RADIO BLOEMENDAAL
CONCENTRATIE ZENDINGSWERK
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 20 JULI 196»
Arbeid van ds. Brussaard
energiek voortgezet
mogelijkheden en moeilijkheden van een zendende'' kerk
(Van een onzer
verslaggevers)
Van ds. Joh. C. Brussaard,
de onlangs overleden Geref.
predikant, is wel eens gezegd
dat h(j altijd graag een kleine
gemeente had willen hebben,
maar dat hij als pastor van
de inderdaad niet omvang
rijke gemeente van Bloemen-
daal (die bekende kerk met
de zendmast) in feite de
gróótste parochie van heel
Nederland had.
Gold dat van ds. Brussaard's tijd
van zeg. 1925. toen de kerkzender
langzaam maar zeker buiten-
kerkeljjke belangstelling begon te
trekken, tot 1947. bet jaar waarin
Neerland.» eerste radio-dominee
Bloemendaal voor Oegstgeest ver
wisselde in veel sterkere mate
geldt dit onder de huidige omstan
digheden. nu radio Bloemendaal
'j zondags naar schatting een schare
luisteraars moet hebben die zich
tussen de vijftig- en honderddui
zend beweegt.
Het naar bulten gerichte werk
heeft zodanige vormen aangenomen
dat de gemeente, die zelf ongeveer
1000 leden telt. tot het instellen van
een apart radiopastoraat moest ko
men. Een specialistische taak. die
ds. G Toornvliet thans met veel
elan vervult, terwijl de „binnen
kerkelijke" arbeid in de niet minder
bekwame handen is van de bekende
ds P N. Kruyswijk
Een zware financiële belasting
echter voor de betrekkelijk kleine
gemeente, die verder nog de gel
delijke zorg heeft voor de kostbare
zender, voor een gloednieuw kerk-
Ebouw dat veel meer mensen dan
eigen kerkgangers moet kun
nen bevatten (1200 zitplaatsen).
D< JOH. C. BRUSSAARD
voor enkele administratieve krach
ten, voor een secretaresse van ds.
Toornvliet en voor straks al weer
een nieuwe functionaris: een soort
public-relatlonsfiguur. die o.m. voor
een zekerder en regelmatiger bron
van inkomsten zal moeten gaan
En nu praten we alleen nog maar
over de betaalde krachten, want
als er dat legertje belangelozen niet
was dat veel van zijn tijd. kunde
en werkkracht in dienst stelt van
radio Bloemendaal. dan waren de
moeilijkheden helemaal niet te
Wervende preken
Als meest voor de hand liggend
vraagstuk ls er direct al de preek,
de boodschap, die over de hoofden
van de „eigen mensen" heen tot de
mensen „buiten" moet doordringen.
Dat laatste gebeurt gelukkig ook;
de buitenkerkelijke luisterkring is
oneindig geschakeerd. Qua milieu,
qua ontwikkeling, qua levensover
tuiging. omdat in al die kringen
regelmatig nieuwe contacten ont
staan. Maar van de gemeenteleden
vragen deze wervende preken een
grote mate van inschikkelijkheid,
zo men wil: óffers. Daaraan valt nu
eenmaal niet te ontkomen.
Het arbeidsveld van de radio
dominee is door het altijd toch nog
verre bereik van de kerkzender bij
zonder wijd. zodat het bijzonder
moeilijk is te reageren op alle
reacties die elke week opnieuw in
groten getale binnenkomen. De
Bloemendaalse radiopastor moet
daarom noodgedwongen selecteren
en gaat op de dringendste gevallen
persoonlijk at
Ondanks dat is hij in gesprek met
honderden en nog eens honderden.
Hetgeen in de praktijk betekent dat
hij naast het persoonlijk bezoek
ook nog zijn informele gespreks
groepen heeft, alsmede zijn cursus
sen die een catechetisch karakter
Organisatorische vraag: tot hoe
ver kan het arbeidsveld van deze
radiopastor reiken? Om althans er-
tijk niet minder om. Een radio-
pastor ook ds. Klamer in Hilver
sum weet erover mee te praten
kón als er ergens grote nood is.
moeilijk een grens gaan trekken en
zo wordt hij iedere dag weer ge
confronteerd met mensen die vaak
geen uitkomst meer zien. vaak ook
omdat ze in persoonlijke moeilijk
heden verkeren. Kortom: dit alles
eist de volle persoon en méér dan
dat van zo'n mobiele dominee; hij
is bij al die gevallen „met huid en
haar" betrokken.
