plastic i
emmer I
Films uit
weanveren m
veertig landen
Berlijn
SUNILj
BIJ 2 DREUNGPAKKEN j
Opperste welluidendheid-!
muziek werd tot 'n wonder!
Cultuurbank
regenjassen
Voor de vijfde keer fanfare
en harmonie in HF.
j Joy-riding met
j ernstige afloop
9
DONDERDAG 27 JUNI 1%„
9öP
50
zit nog met 170.000
De Cultuurbank zit met 170.000
plastic regenjassen uit het faillisse
ment van de plasticregenj assenfa
briek Plasticonam te Volendam
iwaarvan de directeur en zijn vader
vervolgd worden wegens oplichting
van de bank voor anderhalf miljoen
gulden.
Dit moest de voorzitter van de raad
Van commissarissen, de heer M. Sanders,
op de jaarvergadering toegeven. Op die
jassen wordt echter nog gedeeltelijk aan_
(praak gemaakt door de grondstofleve-
Hij vertelde voorts het bekende
95haal hoe de kredieten aan Plasticonam
verleend waren op grond van een
iponfconnen dikke orderportefeuille. Een
nepte klas-accountantsbureau had een
Afhankelijk onderzoek naar Plasticonam
jngesteld met gunstig resultaat en de
mk bekijkt nog of men dit accountants-
ireau kan aanspreken. De groote van
het verlies kon hij moeilijk schatten, on-
meer omdat men niet weet, welke
van deze kale kikker zijn te pluk
ken. Er zijn nog andere crediteuren. Het
9 5aanvankelijk krediet aan Plasticonam be
droeg f 450.000, maar om de produktie
le verhogen ging men verder investeren.
maaien had altijd het volste vertrouwen in
"Vader en zoon gehad.
1 Enkele aandeelhouders uitten kritiek
7 5omdat de Cultuurbank te laat alarm had
geslagen, maar de heer Sanders ant
woordde, dat men aanvankelijk de koude
Qctn betrekkelijk droge lente en zomer
y^van 1962 als oorzaak van het stagneren
van de afzet had aangevoerd.
Men had ook verzwegen dat de le
veranciers van grondstoffen en machi-
nes eigendoms-voorbehoud hadden ge-
7 5 maakt. Het staat dan ook nog niet vast
hoe de f 91.000 opbrengst van geveilde
yc machines en f 12.000 van regenjassen
3 verdeeld zal worden.
Na enige aarzeling werd medegedeeld,
75dat de vordering op Indonesië f 32 mil
joen bedraagt en dat de belangrijkste
~~pelen van deze vordering reeds door het
7 5 (bureau schadeclaims Indonesië zijn goed.
gekeurd.
f De onderhandelingen over Olands Plas
ties zijn nog gaande. De vraag of men
alvorens de activa van de hand te doen
-!een fusie kan aangaan, staat volgens de
75M« Sanders nog open. Directeur C. Wij
nand deelde mede, dat het personeel tot
--een minimum van 7 is verminderd. Het
7 5 kantoor is voor f 600.000 verzekerd. Men
zal de mogelijkheid om dit te verhuren
of te verlaten, bekijken. De bank zal zich
piet meer met externe aangelegenheden
kunnen bezig houden. De onkosten zul
len zo laag mogelijk worden gehouden.
De commissarissen toucheren slechts de
helft van het bedrag dat door de alge
mene vergadering is toegekend. De ju
ridisch adviseur, mr. J. G. Krijger, is
tot commissaris benoemd in plaats van
jwijlen de heer J. C. F. Schorz. De jaar
stukken werden goedgekeurd.
iNog vier getuigen van
«ai; slavernij in Suriname
Vier vrouwen van meer dan een eeuw
oud, onder wie een Indiaanse van 107
ers jaar, zullen bij bet eeuwfeest van de
30 afschaffing der slavernij te Paramaribo
[optreden als ..kroongetuigen van de
(emancipatie". Zij krijgen onder meer een
zanghulde, een feestpakket on een ere-
r 5 poort voor hun huis.
nationale Filmfestspiele te Berlijn zijn begonnen. Zal deze Biennale
zoals ook al dit jaar te Cannes een trefpunt worden van manlijke
filmsterren? Men kon tot nu toe Charles Aznavour, Eddie Constantine en
Sidney Poitiers begroeten en als enige vooraanstaande dame de aardige
Israëlische Daliah Lavi. De voornaamste gast van Berlijn mocht in
dagen echter de Amerikaanse president John F. Kennedy heten, die ge
durende zijn bezoek aan West-Duitsland ook in de vroegere Duitse hoofd
stad kwam. Men heeft hem hier onderscheiden met een eredoctoraat en de
studenten van de Vrije Universiteit (de Berlijnse dan) stonden reeds
middernacht zich voor het hek te verdringen, om er in ieder geval bij te
kunnen zijn. Zulk enthousiasme heeft zich echter op filmgebied nog niet
voorgedaan.
