ARP heeft voor 't eerst
drie aanvoerders
En opeens was
Nederland std...
IMach-knallen zullen vaker
I boven ons hoofd klinken
j Portugal-vaarders
uitgezwaaid
DE BLAUWE TREIN
Portretten van lijsttrekkers (IV)
i Nu de Starfighter meer en meer in gebruik komt:
Schade beperkt tot
kapotte ruiten
Moeilijk
Autodidact
Biesheuvel
Smallenbroek i Duizenden naar Hoek van Holland
Opdat wij vrij souden zijn
Voormalig Verzet niet
bij dodenherdenking
1 O I KOSMA uit Zwitserland - voor uw huid!
Gemeenteraad vergat
twee minuten stilte
Schoenmaker (73)
te voet naar Rome
KLM-toestel raakte
even de grond
Veerpont zonk
6
MAANDAG 6 MEI 19
i
S' ringstafel een man, die ervaren par-
EDERT het terugtreden van Schouten is de leiding van de a.r. poli- lementariërs verbaasde door zijn ken-
tiek gedecentraliseerd. Zijlstra trad op als lijsttrekker, Bruins Slot "k'n; «"vertrouwen en han.
als fractieleider en Berghuis als partijvoorzitter. Nu is de decentrali- tie* Bij de e'erJu'b^oth^sbehCrie!
i satie zelfs doorgedrongen tot het lijsttrekkersschap. De ARP wordt in ling, op een avond in december '59,
J deze verkiezingsstrijd voor het eerst door drie man aangevoerd: de *lng: dc «PPoshie volledig knock out.
staatssecretaris van sociale zaken en volksgezondheid B. Roolvink (51) Volksl^ant^'hef'bl1^ dat'het6 vér.
en de Tweede-Kamerleden mr. B. W. Biesheuvel (43) en J. Smallen-
broek (54). Hun namen hebben een vertrouwde klank, maar er zijn
niettemin nog anti-revolutionairen die in deze dagen met enig heim
wee terugdenken aan de tijd toen „grote voormannen" wier doc
torstitel men met diep ontzag uitsprak de kiezers naar de a.r.-lijst
trokken.
Die tijd is voorbij. De „kleine luy-
den" zijn groter geworden en de
meesten hunner hebben geen be
hoefte meer zich kritiekloos aan
grote leiders op te trekken. Of, om
het met de woorden van voorzitter
Berghuis te zeggen: „De zegenbeden
van vroeger voor de leiders der
partij als zij ergens optraden zijn er
niet meer bij. En dat is in zeker
opzicht maar goed ook niet om
die zegenbeden, want die hebben zij
nu evenzeer nodig als vroeger, maar
om het aureool dat er om hing. Wat
echter vooral van betekenis is: wij
zijn over de gehele breedte van de
partij als leden mondiger geworden
en wij willen meespreken".
De politieke ster van de drie a.r.-
lijsttrékkers van nu is snel gerezen.
De heer Smallenbroek was na de be
vrijding een jaar lid van het nood-
parlemenit, maar is pas in 1956 op
nieuw in de Tweede Kamer gekomen.
In dat jaar werd ook de heer Bies
heuvel Kamerlid. De heer Roolvink
heeft' nooit eerder in het parlement
gezeten. Alle drie zijn ze kandidaat
voor het fractieleiderschap nu de
heer Bruins Slot zich heeft terugge
trokken. De heer Roolvink mist wel
iswaar parlementaire ervaring, maar
dat kon ook gezegd worden van prof.
Zylstna toen de fractie hem in 1956
tot voorzitter koos. Zoals bekend is
hij dat maar enkele maanden geweest.
bekwaam erkende C.N.V.-secretaris
voor een moeilijke beslissing. De
moeilijkheden waren van persoonlijke
en politieke aard. Gezien het verle
den van enkele ministers en gezien
ook het ontbreken van een vertegen
woordiger van de vakbeweging in do
ministersploeg, werd het kabinet niet
alleen door het N.V.V. maar ook door
de K.A.B. en het CJ4.V. als een
„werkgeverskabinet" beschouwd. De
confessionele verbonden achtten de
benoeming van een staatssecretaris
voor sociale zaken uit hun kring on
voldoende en oefenden op de daar
voor in aanmerking komende kandi
daten druk uit om te bedanken. Dit
was dan ook de reden waarom de
heer Roolvink een aanbod van de
toenmalige minister van sociale za
ken Van Rooy tot tweemaal toe af
sloeg. Maar de derde keer zwichtte
hij, „in 's lands belang" en op aan
drang van de ministers Zijlstra en De
Pous.
breken van de samenwerking met de
socialisten zo betreurde de kop:
„Roolvink vloert oppositie". Dat is
nadien nog verschillende malen ge
beurd. De socialisten werden er kre
gel van. Hun aanvallen op de staats
secretaris kregen soms een persoon
lijk karakter.
