VUISTJE DE DOKTER 'i woord n Kijk niet toe. maar vorm oecumenisch spreekkoor Vier doen méér dan één! Amerikaans rechter redt leven van Jehova getuige Chefarine.4 Een woord voor vandaag Noodgemeeiiteii pleiten voor vaste regeling Bisschoppen hebben taak voor heel de kerk De bejaarde en zijn gezondheid 2 DINSDAG 8 OKTOBER 1963 ANDERZIJDS KLEINE GEMEENTEN Ds. W. Wilman gaat in het her vormde „Woord en Dienst" in op een artikel van zijn collega H. J. H. Zuidersma die het probleem van de zich samenvoegende ge meenten bespreekt. Vele pasto- ries worden gesloten en het ge beurt wel, vooral in het noorden van ons land, dat acht a negen gemeenten het met één predikant moeten doen. Ds. Wilman schrijft: A/ÏET heel bijzondere aandacht las -*1 ik in het nummer van 6 juli jl. het artikel van ds. H J. H. Zui dersma: Licht en schaduw voor kerk in Friesland. U zult dit kun nen begrijpen als ik u vertel dat ik in Friesland geboren en getogen ben en behalve een viertal jaren in de provincie Groningen nu al bijna 24 jaar met grote vreugde verbi divini minister in deze pro vincie heb mogen zijn. Ds. Zuidersma schrijft: Wie zich de moeite getroost op een heldere dag zijn blik te laten gaan over het wijde Friese land. Ik zou hem da delijk willen verbeteren en zeggen: Wie het voorrecht heeft op een hel dere dag zijn blik te mogen laten gaan over het wijde Friese land. En als u mij nu wilt beschuldigen van provincialisme dan neem ik in eens een duik achter de hoogge leerde rug van prof. dr. A. A. van Ruler, die doceert vanaf de Utrecht se katheders. Hij verzekerde mij eens dat Friesland bijna het Ko ninkrijk Gods is. Ik moet hier aan toevoegen dat zijn hooggeleerde mij dit zeide in een persoonlijk ge sprek, dat hij dit dus niet ,.EX CA THEDRA" sprak. Trouwens, uit het artikel van college Zuidersma Ds. Zuidersma ziet licht en scha duw voor de kerk in Friesland. Te recht. Licht en schaduw maakt ons landschap zo boeiend en ook het le ven in de kerk van Friesland, hoe wel die schaduw ons wel eens kan benauwen, ik geef het volmondig toe. Tot de schaduwzijden rekent ds. Zuidersma terecht de vele klei ne en heel kleine gemeenten. Hoe die benauwende schaduw te verdrijven? Ds. Zuidersma noemt vele mogelijkheden: samenvoeging van gemeenten, combinatie van ge meenten, pastoraal verband enz. enz. Hij ziet dit als geneesmiddelen, ik zie het als bittere pillen, wel mooi verguld maar nochtans hitter. die bovendien slechts in een enkel geval genezing brengen. Waar een pastorie voorgoed wordt gesloten, brengt dit verarming mee. Dat verhelpt zelfs een auto voor de do minee niet. Een gemeente is meest al bereid veel, heel veel zelfs, te doen om een eigen pastor te be houden. Bij combinatie verslapt ze ker de geestelijke inspanning daar voor bij de gemeente en niet min der de financiële. In Friesland zelf zijn er voorbeelden van aan te wij zen hoe men eerst tot combinatie van twee gemeenten overging, daarna tot vier en nu zelfs denkt over combinaties van acht en mis schien meer. Ondertussen blijven de gemeenten, die het verst van de pastorie verwijderd liggen het meest verstoken van de pastorale zorgen en voelen zich een aanhang wagen die maar moeilijk wordt mee getrokken door de gepastori- seerde hoofdgemeente. Deze dorpen, waar de kerk zo vaak gesloten is, worden een welkome prooi voor allerlei sectarische bewegingen. Mag ik ook nog eens wijzen op de betekenis van de kleine gemeen ten voor het geheel der kerk. Ik maak mij sterk dat heel wat stads- kerkelijke opvoeding in een kleine gemeente ontvingen. Hoeveel Dijk stra's zitten er in de kerkeraad van Amsterdam? En luiert een dominee steeds in een kleine gemeente? Zeker dat ge beurt ook, maar vertel mij eens hoeveel visie en vaart er is uitge gaan van de pastorie van Cubaard en hoevelen vanuit de pastorie van Oosterend (Hennaarderadeel) bij