De Berlinale werd
iet een Duitse
speelfilm geopend,
het gesple-
Duitsland
spreekt: „Verspa-
tung in Mariënborn"
(regie Rolf Hadrich;
scenario: Will Trem-
per). De film be
handelt het tragische
lot van een jonge
Oostduitse vluchte-
^5 Radio
DIT EMBLEEM
in de etalage garandeert U,
dat U daar veilig kunt kopen.
Levering met waarborgcertifkaat;
ling
de
rentiestrijd tussen
Oost en West. He
laas wat te glad, te
sentimenteel en te
amuserend dan dat
het indruk kan ma
ken op het interna
tionale publiek. Bo
vendien werd hij
r de t.v. gemaakt
op het filmdoek
bleken de proporties
uit hun krachten ge
groeid. Het geheel
stelde dan ook te
leur: de menselijke
problemen, die de
Muur veroorzaakt
verdienen een bete
re filmkwaliteit en
om hier uitgerekend
met een t.v.-produkt
te volstaan was
werkelijk van een. te
gering niveau om
er eenFilmfestival
mee te openen.
Ook dit jaar was
het aanbod op de
Berlinale zeer groot
Liefst veertig lan-
wedstryd in speel
films, avondvullen
de documentaires en
korte films deel.
Men brengt ook eni
ge reprises uit: oude speelfilms met Eli
sabeth Bergner en een inleiding in he'
filmwerk van de Japanse regisseur Yasu.
jiro Ozu. Bovendien wordt er naast het
theater-filmfestival er een gehouden v,
t.v.-films.
Evangelisch filmwerk
Sterker dan in vorige jaren treedt het
internationale en Duitse evangelische
filmwerk op de voorgrond. Interfilm
heeft dit jaar voor het eerst een jury
naar Berlijn afgevaardigd
filmprijs toekennen (tenminste als zich
iets passends voordoet). De Evangelische
Akademie heeft een actueel forum ge
organiseerd over het thema „Filmkri
tiek" en iedere datg wordt er in de
Gedachtniskirche een morgenwijding
gehouden.
Bij de toekenning van de Duitse Bun-
desfilmpreis hield de filmdeskundige van
de Evangelische Kerk, dr. Hermann Ger
uit Darmstadt, de feestrede. Hij
stelde zich onder het motto: „Pia Desi-
Woensdag 3 juli komen vier harmonie-
en fanfare orkesten in de Scheveningse
Kurzaal een concert geven en dit is dan
voor de vijfde keer, dat in het raam van
het Holland Festival een demonstratie
van deze amateuristische muziekbeoefe
ning plaats heeft.
Men moet hiervoor niet de snobbistische
neus ophalen. In ons land bestaan ong.
3000 korpsen, die in totaal 135.000 ama
teurblazers omvatten. Dit vertegenwoor
digt een kostbaar stuk van onze muzikale
volkscultuur en als het met deze muziek
cultuur niet goed gaat, dan loopt het met
-•ons gehele muziekleven mis. Want in de
-amateuristische muziekbeoefening (en dit
geldt natuurlijk niet alleen voor de bla
zers) liggen de bronnen van de Neder
landse muziekcultuur.
Gelukkig begint dit besef meer en
(meer door te dringen in de eerste
plaats bij de korpsen zelf. Sinds 1953 is
er een commissie van samenwerking tus-
(jÉsen de vier landelijke organisaties ge
vormd, tw. de Algemene Ned. Unie van
Muziekverenigingen, de Kon. Ned. Fede
ratie van Muziekgezelschappen, de Ned.
