bleekt ooru
SUNIL
blauwt
en SUNIL
nylon-actief
SUNIL
Sociale begeleiding is bij
hulpverlening vereist
Verzot op belastingen
Mijnwerkers zijn „bang"
voor aardgasvondsten
-Berlijr
NEDERLANDS GROOTSTE WASMIDDEL
Een ivoord voor vandaag
Feestelijke herdenking
400 jaar catechismus
kou gevat?
DONDERDAG 21 JANUARI 1963
ANDERZIJDS
WOORDGEBRUIK
In
„Hervormd Nederland"
wordt een aanval gedaan op het,
naar de mening van „Goodwill",
onzinnig gebruik van bepaalde
onbepaalde woorden. Hij schrijft:
MOET u es goed luisteren: ik
dacht, dat 't zo was, dat èrgens
de moderne mens.... Deze uit on
zin bijeengeharkte zin bestaat uit
een paar samenstellende delen, die
elk voor zich als onkruid door de
huidige spreektaal en zelfs door de
schrijftaal woekeren.
De eerste vermaning, over dat
goede luisteren, wordt mij enkele
malen per week via de telefoon
voorgehouden. Dat is dan ene me
vrouw Happelepup. die ik nooit ge
zien of gesproken heb noch zij mij.
maar die haar verhaal bij wijze van
aanloopje begint met: moet u es
goed luisteren. Het zou haar ver
bazen, als ik daar ser.eus op ant
woordde en beloofde: ik zal mijn
best doen, mevrouw, ik hoop dat
ik u zal kunnen volgen. Wordt 't erg
ingewikkeld?
Het ontgaat haar èn meneer Hup-
saké èn mej. Kiedewiet en wie mij
verder met deze introitus in de loop
van een week aan boord komen, dat
zij de situatie diverse tientallen ja
ren terugdraaien. Naar de tijd. dat
mijn moeder mij leerde hoe je als
zevenjarige peuter een pond suiker
haalde. Die begon dan ook met: nu
moet jij es góed luisteren, als een
gróte jongen....
Maakt mijn stem aan de telefoon
zo'n slaperige en verstrooide indruk,
dat men mij al direct moet oppor
ren er goed met mijn gedachen bij
te zijn? Of hebben die opbellers
ook allengs ervaren, dat de meeste
niet werkelijk luisteren
deze tijd? Of zijn ze zo
vervuld van hun boodschap, dat ze
mij er met de haren willen bijsle
pen, opdat ik toch maar één en al
oor zal zijn voor wat zij mee te de
len hebben?
Nu zijn het duidelijk de argeloze
eenvoudigen van geest, die deze ba-
rokversiering in de conversatie aan
brengen. Daarentegen is het «uiter
aard) meer het denkend deel der
natie, dat zich tegenwoordig graag
bedient van de zinloze tierelantijn:
,.Ik dacht, dat...." Men kan dat
horen in officiële redevoeringen van
overigens intelligente persoonlijkhe
den en ook wel in preken, voor de
vuist weg uitgesproken. Is fat we
tenschappelijke of theologische be
scheidenheid. die bedoelt te zeggen:
het is zo maar een gedachte van
me....? In elk geval doet het aan
als een verzwakking van het stand
punt, dat men nu juist naar vo
ren wil brengen. Of zijn we zo hui
verig voor het poneren van een dui
delijke en heldere overtuiging, dat
wij ons bijna verontschuldigen voor
onze mening: nu dacht ik, dat 't zó
is, dat èrgens...?
Heerlijk geklets van deze tijd,
waarin wij intussen al meer ver
leren de dingen klaar en eenvoudig
te zeggen. Daarom zeggen we: „er
gens..." en laten aan de lezer of
de luisteraar over om te ontdekken
waar dat „ergens" dan is. Is het
voorliefde voor vaagheid? Onmacht
of luiheid om duidelijker te formu-
Laat in de avond vroeg ik naar
een bepaalde straat aan de enige
voorbijganger in de uitgestorven,
nieuwe wijk. Ik had geen notie,
waar 't ergens was. Maar die man
zei aanmoedigend: moet u es goed
luisteren. U gaat hier rechtdoor ep
kunnen i
Dèt
de eerste straat rechts.
