Sociale uitkering
12 pet. omhoog
Vakbondsleiders moéten
taal der massa spreken
Een woord voor vandaag
Hervormd synodegebouw
in Haagse „park Oostduin"
In Rome is alles voor
verbetering vatbaar
Maar geloof
verandert niet
U proeft
de moutwijn
ZATERDAG 14 DECEMBER 1963
Conclusies in proefschrift:
Ziekenhuisgebruik neemt
van jaar tot jaar toe
ongeveer 900.000 mensen voor
kortere of langere tijd in een
ziekenhuis opgenomen. Het zie
kenhuisgebruik neemt van jaar
tot jaar toe, niet alleen absoluut,
maar ook relatief, namelijk ten
opzichte van het totaal der be
volking en van de duur van het
ziekenhuisverblijf in het ver
leden.
In tien jaar tijd verdubbelde bij
na de tijd die gemiddeld in een zie
kenhuis wordt doorgebracht, al
thans voor hen die verzekerd zijn.
De uitgaven voor ziekenhuisopne
ming per verzekerde per jaar zijn
sinds 1942 vertienvoudigd.
Dit staat te lezen in het proef
schrift „De ziekenhuispatiënt",
waarop de heer J. J. C. B. Bremer
uit Wassenaar gistermiddag pro
moveerde tot doctor in de sociale
wetenschappen aan de Rijksuniver
siteit te Groningen. Promotor was
prof. dr. B. J. Kouwer.
Het proefschrift omvat een descrip
tief, een historisch en een experimen
teel-psychologisch onderzoek van de
ziekenhuissituatie. Volgens het laatste
overzicht van de ziekenhuisgegevens in
Nederland wordt 7.96 procent van de to
tale Nederlandse bevolking opgenomen
op de meer dan 53.400 bedden, welke
beschikbaar zijn in de ruim 270 zieken
huizen die ons land rijk is.
In dit proefschrift wordt aandacht ge
schonken aan de betekenis, die dit lot
voor de zieke zelf heeft. In welke we
reld komt de zieke, die in het zieken
huis wordt opgenomen, wat beleeft men
daar als patiënt, hoe verschijnt hem al
les uit zijn ziekbed? Door de actuele be
zinning op het feit, dat niet de ziekte,
maar de zieke mens genezing vraagt,
wordt reeds geruime tijd in vele toon
aarden een coriectief halt toegeroepen
aan de dreigende ontsporing van de
wijze, waarop de patiënt veelal strict
medisch wordt opgevangen, aldus dr.
Bremer. Met een dreigende ontsporing
van het medisch handelen is hier be
doeld het gevaar van de overwaarde
ring van de natuurwetenschappelijke
aanpak en de vertechnisering in de «e-
neeskunde.
.Jee om
standigheden vaak de doorslag geven
tot opneming. In deze onderzoeksbevin
dingen zijn diverse aanwijzingen te zien
in de richting van een veranderende
functie, niet alleen van het ziekenhuis,
maar ook van het gezin. Leidde in het
begin van deze eeuw vrijwel alleen di
rect levensgevaar tot ziekenhuisopne
ming, thans valt er een zekere gretig
heid te constateren tot die opneming.
Een van de conclusies van de histo-
sch-psychologische beschouwing is
el. dat de toegang tot de patiënt in het
ziekenhuis steeds moeilijker is gewor
den. Tussen de gemeenschap en de pa
tiënt kwam een grenslijn. De bereik
baarheid van de patiënt werd in de
loop van de tijd steeds minder.
Afstand
Met de voortschrijdende perfectio
nering en vertechnisering van ver
pleging en behandeling nam de af
stand toe tussen de patiënt en het
maatschappelijk leven van alle dag.
Van het hele proces van ziek-zijn is
ons wetenschappelijk veel meer be
kend, doch anderzijds is het voor de
gemeenschap veel meer verborgen
en mysterieuzer geworden. Dit alles
maakt het begrijpelijker, dat de on
zekerheid van patiënt en bezoeker
toenam, aldus dr. Bremer.
van Smakelijk...
kenteken van de
SPAANSE
SINAASAPPELEN
Alle takken van dienst bij elkaar
Over zes jaar
gereed
Bedreiging
Hoewel als medemens antwoordend
op de roep om hulp, dreigt de genees
heer in zijn verhouding tot de patiënt
te blijven steken in het strict medisch-
technlsche vlak en komt hij niet toe
aan een ontmoeting met hem als diens
.personal partner". De mens. ook de
zieke, wordt tot object gemaakt,
neer men hem neemt los van z
tuatie, los van zijn wereld. Omgekeerd
is hij als persoon beter te ontvangen
als zijn situatie mee in ogenschouw
wordt genomen.
