Pleidooi voor Henny W.: hij heeft geen leugen verteld Vlijmscherpe aanval van Henny W. op raadsman SKODA'63 Conclusie officier: moord bewezen Van klassejustitie is geen sprake geweest Mr. Pauwels voorspelt mr. Van Dijken grote toekomst Fabriek in Scliaesberg geheel uitgebrand Rotterdam verkoopt RTM-aandelen aar Sp oorwegen „FLINKE KEREL" REPLIEK Brand in A dams ziekenhuis Prestatiebeloning bij buitenschilderwerk lot dertig procent Ziekenhuis kwam door de lucht in Baliem President maant emotie te beteugelen Bewogen episode in het proces HELPEN GEEN SPECULATIES SCHOOL VOORBEELD Herstelbank hervormd Amerikaanse gift kernreactor Petten NIEUWE EEIDSE COURANT 9 VRIJDAG 29 MAART 1963 (Telefonisch van onze speciale verslaggever) UHEBT GEHOORD hoe Hennie W. zich verdedigd heeft. Hij heeft geen enkele leugen verteld. Ik kan zelfs zeggen: geen leugen is in deze zaak over zijn lippen gekomen. Men moet zich echter afvragen, of van de andere verdachten, Boudewijn H. en Ewout H. hetzelfde kan worden gezegd. Wat Ewout H. heeft gedaan, is m.i. geen medeplichtigheid, maar zuiver mede daderschap". Met deze woorden begon vanmorgen mr. Francois Pauwels zijn pleidooi voor zijn cliënt Hennie W. Vandaag, de vijfde en laatste zit tingsdag van de Baarnse moordzaak - in duur een van de langste rechts zaken, die ooit in Nederland heeft gediend -, was het aan de verdedi gers om tegen het openbaar minis terie op te tornen. Zowel de mor gen- als de middagzitting waren voor de pleidooien uitgetrokken, ter wijl voor de re- en duplieken, zo mede voor het befaamde laatste woord, ook enige tijd was gereser veerd. De grijze, 73-jarige mr. Frangois Pauwels bekend strafpleiter en auteur verrichtte de opening van de pleidooien-marathon. Voor de verdediging van de negentien-jar- rige Henny W. is hij door een uit Baarnse burgers bestaand comité aangezocht, dat zich, met het oog op de onverkwikkelijke justitiële voorgeschiedenis er is geruime tijd van klassejustitie gesproken feil doel heeft gesteld de uit een eenvoudig milieu komende ver dachte dezelfde kansen te geven als de twee broers uit „het grote huis". Dc twintigjarige Boudewijn H. werd door de bekende Amsterdamse strafplei ter mr. Joh. K. M. Mathuizen bijgestaan; de achttien-jarige Ewout H. door mr. H. C. Dietz, de familieadvocaat voor civiele zaken, met wie Henny W. gistermiddag tijdens een fel duel de vloer aanveegde. Nadat de president van de rechtbank, mr- J. Gijsman, hulde had gebracht aan het voortreffelijke politiespeurwerk in deze zo lugubere zaak hü noemde met name de reconstructiefilm, die de leg puzzel zo compleet mogelijk had ge maakt gaf hij mr. Francois Pauwels het woord. Een felle uitslaande brand heeft gis teren een veevoederfabriek te Schaes. berg in de as gelegd. De loods met de daarin ondergebrach te administratie brandde tot de grond toe af. De oorzaak is vermoedolüK kortsluiting. De schade wordt geraamd 00 een kwart miljoen. De eigenaar, die uitstedig was, is verzekerd. In de loods stonden mengmachines en silo's opgesteld en lag ongeveer hon derd ton melkpoeder, vetten en suiker- ingrediënten voor vee voeder opgesla gen. Mede doordat deze ingrediënten vlam vatten, ontstonden een zware rook ontwikkeling en een geweldige hitte. De brandweer, die met groot mate. naai was uitgerukt, had nog de he'e avond en nacht nodig voor de nablus- sing. De Rotterdamse gemeenteraad heeft zisteren na een langdurige discussn» "aar goedkeuring verleend aan het voor stel van B en W. om tachtig procent van de aandelen in het streekvervoer, bedrijf R.T.M., die de stad twee jaar geleden tegen' een koers van 500 pro cent kocht, over te dragen aan dc Ne derlandsche Spoorwegen. Daarmee is een bedrag gemoeid van ruim vier mil joen gulden. Eén tegenstem moest wet. houder H. W. Jettinghoff (onenbarp nutsbedrijven) incasseren, namelijk van dr. F. J. Krop (s.h.). die meent dat de belangen van de krediteuren van de h.T.M. met deze overdracht niet vol- doende garant zijn gesteld. 