Zij smeedt het wapen IElf IE! Blad BENT V OOK ZO N MAN voor de Nederlandse dierenartsen SCHELVISSCHOTEL &pen briel *ti$Ü3L L... ZATERDAG 25 MEI 196S HET KOMT HIER OP VROUWELIJKE EIGENSCHAPPEN AAN Wij zouden de dieren niet ons leven weg kunnen den- Niet alleen zijn zij van gejociale betekenis (de hond, die teleel van het gezin uitmaakt, Jn~mze tevreden spinnende poes, liale tropische vogeltjes voor va- en zoon die een mooie ■rijetijdsbesteding vormen, de luivensport niet te vergeten), Ie dieren zijn voor ons ook rij.'an economisch nut. De grote eleebruiksdieren en het pluim vee leveren ons een belangrijk ere portie eiwitten, de schoe- één assistent moest hij zijn weg zoeken in het labyrinth van mo gelijkheden en moeilijkheden. Wat een verschil met de nu bijna zestigjarige instelling, waaraan vele dierenartsen, bac teriologen, landbouwkundige in genieurs zijn verbonden, maar waar ook vrouwen en meis jes een dankbare taak vinden! We mochten voor u eens rond neuzen in het grote gebouwen complex, ingesloten in de hui zenzee van Oud Mathenesse. Overal hangt de sterke geur van antiseptica. We bewonderden er het fraaie glas in loodraam, ge schenk van de Nederlandse die renartsen ter nagedachtenis aan prol. dr. J. Poels. Hier worden de wapens gesmeed, die de die renarts ter bestrijding en voor koming van ziekten in handen worden gegeven. Allereerst wor den we ontvangen in de direc tiekamer, waar de rijzige, mar kante liguur van de heer G. M. van Waveren domineert. Tijdelijke werking Rustig leidt hij zijn werk in: ,,Een zo'n wapen is het lm- muunserum. Deze entstof heeft een tijdelijke werking en wordt bereid uit het vloeibaar bestand deel van bloed van genezen die ren. Zij zijn in de inrichting be smet en daarna genezen. In het bloed komen ver- weerstoffen voor die door het li chaam gevormd worden, en die ver- iveerstoffen kunnen overgebracht wor den in de vorm van immuunserum door middel van injecties. Meestal wordt .dit 'wapen toegepast bij die ren die bedreigd worden door een ziekte. De bescher ming is voor korte tijd, maar in som mige gevallen zeer nuttig en voldoen de, denk maar eens aan miltvuur en de vlekziekte bij var kens. Vaccin Een tweede wa pen is het vaccin. rd'en "O"*" de^metSenzïf! huid van de koe, en ga zo die in niet ziek- door. Helaas zijn echter de dieren aan ziekten bloot gesteld. In vele gevallen biedt d<e dierenarts advies en hulp. ïlefat zou die dierenarts echter ^olljn zonder zijn achtergrond, hefet Centraal Diergeneeskundig 0jpstituut te Rotterdam, dat chroeger Rijksseruminrichting Poels was in de jaren D>nd de eeuwwisseling Neder- pionier op het gebied van Spierziekten en zijn verdiensten "bnden officieel erkenning door regering in 1904. In dat jaar de inrichting opgericht en in Poels werd directeur. Met Een belangrijk onderdeel: het bei enten van eieren op het lab. makende vorm zijn gebracht. Een recent voorbeeld waarvan iedereen gehoord heeft is de honds dolheid van het afgelopen jaar. Door het instituut wordt volgens een omzichtig procédé, waarbij gebruik gemaakt wordt van bebroede kippeëie- ren, een onschade lijk vaccin bereid dat honden na in spuiting enkele ja ren beschermt tegen hondsdolheid en u weet het: dn Nederland is daar in zeer uitgebreide mate gebruik van gemaakt en met resulta ten!" Ook de mens wordt door deze arbeid beschermd. Naast de