Par Lagerkvists, Barabbas
te pompeus verfilmd
Loonsverhoging voor de
helft naar de prijzen
licht en luchtig,
zacht
en
zuiver
jagraag!
DEEM
Antonius en Gleopatra
'n onhandelbaar werk
Da Vinei
„Dc collectie" is geen
simpel kijkspel
DONDERDAG 7 NOVEMBER 1963
President Ned. Bank verwacht:
T"\E PRESIDENT van de Nederlandsche Bank, dr. M. W. Holtrop, heeft
gisteren in de ledenvergadering van het N. K. werkgeversverbond
te Utrecht de vrees geuit, dat de komende loonsverhogingen een duchtige
aderlating voor de betalingsbalans zullen betekenen. Hij vroeg zich af of
het evenwicht onzer economie met het buitenland enigszins duurzaam zal
worden verstoord.
De drie grondslagen van een werke
lijke ruimte voor verhoging van de wer
kelijke lonen zijn: Verbetering van pro
ductiviteit en van ruilvoet en verschui
ving van inkomens ten gunste van het
arbeidersinkomen.
Wat produktiviteitsverhoging betreft,
zijn de verwachtingen thans gunstiger
hoewel men ook met enige vakantiever
lengingen moet rekenen. Van verbete
ring van de ruilvoet moet men geen te
hoge verwachtingen koesteren. De grond-
Westelijke wind
1?EN lagedrukgebied dat gedurende
enkele dagen in de Golf van Bis-
caje heeft gelegen trekt naar de
Noordzee. Samenhangend daarmee
1 draait de wind in Nederland naar het
westen. De temperatuur komt daar
door op een lager niveau dan de af
gelopen dagen het geval is geweest,
maar blijft nog wel wat boven nor
maal. De lucht, die met matige tot
j krachtige wind naar Nederland zal
stromen, is onstabiel van opbouw. Er
komen dan ook enkele buien in voor.
Randstoringen van het genoemde lage-
j drukgebied veroorzaakten vooral in de
omgeving van de Alpen veel regen.
Een regengebied dat Nederland in de
afgelopen nacht voorbijtrok, bracht,
met uitzondering van 2 tot 3 mm in
j het noorden van het land, vrijwel geen
regen.
Zon en maan. vrijdag 8 november: zon
op: 7.46 onder 17.01maan op: 23.51.
onder 14.39.
Vrijdag 8 november: laatste kwartier.
Hoogwater Scheveningen
3 november: 7.57 vun.; 20.30 n.m.
stoffenprijzen gaan eerder opwaarts dan
neerwaarts.
Wat de inkomstcnverschutving betreft
zullen de komende loonsverhogingen ten
minste 12 procent bedragen. Men argu
menteert thans niet dat dc aanwezige
ruimte deze zou rechtvaardigen, maar
dat aanpassing aan het buitenland nood
zakelijk is. Men dient goed te beseffen,
dat in Nederland de invoer een derde
bedraagt van het bmto-afgeleverde pro-
dukt. Zolang dc invoerprijzen onveran
derd blijven, zal elke inkomensverho
ging; voor een derde ten volle op de be
talingsbalans drukken. Een binnenlandse
inkomensverschuiving kan nooit wor
den weggewerkt zonder het probleem
van de achterstanden in pryzenaanpas-
sing bijzonder actueel te maken.
Men mag hopen, dat de totale ver
hoging voor niet meer dan de helft
tot verhoging van de prijzen
levensonderhoud zal leiden en dus
voor de helft werkelijk zal zijn, mits
de invoerprijs niet stijgt.
Het is een moeilijk vraagstuk. Hoe
groter de prijsverhoging, hoe groter de
ongewenste waardevermindering van het
geld. Hoe groter de werkelijke loonstij
ging, hoe groter het verlies op de beta
lingsbalans. Hoe groot deze aderlating
zal zijn, hangt sterk af van het verloop
van de uitvoer en de invloed van de
vermindering der ondernemerswinst op
de binnenlandse investeringen.
Dat de werkgelegenheid door de feut,
die thans mogelijkerwijze wordt ge
maakt, duurzaam zou worden getroffen,
vil spreker niet aannemen.
Twee doden door
kolendamp
In Hoogezand zijn twee personen door
kolendamp om het leven gekomen. Het
zijn de heer J, Snitjer en zijn 55 jaar
oude huishoudster mej. H. Spijker.