0 De zesjarige Manannc van Zetten uit Rotterdam is gisteren op dc kruising Brede Hilled ij k-Hillcstraat in Rotterdam bij het oversteken aangereden door een vrachtauto. Op weg naar het ziekenhuis Is zij overleden. 0 Te Groningen is gisteren dc 71-jarige wielrijder C. J. Kuipers uit Groningen verongelukt De man verloor zijn even wicht. waardoor hij onder het achterwiel van een vrachtwagen raakte. Hij was op (lag dood. Pleiter stak van wal met de president en de officier een pluim op de hoed te steken. Mr. Gijsman voegde hij toe: „Ik kan niet beginnen zonder oprechte hulde te brengen aan de wijze, waarop u deze zaak als president behandeld hebt. Dat strekt u tot grote eer. Het zal niet licht vergeten worden met welke volharding en hardnekkigheid gij gezocht hebt naar de schakels in de keten". De officier mr. G. H. C. van Dijken kwam er al even goed af. „Zelden heb ik een requisitoir ge hoord", aldus mr. Pauwels, „dat juri disch beter gegrond was. Ik voorspel u een grote toekomst. De weg naar een advocaat-generaalschap of een procureur-generaalschap ligt voor u open". Volgens de verdediger is er gelukkig geen sprake geweest van klassejus titie. Het was een spectaculaire zaak en daarom was de publieke opinie in beweging gekomen. De algemene stel ling was: Het arme jongetje zal het wel af moeten leggen tegen de beide rijke jongens. Pleiter stelde dat de zaak als een chantagemoord moest worden betiteld. Hfj had een foto van Theo Mastwijk ge zien. „Wat een monsterlijk kopje", riep hü, tot zichtbare verbazing van de leden van de rechtbank uit. „Wat een gevaar- ïyke jongen. Hy was veertien jaar. maar hy kraakte als iemand van 41. Dij jon getje heeft chantage gepleegd op dege nen, die hier nu terecht staan". Van alle misdryven vond mr. Pauwels chantage het afschuwelijkst. De meest fatsocniyke mensen kunnen door chan tage tot moord worden gebracht. Het trio, dat zich thans voor de recht bank te verantwoorden had, had volgens hem alles gedaan om het ergste te voor komen. Theo Mastwyk de grens over- helpen, bleek niet mogelyk. Interpol zocht namelyk naar hem. Na de mislukte wurgpoging zou er iij« de jongens een zo'n grote spanning en een zo grote wildheid zün gekomen, dat ze Theo Mastwyk hadden doodgeslagen Pleiter achtte het uitgesloten dat de ver- slagene levend in de put terecht was ge komen. Tevens achtte hy het uitgesloten dat Henny W. het lichaam alleen in de put heeft laten zakken. Hij zou dan bo ven zijn macht hebben moeten tillen. In alle rapporten werd geadviseerd, aldus de verdediger, het trio niet in contact met andere zwaargestraften te laten ko- men. Men zou er aan moeten twijfele-.i, of deze jonge jongens zich zouden kun nen onttrekken aan de invloed die van de laatsten uitgaat. Henny W. was volgens mr. Pauwels een flinke kerel, die vooruit wilde in de wereld. Hij had dit bewezen. Daarom was een lange gevangenisstraf niet op z'n plaats. Pleiter had aan de helft van de eis gedacht, teneinde zo snel mogelijk tot terbeschikkingstelling te kunnen komen. „Laat hem eerst nog niet verder be derven", zo zei hy, ..alvorns hem ter beschikking te stellen. Alle omstandig heden in aanmerking genomen, ben ik bijzonder geschrokken van de zware eis". Het feit dat de andere verdachten el kaar door dik en dun dekten, verklaarde mr. Pauwels uit de omstandigheid dat de beide broers in de cel contact met elkaar hebben gehad via de verwarmingsbuizen. 