Een opname in het ziekenhuis bete
kent voor iedere patiënt een breuk in
zijn dagelijks bestaan. Bij de sterke
toeneming vap het
sDelen 'niet-medlsche
belangrijke rol. Uit eén statistische be
werking van ongeveer tienduizend opne
mingen wat betreft personalia, milieu-
(Van een onzer redacteuren)
Reeds vijftien jaar heeft de sy
node van de Hervormde Kerk
plannen om alle takken van
dienst in één groot gebouw on
der te brengen, waardoor dan
een definitief einde zal komen
aan de slechte communicatie en
het on-efficiënt werken. Sinds
1947 heeft men voor de realise
ring van deze plannen gelden ge
reserveerd, doch het bedrag was
altijd nog ontoereikend om een
geheel nieuw pand te bouwen. Be
gin deze maand heeft men in het
Park Oostduin aan de Wasse-
naarseweg te Den Haag voor
ruim twee miljoen gulden een
stuk bouwgrond verkocht aan de
B.P.M. voor de afbouw van een
nieuw hoofdkantoor van deze
maatschappij. Met deze gelden
beschikt de synode nu over de
middelen om de plannen nader
uit te werken.
De bekende architect P. Zanstra te
Amsterdam heeft inmiddels een schets-
plan voorgedragen voor de rijksgoedkeu-
ring. Het grote, representatieve synode-
I gebouw komt eveneens in het Park
Oostduin aan de Wassenaarseweg te Den
i Haag. Over zes jaar hoopt men zover te
I zijn, dat het bouwwerk kan worden be
trokken.
Er bestaat de noodzaak dat er, een
goede coördinatie bestaat tussen de
.rale synode en haar secretariaat,
van de leiding van het gehele werk uit
gaat en de verschillende organen, die
met de leiding van onderdelen van het
werk zijn belast. Huisvesting van alle
organen die naar hun arbeid daarvoor in
aanmerking komen op dezelfde plaats en
in hetzelfde gebouw als het secretariaat
der generale synode is daarom een wens,
die reeds lang leeft, en die nu eindelijk
kan worden gerealiseerd.
Park Oostduin
Nu men door verkoop van grond vaarl
achter de plannen heeft kunnen zetten,
zullen straks 17 adressen, waar dc
diverse instanties zijn gehuisvest, wor
den samengesmolten tot een adres: Park
Oostduin. Het pand dat de synode thans
aan de Carnegielaan in gebruik heeft,
wordt gehuurd. Het door de architect
Zanstra gemaakte plan voorziet in een
grote laagbouw met daarbovenuit een
twaalf of twintig verdiepingen hoge kan
torenflat. In de laagbouw zullen de
representatieve organen worden ge
huisvest.
Beroepingsiverk
NED. HERV. KERK
Aangenomen benoeming tot vormings
leider „Oud-Poelgeest": H. Aalbers, te
Amsterdam-Watergraafsmeer.
Bedankt voor Lexmond: G. J. Jansen,
te Benschop.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Westzaan: F. de Vries, te
Devonport (Austr.).
Beroepbaar: kand. P. Kooij, Glipper-
dreef 183 te Heemstede.
GEREF. KERKEN (VRIJGEMAAKT)
Beroepen te Rouveen: K. B. Holwerda
te Zalk.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Vlaardingen: J. Keuning,
te Veenendaal.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Leiden: P. Blok, te Dirks-
land: voor Veenendaal: H. Ligtenberg, te
I Oudemirdum. - - - -
Hoteltarieven in
Israël blijven
op zel fde peil
De Israëlische ambassade en de Is
raëlische verenigingen van vreemdelin
genverkeer hebben bekendgemaakt, dat
de hoteltarieven in Israël gedurende het
bezoek van paus Paulus niet verhoogd j
zullen mogen worden.
Ambassades en v.v.v.'s leverden com
mentaar op berichten uit het Heilige
land over een zwarte markt in hotelka
mers voor het pauselijk bezoek.
