Djakartanen verstaan kunst van scharrelen wmm BI FOTO» ALLES KUNSTMATIG EN TOCH ARTISTIEK Janos Kadar onverwacht uit Boedapest vertrokken Britten wijzigen plannen voor N.A.V.O.-kernmacht eea Étonfce Sing Siiig-gevangenis Nederlander ondercommandant? Fabiola verovert Engeland Gent niet tevreden over akkoord Schelde-Rijn Bondsdag aanvaardt Frans-Duits verdrag Nederland is de econ spanningen geheel te boven Heath komt naar Nederland KNIPOOG NAAR HET KIND TOCH IS HET ZO! 7 VRIJDAG 17 MEI 196» Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen) J^JAKARTA, mei Naar Europese maatstaven had een land als Indonesië al lang bankroet moeten zijn. Het is dit echter niet men kan er al thans weinig van merken. Het wonder, waar men dagelijks op stuit, is dat men noch van zichtbare honger, noch van schrij nende armoede, kan spreken. Niettemin heeft de ontwaarding van het geld groteske vormen aangenomen, terwijl het diepte punt misschien nog long niet is bereikt. De financiële acrobatiek, welke wordt getoond, is nauwe lijks te doorzien, en zou bijzon der goed in het vroegere circus van manipulator Herr Dokter Schacht passen. De roeplah men weet 't heeft eens de koopkracht van een gulden gehad. Nu schommelt hij, al weer in koopkracht, ln de buurt van drle- tlende cent, of wel een peil, dat driehonderd procent lager Is dan vijf jaar geleden. In 1948 deed de dollar „nog" 450 zwarte roeplahs; op 't ogenblik moet men er 1300 aan ver spillen. Naar Polen voor zaak-Mindszenty? De premier van Hongarije en leider van de Hongaarse commu nistische partij, Janos Kadar, is gisteren per vliegtuig met onbe kende bestemming uit Boedapest vertrokken. Hij zal naar verluidt enkele dagen wegblijven. Het is echter niet bekend of hij door Chroesjtsjef naar Moskou is ont boden of dat hij zich naar War schau heeft begeven om zich daar over de verhouding tussen kerk en staat in Polen te laten inlich ten. Een hoge ambtenaar van de Hongaar se ambassade in Moskou heeft gezegd, Wassen en baden in de vroe gere Molenvliet Vierde koers Eeu vierde koers geldt voor het Corps Diplomatique, of althans voor de meeste ambassades. De harde valu ta, welke voor privé-gebruik het land wordt binnengebracht, wordt tot een bepaald limiet tegen duizend roeplah per dollar afgerekend. De laatste koers tenslotte is de zwar te koers, die dezer dagen tot 1300 roe plah voor een dollar is opgelopen. Op dit moment loopt hij weer Iets terug, daar China textielgoederen ter waar de van driehonderd miljoen dollar Indonesië binnenbrengt geen schen king overigens, maar een lening. De ze fantastische bedragen met drie tot vierduizend gulden is men theo- oretisch roepiah-miljonair staan in bijzonder sterk contrast met de lo nen en salarissen, welke worden uit betaald. Een arbeider, die met twee duizend roepiah per maand naar huis gaat, behoort beslist niet tot de laagst betaalden. Eert ambtenaar, die vijf duizend roepiah in de maand kri' heeft bepaald een hoge functie, nister» verdienen misschien tiendui zend roepiah per maand, wat, reëel gezien, nog geen tien dollar is... Vrouwen met op de heup ge bonden kinderen zijn een bekend verschijnsel in het straatbeeld van Djakarta Zwart reëel ,,De reële waarde van een roepiah", vertelde een ambtenaar in Djakarta, ,,is de zwarte waarde. Alle andere koersen, welke zijn ingesteld, zijn kunstmatig, en bieden geen enkel hou vast". De man had gelijk. Als men de zwarte prijs van de roepiah aan houdt, worden de prijzen in de to ko's een beetje normaal. En in de to ko's liggen juist de goederen, die te gen harde valuta zijn ingevoerd en niet door de staat gesubsidieerd wor den. De veelheid van koersen, welke in In donesië opgang doen, moet schatkist experts met wanhoop vervullen. Ik noem er een paar: De officiële koers, die dus. welke door de staat is vastgesteld, is 45 roepiah I voor een dollar (ongeveer ƒ3,60). Op! deze koers worden regeringsaankopen