Men zal zeggen: delegeer vele
gevallen aan anderen, aan andere
kerken in wier gebied bepaalde ge
vallen verkeren. Maar dan vergeet
men dat het de meeste contacten
om de-dominee-die-zij-hóórden te
te doen is en geen andere. Met an
dere woorden: de gevallen zijn zo
moeilijk overdraagbaar.
Daarom is men op indirecte wijze
de radiopastor gaan ontlasten. Er
kwamen twee radio-ouderlingen,
die met hem meedenken, die hem
adviseren bij zijn werk. die zijn
klankbord vormen, die zijn verbin
dingsmannen zijn tussen hem en de
kerkeraad. die met hem op z»ek
zijn naar een meer adequate struc
tuur van het werk. aangepast aan
de eisen die de praktjjk nu eenmaal
stelt.
De eerste stap tot die gewijzigde
structuur was het beroepen van
een predikant voor het eigenlijke
gemeentewerk. Daardoor werden
heel concreet de „grenzen" tussen
gemeente en radiopastoraat afge-
Liturgisch centrum ton
bedehuis van Radio Bloemen
daal met op de voorgrond het
doopvont.
bakend, hetgeen in een kerkelijke
gemeenschap waar altijd één per
soon beide functies in zich verenig
de een geheel nieuwe situatie be
tekende, die tijd nodig heeft om
volledig te kunnen integreren. Ook
is. omdat een groeiende persoon
lijke correspondentie de radio
pastor boven het hoofd dreigde te
gloeien althans voorlopig een
secretaresse van de radiodominee
werkzaam.
Resultaten
Velen blijken de weg terug naar
de kerk op te willen maar kunnen
onvoldoende in het kerkelijke ga
reel worden „opgevangen", dat hen
teleurstelt, weinig spiritueel als het
vaak is: dat hen ontmoedigt door
een zekere lauw- en laksheid die
helaas maar al te vaak moeten wor
den geconstateerd.
En zo ontstaat dan een ander pro
bleem. dat van de „drempelvrees",
die vele zoekenden ervan weer
houdt in de kerk terug te komen.
Een vrees die de gemeenteleden
zelf alleen vermogen op te heffen
als ze beseffen, dat het „ambt aller
gelovigen" weer in de volle zin des
woords wordt verstaan en opgevat.
Dit armoedeprobleem met zyn
consequenties voor alle vermeer
derende arbeid, geldt wel in bij
zondere mate voor een radiopasto
raat zoals dat vanuit Bloemendaal
wordt bedreven, omdat de radio
blijkbaar een van de weinige com
municatiemiddelen is, waarmee het
levende christendom nog vat op
velen kan krijgen.
Moderne
algemeenheid
Moderne algemeenheid, door
prof. dr. ir. H. van Kletsen en
dra. J. Flret. Uitgave J. H.
Kok N.V., Kampen.
Een verhelderende publicatie
over vraagstukken die in onze
dagen weer volop in de discus
sie staan, vraagstukken die
makkelijk misverstan»
Het
:anden kunnen
rijzen. Het gaat om het goed
recht van christelijke organisatie
en dus om kwesties als door
braak. solidariteit, medemense
lijkheid. antithese en andere
meer. Deze publicatie geschiedt
onder auspiciën van de Neder
landse Gereformeerde Jeugdraad
en dient zowel tot het verschaf
fen van hulp naar binnen als tot
het afleggen van verantwoording
naar t
Sprankelende figuur
Want nogmaals, wie kon in 1924
bevroeden welke consequenties dat
zendertje van mr. J. H. Monnik
voor de kerk zou hebben? Mr. Mon
nik. een man met sprankelende
ideeën, die bij zijn vriend en do
minee het plan opperde voor ouden
van dagen en zieken (misschien
zelfs ook voor de buitenkerkelij
ken!) van de ether gebruik te gaan
maken voor het verder dragen van
BloemendaaLse kerkdiensten, liet
het niet b(J die plannen: hij kréég
de gevraagde zendvergunning van
Den Haag en kocht voor de kerk
de zendapparatuur.