DIADEEM:
het vloerkleed
voor gezelligheid
en sfeer!
Hoge gesloten pool.
doorgeweven rug,
effen of gedessineerd
aag fe
/.Ven
TRAGISCHE liefdesgeschiedenis
tussen de dappere, rondborstige
Marcus Antonius en de door en door
verdorven, maar niettemin beeldscho-
Cleopatra, schijnt, hoe aangrijpend
schokkend ook, dramatisch een on
handelbaar ding te zijn. Dat heeft
Joseph L. Mankiewicz in zijn lintworm
film „Cleopatra" moeten ondervinden,
ook het voorbeeld van de grote
Shakespeare had hem dat al kunnen
leren, want zijn stuk „Antonius en
Cleopatra" duurt ruim vier uur, behan
delt de tweede helft van de film, m
wekt ook de indruk dat het verhaal
eenmaal tot het eind toe moet worden
uitverteld. Dit treft temeer, omdat
Shakespeare hierin voor enkele
derschone scènes heeft gezorgd ei
enkele lyrische passages die tot de
hoogtepunten van zijn oeuvre behoren.
Niettemin lijkt het stuk bijtijden aan
dramatische ademnood te lijden. „Ook
Shakespeare dus zou men
met enige variatie kunnen zeggen
Hoe vreemd het ook klinke, drama
tisch is de schone Cleopatra
dier.
Ton Lutz en de Nederlandse Comedie
hebben niettemin Shakespeare met de
opvoering van dit stuk willen
hebben dat naar de mate hunner
krachten voortreffelijk gedaan. D.
■Ton Lutz heeft in zijn regie een haast
onvoorstelbare vaart weten te leggen.
De talrijke scenes wisselden elkaar
zonder onderbreken af. Nicolaas Wijn-
Vooropgesteld, dat de Italiaanse
film „Barabbas", naar de gelijkna
mige roman van Par Lagerkvist
geen Bijbelse film is, is het toch ze
ker een werk waarin de christelijke
levensgedachte op boeiende wyze
gestalte krijgt in de geestelijke strijd
van de hoofdfiguur, die op uitne
mende wijze wordt gespeeld door
Anthony Quinn. Het wonderlijke is
Anthony Quinn speelt op for
midabele wijze de titelrol.
ook in deze speelfilm, dat men
op vele manieren kan interpre
ten. Het is maar hoe men er zelf op
gesteld is.
Aangezien men de commerciële be
ngen in de filmproduktie nimmer uit
it oog kan verliezen, kan men nu
inmaal het „grand spectale" niet mis-
n. Het produkt moet bij de massa aan-
lan wil het economisch verantwoord
dat dit gevolgen heeft voor het
odukt op zichzelf ligt voor de hand.
ook hier.
De aanloop en de opzet van dit ver-
lal is filmisch groots, echter in het
reede deel worden we geconfronteerd
st het decadente Rome, onder de
reedaard Nero, die zich verlustigd in
oedige en afschrikwekkende tonelen in
arena. Toch is er in dit geval een
Izonder lichtpunt nl dat de dragende
dachte, die we zouden kunnen samon-
in: wie eens met de Christus in
mraking is geweest, komt nimmer
eer van Hem los, niet wordt over-
>ekerd door de spektakelscenes, en
arvoor komt de regisseur, Richard
eischer, lof toe.
Hij, die deze gedachte in het werk
ziet of niet erkennen wil verlustigd
alleen in een kleurig, wreed
louwspel, een stuk epos uit de oude
schiedenis. Dat is dan dc commer
ce zijde van de zaak, die wij zoeven
en toch zonder dat we gelo
ven, dat de producers streefden naar
een religieuze film, is er anderzijds,
vooral in de dialoog, een christelijke
gedachte in vastgelegd die ons
spreekt, zonder dat we ons schuldig
maken aan inlegkunde.
