In
toga
bruidsp l
trouwt ze de
Hoorn
aren in
Blad
Onze (huishoud)
portemonnee
0pen briel
DE ZAKDOEK-HOED,
ZATERDAG 7 DECEMBER 1%S
ZIJ GEEFT GLANS AAN DE
MOOISTE DAG VAN HUN LEVEN
In haar stralend wit gewaad door mevrouw De Visser in toga
te worden getrouwd, weet zich dat
heeft ze haar bruidegom opge- jaren later nog te herinneren. mét
wacht nu zal ze nooit meer de goede voornemens, de liefde
hoeven te wachten, maar na het
jawoord voor altijd van hem
zijn. Met haar neus is ze na
de begroetingskus even diep in
het boeket gedoken het mooi
ste dat ze ooit heeft gezien. Het
is immers speciaal voor haar bys. je werk.
allemaal, op deze grootste dag ^"ha^r ^heeft
van hun leven. Als ze
arm van haar deftige bruide- aPart en. geen.
ment aanwezig waren.
Hier ben je geen nummer in
de rij maar een bruidspaar zoals
er maar één op de wereld is.
Hier kies je een partner
leven en het is een ontzettend
groot moment. Mevrouw De Vis-
weet van je idealen, je hob-
die éne avond
beiden gepeild
een schepping
apart en geen nummer zoals te
genwoordig iedereen wel lijkt",
gom zich laat bewonderen door Het is voor de bruidsparen een
de verzamelde familie en intie- a™"d van rust en bezinning die
praatavond in Het Huys 1624, tus-
me vrienden die meegaan in sen de drukte van recepties, huis
de stoet, pinkt moeder een schoonmaken.^ meubileren,
traan weg en snuit schoonpa
zijn neus. Het is allemaal ont
roerend mooi en lief... maar
weten die kinderen van hen wat
het leven hen zal brengen? Nee
immers!
Zoals hef hoort
„Ik tracht het te doen zoals ik
meen. dat het behoort gedaan te
worden", zegt mevrouw De Vis
ser er zelf van. „Het trouwen
voor de Burgerlijke Stand is zó
verwaarloosd op allerlei manie
ren, terwijl driekwart van de men
sen niet in de kerk trouwt. Dan
zijn er de eenvoudige mensen, die
zelfs geon speech" aan tafel van
de bruidsvader krijgen
stadhuis niets meer 1
De grootste dag van je leven
is de dag waarop je trouwt en
als het goed is, beleef je het
maar één keer. Het is heerlijk,
als je na de trouwerij voor de
Burgerlijke Stand nog een plech
tige kerkdienst hebt met blijde
en vermanende woorden van de
predikant, die je kent. Want an
ders... ja het is maar een pro-
fu'k "etkennen^er ^s^iiet'veel aan "a-numeis meer, noren aan d?" bruid van Vandaag, "die dik-
ol het stadhuis, het is me echt Pret' Trouwen, het is de grootste wijls maar €en paar dagen vrij
tegengevallen. Komt het daar- stap die je in leven kunt doen. heeft en weer aan het werk gaat
door dat het feest degradeert tot Aanvankelijk kreeg ik de bruids- z°dra het feest voorbij is, maa|*
het boterbriefie" halen' De amb- j* twee kamers op zijn best tot
tenaar van de Burgeriljke Stand n,et overtrouw- ha„ beschiJtkmg heelt, en nog vrij
kan het óók niet helpen, hij moet acn> nu komen er protestanten en jóng trouwt.
aan degenen, die op zo'n dag het
minste krijgen. Of ik wel eens re
acties krijgt? Nou en of! Bijna
allemaal laten ze van zich horen,
en daarbij krijg ik allerlei intieme
onthullingen, een bloemetje of een
foto van het jonge echtpaar aange-
boden. Ook komen, er wel terug-
d,e blikken van mensen uit de stoet
van het is altijd héél bijzonder."