Conferentie Internat. Chr. Vakverbond:
TpkE economische hulp, die tal-
rijke regeringen verlenen
aan de zogenaamde ontwikke
lingslanden, is weinig effectief en
in een aantal gevallen zelfs ge
heel zinloos, zolang het karakter
van de hulpprogramma's niet
drastisch wordt gewijzigd of al
thans dusdanig wordt aangevuld
dat de beoogde ontwikkelingen in
de economische sector bewust
kunnen worden geleid door een
doeltreffende sociale vooruitgang,
opdat de volkeren zelf daadwer
kelijk en zichtbaar bij de uitvoe-
Nog zeer veel
verschil van
mening
(Van onze soc.-econ. redactie)
Benoemingen van
hoogleraren
Bij onderscheidene koninklijke beslui
ten zijn benoemd: tot gewoon hoogleraar
in de faculteit der letteren aan de Rijks
universiteit te Utrecht, om onderwijs te
Seven in de Italiaanse taal en letterkun-1
e, dr. M. H. J. Fermin, thans lector en
bijzonder hoogleraar aan deze universi-;
teit, met ingang van de dag. waarop hij
zijn ambt zal aanvaarden; in de faculteit
wiski/nde en natuurwetenschappen aan
de Rijksuniversiteit van Groningen, om
onderwijs te geven in de fysische tech
nologie der toegepaste scheikunde, ir. S.
Stemerding. thans research ingenieur bij
het Koninklijke Shell Laboratorium te
Amsterdam.
Verwoeste kerken in
lijn hersteld
Animo voor het
vak daalt sterk
De Nederlandse mijnwerkers
vragen van de regering een dui
delijke uitspraak over het toe
komstig energiebeleid in Neder
land. Onder de mijnwerkers is
met name angst gerezen sinds
de recente publikaties over be
langrijke aardgasvondsten. Men
kan met recht spreken van een
„aardgas-psychose", die nog
eens extra remmend werkt op
de belangstelling voor de kolen
mijnen.
Dit verklaarde de voorzitter van dt
Nederlandse Katholieke Mijnwerkers-
bond, de heer F. S. Dohmen, op een
persconferentie. De Limburgse mijnen
behoren tot de modernste van Europa
en behoeven geen uitzichtloze toekomst
tegemoet te gaan. als maar bepaalde
overheidsmaatregelen worden getroffen,
die het de ondernemer mogelijk ma
ken beter te concurreren en de positie
van de mijnwerker sterker maken,
als loon, arbeidsvoorwaarden en s<
le voorzieningen.
In Haarlem is vandaav de aete van de M"r het belangrijkste Is wel, aldus
„Stichting Academie 63 notarieel ver- Je^em^T^e^VfmUr^^rnHnr
leden. Deze stichting stelt zich ten doel Limburgse mljnbe-
la Haarlem een Vrije Academie op te
richten. De docenten zijn: Mar. Andties- Seeei.S. d. ELSLEi Om
sen. W. Kouzijn. Nic. Jonk. Ger Lataster. A'
Theo Mulder en Koes Verwev aar n,et te sPreken van de psychologl-
H"t dagell ks beslSr heeft stappen
demomeS om voor de Vrije Academie k"l*ld. b?*"_ÏÏL
zo spoedig mogelijk subsidietoezeggingen raag hl de mijnen zouden willen
krijgen. De Vrije Academie zal half Ken*
Kompels
gemaakt dat alle door de laatste
reldoorlog beschadigde of verwoeste ker
ken in de stad nu geheel hersteld zijn.
Van de 110 protestantse kerken van
voor de oorlog, bleven er maar vijf on
beschadigd. 33 werden zwaar beschadigd
cn 5 totaal verwoest. Alle zijn nu her
bouwd. Aan dit aantal zijn er na de oor
log 22 toegevoegd.
Van de 81 in het tegenwoordige Oost-
Berlijn zijn er 8 totaal verwoest in de
oorlog en 35 zwaar beschadigd. Er zijn
er daar 68 hersteld maar er is maar
een nieuwe protestantse kerk in die
tijd, bijgekomen.
Haarlem krijgt een
rije Academie
Vrijf
juni beginnen met een zomercursus, die
twee maanden zal duren.
Het dagelijks bestuur bestaat uit mr.
dr P. J. Witteman uit Overveen. voor
zitter. de heer A. H. G. van Arkel uit
Heemstede, penningmeester, mevrouw E.