De Israëlische autoriteiten zeiden, dat
de hoteliers in de Israëlische wijken
van Jeruzalem, Nazareth en andere de
len van Israël geen slaatje zullen mo
gen proberen te slaan ten koste van
het ongewoon grote aantal bezoekers,
dat* tijdens de pauselijke pelgrimage
verwacht wordt.
Leviticus is een wonderlijk boek. De eerste zeven hoofdstukken
zijn geheel gewijd aan offers, die de Joden moesten brengen.
Ons zeggen die hoofdstukken weinig. We slaan ze meestal over j
als we aan tafel de bijbel lezen. Zelden preekt een predikant
over een tekst of pericoop uit dat boek. Waarom staan derge
lijke hoofdstukken in de bijbel. Deze zijn toch zinloos voor ons.
Deze offers mogen hun zin voor ons verloren hebben, in de
zin dat wij ze niet mogen brengen, ze profeteren en hun
profetie werd vervuld. Ieder op hun eigen wijze wijzen ze
heen naar het grote offer dat Christus zou brengen en gebracht
heeft. Zij zeiden dat er geen vergeving is, zonder het bloed
dat vergoten moest worden. Iedere keer weer als een vader
zijn handen op de kop van een lam legde, erkende hij dat i
hij zijn zonden niet kon boeten. Niemand is in staat zichzelf
te reinigen. Wij hebben hulp nodig, of we nu sterk zijn of
zwak, arm of rijk. En Christus is gekomen om te helpen, j
Johannes de Doper zei: Zie het Lam Gods. Hij kwam om ons-te I
bevrijden van onze zonden, om ons te reinigen, te rechtvaar-
digen. Hij stierf in onze plaats opdat wij leven zouden.
Pagina-ruil
allerwegen in
belangstelling
Volgens een telegram dat Trouw gis
teravond van Die Burger uit Kaapstad
heeft ontvangen heeft de pagina-ruil
over de apartheid veel stof doen op
waaien in Zuid-Afrika waar het nu zo
mer en dus komkommertijd is.
Alle Engels-schrijvende kranten in het
land hebben berichten over de discus
sie op de voorpagina's gebracht. Voor
al de oppositiepers heeft het standpunt
van Trouw breed uitgemeten dat de hui
dige politiek van de regering-Verwoerd
niet kan leiden tot een oplossing van
het rassenprobleem.
Bisschop in forum-discussie
Gerei
Gerei.
dé resultaten van het concilie ro€ts m
te vertalen voor de gewone mensen. Zaal j
Een poging om het episcopaat reeds dekte):
te laten zeggen dat er bepaalde
..chtlijnen op komst zijn, liep op niets Gebou
uit. De antwoorden bleven betrekkelijk vogelshc
vaag. Wel werd er duidelijk uitgespro- p -
ken dat men zich nog zal moeten be.
Partijcomité eens met
Loon naar werken plan-Chroesjtsjef
in Zuid-Slavië
De salarissen van het personeel bij
de Zuidslavische instellingen zullen niet
■PHHllanger van te voren worden vastgesteld.
ziekenhuisgebruik; ,Zij jvorden^afgeschaft, J?et inkgpen van
ombortenten' eeri ieder persoonlijk' zal voortaan, afhangeh
van de manier waarop hij werkt. In
het kort komt een nieuw ZuTdslaviscn
regeringsbesluit hierop neer.
Het besluit ls van toepassing op scho
len en andere onderwijs-, culturele en
wetenschappelijke instituten, medische
en andere instellingen.
Regeringsinstellingen zijn hiervan uit
gezonderd.
HKSeSSSSj Mets égfin'i «#or gggf&gfggf
a. o.w.-trekkers
Het centrale comité van de commu
nistische partij in de Sowjetunie heeft
met algemene stemmen een resolutie
goedgekeurd, waarin het voorstel van
premier en partijleider Chroesjtsjef
vervat met betrekking tot
de
Volgens het Russische persbureau
Tass is het centrale comité van oordeel,
dat de verwerkelijking van dit program
de belangrijkste taak is van de commu
nistische partij en van de regering der
Sowjetunie en moeten alle krachtei
de partij
DE
m onze parlementsredactic)
TWEEDE KAMER heeft
Pater Hoefnagels in Streven:
Onder de kop Loonpolitieke cri
sis in Nederland betoogt pater
H, Hoefnagels s. j. in Streven
(maandblad voor geestesleven en
cultuur), dat de beweging die nu
ontstond (op het gebied van de
loonpolitiek) in menig punt de
grenzen van het redelijke over-r
schrijdt en dat voorlopig negatieve
elementen een grotere rol zullen
spelen dan eigenlijk wenselijk is.