het Niet in het minst omdat ze zélf
dan bli20n,der i-s- ZÜ heeft begrip
Eerlijk gezegd dacht ik. dat ik
het niet onaardig deed, een en
kel wat geld kostend uitspat
tinkje daargelaten. U kent dat tiegeld
wel; je denkt: ik geef voor die
nieuwe handschoenen niet meer
dan zoveel gulden uit. maar als
ie dan de collectie voor je ziet
kleurt dat éne (en natuurlijk
duurdere!) paar er eigenlijk
veel beter bij. En dan bezwijk
je... Nu durf ik niet uitroepen
..dat zal me nooit meer gebeu
ren" nu ik de eerste ..portemon
nee'"-brieven heb gelezen, maar
uw eerste post heeft me toch
wel lichtelijk tot nadenken ge
bracht. Natuurlijk ligt voor het
ene gezin de situatie anders dan
„studiegeld kinderen
voor de huur, een p<
geld"
r „kleed-
or kolen. Ver
der gaat er een bedrag op de
giro voor het betalen van aller
lei maandelijks terugkerende
vaste bijdragen. Iedere maand
'met een streep onder iedere)
gaat er dus een vast bedrag in
jf bovengenoemde potten
Heel
«at huisvrouwen, zoals
t. E. C. G. - K. te M.
sparen de punten, bonnen, zegels
of hoe ze maar heten, van de
winkeliers op om ze in decem
ber in te wisselen. Ook „ham
stert" deze mevrouw al een paar
maanden door steeds een extra
blikje zus of fles
Spaardoo
volgende huishouding
en ook de ene portemonnee be
vat nu eenmaal wat meer dan
de soms wat schralere beurs van
een andere huisvrouw. Maar een
feit blijft, dat er in deze eerste
rubriek al heel wat leerzaams te
lezen valt. Ikzelf heb er ten
minste al een idee uit gehaald
waarvan ik dacht: ga 'k óók
doen... 'k Ben benieuwd, hoe het
u vergaat.
De eerste brief nu is van een
huisvrouw met een dacht ik
wel „doorsnee"-inkomen én
vooral een efficiënte aanpak van
de financiële zaken. Mevrouw
Z. H. te 's G. doet het zó:
Zij krijgt iedere maand het
hele salaris minus zakgeld
voor de heer des huizes in
handen en beheert dus de hele
zaak. Bij de ontvangst begint zij
het bedrag behoorlijk af te ro
men. zoals ze schrijft, en stopt
de helft ervan in diverse potjes.
Daar zijn de potjes zoals: „on
derhoud huis" voor reparaties,
loodgieters-, schilders- en be
hangersrekeningen, terwijl er
ook de aanschaf van wat gro
tere huishoudelijke aankopen uit
bekostigd kan worden (gordij
nen, nieuw kleed enz.). Eigen
lijk een spaarpot dus voor „als"
want we behangen tenslotte
niet iedere maand. Dan is er
een potje „belasting", een potje
waarbij het ..liever iets te veel
dan te weinig" leidraad is.
Soms moet er wel eens een duik
in de ene „voorraad" worden
genomen om de andere in een
noodgevalletje aan te vullen,
maar de maand daarop wordt
het dan weer direkt gelijk ge
trokken. Het grote voordeel van
dit systeem is. aldus deze leze
res. dat je aan het begm van
de maand niet denkt „wat heb
ik nu een smak geld in han
den" met alle gevolgen van dien.
Onaangename verrassingen zijn
er nooit, want wie steeds de be-
lastingpot op peil houdt schrikt
niet als er een aanslag komt om
maar een voorbeeld te noemen.