Na de komst van minister Veld
kamp in 1961 kon de heer Roolvink
het wat kalmer aan gaan doen. De
vrijere loonvorming had toen al voor
honderdduizenden goede vruchten af
geworpen. Ten slotte moesten ook de
socialisten dat toegeven, al vermin
derde dat de scherpte van hun aan
vallen niét. Nederlagen bekennen is
ook in de politiek moeilijk. Dat het
welvaartsbeleid van het kabinet-De
Quay geslaagd mag heten, is voor een
niet gering deel aan staatssecretaris
Roolvink te danken. In de Kamer zal
hij daarom straks een man van gezag
zijn.
De heer Roolvink Is buiten eigen
kring de bekendste van de drie. Zijn
loopbaan vertoont veel overeenkomst
met die van mensen als Schouten en
Suunhoff: autodidacten met niet of
weinig meer dan lagere school, die
door een scherpe intelligentie en een
ijzeren wilskracht de barrières heb
ben weten te nemen waarvoor hun
maatschappelijke afkomst hen stelde.
Bouke Roolvink (in 1912 als zoon van
een gereformeerd landarbeider in het
Friese Wijtgaart geboren) heeft het
van metaalarbeider tot staatssecreta
ris gebracht. Daartussen ligt een ja
renlange activiteit in dienst van de
christelijke vakbeweging: als voor
zitter van de Christelijke Metaalbe-
werkersbond afdeling Hilversum (zijn
woonplaats, waar hij van 1929 tot
kort na de oorlog bij de haardenfa-
briek Jaarsma heeft gewerkt), als
vrijgesteld lid van het hoofdbestuur
van de C.M.B., en ten slotte als se
cretaris van het Christelijk Nationaal
Vakverbond.
Politieke ervaring had de heer
Roolvink nauwelijks toen hij in 1959
staatssecretaris werd. Hij was voor
dien tien jaar lang lid van de Hil-
versumse gemeenteraad geweest,
maar met de landspolitiek was hij
slechts zijdelings in aanraking geko
men. Het aanbod om als onderminis
ter van sociale zaken en volksgezond
heid tot het kabinet-De Quay toe te
treden, stelde de algemeen als uiterst
Als staatssecretaris, speciaal belast
met het loonbeleid, heeft de heer
Roolvink het in de aanloopperiode
bijzonder moeilijk gehad. De over
gang naar de gedifferentieerde loon-
politiek ging gepaard met strubbe
lingen, die door de socialistische op
positie enorm werden opgeblazen.
Aan de zwakke minister Van Rooy
had de staatssecretaris niets, hij
moest het allemaal alleen opknappen.
Maar de heer Roolvink had in de
vakbeweging leren vechten en hij
toonde zich daartoe ook in de Kamer
volkomen in staat.
Tijdens de zware loondebatten met
Suurhoff c.s. stond achter de rege-
J. SMALLENBROEK
verzet
landbouw. Maar hij is bepaald geen
eenzijdig specialist. Voor heel het na
tionale en vooral het internationale
gebeuren heeft hij grote belangstel
ling. Zijn werk als politicus is zich
steeds meer gaan toespitsen op de
buitenlandse politiek, de Europese
zowel als de mondiale. Vraagstukken
als de Europese eenwording en de
hulp aan de minderontwikkelde ge-
bieden houden hem voortdurend be
zig. Daarover voerde hij ook gesprek,
ken met „groten der aarde" als Eisen
hower, Averell Harriman en Nehroe.
Voor zijn fractie behandelt mr.
Biesheuvel dus behalve „landbouw"
ook „buitenlandse zaken". Hij doet
dat welsprekend, scherpzinnig en
vaak geestig. Zijn speeches trekken
altijd de aandacht, omdat hij door
zijn vele internationale contacten bij
zonder goed is geïnformeerd. Enkele
jaren zag het er naar uit dat hij
staatssecretaris van buitenlandse za
ken zou worden. Dat is toen niet
doorgegaan. Al eerder had de heer
Biesheuvel een aanbod om staatsse-
congrtS" van "de Internationale "Fed^ cretaris van verkeer en waterstaat t«
ratie van Agrarische Producenten worden afgeslagen,
moet openen. Van de IFAP, de we-
reldboerenorganisatie, is mr. Biesheu
vel voorzitter. Het is een functie die
hem regelmatig naar verschillende
landen en werelddelen voert.
