plastic i emmer I Films uit weanveren m veertig landen Berlijn SUNILj BIJ 2 DREUNGPAKKEN j Opperste welluidendheid-! muziek werd tot 'n wonder! Cultuurbank regenjassen Voor de vijfde keer fanfare en harmonie in HF. j Joy-riding met j ernstige afloop 9 DONDERDAG 27 JUNI 1%„ 9öP 50 zit nog met 170.000 De Cultuurbank zit met 170.000 plastic regenjassen uit het faillisse ment van de plasticregenj assenfa briek Plasticonam te Volendam iwaarvan de directeur en zijn vader vervolgd worden wegens oplichting van de bank voor anderhalf miljoen gulden. Dit moest de voorzitter van de raad Van commissarissen, de heer M. Sanders, op de jaarvergadering toegeven. Op die jassen wordt echter nog gedeeltelijk aan_ (praak gemaakt door de grondstofleve- Hij vertelde voorts het bekende 95haal hoe de kredieten aan Plasticonam verleend waren op grond van een iponfconnen dikke orderportefeuille. Een nepte klas-accountantsbureau had een Afhankelijk onderzoek naar Plasticonam jngesteld met gunstig resultaat en de mk bekijkt nog of men dit accountants- ireau kan aanspreken. De groote van het verlies kon hij moeilijk schatten, on- meer omdat men niet weet, welke van deze kale kikker zijn te pluk ken. Er zijn nog andere crediteuren. Het 9 5aanvankelijk krediet aan Plasticonam be droeg f 450.000, maar om de produktie le verhogen ging men verder investeren. maaien had altijd het volste vertrouwen in "Vader en zoon gehad. 1 Enkele aandeelhouders uitten kritiek 7 5omdat de Cultuurbank te laat alarm had geslagen, maar de heer Sanders ant woordde, dat men aanvankelijk de koude Qctn betrekkelijk droge lente en zomer y^van 1962 als oorzaak van het stagneren van de afzet had aangevoerd. Men had ook verzwegen dat de le veranciers van grondstoffen en machi- nes eigendoms-voorbehoud hadden ge- 7 5 maakt. Het staat dan ook nog niet vast hoe de f 91.000 opbrengst van geveilde yc machines en f 12.000 van regenjassen 3 verdeeld zal worden. Na enige aarzeling werd medegedeeld, 75dat de vordering op Indonesië f 32 mil joen bedraagt en dat de belangrijkste ~~pelen van deze vordering reeds door het 7 5 (bureau schadeclaims Indonesië zijn goed. gekeurd. f De onderhandelingen over Olands Plas ties zijn nog gaande. De vraag of men alvorens de activa van de hand te doen -!een fusie kan aangaan, staat volgens de 75M« Sanders nog open. Directeur C. Wij nand deelde mede, dat het personeel tot --een minimum van 7 is verminderd. Het 7 5 kantoor is voor f 600.000 verzekerd. Men zal de mogelijkheid om dit te verhuren of te verlaten, bekijken. De bank zal zich piet meer met externe aangelegenheden kunnen bezig houden. De onkosten zul len zo laag mogelijk worden gehouden. De commissarissen toucheren slechts de helft van het bedrag dat door de alge mene vergadering is toegekend. De ju ridisch adviseur, mr. J. G. Krijger, is tot commissaris benoemd in plaats van jwijlen de heer J. C. F. Schorz. De jaar stukken werden goedgekeurd. iNog vier getuigen van «ai; slavernij in Suriname Vier vrouwen van meer dan een eeuw oud, onder wie een Indiaanse van 107 ers jaar, zullen bij bet eeuwfeest van de 30 afschaffing der slavernij te Paramaribo [optreden als ..kroongetuigen van de (emancipatie". Zij krijgen onder meer een zanghulde, een feestpakket on een ere- r 5 poort voor hun huis. nationale Filmfestspiele te Berlijn zijn begonnen. Zal deze Biennale zoals ook al dit jaar te Cannes een trefpunt worden van manlijke filmsterren? Men kon tot nu toe Charles Aznavour, Eddie Constantine en Sidney Poitiers begroeten en als enige vooraanstaande dame de aardige Israëlische