UhtmuetiM in W ZONDAGSBLAD Russische spionagedienst heeft belangstelling Atoomstad van L; Australië A A Reuzenorder: 18 km wollen moquette m A M ff A A K L m b w s rv mm wmmmmmmmmm ZATERDAG 9 MAART 1963 Dit is dan een deel van Woomera, de atoomstad in het Australische achter land, uaar een raketbasis is gebouud en uaar nu zo'n duitend mensen Iet-en in de grote eenzaamheid van de woes tijn rondom. (Van onze correspondent in Australië) Woomera, een mysterieus klinkende naam, voor de geheim zinnigste stad van Australië. Woomera Is immers geen stad zoals andere, waar men op een vakantie eens een kijkje gaat nemen. Om Woomera te bereiken en dan nog binnen te komen, komt heel wat kijken. Men weet het uit de nieuwsberichten, die de laatste tijd deze naam op de front pagina's van de bladen hebben gebracht: Woomera is Austra- lië'a centrale punt voor de onderzoekingen op het gebied van de atoomenergie en het Is ook de basis voor de raket lanceringen, die de Britten daar uitvoeren (en reeds hebben uitgevoerd) met „The Blue Streak'' en het zal waarschijnlijk in de toekomst de basis worden voor de raketproeven, die dc resultaten zullen zijn van Europese samenwerking. Weinig Australiërs zullen dc behoefte gevoelen om zo ver in het achterland door te drin gen voor een bezoek aan Woo mera. Maar de Russische spi onagedienst heeft er blijk baar alles voor over om Aus- tralië's atoomstad eens nauw keurig te bekijken. Het is nu ongeveer acht jaar geleden, dat de eerste funderingen voor deze stad werden gelegd in het „woeste en ledige" niemandsland, het territoir van de grote een zaamheid. dat als centrum kreeg het beroemde Alice Springs (Neville Shute schreef er zijn veelgelezen roman ,,A town like Alice" over) en dat verder bestaat uit duizenden vierkante kilometers desolaat land. Daar leiden de „abori ginals", de oorspronkelijke be woners van Australië, nog hun primitief bestaan en daar, op een kleine duizend kilometer afstand van Port Augusta, de inham van de Spencer Golf in de staat Queensland en bijna honderd kilometer ten noor den van Watson, een plaatsje langs de transcontinentale spoorlijn, die in Alice Springs eindigt, daar werd Woomera gebouwd. „Rum jungle" Het ligt in een gebied, waar in goud. tin, zilver, koper en vele andere mineralen worden gevonden en waar ook een gro te rijkdom aan uranium aan wezig is in de zgn. „Rum Jungle". Veertig miljoen gulden stel de de regering van het Ver enigd Koninkrijk beschikbaar voor de bouw van het atoom proefstation in Woomera. Ook Amerika toonde belangstelling en de Australische regering bleef vanzelfsprekend niet ach ter. Zij verleende goedkeuring aan een contract met de „Uni ted Kingdom Atomic Energy Authority" voor de levering van uranium tot een bedrag van ruim 400 miljard gulden en zo omstreeks 1959 kon met de produktie worden begon nen. Intussen was Woomera ook ingericht als proefstation voor atoomwapens. 1000 Inwoners Daarbij moesten de aller grootste moeilijkheden wor den overwonnen. Weliswaar was er een spoorlijn tot Alice Springs, maar dan was men nog lang niet ln Woomera. Per vliegtuig moest de rest van de weg worden afgelegd. Toch kwamen de gebouwen er en Britse. Australische en Nieuwzeelandse wetenschap pelijke teams namen er hun plaatsen in. Woomera werd een stadje van ongeveer dui zend inwoners. Met vrouwen Correspondentie en oplossingen aan de heer H. J. J. Slavekoorde, Goudreinetstraat 125. Oen Haag. Verleden en heden De in diagram 1 afgebeelde stelling werd 37 jaar