Lilian Harvey is nog charmant en vitaal Zo wordt zaterdagavond het Eurovisiefestival DE BLAUWE TREIN j Nederlandse man moetj zich beter kleden „Ik ben een echte vrijgezel „Welke taal zullen we spreken?" Zestien liedjes uit zestien landen Tbc door overvolle collegezalen? Prinselijk huwelijk op Eurovisie Anderhalf uur kunnen kijken <?IHERGOLVEN Hitchcock terug bij K.R.O.-tv 15 VRIJDAG 22 MAART 1963 NIET haar prachtige villa in Cap d'Antibes, noch haar bezittingen in Heidelberg en Olivia, haar vijf tien honden of haar stapels plak boeken vormen Lilian Harvey's rijk dom: haar kostbaarste bezit is haar charme en haar vitaliteit, 'die ieder een ontwapenen. We ontmoetten haar gistermiddag in de RRO-studio, waar ze vóór de repetitie, die nu eenmaal onverbrekelijk is verbon. den aa.n een avond-optreden, een pers conferentie hield Of neen persconferentie is het woord niet. Zij kwam binnenfladderen, met beide handen het losse en natuurlijk nog altijd blonde haar (deel van haar vroe gere filmroem!) naar achteren strijkend. Op de drempel ontmoette ze een oude vriend, die zij in dertig jaar niet had ge zien, omhelsde hem. nam stralend een fraaie corsage van orchideeën in ont vangst die zij op haar allereenvoudigste groene deux pièces speldde, en dartelde in één vaart door langs de wachtende journalisten die zij stuk voor stuk met grote hartelijkheid begroette. Verstond ze een naam niet. dan moest, die her haald worden en trachtte ze die zelf uit te spreke» En toen zat ze meteen in de kring en praatte als met goede kennissen. Niet officieel, daar houd ik niet van, bedisselde ze meteen. Het was eventjes de vraag, In welke taal we nu zouden spreken, maar Lilian nam een houding aan van „Kom maar op, ik sta nergens voor!" En Ja wat wilt u? Ze is Engelse van geboorte, heeft in de roemruchte jaren 30 in Duitsland gewoond en ge filmd, was eventjes met een Deen ge trouwd, woont nu sinds lang in Frank rijk en spreekt bovendien nog Spaans. Wij hadden het dus echt maar voor het kiezen. Babbelen Wat ze zal drinken? „O, bier, niets dan bier! De dokter heeft het me voorge schreven, ik ben te dun, zegt zij en van pier word je zó d'ik en ze wijst een jmeter breedte aan. Met het grote glas bier wil ze dan da delijk klinken met een stroom van har telijke woorden en goede wensen, en „ge- kondheid" in alle talen. Onderhand vertelt ze al en antwoordt pp alle vragen die kris kras op haar wor den afgevuurd. „Waar Ik woon? In mUn bagage! Ik reis tien maanden van het jaar rond cn »ta elke avond op de planken. Heidelberg, München, Düsseldorf, en in Zwitserland maar thuis ben ik in Antibes. Ik heb vijf. iien honden, honden zijn zo lief! Poedels, rockers en foxen heb ik en Ik neem er kltijd eentje mee „U bent niet getrouwd?" „O nee, nee. ik ben „a real bachelor!" Ze spreekt nu in rap Engels. „Ik ben eens. lang geleden, twee jaar getrouwd geweest met een Deen, Mamma ivou en zou me uithuwelijken maar Ik hield niet genoeg van hem. Ja, Harvey is mijn echte naam. Lilian Helen Muriël Harvey heet ik". „Mijn eerste film? O, in 1931neen, Lilian Harvey .tulpen uit A'dam. leen, niet eerder! „De kus" heette die kloof ik, eigenlijk weet ik het niet meer. ïoeveel films? Ik weet het op geen stuk- fen na in de jaren dertig maakte ik r twaalf per Jaar en sommige worden eg vertoond Memoires Lilian is geen „fameuze grootmoeder" tals Marlène Dietrich, zij wil leef-tijd- >os zijn, maar haar handen en haar ge- jcht-in-rust verraden, dat zij tegelijk »et Marlène jong Is geweest Als wij naar haar leven vragen bab- kit ze nog ééns zo vlug en nooit, nooit [eet zij meer in welk jaar dat wel mag fin gebeurdmaar ze spreidt met jeide handen feto's uit haar beroemde pms uit, zij bladert In een heel dik plak- bek dat toch alléén maar over 1962 ver ft (zó druk treedt zij nog op!) en ze jont het manuscript van haar memoires, je binnenkort, onder de titel „Das gibt