Daliah Lavi. De voornaamste gast van Berlijn mocht in dagen echter de Amerikaanse president John F. Kennedy heten, die ge durende zijn bezoek aan West-Duitsland ook in de vroegere Duitse hoofd stad kwam. Men heeft hem hier onderscheiden met een eredoctoraat en de studenten van de Vrije Universiteit (de Berlijnse dan) stonden reeds middernacht zich voor het hek te verdringen, om er in ieder geval bij te kunnen zijn. Zulk enthousiasme heeft zich echter op filmgebied nog niet voorgedaan. De Berlinale werd iet een Duitse speelfilm geopend, het gesple- Duitsland spreekt: „Verspa- tung in Mariënborn" (regie Rolf Hadrich; scenario: Will Trem- per). De film be handelt het tragische lot van een jonge Oostduitse vluchte- ^5 Radio DIT EMBLEEM in de etalage garandeert U, dat U daar veilig kunt kopen. Levering met waarborgcertifkaat; ling de rentiestrijd tussen Oost en West. He laas wat te glad, te sentimenteel en te amuserend dan dat het indruk kan ma ken op het interna tionale publiek. Bo vendien werd hij r de t.v. gemaakt op het filmdoek bleken de proporties uit hun krachten ge groeid. Het geheel stelde dan ook te leur: de menselijke problemen, die de Muur veroorzaakt verdienen een bete re filmkwaliteit en om hier uitgerekend met een t.v.-produkt te volstaan was werkelijk van een. te gering niveau om er eenFilmfestival mee te openen. Ook dit jaar was het aanbod op de Berlinale zeer groot Liefst veertig lan- wedstryd in speel films, avondvullen de documentaires en korte films deel. Men brengt ook eni ge reprises uit: oude speelfilms met Eli sabeth Bergner en een inleiding in he' filmwerk van de Japanse regisseur Yasu. jiro Ozu. Bovendien wordt er naast het theater-filmfestival er een gehouden v, t.v.-films. Evangelisch filmwerk Sterker dan in vorige jaren treedt het internationale en Duitse evangelische filmwerk op de voorgrond. Interfilm heeft dit jaar voor het eerst een jury naar Berlijn afgevaardigd filmprijs toekennen (tenminste als zich iets passends voordoet). De Evangelische Akademie heeft een actueel forum ge organiseerd over het thema „Filmkri tiek" en iedere datg wordt er in de Gedachtniskirche een morgenwijding gehouden. Bij de toekenning van de Duitse Bun- desfilmpreis hield de filmdeskundige van de Evangelische Kerk, dr. Hermann Ger uit Darmstadt, de feestrede. Hij stelde zich onder het motto: „Pia Desi- Woensdag 3 juli komen vier harmonie- en fanfare orkesten in de Scheveningse Kurzaal een concert geven en dit is dan voor de vijfde keer, dat in het raam van het Holland Festival een demonstratie van deze amateuristische muziekbeoefe ning plaats heeft. Men moet hiervoor niet de snobbistische neus ophalen. In ons land bestaan ong. 3000 korpsen, die in totaal 135.000 ama teurblazers omvatten. Dit vertegenwoor digt een kostbaar stuk van onze muzikale volkscultuur en als het met deze muziek cultuur niet goed gaat, dan loopt het met -•ons gehele muziekleven mis. Want in de -amateuristische muziekbeoefening (en dit geldt natuurlijk niet alleen voor de bla zers) liggen de bronnen van de Neder landse muziekcultuur. Gelukkig begint dit besef meer en (meer door te dringen in de eerste plaats bij de korpsen zelf. Sinds 1953 is er een commissie van samenwerking tus- (jÉsen de vier landelijke organisaties ge vormd, tw. de Algemene Ned. Unie van Muziekverenigingen, de Kon. Ned. Fede ratie van Muziekgezelschappen, de Ned. Federatie van Chr. Muziekbonden en de R.K Federatie van Diocesane Muziek bonden. Deze commissie heeft in de loop der jaren al heel wat bereikt op het ge- jt bied van repertoire-vernieuwing, van