Dit moet worden beschouwd als
de rekening, die ons gepresen
teerd wordt voor de fouten die in
het verleden zijn gemaakt.
Rust aan loonfront
zal slechts van
korte duur zijn
het volk hieraan ge-|jj gistermiddag zonder hoofde
lijke stemming het wetsvoorstel
van minister Veldkamp (sociale
zaken) aangenomen om per 1 janu
ari a.s. de A.O.W.- en A.W.W.-
uitkeringen, de invaliditeitsrenten
en de kinderbijslagen met 12 pet.
te verhogen in verband met de te
verwachten loonontwikkeling.
Hiermee is een bedrag van ƒ400
miljoen per jaar gemoeid, welke kos
ten voor een groot deel gedekt kun
nen worden door de verhoogde pre
mie-inkomsten als gevolg van de
loonstijgingen en door de verhoging
van de premie-inkomensgrens. Deze
grens zal, volgens het voorstel van
de minister, per 1 april 1964 worden
opgetrokken van 9800 tot 10.900.
het geloof in de cijfers definitief ge- Over het inkomen boven die grens is
schokt is maar dat ook tal van uit- krachtens A.O.W., A.W.W., Algemene
gangspunten van onze loonpolitiek, wel- Kinderbijslagwet en Kinderbijslagwet
ke tot nu toe boven elke discussie ver-:voor loontrekkenden geen premie
heven schenen, op losse schroeven zijnimeer verschuldigd.
komen te staan.
De vakbondsleiders schromen niet
meer om openlijk in twijfel te trek-
r wat hun leiders voor hen het i ken of het wel mogelijk is door een
beste achten. Dat betekent volgens nationale conjuctuurpolitiek Neder-
hem dat de gevolgen i
i het
be-
vakbondsleiders
verleden genoodzaakt zijn de spreek
buis te zijn voor wat onder de mas
sa leeft.
land te vrijwaren voor de schokken
die door de internationale conjunc
tuur worden veroorzaakt. Zij tonen
zich niet meer overtuigd van het
dogma dat Nederland alleen door
een politiek van lage prijzen en la
ge lonen zijn positie op de wereld
markt kan handhaven.
- fater noeinageis ziei iwee reaenen. -» -. -*
I dat de vakbeweging in ons land na de I O Q ri rf Q O" 9 k* iTinvrl
Wil hebben de natuur, de socia-1 oorlog een weg insloeg, die sterk af- lTladlltiail alVft.UUI ii.
„WIJ neDoen ar n-iu van de traditioneie vakbondspoli-
men* Va°.V?nd^l?,I«A di« in net bui.enl.nd nog .ltijd k^l „U9
...i economische berekeningen en 'n
perfect functionerend vakverenigings
apparaat willen passen. Wij moeten
ons niet verwonderen dat de natuur
met geweld haar rechten probeert
te hernemen en daarbij meer ver
nielt dan alleen het keurslijf waarin
men haar gedwongen had."
Pater Hoefnagels stelt dat terugkeer
naar het oude gelukkig niet meer
mogelijk is. Wij zullen moeten accep
teren. dat in de vorm van een veel
minder perfecte ordening van loom en
prijsvorming de prijs wordt betaald,
die grotere vrijheid nu eenmaal kost,
en dat 't streven naar gelijkberechtigd
heid het ons onmogelijk zal maken, zo
als in de achter ons liggende jaren,
vrijwel alle arbeidsconflicten te voorko-
Niet duurzaam
Hij is van mening, dat het Neder
landse loonbeleid zich in een ernstige
crisis bevindt en dat het onwaarschijn
lijk moet worden geacht, dat het
gehavend uit de huidige onrust te
schijn komt. De overeenstemming tus
sen werkgevers en werknemers heeft
voorlopig weer enige rust gebracht,
maar het is de vraag of deze duur
zaam zal zijn. aldus pater Hoefnagels.
