HELFT HEDERLAHDERS Rijk moet aan aanleg van de Metro meebetalen is voldoende gehuisvest CANBERRA DOET (NOG?) NIETS Tweespalt in de communistische partij van Italië WOENSDAG 17 JULI 19»3 Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen De tgd is voorbij dat in Australië aangekomen emigranten in lange ryen werden opgesteld vraag maar eens aan thans genaturaliseerde Polen of Estlanders, die uit de na-oorlogse, Euro pese vluchtelingenkampen afkomstig rijn en voor een bepaald soort werk werden aangewezen. De eerste veertig gingen bijvoorbeeld naar de spoorwegen, de volgende twintig naar de mijnen, de daarop volgende tien naar een metaalfabriek enzovoorts, enzovoorts. Iedereen, die thans het eigen land vaarwel heeft gezegd om als „nieuwe Australiër" een bestaan te trachten te vinden, is vrij in zijn keuze van werkkring. Hij kan gaan en staan, waar hjj wil; hij kan, als het werk hem niet bevalt, iets anders zoeken; hjj kan, ofschoon dit, vooral in het begin, niet ver standig is, bijzonder kieskeurig en zelfs eenkennig zjjn. De tijd van het kamp daarentegen is nog lang niet voorbij. Zodra een emigrant in Australië aankomt, wordt hij in barakken ondergebracht, welke tezamen een volslagen kampeenheid vormen. Van het woord kamp moet men overigens niet al te hard schrik ken. Het staat beslist niet voor slechte of minderwaardige huisvesting, laat staan voor een concentratiekamp. Be halve huishoudelijke regels is er voorts niets dat in de bewegingsvrihjeid be- 1 lemmert. Het eten ten laatste is goed men kan zelfs van uitnemend spre ken. Twee soorten Voor emigranten, die geer. eigen be stemming hebben, bestaan er twee soor ten kampen in Australië. Het eerste, het zogenaamde ontvangscentrum, is als doorgangshuis bedoeld. Het twee de. de zogenaamde hostel, in feite ook, doch in verband met het woningtekort moet van een semi-permanent karakter worden gesproken. In het ontvangstcentrum de be kendste zijn Bonegilla in de staat Vic toria, Scheyville in Nieuw Zuid-Wales, Wacol in Queensland en Woodside in Zuid-Australië geniet de emigrant met zijn gezin gratis kost en inwoning, zolang hij nog geen werk gevonden heeft Hij krijgt zelfs wat zakgeld op de koop toe, teneinde in de kantine de nodige zaken voer dagelijks gebruik aan te schaffen. ideaal. De huisvrouw kan er niet haar eigen potje koken, en de zlt-slaapka- niers krijgen niet gauw Iets eigens, temeer omdat de verhuiskisten voorlo pig ongeopend moeten blijven. Hier staat echter tegenover dat er veel ge makken zijn. De grote was bijvoor beeld gaat de deur uit, er is een eet zaal en een recreatie-ruimte, er zijn douche-cellen, er Is een barak, die als bedehuis Is Ingericht en er ls vaak een klnderbcwaarplaats annex kleuter school. Bovendien kan men er Engels leren, op de hoogte raken met de Australische levensgewoonten en... naar werk uitkijken. Elk ontvangscentrum heeft namelijk een eigen arbeidsbemid delingsbureau. Twee wegen B.nnen twee weken breekt meestal de dag aan dat de emigrant werk ge vonden heeft Er staan hem dan twee wegen open. De eerste, die slechts zel den bewandeld wordt, is dat hij in het ontvangscentrum blijft, maar nu tegen betaling. Voorwaarde hiervoor is na tuurlijk dat de werkkring niet al te ver van het receptiecentrum gelegen is. De tweede weg. die min of meer voorgeschreven wordt, is dat de emi grant in de buurt van z'n werk in een hostel gaat wonen, waar hij zo spoe dig mogelijk door z'n gezin gevolgd wordt. Een hostel er zijn er nogal wat in, of in de naaste omgeving van de grote steden is weinig verschil lend van een ont"angscentrum. Alleen zou men van een grotere leefbaarheid kunnen spreken, ook al omdat met de eigen, uit het mie Ierland meegenomen spullen wat meer sfeer kan worden ge schapen. Jammer is echter dat de tarieven voor kost en inwoning iets hoger lig gen dan in een ontvangstcentrum. Voor Het uit zeven leden bestaande se cretariaat van de communistische partij van Italië (twee miljoen le den is in Rome bijeengekomen om de groeiende tweespalt te bespreken tussen de Moskougezinde meerder heid en de Pekinggezinde minder heid in de partij. Een groep Pekinggezinden