het concours-systeem, van de opleiding der jonge muzikanten alsook van de subsidie- 5 regeling. In 1958 nu kreeg deze commissie het gedaan, dat een concert van harmonie in fanfare in het Holland Festival werd ipgenomen. En zo is dit gebleven. Steeds vaardigt elk der deelnemende landelijke organisaties het korps af. dat via het jaarlijks concours het beste gebleken is dan wordt aan dit deelnemende korps de voorwaarde gesteld een programma oorspronkelijke en liefst Nederlandse composities uit te voeren. Zo zal op het concert van a.s. woensdagavond ii Scheveningse Kurzaal optreden het fan farekorps „Ons genoegen" uit Hattem onder A. J. Bouguenon, „Honsels Harmo nie" uit Honselersdijk onder Karei var Dijck, de fanfare Arb. Muziekver. „Kunst na arbeid" uit Purmerend onder Maarten Sanders en de Kon. Harmonie „St. Ceci lia" uit Eisden.'Het programma bestaat uit werken van Boekei, Boedijn, Moeren hout, Karei van Dijck, Wood en Riff ii vrijwel geheel Nederlands programma In de loop van deze vijf jaar is de be langstelling voor dit Holland Festival concert toegenomen en ook voor het lustrumconcert bestaat al veel interesse. Terecht. Indrukwekkend is de Japanse film „Eed van gehoorzaamheid" met Ineko Arima en Kimosuke Nakimura. derata" (vrome wensen) en uitte de wens naar een nu eens eindelijk be hoorlijk Duitse film. Leliën des velds Andere speelfilms? Portugal zond met „Retalhos da vida de un médico" (De dorpsdokter) voor de eerste maal een speelfilm naar Berlijn, maar meer posi tiefs laat zich over dit uitermate senti mentele produkt niet zeggen. Amerika kwam o.a. met „Lilies of the field" van Ralph Nelson: een eenvoudige, humor volle geloofsfilm, die veel sympathie oogste. Het vertelt van een kleurling die voor vijf eenzaam wonende nonnen in Texas een kleine kapel bouwt. Sidney Poitiers' prestatie in deze film zal een ieder bijblijven. Israël stuurde de speel film „Ha'marteff" (De kelder) van Na- tan Groes, een niet geheel gelukt filmepos dat de herinnering aan de Jo denvervolging der Nazi's niettemin be klemmend in het geheugen terugroept. Argentinië bracht de film „La teraz- za" (De daktuin) uit van de regisseur Leopolde Torre-Nilsson. Zoals in veel van zijn vorige films wordt ook nu weer de corruptie van de rijke Argen tijnse bourgeoisie onder de loep geno men: jonge verwende lanterfanters sluiten zich op een daktuin in en chanteren hun hulpeloze ouders. Een klein meisje, de dochter van de con cierge, wordt het slachtoffer van de jeugdige overmoed en wordt kreupel. Hoewel het filmisch vocabulaire van Torre-Nilsson hier niet de gebruikelijke fascinering bereikt, hoort deze film toch tot de interessantste inzendingen van het Festival. Japan toonde een film, die als pen dant beschouwd kan worden van de in Cannes uitgebrachte film „Harakiri'' van M. Kobayashi, maar niet diens artistieke niveau haalt. „Bushido Zankoku Mono- gatari" (eed van gehoorzaamheid) klaagt de erecodex van de Samurai-traditie aan, d.w.z. hy laat zien, dat de Samurais een hondelevcn als slaven leidden en on menselijke wreedheid uit loutere gehoor zaamheid moesten ondergaan. Interes sant is. dat de film de vraag stelt, of niet nog in het huidige Japan iets van deze moraal van de absolute gehoor zaamheid is blijven hangen. De regis seur van deze opmerkelijke film is Ta- dashi Imai. Meneer Schmutz Onder de inzendingen van korte films trad nu toe de Franse tekenfilm „Merci, Monsieur Schmutz" sterk naar voren. Gemaakt door Albert Champeux eh Pierre Watrin met een als champagne schuimende humor. Meneer Schmutz is