Hij stamt uit een boerengeslacht en
werd in 1920 op de boerderij van zijn
Mr. Barend Blesheuvel is met z'n
1.98 m Nederland's langste lijsttrek
ker Als op 15 mei de verkiezingsuit
slagen bekend worden, zal hij ver
moedelijk in Dublin zitten waar hij
de volgende dag het wereld landbouw-
J (Van onze luchtvaartmedewerker)
Vrij regelmatig worden wij opge-
J schrikt door knallen, die worden
1 veroorzaakt bij het doorbreken van
de geluidsbarrière. Het begrip
„Mach-getal" wordt door de intrede
J van de Super Starfighter bij de Ne-
derlandse luchtstrijdkrachten steeds
i actueler. Maar wat is het nu eigen-
J lijk, wat voor schade kan het ver-
J oorzaken en wat is het „Mach-getal"?
J Aan het begrip Mach-getal is de naam
van de Duitse natuurkundige Ernst
J Mach verbonden. Als eerste resultaat
i van zijn onderzoekingen ter uitdrukking
van het verhoudingscijfer van de snel-
J heid van het geluid en die van een be-
i paalde luchtstroom, gaf professor
J Mach, hoogleraar aan de universiteit
i van Praag, eind vorige eeuw aan de
verhouding geluidsnelheid snelheid
luchtstroom, die ten zeerste afhankelijk
bleek van de -omstandigheden, tempera-
J tuur en hoogte, het getal 1.0. Het ver-
houdingsgetal, dat in de natuurkunde al
J gauw Mach-getal werd genoemd, is
i uiteraard ook bruikbaar om de snelheid
i van een vliegtuig ten opzichte van die
J van het geluid uit te drukken. Heden ten
dage is het daarom normaal geworden
J dat de snelheid van dc supersonische
i toestellen wordt uitgedrukt in zoveel
Mach.
J De snelheid van het geluid schom-
melt onder overigens normale omstan-
digheden tussen ca 1230 kilometer per
J uur op zeen:"»au tot 1065 km/u op een
hoogte van ca 11.000 meter; daarboven
J blijft zij constant.
De Russen zijn ook op dit gebied in
de contramine. Zij drukken dit verhou
dingsgetal niet uit in Mach, maar in
„Bairstow", zulks ter ere van de Britse
natuurkundige en aërodynamische spe
cialist prof. Leonard Bairstow.
Ontdekking
Toen in het voorjaar van 1955 een
straaljager van de Amerikaanse lucht
macht. zonder dat men zich toen nog
kon voorstellen wat er precies gebeurde,
tijdens een duikvlucht één hevige knal
en enkele zwakkere knallen liet horen,
volkomen identiek aan het geluid van
een bomexplosie of donderslagen, dacht
men onmiddellijk aan een ongeluk. Toen
iedereen van de schrik was bekomen en
naar buiten rende, zag men, dat het
vliegtuig intussen in een normale stijg-
vlucht was overgegaan. Men krabde zich
eens achter het oor en vroeg de piloot
radiotelefonisch, het kunststukje van de
duikvlucht te willen herhalen. Hetgeen
geschiedde, met hetzelfde resultaat: een
hevige en wat zwakkere explosie op
de grond.
Nadat het toestel aan de grond was
gezet, overstelpte men de vlieger met
vragen, maar die was zeer verbaasd en
wist van de prins geen kwaad. Weten
schapsmensen hebben toen op grond van
langdurige experimenten, waarnemingen
zowel in het vliegtuig op verschillende
hoogten, als op de grond, een theorie
opgebouwd, die in het kort op het vol
gende neerkomt.
De derde a.r. lijsttrekker, Jan Smal
lenbroek, heeft een minstens even
drukbezet leven. Hij is, behalve o.a.
ook lid van Gedeputeerde Staten van
"adw io de Hourakpolder Ogemeent, Véntte. de sShtinï
Haarlemmerhout) geboren. Het gezin - - -
telde twee meisjes en vier jongens.