heeft in Padua de vorming van een nieuwe re volutionaire partij geëist, met als doel de omverwerping van de burgerlijke staat, de dictatuur van het proletariaat en de schepping van een socialistische staat. In Milaan zijn pro-Chinese leuzen op muren geschilderd. Morgen vergadert de partijleiding over deze kwestie. Buitenlandse waar nemers geloven dat de Pekinggezinden voornamelijk intellectuelen zijn. Het sterkst zijn zij in Milaan. Padua en Ro me. De communistische uitgeverij ..Orien- te" in Milaan heeft 10.000 exemplaren (ledrukt van Chinese kritiek op partij- eider Togliatti en 30.000 cxemnlaren van een Chinese brief aan het partijbe stuur in Moskou. De Amerikaanse minister van de fensie. McNamara. heeft dinsdag alle Amerikaanse militairen gewaarschuwd, verschillende emigranten is dit aanlei ding zolang mogelijk het hostel te mij den oogluikend toegestaan door de autoriteiten wat vaak ten koste gaat aan de voor een geslaagde emigratie noodzakelijke aanpassing en de ont wikkelingsmogelijkheden van het gezin (scholen, vakopleiding etc.). De vragen zijn voor de hand liggend: Hoelang moet de emigrant in een hos tel blijven zitten, dat tenslotte óók het karakter van een kamp heeft? Wan neer krijgt hij een eigen huis? Hoewel er uiteraard emigranten ge noeg zijn, die op korte termijn een eigen huls kunnen bemachtigen het zij door hulp van derden, of door een Sezamenlijke krachtsinspanning van al- (werkende!) gezinsleden kan zon der meer gesteld worden dat het in Australië bijzonder moeilijk is een wo ning tc krijgen. Ten eerste beslaat er een buizentekort, dat misschien pas over tien jaar is ingelopen. De oorza ken hiervan zijn het tot stilstand ko men van de bouwaktivlteiten tijdens de oorlog, het hoge geboortecijfer on middellijk erna en dc instroming van emigranten sinds 1945 (om en nabij de twee miljoen zielen). ten betrekken. ■n-demonstraties te la- Twee gewapende bandieten onder namen dinsdag in New York een over val op een makelaarskantoor. Zij ont rage. waar hij in kan gaan wonen. Het laatste spaarvarken is voor de vol tooiing van z'n woning bestemd, die uit drie, vier of meer kamers kan be- Jaren Koophuizen Een andere moeilijkheid is dat in Australië het koophuis ingeburgerd is. Natuurlijk, er iijn huurhuizen, maar in zeer beperkte aantallen. Al naar ge lang de staat, waarin deze staan, moet met een wachttijd van twee tot vijf jaar rekening woiden gehouden. Naar Nederlandse maatstaven gemeten lig gen de huren betrekkelijk hoog als de huurpenningen een kwart van het in komen bedragen, mag men niet kla gen en zelfs zeer hoog. als men bui ten de overheidssector terecht komt. Voor de emigrant ook de Neder lander dus is er tenslotte nog het probleem dat hij in een volslagen nieu we omgeving de weg moet proberen te vinden. Dit geldt in mindere mate voor de Engelsen, die Australië de meeste nieuwe burgers hebben gele verd (Nederland komt. na Italië, op de derde plaats), en die althans geen taalmoeilijkheden hebben. Wat doet dan de emigrant, met na me de Nederlandse, voor de verkrij ging van een eigen huis. dat. hoe dan ook. de basis van een gezonde integra- teur. diens assistent en het uit negen hij vakman is. want slechts weinig vrouwen bestaande personeel, hun bo- landen in de wereld hebben een wel- venkledmg uit te trekken opdat zij f— niet dadelijk naar de politie zouden rennen. Toen de kleren op een hoop wa ren gegooid gingen de bandieten vandoor. Ver kwamen zij niet _.,t de makelaarsassistent had toch ongemerkt Alarm kunnen slaan en de politie stond hen op te wachten. ..block" zoals dat hier noemd. Met de inhoud van het volgen de spaarvarken, dat hij slacht, bouwt hij het begin van z'n huis: een gro- Het klinkt allemaal heel eenvoudig. Het ls tegelijkertijd ook simplistisch en zelfs eenzijdig gesteld. Voor een man met een normaal inkomen Is een pro cedure als deze echter een kwestie van Ook als hij het anders doet: via een lening bij een bank bijvoorbeeld, zijn de eerste aanbetalingen nog dusdanig hoog dat er een flinke tijd overheen gaat. alvorens hij een eigen woning kan betrekken, (met uitzondering misschien van Zuid-Australië. waar