'De directie van het huis van bewa ring in Utrecht wilde vanmorgen geen commentaar geven op de mede deling van mr. Pauwels. dat de gevan genen via de verwarmingsbuizen con tact met elkaar onderhouden. Men wil_ de ook niet zeggen of dit in theorie mogelijk is). Aan het slot van zijn veertig minuten geduurd hebbende pleidooi bracht mr. Pauwels naar voren, dat hij zich kon verenigen met de veroordeling wegens mededaderschap. Niettemin pleitte hy voor een kortere gevangenisstraf met voorwaardelyke terbeschikkingstelling ook ter wille van de familie van Henny W.-broers en zuster die met de vinger konden worden nagewezen en ouders, die hy als brave mensen betitelde meende hij om veel clementie te moeten vragen. ..Je kunt beter dood zyn en een zachte slaap verkiezen", zo besloot hy, want dat is dc dood toch dan lang in de gevangenis zitten". In zijn repliek bracht de officier naar oren dat pleiter ten onrechte dc zaak an Ewout H. had aangesneden. Deze zaak was niet aan de orde. evenmin beschou wingen erover. Vooralsnog handhaafde mr. Vau Dijken zyn visie teil aanzien van Ewout. Namelyk dat deze medeplichtige as geweest. Was het wel ohantagemoord?, vroeg de officier zich af. Het lag beslist niet voor Je hand dat uit pressie, uitgeoefend door Theo Mastwijk moord zou volgen. Boven dien was er voldoende gelegenheid ge weest om zich aan de sehele zaak te ont trekken, zij het met enig risico voor de verdachten. Dit laatste stond echter in geen verhouding tot de ernst van het ge- oleegde misdrijf. Wat dc strafmaat betreft, bracht mr Van Dyken nog naar voren dat er in de gevangenis inderdaad sprake van ongun stige beïnvloeding kon zyn. Maar de ge vangenis was nu eenmaal geen kliniek. In dc moderne gevangenis werd boven dien alles gedaan om degenen, die hun straf uitzitten, op een waardige terugkeer in de maatschappij voor te bereiden. Mr Pauwels gaf in zyn replieken 1102 als zijn mening te kennen dat hij door de nauwe samenhang in deze zaak de rollen van de andere verdachten niet buiten be schouwing kon laten. Het was in het be lang van zyn cliënt dat hij alsnog stelde dat ieder van het drietal constant in ac tie is geweest, ook Ewout H. Van zijn recht op het laatste woord maakte Henny W. maar even gebruik. Hy wilde aan het pleidooi van mr. Pauwels toevoegen dat hy geen diefstallen heeft gepleegd, doch slechts by een diefstal be trokken was. Hy was niet de harde man. 7.0 zei hy van zichzelf, die helemaal geen emotie kende. Dit was pertinent niet waar Hy had zelf de jongens die uit stelen gingen, er op gzewezen dat zij dit niet moesten doen. Mr. Mathuizen, die tegen elf uur met zyn pleidooi voor Boudewyn H. begon, sprak van een moeilyke zaak. zowel voor het openbaar ministerie als voor de verdediging. Eventueel dwars tegen de publieke opninie in, moest getracht worden het doel te bereiken, namelyk de beoordeling door en de beoordeling van de rechter. Door de objectieve en Mr. F. Pauwels (r.) en mr.. Joh. Mathuisen. die vandaag in Utrecht pleitten voor resp. Henny W. en Boudewijn H. deskundige leiding was de sfeer geheel rustig gebleven. Door het gebeurde on dergingen overigens ook de ouders van de drie verdachten straf. In hun verdere leven zouden ze hier zeker de terugslag van ondervinden. De grote publiciteit, aldus pleiter, had de zaak zeker vertroebeld. Er was geens zins sprake van een spectaculaire zaak. Integendeel: de kwalificatie in-droevig was op zyn plaats. Sensatie moest men in de rechtszaal niet verwachten, wel verslagenheid. Verslagenheid namelyk, omdat men zyn hoofd zou moeten breken over de vraag, hoe een moord als die op Theo Mastwyk door deze kinderen kon worden gepleegd, en waar de han delingen, die waren verricht, in hun diepste diepte vandaan