De jongens gingen naar de MULO.
maar de talentvolle Barend kon al
gauw de sprong naar het christelijk
lyceum in Haarlem wagen. Daar haal
de hij vlot het einddiploma gymna
sium en liet zich vervolgens als stu
dent in de rechten aan de Vrije Uni
versiteit inschrijven. Dat was in 1940.
Het werd dus een oorlogsstudie: over-
dag werken op vader's boerderij,
's avonds achter de boeken. In okto
ber 1945 slaagde hij voor het docto
raal examen. Zijn eerste baan is dio
van secretaris en adviseur van d»
voedselcommissaris in Noord-Holland
Twee jaar later wordt hy secretaris
van de afdeling buitenland van de
Stichting van de Landbouw en in
1952 volgt hij wijlen mr. Rip op als
algemeen secretaris van de Neder
landse Christelijke Boeren- en Tuin-
dersbond. Van deze organisatie wordt
hij in 1959 voorzitter. Dan is hij al
drie jaar Kamerlid. In 1961 kiest de
IFAP hem tot haar president.
Wie mocht vrezen dat de heer Bles
heuvel geen volledige dagtaak heeft,
z(j ter geruststelling meegedeeld, dat
hy behalve CBTB-voorzitter, IFAP-
president, Kamerlid en lijsttrekker
ook nog bestuurslid van het Land
bouwschap en van de Centrale Coö
peratieve Raiffeisenbank is. Boven,
dien: hij is niet zomaar een Kamer-
1940-1945 en lid van de Buitengewone
Pensioenraad. Enkele biografische
feiten: in 1909 te Assen geboren,
H.B.S.-opleiding, studie registratie en
notariaat, surnumerair der registratie
en domeinen, daarna ontvanger bij dit
dienstvak te Oldeberkoop (Fr.) en El-
burg, wethouder van laatstgenoemde
gemeenite, inspecteur en later hoofd
inspecteur-titulair van 's Rijksbelas
tingen te Assen, lid van het noodpar-
lement.
De heer Smallenbroek heeft een be
langrijke rol in de illegaliteit ge
speeld. Zo was hij namens „Trouw"
(waarmee hij nog steeds nauwe ban
den onderhoudt) mede-oprichter van
de Stichting '40-'45. Hij was ook ten
nauwste betrokken bij het schoolver
zet en de activiteiten van de onder
grondse A. R Partij. Tegen het eind
van de oorlog werd hij met het gehele
toenmalige bestuur van de Stichting
'40-'45 gearresteerd. Als door een won
der ontkwam hij aan terechtstelling.
Na de bevrijding heeft hij zich met
grote toewijding en energie ingezet
voor de nabestaanden van de verzets-
slaehtoffers.
Dezelfde onverzettelijkheid die
hem tijdens de oorlog kenmerkte,
kenmerkt ook zijn optreden als Ka
merlid. Hij is één van de strijd
baarste parlementariërs. Met grote
nadruk komt hij voor zijn mening
lid, doch ook lid van het Europese uit en als zijn inzichten botsen met
Parlement en vice-fractlevoorzitter die van anderen, maakt hij van zijn
B. ROOLVINK
vakbeweging
van de 65 man tellende Christen-De
mocratische Fractie.
Mr. Biesheuvel ia. vóór alles
hart geen moordkuil. Zijn interrup
ties geven niet zelden kleur aan de
debatten. Het duel tussen hem en
agrarisch deskundige met een grote prof. Oud was één van de hoogte-
invloed in de (binnen- en buitenland
se) kringen van de georganiseerde
punten in het debat over de com
merciële televisie.
dag eer bewezen aan de journalistiek
tydens het verzet in de tweede wereld
oorlog en werden de mensen van de pers
in de bezettingstijd herdacht, met hen
de drukkers en verspreiders van hel
vrije woord, die het leven lieten.
De treinen stonden stil. Klokken
beierden. Mensen op staat bleven
staan. Radio's zwegen. In dc bioscopen
gingen de lichten uit. Nederland was
ineens stil. Een enkele vogel bleef
tsjilpen, verbaasd dat het rumoer ver
stomde. Nederland herdacht zijn do
den. Niet alleen ouderen, nabestaan
den van hen die hun leven gaven voor
de vrijheid van ons land, waren zater
dag naar de plaatsen gekomen waar
plechtige herdenkingen werden ge
houden Opvallend was het aantal jon
geren dat na de oorlog geboren is en
van de ellende, de moed en dc vader
landsliefde van die velen niets weel
dan de boeken erover zeggen en dc
kranten, of hun ouders.