de bron zijn gebracht! Ik geloof dat wij in het geheel der kerk die klei ne gemeenten niet kunnen missen. Als wij ze opofferen gaan wij de kip slachten, die de gouden eieren legt. Een pastor in een pastorie heeft zijn betekenis voor het geheel der kerk en dat niet alleen in de grote bevolkingscentra. En als het toch niet langer gaat, wat dan? Ik vraag mij eerst af, wanneer gaat het niet langer? Menige zgn. onvervulbare vacature werd later, toen de gemeente mis schien enkele jaren vacant was ge weest, toch maar weer vervuld. Zou het niet mogelijk zijn dat de kerk van bovenaf eens bepaalde aan welke predikantsplaatsen het toege staan zal zijn dat de predikant, die haar bezet, een betaalde neven functie vervult? De predikanten zijn, overvloeiende van ijver, nog al belust op deze functies. Als nu eens bepaald werd dat deze neven functies alleen vervuld mochten worden door predikanten die ver bonden zijn aan gemeenten, te klein om het benodigde traktement op te brengen, wie weet hoeveel zgn. onvervulbare vacatures weer zou den vervuld worden, al zouden de ze predikanten dan een geringer ge meente-traktement moeten ontvan gen dan hun collega's. Misschien waren hier tegelijkertijd grotere ge meenten mee geholpen omdat hun predikanten dan van nevenfuncties werden ontheven. Ds. Schippers tot geref. jeugd: Jeugdcongres begin tot gesprek In het jongste nummer van „Jong gereformeerd" wijdt ds. K. A. Schippers die, met 1000 ge reformeerde jongeren het Oecume- raad niet officieel bijgewoonde oecumenische gebeuren. Er moet ook in onze kring, over dit congres nagesproken worden, is de mening van ds. Schippers. i het op het congres gehouden fo- organisaties rum» staan, moet dan het hele front niet een eindje oprukken naar voren? zo vraagt ds. Schippers. Zijn tweede vraag is: Wanneer enkelen onder ons pogen, de gereformeerde stem te laten horen onder die vele stemmen, mogen wij dan de gereformeerde jeugd- maar werkeloos toekij- met elkaar een spreek koor konden vormen? Ds. Schippers ziet in dat hij door he: stellen van deze vragen is aangeland in heel het netelige probleem van de oecu mene onder de gereformeerden. Hij hoopt dat vele gereformeerde jongeren hem willen volgen in dit netelige pro- .ibleem. Want al zou het onder ons vast niSCh Jongerencongres te Utrecht komen te staan, dat wij voorlopig niet heeft bijgewoond, een artikel aan officieel mogen deelnemen, omdat dat dit door de Gereformeerde Jeugd- wij?rdeVrafgnèf,wh"n?«Tde'plicht'hrt! ben zo te begeleiden, dat zij zich niet alleen voelen staan, aldus ds. Schippers. Ook haakt ds. Schippers in zijn artikel in op de uitspraak van het forum als zou er onder de jongeren weinig belamr- stellig bestaan voor het probleem van de eenheid. Laat „jong gereformeerd" wakker worden en zich de ogen uitwrij ven, als het gezang „Muren, muren, mo gen ze niet vallen?" weerklinkt. Want wat gebeurt er als God ons bazuinen aanreikt en wjj niet blazen? zo vraagt ds. Schippers zijn gereformeerde lezers. )én lablei werken krachtiger Zuidafr. predikant treedt af na: geschil met Ned. Geref. Kerk nieuw ^Ratten. MUIZEN- k pASTA VLOKKEN ROEIT ZE GENADELOOS UIT Prijsvraag ontwerp kerkgebouw voor „Kerk en Wereld" De Prof. dr. G. van der Leeuw-stich ting, ontmoetingscentrum van kerk en kunst, heeft de architecten P. Blom in Drienerloo (Enschede). ir. G. Boon. ir. A. S. van Eijck, ir. H. Hertzberger, ir. E. J. Jelles, en J. van Stigt, allen uit Amsterdam, en J. Verhoeven uit Amers foort opgedragen een ontwerp te maken voor een kerk op het terrein van Kerk en Wereld in Driebergen. De jury voor deze prijsvraag bestaat uit: G. Rietveld, prof. J. Bakema, Chr. de Moor. prof. dr. C. W. Mönnich, ds. N. van Gelder. Bloedtransfusie geweigerd De vier middelen, verenigd in Che- farine „4", heipen elkaar en werken daardoor bijzonder weldadig tegen pijn