kwamen. Moord was volgens mr. Mathuizen niet anders dan een middel om fysiek te vernietigen wat iemand op een gege ven ogenblik als een dilema ziet en waarvoor hij een uitweg meent te heb ben moeten vinden. „Alleen al by de politie", vervolgde pleiter, zyn in deze drie zaken vierenzestig verhoren afge nomen. Alleen over Boudewyn zyn een- entaohtig pagina's in de psychiatrische voorlichtingsrapporten gewyd. Is deze moordzaak nu tot een oplossing geko men? Nee. (De zitting duurt voort) Bij laswerkzasmheden is gisteren een kleine brand ontstaan in het ketel huis van het Binnengasthuis te Amster dam. Het dak van het ketelhuis werd opengehakt en met vijf stralen had de brandweer het wur spoedig in bedwang De installaties in het ketelhuis bleven intact. (Van onze soc.-econ. redactie) TIET College van RUksbemiddelaar» fT heeft zyn goedkeuring gehecht aan de tariefregeling, die door het Bedryf. schap Schildersbedryf is ontworpen met het doel tc komen tot een juiste prestatie, beloning bij de uitvoering van onder, houdsschllderwerk buitenshuis Hiervan is gistermiddag mededeling gedaan in de bestuursvergadering van het schap door de voorzitter, de heer H. A. Kok. Het ligt in de bedoeling de regeling in te voeren per 6 mei a.s Eén en ander betekent dat de onder nemers keuze kunnen maken uit vyf verschillende tarieven voor onderhouds- schilderwerk buitenshuis, waarby aan de werknemers prestatiebeloningen kunnen worden verstrekt van ten hoogste dertig procent. Hiermee wordt aan het bedrijfs leven een grotere vrijheid toegekend dan tot nu toe het geval waj Het voornemen bestaat om de tarief regeling in de toekomst uit te breiden tot het binnenschdlderwerk in de onder- houdssector. Te Wamena in de Baliemvallei in midden Nieuw-Guinea is een nieuw zie kenhuis geopend, waarvoor het materiaal bijna geheel door de lucht is aangevoerd. Het telt twintig bedden. De bouw is on der het Nederlands bestuur begonnen en door de Verenigde Naties voltooid, ten behoeve van de bevolking. Vlijmscherp en met bijtend sar casme heeft Henny W. in de middag van de vierde procesdag de raads man van de familie H. en tevens de verdediger van Ewout H„ mr. H. C. Dietz, aangevallen Met vuurschie tende ogen, die vernietigende blik ken richtten op deze raadsman. Honds brutas.l en op een toon, die gewoonlijk niet door de president van een rechtbank getolereerd wordt. Het was voor de eerste maai tUdcns de behandeling van de Baarnse moord zaak dat er iets van emotie bleek. En, al trachtte president mr. Gijsman de gemoederen tc kalmeren waartoe hy zowel Henny W. als mr. Dietz terecht wees hy liet toe, dat de eerste een brutale en sarcastische toon aansloeg. Had h(j begrip voor de beweegredenen van Henny? Het is immers bekend, dat mr. Diet/, in oktober '61. toen de moord op Theo Mastwyk pas ontdekt was, open- iyk Henny W, als de grote schuldige en de levensgevaarlijke misdadiger heeft aangemerkt. Of was het van de president alleen maar het nobele streven om elke verdachte tot het uiterste zün rechten en kansen te geven? Mr. Dietz geen geroutineerde straf pleiter, maar meestal optredend in civiele zaken had, toen de zaak van zijn cliënt Ewout H aan de orde was waarin Henny W. als getuige optrad, aan gekondigd dat hij dc getuige 21 vragen wilde stellen. De zaal ging ervoor recht zitten. Het vuurwerk kwam echter van onverwachte zijde: van Henny W. De eerste o'nduidelyke vraag van mr, Dietz gebruikte hij al voor het afleggen van een ..korte verklaring". „Ik kon mijn zaak van het begin af aan alleen maar redden door de waarheid te vertellen en zoveel mogelijk objectief te zijn Ik blijf niet ongevoelig Maandag was ik geprikkeld toen mijnheer dc rechter zei. dat ik geen berouw toonde Ik ben me ervan bewust, dat ik mijn gevoelens moeilijk onder woorden kar brengen, maar dat sluit hun aanwezig heid niet uit." Mr. Dietz: ..We gaan nu het eerste verbaal volgen, dat dus volgens jou ob jectief is. Daarin staat dat je verklaard hebt: ..Ik had het plastic waslüntje in mijn zak om de daad te kunnen uit voeren". Henny W. riep fel uit: .Had ik dat waslyntje gepakt?" 