Kennismaking met kunst
BENT U OOK
ZO N MAN
0pen brie%
voor MOEDERS
O 't rond
w
ZATERDAG 20 JULI 1963
HlNieuwe aktivit*it van
Boymans-van Beuningen:
voren, of het niet ongepast was, de
Heere Jezus zó uit te beelden. Ik
denk er met veel genoegen aan te
rug: er heerste een bijna devote
sfeer. „Je probeert een brug te
slaan". gaat ze verder. „Wie over
die brug komt. vindt een wijds
vergezicht van heden en verleden,
dat het leven kan verrijken".
Om tien uur 's morgens zwaaien de deuren van Museum Boy- mensen van de educatieve
mans-van Beuningen in Rotterdam open om bezoekers te con- dienst zijn free lance en vrijwel
Ironie ren met Beeldende Kunst. Er dwaalt een enkele oude heer Mmde^Kunet^'dus'
die zich rustig verdiept in de verzameling kunstschatten. Er vakvrouwen. De rondleidingen zijn
loopt een jonge schilder met baardje, die eelf nog zoekende ls e5r ^°erg^t?oIM!etm^|rs h0p
naar een eigen stijl. Er is een klas van een middelbare school: stoeltjes rond het tentoongestelde
kunstgeschiedenis voor uw kinderen. Had u dat vroeger ook maar te kijken in een rustige i
allemaal kunnen leren, denkt u een tikje spijtig. Slaan uw kin-
terrein, waar u ze maar al te
de typische
deren onbekende paden ii
graag zoudt willen volgen? Wel, het kan, moeder, want sinds impre^lonistelv' U bekUkt" een
kort heeft het Museum aan de Mathenesserlaan een nieuwe ak- schilderij van Monet, een zeege-
tiviteit ontplooid: zij gaat in de letterlijke betekenis van het '^"igheïd,1 rïst^rTnihnt^ is °uw
woord, de boer op om ook gewone huisvrouwen kunstgeschiede- eerste indruk. „Het zün stuk voor
stuk schoonheidsbelevenissen",
nis te geven.
Huisvrouwen gegroepeerd rond Jan tii
graf, stille aandacht voor de explicc
i Eycks: De drie Maria
e van mejuffrouw J. i
Het is niet alles
botertje tot de boom
Cïrnrlntie» de z0€mer met hoge toon over te
VJfuuulic gaan; daalt zij beneden de zeven
Er Is een nieuw eisenbesluit Braden, dan attendeert de lage
gebaseerd op de vleeskeuring- Êei£.er v|ilig'j'e'idsdwae't
17 behoeft niet meer met een
mond vol tanden te staan, als
het om impressionisme, kubis
me of surrealisme gaat. Of u het
mooi zult vinden is een andere
zaak: over smaak valt niet te
twisten!
Hoe het allemaal in zijn werk
gaat, zijn we voor u gaan onder
zoeken. We mochten een rondlei
ding met scholieren meemaken.
Neergedoken op lage stoeltjes, die
ze op hun wandeling meesjouw
den, gegroepeerd voor een Burger
van Calais van Rodin luisterden
zij naar de rondleidster, mejuf
frouw J. P. Buurman.
Het verhaal
In het starre bronzen beeld voor
hun ogen, leerden zij de beweging
zien, de lichtval, de geestelijke
spanning, hoorden het verhaal dat
er bij hoort. Het danseresje van
Degas werd met interesse bekeken,
we hoorden een zacht gegrinnik:
het was niet prettig om voor De-
gas. slechtziende als hij was, tc
poseren. Staande op een halve
meter afstand van de meester voel
den de modellen zijn turende blik,
ook zijn duwende duim, die tas
ten moest waar zijn gezichtsver
mogen te kort schoot. Ja, grieze
lig wel, een beetje.
De meisjes dachten allicht aan
het probleem van het tachtig jaar
oude dansmeisje: het werd door de
beeldhouwer uitgedost met een
echt strikje in
Propaganda
zegt de vakvrouw. „Naar vort
Inhoud puur geestelijk. Kunt ti
voelen, hoe de kunstenaar genoten
heeft? Dat genot wil hü doorgeven.
Een moment maar duurt zijn In
druk, straks wisselen kleur en
zonnelicht en is de natuur, zoals
zi) zich aan hem vertoonde, ver-
Emotie
Ze loopt op het schilderij toe.