lang als gemakkelijk voor wit gewonnen beschouwd. Totdat een zekere A. Tapper (Uppsala) ineens uit vond dat Ja. dat vragen wij u: Hoe ging het vroeger en hoe gaat het nu? Stelling 2 toont u Stahlberg nog steeds ggen „kleine jongen" op het hoogtepunt van zijn schaakloopbaan: voorbeeldige behandeling van een eind spel. Enige tijd na de schaak-Olympiade te Varna (waaraan Keres meedeed), maakte hij een simultaan-toernee, o.a. door Engeland, Schotland en Ierland. Hij begon te Londen tegen junioren nog al rampzalig (14 gewonnen, 10 verlo ren, 6 gelijk), doch herstelde zich later schitterend. In stelling 3 neemt hij zijn tegenstander hardhandig te pakken, maar in stelling 4 blijkt hij van de par tij Padevsky-Portisch (die hij te Varna had kunnen zien, en vermoedelijk bok gezien heeft niets te hebben opge stoken. 1. TarraschN.N. (simultaan 1926) 3. Keres—Footner (Simultaan, Londen 1962). Wat volgde op 1. 4. PadevskyPortisch (Varna 1962) Keres—Smart (Simultaan, Londen 196 en kinderen, want op dc duur werden, zij het ln beperkte mate. ook de gezinnen van de medewerkers toegelaten. Slechts weinige bewoners van Woomera zijn ouder dan veer tig jaar. Woomera is zo langzamer hand een echt dorp in de woestijn geworden. Rondom ligt een eindeloze zandvlakte. De weg er heen bevindt zich waar men rijdt, door een ver droogde beekbedding, of ge woon door het rulle zand. Mens en dier verdorsten in dit mensvijandige land. Menig automobilist, die panne aan zijn voertuig kreeg, heeft een dergelijk mankement met de dood moeten bekopen, In Woomera wordt alles ge daan om het leven zo drage lijk mogelijk te maken voor de „atoommensen". De wonin gen zijn bijzonder gerieflijk en men betaalt er slechts 1% pound huur voor, wat hoog stens een zesde deel is van wat voor een soortgelijk huis in de „bewoonde" wereld moet worden gegeven. Verboden Eigenlijk is het volmaakt overbodig rondom Woomera bordjes met „verboden toe gang" te plaatsen, maar toch ls deze stad voor outsiders streng verboden. Russische spionnen hebben er graag de moeilijke reis voor over om er binnen te dringen. Nog on langs heeft men kunnen lezen, dat de eerste secretaris van de Sowjetambassade Skrlpof met haastige spoed uit Austra- tië werd verwijderd, vanwege zijn al te grote belangstelling voor Woomera. Deze raketbasis, alsmede het in aanbouw zijnde radio station in het noordwesten van dit onherbergzame gebied, werden door Skripof bespio neerd, totdat hij door de Aus tralische contra-spionage werd ontmaskerd. Het radiostation moet in dc toekomst verbindingen onder houden met Amerikaanse atoomonderzeeërs, die zijn uitgerust met Polarisraketten. De ontmaskering van Skri pof heeft in Australië niet al leen ongerustheid gewekt, maar ook verontwaardiging, omdat nu weer een opzienba rend spionagegeval aan het licht kwam. nadat in 1954 de Russische diplomaat Petrof asiel verzocht en bij die gele genheid een boekje opendeed over de Sowjetspionage in Australië. In 1959 werden de verbroken diplomatieke betrek kingen hersteld en de lege ambassadewoning in Canberra weer betrokken. Het Woomera- spionagegeval heeft de Austra liërs opnieuw huiverig ge maakt voor te nauwe relaties met de Sowjetunie. X*> I 'AL Wat volgde op 1. Oplossingen i. p I abcdefgh Wit aan zet. Welk resultaat? En hoe? Om te onthouden! ir 1. Eindspelstudie Prokes: e2! 