'resident: ..Dit proces is totnutoe in rustige sfeer verlopen. Ik zou het zo ook graag willen houden. Ik wil geen enkele emotie Begrijpt u dat?" Die laatste opmerking was zowel tot mr. Dietz als tot Henny W. gericht. Mr Dietz strubbelde wat tegen: „Ik stel alleen maar feitelijke vragen". Henny W vervolgde zijn antwoord, duidclük op kookhitte gebracht: „Maar Ewout had het van de werkbank gepakt. Wat ook in de eerste verklaring slaat, mynheer Dietz." Hij legde een sarcastische nadruk op „mijnheer Dietz". Mr. Dietz: „Waar staat dat?" Henny W.: „Zoek het maar op Het was duidelijk dat mr. Dietz er hele maal naast zat. Het is logisch dat Henny W. het waslyntje in zijn zak had, toen (Van onze speciale verslaggever) Theo Mastwyk van zolder gehaald werd. Immers en daarover heeft geen enkele verdachte ook Henny zelf niet, twijfel laten bestaan hij zou Theo wurgen Het was dus vanzelfsprekend dat hij ook het moordwapen op zak droeg Mr. Dietz: ,,Je hebt slaande bewegin gen gezien, nietwaar?" Henny W.: .Inderdaad heel juist opge merkt." Mr. Dietz: „Hoeveel?" Henny W. (duidelijk geïrriteerd): „Ze ven, acht of negen. Van boven naar beneden." Toen dit verhoor doorging, werd Henny W. brutaal. Hij antwoordde in precies dezelfde bewoordingen als waarin mr Dietz zijn vragen formuleerde. Mr. Dietz: „Er is met een hakmes ge slagen zeggen jullie. Was het beslist geen bijl?" Henny W.: „Beslist geen bijl". Mr. Dietz: „Hebt u geen byl mee naar huis genomen?" Henny W.: „Ik heb geen bül mee naai huis genomen". Mr. Dietz: ,,Wist u, dat er de volgende dag een bijl'vermist werd?" Henny W. werd opnieuw geweldig kwaad. Hij riep uit „Dit vind :k een gemene insinuatie" President: „Rustig nu maar". En toen mr. Dietz door wilde praten zei hij: „Mijnheer Dietz weest u nu eens even stil". Henny W.: „Ja maar. dit Is een per tinente leugen". Duidelijker Even later vroeg mr. Dietz of Henny W aan Theo Mastwük gezegd had da' hij zich moest gaan wassen in de schuur om daarna over de grens te worden ge bracht. Hij sprak Henny toen aan met „je" Toen deze daarop reageerde mot: „Heb jèe heb jé" dacht mr. Dietz zich te herstellen door te zeggen: „Nu goed. u dan." Maar dat was met het bezwaar van Henny W. „Nee", zei hij. Boudewijn of Ewout kunnen dat evengoed gezegd hebben, mijnheer Dietz" Kort daarop zei mr. Dietz over een bepaalde kwestie: „Ik meen dat het in de stukken staat". Henny W repliceerde zelfverzekerd: ..Maar menen Is nog geen zeker weten, mijnheer Dietz." De presi dent mr. Gijsman wees mr. Dietz er toen op, dat deze duidehjke vragen moest stellen Aan het slot van deze van de zijde van de verdediger bepaald niet indruk wekkende vragenstellerü, scoorde Henny W. nogmaals een punt. Het ging toen over de „generale repetitie" met 't waslijntje. Henny W. verklaarde, dat er „natuur- lyk niet doorgetrokken"' was. toen men elkaar de strop om de nek legde Mr. Dietz: „Dus het was geen goede generale". Henny VV.: (byna triomfantelyk) „An ders zou Ewout hier niet meer gezeten hebben, mynheer Dietz" Het was een bewogen episode In dit proces. Mr. Dietz behoefde Henny W. niets diets te maken. Henny >V. hielp hem trouwens ook niet verder. Integen deel. Laatste vraag De laatste vraag in het verhoor was voor de officier van justitie. Nadat Ewout ervan afgezien had getuige Henny W. vragen te stellen, Ewout