Symbolen
Het verhaal van Par Lagerkvist mo
gen we bekend achten. Barbaras, de
moordenaar, zoals de Bijbel hem noemt,
wordt vrijgelaten, en Jezus gaat voor
hem de dood in, en als zodanig wordt
hij een symbool van ons allen. Hij keert
tot het ruwe leven terug, maar ontdekt
al spoedig dat zijn geliefde Rachel een
volgelinge van Jezus is geworden. De
tekenen die de kruisdood van Christus
begeleiden en daarna het feit dat Rachel
van de opgestane Christus getuigd en
wordt gestenigd maken een onuitwisbare
indruk op Barbaras. Op een nieuwe
rooftocht wordt hij gegrepen door de
Romeinen en weer staat hij voor Pilatus
en daar hoort hij, dat hij als vrijgestelde
niet ter dood veroordeeld kan worden
en nu leeft de gedachte in deze primi
tieve mens, dat die Christus hem voor
goed het leven schonkgeen dood
voor Barbaras".
Zijn weg gaat nu door de moorden
de zwavelmijnen, waaruit hij maar nau
welijks wordt gered. Hij komt in Rome
en in de arena teredht, maar het Evan
gelie van de Liefde kan hij niet
den. Die God is hem te vaag. Wat komt
er van al die beloften van een hemel
en een nieuwe aarde terecht? Hij ziet
alleen maar strijd en bloed en onder
ga ng en zo is het altijd geweest.
Ten slotte wordt Rome een brandend
Rome, en de christenen krijgen de
schuld. Barabbas denkt echter dat het
Godsrijk komende is en nu wil hij niet
achter blijven en terwijl hij meehelpt
alles in brand te steken, wordt hij op
nieuw gegrepen door de Romeinen en
met vele christenen in de gevangenis ge
worpen en daar hoort hij, dat hij
Gods boodschap aan de wereld opnieuw
verkeerd heeft verstaan.
Het einde is het kruis en zijn laatste
woorden zijn: „Ik geef me over hier
is Barabbas
De toeschouwer mag dit interprete
ren zo hij'wil. Was het een geloofsover-
gave? Zeker is, dat het eerste deel van
de film, bijzondere kwaliteiten heeft
maar dat zij in het tweede deel jam
mer genoeg, 6terk aan kracht verliest
niettemin is het een dramatisch film
werk op niveau. Technisch knap en
naar inhoud waardeerbaar (Christopher
Fry maakte het scenario), edhter voor
jonge ogen door verschillende wrede sce-
beslist ongêschikt.
Herin. Steggerda
berg had kennelijk tot opdracht gehad
een leeg toneel te scheppen, waarop
niet anders dan een langgerekt plat
form met paal en een gevarieerde wol
kenhemel. De plaats van handeling
werd met geprojecteerde letters
gegeven. Simpeler, maar ook doeltref
fender kon het niet.
De kostuums deden veel denken aan
die uit de film en daar is niets op
tegen want aan de kostuums lag het
De acteurs der Nederlandse Comedie
konden in hun groot aantal wel vol
doen. Als eerste mag genoemd worden
Julien Schoenaerts, die een uitermate
lepe, koele en gereserveerde Octavius
Caesar ten tonele voerde. Een jeugdi
ge reaalpoliticus, die ten volle de titel
„Augustus" verdiende. Een creatie die
de grootste bewondering verdient. Zeer
te prijzen viel ook Henk Rigters als
Enobarbus. Behalve dat hij de fraaiste
passages uit het stuk voortreffelijk
sprak, wist hij aan het slot ontroerend
de ellendige lotssituatie van de aarts
verrader weer te geven. Een derde die
met onderscheiding genoemd mag
den is Joan Remmelts als de sullige,
maar niettemin listig schipperende Le-
pidus. Voorts natuurlijk Johan Fiolet,
Hensbergen, Hans Boswinkel,
Will v. Seist, Dirk Swidde (als
eunuch), Ko Arnoldi en vele anderen.
De titelrollen evenwel: Han Bentz
van den Berg (Antonius) en Ank van
der Moer (Cleopatra) vielen tegen. Zij
zorgden zij het om andere redenen
dezelfde deceptie als Richard
Burton en Liz Taylor in de film dit de
den. Zit in deze rollen wellicht de dra
matische onhandelbaarheid van het ge
geven?
Han Bentz van den Berg anders
toch een topacteur speelde onge
nuanceerd en toonde geen enkele psy
chologische ontwikkeling, terwijl Ank
der Moer geen moment de ver
dorvenheid van Cleoptara, de slang
van de Nijl, wist waar te maken. Bei
der dood op de merkwaardige grote
zwarte doos, die Cleopatra's grafmonu
ment voorstelde, miste dan ook iedere
dramatische werking.