Wenckebach-van der Hoeven uit Noord-
wijkerhout en A. Neelissen uit Haarlem,
secretarissen.
onder de jeugd voor
het vak van ondergronds mijnwer
ker is de laatste jaren zo sterk
gedaald, dat van de 120 die een
cursus beginnen, er slechts twaalf
overblijven. En over een paar jaar
mag men blij zijn als hiervan
viertal is overgebleven.
Dat in de Nederlandse mijnen vorig
jaar met grote verliezen was gewerkt,
weet de heer Dohmen voor een groot
deel aan het tekort aan arbeiders. Zelfs
het tewerkstellen van buitenlandse
..kompels" kan dit niet opheffen. Voor
namelijk in de ondergrondse afdeling is
;n tekort van ongeveer 5000 jonge
lijnwerkers.
Maar het knelpunt schuilt volgens de
heer Dohmen in de concurrerende posi
tie van het Nederlandse mijnbedrijf, die
door de verkapte overheidssteun in
dere landen van de EGKS verzwakt
scheef getrokken is. Hij hoopte dat het
overleg met minister De Pous uitkomst
zou geven, en als optimistische conclu
sie voegde hij hieraan toe. dat alle an
dere Westeuropese mijnen uitgeschakeld
moeten zijn. voordat de uitstekend g<
outilleerde Limburgse mijnen het moe
de hoofd neerleggen.
Geen burgerrechten
in Sowjetiinie
De Amerikaanse minister van
justitie, Robert F. Kennedy, heeft
gezegd dat de burgerrechten in de
Russische grondwet „dezelfde weg
opgegaan zijn als menig nieuw
jaarsvoornemen".
*11
"A" Een speciaal ingrediënt in Sunil gaat het ver-
geien van nylon e.d. tegen.
Niet tevreden? Dan
2 x uw geld terug I
Neem zelf de proef. Vergelijk
Sunil met welk ander was
middel ook. Mocht u niet
tevreden zijn over Sunil,
schrijf dan waarom en stuur
uw aangebroken pak aan
Lever's Zeep-Maatschappij
n.v.Postbus69 5Rotterdam
U krijgt dan tweemaal het
aankoopbedrag van het pak
per postwissel overgemaakt.
Kennedy sprak ter gelegenheid
de tiende herdenking van de stichting
van het Amerikaanse centrum voor de
mocratische instellingen, en citeerde de
tegenstellingen van de Amerikaanse en
Russische regeringsactiviteiten op ge
bied van burgerrechten.
In Amerika moet er nog heel veel
gedaan worden voor de Amerikaanse ne
ger. de Amerikaanse Indiaan, de losse
arbeider en voor andere minderheids
groepen. Er is echter vooruitgang ge
boekt op dit gebied.
Wat zien wij daarentegen achter de
schaduw van het Kremlin? Wij zien
meer dan 100 terechtgestelden. de mees
te Joden, in het afgelopen jaar wegens
economische misdaden.
Wij zien dat het de christelijke gods
diensten moeilijk gemaakt wordt, en dat
de christenen vervolgd worden.
Wij zien een wet waarbij elk „niet ge
machtigd" vertrek uit het land tot ver-,
raad uitgeroepen wordt, en een ongeluk-
kig verhaal van een Joodse vrouw die
in febr. J.l. tot de dood voor het vuur
peloton veroordeeld werd wegens gelde
lijke transacties, na eerst in Siberië tot
drie jaar gevangenis veroordeeld te zijn
wegens een poging om naar Israël te
ontsnappen.
De Russische grondwet bewijst een
„bemoedigende woordendienst" aan de
principes van vrijheid, van godsdienst
uitdrukking pers en vergadering. Zij zijn
echter dezelfde weg opgegaan als menig
nieuwjaarsvoornemen. De Britten heb
ben bewezen dat een grondwet niet zwart
op wit hoeft te staan. De Russen heb
ben bewezen dat een grondwet meer
moet omvatten dan beschreven papier,
aldus de minister van justitie. Robert
Kennedy.
Eén luchtvaartschool
voor West-Europa
beslist L
j beuren. De minister vindt het idee
I een luchtvaartschool voor geheel West-
Europa aantrekkelijk. Hij is van mening
dat bij een bespreking op regeringsni-
gen.