Wr elnmal" (de beginregel van haar be- jamdste liedje) in verschillende talen, ok in het Nederlands, zullen verschijnen. „Ik ben in Londen geboren en nog al- W Engelse, al was ik twee jaar door Min huwelijk Deense. Maar Ik ging op Üiool ln Zwitserland en ik heb daar ook Academische examens AMSTERDAM. Gem. Un. Geslaagd: ri. klassieke tett.: C Lips (Amsterdam): nd. Engels: mevr E J Schokklng-Harm- en Th M J van Moergestel A'dam t JTRECHT Geslaagd: kand wlsk en tuurwetensch. A: R E D Henderlks (De- aart). Th G M Klelnpennlng (Zed- J J Koenderink (Bllthoven). A Ttm- irmans (Huis ter Helde). G J W H van Dhe (Utrecht). J L C van Wijk (Wouw): P Hoyng (Nijmegen), R J de MrtJer Hveraum): L: mej E M Llngen (Utrecht), L C van Meggelen (Oudewatcr); f: H l*r (Utrecht). Th J C Ruygrok (Arnhem); mej, Tli B A Reuvers (Apeldoorn): K J E Heilbron (Utrecht). R W Welsehen reda); H: A J van der Meulen (Draeh- L A van Sleen (Rotterdam): J: F Bos otterdam) P Peter Eijer (Utrecht): doet »uurk.: L Hornsveld (Bllthoven): doet 'eik.: J J Rikken (Apeldoorn): doet. bio- ie; A D F Addink (rum laude) (Eind en), JAM van Kemenade (Nijmegen); !l aardk.: N C Meijer Drees (Wagenln- t): kand. eoclol mej. H F van den r* (Soest). S E M EvcrwtJn (cum laude) eerden). A Maris (Utrecht). J C Kok Uemborg); doet, D farmacie: A F Smecta *m»nd). de balletschool gevolgd. Maar ik ben ln Duitsland met filmen begonnen omdat tk de hoogste top met dansen niet kon be reiken. Eenmaal ben ik van het toneel de orkestbak ingedanst De Duitse jaren eindigden voor Lilian, die Jodin is, toen Hitier aan de macht kwam. Ze ging in Antibes wonen, in het fabelachtige huis dat zij heeft gekocht van haar honorarium voor de film „Het congres danst". Toen de oorlog daar uit brak moest zij weer vluchten. „Ik ging naar Amerika en was daar 'twee jaar verpleegster bij de bloed transfusiedienst. helemaal incognito kijk hier, échte foto's Ja. dat was in de jaren 1941-'42" Avonturen Lilian houdt van dokteren en van het uitspinnen van hachelijke avonturen. Ze vertelt van „een verschrikkelijke aan val verleden jaar op een avond in Düs seldorf". Ze wandelde met haar fox en een man belaagde haar zó'n verwon dering in haar gezicht! Kijk hier een Duitse krant schreef erover! En twee weken geleden in München is ze toch uitgegleden op de gladde straat! Zie eens er zitten nog grote pleisters op haar beide benen. Is het daarom, dat zij een jurk draagt met een lengte van vier modes terug? Televisie? Oh, wondermooiMaar neen, ze kijkt er nooit naar: ze staat 'savonds op de planken! Een uurtje is gauw weggepraat. Ze schudt ons de hand in een stralend af scheid: „Ik stuur jullie allemaal een kerstkaart! Ik heb een lijst van jullie adressen gevraagd! Tot ziens, tot ziens!" Huppelend verdwijnt ze Dat is Lilian Harvey, de harlverove- rende blonde VenuS van films uit de ja ren dertig. Wat ze nu Is? Een klein heel mager vrouwtje met een doodver moeid gezichtje, dikke aderen op alles- verradendc hoogst beweeglijke handjes en een ijzeren wil om het verleden vast te houden tot op de dag van van daag. Waarom voelt men dan meelijden met een persoontje, dat zich toch zó stralend en vitaal kan voordoen. Mascotte Misschien omdat ze een uur later zo ontluisterd in de grote muziekstudie wacht op de repetitie. Uit haar smoeze lige handtas haalt ze een plat verzil verd doosje tevoorschijn, waarin ze haar poederdoos, een opgevouwen zak doekje. een buisje potloodstiftjes en een zakboekje bewaart En. o ja, een mi nuscuul stenen haasje: „Mijn mascotte!" Ze toont mij nog gauw even de in scriptie in het doosje: Aan Lilian op 19 januari 1954. van Charlie Chaplin" „Mijn verjaardag Maar bij de repetitie is Lilian weer helemaal opgeleefd, er kijken weer ogen naar haar! Het geldt de uitvoering var een potpourri van haar bekendste film schlagers, die ze 's avonds voor publiek zal zingen samen met Herbert