Evert Straat had de heksentoer op
SER-rapport in
openbaarheid
(Van onze sociaal-economische
redactie)
De minister van sociale zaken en
volksgezondheid, dr. G. M. J. Veld
kamp, heeft het najaarsadvies van de
Sociaal Economische Raad over het
in 1964 te voeren Ioonbeleid reeds gis
teravond voor publikatie vrijgegeven.
Zoals wij gisteren al bonden melden,
heeft de S.E.R. zich in grote lijnen
achter het in de Stichting van de
Arbeid bereikte akkoord geschaard, al
bleken de Kroonleden zorgen te heb
ben over de geschapen mogelijkheid
het loonniveau met tien procent te
verhogen.
Naar het oordeel van de raad houdt
een betrekkelijk forse loonsverhoging
een zeker gevaar in van het ontstaan
van conjuncturele en structurele ontspo
ringen. De bereidheid dient echter aan
wezig te zijn om in dergelijke geevallen
maatregelen tot redressering te nemen.
De S.E.R. adht voorts een zekere ver
soepeling van het prijsbeleid nodig, doch
het prijsniveau dient zo stabiel mogelijk
te blijven. De raad waarschuwt tegen
een vergroting van de nationale beste
dingen en wijst op het ge«vaar van een
terugslag op de betalingsbalans door
vakantieverlenging (als gevolg van een
prikkel tot vergroting van de bedrijfs
investeringen) en van vermindering van
de arbeidsprestatie door stimulering van
overwerk.
zich genomen, dit moeilijkste van al
Shakespeare's stukken te vertalen.
In enkele scenes kwam duidelijk aan
het licht, dat hij hierin bij tijden mees
terlijk was geslaagd. Het waren deze
scènes waaraan deze toneelprestatie
zyn bestaansrecht ontleende. Voor het
overige deed het mij niet veel.
Ev. Grolle
V.l.n.r.: Hans Bentz van den
Beng als Antonius, Ank van der
Moer als Cleopatra en Juinen
Schoenaerts als Octavius Caesar.
„Nee, ik mot dat schilderstukkie hebbe, al
zou ik je nek ervoor omdraaie. Je zou de
eerste niet zijn, die erom koud gemaakt
werd," zei de man weer met zo'n wilde drei
ging in zijn stem, dat Karei de Vries het
koude zweet uitbrak.
Hij bedacht, dat hij verstandig moest zijn en
net doen of hij op het voorstel van de man
inging. Als hij maar eenmaal voor zijn huis
deur stond, kon hij die voor die kerel zijn
neus dicht slaan. Maar de angst had hem
stevig in zijn greep en maakte hem onmach
tig tot logisch handelen. Karei de Vries hoorde
opeens een stem, schril als een stoomfliet, die
om hulp gilde. Het duurde even voor hij tot
het besef kwam, dat het zijn eigen stem was.
Hij voelde een hand, een grote, zwetende hand,
die zich zwaar op zijn mond en neus legde,
hem het ademen belette en worstelde vergeefs
n zich ervan te bevrijden.
En dan, plotseling was er een stem, een be
daarde, een beetje autoritaire stem, die zei:
,Zeg eens even, wat betekent dat?"
Geërgerd, als iemand, die zich ziet gestoord
bij een bezigheid, die zijn volle aandacht vergt,
keek hij op en in het gezicht van een forse
politieagent.
.,Wat moet dat?" herhaalde deze, lichtelijk
gevarieerd, zyn vraag.
De grote handen lieten niet zonder tegenzin
de jongen los.
„Ik heb hem gezegd, dat ik, as ie het me
niet sebiet teruggaf" mompelde de aanvaller.
„Heeft ie iets van u gepikt?" vroeg de
agent met de belangstelling van de vakman.
„Dat is nietes," riep de verontwaardigde De
Vries. „Ik heb het eerlijk gekocht en betaald!"
Dat moest er nog maar bijkomen, dat hij na
bijna door die gorilla te zijn vermoord, nu ook
l voor dief werd uitgemaakt.
,Kalm een beetje, jy en hier blijven," zei
de agent op een toon van gezag.