en griep. Eén der middelen synode der Nederlandse gereformeer- ■FAMf CFUXAr dat ««I oan n0wnDi;n0 de kerk heeft aangekondigd zich te- lorgt entoor dat ook een gevoelige rug tr,kk,„ a], p„dikant. als volg van een meningsverschil met de kerkelijke leiders over zijn aanvaar ding van het directeurschap van het nieuwe multi-raciale „Christen-insti tuut van Zuid-Afrika". Zijn besluit is een gevolg van de wei gering der kerkelijke leiders hem de positie van predikant te laten behouden, naast zijn directeurschap. Bij de aankondiging van zijn aftreden, in een kert dienst, waarschuwde ds. Nau- de tegen het gevaar van geestelijke iso lement in de kerk. Hij zei dat zijn keu ze dieper ging dan zijn connecties met hef Christen-instituut. Het is een keuze, hij, tussen geloof en gehoorzaam- maag niet van streek raakt. „eten van bloed" Een sprekend voorbeeld van het ingrijpen van de wet op door som mige secten vastgestelde regels deed zich onlangs in Amerika voor. Het betrof hier het geval van de 25-jarige Jehova getuige mevrouw Jesse Jones die na een ernstig on geval de volgens de artsen nood zakelijke bloedtransfusie weigerde. Ze werd in haar weigering ge steund door haar echtgenoot die beweerde dat de bijbel een derge lijk „eten van bloed" zoals dat in Leviticus 17 1 en Handelingen 1518, 29 genoemd wordt, verbiedt. De oogst was goed en de boer wist niet waar hij ermee blijven moest. Zijn schuren waren te klein en de aannemer iverd besteld om grotere schuren te bouwen. Maar helaas: nog voordat met de bouw werd begonnen, stierf de boer. Het verhaal staat in de Bijbel, in Lucas twaalf, en het wordt door Jezus verteld. Uiteraard met een bedoeling: Jezus zegt name lijk nooit iets „zomaar". Die boer was rijk en zijn over wegingen om tot de bouw van grotere schuren over te gaan waren zo gewoon. Als een zakenman ziet. dat zijn winkels of magazijnen te klein worden, dan breidt hij toch uit? Dat mag toch zeker? Jezus zegt: die man óverlegde bij zichzelf. Hij zal er wel enkele nachten van wakker gelegen hebben: je moet tenslotte toch enige zekerheid hebben, dat de investeringen, die je gaat doen, verantwoord zijn. Ja, dat is zo, maar die boer kwam niet verder dan overleggingen bij zichzelf. Die oogst was van hem: had hij niet gezaaid en had het hem niet heel wat zweetdroppels gekost om het onkruid eruit te houden? Het is waar, maar uit niets blijkt, dat deze man ook maar iets vérder kwam dan deze opvatting. Hij zag blijkbaar die rijke oogst geheel in het horizontale vlak. Jezus wil niet zeggen: zo Ziet u, zijn dood is de straf daarop. Jezus wil ons laten zien, dat een mens geestelijk dood is, als hij blijft steken in het materiële, als hij niet ziet en erkent de relatie tussen God, de Gever, en ons bezit. het kerkelijk gezag ik weliswaar mijn ge- mijn In rapport aan herv. synode: e praktijk ood voorzier voorziening predikant in -genoeg heeft (le voorgeschreven twee ouderlingen wee diakenen. Als volgend bezw noemt het rapport het inschrijven in OCu«i«n.i v.rker.den Kornhom' kerkelijke registers. van gemeenten waar noodgemeenten zijn gevestigd weigeren de leden van de noodgemeenten in te schrijven in de plaatselijke registers. Dit gebeurt dan wel in de provinciale registers maar.-.. het betrokken lidmaat heeft geen stein-1bedankte recht In de plaatselijke gemeente. (Van onze kerkredactic) Zoals bekend zal op 1 januari 1965 de overgangsbepaling 238 van de kerkorde der Nederlandse Hervormde Kerk zijn afgelopen. Deze bepalingen betreffen de noodgemeenten van diverse mo daliteiten in de Hervormde Kerk die onder toezicht van de Prov. Kerkvergadering staan. Ze zijn in 1952 ingesteld bij voorlopige rege- Geen resultaat ling in de hoop dat ze op de duur zich met de plaatselijke hervorm- va?' de gemeente zouden kunnen ver- paling uit 238) dat dit in vele plaatsen enigen. Het Verbond