Met kleine, heftige rukjes imiteert
ze de penseelstreek. „Ziet u. hoe
kort hoe nerveus die is? Het is een
heel snelle weergave van het pen
seel op het doek We zien geen lij
nen, maar kleuren. De inspiratie
dringt tot vertalen van de emotie
in verf, kleur is de taal waarvan de
kunstenaar zich bedient." Daarna
zal ze fnisschien aan u vragen: „Hoe
vindt u dat nou?" Ze kijkt niet op,
als het u koud laat. „Iets geeste
lijks vertalen in materiaal geeft al
tijd kortsluiting". Ze zal u wel
aanraden u open te stellen voor
wat er buiten het eigen gezichtsveld
gebeurt: „Wij kunnen niet meer
kijken, niet meer luisteren
Misschien zult u meer aansluiting
vinden bij de Nederlanders Jong
kind en Van Gogh en bent u chau
vinistisch genoeg om trots te zijn
op eigen kunstenaars en hun pres
taties. Bevoel die prestaties overi
gens alleen maar met uw ogen. Bij
handtastelijkheden met de schat
ten reageert een irriterende zoe
mer, die u zal verraden: In mu
sea wordt nogal eens gestolen.
Daar hangt een rose en blauw
blokjes-schilderij van Mondriaan,
aardig patroontje r"
TIP PARADE
In aansluiting op onze
klaagzang van vorige week,
die gebrek aan ruimte als
motief had, eeta klein foefje
doorgegeven van de heer P.
Krabbendam te Rotterdam.
Hoe de temperatuur ls op
het moment dat u deze wenk
onder ogen krijgt, weet ik
niet, maar als 't even warm
is als de dag waarop ik deze
regelen uit het tikapparaat
laat komen, verleen ik u wat
navolging van dit toch wel
aardige idee betreft graag
wat dispensatie. Uitknippen
dus en bewaren tot wat koe
lere én lege momenten....
Goed. laat ik aannemen dat
u even graag leest als ik en zo
nu en dan gelijk maar een
pocket voor één gulden
veel aan uw boodsi
je toevoegt. Veel a
ne boekjes kunnen
stapel worden en als u er aan
ten slotte geen raad meer mee
weet bergt u ze gewoon in een
heel smalle kast die u speciaal
voor dat doel maakt, of beter:
laat maken.... U hebt vast nog
wel ergens een hoekje in een
van dc kamers, achter een
deur bijvoorbeeld, omdat deu
ren vaak een klein eindje van
de zijmuur af staan. De heer
Krabbendam had ook van die
onbenutte plaatsen, zoals de te
kening aangeeft, tussen twee
deuren in. En al is het maar
een geval van b.v. twintig cm.
breed en een pocket-boek groot
te diep, als u het kastje zo
lang mogelijk maakt kunt u er
toch heel wat kwijt, ook ande
re dingen dan lectuur uiter
aard, Zo'n kast kunt u maken
van latten twee x twee en hard
board met triplex legplank-
jes. Als u de deurtjes op halve
breedte neemt en een opening
in het midden laat heeft u b.v.
bij plaatsing in de hal van uw
huis gelijk een vakje gekregen
voor het opbergen van hand
schoenen (al zette onze vaardi
ge tekenhand er suggestie
boekjes in.) Enfin, de bedoe-
hele
b&wh -i&A-
ttoeU Vcncr -cew-klwva,
kaA- wvLk-^rdd -
ling zal u wel duidelijk zijn,
terwijl deze inzender u ga
randeert dat u van vrouws-zij-
de met dit doe-het-zelf idee
zó'n man wordt bevonden.
ONS PATROON
VAKANTIEROK
uitdrukking a
bernS d? 'belJnférTan' "de »"dtfd«fin "1- tuTen"rö"«e en een een, str.Kje ,n
n? AuHi Ai.JJ! »>ep"ld, Pst jeugdige personen het haar: hoe moe, dat. als het
volksgezondheid te dienen. Hoe met mogen werken in een ruimte eraf vait? Het is gaaf verteerd en 7 ...oB 6C.uo.