huwelijksmakelaar en krijgt met veel moeite voor elkaar, dat twee buitenge woon schuchtere mensen, een bloemen meisje en een kapper, elkander vinden. De Nederlandse korte film „Bouwspel- element" van Charles Huguenot van der Linden en ,,'t Was een vreemdeling zeker" van Theo van Haren Noman ko men later aan de beurt van vertoning. Eva Hoffman-"Krause Necl. bouwvakkers vochten met de Duitse politie Een gerechtshof in Düren (Westfalen) heeft gisteern een arrestatiebevel uitge vaardigd tegen drie Nederlandse bouw vakarbeiders. die maandag zijn betrok ken geweest bij een gevecht met de po litie. Volgens de politie heeft een Neder landse bouwvakarbeider een politie agent aangevallen die proces-verbaal opmaakte van een auto-ongeluk waarbij de Nederlander was betrokken. Toen de agent hulp kreeg van collega's kwamen ook twaalf Nederlandse bouwvakarbei ders hun collega te hulp. De politie slaagde er ten slotte in met behulp van omstanders vijf personen te arresteren. Drie politiemannen en enige Neder landse arbeiders liepen lichte verwon dingen op. De Amerikaanse luchtmacht heeft gis teren een aardsatelliet met behulp van een Thor-Agena-raketcombinatie in een baan om de aarde gebracht. j Voor tv.-rechtbank In het VARA-t.v.-programma van J vrijdag 28 juni a.s. behandelt de TV- rechtbank een ernstig verkeersongeluk 1 dat onder bijzondere omstandigheden i heeft plaatsgevonden. Immers: terecht staat de 18-jarige Hans van der Heu- vel, die ervan wordt verdacht op 5 1 mei 1963 in gezelschap van zijn meis- je en een vriend een onbeheerd staan- 1 de auto voor joyriding te hebben ge- J bruikt en daarbij een verkeersongeluk met dodelijke afloop te hebben ver- oorzaakt. De fantasie van de samenstellers van de TV-rechtbank heeft deze gebeurte- J nis in Hilversum gesitueerd. Ditmaal 1 wordt de gehele zaak op één avond behandeld. Aan dit programma wordt weer mee- gewerkt door: prof. mr. A. D. Belin- fante als president van de rechtbank, mr. J. Roelse als rechter, mr. Erica van J Dijk, eveneens als rechter, mr. G. P J. i Cammelbeeck als officier van justitie, mr. Susanne Hoogendijk als griffier en mr. W. Duk als commentator. Nieuw J in deze kring is mevrouw mr. L. Kruyff, die zich met de verdediging van Hans van der Heuvel zal be- j Prinses Beatrix weer voor tv Prinses Beatrix zal, in verband met J het door jongeren van de Europese Werkgroep uit te voeren project Dou- sadj in Iran, in hert NTS-iprogramma van maandag 1 juli (tussen 20.30 en 20.50 uur) wederom voor de camera's ver- J schijnen De Prinses, die op 29 april de actie tot herbouw van het door een aardbeving verwoeste dorp Dousadj in- i leidde, zal nu een kort woord spreken 1 ter begeleiding van de filmreportage, die Piet Kaart en Aad v. d. Heuvel en kele weken geleden in Dousadj hebben gemaakt In de filmreportage wordt men aller eerst geconfronteerd met beelden van het totaal verwoeste dorp. waarna men een indruk krijgt van de omstandighe den waaronder de in tenten gehuisveste bevolking moet leven. Ook ziet men hoe de werkgroep is ondergebracht. Met enkele jongeren worden korte vraag- gesprakjes gehouden, waarna ook leden van de bevolking en de aannemer aan het woord komen. Het belangrijkste deel van de reportage wordt, uiteraard, gevormd door de beelden van de eer ste werkzaamheden, Karajan, een meester van de klank A LLE beschikbare stoelen werden gisteravond in de Scheveningse Kur- zaal aangesleept en er ken tenslotte geen mens meer bij. Zo enorm groot was de belangstelling voor het concert, dat Herbert von Karajan met de Berliner Philharmoniker er gaf. En