Dit standpunt van de minister valt te
lezen in het eindverslag van de vaste
Tweede-Kamercommissie voor verkeer
en waterstaat dat deze commissie heeft
uitgebracht op de begroting van verkeer
en waterstaat.
„Geen Duitsers meer
in de Sowjetunie"
Het Russische persbureau Tass heeft
verklaard, dat een Westduits memoran
dum over het vasthouden van Duitse
krijgsgevangenen in de Sowjetunie leu
genachtig en lasterlijk van inhoud is.
Het persbureau merkt op, dat de schrij
vers van het memorandum beter weten
dan wie ook, dat zelfs Duitse oorlogs
misdadigers uit de Sowjetunie zijn ge
repatrieerd. ..Het is een feit, dat duizen
den en nog eens duizenden Duitse sol
daten uit de tweede wereldoorlog ver
mist blijven, maar de schrijvers van
het memorandum ziin aan het ver
keerde adres als zij de Sowjetunie om
inlichtingen vragen. Zij moeten het hun
vragen, die de Duitse soldaten een mis
dadige oorlog hebben ingestuurd", al
dus Tass.
rikaanse landen in dit opzicht nog krach
tiger uit. ,,In deze landen is door hulp
verlening via de regeringen niets te be
reiken, omdat de regeringen onbetrouw
baar zijn en wat het opvangen en „door
geven" van hulpmiddelen te vergelijken
zijn met dictatoren", zo stelde hij en
de heer Goldsack voegde daaraan toe
dat hulpverlening slechts werkelijk zin
heeft, indien men bij de uitvoering der
hulpprogramma's kan steunen op de me
dewerking van democratische organisa
ties, waarin de belanghebbenden verte
genwoordigd zijn.
Ook deze vakbondsleider stelde dat
vrijwel alle hulp .boven de hoofden der
bevolkingen" blijft hangen. „Daaronder"
worden de volken klein gehouden. Even
als de heer Buu dat gedaan had gaf
hij een indruk van de wijze, waarop
het communisme wél de onderste lagen
der volken bewerkt. Latijns-Amerika
wordt overstroomd door bedekte Marxis
ring der hulpprogramma's wordt
betrokken. Bij het huidige sys
teem van economische hulpver
lening blijft door allerlei oorza
ken, waaronder politieke, teveel
van de hulp „in de lucht" han
gen. Op deze wijze zijn reeds tal
rijke westelijke hulpprogramma's
falikant mislukt.
Ziehier de trieste balans, die het
Internationaal Christelijk Vakver
bond gisteren heeft opgemaakt in een
internationale conferentie over de
hulpverlening aan de ontwikkelings
landen. Het is bekend dat over de
doelmatigheid van de huidige ontwik
kelingshulp een aantal zeer belang
rijke, fundamentele meningsverschil
len bestaan tussen de leidende krin
gen in de hulpbehoevende landen zelf
en degenen, die zich in meer begun
stigde landen met officiële- of par
ticuliere initiatieven voor hulpverle- deze landen zon dan ook vooral gericht
ning bezig houden. j moeten zijn op het verlenen van steun
i aan het streven der vakbeweging, die
Resultaat overigens eveneens „onder druk" staat.
j „Voor elke dollar werven wij twee nieu-
Teneinde ene beter inzicht te versprei- we leden", aldus Goldsack.
de werkelijke stand van zaken op w
- Gilbert Pongault kwam tot een soort
gelijke conclusie. „De bilaterale hulp
verlening is weinig doeltreffend geble
ken", zei hij en ook deze zwarte Afri
kaan pleitte voor een grootscheepse so
ciale begeleiding, opdat de bevolking
deel kan hebben aan de vooruitgang.
Hij noemde enkele voorbeelden van eco
nomische hulp, die t.a.v. bepaalde pro
jecten volkomen is „verdwenen" in de
voorbereidingen er van. Diverse pro
gramma's kwamen niet eens tot uitvoe
ring omdat ze de „aansluiting" bij de
belanghebbenden misten. En het behoeft
geen betoog dat het volk van dergelijke
hulp weinig of niets merkt.
kranten, boeken, films enz. Reeds
dan 2000 leiders maakten op uitnodiging
een gratis reis naar deze landen. De
economische hulpprogramma's van het
westen schieten op dit punt hun doen
geheel en al voorbij.