Wat overblijft wordt voor het
grootste deel aan het (andere)
huishouden besteed, terwijl voor
de extra dure decembermaand denkt u
de bonnetjes, die maanden lang
Ook nog even de „spaardoos"
van mevr. H. v. L. te R. onder
uw aandacht gebracht, zijnde
een schoenendoos met een flinke
gleuf waar het hele jaar alle
stuivers in gaan. al het ontvan-
gen geld voor de zegels en de
die tot de feesten daar zijn bonnen en het lege flessengeld.
te bewaren. „Eind november wordt de doos
geopend en alles geteld en u
Warm* (rijn..... zult er versteld van staan hoe
veel u op die manier hebt ge-
N. S. - de L.
schrijft: „Wat zou het slecht
met ons gesteld zijn als we niet
wisten dat de maand december
elk jaar weer een dure is."
Daarom koopt zij na de vakan
tie iedere maand één (praktisch
cadeau voor Sinterklaas, is zij
een paar maanden voordelig met
versnaperingen bij thee en kof
fie, en gaat ook zij al een tijd
van te voren een voorraadje vor
men „zodat we uit dat voorraad
je kunnen „plukken" als decem
ber daar is en we b.v. met oud
en nieuw warme wijn kunnen
schenken. Die warme wijn kan
er dan zelfs op een koude win
teravond nog wel eens af. En
heus niet dat ik zo
ruime beurs be
drag toereikend
zijn gespaard, te gelde worden schik" wil deze lezeres er zeker
gemaakt. „Kunnen we toch fijn
Sint Nicolaas vieren, alle prijs
verhogingen ten spijt", maar
„ik vind het niet erg elegant
van de overheid dat juist nu de
prijzen omhoog moeten. Wat
schieten we er mee op in een
maand, die toch al zo duur is?
Kon ons niet een kleine tege
moetkoming b.v. per 1 decem
ber worden uitgekeerd? Maar
hier zal wel een reden voor zijn.
Ik ben maar een leek op dit
gebied. Maar toch zitten we er
maar mee", citeer ik uit deze
Zegeltje*
Mevrouw, u bent niet de eni
ge met de potjes en vooral de
zegeltjes.
i vastknopen.
Die potjes... Ik kom ze ook te
gen in de brief van mevr. X. te
Y„ die al ruim dertig jaar er
varing als hulsvrouw heeft.
„Elke week als m'n man zijn
loon meebrengt leg ik voor al
les wat apart en als we dan wat
extra's ontvangen, is dat voor 'n
extra stuk in de huishouding.
Nooit heb ik iemand weg hoeven
sturen omdat ik geen geld had.
Je hebt op die manier zo'n rus
tig overzicht en zo weinig onno
dige zorgen. Iedereen, of het
loon nu groot of klein is, zou
het zo moeten doen", onder
streept zij.
èlLes
öe
i als hij niet
veel woorden tot zijn beschik
king heeft, dan is er altijd nog
het boekje met toespraken, waar
uit hij kan putten, één voor oude
re bruidsparen, voor jonge bruid
jes. of voor weduwen, die het nog
eens wagen in de huwelijksboot,
ach ja prozaïsch genoeg en cli
chés voor het grijpen
qekReqen v&n
qoeöe sint
avonds, een gezellig etentje
r.k.; zelf ben ik protestant maar u,.„;a=
j. Daarom ontvangt ze de biuids-
m mijn toespraken wordt daar paren het museum van haar Oók zo'n heerlijk flesje par-
geen nadruk op gelegd." man en haar. Als kind neusde ze fum Kekregen? Wees er zuinig of een feestelijke receptie,
al op veilingen rond op zoek
..Je trouwt als Nederlander naar mooie dingen en ze bleef op, dan verleent het u de „vier-
mij het enige belang- verzamelen. Haar man verging de dimensie van de sclioon-
ln Hoorn
Fel keert de charmante me
vrouw De Visser uit Hoorn zich
tegen deze vaderlandse nuchter
heid. Mevrouw De Visser houdt
niet van producten aan de lopen
de band of dat nu gebruiks
voorwerpen. kledingstukken of
toespraken zijn. Ze woont in een
museum. Het Huys 1624 aan de
Binnen Luiendijk en in dat stijl
volle Huys met de prachtige te-
gelschouw, het oude Delfts blauw,
de deftige koopmanssfeer uit de
Zeventiende eeuw, ontvangt zij
haar bruidspaar met een grote
schaal bruidssuikers. Mevrouw De
Visser is namelijk onbezoldigd
ambtenaar van de Burgerlijke
Stand. Voor het zover was had
de gemeenteraad een debat over
een toga, want dat was de voor
waarde van deze bijzondere amb
tenares: niet in mantelpak, maar
Zij geeft glans aan de mooiste
dag van hun leven.