Joeks en André Meurs, die dan de plaats zuller. innemen van haar vroegere filmpartners Willy Fritsch en Willy Forst, en da' wordt dan opgenomen voor het Tiere lantijnenprogramma dat 20 april a.s. de ether ingaat- Lilian zingt. Haar stem is nooit groot geweest en nu nog wat kleiner. Maar goed voor de microfoon. Als twee pila ren staan Herbert en André naast baar maar Lilian zingt en acteert, maakt voortdurend danspasjes, vingerknipt cn is één en al beweeglijkheid Kom, ik ga maar stilletjes weg. Lilian houdt haar wereldroem vast. Ze kan nog élles, alles. Ze is eventjes een etmaal in Nederland en ze heeft nog in Amsterdam gewinkeld óók. Met zo'n vrouwtje moet men toch geen meelijden hebben Lichtgewichtkostuum voor de jongeman Minister Cals onderzoekti (Van onze parlementsredactiej Minister Cals zal de curatoria van de universiteiten en hogescholen vragen, te overwegen of het gewenst is, de studen ten te verplichten zich geregeld te laten doorlichten. Dit zei de bewindsman gis teren in de Tweede Kamer toen hem door de socialistische afgevaardigden Tans en Lamberts vragen werden gesteld naar aanleiding van de t.b.c.-verschUnse- len onder de Utrechtse studenten. De instellingen van hoger onderwijs hebben de bevoegdheid, een dergelijk on- derzoek verplicht te stellen. Enkele uni versiteiten en hogescholen onder meer de VU in Amsterdam en de Ned. Econ. Hogeschool te Rotterdam, hebben deze verplichting al ingevoerd. De TJi. in Delft overweegt, hetzelfde te doen. Overigens laat, waar de verplichting nog niet bestaat, een vrij groot aantal studenten zich reeds doorlichten. Voor Delft bedragen de percentages wat de eerstejaars betreft 95 en wat de oudere- Jaars betreft 80. In Leiden hebben zich vorig jaar 75 pet van alle ingeschreven studenten laten doorlichten. De bewindsman sloot de mogelijkheid niet uit, dat het voorkomen van over- volle collegezalen van Invloed kan zUn geweest op d« t.b.c.-besmettlng. Hij zou dit laten nagaan. Zeven gewonden en.twee vernielde auto's waren gisteren het gevolg van een frontale botsing op de rijksweg Hengelo. Delden. In een flauwe bocht ging de 47- jarige in Enschede wonende Italiaan C. M. om nog onverklaarbare reden op de lin kerweghelft rijden. Hij kwam daar in botsing met een tegemoetkomende auto, bestuurd door de 39-jarige J. G. N. uit Hengelo. (Van onze moderedactrice) „De Nederlandse man geeft te weinig om kleren en wat nog erger is, wanneer hij met vakantie naar het buitenland gaat, dan hult hij zich het liefst in een short en open hemd. Op die manier berokkent de doorsnee Nederlander de herencon- fectiefabrikanten nog schade ook, want in het buitenland gelooft men nauwelijks, dat Nederland op het ge bied van herenmode meespreekt". Dit vertelde me gisteren een fabri kant op een bijeenkomst van het Ne derlands Herenmodeinstituut in het Hilton Hotel te Amsterdam. Tijdens deze bijeenkomst werd ook de remedie op deze klacht gegeven, na melijk: draag een lichtgewicht cos- tuum. Lichtgewicht betekent een ge wicht van 200 tot 300 gram per vier kante meter voor het materiaal, waar uit de costuums vervaardigd zijn. Deze materialen zijn samengesteld uit wol en synthetische stoffen ln verschillende mengingen. Het gemiddelde gewicht van een wollen materiaal is ongeveer 500 gram per vlerkante meter. Een licht gewicht pak weegt dus ongeveer de helft van een gewoon, of nog min der, daar ook het binnenwerk zo licht mogelijk is uitgevoerd. De prijs van een lichtgewicht confectie-co6tuum ligt tussen de honderd en tweehonderd gulden. Het kan niet ontkend worden dat een licht gewicht costuum eerder neiging tot kreuken heeft, maar daar staat tegenover dat het na een poosje rust (een nacht bijvoorbeeld) weer vol komen glad trekt. „De fout, van de meeste mannen Is", zo zeide me een andere kritische geest, „dat ze één costuum dag na dag aantrekken en het materiaal nooit eens rust