Sociale revolutie
De heer Goldsack concludeerde dat
het In de Latljnsamerlkaanse landen
moet komen tot een grootscheepse
ciale en menselijke revolutie. Hulp
dit moent. had hét I.C.V. drie
verschillende continenten uitgenodigd om
uit hun mond te vernemen wat nu eigen-
lijk_ het resultaat van jarenlange hulp-
geweest.
verlening
Welnu, hun woorden, die bewogen op
klonken in het Congressenpaleis te Brus
sel, logen er niet om. Zowel ran Quoc
Buu. voorzitter van het Vietnamese
Vakverbond (één der belangrijkste vak
organisaties van Azië voor 90 pro
cent bestaande uit Bhoedisten), als Jo
sé Goldsack, voorzitter van het Latijns-
amerikaanse Verbond van christelijke
bewegingen, en Gilbert Pongault, secre
taris-generaal va, het Panafrikaanse
Verbond van gelovige arbeiders, kwa-
me ntot de conclusie, dat er in de wijze
van hulpverlening op de korst mogelijke
termijn wezenlijk verandering moet ko-
En daarbij is voor de vriie vak-
Mislukt systeem
De heer Tran Quoc Buu constateerde
dat het grootste deel der westelijke
hulpprogramma's in de Aziatische lan
den, in vergelijking o.m. met de com
munistische werkwijze, falikant is mis-l
lukt. Dit is niet te witjen aan het volume. I
het systeem der huipver-
Indien in de Afrikaanse landen geen
vrije vakbeweging tot opbloei kan
den gebracht, wordt de toekomst
Afrika in ernstige mate gecompromit
teerd". aldus Pongault, die het streven
naar een door de overheid beïnvloede
„eenheidsvakbeweging'-' Ifrazjbtig veroor
deelde. Willen de vrije vakorganisaties
helpen dan moet de steun in de eerste
plaats op deze strijd om de vrijheid v
organisatie in Afrika worden gericht,
besloot de heer Pongault. die de sug
gestie deed een Europees Sociaal Ont
wikkelingsfonds te stichten.
Vrije meningsuiting
- m de discussie werd steeds
lening. gewezen op het grote belang dat moet
f«it„ j -„ worden toegekend aan het verlenen van
inr-.H.n *17 £1"' ,L de prioriteit van de sociale infrastructuur
incidenteel bepaalde eco-|S, de 0„|wikkelingsprosramma's. hoewel
omschrijving van de opzet
daarbij worden betrokken en mede daar- l3? rak-
beweging hier wezenlijke taken heeft.
Het heeft
heer o
nomische projecten uit te voeren, indien
niet ook de werkelijk belanghebbenden i ^f'^n nTét "kwam^wëf
daarbij worden betrokken en mede daar. b|®"an n,e' »»at? ,wf>
door „warm" worden gemaakt voor de
ve mogelijkheden ir, de toekomst
Op dit punt bleef er een belangrijke
kloof, zodat nauwelijks één hulpprogr:
in staat bleek de .have-nots" oc
der vooruitgang te brengen, zo
deze Vietnamees bewogen uit. „Indien
een volk zelf niet daadwerkelijk in de
vooruitgang wordt betrokken, blijft de
hulpverlening, hoe mooi en belangrijk
op zichzelf ook. in feite „in de lucht han
gen" door corruptie en onvermogen om
de opgestelde programma's ook uit te
voeren, door gebrek aan technici bij
voorbeeld of door „gebrek" aan interes
se. De hulp dient aan te sluiten bij
de stand van de ontwikkeling in het be
trokken land, en anders profiteren in
feite slechts bepaalde kleine groepen er
an, ten koste van het volk".
Met nadruk betoogde de heer Buu,
dat de vrije vakbeweging hier belang
rijk werk kan verrichten. „Haar eerste
gevecht moet dan gericht worden tegen
het onbegrip dat er bij regeringen en
bevolkingen in Azië over de vakbewe
ging bestaat. Voorts moet zij de econo
mische hulpprogramma's zoveel moge
lijk sociaal begeleiden door de volke-
renmassa's, inzonderheid de landarbei
ders (90 procent der beroepsbevolking)
uit hun apathische en passieve levens
houding te halen en hen op deze wijze
bij de vooruitgang te betrekken. Zonder
deze gerichtheid heeft economische hulp
verlening nauwelijks zin"
De heer August Vanistendael, secreta
ris-generaal van het I.C.V., wees
daarbij op dat het uiterst moeilijk is
tot een zinvolle sociale begeleiding
komen, o.m. gezien het gebrek aan
ternationaal erkend recht, zodat
praktisch nauwelijks een basis is.