moeilijk het voor wetgever en waarin de temperatuur lager is kan er elk moment afvallen. Een activiteit: propaganda maken zwart schoolbord" bij het grote
bedrijfsleven is het de consu- dan zeven graden... nylon strikje en rokje misschien? v°or kunst. Het initiatief kwam zwarte vlak met twee beige bogen
menten naar de zin te maken, Juffrouw Buurman vertelde aan dus van buiten het museum De van Tapies. „Waarom hangen ze
blijkt uit ren rede van de heer Vetten haar jeugdig gehoor, ..Een beeld- (K "IkuS" H™hi .Ue
ïrri.°LT„"c«pVnkuuï,'iaïrn Deskundrgen reageerden nog op SSTftSBS SMI Van een JJg, JJ
,T.h„ ..h.i hts artikel „Vaart het hart wel vroeg: „Wat denken jullie nu dat vijftien juli kan men een lering op
we, dat de doeltreffende sehei h:j de welvaart?" van zaterdag het moeilijkste is" Dat het mooi rijn eigen verenigingsavond aan-
dingswand tussen vleesafdeling oo juni De „jeuwe soort mar. moet worden? MMMggg (een "'gen, Jf?1™,"fi1." een «nu, r.jn e.geu ufl
overige verkoopruimte m SU- garine waarop wij attendeerden schouderophalen). Dat hel lijkt? Ki^nnder rijke inhoud Het hoofd rondleidster zal voorzichtig
saauixuw de educatieve dienst, mejuf-
vlees wordt voorverpakt een Het linolzuurgehalte is 22%, 'en hoe "een beelden volume'wordt fif&V
temperatuur dient te hebben die A T"
niet boven de 8° C. komt. nr> a Q' pri mpr" *"n pn p
permarkets niet langer vereist hoort thuis onder rubriek twee. "Nee. Dat het niet zal omvallén." bijzonder rijke inhoud. Het Jwofd
dat de ruimte, waarin vetten die matig onverzadigd zijn. De groep gnuifde. Ze snapten het:
hebben de beschikking
mooie collectie dia's als hulpmid-
i het"geval in evenwicht te del bij de kennismaking,
mraiir niurftnuni „,;i v,m °liën onze belangstelling verdient, houden. Met een glimp van be-
«t» oruntt Het zi)n de produkten met hoge wondering keken ze naar het fra-
51 h". I™,5! Beba"en meervoud* onver, giele paardje in de hoek.
zadigde vetzuren, lmol.
s de grootste
z'Jn dat r
..Het is de
volstrekt uitzichtloze van velen in
onze tijd", krijgt u ten antwoord,
„want zonder het te weten, vertelt
kunstenaar zijn eigen tijd." De
ileidster zal voorzichtig pol-
wat vinden ze nou mooi of
wlelijk, wat is het indringingsggbied
van deze groep Ze vertelt u de
anecdote van Prins Philip van
Engeland, die niet vroeg om Rem
brandt te mogen ri™*
Van
de heer Nijhof zich af. Ironisch
suggereert hij een electrische zoe- 45 t(rt «er
H?.r «5"'m5iSw5m.a„r''5,inS'm5: nebloemolii. Uw kruidenier heeft
rij: één met hoge en eén met vasr in vnrirraaHi
lage toon. Stijgt de temperatuur
boven de acht graden, dan dient
Contact
Hoe de huisvrouwen
kunst vinden? Och, voor iemand
die zich nooit in kunstgeschiedenis het bezit
verdiepte, is zowel de kunst uit de
vijftiende
„Ik
Boter
Ook die knappe vervalsing is in
bezit van museum Boymans—
Beuningen. Een rijke verzs
als Karei Appel ling is er van blijde lijnen of s
Ik heb eens een avond ge- berejor
ook wel Avillen" denkt leid voor bejaarden, waarvan
je komt er niet toe als jongste 75 jaar was. Het was ii
lijdenstijd; de vraag kwam i
je in Stolwijk woont of op de
eilanden, een dagje naar het mu
seum te gaan." Er zijn meer vrou
wen, die er zo over denken, maar
voor wie toch de poorten naar
Beeldende Kunst zijn geopend. Het
begon in het Rembrandtjaar 1956.
In de aula van het museum werd
een lezing gehouden met dia's voor
het Katholiek Vrouwengilde.
Het museum, dat tot dan toe be
trekkelijk alleen belangstelling on-
ingewij p
modern of antiek. We
'de kunnen er de mens vinden en wat
de hem bewoog in zijn tijd, en zou
Een vlotte, sportieve vakan-
tierok ls patroon nummer 377.