om met de deur in huis te val len het is inderdaad een uitzonderlijke avond geworden, een avond, waarop magistraal gespeeld werd onder een magistrale dirigent. Toch heeft Herbert von Karajan niets weg van „PuitvirtuoosAan zijn uiter lijke gebaren zit niets spectaculairs. In tegendeel deze zijn soms nauwelijks waarneembaar en hij zelf staat als ver zonken in de muziek voor het orkest. Maar in de climax van de muziek slaat hij wijd uit, driftig soms, en dan wordt de vervoering, de facsinatie, die er yan hem uitgaat, duidelijker zichtbaar. Want Herbert von Karajan is, ondanks de sen satie, die rond hem hangt, een werkelijk groot dirigent, een „chef". Hij weet or kest èn gehoor te bezielen, hij weet pre cies de verhouding tussen vorm en in houd te bepalen, hij is een meester van de klank, een meester in het opvoeren en samenballen van de spanning maar ook in het wegebben naar een rustiger voortstromen van de muziek. Hij vol brengt, waarop men in elk concert wacht q.l, het wonder van inspiratief mu Kokkie had zo juist een transactie afgesloten. Hij was, na veel geschreeuw, dat de brave verkoper volkomen Grieks was in de stellige overtuiging een prachtzaak te hebben af gesloten. Maar om aan de waarheid niet te kort. te doen dient te worden geconstateerd, dat hij juist een kleinigheid meer had betaald dan de koopman in eerste instantie en in onbegrijpelij ke brutaliteit had gevraagd. Dit nu zijn de on vermijdelijke consequenties van gebrek aan „vernacular" talent. Maar de wijsheid van het Oosten is groot. De verbazing, die de koopman trof, bleef verborgen achter het geheim van zijn dromende ogen en de klassieke houding van zijn voorhoofd. Slechts morde hij in lujde tonen. Hij riep Allah en de profeet aan om hem bescher ming te geven tegen de listen en lagen der al wetende Westerlingen. Hetgeen alweer boter aan de galg gesmeerd was. „Zie je," zei kokkie tegen Lewietje, „zo moet je met die zwartjes omgaan. Je mot je nooit laten neppen. As je de helft betaalt van wat ze vragen, betaal je nog te veel Hetgeen Westerse wijsheid was. Ten slotte ging Lewietje verborgen onder de talrijke zakken, die kokkie op hem tastte, alsof hij een muilezel was Het zweet gutste hem van het voorhoofd, maar hij had geen hand vrij om zijn voorhoofd af te vegen, zodat de straaltjes in zijn ogen liepen en vandaar weer ongestoord via zijn wangen, naar zijn mondhoeken bibber den Hij zag er uit, alsof hij onder een groot leed gebukt ging. Maar intussen trachtte Le wietje, in wie het jonge leven begon te bruisen, een ogenblik zijn slavendom te vergeten om een oogje te wagen aan de elegant voortschuifelen- de vrouwtjes, wier gezicht achter de purdah verborgen was. „Baas", zuchtte hij, „kijlk 's wat een moord- grieten", waarop kokkie verachtelijk een straal donkerbruin tabakssap in de goot spuwde en bromde: „As je d'r maar met je pote af wil blijve" Maar eindelijk werd het ook kokkie te bar. Met een rode zakdoek van de grootte van een seinvlag veegde hij zijn stierennek af, terwijl hij even op een baal rijst neerzonk, die aan de in- ONDER „Moe ik schrijf u om u te zegge, dat bombee benne, het is er kedin met fijne meide daar heb je niks mee van node stinke VALSE VLAG doene ze as de pes maar fijn zwarte benne gekke flikkers met ze of die ook swart is weer waarheen weet ik niet bende zoon louis". het toch die de kok smoest morge ïoe uws liefheb- gang van een inlandse winkel broederlijk naast een baal verrotte zoute vis stond. „Zet de rommel maar effe neer, Lewietje," zei hij. ,,'t Wordt mij een tikkeltje te heet. Eerst maar 's