gunnen. Daardoor wordt de veerkracht minder en maakt de drager spoedig een slor dige indruk". Het lichtgewicht pak heeft door de synthetische vezel meestal een zachte glans, wat vooral in de donkere tinten heel mooi kan zijn. Naast veel gemê leerde grijze en bruine dessins, zagen we op de show ook donkerblauwe en donkergrijze costuums, terwijl ook voor avondkleding lichtgewicht materiaal was gebruikt. Men kan het voor de vakantie in spor- i tieve modellen zoeken, maar de mo- 1 derne zakenman, die zijn leven door- j brengt in verwarmde kantoren, ver- warmde auto's en verwarmde huizen J zal zich liever een strenger snit kie- i zen. Vandaar dat in beide genres een j collectie spoedig in de herenmodeza- i ken zal verschijnen. Maatkleding J Er zal altijd wel een categorie mannen J blijven, die zich om welke reden ook, i een maatcostuum wenst. Het be- 1 driJfschap voor het Maatkledingbedrijf J en de stichting Maatkleding shows heb- i ben deze week in het Amsterdams J Victoriahotel hun bestaansrecht aan- getoond. Een onderzoek heeft ultgewe- zen. dat tien procent van de mannen J een maatoverjas wenst en 21 proent een costuum naar maat laat maken. J Op beide shows werd de slankmakende J lijn getoond, meestal pantalon zonder i omslag, ietwat hooggesloten vest pas- send bij het costuum. De dessinering J blijft rustig met kleine ruitjes, flltsjes i en nog enkele prince de gallesruiten. BU de maatkleermakery vindt men i ook de uniformmakers, die tot hun J vreugde in de nieuwe uniformen naar Amerikaanse styi dezelfde slanke UJn i kunnen toepassen als voor de burger- kleding. GEBR. TEN HOEVE DEN HAAft Morgenavond is het dan einde lijk zover: we gaan met z'n allen naar Londen voor het Eurovisie Songfestival en dan is de barre winter van '63 echt voorbij en schrijven we lente. We gaan anderhalf uur fauteuil zitten (we kunnen thuis de beste uitzoeken) en dan maar kijken naar het grand gala en maar luis teren naar zestien liedjes uit even zoveel Eurovisielanden En niet te vergeten: lekker kriti seren. Wedden op dit of dat liedje en natuurlijk bedrogen uitkomen, want de internationale jury weet het altyd beter en en zorgt steevast voor verrassingen waarop vrijwel niemand heeft gere kend. Het Eurovisie Songfestival is één van die merkwaardige traditionele verma ken, die veel meer voorpret dan echt pret geven. Jaar op jaar wordt er zo omstreeks september al het eerste bal- letje over opgegooid: dan worden ln alle deelnemende landen argeloze en enthousiaste auteurs en componisten die de lichte muze dienen hartelUk uit genodigd om nu ma8r eens van wal te steken en iets gloednieuws te produ ceren. Dat gebeurt danen men hoort een hele tyd niets meer. Want de herfst is pas begonnen, de winter moet nog ko men en het Songfestival is pas in de lente. In ernst denkt niemand er nog over, men staat er nog heel pril en dus welwillend tegenover. En dan, zo zoetjesaan, komen de narigheden. Iemand weet te vertellen dat het met de Internationale organi satie weer nika wordt, ditmaal. Dat er in Nederland geen enkel aardig liedje nit de bus zal komen, dat het vaat en zeker niet eerlUk toegaat b(j de beoor deling en dat er wel ergena „vriendjes politiek" zal worden bedreven. Verder la er nog zwUgen aan het festivalfront. Haken en ogen Toch zUn al deze loze en soms een beetje echte geruchten onderdelen van de voorpret. In ons land is het welhaast traditie geworden, dat er. zodra de jury van de NTS de liedjesbuit binnen heeft, haken en ogen komen. Er is iets aan de hand met de musici en wij schrUven ln de krant: „Songfes tival bedreigd". Vanwege Dolf van der Linden en het Metropoleoricest die iets hebben met hun werkgevers bU de omroep, of vanwege alle free lance* musici die een heleboel op hebben met de televisie. Dat houdt de spanning en de voorpref er In. Deze zorgen lopen steevast samen met die van Plet te Nuvl op de solisten- jacht