Vlucht over
Leiden 1962
mwbcbe eotnt/uvr
MAANDAG 31 DECEMBER »M
TSEZE foto's van 1962 gelieve u van
U boven naar onder te bekijken: 5 links,
4 midden en 5 rechts.
Ze hebben alle betrekking op het
leven in Leiden en zijn nogal willekeu
rig gegrepen. Hoe sou het anders kun
nen; de belangrijkheid van een feit is
in vele gevallen betrekkèlijk.
TMEEM nu eens de eerste foto: alleen
de bestellers van onze post ervaren
dat deze bestelwagentjes hun dagelijkse
werk hebben ver licht. En dus is 1962
voor deze mensen in dit opzicht belang
rijk geweest. Het zal alle andere men
sen een zorg zijn, hoe de post op de
mat komt!
JJONDENWONDER in Leiden" stond
er boven deze foto in juli. De foto
vertederde velen, blijkens de reacties
bij redactie en fotograaf. De familie
Bekooy in het Jul. van Stolberghof was
getuige van een bevalling die vele uren
duurde. Fannie heeft het goed door
staan.
nLINDEN en andere lichamelijke ge-
a handicapten vierden feest toen de
gemeentelijke werkplaats Groenesteeg
25 jaar bestond (maart). Een economisch
bedrijf met een sterk sociale inslag.
Velen hebben hier hun zelfvertrouwen
hervonden.
TJET woord „Haarlemmerstraat" heeft
waarschijnlijk nooit zo vaak in de
krant gestaan als dit jaar: met name
voor de middenstand werd het een „be
grip". Met een nogal bedenkelijke kant.
De gemeente ging over tot een recon
structie die de winkeliers grijze haren
bezorgde. Sinterklaas en Kerst hebben
echter veel goedgemaakt. De winkel
stand werd in deze barre toestand ge
stuwd naar een nieuwe vitaliteit, waar
mee opnieuw werd bewezen, dat de soep
echt niet zo heet wordt gegeten.
OT. JORISDAG inspireert de padvin-
der tot een goede daad voor de
naaste. Welpen van de Ewout Joppensz-
groep en de Jan van Hoofgroep brach
ten (april) presentjes naar de kinder
afdeling van het Diaconessenhuis. Dat
gaf de patiëntjes afleiding en hun ge
zonde vriendjes voldoening. Geven
werkt altijd naar twee kanten.
T)RIE bejaarde wethouders gihgeti
heen: Hagens, Van Schaik en Jonge-
leen. Van Schaik en Jongeleen hebben
met de hun geschonken capaciteiten de
stad vele jaren gediend. Hagens was
er nog net bijgekomen door het ver
trek van mr. Drijber naar Middelburg.
Instanties en verenigingen lieten bij
hun vertrek van hun waardering blij
ken. Op deze foto (bovenaan) kijkt
Jongeleen naar een schilderij, een van
de geschenken die men hem had toege
dacht.
TkE toren van de Bevrijdingskerk in
Zuid-West kreeg zijn „liturgische"
functie. Twee klokken, een laag en een
hoog van toon, kondigen nu elke zon
dag aan wanneer de Gemeente daar
samenkomt. Eén klok is hoog en licht
omdat haar functie zo zwaar is: het
nodigen van hen die nog buiten staan.
Vooral in deze tijd is dat voor de Kerk
een opgave, die zelfverloochening, soli
dariteit en originaliteit vraagt.
TJET vignet van de tentoonstelling
Leiden Bekeken" mag in deze
beeldrijke herinnering niet ontbreken.
Leiden presenteerde zich hier voor
stadgenoot en vreemdeling zoals het
nog nooit had gedaan. Een geslaagd ex
periment dat het gemeentebestuur heeft
geconfronteerd met het gewicht van een
doeltreffende publiciteit.
T\E restauratie van de kap van de
koepel der Marekerk kwam gereed.
De constructie van deze kap doet den
ken aan uiteenspattend vuurwerk. Zij
vergde veel van het denk- en bereken-
vermogen der restaurateurs. Leiden zal
op de landelijke en provinciale over
heid altijd een beroep moeten blijven
doen tot behoud van zijn talrijke mo
numenten. Het parool is: op weg naar
de toekomst maar met bewaring van het
historisch waardevolle.
J EIDEN BEKEKEN" bracht ons het
toekomstbeeld van de Langegracht
(na de demping) dichterbij. Een koste
lijke trucfoto: de gracht met het weg
dek van de Churchilllaan. Maar ook een
stimulans om nu eindelijk eens tot uit
voering te komen,
'VAL van trouwe Leidenaars zagen
■*- zich ook dit jaar begiftigd met ko
ninklijke dank in brons, zilver en goud.
De naam van de man is in dit geval
representant van hen allen. Wethouder
Menken mag het eremetaal overbren-
TyARAAT" is het wachtwoord van de
Leidse brandweer. Er viel wel weer
wat te doen, een enkele keer zelfs zo
veel dat assistentie van buiten onont
beerlijk was. De brand bij de IKI aan
de Herengracht ligt nog vers in de her
innering. Een groep personeelsleden
dreigde door het vuur te worden afge
sloten. Voor hen in het bijzonder mar-
hun leven.
J?EN boottocht van een week bracht
onuitsprekelijke vreugde bij de ver
pleegden van „Solglytt". Wie in een
situatie van betrekkelijke eenzaamheid
zoiets beleeft, heeft woorden tekort.
Met deze „schrijn van herinneringen"
kan dan ook weer maanden dankbaar
worden geleefd.
JJET verkeer eist zijn tol op velerlei
wijze. Aan de periferie van onze
stad moest ter reconstructie van de
Haagweg een rustiek plekje verdwij
nen: „De Hofstee", waar Marcel Keezer
zijn atelier had.
Zo leeft de stad voort tussen polei-
breken en bouwen, verdwijning en ver
nieuwing.
Het leuen is niet ander».