2. Tel! Kd4 3. Kf3 d2! en men de „Prokes-manoeuvre" kenneje om verlies te ontgaan: 4. Tc4ü Kd3' !bt Td4!Kxd4 6. Kxe2 Kc3 7. Kdl remis(-0i] leid Een tapijtweverij in Nieuw-Zeeland heeft een order verworven voor levering van ruim 18 kilometer wollen moquette tapijt. Deze enorme hoeveelheid is nodig om de vloeren te bedekken van het grootste hotel, dat ooit buiten Amerika is gebouwd: het Hongkong-America Hotel te Hongkong. Dit hotel krijgt 26 etages en heeft kamers en zalen van in gewikkelde vorm. De Nieuwzeelandse tapijt fabriek zal alle vloerbedekking voor verzending op maat snijden en afwer ken. volgens plannen en maataanduidingen van de archi tecten. Voorts kreeg een Australische dekenfabriek de opdracht om ditzelfde hotel 2500 zuiver wollen en krifnpvrij gemaakte de kens te leveren. S fij S i A X Pf H abcd efg«h Zwart aan zet. Welk resultaat? En hoe? b2 een loper tegen een pion geoff aldus remise te maken. Omdat wit i Prokes-manoeuvre niet kende we de partij inderdaad remise, en wel i dus: 1. c3 2. Kd3? cxb2 3. Kc2 K 4 Kxb2 Ke4 5. Kc3 Kxf4 6. Kb4 Kxf Remise. Maar wit had als volgt kunne ai1 winnen: 1. c3 2. TB6Ü Kxb5 3. Kxdgëi c2 4. Kxc2 Kc4 5. g5 Kd4 6. f5 Ke5 tinj f6 gxf6 8. gxhS en wint! He 3. Probleem van Sladek: (dreigt Dd2) f5 2. Lal! Pb4 3. Db2 4. Dh8 mat. 4 Probleem van W. Horwltz: 1. Thj Ka2 2. Lhl Kal 3. Dg2 enz. Analog dus aan de vierzet van Sladek, nie-t beter: géén nieuwe gedach twee pionnen méér verbruikt, en e zwakkere sleutelzet, omdat deze óók 1 schaak op hl pareren moet. Conclusie „Erkenning" van deze imitatie is nü gerechtvaardigd. Horizontaal: 1. overschot; 5 optelling. 7. eiland tussen Sicilië en Tunis: 11. deel van de onderarm; 12. modepop; 14. uitroep; 16. karakter; 18. boom; 20. ontvangkamer; 23. mijnheer (Eng 24. soort onderwijs (afk.); 2.5. smalle weg. 27. dof; 28. klap; 30. water in N.-Brabant; 31 militaire kwekeling; 33. de Omond van de Weichsel; 34. muzieknoot: 36. plaats aan de kust ten O. van Rembang; 38. pookijzer; 39. pers. vnw; 40. na dato (afk); 42. zang stem, 44. bijl: 45. lidwoord: 46. stad in Duitsland; 48. pasgang van een paard; 50. doghondje met stompe snuit; 52. kleefmiddel; 53. verheffing van de ziel tot God; 54. donkere zolder in molens; 55. niet gevuld; 57. plant; 59. twijg; 61. voegwoord: 62. laagvlakte; 63. lijn (Lat.); 66. scheikundig element (afk.); 67. voorvoegsel; 68 taart; 69. dorp in N. Brabant; 71. dam langs «en water; 73 gezamenlijk verteer; 75. bereide dierenhuid; 76. familielid; 78. in- sekteneter; 79. schuit der noordzeevissers; 81. land in Europa (afk.); 82. inhoudsmaat (afk.); 83. eer; 85. gekleurd weefsel (Ind.l; 87. flauw; 88. soort van kabeljauw; 90. bloeiwijze; 91. tijd rekening; 93. landman; 94. oogziekte; 95 Europeaan; 96. ten dele. Verticaal: I. alleenzang: 2. bergweide: 3. staat meestal boven drukwerk; 4. nevenschikkend voegwoord: 5. vast deel van een boom; 6. schijf vis; 7. muzieknoot; 8. bergplaats: 9. stapel: 10. zangwijs; 11. verzekeringsbrief; 13. spil van een wiel; 15. voeg woord; 17. fabelachtig monster; 19. voegwoord; 21. tussenzetsel; 22 schrijfkosten; 25. staafje om een rad vast. te zetten: 20 gist- middel; 28 koekje van meel en siroop (Z.N.); 29. vast, stevig; 32. voorzetsel; 33. wijzer van een kompas; 35 opening ener fuik; 37. kerkelijk zangstuk; 39 boom; 41. schermwapen; 43. muiter. 