We weten allen het verdere be
loop voor de oorlog bestreek
Bloemendaal praktisch geheel Ne
derland. maar na 1945. toen het ge
drang in de ether nog groter was
geworden, moest om eventuele sto
ring van buitenlandse zenders te
voorkomen de capaciteit van Bloe
mendaal worden gehalveerd.
zer *-
•gun:
historische gronden" werd gecon
tinueerd. elke zondag drie kerk
diensten i
ir» een gebied
•.opografisch pa
Randstad wordt
£1
haar geslaai
hun aanvankelijke spankracht
te verliezen; het was te voor
spellen dat dit geschieden zou.
Dit echter maakt een studie als
deze met overbodig: het tijdstip
van thans kan er integendeel een
z.jn van hernieuwde bezinning.
Een van de aardige aspecten
deze studie is. dat beide
wijze, hetgeen dan stellig tot de
beoogde verheldering bedraagt.
De uitgave kan nuttig werken.
die ontvangen worden
d dat een zeer grillig
patroon oplevert: de
rdt voor een groot deel
bestreken, echter niet. of zo goed
als niet de steden Den Haag en
Rotterdam, maar wel weer de Bies-
bosch: niet Gelderland, maar daar
entegen uitstekende ontvangst in
vele delen van Friesland.
Desondanks een grotere luister
dichtheid dan ooit. die het twee
zijdig gericht zijn. gericht moeten
zijn van de kerk van Bloemendaal
alleen maar verhevigd aan de orde
stelde. Inderdaad, élke waarlijk
levende kerkgemeenschap kent die
spanning tussen wat we nu maar
gemakshalve zullen noemen het be
varen en vermeerderen. Maar in
een gemeente die elke week op
nieuw tientallen, soms meer dan
honderd buitenkerkelijke reacties
krijgt, gaat die spanning tussen
het bewaren en vermeerderen als
vanzelf grotere dimensies aanne
men. Een spanning, die op haar
beurt de gemeente, in casu de ker
keraad tot een voortdurende bezin-
Ingang van de nieuwe
Geref. Kerk van Bloe-
elke zondag drie dien
den. De radio-actiritei-
belekenen een zware
last. De ongeveer dui
zend zielen tellende
kerk brengt gemiddeld
f 125 per hoofd per
AAN PLANNEN GEEN GEBREK
één der belangrijkste problemen in Indonesië
door ds. B. Richters
Op 6 juli jl. vergaderde de
Raad van Kerken in Indonesië In
aanwezigheid van de leden van
de delegatie van de continentale
zending.
Wat de buitenlandse gasten be
treft was het vooral „luisteren
geblazen". Het was interessant
te horen, hoe de vertegenwoordi
gers van de Indonesische kerken
zelf dachten over de toekomst van
het werk van de Evangelie-ver
kondiging naar buiten. Hier en
daar zei een van ons |zijn me
ning, oindat tenslotte ook onze
kerken bij de Evangelieverkon
diging naar bulten (welke term
de oude term „zendingswerk"
steeds meer gaat vervangen) zijn
betrokken en daarom rustig aan
de discussie konden deelnemen.
Vele onderwerpen passeerden
de revue. We vergaderden (met
de gebruikelijke rustpauze) van
's ochtends tien uur tot 's avonds
ongeveer twaalf uur. Voor
iemand, die de taal niet machtig
was en zich van een tolk moest
bedienen, was dit een vermoeien
de bezigheid.
Het belangrijkste onderwerp
was de vraag, in hoeverre het
mogelijk zou zijn het zendings
werk op de een of andere wijze te
concentreren. De kerkelijke ver-
deldheid is naast een niet-be-
leving van het geloof door de
christenen eelf altijd een gro-
geweest voor de Evan-
kerken zien. Is het te verwonde
ren dat men zegt: „Dan maar
geen lid van een Kerk".