Let op, zeggen de geruchten, er wil niemand meedoen. Het geeft langzamerhand een tikje cachet, wanneer men als Nederlandse vocalistte) bedankt voor deelneming aan het Songfestival. Lichte paniek: strakjes hebben we een liedje en dan wil niemand het zingen! Maar dat loopt allemaal op niets uit: we hebben altijd nog een charmante vertegenwoordigster van Nederland op het Eurovisiefestival gehad en ter afwisseling ging eenmaal Rudi Carrell met onze beste wensen. Nog een ander stormpje steekt altyd op by de landelijke finale: het gekozen liedje had het net niet moeten zyn om maar niet eens te spreken van het geharrewar over grammofoonplaten die onmiddellyk aan de markt zijn of over de schrik die ons dit jaar is overkomen: helemaal geen landelijke finaleen lieve mens, hoe móést dat nou? Opluchting En ziedaar, wat een opluchting: jaar in jaar uit laten de haken en ogen zich Het huweiyk van prinses Alexandra van Kent met graaf Augus Ogilvy, dat op 24 april zal worden Ingezegend in de Westminster Abdy in Londen, wordt in Eurovisie uitgezonden. De aarts bisschop van Canterbury zal de inze- geningsdienst leiden. KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE „Het vurige hart" een kostbaar robijnen- snoer is ln Parijs gekocht door de miljonair Rufus van Aldin voor zijn dochter. Hij kocht het van twee nogal louche figuren voor een hoog be drag. Intussen heeft een geheimzinnige gemas kerde man een bezoek gebracht in Parijs aan de antiquair Papopoulos. In Londen maken we wat nader kennis met Van Aldin en diens enige dochter Ruth Zij is (ongelukkig) getrouwd met de nietsnut Kettering. Diens gangen worden na gegaan cn als Van Aldin op scheiding aandringt zegt Kettering dat hij zich toch ook niet met de zaken van zijn vrouw bemoeit. Dan blijkt er een oude liefde van Ruth in Londen te zijn. 11 Ruth antwoordde niet. Zenuwachtig kneep ze haar handen samen. „Kom, beste kind," sprak Van ALdin op wat mildere toon. „Je hoeft niet bang te zijn voor je vader. Ik ben toen in Parijs toch ook niet hard voor je geweest?" Plotseling zweeg hij. „Dat was hy natuurlijk," mompelde hij in zichzelf. „Ik dacht ad dat ik zijn gezicht ken de." „Waarover praat u toch. vader? Lk begrijp u niet." Van Aldin stond op en ging vlak voor haar staan. „Zeg eens, Ruth, heb je de man weer ont moet je begrijpt wed wie ik bedoel met wie we jaren geleden die geschiedenis hebben gehad?" „U bedoelt ze aarzelde ,.u bedoelt graaf de la Roche?" „Graaf de la Roche!" zei Van Aldin scham per. „Ik heb je indertijd verteld dat die kereJ een gewone oplichter was. Je was toen bezig je lelijk met hem te compromiteren, maar ik heb je uit zijn klauwen gered." „Ja", sprak Ruth bitter. „En ik trouwde met Derek Kettering." „Dat wou je zelf." zei de miljonair scherp. Ze haalde de schouders op. Het geheim van door AGATHA CHRISTIE „En nu," zei Van ALdin, „heb je hem weer ontmoet, na alles wat ik je van hem verteld heb. Hij is vandaag in dit huis geweest. Ik heb hem hieruit zien komen, maar ik kon hem niet dadelijk thuisbrengen. Ruth was weer kalm. „Ik wil u één ding zeggen, vader: U vergist u in Armand ik bedoel graaf de la Roche O, ik weet wel dat er in zijn jeugd verkeerde dingen zijn gebeurd hij heeft het met mij er over gehad: maar nu, hij heeft altijd van me gehouden. Hy was een gebroken man. toen u ons in Parijs scheidde, en nu Verontwaardigd viel haar vader haar in - de rede. „En jij hield ook van de schurk? Jij, mijn dochter! Hoe is het mogeiykl" Hij zwaaide met zijn handen door de lucht. „Wat kunnen vrouwen toch krankzinnig doenl" HOOFDSTUK VI Mirelle Derek Ketterings aftocht uit de kamer van Van ALdin was zo overhaast" dat hij in de gang tegen een dame aanliep. Hij mompelde een ex cuus, dat zij met een glimlachje aanvaardde en liep door; de indruk, die zij bij hem achterliet door haar mooie grijze ogen, kalmeerde hem. Ondanks zijn