De zuinige vaderen debatteerden
of de toga met een flinke zoom
en zo moest worden aangeschaft,
had een ander er eventueel ook
nog wat aan Toen de toga er
kwam, werd mevrouw De Visser
beëdigd voor de rechtbank in
Alkmaar. Plechtig? Ze lacht har
telijk: „Een benauwd moment,
want ik kwam te laat en ze dreig
den, dat de beëdiging niet door
zou gaan Wie het geluk heeft
haar schoonmoeder
had een enorme
verzameling oude
kant en schonk die
toen ze vijftig jaar
was aan het Rijks
museum. Mevrouw
De Visser weet al
les af van kant in
de costuums, kant
in het leven, kant
in de politiek.
„In de tijd van
de Lodewijken
draaide
politiek
heid". Parfum bewaren we voor
Wie voelt er
nattigheid
Aan de voeten dan, die trekke
klompen, laarzen of overschoenen
de aan. In Amerika zijn er electrisch Eer. k!e,r. tipje
Het huis naast verwarmde schoenleesten speciaal
het hunne wordt
momenteel geres
taureerd en daar
om is de verzan
ling historische c
tuums van het echt
paar De Visser i
Zoals alle goede dingen bestaat
ook parfum uit drie delen: de ba-
sisgeur, die een bloemennaam
draagt, de contrastgeur die de
bloemengeur onderstreept én er
mee contrasteert, en de fixa-
teur, die geur vasthoudt.
Wilt u écht plezier van uw lek
kere luchtje hebben, doe het dan
bescheiden op de huid, niet op de
kleren, dat geeft vlekken en ver
schaalt.
de binnenkant
de polsen, de ellebogen, ach
ter de oren, in de handpalm, op
de slapen, (kies een paar van de
ze plaatsen, niet allemaal!) of
een geurend watje in de beha,
handtas of... portemonnaie.
kinderschoenen die de stap
pers drogen zonder te beschadi
gen. Er is ook een spuitbuis in
de handel waarmee je je schoe-
kunt waterdichten als er
kisten opgeborgen. 4fen ruubber 2001
Als de winter mee- derzit. Natte schoenen een
valt en daarmede probaat middel is volstoppen met
derestauratie^komt oude kranten (waar de krant al
niet goed voor is!) maar wat zegt
van hat ventilatorkachaltja' Als "at acht luxueus doen, pro-
u in het bezit bent van zo'n han
dig ding. dan koud laten draaien
en in een wip zijn de schoenen
[•Vhaar dro°f» óók zonder te beschadi-
Gebruik nooit te veel v
de, we béhoeven er n
niet bij te lopen als e
de bollenkwekerij.
het goe-
bloeien-
voorschijn en gaat
het echtpaar gere
geld shows geven.
Wie de kop van
Noordholland aan
doet volgend
jaar kan daar Y
zuiver gevoel voor
stijl bewonderen.
Stijl in het burger
lijk leven en op het
gemeentehuis zij
wil het graag ieder
een meegeven.
Dat de monotonie van het bur
gerlijk huwelijk doorbroken kan
worden heeft Hoorn bewezen
ook in Winterswijk en Zaandam
zijn onbezoldigde vrouwelijke
ambtenaren. Het is te hopen dat
nog meer vroede vaderen hun
ogen openen in de richting van
de bruidsparen en er een leuke
'elijk beroep
Amerika
OEF, wat een week. Hebt u
een voet aan de grond kun
nen krijgen? Ik niet. Zelfs de
Open Brief wordt een momentop
name. In de bus. Volgende zaak.