Ik ben ervan overtuigd, dat één
kerk voor heel Indonesië dage
lijks een 'enorme uitbreiding zou
te zien geven. Nu is dat niet
mogelijk. Vandaar de onrust in
het kader van de Raad van Ker
ken: hoe lossen we dit probleem
Veel tijd
Men kan 4it vraagstuk van ver
schillende kanten benaderen. Al
lereerst principieel. Dat wordt
dan een oplossing op de lange
baan. Want als theologen gaan
discussiëren, dan kost dat veel
tijd. Er is ook de practische mo
gelijkheid, n.l. door maar vast
te beginnen met het aanvatten
van allerlei projecten, die men
samen kan gaan behartigen. Een
voorbeeld daarvan is de interker
kelijke lectuurdienst. dat we als
de pionier van interkerkelijke sa
menwerking in Indonesië zouden
kunnen noemen. Verder ontmoe
ten verschillende Kerken elkaar
aan allerlei theologische oplei
dingsscholen, zoals in Djakarta
en in Makassar. Een poging om
de opleidingsscholen in Malang
(Oost-Java) en in Djokjakarta
(Midden-Java) tot één opleidings-
gadering van de Raad van Ker
ken werden niet bepaalde beslui
ten genomen. De zaak was hier-
dering. die ln 1964 ral worden
gehouden, nader over dit onder
werp van gedachten worden ge-
Vele plannen
Wat we bij ons bezoek aan de
zendingsterrelnen zelf al consta
teerden, werd op deze vergade
ring ook duidelijk: veel plannen
wachten op realisering, waarbij
ook nu weer veel verwacht wordt
van de Kerken in het Westen. Ik
noem een paar zaken, die de re
vue passeerden.
Er zijn nog 8 studentenpredi
kanten nodig voor de grote ste
den. Elke universiteitsstad moet
eigenlijk een studentencentrum
hebben, waar men zowel chris
ten-studenten als niet-christen-
studenten kan opvangen. Men
heeft er in het geheel geen be
zwaar tegen, als de studentenpre
dikant een buitenlander is. Voor
het oecumenisch centrum „Wisma
Oikoumene in Soekaboemi zou
men graag een buitenlander wil
len hebben, die een Indonesische
directeur zou kunnen assisteren.
De Christelijke Universiteit in
Djakarta heeft reuze-plannen voor
de inrichting van een campus,
waarop allerlei gebouwen zou
den moeten verrijzen, zoals een
kapel, woningen voor docenten en
studenten (waarbij telkens 60 stu
denten onder leiding van een
hoogleraar zullen leven), studen
tencentrum, een internaat en
natuurlijk ook de nodige ruimte
voor de universiteit zelf en alles,
wat daarmee verband houdt.
Er
niet bij gezegd, wa.
men het geld vandaan wil heb
ben. Wel werd vermeld, dat men
graag directe verhoudingen met
buitenlandse universiteiten wil
hebben, waarbij ook aan Neder
land werd gedacht. Het stads
evangelisatie-werk is tot nu to«
slechts weinig uit de verf geko
men. Ook aan het werk onder
de arbeiders en boeren zal aan
dacht moeten worden besteed.
Mooiste moment
de kerken weinig ol
géeii contact hebben met de an
dere kerken in Indonesië. Ter
vergadering was een vrouwelijk»
predikant die op ontroerend»
wijze vertelde, hoe de kerk staan
de was gebleven in een zeer moei
lijke periode, zonder dat er con
tact met de buitenwereld was.
Er werd ademloos geluisterd er
niemand zei meer wat na afloof
van haar spontane en van grot»
geloofsmoed en geloofsvertrouwer
getuigende causerie. Het wa.'
eigenlijk het mooiste moment vat
de vergadering.
We hebben alles met grote be
langstelling aangehoord. Ook ni
zou het goed zijn als men In Ne
derland evenals «ij onder de in
druk kwam van de grote nood
zaak om althans te proberen de
ze christenen te helpen. Met cei
klein beetje van onze grote rijk
dom zouden ze een heel eind ge
holpen zijn. Dit leerde ons he
wat panorama over de christelijk»
kerken in Indonesië, dat ons o|
de vergadering van de Raad vai
Kerken werd geboden.
Mislukte staatsgreep in Syrië Chroesjtsjef en de
Chinezen Zendeling onder kannibalen Gevaar in
Zuid-Vietnam Roerig Algerije
TN Syrië is enkele dagen ge-
leden een nassertstisrhe
greep naar de macht mislukt.
Er hadden mlch In de afgelopen
weken reeds verschillende ma
len moeilijkheden voorgedaan.
Die konden echter worden op
gelost, zij het soms op hard
handige wijze. Zo werd minis
ter van defensie Harlry naar
Parijs verbannen, omdat men
hem er van verdacht, een tegen
de Baatbpartlj gerichte staats
greep ln de zin te hebben. Ach
teraf blijkt dit vermoeden zeer
juist te zijn geweest.