45. dwalen: 46. vis; 47. bijwoord; 49. bloem: 50. voorzetsel: 51. vreemde munt; 53. gezamenlijk verteer; 56. telwoord; 57. herders- vorst te Karmel die aan David hulp weigerde; 58. hinderen; 60. boom; 62. een der middelste Cycladen; 64. troefkaart; 65. gift slangetje: 67. dorp in N. Brabant; 68. gesneden steen; 70. plech tige gelofte; 72. zijtak Weser; 74. voorzetsel; 77. oorlogsgod; 79. stad in Z Italië: 80. insekt; 82. schor; 84. boomloot: 85 foei; 86. vreemde munt (afk.); 87. komt van de schapen; 89. gebod: 90. slede; 92. in het jaar onzes Heren (afk. Lat.); 93. scheikundig element (afk.). ets; 4. Gent: 6. en; 7. loge; 8 ar; 9. rein; 10. one: 11. et; 12. eerst; J4. reet; 16. klem; 18. aard; 20. krom; 21. ozon; 22 dons; 24. mare; 26. Neer; 27. Uden: 28. raak: 30. marsepein; 33 karbonade; 35. fin; 37. der tien; 38. Bea; 39. robot; 41. Si mon; 43. baron; 44. manie; 46. Son; 48. kol; 49. neb: 50. hel; 5. ore: 58. Rai: 60. bron; 61. darm; 62. lont; 60. bron; 61. doos: 66. kaap: 67. neer; 69. Made; 70. tiran: 71. haas; 73 eden: 75. Megen; 77. hart: 78 Siam; 79. edel; 82. ras; 84. era; 86 me; 87. de; 88. Ne; 90. Ob. OPLOSSING VAN DE VORIGE PUZZEL Horizontaal: 1. vlieg: 5. ge lag; 9. roede; 13. ster; 15. nor; 16. Kent; 17. Ra; 19. snek; 21. olie; 22. dr; 23. Sam; 25. Ter- neuzen; 28. ros; 29. tram; 31. toe; 32. dom: 33. kant; 34. draf; 36. Meden: 38. Baas; 40. Eris; 42. ren; 43. berk; 45. op; 47. snik; 49. Naab; 50. ha; 51. bode; 52. mortier; 53. open; 54. on; 55. Pool; 57. Born; 59. li; 6(). Bern; 61. del; 63. naar; 65. drie: 66. kanon; 68. idem; 70. toon: 71. har: 72. nee: 74. Edam; 76. ion: 77. Haamstede; 80. Ede: 81. Rs; 82. raap; 83. rede; 85. eg; 86. mars: 87. Dan; 89. Nero: 91. noest; 92. hemel; 93. Laban. Verticaal: 1. vorst; 2. is; 3. INZENDINGEN Inzendingen worden vóór don derdag a s. op on» bureau ver wacht. Oplossingen mogen uit sluitend od «en oriefkaart wor den geschreven. In de linker bovenhoek vermelden: „Puzzel- oplossing". Er zijn drie prijzen: een van 5.- en twee van 2.50 rR bevonden rich vier mensen in de gelag- kamer op het ogenblik, dat de man die middag het café „Oudervrncht" In het Zuid- Hollandse polderplaatsje Waarder, vlak onder de rijksweg Den Haag-Utrecht, binnenstapte. Dc eigenaar, diens dochter en twee gasten, die toeristen waren. Bij de verschijning van de klant begaf de dochter zich naar een an der vertrek. En het gesprek, dat er geweest was, verstilde. Want de nieuwe man was een vreemdeling in twee opzichten. „Een kopje koffie" zei de vreemdeling vrien delijker dan hij eruit zag. Hij leek dertig jaar oud, was klein en breed, had lang rossig haar en droeg een wijde jas. Het was alsof hij z'n smalle, glimmende ogen verborgen hield in zijn ongeschoren gezicht. ,,'t Is hier tenminste rustig", vervolgde hij en Een impressie van Pieter Bos Van Dijk. zoals de eigenaar zich dus had be kend gemaakt, raadde deze gedachte. „Als je zo'n veertig jaar in dit bedrijf hebt gezeten, be grijp je alles". Hij draaide zich om op zijn stoel, stelde zich rechtop en nam een houding aan, als of hij van plan was een toespraak te houden. Z'n gelaat was nu goed zichtbaar. Het had iets franks en fiers, waaraan zijn onbehouwenheid geen schade deed. Hij zag eruit als een meni die van geen onderkruiperij wist en nooit schuld eisers heeft gekend. „-»« meneer", rel hij. „Alleen dit kan niet monsterde de reeds aanwezigen, die nog zwegen Maar op Flakkee stond er volgens hem weer een PaA brengt hH en zagen, dat hij een mismaakte linker arm had. bedrijf, dat groter dan dit was. hebben m n zoon en .k er een b^enhq^denj bij toen hij een sigaret op stak. De gasten knikten begripvol. En de Kromme fiL-f" g castreur ,,'t Is hier altijd rustig, meneer", vulde de ca- ias 0ok nog: ïosKunaige féhouder slechts aan. Hoe kort deze mededeling