in het binnenland gedaan wat uiteraard weinig aanmoediging tot produktie en levering geeft! ter-j wijl importprodukten als rijst, kunst mest, textiel enzovoorts, er eveneens mee worden afgerekend. Tegen deze zelfde koers tenslotte wordt uitge voerd. waarbij de exporteur een pre-! mie in harde valuta krijgt (thans1 vijftien procent, maar binnenkort waarschijnlijk terug te brengen tot vijf procent), die hij, of in het bui tenland vastzet, of voor de aankoop van importgoederen gebruikt, die dan tegen de zwarte koers worden afge prijsd. Toerist 180 roepiah voor een dollar. Dit keer zoveel als de officiële koers, wat,- echter niet wegneemt dat alles onbe-' taalbaar blijft, behalve voor de rijk-1 6te Amerikanen. Wat denkt u van een portable schrijfmachine van 130.0001 roeplah, te betalen op basis van de 180-koers? De reële prijs komt dan nog altijd op 2.600 gulden ln grote hotels als het luxe, mondaine Hotel Indonesia in Djakarta geldt weer een andere koers. Daar kan men alles, behalve het logies (waarvoor een vaste dollarprijs staat) tegen een koers van vijfhonderd roepiah voor een dollar afrekenen, op voorwaarde dat het op de hotelrekening wordt ge zet. met andere woorden: in harde va luta wordt voldaan. Deze koers is nog niet zolang geleden ingesteld, terwijl tevens in de eerste plaats voor in- Sezetenen werd bepaald dat ook irect ln roepiah» kan worden afge rekend. De reden is duidelijk. De restaurants en bars van Hotel Indo nesia bleven leeg, omdat niemand er iets voor voelde een dollar voor een biertje en bijna drie dollar voor een whisky te betalen. In goede restaurants ln de stad kon men voor minder dan de helft van de prijs overigens ook oog lang niet goedkoop! uitnemend (Chinees of Indonesisch eten. De prijzen Nu de prijzen, fantastische prijzen ln verhouding tot de lonen en salarissen, althans voor de meeste goederen. Een wit broodje van vierhonderd gram kost, al naar gelang de kwaliteit van het gebruikte meel, 75 k 150 roeplah. Is men vaste klant van de bakker (hier zegt men: „Heb je een abonnement"), dan betaalt men overigens „maar" 37 roepiah. Een blik creamcrackers is niet te koop beneden de 2200 roepiah, terwijl rijst 75 roepiah per liter doet (800 gram), Aardappelen kosten 45 roepiah per ki lo, tomaten 75 roepiah per pond, ba nanen 30 roeplah per paar. Een kropje sla staat voor 45 roepiah afgeprijsd, een appel overigens geen typische inlandse vrucht voor liefst 300 roe piah. Voor suiker moet 175 roepiah worden neergeteld, vobr koffie 600 tot 750 roepiah, voor margarine 185 roe piah, voor boter 2400 roepiah, voor vlees (rosbief) 400 roepiah, alles per kilo. Kaas is onbetaalbaar, een kip krijgt men niet onder de 400 roepiah en voor acht grote eieren haalt men 650 roepiah uit de zak. Een overhemd (slechte kwaliteit) kost 1600 roepiah, een paar schoenen (lo kaal gemaakt) 3000 roepiah, een tube tandpasta 125 roepiah, een scheermes je 60 roepiah, een Fiat 1100 4,5 mil joen roepiah en een Mercedes 220 9 miljoen roepiah. Doktoren daarentegen zijn goedkoop. Voor een consult wordt 200 roepiah ln rekening gebracht. Ook benzine Is niet duur: 4 roeplah per liter (iets meer dan een cent dus op de zwarte koers). Hetzelfde geldt voor de door de staat verstrekte rijst (10 roepiah per liter), suiker en bakolie. Van deze gesubsi dieerde produkten kan echter geen mens komen, omdat de distributie ervan mondjesmaat geschiedt. Van de rljstbehoefte van een gezin moet meer dan de helft tegen de zwarte prijs worden aangekocht. Hoe gaat dat? Hoe doen die miljoenen Indonesiërs di allemaal? Hoe komen ze uit, ook ai krijgen velen elke dag een maaltijd van him werkgever en in tientallen branches tevens een costuum per jaar (ook journalisten!)