Federatie van Chr. Muziekbonden en
de R.K Federatie van Diocesane Muziek
bonden. Deze commissie heeft in de loop
der jaren al heel wat bereikt op het ge-
jt bied van repertoire-vernieuwing, van het
concours-systeem, van de opleiding der
jonge muzikanten alsook van de subsidie-
5 regeling. In 1958 nu kreeg deze commissie
het gedaan, dat een concert van harmonie
in fanfare in het Holland Festival werd
ipgenomen. En zo is dit gebleven. Steeds
vaardigt elk der deelnemende landelijke
organisaties het korps af. dat via het
jaarlijks concours het beste gebleken is
dan wordt aan dit deelnemende korps
de voorwaarde gesteld een programma
oorspronkelijke en liefst Nederlandse
composities uit te voeren. Zo zal op het
concert van a.s. woensdagavond ii
Scheveningse Kurzaal optreden het fan
farekorps „Ons genoegen" uit Hattem
onder A. J. Bouguenon, „Honsels Harmo
nie" uit Honselersdijk onder Karei var
Dijck, de fanfare Arb. Muziekver. „Kunst
na arbeid" uit Purmerend onder Maarten
Sanders en de Kon. Harmonie „St. Ceci
lia" uit Eisden.'Het programma bestaat
uit werken van Boekei, Boedijn, Moeren
hout, Karei van Dijck, Wood en Riff
ii vrijwel geheel Nederlands programma
In de loop van deze vijf jaar is de be
langstelling voor dit Holland Festival
concert toegenomen en ook voor het
lustrumconcert bestaat al veel interesse.
Terecht.
Indrukwekkend is de Japanse
film „Eed van gehoorzaamheid"
met Ineko Arima en Kimosuke
Nakimura.
derata" (vrome wensen) en uitte de
wens naar een nu eens eindelijk be
hoorlijk Duitse film.
Leliën des velds
Andere speelfilms? Portugal zond met
„Retalhos da vida de un médico" (De
dorpsdokter) voor de eerste maal een
speelfilm naar Berlijn, maar meer posi
tiefs laat zich over dit uitermate senti
mentele produkt niet zeggen. Amerika
kwam o.a. met „Lilies of the field" van
Ralph Nelson: een eenvoudige, humor
volle geloofsfilm, die veel sympathie
oogste. Het vertelt van een kleurling
die voor vijf eenzaam wonende nonnen
in Texas een kleine kapel bouwt. Sidney
Poitiers' prestatie in deze film zal een
ieder bijblijven. Israël stuurde de speel
film „Ha'marteff" (De kelder) van Na-
tan Groes, een niet geheel gelukt
filmepos dat de herinnering aan de Jo
denvervolging der Nazi's niettemin be
klemmend in het geheugen terugroept.
Argentinië bracht de film „La teraz-
za" (De daktuin) uit van de regisseur
Leopolde Torre-Nilsson. Zoals in veel
van zijn vorige films wordt ook nu
weer de corruptie van de rijke Argen
tijnse bourgeoisie onder de loep geno
men: jonge verwende lanterfanters
sluiten zich op een daktuin in en
chanteren hun hulpeloze ouders. Een
klein meisje, de dochter van de con
cierge, wordt het slachtoffer van de
jeugdige overmoed en wordt kreupel.
Hoewel het filmisch vocabulaire van
Torre-Nilsson hier niet de gebruikelijke
fascinering bereikt, hoort deze film toch
tot de interessantste inzendingen van
het Festival.
Japan toonde een film, die als pen
dant beschouwd kan worden van de in
Cannes uitgebrachte film „Harakiri'' van
M. Kobayashi, maar niet diens artistieke
niveau haalt. „Bushido Zankoku Mono-
gatari" (eed van gehoorzaamheid) klaagt
de erecodex van de Samurai-traditie
aan, d.w.z. hy laat zien, dat de Samurais
een hondelevcn als slaven leidden en on
menselijke wreedheid uit loutere gehoor
zaamheid moesten ondergaan. Interes
sant is. dat de film de vraag stelt, of
niet nog in het huidige Japan iets van
deze moraal van de absolute gehoor
zaamheid is blijven hangen. De regis
seur van deze opmerkelijke film is Ta-
dashi Imai.
Meneer Schmutz
Onder de inzendingen van korte films
trad nu toe de Franse tekenfilm „Merci,
Monsieur Schmutz" sterk naar voren.
Gemaakt door Albert Champeux eh
Pierre Watrin met een als champagne
schuimende humor. Meneer Schmutz is
huwelijksmakelaar en krijgt met veel
moeite voor elkaar, dat twee buitenge
woon schuchtere mensen, een bloemen
meisje en een kapper, elkander vinden.