entstoffen en de sera worden in het Diergeneeskundig Instituut ook diagnostica vervaardigd be grepen wij, stoffen ter onderken ning van ziekte. Bij de mens kennen wij dat ook: een spre kend voorbeeld is de tuberculine, waarmede men mens en dier kan toetsen op zijn al of niet vrij zijn van tuberculose. Naast deze drieër lei vorm van de produktie van bio logische prepara ten is, vooral in de jaren na de Twee de Wereldoorlog, het wetenschappe lijk onderzoek van belang. Het is de belangrijkste taak geworden van het instituut: bestaan de ziekten opspo ren in het land, die ziekten te on derkennen, midde len te vinden ter voorkoming én be strijding van die ziekten", aldus de heer Van Waveren. Een grote weten schappelijke staf met een zestiental laboratoria is dienstbaar aan de ze taak, terwijl zich in het complex ook stallen en loop ruimten voor paar den, sterilisatielo kalen, bibliotheek en natuurlijk ook expeditie, boekhou ding en correspon dentie een plaats vinden. gelopen winter gebruik te maken van dit wetenschappelijk onder zoek: hij stond voor het dilem ma of een .gebeten mens al of niet gevaccineerd moest worden. Voldoening „Hebt u ook echt voldoening in uw werk?", vragen wij de vrien delijke leidster. We moeten even op het antwoord wachten, een der laboranten vraagt haar iets. „Doe maar in de ijskast", besluit ze. Liefkozend gaan haar ogen langs de glazen buisjes en ze toont ons een stapel paperassen. Voldoening? Na acht jaar wer ken op het chemisch lab van het Coolsingelziekenhuis belandde ik j hier. Persoonlijke research, dat is mijn taak in het grote geheel, aü Zoeken naar nieuwe bepalingen, nieuwe voedingbodems, het zoe ken naar stammen. Het buiten land zit ook niet stil en die uit heemse methoden test ik weer op bruikbaarheid". Ze bladert even in de papieren: „Uit de litera tuur duik ik weer nieuwtjes op, de meeste artikelen zijn in het Engels gesteld en daaruit ga ik dan een verhaal distilleren. Ja, veel lezen, dat zit er ook aan vast, ook in je vrije tijd... Een recent voorbeeld? Bij die raöies- geschiedenis is een nieuwe kleur - techniek ingevoerd en voor ons instituut bruikbaar gemaakt." Ons Instituut, echt vrouwelijk heeft ze er een beetje bezit van genomen. „Ik heb geloof ik wel de leukste afdeling, het komt hier op vrouwelijke eigenschappen aan: intuïtie, inzicht, nauwkeurig heid niet te vergeten! Ik heb ple zier in het snuffelen naar nieuwe dingen, grasduinen ligt me wel. Zo gauw een nieuwe methode rou tine geworden is, draag ik het werk over houd de leiding.... Hieruit trekt men conclusies en Soms lukt het ook wel eens niet dan gaat er een advies naar de mel een prep„aat. dan moet je dierenarts: boeren kunnen name- lijk niet zelf insturen, alleen via uitzoeken: waar ligt de font?" de arts. Hoe zit het dan met de Een boeiend beroep, altijd weer virussen, zult u denken, die on- „ieuw In een Instituut met een Zo gauto een nieuwe methode routine getvorden is, draag ik het werk over, maar houd de leiding, een erg vriendelijke leiding ove rigens juffrouw Pomper bij de bestude ring wat die bacteriën „doen". Conclusies dienende taak. Uw vrouw heeft op haar eigen en de u bekende ma nier al een paar keer laten doorschemeren, dat ze deze zomer toch wel graag een koelkast wil hebben. Maar u weet alletwee: eigenlijk kan het er niet goed af. Met name voor verschillen de