„Och man je bent niet wijs ik denk er niet
aan er vandoor te gaan," antwoordde een Ka-
rel de Vries, die nu door alle wederwaardig
heden en de uitgestane angst door het dolle
heen was.
De verdwenen
door MARTIN MONS
„Geen brutaliteiten, vader," vermaande de
agent. „Vergeet niet, dat je het tegen een
ambtenaar in functie hebt. Wou u een klacht
indienen, mijheer? Wat heeft hij achterover ge
drukt?"
„Een schilderstukkie van me. Gejat uit me
pakhuis," antwoordde de man, die zyn kans
schoon zag, rap.
„Vuile leugenaar," protesteerde de jongen,
„ik heb het eerlijk gekocht en betaald."
„Waar ik het heb?" Karei de Vries was ge
heel verbijsterd. „Thuis heb ik het natuurlijk.
Het is zeker al meer dan veertien dagen gele
den dat ik het gekocht heb van 'die ellende
ling."
De agent keek vragend van de een naar de
ander.
„Dat komp uit," zei de man, „toen heb ik
het gemist. Vlak nadat ie de deur uit was.
En ik mot het terug hebben. Ik mot, ik
ik draai dat misbaksel zijn nek omIk
„Rustig aan, rustig aan, vader," de agent
was er nu zo langzamerhand wel achter, dat
deze protagonist, bestolen of niet bestolen, be
slist niet kon worden gerekend tot wat men in
de wandeling heren pleegt te noemen. „Het
lijkt me het beste, dat jullie allebei maar es
effe meekomt, dan kunnen we op het bureau
dat zaakje es rustig uitzoeken."
„Mij goed," zei de jongen. „Als je maat een
boodschap naar mijn adres stuurt, anders weten
ze niet, waar ik blijf."
„Geef je adres maar," zei de agent.
„Het is maar, dat anders mijn moeder,
ziet u.
De man scheen duidelijk minder zin te heb
ben in dit voorstel. Een omstandigheid, die de
agent ietwat verdacht voorkwam. Een verden
king die evenwel weer verdween, toen hij iets
zei van eigenlijk een afspraak te hebben om te
komen kijken naar een inboedeltje van iemand,
die op emigreren stond, maar dat wat het
zwaarst moest wegen.
Achter het bureau zat in het grelle licht van
de verstelbare lamp een piepjong inspecteurtje,
dat met meegevoel naar de jeremiades van
Kareis aanvaller luisterde, en elk protest van
de jongen ongeduldig wegwuifde.
„Maar ik heb dat schilderij betaald. Hij
heeft het me nog vijf gulden goedkoper gege
ven als ik het dadelijk meenam," zei de onge
lukkige beschuldigde, toen hij eindelijk de kans
kreeg een woord in het midden te brengen.
„Kom nu," meende het inspecteurtje, „als
mijnheer hier het je had verkocht zou ie je
toch niet achterna zijn gekomen? Wees nu lie
ver eerlyk en geef mijnheer dat schilderij te
rug, dan strijkt hij misschien wel met de hand
over het hart en dient geen aanklacht in."
De heer Frans Verkijk verklaarde grootmoe
dig, dat het er hem alleen maar om te doen
was zijn eigendom terug te krijgen. Hij wou het
die jongen niet moeilijk maken, want als je
eenmaal een strafblad hebt. Hij sprak uit lang
durige ervaring, maar daarvan had het groen
inspecteurtje geen flauw vermoeden. De naam
van de klager zei hem even weinig als die van
de beschuldigde.
Op het gezicht van Karei de Vries verscheen
een uitdrukking van koppigheid. Hij vond dat
schilderij prachtig, hij had het eerlyk gekocht
en er zyn zakgeldje van een hele maand voor
opgeofferd. Het was zyn schilderij en hij liet
het zich niet op zo'n achterbakse manier afne
men.
„Die man liegt, ik heb het eerlijk gekocht,"
zei hy weer.
(Wordt vervolgd.)