onverschilligheid had het gesprek met zyn schoonvader meer indruk op hem ge maakt dan hy zichzelf wilde bekennen. Na de lunch ging hij naar de weelderige flat waar de dame woonde die bekend stond onder de naam MireLle. Hij werd binnengelaten in de grote, Oosters in gerichte kamer, die hy zo goed kende. Mirelle lag op de divan, omringd door een ontelbaar aantal kussens, alle in verschillende tinten am ber, blijkbaar om te harmoniëren met het oker geel van haar geeicht. De danseres was een prachtig gebouwde vrouw, en hoewel haar ge- i zicht onder het gele masker iets wilds had, be- zat het toch ook een eigenaardige bekoring, en i haar oranje lippen glimlachten Derek nodend te- 1 gen. j Hij kuste haar en viel neer in een stoel. i „Zeker net opgestaan?" De oranje mond verbreedde zich tot een glim- i lach. „Neen", sprak de danseres. „Ik ben aan het j werk geweest. Ambrose is hier geweest. Hij i heeft me zijn nieuwe opera voorgesteld." Ze J wees met een lange bleke hand naar de piano, i waarop een stapel muziek lag. Kettering knikte zonder vele belangstelling, j Claude Ambrose en zijn operabewerking van Peer Gynt lieten hem volkomen koud. Het enige J trouwens wat MireLle daarvan interesseerde was i de unieke kans om de rol van Anitra te spelen. J „Het is een prachtige dans," mompelde ze. i „Ik zaïl er al de hartstocht van de woestijn in leggen. Ik zal dansen, beladen met parelen J o ja, rnon ami, tussen twee haakjes, ik zag gis- teren in Bond Street een pracht van een zwarte parel." Ze keek hem smekend aan. „Beste kind," zei Kettering, „praat me niet J van zwarte parels. Wat mij betreft is dat afge- lopen." Ze reageerde onmiddellijk op zijn toon. Met i grote, wijid geopende ogen keek ze hem aan. „Wat zeg je daar, Derek? Wat is er ge- beurd?" „Mijn geachte schoonpapa," zei Kettering, J denkt erover er een eind aan te maken." i „Wat?" wordt vervolgd. weer netjes ln elkaar passen en worden alle moeililkheden fiin opgelost. Ook dit hoort. bU de plezierige span ning en de onmisbare voorpret van dat goede Songfestival. Dit alles maakt na- meiyk, dat we naar het curieuze gebeu- ren. waarvoor we toch maar wat heb ben over gehad, gaan uitzien. O ja, we kiiken er naar uit als kin deren naar een verjaarsfeestje, vol ver wachting kloot ons hart als we dan eindeiyk ons „wild geraas" hebben ge staakt Het zon niet eerlUk s(jn om al dete voorpret, gepaard aan sorgeiilk voor- hoofdfronsen van de organisatoren, te doorbreken met de voorspelling „dat het allemaal wel op x'n pootjes terecht komt"geilen de traditie van perike len en de traditie van koek en el als het eenmaal aover is. En .zover is hert dan nu. We verke ren in het aangenaam luchtledig dat aan de grote avond voorafgaat: we heb ben een liedje, dat (eveneens der tra ditie getrouw) van plagiaat verdacht is maar toch in vertedering is geaccep teerd, we hebben een charmante voca- liste. di zich het hoofd heeft gebroken over de Jurk die ze zal dragen en waar van niemand nog iets mag weten, we hebben de gemaakte grammofoonop- diola zingt voor Spanje „Algo prodi- gioso", Monica Zetterlund voor Zweden „En gang i Stockholm", Jacques Ray mond voor België „Waarom?", Francoise Hardy voor Monaco „L'amour s'en va", dat zy ook helemaal zelf heeft gemaakt en ten slotte vertegenwoordigt Nana Mouskouri Luxemburg met ,.A force de prier". Voor de eerste maal zal de Neder landse deelneemster niet van een eigen dirigent vergezeld gaan. Zy zingt by het orkest dat geleid wordt door Eric Robinson. Verreweg de meeste landen zenden een eigen dirigent, behalve voor Nederland dirigeert Robinson alleen nog de begeleiding voor de vocalisten uit Engeland, Zwitserland en Luxem burg. Wat Annie Palmen wél mee krijgt naar Londen zyn de .porseleinen" beeldjes van de speeldoos, de herder en zyn herderinnetje, door NTS-mede- werkers voorzien van speciaal mecha nisme, zodat ze heel elegant kunnen