? Hoe knopen ze de touwtjes aan elkaar, gezien de wan verhoudingen tussen lonen en prijzen, gezien ook de hoge inkomstenbelas ting en niet te vergeten omzetbe lasting op luxe goederen? Het Is scharrelen en versleren op waar lijk Ingenieuze wijze. Er ls niemand, die er, bulten z'n baan, niet iets bij- doet. Sommige ambtenaren ziet men 's middags een fietstaxi besturen. An deren doen ln dollars, weer anderen ln gunsten. Particulieren handelen zwart in kleding en voedsel. Elke krant is bij aankoop drie keer zo duur als de op de voorpagina gedruk te prijs. Bioscoopkaartjes en trein kaartjes worden en masse opgekocht en tegen het drie-, of viervoudige ver sjacherd. Er wordt gestolen: een beet je thee, een paar stenen, een paar spijkers, een busje latex. Vervelend Erg vervelend en zelfs zorgelijk alle maal. Maar kan men het eigenlijk iemand kwalijk nemen? Kan men de corruptie, die van hoog tot laag be dreven wordt, veroordelen, als men zonder knoeien niet leven kan? Dit Drukte op de pasar, waar een levendige handel wordt gedreven. geldt in 't bijzonder voor de stadsbe volking, die nog altijd 30 procent van de bijna 100 miljoen Indonesiërs uit maakt. De rakjat, de plattelanders, hebben het heel wat beter. Ten eerste hebben ze eten genoeg. Ten tweede maken de tani's zoals bij ons vele boeren tij dens de oorlog de meest fantastl- De delman, waarvan men er nog maar weinig ziet, voor het hoofdstation van Djakarta. De Britse regering blijft koorts achtig pogingen in het werk stel len een NAVO-kernmacht moge lijk te maken. Daarvoor hebben de Britten nu weer enige voor stellen waarvan zij verwachtten, dat deze voor de V.S. en zeker voor Frankrijk onaanvaardbaar zouden zijn, laten vallen. De La- bour-oppositie 'heeft bij monde van defensiespecialist. Gordon Walker nog eens benadrukt, dat Labour niets voelt voor een eigen NAVO-kernmacht. sche prijzen op de zwarte markt, of de meest gunstige ruilhandeltjes. Ik heb goed om me heen gekeken in Djakarta, ook in de arme buurten. Ik heb gezocht naar degenen, die tus sen de wal en het schip zijn geraakt, die niet handig genoeg zijn de geld ontwaarding met slimmigheidjes te bestrijden. Hoewel ze er zeker zullen zijn, heb ik ze niet kunnen ontdekken. Geen leger van bedelaars op de straat, zoals in het Midden Oosten; geen uit gehongerde of ondervoede mannen, vrouwen en kinderen, die meelij zou den kunnen wekken. In de miljoenstad Djakarta bruist het leven zoals In elke andere metropool. Het baadje mag misschien wat ver sleten zijn, het jasje of de pantalon misschien wat vaal en verstreken, nie mand gaat armoedig gekleed, niemand gaat als verschoppeling door het le ven. Het is het wonder van Indone sië. Elke Djakartaan is een artiest op de inflatiewip. Vele Engelsen hebben in hun hart een plaats ingeruimd voor koningin Fabiola. Haar eenvoud en charme werken zo aanstekelijk dat vele be zoeken, die zij in Engeland brengt tijdens het staatsiebezoek van het Belgische vorstelijke paar, uitmun ten door gezelligheid en informeel samenzijn. Zo bracht zij gisteren een bezoek aan de National Galery. Suppoosten zagen het gevaar al aankomen en probeer den andere bezoekers te verhinderen binnen te komen. De belangstelling was echter zo groot dat zij op het laatst hun pogingen maar opgaven. Zelfs de fotografen kregen het te kwaad. Er waren zoveel amateurfoto grafen aan het werk die van een glim lachende Fabiola een kiekje wilden maken, dat de officiële fotografen er haast niet meer aan te pas kwamen. De mensen volgden haar op de voet en zwermden om haar heen met een bewonderende blik in hun ogen. Zij zag er dan ook beminnelijker uit dan ooit tevoren. De Britse kranten prezen haar unaniem. De raadgevende commissie, van de Gentse haven is woensdagavond in spoedvergadering bijeengekomen om de gevolgen van het verdrag over de nieuwe Schelde-Rijnverbinding na te Vier hoffelijke brand- kastkrakers hebben een Londense nachtwaker gis teren een fooi gegeven van 11 pond voor het on gemak dat hij had onder vonden tijdens de inbraak die de inbrekers 1500 pond opleverde. De bandieten hadden de 60 jaar oude