(Dit nummer vermelden). Het
vierbaansmodel heeft op heup
hoogte grote zakken en kleine
plooitjes in de taille. De rok
wordt aan een tailleband ge
zet met daarover een cein
tuur van dezelfde stof. Patro
nen in de maten 42, 44, 46 (40
op bestelling) zijn verkrijg
baar aan onze bureaus voor
0,50 per stuk. Toezending
per post is ook mogelijk. Men
plakkc dan 0.60 aan post
zegels. aan de adreszijde naast
het frankeerzegel van dc brief
kaart, waarop de bestelling
wordt gedaan. Opdrachten
moeten voor 27 juli In ons be
zit zijn. Daarna kunnen ze niet
meer worden geaccepteerd.
dat niet boeiend zijn
U hebt het al gelezen, het pro-
duktschap voor zuivel gaat het
overschot aan zomerboter dat pas
in de wintermaanden wordt ver
kocht, „bevrijden" van de naam
koelhuisboter, die met aanmerke
lijke prijsverlagingen aan de man
wordt gebracht. Voor de export-
boter vervalt de naam koelhuisbo
ter zo, schrijft de Consumenten-
gids van juli/aug., „om dan die dervond M
boter - uiteraard welwillend - den kreeg contact met het gfwone
ter beschikking te stellen voor de dagelijkse leven. Dat kleine boom- lawaai (oi peter, geroeze
binnenlandse consument, maar pje groeide spontaan alle kanten
uit en het gedijt nog goed. De Ne-
iron Hllic. Qan
We zijn op ons vakantiever
blijf neergestreken. Als altijd
valt het verschil tussen thuis en
hier Li de eerste plaats op als
verschil tussen drukte en
(vergist u zich niet) tegen J|v-
zelfde prijs als van verse boter. De derlandse Vereniging van Huis-
Nederlandse consument mag dan vrouwen ging met verschillende
f 1.20 betalen voor het pakje, dat afdelingen rondleidingen in het
bij export naar b.v. Engeland, Museum volgen, er zijn zelfs af-
maar ongeveer 70-cent opbrengt, delingen die al voor het zevende
Goed bedacht. Daarnaast wil men jaar meedoen en per vergader-
het bedrijfsleven boter laten op- seizoen tien maal een rondleiding
slaan voor een paar maanden. Het hebben, vijf voor en vijf na Kerst,
krijgt dan transport-, bewaar-, op- Voordat de schoonmaakkriebels
en uitslagkosten alsmede rente- zich vertonen, zijn de voorstellin-
verlies en assurantie vergoed, ter- gen afgelopen. De dames beoefe-
wijl ook nog een tegemoetkoming nen dan zelf de beeldende kunst
voor mogelijk kwaliteitsverlies thuis in het witten van hun pla-
wordt gegeven. Alweer: goed be- fonds of het toveren met kleuren,
dacht. De gids vervolgt: „De con- Of ze hangen in de zitkamer een
sument betaalt immers toch di- reproductie van een kunstwerk. ira W1JUC1
reet of indirect de zuivelover- dat hen bijzonder getroffen heeft: standen minder
stilte. Als altijd zijn we
entjes méér moe van de rust der veel weten
,n van de hevige tredmolen. En
ook dit jaar weer vraagt een van
de jongste kinderen me: Avaar-
om kunnen wij hier niet altijd
Avonen, moeder? Wonderlijk dat
deze vraag overal komt, dat ze
zelfs bij de landsgrens niet op
houdt. Als de blik maar zwerven
kan, over zee of over heuvels en
dalen, dan konit de vraag.
en dat de restanten ook al„raas
het verdwijnen zijn. nee. maar 8
als de brief van een mens die
nieuwe wegen zoekt en die weet
horen. ja.~hó- dat de weg verkennen voor een
een volstrekte enkeling een eenzame bezigheid
het
binnenlands verbruik belangrijk enkele dubbeltjes tot
zou opvoeren wordt echter ver- gulden toe. Men adviseert of le-
zwegen: prijsverlaging, zo lazen vert een lijst er bij. Uit alle mo-
wij. gelijke vrouwengroepen kwam d€
:"gt
i heerlijk glas lek
kers. Hat
stoel? Nee, ik heb ze niet geveegd,
dat is waar, maar ik loop er ook
niet mee te sloffen door een stof
fige dierentuin, zoals jullie. Ik hoef
ben zogezegd representatief genoeg
van mezelf. Over belangstelling heli
ik dan ook niet te klagen, maar je
uordt er wèl moe van, dat gedren
tel de hele dag voor je neus. En
daaromproost, op de vakantie.