Nog tekenender voor de situatie
is, zo schrijft hij, dat de leiders der
officiële vakbeweging ertoe over
zijn gegaan de gematigde houding,
waarvan zij in de afgelopen jaren
blijk gaven, te laten waren. Het i»
duidelijk geworden, zo betoogde hij
voorts, dat de Nederlandse arbei
ders geen kudde makke schapen
vormen, die zich gedwee schikken
i tellende
het 200.000
centrales' ligt den bij de bondenV !5£ïï„'adrLifv°^.n^i^?.^re°d.^,'v.rhturtS
Men dacht, aldus pater Hoefnagels. akk'J°rd over de verbewr.ng
dit de volkshuishoudkunde met zeker- ven ,d' arbeidsvoorwaarden ui 19M Op
heid de weg zou kunnen wijzen om e"k"> O»?'™ te,aat weliswaar
cao-bouwbedrijf
De Kamer verwierp een amende-
ment-Suurhoff (soc) om voor dc
A.O.W.-trekkers nog iets extra's te
doen. De heer Suurhoff c.s. stelden
voor om de A.O.W.-uitkeringen
gehuwden niet van 2454 tot 2754 te
verhogen, zoals het wetsontwerp wil,
maar tot 2856. en voor ongehuwden
van 1578 tot 1842 in plaats var
tot 1770.
Minister Veldkamp rekende de Ka
mer voor. dat de extra-verhoging, die
het voorstel-Suurhoff beoogt, de totale
lasten van de A.O.W. met 80 miljoen
zal verhogen en de premie per 1 april
1964 met 0.4 tot 0.5 pet. zal doen stij
gen. Hij wees er ook op, dat de Sticlv
■ltijd
wordt gevolgd, namelijk het feit dat
haar leiders, vooral onder invloed van
socialistische ideeën, een vrijwel onbe
merkt gezag toekenden aan de uitspra-
Na da« vergaderen zijp dc
Nederlindse vakbeweging* waarin d" I vertegenwoordigers werkgevers
beslissingsmacht veel meer bij de driewerknemers
soc.-econ. redactie)
de groei van de welvaart te garande
ren en om een herhaling van de voor
oorlogse werkloosheid te voorkomen.
Thans, zo stelt hij, is niet alleen het
vertrouwen In de economische bereke
ningen definitief ondergraven, ook de
situatie dat de vakbondsleiders, zonder
acht te geven op wat de leden verlan
gen, hun ideeën kunnen uitvoeren, be
staat niet meer.
Geschokt
Staatsbegrafenis
voor Th. Heuss
De donderdagavond overleden ex-pr>
sldent van West-Duitsland professor
Theodor Heuss zal dinsdag in Stuttgart
worden begraven. Zijn stoffelijk i
schot komt te rusten naast dat van
in 1952 gestorven vrouw. De Westduitse
regering heeft bekendgemaakt. dat
Heuss een staatsbegrafenis zal worden
gegeven.
eenstemming, maar op enige kardinale
punten nog niet. Zo is de gevraagde 16
procent loonsverhoging op zichzelf geen
probleem, maar wel de wijze waarop
deze moet worden doorgevoerd.
Maandag wordt het overleg voortge
zet. De algemene gedachte is, dat men
dan uit de moeilijkheden zal komen.
Over de datum van ingang van het
contract (1 januari) bestaat
reeds overeenstemming.
Inmiddels hebben enkele grote aanne
mers in een telegram er bij de werk
geversorganisaties in het bouwbedrijf
op aangedrongen de onderhandelingen
over de nieuwe c.a.o. slechts voort te
zetten „indien door de werknemers
geen acties worden ondernomen". Op
verschillende bouwwerken hebben ar
beiders tijdens de afgelopen dagen kor
te stakingen gehouden om hun eisen
voor een hogere uitkering wegens vorst
verlet kracht bij te zetten.
