Grenswijziging Leiden niet
meer in huidige kamer
Veelbelovende klanken bij
finale christelijk lyceum
Malcolm Frager boeide
met
pianoconcert van Mozart
H. H. Kamerlingh Onnes een
uniek verbeelder-in-verf
963 NIEUWE LEIDSE COURANT
VRIJDAG 15 FEBRUARI 1963
Agenda voor Leiden
.en Den Haas;
Vrüdag
I Den Burcht, 8 uur: Feestavond Ned
Politie Bond.
j Antoniusclubhuis, 8 uur: Selskip
1 Fryslan „Kabaretjoun".
Van der Heijden, 8 uur: Niria. „Sleu
tels en sloten door de eeuwen heen".
Geref. jeugdhuis, 8 uur: Jaarvergade
ring Vola.
Den Haag. Kon. Schouwburg, 8.15
i uur: Haagsche Comedie met „Tocht naai
I het duister" (ab.).
Op Gouden Wieken. 8.15 uur: Toneel-
groep Het Masker met „De rode Pimper
nel".
Zaterdag
I Doelenkazerne, 3 uur: Jaarvergadering
j Ned. Bond Militaire Oorlogsslachtoffers.
Den Burcht, 8 uur. Ons Grunneger-
S laand, Toneelclub Delft met „Wie waiten
nait ales", door Koos Beswino.
Stadsgehoorzaal, 8 uur: Uitvoering chr.
tambour-en pijpercorps „Kunst en
noegen".
Den Haag, Kon. Schouwburg, 3
Werkgroep Haagsche Comedie met
provisatie" en „Gedwongen huwelijk";
8.15 uur: Haagsche Comedie met „De zaak
Howard".
Diligentia, 8 uur: Virgina Hutchings.
piano.
Dierentuin, 8 uur: Duke Ellington, jazz-
uur: Haags Barok
Films
Casino (2.30. 7 en 9.15 uur): Botsende
jeugd (18 jaar).
Lido (2.30, 7 en 9.15 uur): Leef
betaal later (18 jaar).
Luxor (2.30 en 8 uur): De langste dag
(14 jaar).
Rex (2.30, 7.15 en 9.15 uur): Dreigend
tromgeroffel (14 jaar); donderdag: De
Mantel.
Studio (2.30, 7 en 9.15 uur): De Over
val (alle leeftijden».
Trianon (2.30, 7 en 9.15 uur): Jessic»
(14 jaar).
Apotheken
Geopend voor spoedeisende gevallen:
Centraalapotheek, Breestraat 74, tel.
20552; Apotheek R. van Brcest Smal-
lenburg te Leiderdorp is geopend.
Verlovingsringen
binnenzijde iels bol
PIERROT
K en O en de
400 stappen
De film „Les quatre cents coups",
waarmee Frangois Truffaut aller be
wondering won op het filmfestival van
Cannes in 1959, is gisteravond ook ln
de K. en O.-cyclus gedraaid. Het ver
haal is zeer eenvoudig: een jongetje
uit een Parijs ontwricht gezin (slechte
moeder en slappe vader) behoort op
school tot de pretmakers, krijgt straf
werk, spijbelt, ontdekt Balzac (zelfs zo
goed, dat hij hem in een opstel woor
delijk citeert hetgeen de leraar voor
plagiaat aanziet), wordt van school ge
stuurd; trekt op met een „vindingrijk"
vriendje, steelt een schrijfmachine,
komt in'een verbeterhuis en ontvlucht,
op welke vlucht hij tot slot (voor het
eerst van zijn leven) het strand van de
zee bereikt symbool van onmetelijke
vrijheid.
Truffaut weet dit verhaal op een bui
tengewoon sfeervolle wijze te vertellen.
Men duikt werkelijk onder in het im
mens smerige Parijs en moet telkens
de film bewonderen om de soberheid
waarmee de filmbeelden worden ge
bruikt om het verhaal stukje voor stuk-
Je. met een bewonderenswaardige lo
gica op te bouwen. Soms zijn de beel
den zo vaardig gemonteerd, dat zij hu
moristisch werken (bijv. als zij de on
macht uitbeelden van de leraar om zijn
grote liefde voor de Franse taal over
te dragen op de jeugdige Antoine Doi-
nel).
j Steeds opnieuw raakt men in bewon
dering voor deze filmkunst, waarin de
maker ernaar streeft begrip te wekken
voor een onbegrepen kind ln een ruwe
leugenachtige wereld.