Als jullie weer allemaal naar je
werk gaan, hebben wij het rijk al
leen. Soort zoekt soort, zeg ik maar.
dan met het gebruike-
r kan vader niets ver
dienen, en dat moet toch" of:
„Waar zou jij naar school moe
ten gaan?" maar als de ver
wijder worden, tellen de af-
den minder en al gauw heeft
het kind vader een baan toege-
voor dacht in een dichtbij gelegen
Paar stad en zichzelf een school „waar
ik makkelijk op de fiets kom of
desnoods brengt u me in een
autootje". En ik twijfel niet of zij
zouden, zo wij eens een vakantie
in Amerika doorbrengen moch
ten, in weergaloos aanpassings
vermogen hun dierbre Pa een
100 km en zichzelf een 50 dito la
ten puffen. Om het maar zo te
hebben!
Hoe: zó? Wel, zo eenvoudig, zo
vrij van, zo je-doet-maar, zo zon-
veel leren en
veel verantwoordelijkheid en een
taak hier en een bezigheid daar.
Zo: dat is de diepe geuren van
bos en een bloemenwei herken
nen, de wind zien door helmgras
en dennen, de
ren ondergaan
stilte. Kortom, ,.zo" is het leven
der zintuigen voorrang geven op
het leven van het verstand.
Terwijl ik naast het kind zit
tend deze gedachten laat komen
en zich aaneenrijgen, zo zie ik
dit nu ook weer voor mijn Open
Brief. Want zoals alles, heeft ook
deze kindervraag te maken met dachte
tijd i
betreurt dat die
met i
is,
steun
ging.
Het is voor hem dat ik zo
zie ik gonnen ben als ik deed.
Laten we ons, briefschrijver,
voorstellen dat ik de ge- gelui
het gevoel voor samenhang. En
wie weet eens het gevoel van
verantwoordelijkheid.
Nu weer mijn briefschrijver.
Zou het gesprek na de preek
getaand kunnen zijn omdat het
steeds over de plaatselijke of lan
delijke situatie ging en b.v. nooit
over Gandhi in positieve zin? Ik
maar. Zou de lange wande-
iet eenvoudig kunnen zijn
weggebleven omdat de natuur te
veraf kwam te liggen en er toch
al zoveel auto's rijden en ros
sen? Of omdat de vaders te moe
werden na een week jachten? Of
te tuk op klungelen op
allen
week al zo voort moeten? Wist
men niets anders? Om het eens
zo te zeggen:
m kunnen onze jon-
et op zondagmiddag ten-
Waarom hebben we geen
spe-
Guldens hebben de lastige
eigenschap, dat ze rollen, je
kunt ze helaas maar éénmaal
uitgeven. Daartegenover heb-
een aantal bestemmingen bepaalde instellingen of andere be-
kunnen ontko- &7J'.
Een levenskunst is, niet te
ben we de keus uit vele aanlok- tobben en te treuren
kelijke bestedingsmogelijkheden 0„gehlkkige uitgave.
lezingen: Weet
kost? Ineens betalen
en geld, Financiering in
HET RECEPT VAN JUSTINE
Aardappelkoekjes
Meng door 1 kilo niet te „dunne" aardappelpuree 12 eieren, 1
afgestreken theelepel kerriepoeder, 1 klein uitje, gesnipperd en ge
fruit, peper en zout naar smaak met 1 volle eetlepel bloem.
Meng door elkaar en roer er zoveel melk doorheen als nodig ls
om een stevig maar niet te „taaie" massa te maken.
Vorm platte koekjes en wentel door bloem. Bak ln ruim heet vet
goudbruin en laat door en door heet worden.
Heerlijk bij gebakken speklappen, biefstuk of vis. Met gemengde
sla.