(Van onze kerkredactie)
„In Rome is alles voor verbete
ring vatbaar", was het snedige
en ook wat dubbelzinnige ant
woord van bisschop dr. J. A. E.
van Dodewaard, toen de radioman
Dick de Vree hem vroeg of hij
niet vond dat het aantal van 12
Trouw heeft ook uit Nederland vele. |W«teiw letan, die toelating ver-
kregen hebben on het concilie,
niet wat weinig en bijzonder een
zijdig was. Er gin-g een luid ge
lach op in de grote zaal van Ti-
voli in Utrecht die geheel gevuld
was met rooms-katholieken over
al uit Nederland. Maar het woord
werd tegen de achtergrond van
de hele discussie over het conci
lie toch wat meer dan alleen maar
vlotte reactie.
is de wijze waarop de rooms-
katholieken van ons land reageerden
op hun kennelijke ongerustheid over het
feit dat de tweede zitting van het con
cilie zo weinig concreets heeft opgele
verd. In deze woorden klonk de hoop
door op wat komen kan.
Die teleurstelling werd reeds uitge
sproken door de voorzitter van de Ka
tholieke Actie, mr. L. C. Baas. Hij er
kende dat in alle nabeschouwingen op
het concilie pogingen worden onderno
men om de teleurstelling in evenwicht
te brengen, met het positieve dat groef
de. De bijeenkomst in Utrecht was be
legd om het episcopaat-in staat te stel-,
lep in persoonlijk ..gesprek te .korpep-
met de leden van de kerk. Er was een
forum gevormd waarin de leken Michel
van der Plas, Dick de Vree en mejuf
frouw M. H. C. Vendrik vragen stel
de bisschoppen G. H. de Vet,
van Dodewaard en P. J. A.
Moors. Het geheel werd geleid door
prof. dr. J. C. Groot, die indertijd een
van de waarnemers was op de derde
assemblee van de Wereldraad
Na het forum werd
gedragen. In deze dienst hield kardi- j
napl Alfrink de predikatie. Hij zei on-
der meer dat men het concilie niet Zomer
moét zién als een parlement, waar af- leerlinge
gevaardigden trachten een meerderheid Schoui
ter" gaf dat toe, maar hij achtte het
onder de gegeven omstandigheden toch
wel bijzonder wijs om de raad van de
Stichting te volgen. Mej. Rutgers (a.r.)
de heren v. d. Ploeg (kath. v.), Cor-
(lib.) en Tilanus (c.h.) lieten zich
door de minister overtuigen. Zij meen
den. dat men vóór de optrekking van
de A.O.W. tot een sociaal minimum
de minister nog een S.E.R.-
advies verwacht niet moet komen
met een autonome verhoging. Zij ont
kenden overigens niet, dat vele A.O.W.-
•s een extraatje broodnodig hebben.
De minister toonde zich blij verrast
/er de algemene aandrang om spoed
te betrachten met de verhoging van de
A.O.W. tot een sociaal minimum. „Een
buitenstaander die dit zou horen en die
zich het verleden zou herinneren, zou
zich kunnen afvragen waarom deze zaak
indertijd niet een hogere plaats np de
prioriteitenlijst heeft kunnen krijgen",
zo merkte de bewindsman een beetje
spottend op. Hij doelde daarmee uiter
aard op zijn eigen A.O.W.-eisen bij de
kabinetsformatie.
Het amendement-Suurhoff werd met
51 stemmen tegen en 30 vóór verwor
pen. Alleen P.v.d.A., P.S.P. en C.P.N.
stemden voor.
Verlies aan interesse
Een van de belangrijkste vragen v
of het feit dat er zo weinig uit geko
men is uit deze tweede zitting niet kan
leiden tot een verlies aan interesse bij
de gewone leden. Wat wil het episco
paat daar aan doen? Bisschop De Vet
antwoordde dat deze lange aanloop
noodzakelijk is. Zolang er niet grondig
gèsproken was over het wezen en de
taak van de kerk, kon er nauwelijks
gesproken worden over de plaats van
de leek in de kerk en over de verhou
ding van kerk en wereld. Bisschop Do-
mening te kennen
de priesters zal
Dienst
bers,
stemmen te
geen cóngres is,
lichting geven, n
de kerk.
Wat ooit, zo zei hij.
dat het ook Theater.
geleerden voor-1 Statior
een stuk leven I voor K.