Voor televisiekijkend Nederland was
de Waalsdorpervlakte het middelpunt
Indrukwekkend was voor vele duizen
den de herdenking by het monument op
de Dam. Een stille stoet trok langs hei
monument. Een tapijt van bloemen dek
te de trappen.
In kerkgebouwen in geheel ons land
bij monumenten in alle provincies bogen
Nederlanders het hoofd, werden bloemen
neergelegd, werden herdenkingsredes
uitgesproken. Koningin Juliana en Pfln-
ses Margriet hebben op het stationsplein
van Baarn een krans van tulpen bij hei
monument gelegd Duizenden bezochten
ook dit jaar weer de erebegraafplaats
aan de Zeeweg in Overveen.
In het Internationaal Perscentrum
Nieuwspoort in Den Haag werd zater- leg leverde geen resultaat od.
Tijdens de herdenking van de gevalle
nen ln de Tweede Wereldoorlog zater.
dagavond te Berkel en Rodenrijs was het
voormalige verzet niet vertegenwoor
digd. Men had aan de uitnodiging tot bij
woning van deze plechtigheid geen ge
hoor kunnen geven, omdat men bezwaar
had tegen de aanwezigheid van wethou-
der A. de Vrij, die lid is geweest van de
N'.SJÏ. Om deze reden is de heer De Vril
ook gedetineerd geweest.
Tijdens de herdenking op het Van Ol-
denbarneveldplein bij het verzetsmonu-
ment is nu alleen een krans gelegd door
de heer L. M. J. Hendrix, burgemeester
van Berkel en Rodenrijs. Verder waren
de plaatselijke predikanten en de r.k.
geestelijkheid onder de speciaal, genodig
den.
Tevoren is uitvoerig overleg gepleegd
over deze pijnlijke kwestie tussen de
burgemeester en het Voormalig Verzet
cn tussen het plaatselijk bestuur van de
C-H.U. en het voormalig verzet. Dit over-
(iti)
het „natuurlijke geheim van jeugd en schoonheid
(Van een onzer verslaggevers)
Terwijl overal in Nederland het leven
verstilde en de doden werden herdacht
kwam zaterdagavond klokslag acht uur
de raad van Udenhout in spoedzitting
bijeen. Zo vervuld waren B. en W. en
enkele raadsleden van een riolerings
kwestie dat zij vergaten twee minuten
stilte in acht te nemen, en precies om
ach uur met de vergadering begonnen.
Raadsleden, die wel aan de herdenking
hadden gedacht kwamen enkele minuten
later binnen.
De 73-jarige schoenmaker Anton
Schwabauer uit Hilversum is te voet
van zijn woonplaats naar Rome ge
reisd. Hij vertrok 3 maart uit Hilver
sum en kwam donderdag in de eeuwige
stad aan.
De reden waarom de 73-jarige zijn
2000 km lange voetreis heeft gemaakt,
is dat hij graag eens de paus zou wil
len zien. De heer Schwabauer is pro
testant. Hij heeft onderdak gekregen
in de foyer Unitas aan de Piazza Na-
vona in Rome.
Toon de Jager en de Hoekse VVV
J weten wèl wat zy hebben ontketend.
Toen men donderdag het idee lanceerde
om de Feyenoord-supporters, die met de
Waterman en de Groote Beer naar Por-
tugal reizen, massaal uit te zwaaien, kon
J men niet denken dat zovelen aan deze
i oproep gehoor zouden geven. Duizenden
waren naar Hoek van Holland gekomen,
met auto's, brommers, fietsen, lopend of
met de drie extra treinen die door de
Nederlandse Spoorwegen waren inge
legd.
Of het nu uit sympatie met Feijenoord
was of enkel uit nieuwsgierigheid, is
natuurlijk niet na te gaan, maar ze wa
ren er Over een lengte van honderden
meters' was er langs de Nieuwe Water
weg geen plaatsje meer te vinden.
Om kwart voor vier, precies het ge
plande tijdstip voeren de beide „Feijen-
oord-schepen" langs Hoek van Hol
land. Dat was het moment waarop
de harmonievereniging „Rotterdam"
aan Zee" tophit no. 1 inzette. Het werd
overgenomen door duizenden kelen en
de Hoek daverde van „Geen woorden
maar daden'
van de wal steeg een daverend gejuich
op. Geen enkel Hoeks evenement kan
zich beroemen op een zo grote belang
stelling. Urenlang zat het verkeer rond
Hoek van Holland volledig in de
knoop. Op de Maasdijk vormden zich
lange files en het duurde tot rond zes
uur voordat de knoop weer ontward
was.