óók ten kunst de hnlpmidde- rengezin 2 n
len die ons ten dienste staan
het financiële beleid te verge-
uw gezin
Jeugd
het boe-
het G.B.I. medewerking (Zakgeld
mijn kind eens wat nissen? Waarom hebbt
langer bepeinsde dan ik nu deed. velden achter de kerk
Dat ik werkelijk eens ging over- ]en? Waarom moet alles
wegen of wij hier niet zouden baal gebeuren, terwijl er samen-
kunnen gaan wonen. Of wij dat hang is tussen verstandelijk en
leven der zintuigen eens zouden zintuigelijk genieten?
kiezen. Iets in eenvoud opbou- Mijn man had een Engelse
wen. Brood en vruchten. De lan- vriend die op een zware zen-
ge wandeling. De kinderen thuis dingspost in China werd benoemd
uit de eenvoudige school. Geen omdat hij in het tweede team
telefoon. Het simpele gesprek van Oxford had geroeid. Dat laat-
met de rustige mensen uit het ste zei dc kerkmensen die hem
dorp. Over het weer. Over de uitzonden, genoeg. Ons ook? Ik
rechte preek van dominee. Over ben bang van niet. Ik ben zelfs
de oude, niet minder diep door bang dat ik dit helemaal zou
hen dan door ons gevoelde waar- moeten uitleggen,
heden. Goed, en wat dan? Als Goede vriend, wij zijn als
de boeken al niet een andere we- christenen zo ontzettend slordig
reld hadden binnengehaald, wat geweest, wij hebben talloze din-
zouden wij dan kiezen. Boer of gen afgekapt inplaats van er
kweker zijn we niet; trouwens, creatief in te zijn. wij hebben
ook deze twee zijn tegenwoordig met ons verstand zo goed gewe-
niet geheel en al aarde en na- ten wat genade Gods is dat we
tuur. maar hebben hun tijdschrif- er een keurig gebied van ge-
ten. hun lezingen, hun ..man" in maakt hebben, keurig en arm als
onze volksvertegenwoordiging. De een dorre heide terwijl we
tomaat en de fles melk roepen berg en bos en zee cadeau kre-
ons leven als keuze. In de laat- bij mijn kinderen niets meer op. gen van onze Vader. Maar het is
ste zinnen van de vorige brief het zijn producten. Als je hand- zoals u zegt: als we dat maar bc-
heb ik even aangestipt hoe ont- schoenen koopt van suède denk je seffen. Ais de verontrusting ons
egte kan zijn in ge- 0,ik me,t .neer aan een dier. A.- maar niet benauwt integen-
kerkmensen. Als de leen dank zij de vakanties deel: ons blij doet zoeken naar
oude taal halen frambozen en bramen, en ruimte. Dan stroomt de wereld
vertrouwde
als opvoedingsmiddel, financiële gaat wijken, komen
-j— groot gebied dat slechts weinigen Frankrijk nog
kennen en aanslaan als belang-
daarna ziin we al gauw
makkelijken, niet onoebniikt te „geiingen met opgroeiende kin-
laten. deren) er zijn cursussen voor
huisvrouwen, jongerenorganisaties r'jk
Een yin die hulpmiddelen, U ,E„ Aad voor hun wakom!, a.n
«telt zijn gespecialiseerde mede- Paraat is een aardige filmstripl.
werltster, ter beschikking van Daarnaast ztjn er cursussen voor
vrouwenorganisaties en andere hen die door hun werk met dc
instellingen, die onder hun auspi- bestedingen van het gezin te ma-
ciën een lezing of cursus willen ken krijgen, als daar zijn gezins-
houden. Het instituut zond ons verzorgsters en helpsters, kraam-
het programma A-oor het seizoen verzorgsters en maatschappelijke
1963/1964. Het G.B.I. wordt daar- werkers«sters). U kunt uw even
toe in staat gesteld door vier tuele aanvragen richten tot het
lichamen, sociale spaarinstellingen G.B.I.. Postbus 1046 te Rotterdam,
van ons land. Het onthoudt zich of telefonisch onder nummer (010)
van reclame of propaganda voor 132465.
plaatse" kunt hier geplaatst ten dienste
kopen, de gedachte aan natuur wereld. Niet om haar te z
binnen. iets verwerpelijks, maar
Maar ik dwaal af. Wat is na- gebied dat wij mogen
eestelijke consumenten, geen tuur? De tegenstelling. Wij nemen door te dienen. En
producenten, geen creatieve i
Er was laatst een brief van
een oudere heer, die naar aan
leiding van ruzie schreef: waar
is het opbouwend gesprek in on
ze kringen, 's zondags, na de
Creek, waar is de lange wande-
ng met Vader door de velden,
waar is de discipline in huis....