de staat al thans een betrekkelijk geringe eerste betaling, voor door hem op de markt gebrachte huizen verlangt". De voorlichting in Nederland mag dan ook geen adspirant-emigrant ont houden dat de huisvestingsproblemen in Australië bijzonder groot zijn, en dat de individuele oplossing ervan veel spaarzin, geduld en tot op zekere hoog te ontberingen vergen. Niet voor niets wordt wel eens gezegd dat het huizen tekort remmend op de emigratie naar Australië werkt. En dat twaalf pro cent van de uit Nederland afkomstige emigranten Australië weer de rug toe keert de helft hiervan vindt later overigens weer een weg terug! is mede aan de moeilijke verkrijging van een huis te wijten. Het Nederlandse Regeringscommis sariaat voor de Emigratie heeft al ifi het begin van de vijftiger jaren onder kend dat aan het woningprobleem iets moest worden gedaan. Het is. naar Australisch voorbeeld, tot dc oprichting van Nederlandse bouwspaarkassen ge komen, die op basis van bankleningen worden opgezet en looptijden hebben van ongeveer dertig jaar. Een bouwspaarkas van dit type Australië kan er zelf lang niet genoeg opzetten, omdat zijn groeiende indus trie veel kapitaal vraagt werkt met aandelen, waarvan de nominale waar de vijftig pond bedraagt (het Austra lische pond staat op ongeveer acht gulden), en die een levensduur hebben, welke gelijk is aan die van de lening, welke is verstrekt. De deelnemers, die een eerste aanbetaling moet doen van t.en tot twintig procent van het be drag. dat hij in z'n woningbezit wil investeren, stort deze aandelen in de loop der jaren vol, met interest uiter aard. De spaarkas heft zich te zijner tijd dus zelf weer op. Al* propositie is hij daarom zo interessant, omdat dc rentevoet door overheidseisen laag moet zijn. terwijl de administratiekos ten tc verwaarlozen kunnen worden. Sinds 1956. toen de eerste Neder landse bouwspaarkas in Australië werd gesticht, is voor een bedrag van 7.5 miljoen pond aan aandelen uitgegeven. Dit is o.m. mogelijk gemaakt door le ningen van het American Development Loan Fund en het Nederlandse verze keringswezen, door verdubbeling van de zijde van enkele Australische ban-| ken, en. niet te vergeten: door garan ties van de Nederlandse staat. Dit laatste was noodzakelijk, daar niemand van de buitenlandse geldschieters er iets voor voelde het koersrisico (deva luatie van het Australische Pond bij voorbeeld) over een periode van onge veer dertig jaar te dragen. Drieduizend Het lijkt veel. die 7,5 miljoen pond. maar afgetien van de aanbetaling gen konden er la totaal toch niet I meer dan drieduizend hulzen voor I Nederlanders mee worden gebouwd. Naar schatting is er ln de komende tien jaar nog ongeveer 45 miljoen pond nodig om de uit Nederland af komstige emigranten ln Australië van een behoorlijke huisvesting te voor- worden dat van de 35 000 Neder landse gezinnen, die naar Australië zijn geëmigreerd, pas ruim de helft ade quaat gehuisvest is. Dit betekent niet dat de rest in kampen leeft de ont-| vangstcentra en hostels hebben momen teel een bevolking van in totaal twin tigduizend zielen, alle nationaliteiten inbegrepen dus maar wel dat er, wat de behuizing betreft, van een tus senoplossing kan worden gesproken een tussenoplossing behoeft niet altijd ;en noodoplossing te zijn; veel mensen, die ee huurhuis hebben, zouden.^ tegen i een koophuis willen komen). En Canberra Hoewel het Nederlandse Initiatief op het gebied van de bouwspaarkassen en thousiast door de Australische over heid ontvangen ls en op kleine schaal door Italianen en Britten ls nagevolgd weigert Canberra tot nog- toe ook maar een enkele aanmoediging in materiële zin te geven. Dat dit laatste nodig is, blijkt wel uit de omstandigheid dat de Neder landse regering niet meer bereid is het koersrisico alleen te dragen. Terecht is Den Haag van mening dat het ont vangende en daarom meest profiteren de land ook wel iets mag doen om de huisvestigingsmogelijkheden van een grote groep nieuwe burgers te verge makkelijken. In feite is de toestand thans zo dat de Nederlandse bouwspaarkassen to taal zijn uitgeput, terwijl de behoefte aan nieuwe