Ook op De Beer hadden zich duizen
den mensen opgesteld. Zij hebben ech
ter weinig kunnen zien. want de op
allerlei manieren uitgedoste -supporters
bevonden zich allemaal aan de Hoekse
kant van de schepen Het gevolg was
dat beide schepen enige slagzij maak
ten.
Zaterdagavond is op rijksweg 28 bij
de afrit naar Wezen een auto enkele
keren over de kop geslagen. De bestuur
der, de koperslager J. W. J. van Wijk
uit Zwolle, heeft daarbij het leven ver
loren. Hij reed uitzonderlijk snel. Twee
ernstig gewonden, C. Klappe en J. Ra-
bel, beiden uit Zwolle, zijn naar het
Zowel van de schepen als ziekenhuis in Zwolle gebracht.
47
„De beschuldiging is niet van mij afkomstig",
zei Darak koel. „Als belanghebbende partij heb
ik geen enkele opinie uitgesproken".
„Ik ben onschuldig", sprak de graaf, „ik zweer
hij stak zijn hand op „dat ik onschuldig
ben".
„Mr. Carrège is, geloof ik, rechter van indus-
tructie in deze zaak", merkte Derek beleefd op.
De graaf lette niet op deze woorden.
„Niet alleen dat ik onschuldig verdacht word
van een misdrijf dat ik niet heb begaan, maar
ik zit bovendien ontzettend verlegen om geld".
Hij liet een zacht, betekenisvol kuchje horen.
Derek sprong op.
„Dat had ik wel verwacht", zei hij dreigend,
„gemene afzetter! I-k geef geen cent. Mijn vrouw
is dood en geen schandaal dat u kunt maken kan
haar meer deren. Ik weet dat ze u dwaze brieven
schreef. Als ik zin had die op dit moment van
u te kopen, weet ik zeker dat u er nog een of
twee zou achterhouden; en ik wil u dit zeggen,
mr. de la Roche, dat chantage een lelijk woord
is, zowel in Frankrijk als in Engeland. Dat is
mijn antwoord. Goedemiddag".
„Eén ogenblik", de graaf stak de hand op,
toen Derek de kamer wilde verlaten. „U vergist
zich, monsieur. U vergist zich geheel en al. Ik
ben, naar ik hoop een gentleman". Derek lachte.
„Brieven die een dame mij geschreven heeft zijn
mij heilig. Het voorstel dat ik u wilde doen was
van geheel andere aard. Ik ben, gelijk ik reeds
zeide, zeer court d'argent, en mijn geweten zou
mij weieens kunnen verplichten zekere dingen die
ik weet aan de politie te gaan vertellen".
„Wat bedoelt u?"
De tevreden glimlach vertoonde zich weer op
het gelaat van de graaf.
„Het is stellig niet nodig, in details te tre
den". zei hij. „Maar het is niet aangenaam we
gens moord te worden gearresteerd en veroor
deeld. Ik heb mijn inlichtingen uit goede bron
verkregen. Ze komen van een zekere jongedame.
Zij heeft het onweerlegbare bewijs in handen
dat u de moord hebt begaan".
„Zij? Wie?"
„Mademoiselle Mireille".
Het geheim van
door AGATHA CHRISTIE
Derek schrok.
„Mirel'le!" mompelde hij.
De graaf trok dadelijk partij van wat hij voor
een gunstige kans hield.
„Een bagatel van honderdduizend francs", zei
hy. „Meer vraag ik ndet. Die zouden mijn ge
weten tot zwijigen brengen".
Derek scheen na te denken. Hij keek de graaf
ernstig aan.
„Wilt u mijn antwoord dadelijk hebben?"
„Graag, mijnheer".
„Nu hier is het: ik doe het niet. Begrepen?"
Derek draaide zich om en ging de kamer uit,
de graaf zo verbaasd achterlatend dat hy geen
woord kon uitbrengen.
HOOFDSTUK XXVI
Een waarschuwing
„Ziezo", zei Poirot, we zijn dus goede vrien
den en hebben geen geheimen voor elkaar".
Ze zaten in de tuin te Monte Carlo, Katherine
was met haar vrienden hierheen gereden en ze
waren bijna onmiddellijk bij hun aankomst
Knighton en Poirot tegengekomen. Lady Tamplin
had beslag gelegd op Knighton en ze waren
samen weggewandeld. Knigihton had een paar
keer achterom gekeken, tot groot vermaak van
Poirot.