En dan zijn er nog mensen die
tijd gevonden hebben om me te
schrijven, en hoe! Veel nog naar
aanleiding van de hormonen
de meesten vinden de schrijver
die brief niet erg sympa-
beer dan zeep, toiletwater
poeder in éénzelfde geur te hou
den. Het totaal effect mag niet
meer dan de geur van een enke
le bloem geven.... die bloem, dat
bent u.
IN EEN ZON- EN WARMTEVANGER
WORDT JE SNEL DREIN
Dit is geen grote doos met een surprise, waarin de vrolijk
lachende negentienjarige Carol Ward verpakt is, maar een
demonstratie van de „baked potato". Nu wij het voorlopig mqt
kachelwarmte moeten stellen, kunnen we met enige afgunst
kijken naar de zonnebaadster in Sydney. Daar heerst een ware
„baked potato" rage: om de zonnebaders wordt een scherm
gezet van aluminium foelie. De zilveren oppervlakte van het
aluminium weerkaatst de infrarode stralen die de bader lekker
verwarmen, terwijl de ultra-violette stralen voor een gebruind
huidje zorgen. Pitje zomer is het geval niet aan te bevelen,
dan zou je letterlijk als een aardappeltje braden, maar aan
onze kille stranden lijkt het ons een prima middel, waardoor
je in dertig minuten per dag tweemaal zo snel bruin wordt
als gewoonlijk. Naar de prijs mogen we raden.
lUtlSl
hebt
.cordt gevonden. Er is al zoveel thiek en ook veel
tenllefdc. En in dat laatste geval
gepraat over ombudsmannen aller|el verhalen „ver wat X oil-
trouwvroutv? dervond
Y zei en Z deed.
„Als u in een grote stad
en een heel stel tegelijk o
kosteloos uur zou overtrou'
was onze laatste vraag aai
vrouw De Visser. „Het is haast bent gaan
onoplosbaar in de grote steden", slaat er
geeft ze toe, „m
zéker doen: aparte woorden ge- bedoeld 6hebt'
élk bruidspaar!"
Ik zal er enige notities bij ma
ken. net alsof we samen aan het
praten zijn. Want dat kan, ja,
het kan zelfs steeds meer en
steeds beter omdat u aan me
en. Niemand
zeggen dave
rend naast als hij schrijft: heb
ik het goed dat u het zo en zo
Deze week bijv.
rvaren. ik kan me dus ook
rukking niet goed voorstel
len, maar dat doet er niet toe,
wat er wel toe doet: wat heeft
u eraan? Behalve dan dat u zich
persoonlijk heerlijk voelt? Heb
ben de mensen om u heen er iets
aan? Is het als met alle gaven
Gods: dat zij bloem en vrucht ge
ven. dat zij doorwerken? Ik zie
persoonlij
ke ervaring en uw persoonlijk
errukt-zijn bespeur ik niets in
w brief. Natuurlijk ben ik met u
.ens dat we allen te weinig bid-
Dat den om de gaven van de Heilige
niet willen be- Geest. Maar voor mij wil dat
;gen dat ik om licht vraag in
luisternis,
licht i
Paneer eens
met bloem
22 22
het laatste snufje
eg ik een brief van een heer
N. (of bent u een dame?) die
aanvulling vroeg op gedachten.
Jl. zaterdag heeft hij die in de
Open Brief moeten vinden want
ook ik dacht verder. Dat is aar
dig: te ontdekken dat men één
weg langsloopt, en te kunnen
zeggen: ja. u hebt het begre
pen. en de rest praten we bij.
Toch doen zich daarbij wel
eens wonderlijke dingen voor.