en dat niet als de brief van een
omgekeerd profeet, van iemand
onszelf echter mee. En daarom dienst is
zal mijn kleine vragensteller la- stelling,
ter weten dat hij ook als wij hier
gingen wonen zijn viool of zijn
fluit zou willen hebben (en de
lessen daarvoor), zijn middelbaar
onderwijs straks en alsjeblief)
zijn zwemles nu: zijn vrienden]
met hun discussie, en
dere boeken. Straks de
concerten. Nu zijn boek over va
derlandse geschiedenis. En altijd
hebben willen
kleertjes schoon houden. Om
nu altijd imet een slab door het
jeugdige leven te moeten gaan
nee, dacht mevrouw E. Ber-
voets-Prlns (mag ik uw adres
even?) uit Maasdijk toen zij
onlangs een heel lief wollen
jurkje voor haar jongste doch
ter kreeg. Om de wol niet aan
al te veel wasbeurten te hoeven
blootstellen nam zij een oude
maar toch nog redelijke witte
badhanddoek, waaruit zij acht
ronde kraagjes knipte, die zij
twee bij twee op elkaar legde
om er een katoenen kantje
tussen te stikken. Het halsje
werd met een biesje afgewerkt,
van welk biesje zij gelijk door
het langer te houden een lus
kon strikken. Zo kreeg zij vier
aardige kraagjes, die het jurk
je netjes hielden en toch niet
het idee gaven a
i slab.
Tegen vermoeidheid.
„Daar ik veel van lezen houd
of 's avonds één of ander
werkje doe, zit ik soms gerui
me tijd in dezelfde houding in
m'n stoel" citeer ik uit de
brief van mevrouw A. Bclksma
te Den Haag. Resultaat:
moeide nekspieren, oppassen
voor een kinnetje onder de
échte kin en kramp in de han
den. Tot deze lezeres op het
idee kwam, zittend in een ge
makkelijke lage stoel een flink
dik kussen op de knieën te de
poneren. Daarop komt het boek
of het naaiwerkje en 't is zelfs
zo, dat er op deze steun ge
schreven kan worden. Voor
mensen met zwakke spieren
een eenvoudig, maar doeltref
fend hulpmiddel, verzekert de
ze tip-geefster.
Happy-end. Mevrouw H.
T. van der Pol-Hulzlnga
Den Haag heeft een triest
haal met een happy-end. Voor
't geval u hetzelfde eens over
komt... hier volgt het. U moet
dan weten dat er uiteraard
puur per ongeluk een wit
terlenka overhemd in de was
werd meegekookt met
volkomen verkreukelde stof als
gevolg. Al strijkend werd ge
tracht het hemd weer in fatsoen
te krijgen, wat echter niet het
gewenste effekt had. Elke keer
opnieuw was dat hemd een
puzzel: het ei van columbus
werd toch gevonden. Namelijk
direkt uit heet sop spoelen in
kokend water; kletsnat opge
hangen droogde het overhemd
glad op. Voor andere terlcnka-
kreukelaarsters misschien een
wenk waar ze wat aan hebben,
dacht mevrouw Van der Pol.
Voor naaisters. Als u zelf
een costuumrokje maakt van
flink dikke stof en u wilt een
bandje op de rok zetten, al of
niet met versteviging, kunt u
deze band niet zo tegen de bin
nenkant zomen of u houdt al
tijd een dikke rand over. Na-
kunt werken. Die dikte hoeft
u volgens mevrouw I. O. te
Rotterdam niet te hebben als
u aan de rokband een boor-
lintje naait, dat u aan de bin
nenkant van de rok kunt vast
en op de 8tiknaad. Zo
krijgt u een keurige platte
naad.
In de melk. Wist u dat u
zelf geverfde stoffen wasecht
kunt maken? Al u ze een
cht in melk laat staan en
daarna goed uitspoelt, zult u
afgeven geen last meer
hebben, aldus mevrouw Petera
uit Dordrecht.
I- J IMMER, MAAB...
Eventjes er aan herinnerd,
dat l.vjn. vakantie er deze
maand geen tip-post wordt af
gehandeld. Ook inhakertjes
kunnen dus niet verschijnen.
Iedere gepubliceer
de „Bent u ook zo'n
man"-inzending dingt
automatisch mee in de
wedstrijd: „win hon
derd gulden voor uw
vrouw".
Voor iedere tip en elk
doe-het-zelf idee in deze
rubriek ontvangt u een
vati onze tipboeken:
,,Dat zit zo" of „Tippa-
rade Twee" (naar keu
ze).