Vanavond op de televisie
Het wordt vanavond niet „gezel- de oudere vriend van de jongeman en
lig toneelkijken" bij de eenakter de vrouw, met wie hij overspel zou
„De collectie", een opvoering welke hebben bedreven. De vriend, gedreven
ivrrpc Aa aircr» d°or eigen emoties (jalouzie, nieuws-
A !fu 06 AVR° ?VCrnaT' gierigheid, een poging tot helpen?), be-
„De collectie is een spel van de zoekt de vrouw en drijft haar in een
Engelse schrijver Harold Pinter en een hoek totdat hij gehoord heeft wat
een specimen', van modern toneel, hÜ wilde: dat ZÜ niet schuldig is.
dat wel enig onderscheidingsver- d
mogen van de kijker eist. wen wU het stllk op dc kcper dan
Indien het nog nodig is, te zeggen dat zouden we moeten zeggen dat het Pin»
de stukken van Harold Pinter (U her- ter niet gaat om logica, misschien zelfs
niet eens om realiteit en helemaal niet
innert zich wellicht de opvoering
„De huisbewaarder" voor de VARA-
televisie) niet bedoeld zijn voor jonge
ogen en oren, dan zeggen wij dat met-
de oplossing van een probleem
ir alleen om dat spelen met woorden
emotioneel beleven van bepaalds
een maar. situaties.
„De collectie" vraagt volwassen kij- Wie dit niet kan aanvaarden maaf
kers, die niet op een verhaaltje uit een afgerond geheel wenst met alle
zijn, want dan komen ze niet aan hun stukjes van de puzzel tenslotte netjes
trekken. Ook dit stuk van Pinter ein- op hun plaats, zal „De collectie" onbe-
digt min of meer in de mist. In feite vredlgd laten,
laat het de toeschouwer de mogelijk
heid, zelf over het al dan niet gebeur- T)p flCtlP
de verder te fantaseren. Er zal stof
genoeg zijn om na de voorstelling een Het acteertalent van de vier mec-
gesprek in de huiskamer op te zetten, spelenden moet de eenakter dragen.
Overigens: het kijken en luisteren, of Dat het dit ook doet, hebben theater»
liever gezegd het verwerken van dit opvoeringen al bewezen. Wü zullen
spel kost inspanning. U kunt geen di- vanavond vier bekwame acteurs by el-
recte logica verwachten, want Pinter kaar zien: Bep Dekker als de vrouw
geeft die niet. Een beetje geheimzinnig Stella, Guus Hermus als haar echtgc-
en vaag, verward soms ook, is het korte noot James, Maxim Hamel als de jon-
verhaal van de mode-ontwerper, dia ge mode-ontwerper om wie het hele
met zijn collectie naar het buitenland geval draait en Gerard Hartkamp als
is geweest en by zyn thuiskomst niet de oudere vriend,
weet of hij zijn vrouw nu van ontrouw Ton Lensink voert de regie
moet verdenken of niet.
Woordenspel
Zij doet hem een lichtelijk gefrus
treerd verhaal over haar relatie tot een
jonge collega van hem en de echtge
noot, ontsteld, wil daar het fijne van
stuk, dat op zichzelf zeer interessant is,
maar dat ongetwijfeld niet alle kijkers
zal aanspreken.
vanavond
Hij bezoekt de jongeman, die samen- HUversum I, 402 m.
woont met een veel oudere vriend. Dan 19.05 Sportparade 19.30
ontstaat een woordenspel, dat
00 V d kinderen
d jeugd 20.00 Nws
heel goed moet velgen om er wüs uit "^fix'wf ig'T^Soori5
te worden, want de auteur houdt van gelezen: veertiendaags kunstsympos'
gegoochel met woorden en Gerard K. 22.30 Nieuws -
van het Reve, die het stuk vertaalde,
liteiten
De dialoog die zich ontspint tussen
de echtgenoot en de wat louche jonge- familie in de Fnmse tijd. hoorspel (deel 8)
man schept de ene verwarring na de 20.40 Samen uit - samen thuis, gevarieerd
andere. De sfeer van de woning waar- PT^ogram'!?a ?200 J Kerkorgelconcert 22.30
in dit gesprek wordt gehouden is ook be^SW aM"KSnmeS M^Vern
al twijfelachtig. Het wordt niet dui- in het gehoor, literair prograoma 23.55—
delijk, in welke verhouding de twee 24 00 Nieuws,
bewoners, de jonge frivole en de veel TELEVISIE
oudere man, tot elkaar staan. Ieder AVRO: 15.00 De bedriegende echtgenoot,
kan er het zijne van denken. TV-spel 15.45 Pauze 16.00—16.15 V d kleu-
T-. ters 19.30 Bestuurder en bestuurde, poli-
De auteur heeft dit kennelijk bedoeld tieke toespraak. NTS: 19.58 Het manneke
Ieder kan ook van de vage gebeurte- 20.00 Journaal. AVRO: 20.20 Jazz. en toch
nis denken, wat hy wil, want ook die Pla"° 20 50 ,ïn tAVT*®,s T?leY™£; NTS:
wordt niet opgehelderd. De jongeman opening'vS dé'door d'f Amiélka?™ ri!