„Natuurlijk zijn we vrienden", zei Katherine.
„Ik moet nog eens met u praten", zei Poirot.
„Vertelt u me eens, om te beginnen, hoe u over
majoor Knighton denkt".
„Ik vind hem heel aardig", zei Katherine
warm, „hij is buitengewoon charmant".
Poirot zuchtte.
„Wat is er?" vroeg Katherine.
„Uw - antwoord welt zo uit het hart op",
Poirot. „Als u op onverschillige toon had ge
zegd: „Och, wel aardig", zou me dat beter zyn
bevallen".
„Ik begrijp niet begon Katherine.
U begrijpt niet waarom ik zo brutaal ben,
mademoiselle? We zijn vrienden, mademoiselle,
dat hebt u zelf gezegd. Ik ben een oud man en
ik zou u graag gelukkig zien".
Katherine keek strak voor zich. Met haar
parasol trok ze lijnen in het zand
„Ik heb u een vraag gedaan met betrekking
•tot majoor Knighton. Nu zal ik er u nog een
doen. Houdt u van Derek Kettering?"
„Ik ken hem nauwelijks", zei Katherine.
„Dat is geen antwoord op mijn vraag".
„Toch wel".
„Luister, mademoiselle, ik heb veel van het
leven gezien. En ik weet dat twéé dingen waar
zijn. Een goede man kan geruïneerd worden
door zijn liefde voor een slechte vrouw'maar
het tegendeel is ook mogelijk. Een slechte man
kan ook te gronde gaan door zijn liefde voor
een goede vrouw".
,.U schijnt me te willen waarschuwen", ze
Katherine. „Tegen wie?"
„Ik zeg u dat er mannen zijn die een vreem
de invloed hebben op vrouwen".
„Graaf de la Roche", zei Katherine glim
lachend.
„Er zijn anderen, gevaarlijker dan De la
Roche. Ze hebben eigenschappen die aantrekken,
roekeloosheid, durf, vermetelheid. U is onder de
invloed daarvan, mademoiselle. Ik hoop dat het
niet meer is dan dat. De man van wie ik
spreek, meent het niet slecht met u, maar
toch
„Nu?"
Hij stond op en zag haar aan. Toen zei hij
zacht, maar nadrukkelijk:
„U zou misschien kunnen houden van een dief,
mademoiselle, maar niet van een moordenaar".
Tegelijkertijd draaide hij zich om en liet haar
alleen zitten.
Wordt vervolgd
Een vliegtuig dat sneller dan het ge
luid vliegt, verwekt schokgolven, die
zijn te vergelijken met de golven, welke!
een schip in het water veroorzaakt. Ook!
bij een schip is de golfslag het sterkst;
bij de boeg en neemt in kracht af naar
mate die kracht zich over het water
verspreidt. Zoals bij de supersonische;
vlucht de schokgolven in kracht toenel
men naarmate de snelheid van- het viieg-l
tuig groter wordt,' wordt ook de golf-j
slag van een schip krachtiger naarmate
het schip zijn snelheid opvoert. Hoe
smaller het vaarwater, hoe sterker de
golfslagen op de walkanten.
Boven zee
Toen in ons land het straalvliegtuig in
gebruik genomen werd, heeft men on-|
middellijk bepaald dat het doorbrekenj
van de geluidsbarrière alleen boven zet'
mocht plaatshebben en dan nog op een
hoogte van 12 kilometer. Ondanks deze.
voorzorgsmaatregelen is het toch al ver
schillende malen voorgekomen dat wij
hier beneden opgeschrikt zijn door zo n
Maoh-knal.
Opnieuw ging men rekenen en exiperi-;
menteren. Men moest constateren dat eij
niets aan te doen was. Want ondanks
de voorgeschreven hoogte kan onder ze
kere atmosferische omstandigheden de
knal toch tot de aardbodem doordringen.
Tot nu toe hadden wij evenwel het
voordeel, dat de vliegtuigen van de
luchtmacht alleen in de duik de snelheid
van het geluid konden overschrijden:
Met de ingebruikneming van de Star-!
fighter behoort dit echter tot het ver-|
leden. Dit nieuwe toestel is namelijk in
staat om in horizontale vlucht tweemaal
zo snel te vliegen als het geluid. Dus
zullen wij moeten leren te leven met die
explosies in het luchtruim.
Waarheen?