1 stelling
Centrum
zake het katholiek geloof niet inza- V tf
ke vragen van praktisch beleid of van Kerstlees
praktische beleving van de geioofs- Den I
waarheid heeft vastgelegd, zal nooit Haagsche
door een volgend concilie worden onge- j der bag,
daan gemaakt. Wat het eerste Vati-1 Diliger
concilie over het primaat van de Oude
jb over de onfeilbaarheid van de Haags K
paus als geloof van de kerk heeft uit- hobo en
gesproken, wordt door het tweede Vati
caans concilie niet afgewezen of gewij-
:igd. Deze woorden waren in het bijzon- Antoni
der gericht tot die rooms-katholieken j^ed. Ve
en waarschijnlijk over hun hoofden Zaal P
heen ook tot de protestanten die juist
die uitspraken van het eerste Vaticaans
concilie niet kunnen of willen aanvaar- A^?v01
den. /v 3 j
ru-f Van dl
Otter bijeenkor
ning G.C
Kardinaal Alfrink zei tevens, en ook gerstraat.
dat waren woorden gericht tot de al- Schouv
lerprogressiefste stroming die de mis Theater-
tot een soort avondmaal willen omvor- Kantim
men: „En de kerk blijft geloven aan Mare 28,
het offerkarakter van de heilige eucha-.(€ijst
rietie en, aan de wezenlijke tegenwqor- staMoii,
dxgheid van de Heer in het heilige sa- VOQr
crament geen 'concilie, kan hierom-! 11;
-nSS-,
echter zonder *onds Ne
de wezèniijke inhoud te veranderen, an- Den H
dere vormen geven aan het geloof, zo- Nieuw E
als gebeurd is bij de wijzigingen die van een
zullen worden aangebracht in de mis. Gebouv
tie-Orkes
Besprekingen Vaticaan^fen
Tsiechoslowakij e
J J Scl
vastgelopen P°!
Schouw
Restapr
Dc besprekingen tussen het Vatlcaan nenvestgr
en Tsjechoslowakije zijn vast0elopen, Ver. ex.-
voornamelijk doordat de Tsjechoslo- tingstyd,
waakse regering zich niet bereid heeft Prytane
getoond de opleidingsmogelijkheden ^;oor pedi
voor priesters uit te breiden en het(.
land wat grotere godsdienstvrijheid teti0rmcn
8 Na de vrijlating van enkele Tsjecho-^'"^;
Slowaakse bisschoppen maakte de rege-Lj^er'ïI-
ring bekend dat de meeste bissc'-.ps-ÏJ0.-
zetels bezet zouden worden docr de ka-lezuiS
pittelvicarissen, die in de desbetreffen-0v®r „Roi
de diocesen werkzaam zijn. Dit stuitte' Pietersh
op tegenstand van het Vaticaan, omdat|ebed.
kapittelvicarissen meer als regerings-j Stations
Van Vaticaanse zijde is dc Tsjechi-; Foyer
sche regering te verstaan gegeven, datjoor G.
men slechts met de benoeming van degpaangg',
apostolische administratoren mgr. La- Warm
zik van Trnava, mgr. Necspy van Ni-^m. D
tra en mgr. Pobozny van Rosnava toti
ordinarissen van déze diocesen kan in-LDen"
stellen, alsmede met de benoeming vanfaafische
mgr. Tomasek te Olómouc en coadju- Diligent
toren voor die bisschoppen die om ge-'
zondheidsredenen hun ambt niet meer!
kunnen uitoefenen. Stations
In dit geval komen alleen voor beideferstzang
partijen ...aanvaardbare" geestelijken&'ceum ei
in aanmerking. Van de twee aartsbis- Camera-
dommen en 11 bisdommen in Tsjecho-I. 9.15 uui
Slowakije wordt er niet een op normalere Night,
stemmen met de wens van 'e Tsjechi-j
sche regering de leiding van het diocees -,
Praag voorlopig aan een coad;-*or voori ,.e r"
mgr. Beran op te dragen. In Praag isnv.ling
Op een mistige woensdagmiddag spoorden de
kinderen én ik naar Amsterdam. Er trouwde een
nichtje van me en, hoe vreemd het ook klinkt,
mijn kroost had nog nooit een kerkelijke inzege
ning meegemaakt. Dit uitje leek me daarom nuttig
en aangenaam. Merkwaardig genoeg waren de
reacties helemaal niet juichend, doch zeer ge
mengd. Alleen mijn jongste zoon was uitgesproken
positief. Zijn mond viel open van oprechte bewon
dering toen het bruidspaar de kerk binnenschreed.