ook leek, het was aan Toen de vreemdeling vervolgens meedeelde, dat „In dit café wordt niet gevloekt, de Kromme te zien^ dat hij niet^ zoveel had v^er- hij rechtstreeks van het carnaval naar hier was Wel geschonken maar niet geboekt". gekomen, dachten de anderen een verklaring te hebben gevonden voor zijn kleine oogjes, maar "j\/fE was: „Oudervruchl" luidt de nuam van het enige caf dal Waarder bezit. Het staat er tussen ttvei be kerken in. De kerk tegenover, monument, is uel de trots van hel dorp. Pg- JC Peel iet dat bleek onjuist. Hij zei: brin oe ivromme ie zien, usi, uij mei, auvccj "flu vei wacht. Zijn bekendheid met alle schakeringen nagezeten. Ik kreeg het zo benauwd en ging zil" p des levens zei hem, dat deze functies veel be- keer, dat ik uit bed viel en drie ribben kneur',,'; (IET het voornemen rekenine te houden met tekenden in dit land Hij besloot daarom, zijn 'k Heb er tien weken mee gezeten. Mn doef™ ldp7p afkondieine sine hii weer zitten cn in- gastheer zo mild mogelijk te benaderen. Wie kan getuigen „Het was e'r slecht'dit jaar. Als Je mij vraagt formeerde, alsof 'ie' van de belastingen was: weet, zat er ook nog een handeltje in. De d°chter knikte. „Tien weken", bevest^ gaat carnaval hard achteruit. Er wordt niet „Kun je nou van dit bedrijf leven?" Kwasi-deskundig vroeg hij. „Komen de zeugen jn meegedronken. Er la geen geld meer onder r „Meneer'b de ^afétomier.^.,jjjj aanjnn»^ v„„ nillt (\V dat moment werd ook de stilte buiten ide Aan de gezichten van zijn toehoorders te oor- Van Dijken op, maar er is nog nooit iemand delen, begreep geen van allen de verklaring, van de honger omgekomen". - --o - Maar de woordvoerder verduidelijkte zichzelf. Hoewel de Kromme dat laatste blijkbaar zon- niet. Maai wel met dc zeugen. Daai moet je in „Andere jaren sleepte ik er wel eens tiendui- der meer aannam, begreep hij beslist niet hoe dit vak veel meer voor oppassen. Het zal ten- zend piek vandaan, 'k ben nu al blij met dui- iemand zo lang achtereen op een en dezelfde minste met de eerste keer zijn, dat ze me te zend". plaats kon blijven en daarbij nog zijn kost ver- pakken namen „Meestal wel", bevestigde Van Dijk. „En nooit moeilijkheden met de beren?' De zon scheen door de ramen en het ijs be- dienen ook. gon nu wat te breken in de gelagkamer. De caféhouder (de wijste van allen) vroeg de vreemdeling wat hij er had uitgevoerd. .Speelgoed verkocht", antwoordde deze met een \s broken. Er passeerde- een man op een fi) en V.b Dijk ssbudd^be, b„o,d.^M«_d,.b,r,„ gen dat er goedkoop vlees te halen was. h" ..Dat was de dorpsomroeper", zei Van Dijk een manier, alsof hij een geheim verklapte |ni eigenlijk niet naar. buiten mocht. De Kromme wist dit evenwel niet naar wt bi gezicht, alsof cr niets anders op dit ondermaanse le doen is. Hij vertelde met. vrouw en zes kin deren in een woonwagen te wonen en zwervend met elkaar aan de kost te komen. („Mijn oudste zoon van twaalf heeft vorige week zijn eerste auto verkocht een Cadillac"). VOORTS deelde htf mee. dat Nederland voor Belgische dekens een goede markt biedt en bij de daartoe benodigde grenspassages kan er dan tevens het een en ander worden gesmokkeld. Hij zei uit een gezin van achttien kinderen te komen en zijn oudste broer, die Pilo werd ge noemd. had er ook al veertien. „Mij noemen ze Kromme", sprak hij tenslotte, hoewel hij kaarsrecht was. Verwachtingsvol keek hij nu de kring rond, alsof hij vond nu voldoende stof te hebben ge leverd voor een eenvoudige