Het wordt in elk geval hoog tijd, al
dus de heer Vanistendael, dat de vrije
wereld een grootscheepse campagne
gaat voeren in de strijd voor vrijheid
van organisatie en meningsuiting.
De conferentie werd geleid door de
voorzitter van het I.C.V., de heer Mauri
ce Bouladoux.
Te Kapérnaüm is een hoveling wiens zoon ziek is. We mogen
aannemen, dat hij alle doktoren uit zijn omgeving heeft ge
raadpleegd en dat zij niet hebben geweten wat te doen. Daar
staat dan de hoveling, man van aanzien en van geld niets
kan hem helpen zijn zoon gezond te maken. Hij moet radeloos
van verdriet zijn geweest. Dan hoort hij dat Jezus naar Galiléa
is gekomen en, misschien dat ziende als laatste middel gaat
hij naar Jezus toe om Diens hulp in te roepen.
Tot zover is alles nog direct begrijpelijk. Nhtuurlijk, een vader
laat geen middel onbeproefd als het er om gaat zijn zoon te
redden van de dood. Het vreemde voor de hoveling komt
daarna.
Hij vertelt de Here wat er aan de hand. is en hij vraagt Hem:
„Zoudt U met mij willen meegaan en naar mijn zoon willen
kijken?" De vraag is logisch. Zelfs als deze Jezus zo rede
neert de hoveling de macht zou hebben mijn zoon te ge
nezen, zal Hij hem toch moeten zien. Maar Jezus geeft tot
antwoord: „Ga heen, uw zoon leeft" (Johannes 4:50).
En daar kan de hoveling het dan mee doen. Ga maar naar
huis, het is allemaal al in orde.
De hoveling gaat naar huis, niet als een teleurgesteld, man,
omdat Jezus niet aan zijn verzoek voldoet, nee, als een man
die juicht omdat hij weet dat zijn zoon genezen is. Uw zoon
leeft.
Dat is geloof! In de grootste nood tot Jezus gaan en vertrou*
wen op Zijn genade.
Op universiteit van Heidelberg
Precies 400 jaar na de dag waar-fdoor documenten opgeluisterde verduide.
op Frederik de Derde, keurvorst1 8eschiedenl» van de -c-a'
van de Palts, de inleiding tot zijn
catechismus ondertekende, her
dacht de Heidelbergse universiteit
op voorstel van de Theologische
faculteit dit feit met een acade
mische feestdag.
Volgens prof. dr. Fritz Ernst is dit
belijdenisgeschrift namelijk van niet te
schatten waarde geweest voor een groot
deel van de christelijke wereld.
Reeds aan de vooravond van de jubi
leumdag hadden al vele binnen- en bui
tenlandse eregasten zich in de „Heilige
Geestkerk" verzameld om met de ge
meente te luisteren naar een rede van
dr. Gustav Adolf Benrath. professor te
Heidelberg, over „Het bijzondere van d
reformatie in de Palts en de voorge
schiedenis van de Heidelbergse catechis-
Dr.Benrath'noemde deze reformatie
„De hervorming zonder hervormer" en
een „reformatie in stilte".
Frederik de Derde op wiens bevel de
catechismus ontstond zocht de „vol
strekte hervorming" aan de bijbel ont
leend en onaanvechtbaar. Daarbij ging
het hem om Gods eer. Hij wilde de leer
met het leven in overeenstemming
brengen, aldus prof. Benrath.
Andere festiviteiten waren nog een
hoogtepunt was ongetwijfeld de rede van
prof. D. Otto Weber van Göttingen t
„analytische theologie"
Een groot jubileumfeest zal op Initia
tief van de raad van de „Evangelische
Kirche" in Duitsland van 8 tot 10 juni
Heidelberg
Zieke kinderen in
Arnhem krijgen
onderw ijs thuis
Prof. dr. F. de Roos
rector magnificus
Als rector magnificus van de Vrije
Universiteit voor het cursusjaar 1963
'964 is aangewezen prot. dr. F. de Roos.
(Bij de aanvang van de nieuwe cursus
al hij het rectoraat overnemen
prof. mr. W. F. de Gaay Fortman.