Nasser
De greep naar de macht viel
samen met het ver-
president Atassi naar
ypte
ming van een nieuwe Verengde
Arabische Republiek (VAR-
bestaande uit Egypte. Syrië en
Irak. In april werd daarover
reeds in beginsel overeenstem
ming bereikt. De staatsgreep
was zo georganiseerd, dat er
in Damascus grote verwarring
moest ontstaan, aangezien de
belangrijkste militaire leiders
zich in Cairo zouden bevinden
voor de besprekingen met Nas
ser. Desondanks ls de opzet var.
de rebellerende militairen en
burgers en die van president
Nasser, met geslaagd.
Premier Salah el Bltar heeft
gisteren verklaard, dat de
staatsgreep van aanhangers
van Nasser elke hoop op tot
standkoming van de voorgeno
men drie-landen-unle heeft ver
ijdeld.
De nasseristen hebben de
aanwezigheid van de Syrische de
legatie in Cairo willen gebrui
ken om Syrië in het kamp van
Nasser te brengen en president
Atassi en diens medewerkers
voor een voldongen feit te
plaatsen. Blijkbaar hebben Bi-
tar en de zijnen op een derge
lijk speljetje gerekend. Zij on
derdrukten de opstand snel en
kunnen nu met de leiders er
van afrekenen. Hetgeen niet be
tekent. dat de moeilijkheden m
het Middenoosten nu definitief
zijn opgelost.
Pong
In Polen doen heel wat wran
ge grapjes de ronde over de si
tuatie binnen het communisti
sche blok. Een er van laat
Chroesjtsjef een toespraak hou-
irotc
Chi-
neemt dc
Chinese tolk het woord cn
roept: ..Pang' Dc Russische
premier spreekt daarna nog
twee uur en als hij uitgespro
ken is. schreeuwt de Chinese
tolk: „Bang Pang'' Tijdens het
diner vraagt Chroesjtsjef aan
een van de Chinezen: Wat be
tekent Pang"" Het antwoord
luidt: ..Hij kletst". Op de vraag,
wat dan Bang Pang betekent,
krijgt hij ten antwoord: „Klaar
met kletsen".
Is deze mop typerend voor de
houding, welke de Polen aanne-
ment tegenover het communis
tisch regiem, hij is het evenzeer
voor de wijze, waarop de Chi
nese communisten de Russische
premier de laatste tijd behan
delen.
Eenzelfde cynische houding
zullen zij ongetwijfeld aanne
men tegenover de brief, die de
Sowjetunie onlangs beeft gepu
bliceerd in antwoord op het
Chinese schrijven van vorige
maand, waarin Chroestjsjef fel
werd aangevallen.
Wel moeten we ons blijven
realiseren, dat een eventuele
breuk tussen de Sowjetunie en
China voor het Westen geen re
den mag zijn om op zijn lau
weren te gaan rusten. Kennedy
deed er heel verstandig aan te
verklaren, dat hij het altijd on
juist heeft gevonden, commen
taar te leveren op zaken, waar
op de Verenigde Staten weinig
of geen invloed kunnen uitoefe
nen. Hij zei dit naar aanlei
ding van de opmerking van
Lord Home. de Britse minister
van buitenlandse eaken. dat
heling van de breuk tussen Rus
sen en Chinezen niet meer mo
gelijk zou zijn. ..Ik zou dit niet
zo positief willen zeggen", al
dus Kennedy, „de geschiedenis
heeft aangetoond, dat dergelij
ke uitspraken vaak worden ach
terhaald."
Zo L* het. De breuk kan wel
degelijk worden geheeld, wan
neer zich of in Moskou of Id
Peking belangrijke wijzigingen
voordoen in de opperste leiding.
Die mogelijkheid is helemaal
niet uitgesloten. Juist in staten
als de de Sowjetunie en com
munistisch China.
..bereid". In de lange brief, die
Typering
Overigens heeft een Ameri
kaans blad een juiste typering
gegeven van de positie, welke
het Westen inneemt in het con
flict tussen Rusland en China
Het is zo schrijft het blad
die van een zendeling, die on
der kannibalen verzeild is ge
raakt en een twistgesprek aan
hoort over de wijjte. waarop
zijn vlees het best kan worden
se aantijgingen wordt het vol
gende gezegd: „Wij geloven, dat
de betrekkingen tussen de Sow
jetunie en China gebaseerd
moeten worden op de voorwaar
de, dat wij een gezamenlijk doel
nastreven: de vestiging van een
nieuwe communistische gemeen
schap in de wereld cn dat wij
een gemeenschappelijke vijand
hebben in het imperialisme".