De Nederlandse korte film „Bouwspel-
element" van Charles Huguenot van der
Linden en ,,'t Was een vreemdeling
zeker" van Theo van Haren Noman ko
men later aan de beurt van vertoning.
Eva Hoffman-"Krause
Necl. bouwvakkers
vochten met de
Duitse politie
Een gerechtshof in Düren (Westfalen)
heeft gisteern een arrestatiebevel uitge
vaardigd tegen drie Nederlandse bouw
vakarbeiders. die maandag zijn betrok
ken geweest bij een gevecht met de po
litie.
Volgens de politie heeft een Neder
landse bouwvakarbeider een politie
agent aangevallen die proces-verbaal
opmaakte van een auto-ongeluk waarbij
de Nederlander was betrokken. Toen de
agent hulp kreeg van collega's kwamen
ook twaalf Nederlandse bouwvakarbei
ders hun collega te hulp. De politie
slaagde er ten slotte in met behulp van
omstanders vijf personen te arresteren.
Drie politiemannen en enige Neder
landse arbeiders liepen lichte verwon
dingen op.
De Amerikaanse luchtmacht heeft gis
teren een aardsatelliet met behulp van
een Thor-Agena-raketcombinatie in een
baan om de aarde gebracht.
j
Voor tv.-rechtbank
In het VARA-t.v.-programma van
J vrijdag 28 juni a.s. behandelt de TV-
rechtbank een ernstig verkeersongeluk
1 dat onder bijzondere omstandigheden
i heeft plaatsgevonden. Immers: terecht
staat de 18-jarige Hans van der Heu-
vel, die ervan wordt verdacht op 5
1 mei 1963 in gezelschap van zijn meis-
je en een vriend een onbeheerd staan-
1 de auto voor joyriding te hebben ge-
J bruikt en daarbij een verkeersongeluk
met dodelijke afloop te hebben ver-
oorzaakt.
De fantasie van de samenstellers van
de TV-rechtbank heeft deze gebeurte-
J nis in Hilversum gesitueerd. Ditmaal
1 wordt de gehele zaak op één avond
behandeld.
Aan dit programma wordt weer mee-
gewerkt door: prof. mr. A. D. Belin-
fante als president van de rechtbank,
mr. J. Roelse als rechter, mr. Erica van
J Dijk, eveneens als rechter, mr. G. P J.
i Cammelbeeck als officier van justitie,
mr. Susanne Hoogendijk als griffier en
mr. W. Duk als commentator. Nieuw
J in deze kring is mevrouw mr. L.
Kruyff, die zich met de verdediging
van Hans van der Heuvel zal be-
j Prinses Beatrix
weer voor tv
Prinses Beatrix zal, in verband met
J het door jongeren van de Europese
Werkgroep uit te voeren project Dou-
sadj in Iran, in hert NTS-iprogramma van
maandag 1 juli (tussen 20.30 en 20.50
uur) wederom voor de camera's ver-
J schijnen De Prinses, die op 29 april de
actie tot herbouw van het door een
aardbeving verwoeste dorp Dousadj in-
i leidde, zal nu een kort woord spreken
1 ter begeleiding van de filmreportage,
die Piet Kaart en Aad v. d. Heuvel en
kele weken geleden in Dousadj hebben
gemaakt
In de filmreportage wordt men aller
eerst geconfronteerd met beelden van
het totaal verwoeste dorp. waarna men
een indruk krijgt van de omstandighe
den waaronder de in tenten gehuisveste
bevolking moet leven. Ook ziet men
hoe de werkgroep is ondergebracht. Met
enkele jongeren worden korte vraag-
gesprakjes gehouden, waarna ook leden
van de bevolking en de aannemer aan
het woord komen. Het belangrijkste
deel van de reportage wordt, uiteraard,
gevormd door de beelden van de eer
ste werkzaamheden,
Karajan, een meester van de klank
A LLE beschikbare stoelen werden gisteravond in de Scheveningse Kur-
zaal aangesleept en er ken tenslotte geen mens meer bij. Zo enorm
groot was de belangstelling voor het concert, dat Herbert von Karajan met
de Berliner Philharmoniker er gaf. En om met de deur in huis te val
len het is inderdaad een uitzonderlijke avond geworden, een avond,
waarop magistraal gespeeld werd onder een magistrale dirigent.