„Ze lijkt wel een prinses, die Nettie", zei hij be
wogen. Ik zag de ogen van mijn dochter fel heen
en weer gaangeen detail ontsnapte haar gretige
vrouwelijke blikken. Ondertussen sloeg de oudste
nuchter kritisch en niet ontroerd het geheel gade.
Toen we weer op huis aangingen en vanuit de
trein kinderen zagen schaatsen op de slootjes zei
middag, ik had
Vaetang.e.&s
en
„Je bent wel gezellig".
„Bespottelijk", mopperde hij verder. „Om mid
den in de winter zo'n flinterdunne trouwjurk aan
te doen. Echt iets voor Nettie. Ze zat later ook te
janken, van de kou natuurlijk".
Het officiële Indonesische persbu- ,,Jy WOu zeker een bruid in een ijstrui naar de
reau Antara meldt dat overstromingen kerk sturen", snibde de dochter. „En die jurk was
in de laatste tijd in Noord-Sumatra machtig maar daar hebben jongens toch geen ver
voor zevenhonderd miljoen roepia scha- _f„„j
de hebben aangericht. Door de over- sca"° r.
stromingen werden bruggen, dammen „Oh nee. viel de jongste zoon fel in. „Oh nee.
en gebouwen vernield, terwijl wegen en je maar weet dat tk die jurk net zo goed
rijstvelden onderliepen. prachtig vond hoor. Eerst he, toen Nettie binnen
kwam vond ik haar net een prinses, maar later
met knielen, toen leek ze ivel een engel". Hij
werd lyrisch bij de herinnering en raakte ook
onder de indruk van zijn eigen woorden. Half
stoer, half poëtisch herhaalde hij: „Net een engel,
Maar de oudste bleef negatief. „Dat knielen vond
ik helemaal poppekasf'. Deze rauwe taal deed
het kippevel langs mijn rug lopen, maar mijn zoon
ging stug door: „Zeg zelf moeder, er wordt toch
nooit geknield bij ons in de kerknou waarom
moet een bruid dat dan ineens wel? Dat is over
dreven". „Dat knielen vond ik nou juist zo mooi,
net een toneelstuk" was het weerwoord van de
andere zoon. Zo harrewarden ze nog wat door.
's Avonds toen de kinderen al uren in bed lagen,
stohd plotseling witjes en liever dan ooit mijn
nap-revu
Diligenti
dochter in de kamer, haar dierbare beer onderP1 piano
„Wat krijgen we nou?" vroeg ik verbaasd. Herv. jt
„Zo maar gedroomd" was het poezelige ant-lariaanste
woord. Ze kroop behagelijk op mijn schoot en Rijksmu:
schurkte beer en zichzelf lekker tegen me aan en?l°S'e- 2 i
constateerde: Gezellig is het hier". Zonder over-rtHur*dst
gang ging ze verder: „Als ik later trouw hè moe-f eer K
der, wil ik toch graag knielen hoor. Ik vind datLDen
eigenlijk wel mooi enne ze zien je jurk dan'??g®che
ook zo goed hè? Maar als jij dan maar niet gaat lna_uw
zitten huilen, dat deed tante Mies wel vanmiddag, nnipp^ti
bespottelijk. Wie gaat er nou zitten simpen als jCembie mi
dochter trouwt." Qp Gou<
Bij alle opmerkingen, die ik nu gehoord had u'asiis uur:
er merkwaardig genoeg geen enkel woord gevallentonder in
over de bruidegom; daarom vroeg ik: iMauritsh
„Wat vond je eigenlijk van Freek?" wartet.
„Van Freek?" Grote ogen van verbazing. Toen:
„Oh hij deed het héél goed". in
„Wat deed hij goed?" Lr.e/ l
„Nou, knielen en ja-zeggen". Het klonk alsof ze3V°n
het had over opzitten en pootjesgeven. Vaagweg
scheen ze iets te voelen van mijn gedachten, want
ineens zei ze vastberaden: „Ik trouw met
matroos". Ik kon haar niet zo snel volgen en keek
haar vragend aan. Alsof ze in de verte iets heel
moois zag vulde ze aan: „Ja, dat doe ik: een
matroos lijkt me enig. Dan zijn er drie verkleed.
Ik, de dominee en de bruidegom".
MINK VAN RIJS DIJK.
Voor spi
Jotheek.
aven-apo