pas getrouwde paren is zo'n geval vaak niet hét stuk van de uitzet waar men mee begint. Wat zou u dan zeggen van een door u te maken „koelkist" die voorlopig goed dienst kan doen tot iets royaler finan ciële dagen aanbreken? Het is de heer C. J. de Bruin uit Rotterdam, die u dit idee aan de hand doet, uitgaande van de veronder stelling beter wat dan niets én koel bier smaakt beter dan lauw. Met deze inzending gaan we in gedachten even terug naar de oorlogsjaren toen in heel wat gezinnen de hooikist pri ma diensten bewees. Van het principe hooikist gaan we dus uit, omdat deze net zo goed warmte als kou kan isoleren. Eerst maakt u een geraamte van acht balkjes, ongeveer twee centimeter dik, hoogte en breedte naar behoefte van de huisvrouw die er veel of minder spullen in wil depone ren. De binnenkant van dit aan elkaar geschroefde ge raamte bespijkert u met board, behalve aan één kant waar de deur komt. Vervol gens de buitenkant met board bespijkeren en de loze ruim te tussen beide platen opvul len met hooi. Wanneer u dit werk (je) achter de rug hebt wordt de deur op dezelfde wijze onder handen genomen: vier balkjes, even lang en breed als de kist, de binnen- en buitenkant van board voor zien en hooi er tussen. De deur slaat als een klep open via een pianoscharnier en wordt door twee kettinkjes te gengehouden (zie verder de tekening). U schildert het ge heel wit (reflecteert de zonne stralen die in de keuken val len) en zorgt als het 's zo mers warm is voor blokjes ijs. Deze doet u in een plat bakje, waarin u eerst een lin nen doekje legt, liefst strak gespannen. Een nylonkous is ook prima, dat voorkomt dat de blokjes in het water ko men te liggen en zo lang mo gelijk ,,in tact" blijven. U zult zien dat deze noodoplos sing uitstekend blijkt te vol doen. Uih GZVZUMTvta- VHM, W laJ&eAA, b-eAdjt- ka+XêsAs bespulx****' me4" t>ocuxï. Als ü«6ztCL- 4/L Wnri D-ede^w* slui'l- ait. l'caMr AM. WöroU- kvuJ/f-C&A-iy vv.c. haaJyt.. Hy scb\a*v*ianJr lvtc-4-^faiAt-oscltcca/K^fi/v KteL kuW~u wr* jo/«*n.feTe ivilfVicLUeA~. (yévr- l/C Attvv beJdjt-d&Ls (Z\O£AA Bacteriologisch ondersoek tan de uitslag wordt de dierenarts verwittigd: dan kan hij zijn be handeling vaststellen. Dames De meeste dames werken op de produktie-afdeling, meisjes met of zonder Mulodiploma. Er zijn hulpkrachten voor het schoonma ken van glaswerk, vullen van fles jes en ampullen. Op de laborato ria werken meisjes die meestal in opleiding zijn voor analiste en een cursus volgen in de stad. Voor adjunct-laborante heb je ten minste Mulo-A met wiskunde no- zichtbare ziekteverwekkers? Voor ons een vraag, voor mejuffrouw Pomper een weet: virussen wor den op levende milieus zichtbaar gemaakt door ze iets te laten doen. Wist u, dat het el hier ook dienstbaar aan, wordt gemaakt? ,,Het is al een oude methode". De weefkunst is al heel oud, vertelt ze. „In een bebroed ei maar deze bejaarde is nog ontwikkelt zich het embryo, daar- springlevend. In onze taal ge- omheen is vloeistof, ontsloten door hruiken we woorden, aan het mSn- nti?