nachtwaker namelijk be wusteloos geslagen en hem I op een stoel vastgebonden. Na hun werk staken zij in de beide schoenen van Daws een bankbiljet van vijf pond en nog eens een biljet van een pond in zijn borstzak. Daws werd toe gesproken met de woor den: „Houd je nu nog even rustig. Wij zullen de politie bellen om je te bevrijden". De vraag ls nu alleen: is het gegeven geld nu eigen dom van Daws of moet zijn werkgever het weer terug hebben? Misschien waren de 11 pond wel pri- vé-geld van de inbrekers. Hiermee zal de Franse recherche wel niet veel moeite hebben: iemand heeft 15.000 rijpe caraem- bertkazen gestolen uit een vrachtwagen die in een Pa- rijse voorstad stond gepar keerd. De agenten moeten alleen maar zorgen dat zij niet verkouden worden, In Amsterdam is men begonnen via de sociaal culturele wijkcentra met het instellen van zo genaamde open clubs te gen de vereenzaming van de moderne mens. De bij eenkomsten worden veel in de middag gehouden, om dat men meent dat vele al leenstaanden 's avonds wel, maar 's middags geen ont spanning kunnen vinden, Carlo Levi, een Italiaan se schrijver, die gekozen is op de lijst van de com munisten, zorgde gisteren voor opschudding door bij de opening van het Ita liaanse parlement temid den van de onafhankelij- ken te gaan zitten. HIJ demonstreerde hiermee dat hij zich niet wenst te houden aan de partijdisci pline. Ook Engeland kent zijn problemen in verband met de recreatie. Een oud-mili tair heeft de leiding op zich genomen van een groep mensen die de tota le oorlog gaat verklaren aan de bosvarkens, dat zijn die toeristen die het zo noodzakelijk vinden af val op de meest mooie plekjes te laten liggen. Naar de Gentse schepen voor de ha ven, de heer Van den Daele, verklaar de. heeft de commissie de volgende voor lopige conclusie getrokken: weliswaar blijft het kanaal Wemeldinge-Hansweert, dat voor de Gentse haven van levensbe lang is, voortbestaan, maar over een aanpassing van dit kanaal aan de duw- vaart, zoals de stad Gent had verzocht, is in het verdrag geen bepaling opge nomen. Antwerpen daarentegen krijgt ccn nieuwe verbinding met het Hollands Diep, die geschikt zal zijn voor de duw- vaart. In het verdrag wordt in het gra ven van een aftakking van de nieuwe vaart tussen Beo-gen op Zoom en de Westerschelde voorzien, maar het is de vraag of deze oplossing zo goed is als ze lijkt. Volgens de heer Van den Daele zal het scheepvaartverkeer in de buurt van Bath moeilijkheden ondervinden. De commissie heeft aan de drie in de gemeenteraad vertegenwoordigde partij en verzocht zo spoedig mogelijk hun Standpunt ten aanzien van het verdrag kenbaar te maken, opdat een havende legatie uit de raad zal kunnen trachten een aanpassing van het verdrag aan de Gentse verlangens te verkrijgen. Volgens Gordon Walker zou het de eenheid in het Atlantisch verbond slechts ten goede komen wanneer Enge land er bij Amerika op zou aandringen om de kernwapenpolitiek als een geheel te behandelen. Enigeland zou dan een ze kere mate van medezeggenschap moeten -krijgen over het beheer en het gebruik. Voor Frankrijk en Duitsland zouden, in dien deze landen dit wensen, dezelfde rechten gevraagd moeten worden. Op die manier zou een -ersnlppering van de kernkracht kunnen worden voorko men. De Britse regering had reeds een plan -voor een NAVO-kernmacht klaar, dat volgende week in Ottawa op de mi nistersconferentie van de NAVO zou moe ten worden bestudeerd. In dat plan zijn nu enige wijzigingen gekomen. In plaats van een verenigd commando waarin de landen met kernwapens zou den zijn vertegenwoordigd, stellen de Britten nu voor Generaal Lemnitzer, de NAVO-opperbevelhebber, tot ondercom mandant te benoemen met speciale be voegdheden voor atoomtaktiek en stra tegie. Ook vervallen ls het voorstel om een Britse generaal te benoemen tot onder commandant aan het hoofd van de kern macht. Men zou deze functie nu willen