nieuw
alstublieft
fris vrolijk fantastisch
Voor sandalen naar PRESBURG
knak
worst
jes
ham
Steek appetijtelijk van wal
NIEUWE LE1DSE COURANT 10 VRIJDAG 31 MEI 1961]
De overvolle rijkdom
van sappige sinaasappelen
fonkelt in Fanta Orange.
Elke fles is vol
levensblije zuiverheid.
Drink die gezonde
verfrissing. Proef die
gouden, goede smaak!
Ja, U houdt ervan!
Want Fanta Orange
is dol op Uw dorst!
mwmMmm
Erkend Bottelaar van „Fanta" en „Coca-Cola": Bottelo N.V. Schiedam 's-Gravenhage
Daar koopt u het neusje vart de zalm voor prijzen,
die u reusachtig meevallen. In oersterke sandalen
voor het hele gezin biedt PRESBURG u keus te
over. Luchtig, licht, buigzaam en zeer geriefelijk
van pasvorm. Hier ziet u er enige.
Prachtige
Kruisband-san
daal. Italiaanse im
port. Heerlijk licht, luchtig
en flexibel. In naturel of
donkerbruin. Met kurkrub-
ber-tussenzool en proflel-
loopzool. Maten 40-45 9.95
Ideale
Voctbed-
Sandaal van
Ie kwaliteit rund-
Ieder. Geheel leer-
gevoerd. In bruin. Poro-
zool.
Maten: I 29-31 10.95 I 36-40 13.95
28 9.95 I 32-35 12.95 41-46 14.95
^2*^ Eerste
kwalitcits-san-
daal van bruin rund-
leder. Leer-gevocrd. Met con
trefort en porozool.
Maten:
32 11.50 36-39 13.50
33-35 12.50 40-46 14.50
PRESBURG
LEIDEN: D0NKERSTEEG 13
sprek had beëindigd. „Hij heeft mij beloofd
niet meer ruchtbaarheid aan dc zaak te
zullen geven dan strikt noodzakelijk is."
„Om ruchtbaarheid geef ik niets!" riep
de violist verbitterd. „Ik wil mijn viool
terug, als die tenminste werkelijk is gesto
len. Maar wat sta ik hier te treuzelen!"
liet hij erop volgen. „Ik moet onmiddellijk
naar beneden, om te zien of mijn Pappi-
marius zich al dan niet nog in de kluis
bevindt!"
„Wacht u maar, wacht u maar," sprak
de hoteldirecteur haastig. „Ik zal onmid
dellijk even voor u informeren Hij liep
op een drafje naar de huistelefoon.
„Kantoor daar?" hoorden Spekkie en
Blekkie hem zeggen. „Geef mij ogenblik
kelijk meneer Bleikbaar. Oeenbliilokelijk.
zeg ik nogmaals!"
hebben gestolen? Die heb ik immers la
ten opbergen in de kluis van het hotel."
„Maar iemand, die zozeer op u leek, dat
de portier hem voor u heeft aangezien,
heeft om ongeveer kwart over twee het
hotel verlaten met een vioolkist in de
hand", sprak Blekkie.
„D-aan m-moet die man zich voor mij
hebben uitgegeven!" schreeuwde Olaf.
„Maar ik b-begrijp het niet! De man die
mij overviel was blond en leek helemaal
niet op mij. Ik heb geen gelijkenis gezien,
tenminste."
„Het kan een pruik zijn geweest", merk
te Klaas Dikwels op. „Het lijkt me...."
„De commissaris van Pippeldrecht komt
persoonlijk onmiddellijk hierheen, meneer
Spritzkl," meldde op dat ogenblik de di
recteur van het hotel, die zijn teleloonge-
40. „Wat is er gebeurd, Olaf?" vroeg
Paul Preizei zenuwachtig. „Wie heeft je
overvallen?"
„Iemand van de televisie", antwoordde
de violist grimmig.
„Iemand van de televisie?" riep de im
presario verwonderd uit.
„Ja, dat zeg ik toch!" bromde Olaf
Spritzki. .De man kwam hier op de ka
merdeur kloppen en vertelde dat hij van
de televisie was en een afspraak met mij
wilde maken over een optreden. Ik zei
hem dat hij jou daarvoor moest hebben,
Paul, maar hij vroeg of hij me toch even
kon spreken. Voor ik erop bedacht was,
had hij me bedwelmd. Toen ik bijkwam,
lag ik in die kast, met een prop in mijn
mond en aan armen en benen geboeid.
Maar hoe kan die kerel mijn Pappiraarius