™ weven ontleend: doir elkaar zak. in de vloeistof, in het embryo ^h"lnf., *n inslae- dan wel op de vliezen. Naar de D,t laatste 1S de «tel van een aard van het virus zijn de resul- prettig leesbaar boek geworden taten: sommige embryo's gaan geschreven door Paula Dietz, dood, er kunnen ook afwijkingen die docente voor weefkunst is aan het embryo zijn." We denken aan de Vrije Academie in Den meteen aan de lugubere historie Haag, een eigen atelier bezit, nin-lfte£ °°S 84 Va° de SOfte" tdtsiissen leidt en voordrachten houdt over weven. „Nieuwer is het enten op weef sel", vervolgt mejuffrouw _Pom- Er is een groeiende belangstel per, „weefselcellen die zich ineen ling voor weven: in 1960 werd een buisje bevinden, als een filmpje afdeling weven opgericht door de groeiend als het ware." Ze pakt Stichting „Goed Handwerk" met ,WljSt T*at be" vele tie"tallen weefsters als leden weuerzuus verkennen we leren «S i "ln ge~ waar?,nder leken en beroeps. De zelf patronen maken, werken met xt hetjvirus schrijfster gaat uit van matjes- kleuren, zowel aan een eenvoudig fifi de vlechten en begint met uit te leg- weefraam als op ingewikkelde toe- df geq. wat nu precies schering en stellen. Weet u wat een rozengang- Tegen 't doorzakken. De zelfde naam: De Bruin, kom ik tegen onder een brief uit Rozenburg, zij het dan dat hier een vrouwenhand het pa pier volschreef. Mevrouw De Bruin nu geeft een suggestie door om een wat doorzakken de spiraal van een divanbed een langer leven te geven. Zij knipte vier banden, die normaal voor het omboren van cocosmatten worden ge bruikt, op maat van het bed maar aan iedere kant vijftien cm voor de omslag, die met tapijtgaren stevig werden vastgenaaid. De banden wer den op gelijke afstand omge slagen en van doorzakken is nu geen sprake meer. Vertel het even. Scheert de uwe zich nog met behulp van kwast, zeep en mesje? Dan zult u hem vast wel eens horen mopperen als het daarbij vaak gebruikte attri buut: het stukje aluin, uit de natte handen en in stukken ook met verschillende instrumen ten. De „opzet" is erg belangrijk, Paula Dietz bespreekt het uitvoe rig, want op blz. 43 begint ze pas met het eigenlijke weven. Verschil lende technieken zoals ribsweef- sel, ikat, linnenweefsel, keperpa troon, kelim, gobelin worden be handeld op een plezierige manier. Verschillende technieken zijn ge schikt voor aparte karakters, de geduldigen, de experimentelen, werd ons duidelijk: „Weven is een wederzijds verkennen". We leren de cellen aantast. Nu kan diagnose worden gesteld v?r£nasrt„irii8t Wi iaat r ft?"» J*f- d« Virion. S varkens isoleren, of. stel de vol- „haspelen staat het opzetten van vel inrijgen is? In dit boek kunt aange- de schering met het juiste aantal u het aan de weet komen. Alle f.,1?'!, rej draden op de juiste lengte, zó dat Oosterse tapijten zijn op weefge- arts .uiteindelijk, wat hem te doen het geen warboel wordt. Dit has- L gaas om te ruilen voor weefgetouw waardoor een betere kwaliteit (grotere knopen-dichtheid) ont staat van ons produkit. Het lezen over weven lijkt ingewikkeld, het doen is logisch. Hebt u in een vergeten hoekje nog een weefge touw staan, probeer dan eens aan de hand van Schering en Inslag zelf een artistiek kussen of war me loper te weven, een boeiend tijdverdrijf met verrassend resul taat. Zij, die geen getouw bezitten, doen in ieder geval een schat aan warenkennis over weefsels en handwerk op. Weven, je raakt er nooit in uitgeleerd, nooit op uit gekeken belooft Paula Dietz, die het kan weten. Het boek met de vele foto's en duidelijke tekenin gen die de tekst op de voet vol gen, werd uitgegeven door Heijnis N.V. Amsterdam en kost 12,90. Wie