reserveren voor een officier uit een klei ner land, zoals Nederland, België of Italië. De Britse regering hoopt nu de steun te krijgen van alle NAVO-partners voor deze kernmacht, die in eerste instantie zou moeten bestaan uit de drie atoom onderzeeërs met Polaris-raketten, die door president Kennedy zijn aangeboden, samen met de gehele Britse kernmacht van 160 bommenwerpers met atoom bommen. De NAVO-mlnisters zullen ook nog de voortgang bespreken die Inmiddels Is gemaakt bij het Amerikaanse plan voor een kernmacht met bemanningen van verschillende nationaliteit, die zou moe ten bestaan uit een vloot van opper- vlaktesohepen, met ln totaal 200 Pola- risraketten, die collectief eigendom zijn van de deelnemende landen, onder be heer van een internationale staf. De Westduitse bondsdag heeft gis teren het Frans-Duitse vriendschaps verdrag met bijna algemene stemmen aangenomen. Hiermee heeft voor de eerste maal in het bestaan van de Westduitse Bondsrepubliek een be langrijk politiek verdrag de goedkeu ring van zowel de regerings- als oppo sitiepartijen verkregen. dat Kadar beslist niet naar de Russi sche hoofdstad was gekomen. In de Hongaarse hoofdstad doen in middels in toenemende mate geruchten de ronde over een ophanden zijnde vrij lating van kardinaal Josef Mindszenty, de primaat van Hongarije. De kardinaal verblijft, naar bekend, sinds de Hon gaarse opstand van 1956 in het gebouw van de Amerikaanse legatie te Boeda pest. Volgens welingelichte kringen is er een volledig akkoord bereikt tussen de Hon gaarse regering en de rooms-katholleke kerk dat ook een oplossing van de kwes- tle-Mindszenty zou inhouden. De vrijla ting van dc kardinaal zou in theorie leder ogenblik een feit kunnen worden, aldus deze kringen. De aartsbisschop van Wenen, kardi naal Franz Koenig, heeft voor zijn vertrek uit de Oostenrijkse hoofdstad naar Vaticaanstad verklaard, niets te weten over een spoedige regeling van de kwestie-Mindszenty. Hij veronder stelde, dat hij daarover in het Vati- caan meer te weten zou komen. Koe nig heeft, naar bekend, in april na mens het Vaticaan met kardinaal Mindszenty gesproken. De man die woensdagavond op het vliegveld van Rome voor kardinaal Mindszenty werd aangezien blijkt mon seigneur Agostino Casaroli, lid van het Vaticaanse staatssecretariaat, te zijn geweest. Casaroli keerde terug uit Boe dapest, waar hij besprekingen had ge voerd met de Hongaarse primaat. De geheimzinnigheid rond zijn aankomst in Rome en zijn snelle vertrek van het vliegveld houden waarschijnlijk verband met het strikt vertrouwelijke karakter van zijn missie. Conclusie verslag OESO De Nederlandse economie ontwikkelt zich als geheel gunstig, de interne span ningen als gevolg van het tekort aan arbeidskrachten verminderen en de pro- duktivitelt vertoont opnieuw een aan zienlijke toeneming. Dit wordt opge merkt ln het vandaag gepubliceerde overzicht van de Nederlandse economie van de organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling OESO. Volgens het overzicht is de Neder landse economie ten slotte de spannin gen in 1961 en de eerste maanden van 1962 te boven gekomen. Deze periode is zonder grote prijsstijgingen en met een redelijk evenwichtige betalingsba lans verlopen. Tegen het midden van 1962 werd weer een bevredigende stabi liteit in het binnenland en ten opzicht» van het buitenland bereikt De moeilijkheden die waren ontstaan door de verkorting van de werktijd zijn voorbij en de toestand van de economie is thans zodanig, dat een aanhoudende expansie kan voortduren. Ongetwijfeld verloopt de produktie thans op een la ger niveau dan bereikt zou zijn als de werktijd langer was gebleven, maar de extra vrije tijd betekent, aldus het over zicht, ook een verbetering van het so ciaal welzijn, die men niet kan verwaai^ lozen. De Britse onder-minister van buiten landse zaken, Edward Heath, die voor Engeland is opgetreden bij de