De schade die deze luchtruim-explo
sies veroorzaken, zal veelal beperkt blij-!
ven tot het sneuvelen van een enkele!
ruit. In het aprilnummer van het tijd
schrift Veilig Vliegen van de Kon. Lucht
macht heeft men aan dit onderwerp een
aantal pagina's gewijd om het lucht-
machtpersoneel voor te lichten. Ook de
kwestie van de schaderegeling komt
hierin voor.
In het algemeen kan gesteld worden
dat men bij eventuele schade zich schrif
telijk dient te wenden tot de dichtstbij-j
zijnde brigadecommandant van de Ko
ninklijke Marechaussee, die bekend is!
met de te volgen procedure van afhan
deling. In plaatsen waar geen brigade
van de Kon. Marechaussee is gevestigd,!
kan men op iedere politiepost het adres
van de dichtstbijzijnde brigade verschaf
fen.
Vermeld zij nog, dat in het huidige
stadium van het invliegen der Starfigh-
ter-vliegtuigen door de Fokkerfabriek
wel in het bijzonder geldt dat de Mach-
knallen niet altijd door militaire vlieg
tuigen worden veroorzaakt. Momenteel
worden de meeste klappen nog door de|
industrie veroorzaakt, die dan ook ver-!
antwoordelijk is voor eventuele schade.
Thans kan men zich dus ook recht-]
streeks tot de vliegtuigindustrie wenden. I
Van de zijde van industrie en lucht
macht wordt alles in het werk gesteld
om de overlast tot een minimum te be
perken. Desondanks zullen wij er reke
ning mee moeten houden, dat de Mach-
knallen een steeds frequenter verschijn
sel zullen worden. We zullen het moeten
gaan accpeteren als iets „wat erbij
hoort".
Door een harde windstoot heeft de
K.L.M. DC-8 PH-DCA „dr. A. Plesman".
die met 3 passagiers als vlucht kl-62li
op weg was van Amsterdam naar New;
York, tegen twaalf uur zaterdagmorgen
bij de landing te Prestwick met de
rechtermotorgondel de grond geraakt.
De motorgondel is enigszins beschadigd
De passagiers hebben enkele uren
later hun reis voortgezet met een DC-8.j
die van Schiphol naar Prestwick was
overgevlogen om de PH-DCA te ver-
vangen.
(Vervolg van pngina 1)
De Egyptische minister van binnenland
se zaken heeft inmiddels een officieel:
onderzoek naar de omstandigheden gelast
Hij en de minister van sociale zaken, zijnj
naar de onheilsplaats vertrokken.
Dat het aantal slachtoffers zo hoog ls.
is te wijten aan het feit, dat hoewel de
Egyptenaren weten, dat de rivier bijzon
der gevaarlijk kan zyn, velen nooit zwem
men leren.
Intussen is de politie gisteravond be-l
gonnen in tientallen dorpen in het ge
bied van de boven-Nijl een huis-aan-
huistelling begonnen om bij benadering
vast te stellen hoeveel passagiers de
veerpont vervoerde. Een etmaal na de
ramp stonden nog steeds huilende men
sen langs de oever omdat hun verwan?
ten niet thuds waren gekomen.
De enkele opvarenden die gered zyn.
hebben afwijkende lezingen van het on
geluk gegeven. Volgens sommigen is hel
schip gezonken omdat er te veel menseD
aan boord waren, volgens anderen
maakte de pont plotseling slagzij, zodat
veel mensen naar de andere zyde hol
den, waarna de veerpont kapseisde.
Ofschoon de veerboot enkele redding-'
boten aan boord had. voltrok de ramp!
zich zo snel, dat er niet aan te denken1
viel hiervan gebruik te maken. Alk-
passagiers die zich benedendeks bevon- i
den zijn direct verdronken en van d-
mensen, die aan de railing stonden wei j
den velen gehinderd door de lange ge
waden die zij ter gelegenheid van de'
bedevaart droegen.
De veerpont, die slechts 16,20 metel
lang en 3,30 meter breed was, werd 50;,
jaar geleden in dienst gesteld. Het mo
torschip, dat van houit en ijzer was ge
bouwd cn twee dekken telde, werd vroe- i
ger voor ander werk gebruikt.
Een brandweerman die in de onmid
dellijke omgeving van de aanlegsteiger
woont, heeft bij de ramp zijn vrouw,
twee zoons, vader, drie broers en ceo
dochter verloren. Hij is de enig overge
blevene van de familie.