Eretentoonstelling in De Lakenhal
pISTERAVOND vond in de Leidse
Lakenhal de opening plaats va
Eretentoonstelling gewijd aan de beken
de schilder en keramist H. H. Kamer
lingh Onnes, die vandaag 70 jaar wordt
Voor een groot aantal genodigden,
voerde, ingeleid door de directeur van
de Lakenhal, de heer J. N. van Wessem.
ir. Oud als eerste het woord, die mede
namens zijn vader, de jubilaris op
persoonlijke wijze dankte voor alles
hij voor de familie Oud betekende.
Hierna sprak collega Paul Citroen
(mede uit naam van het genootschap
Pulchri Studio) en uitte zijn sympath;
op zijn eigen, onnavolgbare wijze.
Als derde trad de heer P. Herfst naó
voren, die het woord nam namens ,,d
Vereniging van belangstellenden in d
Lakenhal". Hij liet zijn woorden vergt
zeld gaan van een door de jubilaris ge
schilderd portret, mevrouw Ehrenfest
'oorstellendc, dat hij nu eens niet
de jarige, maar aan de Lakenhal
Nu v/as het ogenblik aangebroken, dat
Kamerlingh zelf het woord nam om allen
te danken die iets in zijn leven betekend
hadden. Dat waren natuurlijk eerst de
sprekers, maar ook zijn ouders en zijn
vrouw werden betrokken in deze een
voudige, maar warmhartige woorden,
die doorspekt waren van een serene
humor: De Haagse Kunsthandel Liernur
gewerd een extra woord - van lof
de wijze waarop zij altijd getracht had
(en met kennelijk succes!) zijn werk
onder de kunstminnenden te propageren.
Ten slotte opende Leidens burge
meester. jhr. F. H. van Kinschot, met
enkele passende woorden de tentoonstel
ling.
De expositie
Over de expositie zelf, het volgende:
Kamerlingh Onnes neemt een bij
zondere en aparte plaats in, temid
den van zijn talrijke kunstbroeders:
Een plaats die hij langzamerhand,
met hard werken en veel talent,
heeft moeten veroveren en wij ho
pen van harje. dat hij deze eervolle
post nog lang zal behouden, want.
op de leeftijd der sterken aange
land, is het hem nog steeds vergund
met volle kracht vooruit te stomen
Nu is „stomen" wellicht een ver
keerd woord, waar het de kunst vaD
Kamerlingh betreft, daarvoor zijn
zijn uitingen toch te veel overdacht
en doorleefd. Het zijn. hoe anders
het dikwijls zal schijnen, die uit
komsten van een. in wezen, intro
verte en contemplatieve geest. Daar
voor ook zijn Kamerlinghs werkeD
te veel doorzogen van een schier
aristocratische eruditie.
In Leiden geboren als zoon van
:er verdienstelijk schilder en bovendien
3g een neef van die andere grote
Leidenaar. Floris Verster (wiens v
Jenny Kamerlingh Onnes was) la(
voor de hand dat bü Kamerlingh „het
bloed zou kruipen waar het niet gaan
kon" en hij ook schilder zou worden.
Dat hij de verworvenheden van
voorgeslacht mee had is buiten twijfel,
dat hij echter geen epigoon werd
vader, noch oom, maar een volstrekt eigen
weg insloeg, pleit sterk voor zijn krach
tige kunstenaarspersoonlijkheid.
Op velerlei terreinen binnen de begren
zing der beeldende kunst, heeft hij zier
bewogen. Zo ontwierp hij talloze glazen,
zonder ze echter zelf te „branden". Als
keramist is hij wel zó bekend, dat deze
kant van zijn kunnen nauwelijks nader
belicht behoeft te worden, maar gelukkig
zijn er ook exempels aanwezig als bewijs
voor hetgeen hij hierin bereikte en ah
schilder kunnen wij hem op deze re
trospectieve natuurlijk naar hartelust be-
Opvallend overigens is. dat de alge
mene waardering voor zijn werk pas be
trekkelijk laat kwam: Daar vóór was hel
hoofdzakelijk een verzamelobject in be
paalde selecte kringen. Museumdirecties
waren er echter al vroeg achter, van
ke betekenis Kamerlingh was en v
zagen zich tijdig van zijn uitingen.