Duidelijker kan het al niet ge
zegd worden. Het verschil ls
slechts, dat Chroesjtsjef andere
middelen wil gebruiken dan
Mao Tse Toeng van plan is. En
met die middelen worden we
rechtstreeks geconfronteerd, als
wc met de Sowjetunie gaan zoe
ken naar een regeling voor de
problemen van de koude oorlog,
zoals in de afgelopen week In
Moskou het geval was.
Vietnam
Intussen vragen ook andere
kwesties onze aandacht. Een
daarvan is Zuid-Vietnam. dat in
een strijd op leven en dood met
de communistische guerilla's is
gewikkeld, doch tegelijkertijd
wordt geconfronteerd met een
godsdienstig conflict, dat deze
kunstmatig in het leven gehou
den staat op zijn grondvester,
doet schudden. Op 16 juni sloot
de roomskatholieke president
Ngo Dinh Diem een akkoord
met vertegenwoordigers van de
boeddhistische bevolkingsgroep
'driekwart van het totaal»
Maar Diem heeft zich er niet
aan gehouden Hij volgt nog
steeds de taktiek van onder
handelen, maar intussen van dc
psychologische ontwapening var.
zijn tegenstanders gebruik ma
kend om hen aan te pakken en
tenslotte geheel te breken. Men
beweert wel. dat Diem onder
Amerikaanse druk concessies
aan de boeddhisten heeft ge
daan. Het is echter de vraag of
Diem is de Amerikanen veel
dank verschuldigd, want zonder
hun actieve steun zou zijn land
al lang onder de voet zijn ge
lopen. Doch het is bepaald niet
zo, dat de president als lakei
van Washington kan worden be
schouwd. Het tegendeel is eer
der het geval.
Cabot Lodge
Diem begint zich evenals
zijn „omgeving" en zijn officie
ren steeds meer gehinderd
voelen door de grote macht,
lei sectoren van de Zuidvietna-
mese samenleving hebbén ver
worven. Zijn geprikkeldheid
wordt vooral veroorzaakt door
meningsverschillen op politiek
en militair terrein. De Amerika
nen willen grootscheepse ope
raties tegen de rode rebellen.
Diem voelt meer voor hergroe
pering van de bevolking om zo
doende de rebellen te kunnen
isoleren. Men verwijt de Ame
rikanen, dat zij niet over vol
doende ervaring in guerilla-actie
beschikken, en men ervaart, dat
de aanwezigheid van bijna
15.000 Amerikaanse militairen
de stemming van de bevolking
ongunstig beïnvloedt. De poli
tieke controverse is op haar
beurt een voortvloeisel van de
weigering van Diem. zijn bewind
te liberaliseren en te democra
tiseren.
Kennedy stuurt nu Cabot Lod
ge. een bekwaam onderhande
laar. als ambassadeur naar
Zuid-Vietnam. Of liet hem zal
gelukken, een faillissement van
dc Amerikaanse politiek in
Zuldoost-Azlë te voorkomen, is
echter een grote vraag.
Algerije
Ook in Algerije gaan de za
ken niet naar wens. De onafhan
kelijkheid heeft de beproefde be
volking van dit land nog geen
vreugde bezorgd. Premier Ben
Bella gaat voort met het uit
schakelen van zijn tegenstan
ders. waar hij overigens maar
ten dele in slaagt. Vroegere
strijdmakkers keren zich nu
openlijk tegen hem en het ge
vaar is niet denkbeeldig, dat er
opnieuw een broederstrijd los
brandt. waar de communisten
wellicht als enigen profijt van
kunnen trekken. Steun van deze
laatste zijde behoeft Ben Bel
la niet te verwachten, omdat
de premier in november de
communistische partij verboden
heeft, nadat hij eerst alle be
kende communisten uit belang
rijke regeringsposten had laten
zetten en van verkiezingslijsten
had laten schrappen. Zolang de
-Algerijnen elkaar nog niet in de
haren vliegen behoeft de situa
tie in hun land nog geen zorgen
te baren.
Komt het wel tot een botsing,
dan kan In Noord-Afrika een
gevaarlijke toestand ontstaan. j
Ook Marokko, dat dc» e week
een staatsgreep verijdelde, en
Tunesié. dat met soortgelijke
problemen kampt, zouden dan
niet ongemoeid worden gelaten.