legt een soort bekentenis af, maar ver- gering georganiseerde landbouw- en voed-
wart zich in zijn eigen tegenstrijdige seltentoonsteiling in Amsterdam. NTS: 22 45
verhalen en zo blijft het een _2J S0 J°1""""1-
krachtmeting in woorden. Programma voor morgen
Hilversum I. *02 m. VARA: 7.00 Nieuws
1.10 Ochtendgym 7.20 Socialistisch strijd-
Tweede sesprek
0 1 lied 7.23 Lichte gram (7.30 Van de
U hebt het al begrepen: evenals „De pagina, praatje) 8.00 Nieuws en socialis-
huisbewaarder" is ook „De collectie" pffb Y dv p10
een praatstuk. Er is weinig handeling standen. VPRO: 9.40 Morgenwijding. VARA
in, het spel drijft slechts op de emoties 10.00 Schoolradio 10.20 Lichte gram 11.00 Vd
achter de gesprekken. vrouw 11 40 V d kleuters 11.55 Radlodubbcl-
kwartet 12.10 Licht orgelspel 12.20 Regc-
Er is namelyk nog een tweede ge- nngsuitzending: v d landbouw 12.30 Me-
sprek in dit stuk, en wel dat tussen teü behoeve van land- en tuinbouw
12.33 Tentoonstellingsagenda 12.38 Licht
Instrumentaal ensemble. AVRO: 13.00 Nws
ictueel of gram
NTS bij de aankomst
van Sint-Nicolaas
Het is al geen geheim
Nicolaas op zaterdag 16 november
met zijn beroemde stoomboot in ons
land zal aankomen. Ten gerieve van
groot en klein zal dé NTS een repor
tage maken van deze aankomst in Am
sterdam, natuurlijk traditiegetrouw aan
de Prins Hendrikkade.
Op het scherm kan men dit evene
ment volgen van 1.40 tot 2.40 uur.
Radioreportage
Spartak-PSV
13.25 Beursberichten 13.30 Dansorkest c..
zangsolisten 14.00 Moderne kamermuziek
14.20 Bij de tijd en bij de thee: gevarieerd
VPRO: 16.00 Klassieke muziek
uitzicht, gevarieerd pro
prograr
16.30 Inzicl-
gramma 17.00 V d jeugd 17.30 Ronduit,
dat st
sieke gram.
II. 298 m. KRO: 7.00 Nieuw
.15 Lichte gra
8.Ï5'Lichte'
Strip
Morgengebed 0H
d jeugd 7.55 Overweging 8.00 Nw
u*" gram 8.50 V d vrouw 10.20
------ de tieners 11.00 V d zieken
40 Pianorecital: klassieke muziek 11.50
ls de ziele luistert, lezing 12.00 Angelus
ïzlek (gr)
luzlek 14.55 Kar
moderne
zangsollsto
13.15 Popu-
14.00 Amus
derkoor 17
Populaire gram 1£
Volgende week woensdag, 13 novem- llsten-
ber, zal de VARA een rechtstreekse TELEVISIE
reportage geven van de tweede helft NTS: 11.00— i8l 50
van de voetbalwedstrijd Spartak-Plov- '93° Toekomstmu.
div tegen PSV, welke in Plovdiv (Bul- roeLkeuze's^wt'
garije) wordt gespeeld.
Dit is de eerste wedstrijd in de twee
de ronde om de Europabeker voor
landskampioenen. De uitzending, met
Bob Spaak als verslaggever, duurt van
Pianorecital
Boekbespreking v d jeugd 17.20 Kin-
chansons (opn) 17.55
1 Stiefbec
is. NTS:
NCRV:
2.20 tot 3.20 1
21.00 Attentie 21.35 Nou jij
Programma 22 05 Ridder van Malson Rouge:
ic-feuillclon 22 30