Amsterdam, altijd lichtelijk chauv
tisch ingesteld in de kunstappreciatie,
„ontdek*»" hem enige jaren geleden
wel met zo'n overgave, dat zijn tentoon
stelling aldaar, geheel „uitverkocht"
ze dingen «evoegd bij het feit, dat
de kunstenaar een hele school van
volgers „aanliep" (die overigens, tot op
heden, geen van allen zijn niveau haalde)
;r de bewijzen van hoezeer zijn kunst
getuigt van oorsDronkelijkheid. Het
kante in zijn werk valt weer, eens temeer
op te maken bij een rondgang over deze
boeiende expositie.
Daar is allereerst de zaal met niet min
der dan 22 portretten, die stuk voor stuk
bijzonder gehalte zijn. Het opvallendst
zijn die van prof. Einstein; prof. Ehrenfest
een opvatting gedaan, die reminis
wekt aan soortgelijke opdrachten
Bart van der Lek): het humoristisch ge
tinte van mr. A. J. L. Nypels; het opmer
kelijke van mr. J. Kosters en het koste
lijke, gewijd aan mr. dr. J. Donner. Kort-
uit ieder portret spreekt de mentali-
van de rasschilder-psycholoog.
Leidse Assurantieclub
Donderdagavond hield de L.A.C. haar
door de barre weersomstandigheden
uitgestelde eerste bijeenkomst in het
nieuwe jaar Mr. G J. Braak te Rotter
dam behandelde de voornaamste arti
kelen van de Successiewet en de beteke-
daarvan voor de (levens) verzeke-
g. Worden enerzijds de verzekerinigs-
uitkeringen in principe door de bepalin
gen dezer wet overtroffen, anderzijds
kan de levensverzekering een machtig
hulpmiddel zijn om de problemen, die
zich bij erfenissen en boedelsscheidin
gen voordoen, het hoofd te bieden.
De volgende bijeenkomst van de
L.A.C. is bepaald op 20 maart.
Puzzelprouiinenten
1. J. Melse, Mahlerstraat 9, Lei
den; 2. R. Marseille, Von Bönning-
hausenlaan 10, Lisse; 3. mevrouw
Van Neutegem, Van de Mortel-
straat 63, Noordwijk.
Op leeftijd der sterken
nog altijd vooraan
Van hieruit gaande naar de aansluiten
de kleine zaal ziet men daar, onder vele
andere juweeltjes, het sublieme „Eerste
concert". In de nu volgende grote.zaal het
„Stilleven met puddingvorm" uit 1931. dat
opvalt door de eerbied die Kamerlingh
voor de „stille" dingen heeft. Hier zal
men ook het betrekkelijk kleine portretje
vinden, dat hij van mevrouw T. maakte
en dat wat ons betreft tevens de
top van de gehele tentoonstelling is.
Een ander, dat het voorgaande wel
zeer, nabij komt is het heel fijnzinnige
„Boerin bij Terschelling" Het raak go- j
observerde en vastgelegde „Museumbe-
zoek1' sluit hier wonderwel bij aan.
Het al eender vertoonde „Ballon-
opstijging" dient zeker tot het beste
deel van zijn oeuvre te worden gerekend
Aangrijpend en diep schouwend is het
navrante „Tuinman Endegeest", terwijl
LCKV gaat weer
kamperen
De Leidse Christelijke Kampeerver
eniging heeft haar kampschema voor de
komende zomer opgesteld. Het ziet er
als volgt uit:
912 jaar: jongens 1320 juli; jon
gens 27 juli3 augustus; meisjes 1320
juli; meisjes 1017 augustus.
1214 jaar: jongens 2027 juli; jon
gens 1017 augustus; meisjes 1320
juli; meisjes 310 augustus
1416 jaar: jongens 27 juli3 augus
tus; jongens 310 augustus; meisjes 20
27 juli; meisjes 1725 augustus.
Boven de 16 jaar:
Odoorn, 1620 jaar; 310 augustus;
Niederlauken, 1620 jaar: 27 juli
3 augustus;
1825 jaar: 310 augustus;
1620 jaar: 1017 augustus.
Gersbach, 2535 jaar: 1320 juli
(8 dagen):
1822 jaar: 2029 juli (10 d^?en»
De kampen op de Veluwe zijn in Ot-
terlo en Heerde.
Foto C. Hoorn, Leiden
hij een profusie van laaiende kleuren
geeft in ,31oem?tuk-1960".