Euro- markt-onderhandelingen in Brussel, zal het komende weekeinde Nederland be zoeken. Hij zou vandaag per vliegtuig aanko men en zal daarna de gast zijn van prins Bernhard. Na een persconferentie te hebben gehouden, zal hij eerst dine ren met de Britse ambassadeur, sir An drew Noble. Morgen gaat de heer Heath naar Til burg om een toespraak te houden in de Economische Hogeschool. Hij zal di neren met de burgemeester van Tilburg. Maandag keert hij naar Londen terug. Een parlementaire delegatie uit Roemenië is donderdag voor een bezoek van een week aan Groot-Brittannië in Londen aangekomen. Het is de eerste maal dat Roemeense parlementsleden Engeland bezoeken. (Advertentie) Een DRAKACEL matras geeft 'n oase van rust (Advertentie) Het gezellige boekje is het van de (t/m 18 mei) Het ligt voor u klaar bij uw foto handelaar! 1211) Sing Sing Is de naam van de beruchte gevangenis ln de staat New York, gelegen op een afstand van ongeveer 50 km ten noorden van de stad New York. Hier werd op een laag gelegen stukje land aan de Hndsonrlvler ln 1825 een gevan genis gebouwd, die bekend stond als Mount Pleasant prison, dat ls zo lets als: Prettlge-Heuvel gevange nis, een nogal zonderlinge naam voor een instelling die op veel bere kend was, maar juist op het genoe gen der gebruikers weinig acht sloeg. Hoe het ook zij, deze Mount Pleas ant prison schijnt geen succes te zijn geweest, want reeds 25 jaar later blijkt de naam In Sing Slng te zijn gewijzigd. We kunnen de verklaring van deze naamsverandering zoeken In het plaatsje Osslning, waarbij de gevan genis ligt welk stadje eveneens Slng Slng wordt genoemd, maar dan heb ben we de moeilijkheid niet opgelost, doch uitsluitend verschoven. Wél kunnen we geredelijk aannemen, dat de Slng Slng gevangenis haar naam ontleent aan de gewijzigde naam van het stadje Osslning, maar dan behoren we toch nog steeds te we ten waarom Osslning tot een der gelijke verandering besloot. Washington Irving gaf voor dc af leiding van Osslning tot Sing Sing een verklaring die wel grappig was, maar weinig licht op de zaak kan werpen, want deze historicus vertel de, dat Osslning een oude Indiaanse naam was, t.w. O-sln-slng, veran derd tot O-sln-song of O-slng-song, zulks ln verband met het feit dat de marktwaren ln deze plaats voor een song (dus voor niets) te Krijgen waren. En de welluidende verande ring In het tegenwoordige Slng Slng zou te danken zijn geweest aan een Amerikaanse zanger, die de bewo ners van het stadje leerde zingen door de neus! Zoals gezegd, had Washington Ir ving niet de bedoeling een weten schappelijke bijdrage ter verkla ring van de naam Sing Sing te le veren, zodat hij met deze grol kon volstaan. Desondanks heeft hij toch in een richting ge wezen die we vol- gens de etymologen met een gerust hart kunnen volgen, want de woordaflei ding dienen we in derdaad te zoeken by de taal der Dela ware Indianen, die aan deze plaats de naam Assinesink hebben gegeven, wat zoveel betekent als „plek met stenen". Wanneer we nu weten, dat het klop pen van stenen ln vroeger tijden een bedrijf was dat veelvuldig door ge vangenen werd uitgeoefend, kunnen we ons Indenken dat het gevangenis stadje door de Indianen inderdaad als Assinesink werd aangeduid en Mount Pleasant prison bij deze naam ten nauwste betrokken werd. Ook is het begrijpelijk dat de moei lijke Indiaanse naam door verschil lende schrijvers verkeerd verstaan en geschreven werd, zodat we bijv. de volgende variaties kunnen tegen komen: Slntsink, Sinsincks, Sln- sincqs, Sint-slngs, Sintsntchs, enz. waaruit tenslotte de naam Sin Slng zegevierend te voorschijn Is geko men. Wellicht ls dit ook de aangewezen plaats om u te vertellen, dat de Verenigde Staten ongeveer de helft van alle diamanten ter wereld be zitten. (Nadruk verboden). H. Pétillon. (Advertentie) Heel licht zijn die DRAKACEL matrassen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 7