van Her vormde Noodgemeenten en Evan gelisaties heeft in afwachting van verdere zo niet definitieve rege lingen in 1965 een rapport opge steld en dit aan de synode toege zonden. f De. artsen zagen echter geen andere 1 mogelijkheid om de vrouw, die reeHs meer dan de helft van haar bloed toren had, te redden. Zij richtten zich tot de hoogste rechterlijke instantie de districtsrechter Wright die uitsprak dat de vrouw geen recht heeft zelfmoord te plegen en dat de staat dit behoort te voorkomen. Hij bezocht zelf mevrouw Jones en vroeg haar of zij zich ook zou verzetten als de wet haar gebood de bloedtrans fusie toe te staan. De heer en mevrouw Jones antwoordden hierop dat dan de verantwoordelijkheid van hen af was. Zij lieten de beslissing dus aan de wereld lijke autoriteiten over. Mevrouw Jones is thans, na het toedienen van nieuw bloed, buiten levensgevaar. De Jehova getuigen in Amerika hebben nogal kri tiek geleverd op het optreden van rech ter Wright. Rechter Wright nam zijn beslissing op grond van een vele jaren geleden ge nomen beslissing van het Hoge gerechts hof in de Verenigde Staten. Het betrof toen een geval van een vrouw die zich op grond van haar godsdienstige over tuiging bij het stoffelijk overschot van haar man levend wilde verbranden. Zij werd hiervan door een gerechtelijke uitspraak weerhouden. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Haastrecht: B. van Blanken te Nieuweschans te Dokkum (vac. G. Zonneberg) toez.: A. Stegenga te Mak- kum; te Venlo. toez.: A. J. Plug te Blan kenham. Bedankt voor Nieuw-Stadskanaal: J. Th. W. Quak te Mijnsheerenland; voor Pijnacker: E. H. Kalkman te Waddinx- GEREFORMEERDE KERKEN GEREF. KERKEN (vrUgem.) Beroepen te Noordbergum: J. W. Beek man te Arum. Aangenomen naar Emmen: A, Kooy te Oldenzaal. CHRIST. GEREF. KERKEN Tweetal te 's-Gravenhage-Centrum: H. v.d. Schaaf te Opperdoes Vuyst te Amsterdam-Oost. heid ik zonder r vaard had,I zicht niet verloren hebben, ziel wel", zo verklaarde ds. Naude. „Ontwaakt, voor het te laat is de hand uit te steken naar de christenbroeder die zijn hand in oprechtheid naar u uit gestoken heeft", zo waarschuwde ds. Naude. leeropdracht Kent u BluefortMon Chou St. Paulin Wees niet een kennig: houd van meer kazen. (Van t kerkredactie) Naar wij van ds. D. K. Wielenga ver nemen wekt het persbericht dat wij gis teren plaatsten over zijn benoeming tot „waarnemend hoogleraar" enige misver standen. Het curatorium van de Theolo gische Hogeschool van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) heeft niet het recht hoogleraren te benoemen, dat is voorbe houden aan de synode. Ds. Wielenga die al lector is aan deze hogeschool heeft alleen maar een tijdelijke leeropdracht gekregen, die duurt tot de kerstvakantie. HU zal ook niet alle vakken van prof. dr. H. J. Jager doceren, maar slechts het vak exegese Opleiding Organisatie Adviseur Schriftelijke kursus van de NEDER LANDSE VERENIGING VAN OR GANISATIE ADVISEURS. Prak tisch gericht; Individueel karakter; jaarlijks examen. Vrijblijvende in lichtingen Secretariaat, Belgische plein 6, 's-Gravenhage, tel. 070-551763 Duitse Kerk wil spreken met V redesconf erent ie Het moderamen van de Duitse Evan gelische Kerk heeft een brief gericht aai het organiserend comité van de Praag se vredesconferentie, waarvan de Tsje- choslowaakse theoloog prof. dr. Josef Hromadka voorzitter is. In deze brief wordt voorgesteld om een conferentie te beleggen tussen vertegenwoordigers var de Praagse Vredesconferentie en de Duit se Evangelische Kerk om te komen tot een gemeenschappelijk gesprek over het Nieuwtestamentisch getuigenis over de In het verleden hebben mensen uit de Praagse Vredesconferentie vaak kri tiek geuit op de Duitse Kerk. in het bijzonder aan de Westduitse, omdat de ze een overeenkomstig heeft gesloten met de Westduitse regering