Graag vermelden we apart, het goed
getypeerde conterfeitsel van mevrouw
Van Konijnenburg die gisteravond, on
danks de last van haar 90 jaren, een
opvallend levenslustige figuur onder d»
talloze gasten was
Een serie exact getekende portretten
uit het begin van Kamerlinghs loopbaan,
vormen het bewijs hoe ernstig en vol
overgave vroeger de mensen hun vak
wilde leren.
Het is wonderlijk te ervaren, dat on
derwerpen die onder de handen van
minder begaafden, al gauw tot zielloze
illustraties voor bepaalde weekbladen
zouden worden, door een man als de ju
bilaris, uitgetild worden tot zeker en ver
boven de middelmaat:
Hierin ligt, dunkt ons, zijn grote ver
dienste en ze stemepelen de maker tot
een uniek verteller en verbeelder-ln-
verf, die voorlopig zijn weerga nog niet
gevonden heeft!.
Wie waardering heeft voor een ware
kunstvorm verzuime deze tentoonstel
ling niet!
GIJS HORDING
Leiderdorp hoorde niets
Minister kreeg deze week de
G.S.-voorstellen terug
TTET staat nu vast, dat het mini
steriële ontwerp tot wijziging
van de grenzen in de Leidse ag
glomeratie niet meer door de
huidige Tweede Kamer in behan
deling zal worden genomen. Dat
deelde een woordvoerder van het
ministerie van Binnenlandse Za
ken ons vandaag mee.
In het gunstigste geval kan wor
den aangenomen, dat minister
Toxopeus zijn voorstel nog bij de
Kamer indient, zo voegde hij er
nog aan toe. Dat is dus in het
geheel niet zeker.
Van andere zijde vernamen wij,
dat Ged. Staten deze week de
voorstellen aan de minister heb
ben teruggezonden. De minister
gaat ze nu opnieuw bestuderen.
Daarna moet nog het advies van
de Raad van State worden inge
wonnen. Dat behoeft niet veeJ
tijd te kosten. De duur hangt
evenwel ook af van de urgentie
van andere werkzaamheden.
Als de Raad van State dit advies
heeft gegeven en het ontwerp in
laatste instantie ook in de minis
terraad is besproken, volgt de in
diening bij de volksvertegenwoor
diging.
Het is ook weer niet onmogelijk,
dat de nieuwe Kamer het voor
stel nog dit jaar in behandeling
neemt. Maar dat hangt van zoveel
factoren af, dat de belanghebben
den daarop niet te veel moeten
vertrouwen.
De vraag komt naar voren, of en
zo ja in hoeverre Ged. Staten
wijzigingen in het laatstgepubli-
ceerde ontwerp hebben voorge
steld. Ofschoon men ons in dit
stadium daarover concreet niet
kon inlichten, hebben wij reden
aan te nemen, dat van drastische
wijziging geen sprake is.
Bij de laatste behandeling was
een van de voornaamste grieven
dat Leiderdorp buiten het ont
werp was gehouden. Aangezien
het gemeentebestuur van Leider
dorp noch van het departement
noch van het provinciale bestuur
iets met betrekking tot deze aan
gelegenheid heeft vernomen, kan
gevoeglijk worden gezegd, dat in
het standpunt van Den Haag op
dit punt geen wijziging is geko-
Naar het zich laat aanzien, krijgt
Leiden zijn zin dus niet. Voor
het gemeentebestuur van Leiden
is het ongetwijfeld ook een ern
stige teleurstelling, dat de behan
deling van het ontwerp in de
volksvertegenwoordiging nog
steeds geruime tijd op zich zal
laten wachten.
Ongelukken door gladheid
Omstreeks 12 uur gistermiddag gleed
de 7-jarige Wim Koper, wonend in de
Mauritsstraat, op de Maresingel van een
sneeuwhoop tijdens het spelen. Hij werd
aangereden door een bestelauto en liep
schaafwonden aan het gezicht en een
gescheurde bovenlip op.
Op de Burggravenlaan kwam de 42-
Jarige mevrouw C. Mandemaker-Rijn-
bende op het trottoir te vallen door de
gladheid. Zij brak een been.