L.P.G. met dieselolie
niet schadelijk voor
de gezondheid
Het R.A.I.-T.N.O.-instituut voor w
transportmiddelen te Delft, dat al
ruime tijd in opdracht van de Neder
landse L.P.G.-vereniging aan een onder
zoek werkt inzake de toepassing van
L.P.G. als aanvullende brandstof voor
dieselmotoren, is thans met dit onder
zoek zo ver gevorderd, dat over onge-
maand een proefauto zal wor
den uitgerust met een dieselmotor, die
op een mengsel van gasolie en L.P.G.
zal gaan rijden.
De aanleiding tot dit onderzoek i
feit, dat de uitlaten van het gemotori-
correspondente)
iseerde wegverkeer veel onafgewerkts
In Arnhem zullen de schoolkinderen, gassen in de lucht brengen, die scha-
zodra ze vier weken ziek
derwijs hoeven te missen, omdat de
derwijzers hen thuis komen opzoeken,
grond van een besluit van de Arnhemse
gemeenteraad
Burgemeester Matzer heeft in de raad
zaal van zijn stadhuis de stichting
onderwijs aan zieke kinderen geïnstal
leerd. Alle groeperingen van de onder
wijsinstellingen doen eraan mee: protes-
s-katholieke en de
geen on-, delijke stoffen voor de gezondheid bevat-
i-|ten. De in het onderzoek tot dusve
reikte resultaten zijn van dien aard. dat
Rol van Stalin
weer verkleind
De rol van Stalin in de verdediging
in Stalingrad in de tweede wereld
oorlog is nogmaals officieel verkleind.
Dit werd tijdens een vergadering te
Moskou ter herdenking van de 20ste ver
jaardag van de Duitse nederlaag te Sta
lingrad gedaan door maarschalk Vasily
Zjoekof, commandant van de Sowjet-
landstrijdkrachten.
„Als commandant van het 62ste leger
(te Stalingrad) heb ik niet eenmaal met
Stalin gesproken", aldus Zjoekof.
met vrij grote zekerheid mag worden
aangenomen, dat de toevoeging van
bepaald percentage L.P.G. aan
brandstof aan dit euvel een einde zal
Philips-Duphar wil
produktiecyclotron
De N.V. Philips-Duphar. te Amster
dam. voert op het ogenblik onderhande
lingen met het Reactor-Centrum Neder
land over een eventuele vestiging van
haar afdeling nucleair-farmaceutische
preparaten en radio-actieve isotopen op
de terreinen van het reactorcentrum
in Petten.
Het bedrijf heeft besloten een eigen
produktiecyclotron aan te schalfen. Het
zal daardoor de enige particuliere on
derneming ter weseld zijn, die hierover
beschikt.
Met de naam nucleair farmaceutische
preparaten wbrden de radio-actieve ele
menten, stoffen en isotopen aangeduid,
die in de geneeskunde worden aange
wend o.m. ter bestrijding van ziekte
(leukemie bijvoorbeeld). Daarnaast wor
den radio-actieve isotopen vervaardigd
voor wetenschappelijk speurwerk en on
derzoek. Zo kan men radio-actieve stof
fen aanwenden om bijvoorbeeld in de
Deltawerken de verplaatsing van zand
door golfstromen te constateren en te
meten.
lieroepingswerk
EVANG. LUTHERSE KERK
Beroepen te Enschede, als predikante
I met bijzondere opdracht: mej. da. J. A.
P. Ris. te Woerden.
Aangenomen naar Purmerend, m
j com. met Zaandam: J. Hallewas. te
Zaandam.
f-fOE VREEMD het ook klinken moge, er be
staat een groep mensen, die gek op belas
tingen zijn. Wel te onderscheiden van hen, die er
gek van worden, en die naar men zegt de
eerste soort verre in aantal overtreffen. Hun def
tige naam luidt „philatelisten", of postzegelver
zamelaars, en dat een beetje nieuw-modische
Griekse woord is samengesteld uit het werkwoord
„philein" dat we ook bijvoorbeeld in Theophilus
tegenkomen, en dat met liefhebben vertaald
mag worden, en uit een woord, dat op officiële
kosten vanwege de staat slaat. En aan dat post-
zegelgedoe houd ik heel wat vreugdevolle herin
neringen.