waarin de geestelijke verzorging van het leger wordt geregeld. Ook op andere punten is kritiek. Tijdens de vergadering die de afge lopen dagen in Berlijn is gehouden van de Raad van de Duitse Evangelische Kerk, maakte de voorzitter, dr. Kurt Scharf bekend dat het moderamen va-z de raad de brief aan Praag had ver stuurd. Praag heeft nog niet gereageerd. Concilie over primaat en episcopaat Gisteren is op het Vaticaans con cilie vooral de verhouding van de bisschoppen tot de paus aan de orde gekomen. Er was een opmer kelijke uiterlijke eenheid. Men vond elkaar rond het woord „collegialiteit", waarmee bedoeld wordt dat de bisschoppen een ge zamenlijke verantwoordelijkheid hebben voor het bestuur der kerk. Zij vormen als het ware het apos tolisch college dat de prediking en de zorg voor heel de kerk is toe vertrouwd. Ook de conservatieve kardinaal Siri stemde daarmee in, maar onder de oppervlakte van eensgezindheid heersten toch nog wel diepgaande verschillen. Een voorstel dat ongetwijfeld tot ver buiten de Rooms Katholieke Kerk de aandacht zal trekken kwam van de Ca nadese kardinaal Leger. Het werd ge steund door de Amerikaanse kardinaal Meyer en had zeker de steün van enke le Zuidamerikaanse geestelijken. Zij wil den namelijk de ornamentale pracht en praal die de bisschoppen, omringt be perken. Die praal dateert nóg uit de da gen dat de kerk door tijdelijke macht gekenmerkt-werd en pastr-nièt meer'In' onze tijd. Terwijl de pleidooien gevoerd werden .Ti de-verantwoordelijkheid van de bis schoppen voor heel de kerk te erken nen, werd herhaaldelijk onderstreept dat het niet de bedoeling is om de macht van de paus te beknotten, zoals som migen (kennelijk in de R.K. Kerk) bui ten het concilie schijnen te vrezen, maar dat bij de handhaving van deze macht, aan het college van bisschoppen meer mogelijkheden gegeven moeten worden lem) maakte dergelijke opmerkingen. Aanval Toch was er nog wel even sprake van en aanval op het primaatschap van de paus. Deze kwam van oosters-ortho- doxe zijde. Zoals' men weet zijn enkele groepen van Orthodoxe Kerken aange sloten bij de Rooms Katholieke Kerk. Als vertegenwoordiger, van een derge lijke kerk sprak Maximos IV, de pa triarch van Antiochië van de geünieerde kerk aldaar. Hij sprak in het Frans, hij wenst geen latijn te spreken, de taal van de westerse kerk, die in het oosten nimmer aanvaard is. Twee leerstoelen over oecumene aan r.k. Spaanse universiteit In Madrid is de instelling van twe< ïieuwe leerstoelen aan de rooms-katho- lieke Universiteit te Salamanca aange kondigd. Het betreft hier een leerstoel voor protestantse theologie en een de oecumene. Men is hiertoe overgegaan omdat de interesse in oecumenische proble-men ook aan deze universiteit sterk is toegenomen. De mededeling in de Spaanse hoofdstad sprak van „een gevolg van de nieuwe koers die paus Johannes XXIII en paus Paulus VI heb ben ingezet". Ook is er aan deze roomskatholieke universiteit nu de zogenaamde „Johan nes XXI Il-lee r g a n g" ingesteld Deze leergang houdt diverse ontmoetingen en lezingen in, die niet alleen door studen ten van de universiteit maar ook door belangstellenden gevolgd kan worden. In Spanje is voor het eerst sinds lan- :ingen en toerisme de publicatie toege staan van een artikel over de protes tantse kerken. Het was een weergave van de rede „Hoe wij. tegenover het tweede Vaticaanse concilie staan" dr. Gutierrez Marin, president vai fiermanente commissie van de Protes- antse Kerk in Spanje. Hij betoogde dat het primaatschap an de paus feitelijk een hinderpaal is oor de eenheid. Hij kwam niet tot die onclusie omdat hij dit dogma ver- vierp, maar omdat er'een extreme uit eg aan wordt gegeven en omdat neven- irganen van de kerk een foutieve uit voering van dltjjrimaatschap in Ijet le- hebben geroepen. Stellingen Wanneer het primaatschap