gedachtenwisseling, die echter nog uitbleef. De dochter van de caféhouder had zich inmid dels weer bij de gasten gevoegd en verzorgde de bestellingen. Even later stond de Kromme op. bezocht het todet. dat buiten was en bezichtigde het café, waarin hij zomaar verzeild was geraakt. Een eerste deskundige oogopslag zei hem. dat het huis hier zeker enkele honderden jaren moest hebben gestaan. In het midden van de gelagka mer stond een biljart. Aan de wand een hoge, ronde kachel, zonder ring erom. De muren wa ren versierd met vergeelde rijmpjes. De Kromme las: ,,'k Verzoek de gunst van ieder mens Ik borg aan niemand of 'k moet weten Dat zij 't betalen niet vergeten Ook leen ik nooit tot spelen geld En maak voor twist een boos geweld Ik drink mijzelven nimmer dronken En lach niet om die zijn beschonken Dus vrienden, komt vrij in mijn huis Mijn vrouw of ik zijn altijd thuis". „Bij tante Mien in Weert hangt ook zoiets Het is daar trouwens wei kleiner dan hier. De kist is ook wat smaller", reageerde de Kromme. Vader, moeder en dochter I rm Dijk, die met z'n drieën hel café „Ondervrucht" in If aai rler drijven. Vader Van Dijk is „de man op de achtergrond", de dochter verzorgt de cliënten en moeder Van Dijk bereddert alles en nog ivat. i da „Hoe bedoelt „Nou. gebeten. Die zeugen hier in de polder „„"V -r, "s, kennen me natuurlijk allemaal al van voi'ige J® j« g kraamvisites. Als ik dan kom om de kinderen p, hooHo'in Ho ofiHhoii hiz" te helpen, staan ze me gewoon op te wachten, wel een beetje m de oudheid, hè. klaar om toe te happen.' Je mag het wèl gek Het antwoord was geprikkeld, vinden, maar ik ben gewoon bang geworden „Dat valt best mee, meneer. We hebben EZ voor zeugen. Zelfs zo erg, hè. dal ik 's nachts 7Ct onze eigen ideeën, maar dat we in de fad een keer droomde, dat ik door een zeug werd heid leven, kan u niet zeggen. Moet u de nift e houw buiten 't dorp maar eens bekijken. Ofjrgro mooie verenigingsgebouw van ons. 'n Ju weivan meneer". j Maar de Kromme argumenteerde verder. Rn 1 „Die twee kerken dan hier, die zijn toch ook wel goed oud". Nu lokte de minder tactisch wordende zterel ver zijn gastheer helemaal uit diens tent. (XI een V.V.V.-directeur betoogde Van Dijk. datyan juist die twee kerken zijn, maar speciaaliolge grote hervormde, precies tegenover zijn e eei bedrijf, die het dorp zo gezellig maken „Jejireij ze de kost moeten geven, die er 's zomers i po komen kijken. Als je over de grote weg ijtwoi zie je de kerk al op kilometers afstand. H;biiz zeker van twaalfhonderd. Ze hebben er al (hij - een speciaal boekje over geschreven en hij wondi beschermd ook!" fht z Maar hoe interessant het verhaal van dé dai féhouder ook was. de Kromme scheen er nig door geïmponeerd. Integendeel, hij vond'P d zijn stelling van „openluchtmuseum" er af1 maar door werd bevestigd. Een aantrekk«P"te zaak leek het hem daarom niet meer. FM"1' Zelfs de mededeling dat Waarder elfhonj ve] ft, ^et „Heerlen heeft meer", wist hij zelfs. „En een pils". Van Dijk zei niets meer. Eerst nam hij zijn oude positie weer in en| zijn pet zover naar voren, dat de Krommebefer gezicht nu weer bijna niet meer kon zien. lie p Maar alsof dat nog niet genoeg was, stonty®ri plotseling op en zei met iets ontdaans inP? 0 stem: "k Ga nog even naar de beren". Pds® De twee toeristen mochten mee. i „Afrekenen", riep de Kromme daarna, „leen ik heb het nog druk. We gaan morgen naar for land". ve L hen erer,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1963 | | pagina 16