Eigenlijk dateert deze liefde al uit mijn aller
prilste jeugd. Dat kwam omda* de rector van een
zendingsschool in die tijd overstroomd werd met
mapjes, brieven, dozen en kisten postzegels van
de gevers, die zich verbeeldden dat zulke collec'ies
in staat waren om de altijd noodlijdende brandkas
ten van het zendingswerk met één klap te vullen.
Behalve postzegels bevatten al deze liefdegaven dan
verder ook nog zilverpapier, loodjes waarmee aller
lei waren verzegeld waren geweest, dunne blaadjes
tin die gediend hadden om thee of koffie tegen
weersinvloeden te beschermen en voorts de meest
krankzinnige collecties draadjes, garens en vooral
stof, stof en nog eens stof. Voeg daarbij dat de post
zegels bijna nooit behoorlijk afgeweekt waren, en
vaak op een zo ondeskundige manier afgescheurd
dat ze bij voorbaat waardeloos werden, dan kan men
zich een voorstelling maken van de onzegbare ben
de. die zo eens per maand bij ons thuis werd afge
leverd Maar men mag gegeven paarden niet in
de bek kijken en het zou daarenboven toch mogelijk
kunnen zijn dat ergens een schat onder zoveel
puin schuil ging,.. dus, jongens, het moet wor
den uitgezocht. En we zochten het uit! We sorteer
den alles soort bij soort Draadjes bij draadjes in de
prullemand; stof bij stof in onze oren, neus, ogen
en longen; zilverpapier bij zilverpapier en postzegels
bij postzegels. Honderd gelijke postzegels kregen een
draadje om zich heen; duizend gelijke gingen geza
menlijk in een doosje; tienduizend gelijke brachten
samen misschien wel 'n kwartje op. Laten we daar
bij de dorsende os niet muilbanden: laten we onder
hand zelf ook een verzamelingetje opzetten.
Het werd een machtige verzameling. Van alle
landen ter wereld de totaal waardeloze exempla
ren. maar dat laat een kleine jongen koud. Hij
genie: mateloos van al die kleine 6tukjes papier en
de ouders zien er allerlei waardevolle paedagogische
elementen in: verzamelen betekent ordenen en net
heid en onderscheidingsvermogen. En aangezien
er reeds toen allerlei postzegelwinkels bestonden,
waar men een collectie kon aanvullen met belang
rijke exemplaren, kon er bovendien een com
pleet premiestelsel ontworpen worden voor lovens
waardige prestaties van hun zoon. Terwijl die zoon
altijd opnieuw met nooit verflauwende ijver aan
viel op nieuwe barmhartigheidszendingen, want je
kon toch niet weten, er kon eens een zeldzaamheid
tussen zitten! Helaas, zeldzaamheden worden nooit
weggegeven: zó ver strekt de liefdadigheid nu ook
Tien jaar lang heb ik die postzegels gekoesterd
als een ware schat. Mijn vader had een losbladig al
bum ontworpen, want hij had óók al een tik van de
philatelistische molen beet. En mijn moeder deed
al even lustig mee. Toen opeens was mijn aardigheid
eraf. Ik weet het moment nog. Het gebeurde in een
klein Gronings winkeltje, waar ik mijn collectie
trachtte te completeren. Maar de oorlog werd
plotseling zo royaal met verschillende typen en op
drukken dat ik er de moed bij verloor. Er was
geen benadering der volledigheid mogelijk. En op die
dag heb ik het hele bezit mijn moeder ten geschenke
gegeven.
Vele jaren later ontdekte ik dat zij rustig was
doorgegaan met kopen en inplakken. Volwassenen
kunnen er tegen dat volmaaktheid buiten hun be
reik ligt: ze waarderen de lacunes als een teken
van het leven zelf. dat ook vol gebreken blijft. De
lege plekken in hun album verwijzen naar de leeg
te. die ons altijd begeleidt tot de Volheid zal ge
komen zijn. Ik heb dat tenslotte ook leren verstaan
en heb die oude verzameling weer voortgezet. Dank
baar en ootmoedig. De zeldzame exemplaren mis
ik nog altijd, al tref ik soms mensen die me ho
gelijk verrassen met een of andc.e Franse, Duit
se, Oostenrijkse cf Zwitserse rariteit uit de oude
doos. Maar dat gebeurt slechts héél zelden!