verklaarde alleen, dat Henny na de moord pertinent gezegd had: „ik heb hem de hersens ingeslagen" moest hij nog twee vra gen zelf beantwoorden. Officier: „Toen je buiten op wacht stond heb je toen water horen stromen?" Ewout: „Inderdaad ja". Officier: ..Je hebt Voetstappen gehoord Was dat één serie of meer series." Ewout: „Eén serie." Zou uit deze antwoorden kunnen komen vast te staan, dat Boudewijn niet naar de moestuin gelopen is 011 zich te onttrekken aan de uiteindelijk< handeling van de moord, zoals hij zelf beweerd heeft? Is hij wellicht alleen naar de moestuin gelopen om een emmer water te halen, die in de pui moest worden uitgegoten? Of heeft Ewout toevallig maar een serie voet stappen gehoord? De officier heeft de conclusie niet kunnen trekken. In het requisitoir kwam hij er althans niet op terug. IN het begin van zijn requisitoir wees mr. Van Dijken erop dat de beoordeling van dc Baarnse moord zaak uitermate moeilijk voor de rechtbank is. Er was van het plegen van een ernstig misdrijf sprake door drie. thans in strafrechterlijke zin meerderjarigen, dio in 1960 echter minderjarig waren. Mr. Van Dijken bracht hulde beide Baarnse rechercheurs, die bijzonder intelligent speurwerk hadden verricht Dankzy hun werk was de identiteit van het slachtoffer onomstotelijk komen vast te staan. Toch waren er lacunes en vraagtekens gebleven, waardoor geen afgerond beeld kon worden verkregen De oorzaak hiervan was dat én Henny W. én Boudewijn ontkenden Theo Mast wük met een hakmes of een ander slag- wapen op het hoofd te hebben geslagen De een gaf de ander de schuld, waarbü opviel dat vele punten opzettelyk vaag worden gehouden. „Wat er gebeurd is, staat vast", aldus de officier. „Maar hoe het gebeurd is en door wie, blijft duister- De lezingen zijn totaal verschillend. Deze tegenstrijdig heid is niet gelegen in het feit, dat et van een herinneringsvervaging moet worden gesproken. Een van beiden liegt door dik en dun. zowel tydens het voor onderzoek als tijdens deze rechtszitting, hetzy als verdachte of als onder ede staande getuige. Degene, die dit doet, is te laf om voor dc waarheid uit te ko men. Ook begrijpt hij niet dat het vol maakt zinloos is, omdat beiden verant woordelijk zün voor de slagen. Het is in het eigen belang dat de verdachte, die de zaken verdraait, hiervoor uitkomt, vooral ten aanzien van zijn geestelijke gezondheid. Ik verwacht echter niet dat dit alsnog gebeurt, daar de rechtbank herhaaldelyk en vruchteloos heeft ge probeerd dc waarheid eruit te krijgen" Mr. Van Dijken herhaalde nog eens in detail hoe het verbergen van Theo Mast wük een moeilijke jongen, naar hü zei. met wie z'n ouders geen raad meer wisten en over wie door de Raad van de Kinderbescherming al het advies was uitgebracht hem in een opvoedingsge sticht tc plaatsen in z'n werk was ge gaan. Druk van de laatste op Henny W had deze ertoe gebracht hem in het grote huis van de familie H. onder te brengen, waarbij ten aanzien van de beide broers door Henny W. precies dezelfde druk werd uitgeoefend. Theo Mastwijk wist teveel van Henny W. en Henny W. wist weer teveel van Boudewyn en Ewout H. Vandaar dat de toen veertienjarige knaap in het voor hem vreemde ouderlijk huis van de broers H. onderdook. Hü wilde niet naar een opvoedingsgesticht, maar wel over de grens, en Henny W. zou hem hierby uit eigen belang helpen. De torenkamer waar de knaap werd onder gebracht, beschreef de officier als een soort donker hol. Er waren geen ramen, er stond geen meubilair en er lag slechts een matras op de grond. Gedu rende de vyfenveertig dagen van zün verblijf daar werd de jongen 's avonds „gelucht", omdat er een bijna pathologi sche angst voor ontdekking zou hebbcD