Dan neemt een briefschrijfster
Voigens de regelen van ieder mijn woorden mee. haalt ze aan,
klassiek kookboek moeten ge- ^iftmdl*"zre wïg'bTren8 rich"
haktballen gepaneerd worden ting die ik in de verste verte niet
op het oog heb gehad. Ze is
door ze eerst door paneermeel, zelfs al uit het gezicht voor ik
vervolgens in eiwit en ten slotte jn ^voel2tk^ni
nog eens door paneermeel te rol- ontvangst
len. Het resultaat is inderdaad
We weten toch ook allftn hoe
den dat ik de brief niet heb door- veel een goede gezondheid er toe dat niet. Behalve
gestuurd aan de meneer, wat ze doet? Wil niet alles, genieten zo-
me vroeg. Ik zou dit toch niet wel als hard werken, beter met
gauw doen. maar nu zeker niet. een gaaf lichaam? En hangt met
Weet u, wat u een overtuigend de lichamelijke conditie de gees-
bewijs vindt van een puur vees. telijke niet nauw samen? Dat
telijke zaak. dat vindt die -
neer nu net een bewijs voor zijn strijden. Daar krijgt hij
stelling. En omdat het hier dan mee.
Tk HEB alleen gezegd: als het God ziet.
1 waar zou zijn. wat dan nog! rrvnrr TT
God kent ons. Hij weet het. Hij H in
maakte mij. Hij legt mij in Zijn t der gezeten bij
hand. Ik ben niet als een slacht
offer geschapen van een sadis
tisch proefjesnemer
een levend instrument
Gods. Geen slaaf, n
Niet getreiterd, maar bemind.
Niet belast, maar verlost
kel-
bombar
dement of bij de bevrijding? Of
en concentratiekamp? Of in
r... situatie waarbij de deuren
de hand dichtgaan
vrije.
dode toe op
angewezen? Dan
gebeurt. Hoe de
verlost van de gedachte dat de vaUig 2 2^,
hormonen-kant een vies soort kant
i het leven is (hoe dikwijls kom
het eigen voorraadje angst-
i fraai gehaktballetje r
tenminste na
van een brief waarin
vertelt geschrokken
i de opmerkingen
die hormonen-meneer laatst. Ze heb ik destijds ook niet op
ik die gedachte in allerlei
ties in de brieven niet tegen!)
die we nooit moeten toelaten.
Waarvoor zijn we bang? We
krijgen ons hele lichaam cadeau.
De mens is broos,
een vlieg kan hem doden. Maar
in die broosheid is hem macht
gegeven de aarde te ordenen en
te bebouwen, lief te hebben, het
wonder te ontdekken van stof
wisseling en bloedsomloop en
kan een hormoon aanwijzen, laat wat niet al.
staan op overtuigende wijze het
verband aantonen tussen die 17N als ik om één gave van
kwelgeest en het innerlijk leven), Je Heilige Geest bid, dan
weghoudt
zijn medemens, zijn mede-situa
tie-mens. hoe de ander het dichtst
bij de deur wil zitten, hoe we el
kaar verscheuren. Mens aan
mens uitgeleverd is de hel. Staat
er een Kerstboom in Dallas?
Vast en zeker. Maar wrok en
"paseal haat woekeren in onze harten
r °1, „nnrf TnIHol ar aar, lrriVlVu» in
.~..u dergelijke veronder-
de jus wordt een drabbige mas- stelling als zou ons geloofsleven
sa doordat het paneermeel de ^222®° bfbe€5sV 2°,F °'a" b,or"
Een bonten of leren hoofddoekje hoort in de garderobe van haar, onhebbelijkheid heeft los te in haar gezicht. En een beledi^
die de mode op de voet wil volgen. Het laatste snufje op dit gebied 8ing van God A11es waardoor ze
is de „zakdoek-hoed", een driehoekige lap „appaleer met een 'T',h° ^ier, neergehaald,
grootte van een herenzakdoek - vandaar de naam. Van voren een 'S "et gehe'm; daar eC"S
paar plooitjes, de punten aan weerszijden in de nek vastgeknoopt door cn uw balletïes worden
en de zakdockhoed is compleet. Een leuk compromis tussen de on- even fraai van uiterlijk terwijl
flatteuze hoofddoek en de geklede hoed. Voor handigerds is deze de 3US mooier en smakelijker
w^jde muts, afkomstig uit Engeland, gemakkelijk na te maken, wordt.