bewegen op de zachte klaveclmbelmu- namen van „ons liedje" al zó vaak ge hoord, dat wy het prompt uirt hot hoofd kennen, ende avond van het fes tival is in zicht Ontgoocheling .Jongens, denk erom, morgenavond Songfestival!" zeggen we hoopvol tegen elkaar en wie thuis geen televisio heeft maakt alvast gedegen afspraken met de goede buur of de verre vriend voor he: kUkpartytje dat niemand wil missen. Morgenavond dus, en ditmaal geen uitgedyd uur. maar royaal anderhalf uur: van tien tot half twaalf. Per gezin zyn nu alleen nog de problemen met opbiy ven-willende kinderen te ver slaan maar als morgenavond de klok half elf slaat, is ook dat allemaal voort>y en zitten we fauteuil ln Londen. Tjaen we willen er nooit aan, maar het komt tóch: dan begint do ontgoocheling. Want nog nooit is het Eurovisie Songfestival een echt leuke, onderhoudende aangelegenheid ge weest. Als uitzending is het niet meer dan een vry eentonige show met lied jes waarvan men door de bank heen weinig of niets verstaat en die men dik_ wyls niet zo gauw in het gehoor krUgt. Heeft men als leek-lulstet-aar er een gezellig-aansprekend melodietje ultge. pikt, dan kan men dat beter niet zeg gen, want dan blUkt de Jury hel stee vast met geen of één punt te waarderen en dat knaagt al zachtjes aan de fees- teiyke stemming die voor het kijken maandenlang is aangekweekt. Maarlet op! hebben de mannen van de BBC dit Jaar gezegd. ,wij ma ken er nu eens iets veel beters van-" Hoe ze dat willen doen met het onver- mydelyke recept van zestien-liedjes-in- vyf-kwartier, mag nog een raadsel zUn alle voorspellingen ten spyt, we zullen het zaterdafavond wel zien. In elk geval zal de jury nu eens an ders te werk gaan. Die mag bovendien niet worden afgeleid door het beeld, maar moet uitsluitend letten op de melodie. Daarom wordt zy alleen met luidsprekers bediend. En of het dan feilloos zal gaanOok dat is af- wachten. Annie Palmen, die Nederland gaat vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival. ziek Tydens het zingen van het liedje zullen de beeldjes telkens even te zien zyn by wyze van illustratie. Het commentaar voor ons wordt verzorgd door Willem O. Duys. Het zou niet fair zijn, de show van morgenavond u alvast als een te leurstelling voor te schotelen, want wie weet, stapt de BBC nu eens af van het statische geheel, dat altijd een kijk-kater oplevert Maar een beetje voorbereiden op de mogelijk heid ervan moeten we u wel, dat heeft de goede oude traditie ons ge leerd. vanavond De liedjes De lijst van liedles en solisten staat nu vast. We zullen ze u noemen, maar u daarby de namen van de u toch on bekende tekstschrijvers en componisten besparen Voor Engeland zingt Ronnie Carroll „Say wonderfull things"; voor Neder land Annie Palmen „Een speeldoos' (tekst en muziek van Pieter Goemans) voor Duitsland komt Heidi Briihl mei „Marcel" en voor Oostenryk Carmela Corren met „Vielleicht gesohleht eln Wunder". Anita Thallaug zing1, voor Noorwegen „Solhverv", Emilio Pericoli voor Itali „Uno per tutte", Leila Halme voor Finland ..Muistojeni Laulu en voor Denemarken treedt het duo Grethe en Jörgen Ingmann op met „Dansevise" Uit Joegoslavië komt Vice Vukov met „Brodovl", uit Zwitserland Ester Ofarim met „T'en en va pas", uit Frankrijk Alain Barrière met een eigen liedje „Elle était si jolie" José Guar- In het winterseizoen 1963/'64 zal de KRO televisie beginnen met de uit zending van twee nieuwe filmseries, nl. „The Alfred Hitchcock Hour" én „Bonanza" Hert ligt ln de bedoeling van elke serie eenmaal per maand een aflevering te vertonen Beide series bewegen zich op het ge bied van het spektakel. De terugkeer van Hltchock op het scherm betekent natuurlijk een nieuwe serie thrillers die nu echter een uur lang zullen du ren. zodat de onderwerpen wat bre der kunnen worden uitgesponnen. Hitchock regisseert deze films nie' allemaal zelf, hy laat dat om beurter ook aan Paul Henrlch. Alf Kjeliin er Bernard Girard. De reeks „Bonzanza" wordt in Ame rika en Engeland beschouwd als „de meeste succesvolle Westernserie die ooit op televisie is vertoond". De uit zendingen begonnen ln 1958 in Ame rika en twee Jaar later in Engeland Als hoofdpersonen ziet men telkens Ben Cartwright en zyn drie zoons als de grote helden. Hilversum I, 402 m. 19.00 V d kinderen ÏO.'