WITTE WEEK
FOLDER
EEN 10 TAL
SPECIALE
AANBIEDINGEN
HAARLEMMERSTRAAT
172—174—179
HERENSTRAAT 9
MIDZA
Interessante muziekavond in Leiden
Residentie Orkest onder Van Otterloo
TTET vijfde abonnementsconcert door het Residentie-Orkest stond gis-
*-1 teravond onder leiding van Willem van Otterloo. Als inleiding van
programma, dat verder werken van Mozart en Brahms vermeldde, had
men een modern Nederlands stuk gekozen en wel de Dansflitsen van Sem
Dresden, een knap georkestreerd opus, dat we overigens al eerder in Lei
den door dit orkest hoorden uitvoeren. Veel meer dan „flitsen" zijn het
eigenlijk niet, wel suggestief, wat Bartók-achtig van klank, doch tamelijk
brokkelig van structuur. Dirigent en orkest kennen dit werk blijkbaar
grondig en de verklanking verliep dan ook glad.
telijk. Stellig schreef Mozart concerten
die grootser en diepzinniger zijn, maar
dit opus bevat tooh bijzonder bekoorlijke
momenten» vooral in het andante en in
Het optreden van de jonge pianist
Malcolm Fnager, enkele jaren geleden
winnaar van het beroemde Brusselse
„Reine Elisabeth", stelde ons
geen enkel opzicht teleur. Zijn vol
maakt evenwichtige, misschien soms
wat forse, doch zeer muzikale en boeien
de vertolking van Mozarts pianoconcert
C K.V. 415 verdiende tenvolle de
stormachtige geestdrift, waarmee de
toehoorders de solist beloonden.
Mozart schreef in de jaren 1782'83
>n drietal klavierconcerten, waarbij de
orkestpartij zowel met als zonder hout
blazers kon worden uitgevoerd, dus in
kamermuziekstijl. Het concert in C is
het derde van deze reeks. Men hoort
het praktisch nooit, en daarom alleen
Malcolm Frager zieer erken
de finale.
In het middendeel beluisteren we de
voor die stijlperiode van Mozart zo ty
pische galante contrasten tussen wee
moed en blijheid, zoals die ook in de
„Entführung" te vinden zijn. Misschien
is Frager niet in de eerste plaats een
Mozart-vertolker. doch juist in dit vrij
jeugdige concert kwam zijn ongecompli
ceerde. vitale muzikaliteit schitterend
tot uitdrukking.
Dat het orkest wat traag leek bij de
begeleiding, schaadde het effect niet al
te zeer doordat de pianopartij hier zo
centraal gesteld is; in latere concerten
zou Mozart het evenwicht tussen solo-
N de gereformeerde Oude-Vest-kerk had gisteravond onder belangstel
ling van ouders en verdere nabestaanden de finale der uitgeselecteerde
christelijk-lyceum-muzikanten plaats. Het is in onze tijd een mooi ding,
dat er ook nog jonge mensen zijn, die de klassieke of althans meer serieus
te nemen muziek een warm hart toedragen en voor de studie daarvan
zelfs vele uren van hun kostbare tijd over hebben. Op een school met een
achthonderd leerlingen moge een getal van goed zestig niet zo indruk
wekkend schijnen, in feite is het dat toch wèl. Lang niet alle studerende
jongelui doen immers aan muziek.
De heren, die het muzikaal voor het
zeggen hebben, meenden, (terecht!) de
schoolwedstrijden, die uit die liefhebbe
rij voortkwamen, ook zéér ernstig tc
moeten nemen. Een soort van voorselec
tie leverde negentien prominenten op.
Dezen werden waardig gekeurd samen
een muziekavond in de Oude Vestkerk to
geven. Een concert alléén, dus zonder
toneelstuk na de pauze Hun optreden
zou dan door een driehoofdige jury op
zijn mérites worden beoordeeld. Welnu,
deze in menig opzicht interessante finale
woonden we dan in haar geheel bij.
Compliment.
Laat ons beginnen met de organisato
ren én de concertgevers een compliment
voor hun harde cn toegewijde arbeid te
maken. Er was héél wat veelbelovends
en zelfs moois te horen, deze avond. En
de jury, de heren Hans Boelee, Adrie
Fonteyn en ds. A. J. Kret, in wier schoe
nen we (vanwege de bepaald niet ge
makkelijke keus) niet graag hadden wil
len staan, heeft ongetwijfeld naar
en geweten gehandeld. Twee punten
beoordeling golden daarbij: de techniek
en de muzikaliteit. Elk van deze beide
criteria kon door ieder jurylid met ter
hoogste tien punten worden gewaar
deerd, waardoor een puntenmaximum
van zestig ontstond.