de lust bekruipt zelf te gaan weven, nadere inlichtingen, ook over weefcursussen, geeft me vrouw H. Wemelsfelder-van der Waa, Pauwenlaan 5 in Den Haag. staat en tast hij niet in het duis ter. „Ook de huisarts wist de af pelen kan primitief om de knoppen ons gebruikelijk op gaas. De weef- van de huiskamerstoelen maar docente raadt ons dan ook aan het Correspondentie: Mevr. P. K. Het door u gevraagde adres luidt: me vrouw Begemann, Middenlaan 9, Haarlem. dig, liever HBS-B of gymnasium. "DRECIES zoals je twee of drie "Ron id fiiroo iaar in /iiancf /lan -l maal OD een dae- iemand tp. Het recept van Justine Koop voor 4 personen 1 mooie schelvis van ongeveer 3/41 kilo. Smeer een vuurvaste schotel dik in met boter en bestrooi die met paneermeel. Leg er de hele schelvis op en bedek met in dunne plakken gesneden ui en plakken komkommer! Gebruik 1 niet te grote komkommer. Strooi er zout en peper met 1/4 theelepel ge droogde dille op. Dek af met geraspte kaas en klontjes boter. Zet het deksel op de vuurvaste schotel. De oven staat al 10 minuten vol aan, schuif de schotel erin. Laat eerst aan de kook komen en vervolgens in een matig warme oven nog ongeveer 30 minuten zachtjes gaarstoven. Serveer met gekookte aardappelen bedekt met gehakte peterselie. Leg partjes citroen naast de vis neer. Ben je twee jaar in dienst, dan word je laborante, na drie jaar analiste. Jammer, heb je er zin in en toch niet zo'n gedegen voor opleiding? Voor pientere meisjes met alleen L.O. is er ook een mo gelijkheid om hier een werkkring te vinden door flink te studeren, waarvan het Rijk dan nog bereid is 50% der kosten te vergoeden. Daartegenover staat, dat je drie jaar in dienst moet blijven .na het bereiken van het diploma. Er is hier héél wat te bereiken, dat blijkt uit het prachtige werk van mejuffrouw Pomper. Zij is belast met de dagelijkse leiding van de afdeling onbekende etiologie, (ziekten met onbekende oorzaak), echt research werk dus. De vrien delijk blozende leidster in het cor rect .witte jasschort leidt ons rond in „haar smidse". Geheimzinnig Voor een leek ziet het er op haar afdeling erg geheimzinnig uit: potjes en flesjes, onderzoek- tafel, microscoop en duistere in strumenten, die licht moeten bren gen over onbekende ziekten. Het materiaal, afkomstig van zieke dieren, wordt bij haar binnenge bracht. Dan wordt er een bacte riologisch onderzoek ingesteld, eventueel een weefselonderzoek (histologisch). Zij heeft enige jon gens in opleiding op haar afde ling: op de foto geeft ze haar as sistenten uitleg bij het pipette ren. Hoe kun je nu dat zieke weefsel onderzoeken? „Na een voorbehandeling wordt het zieke weefsel ingebed in een blokje pa raffine, zoals ook insecten ih plas tic kunnen worden geconser veerd." Ze loopt naar de snijmachine en wijst ons: „net als de slager dat voor u doet wordt er een flinterdun laagje vanaf gesneden, dan is het gereed om te onder zoeken. Een andere behandeling is het bacteriologisch onderzoek, het bestaat uit het kweken en de termineren van bacteriën. Bacte riën zijn microscopisch kleine eencellige organismen. Je kunt ze zien, er worden preparaten van gemaakt en -gekleurd en zo helpt maal op een dag iemand te genkomt die je anders nooit ziet, zo begint er soms in de Open Brief een onderwerp de kop op te steken waaraan je nauwelijks of nooit denkt. Dit overkwam