effe uitblaze." Lewiet.je in al zijn groenheid ging op de baal met zoute vis zitten en langzaam, maar ontem baar klom de penetrante stank tussen zijn benen langs buik en borst naar zijn reukorgaan. „Da's effectief geen Boldoor-febriekie hier, baas," zei hij, terwijl hij zijn neus ophaalde, alsof er een vuilnisbelt in de buurt was. „Daar zal je wel an wennen, as je wat lan ger door de Oost heb gezwabberd. Die mense die ruike nou eenmaal zo en je mot ook niet op een zak met zoute vis gaan zitte. Die zwar te vinde het pas lekker als het een tikkie an de rottige kant is". ,.Mij niet gezien", antwoordde Lewietje. „Geef mij maar een harinkie. Zeg baas, het zou toch kedin ziin as me moe me 's hier kon zien zitte." Daar, in de bazar van Bombay, werd voor het eerst de weemoed in Lewietjes hart gebo ren. Hy droomde plotseling van schrijverstalen ten en voelde onweerstaanbaar de drang in zich opkomen een kleurrijke beschrijving van zijn be levenissen aan de Katendreohtse moeder te stu ren. Het wanstaltige resultaat van enkele uren inspanning, waarbij de helft van een cents-pen- nehouder tussen zijn malende kaken verdween, zal nooit gerekend kunnen worden tot de mees terwerken van de Nederlandse prozaïsten, al was het in zijn soort uniek. Maar het had de kwa liteit van kort en krachtig te zijn Simon, de „meester" had niet stil gezeten. De „Katrynsveen" was half de helling opgegaan en het malheur, dat aan de wal niet veel be tekende, was in een paar uur verholpen. Ze koersten om de Zuid en alle ellende was blijk baar vergeten. Ongebroken lag het spiegelvlak van de Indische Oceaan voor hen. Slechts hier en daar verstoutte een golfje zich om met een wit kopje om te rollen; van tijd tot lijd kliefde de venijnige driehoek van een haaienvin het vlak en in teisterende branding stond de fel- glinsterende zon over het geheel. Het stalen dek van de „Katrynsveen" kreunde onder de hitte der zonnestralen, die met verdubbelde bracht uit de stalen wanden schenen terug te slaan Op de stookplaats was het een hel gelijk. Op de commandobrug kwam van tijd tot tijd een nauw merkbaar briesje aangezweefd, dat aandeed als de streling van een zachte hand De „ouwe" en de „eerste" keken elkaar dan eens aan en glimlachten tevreden. Op het dek werd geboend en gezwabberd tot de stukken er af vlogen en het manvolk eenvou dig geen adem meer had om te foeteren. De „keelschroeier". zoals een kerel, die anderhalve dag bij de marine had gediend, hem gedoopt had, kon geen kwaad doen. In de eerste plaats was er weer vers voer aan boord gekomen, maar bovendien was de honger door het vele schrobben onder de teisterende tropenzon als een wild beest in hen opgestaan, een beest, dat vrij wel niet te temmen of te verzadigen was. De hele morgen had het „swish-swish" van de schrapende bezems over het dek geklonken. In dikke stralen gutste het water uit de slang, die door een matroos gehanteerd werd als een stormram. De afvoengoten langs de verschan sing slokten het op en groeiden gorgelend tot snel voortschietende beken, die door een tamme bandjir iets buiten de oevers waren getreden. ren. En zijn orkest, het Berlijns Philhar- monisch Orkest is een prachtig ensem- i ble: een fijngeslepen strijkersklank, een 1 stralende, warme blazersklank, die tot een sublieme eenheid versmelt. Opmer- i kelyk is het zingende wat donker ge- kleurde timbre van dit orkest, een tim- bre, dat aan het Concertgebouworkest i doet denken. Zo mooi was de klank, dat J men de slechte akoestiek van de Kurzaal j er bijna door vergat! i XT ON MEN nu naast de bewondering i voor