fondsen met de dag stijgt, en nog belangrijker terwijl de grondprijzen door een ongekende spe culatiewoede tot in het absurde geste gen zijn. Hoewel er Nederlandse geld schieters zijn, hoewel verschillende Australische banken en staten hebben toegezegd hetzelfde bedrag op tafel te leggen ais dat wat uit het buitenland komt. blijft de weigering van Canber ra om het koersrisico te garanderen hèt grote struikelblok. „We scheppen precedenten", zo wordt er afwerend gesteld. Ook het argument, dat het pond afhankelijk is van andere valuta en nooit onafhankelijk zal kunnen de valueren. wordt meer dan eens ge hoord. ofschoon een koersgarantie hier juist het beste bewijs van zou kunnen zijn... Het ln Australië werkende Neder landse emigratie-apparaat zoekt op 't ogenblik naar een oplossing, die ln de rlehtlng van een koersrlsiko-garan- tiefonds gaat, dat op coöperatieve ba sis door de bouwspaarkassen zou kun nen worden gesticht. Dit zou mogelijk kunnen worden gemaakt door van de deelnemers een extra premie van een half proeent van dc verkregen aande len te vragen. Moneta're rampen voor behouden. zou elk rlslko hierdoor ge dekt kunnen worden. Nota aan Amsterdamse raad: Verkeer in hoofdstad vergt 100 miljoen per jaar OM in de naaste toekomst aan de toenemende verkeersproblemen het hoofd te kunnen bieden zal in Amsterdam tot en met 1975 jaarlijks 100 tot 110 miljoen gulden geïnvesteerd moeten worden. Van deze grote bedragen denkt de hoofdstad zelf 60 tot 70 miljoen voor zjjn rekening te kunnen nemen. De rest zal het Rijk moeten bekostigen, zo schrijven B. en W. in een verkeersnota aan de raad. BU de oplossing van de verkeersproblemen gaat Amsterdam er van uit, ■D dat er een goed evenwicht moet bestaan tussen de bebouwing in de stad aan de ene kant en de vervoermiddelen en het wegenstelsel aan de andere kant. Een tweede uitgangspunt is, dat het openbare vervoer moet worden gescheiden van het overige verkeer. wordt er in Amsterdam rekening mee gehouden, dat het verkeer van woon huis naar het werk voor 60 pet door het openbaar vervoer wordt verzorgd. Per fiets en per bromfiets moet 30 pet naar zijn werk gaan en per auto 10 pet. Deze cijfers van het ogenblik zijn, dat 65 per cent van fiets en bromfiets en slechts 25 pet van het openbaar vervoer gebruik Voor de aanleg van de metro is reeds een metro-bureau in het leven geroepen. Dit bureau zal zo snel mogelijk een rapport uitbrengen over de kosten, de route en het werkschema van de metro. De nota aan de raad meldt verder, dat er overeenstemming is bereikt met de Nederlandse Spoorwegen over de in gebruikneming van een ringspoorbaaó voor het interlokale reizigersverkeer. Voor een goede aansluiting van het landelijke wegennet achten B. en W. de voltooiing van de autoringweg van het grootste belang, waardoor de stads straten zullen worden ontlast. Op het programma staan verder de aanleg van nieuwe wegen in de stad, waardoor de bestaande wegen (bijvoor beeld de Haarlemmerstraati geheel voor het fietsverkeer vrij komen. Op het programma staat dan: 1. De aanleg van een Metro. 2. Verbetering en aanvulling van het stelsel van stadsstraten (vergroting van de capaciteit van de radiaal- en ringwegen door wegverbreding en het kruisingvrU maken van kruispunten). 3. Het weren van de langparkeerders uit het centrum. 4. Het aanleggen van speciale fietsroutes. 5. Het aanpassen van het spoorwegstel sel aan de toenemende integratie van stad en gewest By het ontwerpen deze plannen Raad Huissen kan eindelijk worden geïnstalleerd De Kroon heeft het bezwaar van de heer J. G. Timmermans tegen de gemeenteraadsverkiezingen in de Gelder se gemeente Huissen ongegrond ver klaard. Dit betekent dat nu eindelijk de nieuwe gemeenteraad zal kunnen wor den geïnstalleerd. Zoals bekend diende de heer Timmer mans een bezwaarschrift in tegen het besluit van de Gedeputeerde Staten van Gelderland, waarbij hij niet ontvanke lijk verklaard werd in zijn bezwaar te gen het besluit van de raad der ge meente Huissen tot toelating van de ge kozen leden. Volgens Gedeputeerde Sta ten was dat bezwaarschrift te laat in gediend. De termijn eindigde namelijk