mij de laatste weken met tot drie maal toe de vr^ag over kinderko- van elkaar moeten weten. Niet over een afstand van Arnhem lonies. Een pracMsctie vraag De P.331" Amsterdam of van Den eerste keer denk ie: dat HoU «u Haag naar Den Helder, want dat eerste keer denk je: dat doe ik wel eens persoonlijk met een woordje af. De tweede keer be gin je misverstand te bespeuren, en do derde keer zeg je: maar nu zèg ik er eens iets van. loopt toch altijd weer in de pape rassen, hoe leuk en avontuurlijk het voor een kind ook is om uit logeren te gaan maar heel ge woon van elkaar weten in de straat, of als je familie van el- Want of het nu een moeder is kaar bent in één stad dorP- die schrijft dat zij haar kinderen deze zomer zo graag een tijd kwijt zou willen zijn. dat zij er niet meer tegenop kan, dat als het wéér zo'n zomer wordt als vorig jaar zij niet weet hoe die periode in gezondheid door te komen of een tante die moederlief dol graag zou willen helpen maar zelf geen kinderen bij zich kan ne men, door tijd- en ruimtege brek, óf een schoonzus die de bui ziet hangen en de vraag „kun jij ze een paar weken hebben" wil voorkomen door via Christine een de hoogte ben, zijn kinderkolonies in de eerste en laatste plaats voor het kind, niet voor de moe der, hoe hard deze ook rust en ontspanning zou nodig hebben. Het kind wordt na controle van de schoolarts op een lijst geplaatst voor de kinderkolonie. Het gaat dan, met toestemming van de ou ders, als het aan de beurt is, zes wrAT vact tiat^ t»i weken naar zee of bos. Om beter WV^ eeisle te leren eten. Om beter te sla- JZ, pl initiatief, zult u zeg- pen. Om physiek wat potiger, wat e'p!annen maken. zelfs beweeglijker, wat roodwangiger binnenshuis op een regendag en vul maar aan, te worden. Als L v i het aan de beurt is. Dat kan dus z?' dil volgens wel midden december zijn. En ge- piL wnjPf P loof moor „iet dat dat ongezond MderigSeid WiliÏn tv/to voor een ander dat je om de twee Maar met zomervakantie, rust maanden oude baby dit jaar niet de moeder wensen van fa- anders uit zult gaan dan af en milieleden heeft de kinderkolonie toe een uitstapje als vader va'kan- niets te maken. tje heeft. Of toegeven aan de ander Natuurlijk kan er allerlei sa- dat je niet weet hoe je de tijd menvallen: op de lijst staan, aan door te komen met je robbedoe- de beurt komen èn de wensen, zen van 4, 6 en 8 na de veertien Maar van onze kant is daar wei- dagen in Garderen of Oostvoor- nig aan te rukken, lijkt mij. En ne. Uitstapjes lopen op, het kan ik heb dus ook geen raad voor u niet iedere dag feest zijn. Is in de zin van hoe pak je het aan! dat zo verachtelijk? Nee, maar Jammer, ja. We zouden tegen we doen wel vaak alsof het dat zo'n zomer eigenlijk veel meer is. Willen weten voor de ander. Toegeven aan de ander. De an der, de ander. De wrede ander. Die zich als een hyena op zijn eigen, verdiende, bijeengespaarde, al maanden bedachte en begeer de vakantie stort, en die jóu laat weten hoe goed hem dat lukt. Een baby? Nou ja, dat is dan toch jouw zaak? (jouw „schuld"). Veertien dagen uit? Ja zeg, wat wil je meer als je je in nog geen tien jaren huwelijk drie kinderen hebt gepermitteerd? Over „erge re" dingen durf ik nauwelijks te praten er zijn grotere gezinnen, er zijn mensen die om een of an dere reden kosten hebben moeten maken, er zijn gelukkig ook nuch