wijze gereageerd. Ik weet echt heid
niet hoeveel hormonen te zeggen heid, duidelijk
hebben. Je bent toch wel eens hier, in de b
een dag niet lekker, hangt tegen léven heet, aan elkaar uitgcle-
een paar nare dagen aan. dan verd, aan eikaars duivelse listen
voel je je down en ziet ook wel en egocentrische verlangens, die
geestelijke zaken zwart, de we- waarheid aangaande elkaar
denken dat zij zich reld zit dicht, net als bij mist maai' al te menselijk.
en dat is toch ook een licha- „meneer" uw brief las.
melijke oorzaak voor een klein u beleefde na jarenlang
geestelijk gevolg? Maar daar we- toen u. zoals u schrijft, ,.i
ten we toch mee te leven? En van tongentaai" ontving, dan
voelen het toch niet als een be- hij lachen cn zeggen: zie je wel
lediging aan God dat we eens Mag ik u een vraag stellen? Ik
voort. Totdat
Bethlehem staat, en een jongen
timmeren leert in Nazareth. Tot
dat er een zachte stem klinkt
die ons de Geest Gods belooft
Opdat wij deze hel zien als ons
gegeven lachend land. Totdat wij
zien wat tot in de verste conse
quentie betekent dat Christus is
de Weg, de Waarheid en het Le-
i deze: dat tk de waar- vf°' y» die Geest Gods heb ik
Gods Waar- elkf dag gaven nodig
wat verbeeldde?
jcujn. £ic a,cu. aicn wc zoaIs God ziet. Troost in mijn
de benauwenis die het besWan. Mogen leven in plaats
uiteele- van moet®n- Die gaven zijn mij,
ïlse listen eerlijk gezegd, genoeg,
gens, die
Godsvertrouwe
Sinterklaas,
ook nog voldoende
voor b.v. uw kerstbout", aldus
geeft deze lezeres u
Hoekje opi
En mag ik nu het huishoud
boekje open doen
Y.Z. te V. die naar mijn ge
voel toch echt wel een pluim
verdient voor de manier, waar
op zij met haar toch eigenlijk
niet al te dikke beurs omspringt?
Tot voor 15 november kreeg
zij wekelijks 63 in handen voor
haar uit drie personen bestaande
gezin: vader, moeder en stude
rende zoon zo rond 18 jaar.
Hiervan was 12.55 voor
huur. 7.50 voor gas. clectra
verzekeringen, 1.52 bondsgeld,
0,26 radiogids, 0.55 vereni
ging zoonlief, samen 22.38.
Over bleef dus 40.62 om daar
de hele week van te leven. „Nu,
dat is nog altijd best gegaan",
staat er in de brief. „Vier dagen
in de week soep voor, vier da
gen vlees, drie dagen gehakt of
iets anders. Geen soep dan wat
toe. Iets bij de koffie en de thee
is er ook altijd, want „dat bak
ken wij dan allemaal zelf". Bo
vendien is deze lezeres nog
dieet mag bijv. geen aard
pelen gebruiken zodat zij
daarvoor nog iets anders moet
verzinnen. „Met veel schipperen
is het altijd goed gegaan, ik vind
het gewoon een sport om slui
tend rond te komen. Maar de
laatste maanden lukt mij dat
niet meer, vooral de laatste we
ken. de prijzen vliegen omhoog
en het eind zie je er niet
Nu heeft mijn man al wel
loonsverhoging gekregen, n
dat klopt toch lang niet met de
noodzakelijke uitgaven", lezen
we verder. Na nog verteld te
hebben dat het geld voor kle
ding. schoenen e.d. in overleg
met de heer des huizes wordt
tot de onmogelijkheden
behoort, zegt deze mevrouw ten
slotte voor de Sint alles zelf te
bakken en maanden van tevo
ren telkens een klein bedragje
voor december terzijde te leg-
Hevoelmnen*
Is misschien wei niet zó net
jes van me, maar ergens vond
ik het toch wel prettig een brief
te lezen van iemand, die niet
zó gunstig over haar eigen por
temonnee en haar beheer denkt.
