an Alice Nahon, die
geboren werd er
aldaar im mei 1938 overleed. Zi.
schreef drie bundeltjes „Vondelings-
kens", „Op zachte vooizekens" en
„Schaduw". Het betrokken gedicht
staat in het onuitgegeven „Zaad-
maand" Dit alles heeft volgens een
lezer 25 augustus 1951 in ons zondags
blad gestaan. Hij heeft dit uitgeknipt
en in een schrift geplakt.
Vraag: Wij hebben mahoniestoelen
bij ons .zitje. Nu heeft ons zoontje met
een hard voorwerp putten van enige
millimeters diepte in de armleuningen Er liggen grote kansen voor de Kerk
s^^aï^w^£„?euM«nirb" •-
wilde er een gedeelte afschuren I donesle met het evangelie te beïnvloe-
Dc leerhonger is trouwens in heel In
donesië erg groot; met kracht cn succes
is de strijd tegen het analfabetisme aan
gepakt. Sumatra telt thans 5 universi
teiten (waaronder 1 protestantse), Java
telt er 15 3 protestantse en 1 rooms-
katholieke): Borneo 2; kleine Soenda-
eüanden: 2; Celebes: 2; Ambon en Ko-
tabaru: elk 1. Dertig procent van het
aantal studenten bestaat uit christenen
en 10 procent van het docentenkorps
eveneens.
om daarna weer daarop kleurloze lak
aan te brengen? Kan dat? Is er geen
kleurverschil? Of heeft u een andere
oplossing?
Antwoord: U kunt de putten in de
leuning van uw stoelen verwijderen
met kneedbaar hout en daarna kunt
u zo nodig bijkleuren met de juiste
kleur beits.
den, aldus ds. Maitimoe, maar daar te
genover staat, dat Islam en communis
me geld noch middelen sparen om dit
toekomstige leiderschap voor zich te
winnen. De toenadering tussen rooms-
katholieken en protestanten wordt
seeds groter in Indonesië.
kOSRAM
In Heemstede is op 81-jarige leeftijd
Boeren- en Tuinders Bond HoMamd-Bra-
barit in 1929 af heeft de overledene zich
in de functie van secretaris-penningmees.
ster met hart en ziel gegeven aan de ar
beid voor de christelijke maatschappelij
ke organisatie. Met bewonderenswaardi
ge ijver heeft de heer Verkuyl de chris-
*'üke maatschappelijke beginselen uit
gedragen in tijden van grote crisis en
onderdrukking tydens de laatste wereld
oorlog. m 1952 heeft hij zijn functie neer-
ld, maar bleef actief door het be
en van verschillende functies, o.a.
-op onderwijsgebied.
Tót aan zijn" overlijden was- de heer
Verkuyl bestuurslid van het Centraal
Boekhoud'bureau van de Nederlandse
C.B.T.B.
Zijn grote verdiensten werden be
kroond door zijn benoeming tot ridder
in de orde van Oranje-Nassau en zijn
ere-lidmaatschap van. de C.B.T.B. Hól
land-Brabant Op het terrein van het
christelijk land- en tuinbouwonderwjjs
vond zijn intensieve arbeid o.a. erken
ning in de naamgeving van de nieuwe
christelijke lagere landbouwschool te
Nieuw-Vennep: Johannes Verkuylsehool.
Voor de totstandkoming van deze school
heeft de heer Verkuyl zeer geijverd,- als
mede voor de christelijke Middelbare
Landbouwschool te Hoofddoïp.
Vanaf de oprichting tot 1955 was de
Overledene secretaris van de C.B.T.B.-
afdeling Zuidelijk deel Noord-Holland.
Op zaterdag 11 januari a.s. vindt om 11
ïr 's morgens de begrafenis plaats te
Heemstede.
Pensioenorganisaties
gaan gezamenlijk
actie voeren
De besturen der samenwerkende pen
sioenorganisaties dq algemeen Neder
landse bond van gepensioneerden, de
centrale raad voor de behartiging van
pensioenibelangen. en de bond van gè-
pensioneerdspoori-, tram- en anderi ver
voerpersoneel hebben besloten om
tezamen een actie te gaan voeren te
gen de onvolkomenheden en onjuisthe-
de?' di£.aan de wet .Pensioenmaatre
gelen 1963" zouden kleven. Deze euvels,
aldus vinden de samenwerkende, orga
nisaties, zijn er oorzaak van dat de pen
sioenmaatregelen 1963 voor velen een
diepe teleurstelling -verden, in het bij
zonder voor de gepensioneerden met de
laagste pensioenbedragen en de wedu-
menlijke' actie de, !.wvv„.,e
werkelijke welvaartsvasthéid dèr pensi
oenen bereiken door koppeling hiervan
aan de ontwikkeling van de salariëring
ranggenoten. Zij achten de samen
voeging van de ambtelijke pensioenen
en de algemene ouderdomsuitkering en
de weduweuitkering onjuist, omdat ook
hierdoor de laagst gepensioneerden het
het zwaarste worden getroffen.
Gok willen de samenwerkende orga
nisaties bereiken dat zij als onmiddelr
lijk belanghebbenden wórden gehoord
bij het overleg over de thans in voor
bereiding zijnde nieuwe pensioenen. Zij
willen bovendien een interimregeling
ziektekosten in 1964 nu blijkt dat
de ziektekostenregeling voor het rijks
personeel als ook voor de hoger.' ge-
•ensioneerden, nog steeds niet gérecd
Dr. A.jTc Krafft
overleden
In Hilversum is in de nacht van 8 op,9
januari overleden ds. A. J. C. Krafft.
Dr. Krafft werd op Curacao geboren
volgde zijn studies in Nederland. Vele
jaren nadien heeft hij in het voormalig
Nederlands Indië doorgebracht bij zen
ding en onderwijs.
Na de tweede wereldoorlog keerde bij
aar Curagou terug waar hij in dienst,
trad bij hot middelbaar onderwijl. Zo
wel voor het onderwijs als het culturele
leven in de Ned. Antillen heeft de over
ledene zich buitërtgewoon verdienstelijk1
gemaakt. Zijn omvangrijk boekwerk
over oude families op Curagou is ter
plaatse enig in zijn soort en mag «la
standaardwerk worden aangemerkt
Hij was een vooraanstaande figuur in
Antilliaanse kringen in Nederland.