het technische meesterschap J een even grote bewondering opbrengen voor de visie van Von Karajan? Kon i men hem hierin even onvoorwaardelijk volgen? Dat zal natuurlijk voor iedere a luisteraar verschillen en wij kunnen slechts onze persoonlijke mening hierin uitspreken. Hij begon met de Tweede Suite van Bach, waarin hij aan het cla- veoimbel gezeten dirigeerde. Het bleek overigens, dat het zelfs Von Karajan on- mogelijk was het orkest precies té laten Inzetten. Pas bij de herhaling ging de in- J zet gelijk. En ook het tempo stond dan pas vast. Dan stond daar de fluitist Karl- Heinz Zöller, die met heel mooie en f ij- j ne maar kleine toon blies en in de Ba- dinerie eigen variaties aanbracht. Maar men hoorde, hoe de leden van het ka- J merorkest (want er zaten maar een i handvol musici op het podium) met el- kaar musiceerden en dit bracht een heel aparte bekoring aan de „amusements- muziek", die Bach voor zijn meester in Köthen schreef. Maar naar onze mening f had alles, hoe sierlijk Von Karajan de dansen liet klinken, iets strakker kun- nen zijn. TVTOZART'S A-dur Symfonie, K V 201. 1TAwerd iets totaal anders. Weg was al- le aarzeling bij de inzet, en Von Karajan liet de Mozart muziek opbloeien tot een opperste welluidendheid, tot een klank- streling, die bijna sensueel werd. Zijn tempi nam hy niet vlug, zeker niet zo snel als men pleegt te nemen, en dit kwam o.i het werk zeer ten goede. Want merkt men tal van details op en nu kreeg de muziek ook de gelegenheid om te ademen. Hierin volbracht Von Kara- jan het om het Menuetto met het trio tot één organisch geheel te maken, omdat hij zowel het menuet als het trio in cén zelfde ritmische beweging vatte Zó hoorden wij het nog nooit en zó is in- derdaad de logische oplossing. '^5U5&V a I, 402 m. 19 00 Nws cn weer- Geestelijke liederen 19 30 Ra- 3.50 Politieke lezing 20.00 Axel :ad, feesteiijk programma 3..00 Britse eilanden (opn) 22.00 Kerkorgelcon cert: klass muz 22.30 Nws en SOS-berich- aen 22 40 Avondoverdenking 22.35 Boek bespreking 23.00 Lichte ork muz (gr) 23 20 Fragmenten uit musicals (grj 23.35 Wals- muz (gr) 23 55—24.00 Nws Hilversum II, 298 m. 19.00 Carr liteiten 23. lo Piz: actualiteiten uit de lichte muzickwerc Z3.5524.00 Nws. TELEVISIE NCRV. 14.30 V d vrouw 15 15 Pau 15.30—15.45 V d kleuters 19 30 De gra van Monte Christo, TV-film (deel NTS: 20 00 Journaal NCRV; 20.20 Mer 20 35 Sportstand. Deense inzending vo het televisie-festival om De Gouden Rc van Montreux 1963 21.10 Candida, tonei stuk 2240 Dagsluiting. NTS; 22.50 Jot Programma voor morgen mtaal trio 12.3» t .7 40 Beursberichten 17.45 7.55 Koperorkest 18.20 De progr 18 50 Regeringsuitz: 7.00 Nws icialistisch strjjd- wakker: lichte gram. re- 1 cn coram 8.00 Nws en ijdlied 8.18 Lichte gram n v d vrouw 9 10 Klas* 10.00 Schoolradio. VARA: vrouw 11.00 V d kleuters 1.40 Orgelspel: AVRO; 12.0o Bi 12.20 Regei 12.05 Uitz 15 30 Mélange: 18 50 Loon i TELEVISIE 13.30 Liet i 20 Voordra 15-10 Studie in h a :G.30 Roemeen 7 30 Licht orkest Nws 13 15 Uitze irijden op de Bos Flop. NTS: 20 00 Jourr TN BRAHMS' Tweede Symfonie legde tm van een bons" een pZramm! ov A Von Karajan het uiterste aan ex- d.c directeur van de Arbeiderepers, H Jsiviteit zonder de grote ritmische lijn «at^ïm' 3T8 Jaar ,mel P«nsïoi te onderbrekea. Want hij hield zich aan FiteveriUw' van de T "aa' 23 05—23 de Weense Brahms-opvatting, waarin °Ur e rance- tussen eerste en tweede thema geen te- genstelling in tempo staan toch ook weer zoveel wonderlijk Gen wonder we''d. ssn:-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 9