.O Kinderkoor. VPRO: 19.30 Toneel- muziek 19 50 Daaromlezing 20.05 Drie vragen over de hulpverlening aan ont wikkelingsgebieden lezing 20.20 Orgel en fluit, klass muziek 20.40 Boekbespreking 20 50 Wereld ln beweging. VARA: 2100 Tango-nimba-ork met zangsolisten 21.35 Das Vlerte Relch. documentaire over Communisme en Nationaal Socialisme ln Oost-Duiteland 22.15 Buitenlands week overzicht 22.30 Nwb. VPRO: 22.40 Voor dat de nacht valt poëtische meditatie VARA: 23.00 Socialistisch nieuws ln Es peranto 23.10 Spontane reacties, muzikale discussie 23 5524.00 Nws. Hilversum II. 29S in. 19.00 Nws en weer- praatje 19.10 Licht Instrumentaal ensemble 19.30 Radiokrant 19.50 Licht instrumentaal kwintet 20.10 Prisma, gevar progr 21.15 Samenzang: geestelijke liederen 21.45 Kommentaar en dlskussie 22.00 Am us mu (gr) 22.30 Nws 22 40 Wud als de wereld, lezing 23.00 Klats en moderns ork muz 23.45 Lichte gram 23.55-24.Oo Nws. TELEVISIE AVRO: 19.30 Rooster1 kroniek v d jeugd. NTS: 20.00 Journaal en weerover- zicht AVRO: 20 20 Televizler 20 30 Onze vriend Hlgglns, TV-fllm 21.00 Mu-tc-Hall 22.00 Vernietiging van de Indianen, docu mentaire (deel III). NTS: 22 35—22.40 Journaal. Programma voor morgen Hilversum I, 402 m. VARA: 7.00 NWe 7.10 Ochtcndgym 7 20 Socialistisch strijd lied 7 23 Lichte gram (om 7.35 Van de voorpagina) 8 00 Nws en socialistisch strijdlied 8.18 Lichte gram 8 40 Klass gram 8 50 Wegwijs, tips voor trips en vakan ties 9.0o Ochtendgym v d vrouw 9 10 Klass grsm 9 35 Waterstanden 9.40 Meisjeskoor VPRO: 10,00 Samen thuis, praatje 10.06 Bijbelse miniaturen. VARA: 10 20 Licht instrumentaal kwintet 10.45 Rotonde: g«- var progr 12.15 Tussen mens en nevel- vlak populalr-wetenschappelijke lezing 12 30 Medcd ten behoeve van land- en tuinbouw '2 3 Sportnieuws 13.00 Nws 13.15 VARA-Varls 13 20 Lichte muz 13.45 V d Jeugd 14.20 Radio Jazzclub 14 50 Een koninkrijk voor een hula. lezing 15.06 Lichte muziekmatlnee '505 Promcnade- ork 15 45 Gitaarspel 16.00 Roemens oric 16 2516 55 Theaterork 16.53 Boekenwijs heid 17 15 Vocaal-Instrumentaal ensemble 1730 Weekjournaal 18.00 Nws sn comm 1820 Operafragmenten (gr). Hilversum II, 296 m. KRO: 7.00 NWS 7.0 Morgengebed 7.1® Klaas gram en strip v <T jeugd 7.45 Geestelijke liederen 7 53 Overweging 8 00 Nws 8.15 Lichts gram 9.00 DJInn, gevar progr 12.30 Me dcd ten behoeve van land- en tuinbouw 12 3 3Llcht Instrumental ensemble 12.65 Katholiek nws 13.00 Nws 1115 Platennwi 13.20 Musicerende dilettanten: Jongens koor :3 45 Franse les 14.05 V d Jeugd 15.00 Tierelantijnen, gevar progr 16.00 Als de dag van gisteren klankbeeld 16 30 Licht ork en zangsollsten '7 00 V d Jeugd 17.15 Gouden Platen Kabinet 17.30 Boekbespre king '7.40 Interland wedstrtjd hockey Schotland- Nederland 18 00 Kunstkroniek Metten: licht progr 18.50 Klass TEUiVISaX NTS: 12.30—12.55 Oxford—Cambridge, eportage van de traditionele Jaarlijkss rosiwedstrijd op dc Theems NCRV: 15.00 Dlckcnsfibm 15.25 Filatelistisch allerlei 15.40 Licht orkest NTS: 15 50 Morgen brengen, programma over sen ongewoon, spectaculair transport. NCRV 16 25 De polltie-muls. tekenfilm 18 35 Dier ln ^*0^—17.45 V d kinderen 19.30 Lassie, TV-film. NTS: 20 00 Journaal en weeroverzlcht. NCRV: 20 20 Memo 20.30 Het Testament. TV-feuilleton Arthur en Eva (deel 6) 2105 De buurvrouw la ces beroemdheid. TV-film 21.50 Morgen la het zondag NTS: 22.00 Eurovisie Song Festival 1963 23.30-C3.3s Journaal.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 15