Toch heeft Herbert von Karajan niets
weg van „PuitvirtuoosAan zijn uiter
lijke gebaren zit niets spectaculairs. In
tegendeel deze zijn soms nauwelijks
waarneembaar en hij zelf staat als ver
zonken in de muziek voor het orkest.
Maar in de climax van de muziek slaat
hij wijd uit, driftig soms, en dan wordt
de vervoering, de facsinatie, die er yan
hem uitgaat, duidelijker zichtbaar. Want
Herbert von Karajan is, ondanks de sen
satie, die rond hem hangt, een werkelijk
groot dirigent, een „chef". Hij weet or
kest èn gehoor te bezielen, hij weet pre
cies de verhouding tussen vorm en in
houd te bepalen, hij is een meester van
de klank, een meester in het opvoeren
en samenballen van de spanning maar
ook in het wegebben naar een rustiger
voortstromen van de muziek. Hij vol
brengt, waarop men in elk concert wacht
q.l, het wonder van inspiratief mu
Kokkie had zo juist een transactie afgesloten.
Hij was, na veel geschreeuw, dat
de
brave verkoper volkomen Grieks was in de
stellige overtuiging een prachtzaak te hebben af
gesloten. Maar om aan de waarheid niet te kort.
te doen dient te worden geconstateerd, dat hij
juist een kleinigheid meer had betaald dan de
koopman in eerste instantie en in onbegrijpelij
ke brutaliteit had gevraagd. Dit nu zijn de on
vermijdelijke consequenties van gebrek aan
„vernacular" talent. Maar de wijsheid van het
Oosten is groot. De verbazing, die de koopman
trof, bleef verborgen achter het geheim van zijn
dromende ogen en de klassieke houding van zijn
voorhoofd. Slechts morde hij in lujde tonen. Hij
riep Allah en de profeet aan om hem bescher
ming te geven tegen de listen en lagen der al
wetende Westerlingen. Hetgeen alweer boter aan
de galg gesmeerd was.
„Zie je," zei kokkie tegen Lewietje, „zo moet
je met die zwartjes omgaan. Je mot je nooit
laten neppen. As je de helft betaalt van wat ze
vragen, betaal je nog te veel
Hetgeen Westerse wijsheid was.
Ten slotte ging Lewietje verborgen onder de
talrijke zakken, die kokkie op hem tastte, alsof
hij een muilezel was Het zweet gutste hem van
het voorhoofd, maar hij had geen hand vrij om
zijn voorhoofd af te vegen, zodat de straaltjes
in zijn ogen liepen en vandaar weer ongestoord
via zijn wangen, naar zijn mondhoeken bibber
den Hij zag er uit, alsof hij onder een groot
leed gebukt ging. Maar intussen trachtte Le
wietje, in wie het jonge leven begon te bruisen,
een ogenblik zijn slavendom te vergeten om een
oogje te wagen aan de elegant voortschuifelen-
de vrouwtjes, wier gezicht achter de purdah
verborgen was.
„Baas", zuchtte hij, „kijlk 's wat een moord-
grieten", waarop kokkie verachtelijk een straal
donkerbruin tabakssap in de goot spuwde en
bromde:
„As je d'r maar met je pote af wil blijve"
Maar eindelijk werd het ook kokkie te bar.
Met een rode zakdoek van de grootte van een
seinvlag veegde hij zijn stierennek af, terwijl hij
even op een baal rijst neerzonk, die aan de in-
ONDER
„Moe ik schrijf u om u te zegge, dat
bombee benne, het is er kedin met fijne meide
daar heb je niks mee van node stinke
VALSE
VLAG
doene ze as de pes maar fijn
zwarte benne gekke flikkers
met ze of die ook swart is
weer waarheen weet ik niet
bende zoon louis".
het toch die
de kok smoest
morge
ïoe uws liefheb-
gang van een inlandse winkel broederlijk naast
een baal verrotte zoute vis stond.
„Zet de rommel maar effe neer, Lewietje,"
zei hij. ,,'t Wordt mij een tikkeltje te heet.
Eerst maar 's effe uitblaze."
Lewiet.je in al zijn groenheid ging op de baal
met zoute vis zitten en langzaam, maar ontem
baar klom de penetrante stank tussen zijn benen
langs buik en borst naar zijn reukorgaan.