tere en eenvoudige mensen die zeggen: ik heb een huis. een flat moeten inrichten, dit jaar past me een dure vakantie niet. Maar met dat alles haalt men zich de verachting van de succesvollen op de hals en omdat dat on verdiend hard is, 2wijgt men dan. Liever geen „ander" in je leven met zijn opmerkingen. En dan begaan wij de grote fout dat wij aan het geheim van nederigheid voorbijgaan. Nederigheid is na melijk niets anders dan jezelf niet tellen. Dan is alles klaar. Want als je dat doet, sluit je je niet af, zit dus niet alleen te kniezen en niet lege dagen om te knoeien. Dan kun je allerlei schone verhalen aanhoren van mensen die het al lemaal zo prima deden en zo op het oog geen saai moment in die weken hadden omdat je geoefend in nederigheid, hen doorziet. Heel helder ziet men, als men zelf wer kelijk blij is, een blij mens. Heel helder ook een mens die voor zichzelf en eigen eenzaamheid vlucht in veel opschepperij, of in de vaste wil om van elke dag van zijn leven een geslaagde 'ag te maken. TVTAAR JUIST als het niet meer J-*-1 zo hoeft, hoéft te slagen, hoéft mooi weer te zijn, hoéft geld te kosten vallen de dagen ons weer als gaven in de schoot. En als alles van ons dan mag geweten worden door de ander, och, dan is er ook wel een ander, zelfs in deze wrede tijd. Dan is er mis schien twee deuren verder een meisje van 16 dat anders lan derig zou uitslapen, maar nu vol plannen zit voor uw twee jong- sten. Dan is er een buurvrouw die aan u denkt omdat u niets verborg, en die zegt: als je nu de baby vanmiddag eens bij mij neerzette... Dan is er een over buurman die een dag met de auto er op uit moet en komt vragen of de oudste jongens zin hebben mee te gaan. Als u er maar bent, als u maar leeft bij de mensen om u heen. Als iemand zich verbergt, kan niemand een wens van zijn ge zicht lezen. Maar als iemand zich openbaart in zijn afzien van zich zelf, scheppen de anderen zijn ver langens. O. zeg nu niet: dat is weer bar-idealistisch. Het is hoog tijd dat het Pinksteren wordt, dat weet ik wel, maar ons hart kent geen tijd, het moet ook al vandaag Pinksteren zijn in de straat en zonder hoge woorden moeten wij leven in de gemeenschap waarin wij zijn geplaatst. En dat kan. God geeft op onnaspeurlijke wij ze de ene mens aan de ander. Wij behoeven ons daarover geen zorgen te maken, zei ik de vorige keer. Maar je voet op de weg tot de ander zetten: dat is soms zo moeilijk. Dat is eigenlijk iets wat ons niet ligt. „Ik zal me daar gek zijn". „Daantje wil Jan van hier over zo graag te logeren heb ben, twee veldbedden op zolder, ja, mij gezien zeker, kletst die jon gen over dat de boel hier flink gesleten is". „Ik pas wel op". „Zal ik mijn collega vragen op een etentje 2e Pinksterdag als het lelijk weer is? Gewoon wat gezel lig, sla en eieren, me even in spannen? Och nee, laat maar, an ders hoor ik later weer dat ik ook met veel van uithalen weet".... Tot de Geest Gods ons komt bijstaan. En wij uitgestoken han den zien. Tot wijzelf leren zélf met uitgestoken handen over de weg tot de ander te gaan. viel. Daar is echter wel wat op te vinden. Als in de smal le kant van het stukje een gleufje wordt gemaakt van een halve centimeter diep (zoiets gaat goed met een oud keukenmesje) geeft het steentje meer houvast Om ochtendhumeur te voorkomen: vertel het even, adviseert dhr. J. W. Hofman uit