en de col legialiteit op de juiste manier worden geïnterpreteerd zullen zij eerder een hulpmiddel zijn om de „gescheiden broe ders'" te winnen, meende hij. De pa triarch poneerde vijf stellingen: Christus is het enige hoofd van de Kerk en niemand anders, ook Petrus niet, ook de paus niet. Petrus was het hoofd van het college der apostelen, zoals nu de paus het hoofd is van het college der bisschoppen. Het primaatschap van de paus kan nooit uitgeoefend worden buiten het li chaam der bisschoppen om, doch moet altijd in eenheid daarmee naar bui ten treden. het optreden als helper. De teksten van de Schrift worden op dit punt eenzijdig uitgelegd. De bestuurstaak in de kerk als hoofd is een zuiver persoonlijke taak. die de paus niet kan delegeren. I Duidelijk dient te worden gesteld, dat de bisschopsbenoemingen niet krachtens het goddelijk recht aan de paus zijn voorbehouden. Dat dit in de westerse kerk zo geschiedt is een toe valligheid. die historisch daar gegroeid Vragen op medisch gebied zenden aan de redactie van ont blad met linksboven op de envelop: „Medische rubriek''. Antwoord op vragen van algemeen belang wordt In deze rnbrlek gegeven, vragen waarvnn de beantwoording niel langs deze weg gewenst Is, geschiedt per brief. In de vorige artikelen in deze rubriek zijn we drs. J. do wat afgedwaald van de geneeskunde en zijn direc- te omgeving. We komen er vandaag weer op te- Beroepen te Werkendam: G. de Vries r"S- wanneer we het zullen hebben over de be- Gravendeel. Bedankt voor Wildervank: Harder EVANG. LUTHERSE KERK CHR. GEREF. GEMEENTEN Aangenomen naar Gouderak: H. J. C. H. Zwijnenburg. lerend ouderling te Gou derak. Het rapport begint met dankbaarheid uit te spreken voor de kerkelijke incor poratie, waardoor een aanzienlijke ver betering ontstond. Na de toepassing van de overgangsbepaling 238 kon namelijk bij de meeste minderheidsgroepen een sterke groei geconstateerd worden. Hierna brengt het rapport een aantal bezwaren tegen de overgangsbepaling naar voren. Alleree het aantal ambtsdragers. paling uit 238) dat dit in vele plaatsen nog niet gevoerd is. en tevens dat daar waar er wel een gesprek is geweest dit nergens ook maar tot het geringste resultaat heeft geleid. Ook de betrekking van de noodvoor ziening tot het geheel der kerk krijgt aandacht in het rapport, alsmede oen regeling voor het consulentschap, voor het beheer der financiën, voor de ver kiezing van ambtsdragers door de lid maten, voor afgifte van consent voor doop en belijdenis door en voor de nood voorziening. iar de _..i ordi nantie de mogelijkheid tot het instellen van een noodvoorziening behoort te tref fen. Het rapport zegt: „Onze kringen zijn er zich ten volle van bewust, dat de zaak der minderheden uitermate moeilijk is. Niettemin menen wij met nadruk te mogen vragen die leden, wel ke ion volle door de kerk zijn geaccep teerd, ook volle rechten te verlenen. U proèft de moutwijn jaarde en „zijn" gezondheid. De gezondheid de bejaarde is op zichzelf een moeilijker begrip, dan het op het eerste gezicht lijkt. Wat noemen we een „gezonde bejaarde"? Wanneer we de gewone ouderdomsverschijnselen als „gezond" beschouwen, is een „gezonde bejaar de" iemand die niet lijdt aan een ziekte. Aan de andere kant zal men in verschillende gevallen de be jaarde, die lijdt aan ouderdomsverschijnselen niet altijd een „gezonde bejaarde" meer kunnen noemen. Ten slotte zal het ook voorkomen dat ouderdoms verschijnselen bij bejaarden gemakkelijk leiden tot bepaalde „ziekten" en omgekeerd. In dit artikel willen we echter algemeen blijven, en enige voorbeelden noemen van ouderdomsver schijnselen in het algemeen en achterwege houden ziekten, die ook bij jongeren zonder meer kunnen voorkomen. Genoemde moeilijkheid doet zich vooral voor bij de beoordeling van de geestelijke stoornis sen. Veelal zal de arts