Zoals reeds gezegd, hadden de
deelnemers, tenminste de overgrote
meerderheid, kennelijk zich terdege
voorbereid, zodat er in büna alle ge
vallen een ruime reserve tegen de
zenuwen was gekweekt. Dat enkele
goede spelers ten slotte toch niet bil
de grote vier terecht kwamen, was
ten dele aan henzelf tc wijten. Men
doet er voor zo'n avond zeer verstan
dig aan. zich te beperken. En de
werken, die men van een aantal con
certgevers hoorde (sonates, suites)
waren zeker te lang. Wie het onder
ste uit de kan wil hebben, loopt een
redelijke kans, het deksel op de neus
te krijgen.
Ook voor de toehoorders betekent zo'n
avond van meer dan drie uur een niet
geringe opgave. Het zal dus wel aanbp-
Na dit subtiele concert volgde geluk
kig een pauze, want anders zou Brahms'
derde symfonie ons wel wat zwaar op
de maag gelegen hebben. Dit deed het
trouwens toch wel. vooral in het eerste
deel.
In tegenstelling tot de tweede symfo
nie immers heeft Brahms zijn derde
nogal -zwaar georkestreerd; het valt de
dirigent moeilijk deze zwaarte, met
name in de hoekdelen, enigermate op
te heffen, door de lage strijker® en bla
zers zoveel mogelijk in bedwang te hou»
den. Bovendien dient de ritmiek zo
scherp mogelijk geprofileerd te zijn om
de toehoorder het volgen van de opbouw
duidelijk te maken. Naar ons gevoel
slaagde Van Otterloo hierin aanvanke
lijk slechts matig. In de middendelen,
zeer fraai van thematiek cn uitdrukking,
en in de finale gelukte dit beter. Boven
een goed routtoe-niveau kwam het dit
maal evenwel niet.
De toehoorders gaven aan het slot op
de gebruikeflijke wijze uitdrukking aan
hun dankbaarheid voor 't geboden pro
gramma.
Dr. J. van der Veen.
veling verdienen, in de toekomst de tij-
Hoeveel waardering we ook konden
opbrengen voor de zang van het Kweek
schoolkoor (o.Lv. Chris Hanegraaff), dat
Mozarts cantate „Die Seele des Weltalls
in samenwerking met de sopraan mevr.
C. Kret-van Rossum. voordroeg, en de
koren „Die Rhijnsanghers" en het Oegst-
geester Ned. Herv. Kerkkoor, dat onder
directie van Hans Boelee een aantal lie
deren zong. dit alles maakte toch de vol
le avond wel óverbezet. De laatstgenoem
de beide koren hadden bijvoorbeeld kun
nen volstaan met psalm 148 van Lode-
wijk de Vogt, dat als besluit een enorm
sterke indruk maakt.
ippl I
aus
Adrie Fonteyn was begonnen met het
bekende „Praeludium et Fuga" in g-klein
van Buxtehude en een der deelnemers
besloot met een Fantasie cn Fuga vao
Pachelbel. beide werken natuurlijk op
het orgel gespeeld. Pachelbels Fantasie
werd door applaus gevolgd. Dit was de
eerste keer. dat we een kerkorgel-solo
met applaus hebben horen waarderen.
Dit merkwaardige précédent zal overi
gens voorlopig wel geen navolging heb
ben. in Nederland. Zó Amerikaans zijn
we hier nog niet (misschien wel: helaas).
Adrie Fonteyn maakte ten slotte
onder grote spanning de uitslag be
kend. Jobje Hanegraaff (met piano-
soli van Prokofief en Handel) werd
met 52% punt vierde; Annelies
Rührwiem (An den Frlihling van
Grieg. voor piano) met 54% punt
derde; Corry den Haan (medley van
bekende songs voor accordeon) met
56% punt tweede en Ann Huying
(Capricho Catalan van Albeniz, voor
piano) met 57 punten eerste.
Ann kreeg voor de tweede maal de
wisselbeker. Haar optreden als ere-sollste
niet doorgaan, omdat ze wegens
griep weer gauw naar bed moest
Ds. Kret besloot de avond met dankge
bed.
Joh. i
i Wolfswinkel
Film in Volkenkunde
Zondag om drie wordt in de aula van
het Rijksmeseum voor Volkenkunde een
film over Japan vertoond, getiteld; „Mijn
eiland is maar klein''. Drs. C. Ouwehand
zal de film inleiden.