„Da's effectief geen Boldoor-febriekie hier,
baas," zei hij, terwijl hij zijn neus ophaalde,
alsof er een vuilnisbelt in de buurt was.
„Daar zal je wel an wennen, as je wat lan
ger door de Oost heb gezwabberd. Die mense
die ruike nou eenmaal zo en je mot ook niet
op een zak met zoute vis gaan zitte. Die zwar
te vinde het pas lekker als het een tikkie an de
rottige kant is".
,.Mij niet gezien", antwoordde Lewietje.
„Geef mij maar een harinkie. Zeg baas, het zou
toch kedin ziin as me moe me 's hier kon
zien zitte."
Daar, in de bazar van Bombay, werd voor
het eerst de weemoed in Lewietjes hart gebo
ren. Hy droomde plotseling van schrijverstalen
ten en voelde onweerstaanbaar de drang in zich
opkomen een kleurrijke beschrijving van zijn be
levenissen aan de Katendreohtse moeder te stu
ren. Het wanstaltige resultaat van enkele uren
inspanning, waarbij de helft van een cents-pen-
nehouder tussen zijn malende kaken verdween,
zal nooit gerekend kunnen worden tot de mees
terwerken van de Nederlandse prozaïsten, al was
het in zijn soort uniek. Maar het had de kwa
liteit van kort en krachtig te zijn
Simon, de „meester" had niet stil gezeten.
De „Katrynsveen" was half de helling opgegaan
en het malheur, dat aan de wal niet veel be
tekende, was in een paar uur verholpen. Ze
koersten om de Zuid en alle ellende was blijk
baar vergeten. Ongebroken lag het spiegelvlak
van de Indische Oceaan voor hen. Slechts hier
en daar verstoutte een golfje zich om met een
wit kopje om te rollen; van tijd tot lijd kliefde
de venijnige driehoek van een haaienvin het
vlak en in teisterende branding stond de fel-
glinsterende zon over het geheel. Het stalen dek
van de „Katrynsveen" kreunde onder de hitte
der zonnestralen, die met verdubbelde bracht
uit de stalen wanden schenen terug te slaan Op
de stookplaats was het een hel gelijk.
Op de commandobrug kwam van tijd tot tijd
een nauw merkbaar briesje aangezweefd, dat
aandeed als de streling van een zachte hand
De „ouwe" en de „eerste" keken elkaar dan
eens aan en glimlachten tevreden.
Op het dek werd geboend en gezwabberd tot
de stukken er af vlogen en het manvolk eenvou
dig geen adem meer had om te foeteren. De
„keelschroeier". zoals een kerel, die anderhalve
dag bij de marine had gediend, hem gedoopt
had, kon geen kwaad doen. In de eerste plaats
was er weer vers voer aan boord gekomen,
maar bovendien was de honger door het vele
schrobben onder de teisterende tropenzon als een
wild beest in hen opgestaan, een beest, dat vrij
wel niet te temmen of te verzadigen was. De
hele morgen had het „swish-swish" van de
schrapende bezems over het dek geklonken. In
dikke stralen gutste het water uit de slang, die
door een matroos gehanteerd werd als een
stormram. De afvoengoten langs de verschan
sing slokten het op en groeiden gorgelend tot
snel voortschietende beken, die door een tamme
bandjir iets buiten de oevers waren getreden.
ren. En zijn orkest, het Berlijns Philhar-
monisch Orkest is een prachtig ensem- i
ble: een fijngeslepen strijkersklank, een 1
stralende, warme blazersklank, die tot
een sublieme eenheid versmelt. Opmer- i
kelyk is het zingende wat donker ge-
kleurde timbre van dit orkest, een tim-
bre, dat aan het Concertgebouworkest i
doet denken. Zo mooi was de klank, dat J
men de slechte akoestiek van de Kurzaal j
er bijna door vergat! i
XT ON MEN nu naast de bewondering i
voor het technische meesterschap J
een even grote bewondering opbrengen
voor de visie van Von Karajan? Kon i
men hem hierin even onvoorwaardelijk
volgen? Dat zal natuurlijk voor iedere a
luisteraar verschillen en wij kunnen
slechts onze persoonlijke mening hierin
uitspreken. Hij begon met de Tweede
Suite van Bach, waarin hij aan het cla-
veoimbel gezeten dirigeerde. Het bleek
overigens, dat het zelfs Von Karajan on-
mogelijk was het orkest precies té laten
Inzetten. Pas bij de herhaling ging de in- J
zet gelijk. En ook het tempo stond dan
pas vast. Dan stond daar de fluitist Karl-
Heinz Zöller, die met heel mooie en f ij- j
ne maar kleine toon blies en in de Ba-
dinerie eigen variaties aanbracht. Maar
men hoorde, hoe de leden van het ka- J
merorkest (want er zaten maar een i
handvol musici op het podium) met el-
kaar musiceerden en dit bracht een heel
aparte bekoring aan de „amusements-
muziek", die Bach voor zijn meester in
Köthen schreef. Maar naar onze mening f
had alles, hoe sierlijk Von Karajan de
dansen liet klinken, iets strakker kun-
nen zijn.