op de Tweede Kerstdag van het vori ge jaar en de Gedeputeerde Staten ont vingen het pas twee dagen later. Vol gens de heer Timmermans had hij reeds in de ochtenduren van de dag vóór de Eerste Kerstdag zijn bezwaarschrift in de brievenbus van het provinciehuis te Arnhem gedeponeerd. Een hostel in d, De Metro Amsterdam staat op het standpunt, zo biykt voorts uit de nota. dat een bij drage van het Rijk ln de koeten van de metro-aanleg redelijk is. Staatssecretaris Slijkrl beeft reeds de kwestie van het streekvervoer ln de randstad Holland aangesneden In een ge sprek met de burgemeester van Rotter dam. Den Haag en Amsterdam. Voor de geraamde 190 miljoen gulden za) ongeveer 8 km metro kunnen wor den aangelegd. Twee stamiynen zouden het openbaar vervoer reeds aanmerke lijk kunnen verlichten. Uit de Amsterdamse nota lichten we tenslotte nog het volgende: 9 Het inrichten van de (mooie) tuinen achter de (grachten) huizen tot parkeer terreinen is ontoelaatbaar. 9 Gezien het personeelstekort bij de po litie is een korps van parkeerwachter» (met beperkte opsporingsbevoegdheid) 9 Eveneens onaanvaardbaar is het dem pen van enkele grachten. Het karakte ristieke stadsbeeld zou door een derge lijke operatie immers worden aangetast. Kultterug bij t.v.; Lou exit Het kan verkeren bij de televisie. Hans Joachim Kulenkampf, jaren- lang de grote man bij de Duitse tv, lieveling van het publiek, boette twee jaar geleden plotseling ao» populari teit in. Het publiek raakte op hem uit gekeken, vooral, toen zijn laatste spel- wedstrijd niet zo best insloeg. Kuli zoals hij algemeen werd genoemd, koos de wijste weg en nam stralend afscheid van het scherm. Na hem rees foen plotseling Loii van Burg als de grote ster in spekta- culaire wedstrijdshows. Het zag er naar uit, dat de kijkers hun eigen „Kuli" voorgoed hadden vergeten...... Maar de rollen zijn nu omgedraaid. Kulenkampf heeft een gelukkige come Jhre Vermahlung geben bekannt" en het eerste volgde toen schielijk met een aanbieding. Hans Joachim accep teerde en leidt daar nu sinds kortt tijd het programma „Der Sonntags- richter". De programma's hebben ge meen. dat echtparen aan de quiz deel- Opnieuw straalt nu Kuli's ster aan het televisiefirnuunent: zijn program ma's worden druk beken en hoge lijk gewaardeerd. Lou van Burg ech ter heeft met de faux pas van zijn programma het zowel in Duitsland als in Oostenrijk totaal verkorven. Hij komt daar niet meer terug op de buis. In zijn plaats is tot quizmaster be noemd Maxi Böhm, de radio-confe- rencier-cabaretier. die zich via de ether een goede naam heeft verwor ven. Amsterdam rekent al op Bijlmermeer Uit de verkeersnota aan dc raad, die B. en W. van Amsterdam hebben uit gebracht. blijkt dat het college be wust of onbewust de Bijlmermeer als een stadsdeel van Amsterdam be schouwt. de stadsdelen onderling, bijvoor beeld de Bijlmermeer-havens-West", al dus wordt in de nota betoogd. Wellicht is deze zin ingegeven door het rotsvaste vertrouwen dat het ge meentebestuur heeft in de goede afloop m|n|fterje van de Bijlmer- Zoals bekend besloot de Tweede Ka mer op 12 maart een beslissing inzake de Bijlmermeerkwestie voorlopig uit te stellen. Miljoenste auto is afgeleverd Gedurende de eerste zes maanden van dit jaar zijn. aldus de RAI, 97.913 "ieuw e personen- en combinatie-auto's In ons land op de weg gekomen, een stijging van bijna 80 procent ten op zichte van dezelfde periode verleden Jaar. Een week geleden registreerde de rijksdienst voor het wegverkeer de 100.000ste nieuwe personenauto van dit jaar, ruim een maand eerder dan vorig Jaar. Volgens een berekening van de RAI Is verleden week de miljoenste sedert 1945 verkochte nieuwe personenauto af geleverd. De autodichtheid In ons land bedraagt momenteel 1 personenauto op Iedere 14 Inwoners. De Hongaarse autoriteiten hebben de arrestatie bekend gemaakt van een Wcstduitse vrouw en twee Hongaarse burgers op grond van spionnage. Het trio zou spionnage hebben bedreven voor de westduitse inlichtingendienst. Het zijn mevrouw Konrad Kraemer, Janos Holczmcister Senior en Junior.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 15