Weet u waarom? Anders zou het
er op lijken, dat wij allemaal
van die geweldige keien zijn op
financieel gebied, iets dat nu
eenmaal niet waar kan zijn.
Een pluim dus ook voor déze
mevrouw, maar dan voor haar
eerlijkheid. Wie volgt....????
Goed: deze mevr. X. uit P.
begint de maand altijd goed
gezellig, maar halverwege moet
zij haar portemonnee al in de
gaten houden, anders loopt het
fout. ,,U zult zeggen, dan moet
u in het begin van de maand
rekenen, dan komt u wel uit. Dat
is misschien voor u wel zo.
maar niet voor mij. Weet u, ik
ben een gevoelsmens en kan om
te beginnen niemand doorsturen
die aan de deur komt of dat nu
met veters, ansichten, postzegels
of collectes is. Dat is soms erg
dom, maar ik kan niet anders.
Gisteren b.v. hadden wij een ba
zar voor de kerkbouw. Eigenlijk
moet ik daar niet komen, want
als ik er naar toe ben geweest
is mijn portemonnee leegIk
ben natuurlijk tóch gegaan, de
kinderen bij me en maar grab
belen. vissen, loten, een paar
kleinigheidjes gekocht, schade:
15. U begrijpt het zeker al. de
ze week moet er weer bij. Ge
lukkig dat mijn man iedere
maand wat op de giro laat zet-
Toch heeft deze mevrouw de
(goede!) gewoonte alles op te
schrijven wat zij uitgeeft, weet
ze tenminste waar het blijft.
Daarom kon zij ook een verge
lijkend lijstje 1962—1963 over de
oktobermaand geven. Voor dit
gezin met vijf personen (elke
dag vlees, fruit, melk en pap)
zag die rekening er in 1962 zó
uit. Melkboer 53,53. groente
man ƒ41.20. slager ƒ42.04. sa-
men 136.77 p.m. Oktober '63
melkboer 64.82, groenteman
55.23 en slager 50,59, samen
170.64. Het verschil? Inder
daad 33.87 en dat is toch niet
gering. Hoe de zegeltjes, die wij
kunnen plakken, toch wel een
belangrijke rol in ons huishoude
lijk leven spelen, blijkt ook hier
weer wént voor december spaart
deze mevrouw eveneens haar
bonnen op. terwijl zij wat zij
tekort komt uit haar eigen „zak
geld" betaalt (maar dat mag
mijn man niet weten..)
Helaas, de koek Is al weer
geconsumeerd. Zoudt u op een
an bovenstaande brieven willen
reageren: graag, terwijl u na
tuurlijk ook üw beurs schrifte
lijk onder de loep kunt nemen.
Tot volgende neck én... de eer
ste dure decemberse mijlpaal
zit er dan toch maar weer op.
'k Hoop. dat het een gezellige
zonder al te hevige por
temonnee-zorgen...
Bij plaatsing van uw
mening ontvangt u naar
wens het boek Tip Para
de. De dokter zegt 1 of
De dokter zegt 2.
Wilt u uw naam en
adres óók vermelden in
de brief, die u kunt stu
ren naar de redactie
„Blad-Zij" met op de en
veloppe „Uw mening".
Zo nodig zal de redac
tie een keus maken uit de
binnengekomen brieven
en deze bekorten. Over
deze beslissing wordt
niet gecorrespondeerd.
echt is. Echter zijn het bewij- even de moed laten zinken? ken niemand die ervaart wat i