zich moeten afvragen of hij te doen heeft met geestelijke veranderingen door de vordering van de leeftijd of door een ziekelijk pro ces. Een feit is, dat de hersenen veranderingen gaan vertonen wanneer zij ouder worden- De inhoud wordt kleiner, het gewicht neemt af en verschillen de hersencellen veranderen van vorm. De gevolgen zijn duidelijk: Vermindering van verschülende gees telijke functies, zoals vergeetachtigheid, verstrooid heid, neiging zich terug te trekken, eenzijdigheid in de belangstelling, toename van egocentriciteit, over dreven vasthouden aan bepaalde gedachten, onrust, emotionaliteit, om slechts enkele te noemen. Geluk- dat enige van deze ouderdomsverschijn- jaarde vaak niet inzien, dat de geestelijke afwij kingen een gevolg zijn van het ouder worden van de bejaarde, waardoor er nogal eens conflicten kun nen ontstaan waarvoor nooit oplossingen te vinden zijn. zolang de omgeving van de bejaarde zich deze ontwikkeling niet bewust gemaakt heeft. Soms wor den deze geestelijke stoornissen voor de omgeving te hinderlijk, en men zou van een ouderdomsziekte moeten gaan spreken. De ouderdomsdementie bij voorbeeld kan zulke vormen aan gaan nemen, dat de bejaarde ten slotte in een inrichting voor psy chisch gestoorden moet worden opgenomen. Het zal in bepaalde gevallen ondoenlijk zijn een bejaarde „vrij" te laten, wanneer er overmatig decorumver- lies optreedt, of seniele humor, of wanneer wegval len van kritiek en tact de verhouding tot de ge meenschap ernstig gaat beïnvloeden. We spreken dan nog niet eens over de gevaren, die kunnen ont staan door de bejaarde in het verkeer, de bejaar de in huis met zijn kachel, trap, of gasfornuis. In derdaad, we hebben hier tc maken met een ethisch probleem, en we kunnen ons voorstellen, dat enige lozers zouden willen protesteren tegen de laatste rc- Bepaalde psychische functies, zoals intelligentie, geheugen en leervermogen gaan bij het stijgen der jaren achteruit. Niet alleen de genoemde verande ringen in de hersenen zijn hier de oorzaak van De vermindering van het gehoor, van het gezichtsvermo gen, van de reuk en smaak spelen hierbij eveneens een belangrijke rol. Willen we verder georiënteerd raken in de meest voorkomende lichamelijke kwalen bij de bejaarden, dan kunnen we gebruik maken van de gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Daarnaast heeft het TNO enige jaren geleden een uitgebreid de bejaarden niet behulp 3000 bejaarden onderzoek verricht van 374 huisartsen. Er werden ondervraagd en onderzocht. Uit de gegevens verkregen, blijkt dat bij bejaar- deze twee den de hart- De hersenberoei zijn verder nog ziekten, lijden, die echter over het algemeen vaatziekten veruit vooraan staan. een grote plaats in Er waaraan veel bejaarden tot de dood leiden, zoals: chronisch rheuma. arthrosis de formans (de zgn. .slijtage"), de ziekten van Par kinson (een aandoening gekenmerkt door spierstijf- heid en voortdurend beven), kwaadaardige nieuw vormingen. prostaatvergroting, suikerziekten e" paalde vormen van bloedarmoede. Uiteraard i ongevallen als bijzondere v- •J— een grote plaats in. i dus kan stellen, dat er vrijwel geen c de ongei bejaarder Hoewel mc „Jl ziekten zijn, die uitsluitend op oudere leeftijd vuur- komen, de genezing van ziekten en aandoeningen over het algemeen veel langzamer gaat, terwijl de bejaarde meestal nog aandoeningen bezit die rem mend op de genezing kunnen werken. 'Daarnaast blijken kwaadaardige nieuwvormingen en trouwens ook suikerziekte zich minder snel te ontwikkelen in vergelijking met jongeren. Over het algemeen ech ter zullen ziekten bij bejaarden sneller tot invalidi teit leiden. De medische verzorging en voorzorg van de be jaarde is daarom voor de gemeenschap én uiter aard voor de bejaarde zelf van zeer grote bete-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 2