TVTOZART'S A-dur Symfonie, K V 201.
1TAwerd iets totaal anders. Weg was al-
le aarzeling bij de inzet, en Von Karajan
liet de Mozart muziek opbloeien tot een
opperste welluidendheid, tot een klank-
streling, die bijna sensueel werd. Zijn
tempi nam hy niet vlug, zeker niet zo
snel als men pleegt te nemen, en dit
kwam o.i het werk zeer ten goede. Want
merkt men tal van details op en nu
kreeg de muziek ook de gelegenheid om
te ademen. Hierin volbracht Von Kara-
jan het om het Menuetto met het trio tot
één organisch geheel te maken, omdat
hij zowel het menuet als het trio in cén
zelfde ritmische beweging vatte Zó
hoorden wij het nog nooit en zó is in-
derdaad de logische oplossing.
'^5U5&V
a I, 402 m. 19 00 Nws cn weer-
Geestelijke liederen 19 30 Ra-
3.50 Politieke lezing 20.00 Axel
:ad, feesteiijk programma 3..00
Britse eilanden (opn) 22.00 Kerkorgelcon
cert: klass muz 22.30 Nws en SOS-berich-
aen 22 40 Avondoverdenking 22.35 Boek
bespreking 23.00 Lichte ork muz (gr) 23 20
Fragmenten uit musicals (grj 23.35 Wals-
muz (gr) 23 55—24.00 Nws
Hilversum II, 298 m. 19.00 Carr
liteiten 23. lo Piz:
actualiteiten uit de lichte muzickwerc
Z3.5524.00 Nws.
TELEVISIE
NCRV. 14.30 V d vrouw 15 15 Pau
15.30—15.45 V d kleuters 19 30 De gra
van Monte Christo, TV-film (deel
NTS: 20 00 Journaal NCRV; 20.20 Mer
20 35 Sportstand. Deense inzending vo
het televisie-festival om De Gouden Rc
van Montreux 1963 21.10 Candida, tonei
stuk 2240 Dagsluiting. NTS; 22.50 Jot
Programma voor morgen
mtaal trio 12.3»
t .7 40 Beursberichten 17.45
7.55 Koperorkest 18.20 De
progr 18 50 Regeringsuitz:
7.00 Nws
icialistisch strjjd-
wakker: lichte gram. re-
1 cn coram 8.00 Nws en
ijdlied 8.18 Lichte gram
n v d vrouw 9 10 Klas*
10.00 Schoolradio. VARA:
vrouw 11.00 V d kleuters
1.40 Orgelspel:
AVRO; 12.0o Bi
12.20 Regei
12.05
Uitz
15 30 Mélange:
18 50 Loon i
TELEVISIE
13.30 Liet
i 20 Voordra
15-10 Studie in h
a :G.30 Roemeen
7 30 Licht orkest
Nws 13 15 Uitze
irijden op de Bos
Flop. NTS: 20 00 Jourr
TN BRAHMS' Tweede Symfonie legde tm van een bons" een pZramm! ov
A Von Karajan het uiterste aan ex- d.c directeur van de Arbeiderepers, H
Jsiviteit zonder de grote ritmische lijn «at^ïm' 3T8 Jaar ,mel P«nsïoi
te onderbrekea. Want hij hield zich aan FiteveriUw' van de T "aa' 23 05—23
de Weense Brahms-opvatting, waarin °Ur e rance-
tussen eerste en tweede thema geen te-
genstelling in tempo
staan toch ook weer zoveel wonderlijk Gen wonder we''d.
ssn:-