Voorburg. Ui van Columbus. Zo noemt mevrouw K. J. Poell- van Doorn uit Den Haag haar ontdekking bij het uien-schoon maken. Geen zonnebril meer op of wat u anders maar pleegt te doen om het „hui len" te voorkomen, maar ge woon uw ui snipperen boven de dampende pan met soep en de stukjes er gelijk in la ten vallen. U laat gegaran deerd geen traan meer. Uw „Soedan" schoon. Er zijn verschillende manieren om uw zg. soedan-kleedjes weer schoon te maken, zoals vlekkenpasta, droogschuim enz. Mevrouw J. M. van de Hoek-Veldhuis uit Den Haag wil even doorgeven, dat u de kleedjes ook gewoon kunt wassen in een sopje van een wasmiddel, dat voor wol wordt gebruikt ('t zit in een groen pak). Na het wolsopje goed naspoelen met lauw wa ter, in het laatste spoelwater een scheut azijn, uitdrukken en ophangen (niet wringen uiteraard). Als de kleedjes droog zijn lijken ze als nieuw, wordt er in deze brief onder— streept. Verf ze. Heel wat mannen hebben wel witte overhemden die men, als ze wat ouder zijn geworden, niet direkt in het werk kan afdragen. Op het land bijvoorbeeld loop je niet altijd met zo'n wit ■hemd. Weet u wat mevrouw C. Goedegebuur-de Bruin uit Oude Tonge doet? Ze verft ze! Een wat donkere kleur doet het uitstekend en in het vuilere werk zijn die ouwe- tjes zo nog goed te dragen. Bij veel bezoek. Als men bij een blijde of droeve ge beurtenis veel bezoek krijgt zit men wel eens omhoog met kapstokruimte. Mevrouw D. Kemp-de Ruiter uit Pijn- acker raadt u in dergelijke gelegenheden aan in een bij keuken, een schuur of een an der vertrek waar het te rea liseren is, een stevige bezem* steel aan touwen op te han gen aan de zolder of de bal ken. Met behulp van kleer hangers kunt u aan zo'n stok wel veertig mantels kwijt. Motten-narigheid. U ont dekt, dat ongewenst bezoek van motten in een wollen kle dingstuk zo'n onsympathiek spoor heeft achtergelaten. Zijn het net nog ge?n gaten, dan kunt u soms verschillen de stoffen (van mantels b.v.) voorzichtig bewerken met een staalborsteltje. Draaiende be wegingen maken en de pluize- rig wordende stof is weer toonbaar, aldus mevrouw Brinkman-IIanemaaycr uit Maasland. Vogel tegen vogels. Op verschillende vliegvelden ge bruikt men dode vogels in een bepaalde stand om onge lukken met (nog levende) vo gels te voorkomen. De heer J. Wondergem Moerkapelle. past dit foefje ook toe in zijn tuin. Als hij pas gezaaid heeft plaatst hij een opgezette to renvalk u kent ze wel, die vogels, soms prijkend op de schoorsteen in de tuin en geen vogeltje zal meer een zaadje wegpikken, ,,'k Heb het uit ervaring, dus u kunt het zeker doorgeven", onder streept deze lezer zijn tip nog. T IS JAMMER, MAAR U weet wat het zeggen wil als u uw initialen onder dit kopje tegenkomt: mevr. J. de K. uit Rotterdam, mevr. A. B. uit Den Haag, dhr. c! de J. uit Rotterdam, mevr. ^an te Den Haag, mevr. M. A.-van V. te Voorburg: mevr R te Den Haag; mevr. Van H. te Wassenaar: mevr. J- V.-K. te Rotterdam: mevr. M. C. v. d. L.-B. te Heerjansdam; dhr. P. V tp Den Haag Iedere gepubliceer de „Bent u ook zo'n man"-inzending dingt automatisch mee in de wedstrijd: „Wto hon derd gulden voor uw vrouw". Voor iedere tip en elk doe-het-zelf idee in deze rubriek ontvangt u een van onze tipboeken: „Dat zit zo" of „Tippa- rade Twee" (naar keu ze).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 15