bestaan, voor het uitkomen van de dief stallen dus, die alleen of gezamenlyk waren gepleegd. Toen de broers H. met hun ouders met vakantie zouden gaan, begon de ellende De drie complotteurs moesten Theo Mast wijk lrwyt, maar niemand wist hoe. Ten slotte werd besloten hem uit. dc weg te ruimen, waarbij een groot aantal moge lijkheden werd besproken en zelfs bp- proefd. Zo dilettantistisch het wurgvoor- stel was, aldus de officier, zo geraffi neerd was de uitvoering van het plan om het lichaam van Theo Mastwijk in de put te gooien en daar met ongebluste kalk te overdekken. De verklaringen, welke Henny W. en Boudewyn H. ten aanzien van hun aan deel in de moord hadden afgelegd, kon den volgens mr. Van Dijken beide op waarheid berusten. Beide lezingen waren echter niet even waarschynlijk. Daar de feitelijke grondslag ontbrak, wilde hij ten aanzien van dit laatste punt niet speculeren. Voor de beoordeling van de zaak zou dit ook niet nodig zijn. Beide lezingen, zo stelde de officier in zyn requisitoir, konden binnen het raam van de toepassingsmogelykheden van de tenlastelegging worden gebracht. De be slissende vragen waren namelyk: 1 Hebben beide verdachten tezamen en in vereniging gehandeld 2 Moet moord als bewezen worden ge- acht iï Heeft ieder der verdachten de opzet gehad Theo Mastwyk te doden Is er van voorbedachte rade sprake Ten aanzien van hot eerste punt ver klaarde mr. Van Dijken dat er in de zin van dc wet van medeplegen kon worden gesproken. Met een veelheid van arresten toonde hij aan dat de Hoge Raad onder medeplegen een gezamenlyke od- zet en een gezamenlijke handeling ver staat, evenals een zich schuldig maken aan een uitvoeringshandeling. Op dit punt interrumpeerde de president „Ewout, voel je je niet goed vroeg hij,. Toen de laatste half nee en halt ja knikte, liet mr. Gijsman hem cn de andere verdachten een kopje thee brengen, dat door een parketwacht op een serveerblaadje werd gepresenteerd. „Je hoeft er niet bij tc zi/tten". zei hij nog. „Je kunt rustig buiten de zaal blijven". Boudewijn H., zo vervolgde dc officier, had meegewerkt aan het ontstaan van de situatie, die tot de dood van Theo Mast wyk leidde. Hetzelfde gold voor Henny W., ook als deze steLt, dat hij dc dodelyke slag of steek aan Boudewijn H. heeft overgelaten. Het was niet doorslaggevend wie het hakmes had gebruikt en even min of Boudewijn H was weggelopen. Een ander belangryk punt was verder nog dat men zich niet alleen door han delen schuldig kan maken aan moord, maar ook door nalaten, Moord achtte mr. Van Dijken bewezen. Door welke gewelddadige handeling Theo Mastwijk overleden is. was weliswaar niet zeker, maar dat maakt au fond wei nig uit. De slagen met het hakmes op z'n hoofd, in eomblnatic met het stop pen van z'n lichaam in een put. hadden, hoe dan ook, zijn dood veroorzaakt. Opzet was volgens de officier even eens aanwezig. Ook al waren de verkla ringen van Boudewyn H. juist, dan koos hü toch liever Theo Mastwyks dood dan als lafaard ontmaskerd te worden. Voor Ilcnny W. gold hetzelfde. Ook hü ver koos dc dood van de knaap boven de breuk met de groep. Over het aspect voorbedachte rade wijdde mr. Van Düken niet lang uit. Er kon volgens hem van een schoolvoorbeeld worden gesproken, daar de moordplannen meer dan vierentwintig uur van tevoren waren beraamd. Ewout II., zo vervolgde dc officier, had in het geheel van dc handelingen een geheel andere rol gespeeld. Hoewel liü ook actief is geweest, was hij typisch de medeplichtige. Hij achtte hem dan ook schuldig aan medeplichtigheid aan het medeplegen van moord. Mr. Van Dyken kon slechts met grote schroom over de vele rapporten spreken, die over dc verdachten, hun familie en hun milieu waren uitgebracht. Toch lichtte hij er enkele zinnen uit. omdat deze een juist licht op de persoonhjkhe- den zouden kunnen werpen. Van Henny W. stelde hij dat deze nooit gunstige opvoedingsvoorwaarden had gekend. Over Boudewün en Ewout H. bracht hij om. naar voren dat ze zowel affectief als pedagogisch in ernstige mate tekort waren gekomen. Dezelfde kwalificatie gold. wat tenminste de laatsten betrof, op het ethische en op het morele vlak. Boudewijn paarde een sterk ontwikkel de intelligentie aan een arm gevoelsle ven. Ewout was sterk naar binnen ge keerd. onder invloed van „hetzelfde on gunstige milieu". Het normbesef van bei den had voorts een remmende invloed ondervonden. Geen van de drie verdachten wensten hot woord, toen de president hun vroeg, of ze op het requisitoir van de officier iets te zeggen hadden. Ze wilden de no dige op- en aanmerkingen aan hun ver dedigers overlaten, die vandaag op de vijfde zittingsdag voor dc Utrechtse rechtbank hun kans krijgen. (Van onze parlementsredactie) De Tweede Kamer is gistermiddag zonder hoofdelijke stemming akkoord gegaan met het wetsontwerp, dat de verhouding van de staat tot de Natio nale Investeringsbank N.V., de opvolg ster van de Herstelbank, regelt. De Herstelbank werd in 1945 door de staat en een aantal financiële instellin gen opgericht. Was het de bedoeling, dat zy in 1970 haar werkzaamheden zou beëindigen, vooral met het oog op de behoefte aan middellang krediet by som mige takken van het bedrüfsleven is besloten, dat zü, gewüzigd, biyft voort bestaan onder de naam Nationale In vesteringsbank. Het kapitaal van de Herstelbank, groot, f 300 miljoen, wordt tot een derde teruggebracht. De staat, die een aande lenkapitaal van f 151 miljoen bezit, zal hiervan tweederde terug ontvangen en vervolgens f 100 miljoen by wüze van lening, tegen een rente van drie procent, aan de bank verstrekken. Ook het par ticuliere aandelenkapitaal zal tot een derde worden verminderd. De vrüdom van vennootschapsbelasting zal worden beëindigd. De nieuwe instelling zal ook worden ingeschakeld bij de verstrekking van kredieten voor de ontwikkelingslanden en buitenlandse vestingen in ons land en omgekoerd. Van de Nederlandse deelneming aan het India-consortium ad f 100 min zal de bank f 65 miljoen onder garantie van de Nederlandse staat aan India verstrekken. By de behandeling in de Kamer werd het woord gevoerd door de heren Koop man (soc), Lucas (kath. v.), Van der Mei (c.h.) en Van Leeuwen (lib.) Op hun opmerkingen over de staatsdeelne ming in de bank deelde minister Zyistra mee, dat deze flexibel is, maar dat het •oorshands niet zün voornemen is, de staatsaandelen af te stoten. Dr. Glenn T. Seaborg, voorzitter van de Amerikaanse commissie van atoom energie, heeft vandaag aan deNcder- landse ambassadeur in de Verenigde Staten, dr. II. J. van Roijen, een chèque van 350.000 dollar overhandigd als bü- dragc van Amerika in de bouw van de hoge flux reactor te Petten. Amerika heeft op 29 juni 1956 deze bijdrage toe gezegd. Alle landen, waarin dit soort onderzockingsreactoren van Amerikaan- ongine tot stand komen, ontvangeD een büdrage van Amerika. rgv OMDAT SKODA LANGER MEEGAAT DOOR UITZONDERLIJKE DEGELIJKHEID onverwoestbare motor - 1089 cc - 43 pk - .125 km/u oersterk buisllggerchassis- knikweerstand 70 000" kg geheel stalen carrosserie van 1 mm dikke staalplaat Geheel compleet - v.a. f 5250,— Octavia Combi v.a. f 6475, een veilige keuze sBajs H. ENGLEBERT N.V. - DOBBEWEG - VOORSCHOTEN - TEL. (01717) 2010' DtAi ERS' Autobedrijf V. A. REYS, Hoge Rijndijk 55, Zoeterwoude, tel. 22381 Automobielbedrijf L. C OTTO, Herenweg 21. Noordwijk-B., tel 2820

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 9