Vergis u niet
BENT U OOK
ZO N MAN
in de
Russische vrouw
SEBE9&9-
Geen kerstroos,
maar een kerstster
0pen briel
ZATERDAG 15 DECEMBER 1962
Onze medewerker Tarnen Knecht heeft op zjjn reis door de Sowjetunie onder
meer met verschillende vrouwen daar gesproken. Hy kwam tot de conclusie dat
het beeld dat wy vaak in het Westen van haar kragen, enigszins misvormd is. Hij
wil ons in onderstaand artikel laten zien hoe ze werkelijk is. Geen onmondige,
maar een zelfverzekerd lid van de Russische maatschappij.
Had ik niet nader met haar kennisgemaakt, ik zou haar gehouden
hebben voor een gezellige dorpsvrouw, met weinig pretenties en
ambities. Ze was, fors, breed en blozend; haar bruine ogen stonden
wel pienter boven de bolle wangen, maar vooral haar bonte bloe
metjes-jurk zal wel doorslaggevend geweest zijn voor mijn eerste
Indruk. Ze bleek lerares Engels te zijn aan een middelbare school.
Zo heb ik me meer vergist in Sowjet-vrouwen. Het duurde een
paar weken voor ik mij niet meer verwonderde als een charmante
goed-geklede jonge vrouw mij vertelde dat ze electrotechnisch in
genieur was, voor ik op mijn hoede was voor een fout als die welke
ik beging bij een bezoek aan een sanatorium, waar ik de vrouwe
lijke directeur-arts voor een werkster of een kokkin hield. Voor
namelijk twee verschijnselen liggen mijns inziens aan de vergissin
gen ten grondslag.
krompenheid. Dominerend is de
smaak van de stedeling gewor
den boerenmens.
Vervolgens vraag ik mij af of
er een overeenkomst is tussen het
uiterlijk van de mensen en het
politieke systeem waaronder zij
leven.
Ontvrouwelijkt
Bekend zijn de verhalen over de
Russische jongemannen die een
aanzoek doen en daarbij niet refe
reren aan hun liefde of aan de
aantrekkelijkheden die hun gelief
de naar Westerse opvattingen heb
ben. maar aan haar kennis en
kundigheid, aan haar arbeidspres-
Ten eerste het uiterlijk van de
vrouw in Rusland. Is iemand die
uit West-Europa komt gewend dat
vrouwen met een zekere ontwik
keling zich op een bepaalde wijze
kleden, vooral bij de oudere ge
neraties is in de Sowjetunie wei
nig differentiatie in de kleding te
bespeuren. Daarenboven is het
een algemeen verschijnsel dat
pas in de jongste jaren door een
deel van de jongere generatie
doorbroken wordt dat de Sow-
jet-vrouw een mode volgt die naar
onze Westerse begrippen laat ons
zeggen, 20 jaar ten achter is. Het
is verleidelijk over dit verschijn
sel te filosoferen; het loopt paral
lel aan de nog altijd in woon-
interieur en stadsbeeld domineren
de saaiheid, burgerlijkheid en be-
We mogen dan
uitbundige groen-
versierlng met de
Kerstdagen en op
getuigde Kerst
stukjes niet pas
send vinden in de
sobere sfeer van
Kerstmis, een ka
mer zonder iets
van levende plan
ten en bloemen is
6iet meer uit deze
jd weg te den
ken! En wie zou
niet gelukkig zijn
als zijn gasten
uit dankbaarheid
voor de gulle invi
tatie. met een
mooie bloeiende
Kerstplant ko
men aandragen?
Het is daarom,
dat
wat willen vertel
len!
Door haar bloeiwijze van ro
de stervormig geplaatste schut
bladeren in de top, staat ze be
kend als Kerstster. De bloe
misten noemen haar Poinset-
tia en de officiële naam luidt
Euphorbia pulcherrima. Men
verwart haar vaak met de
Kerstroos, Helleborus niger,
een vaste plant, die buiten van
januari tot april kan bloeien
met een roomwitte bloeiwijze
en bundels gele meeldraden.
Deze wordt wel door kwekers
vervroegd voor Kerstmisbloei,
maar toch genieten we buiten,
waar de aarde nog dor is, on
eindig meer en langer van de
ze feestelijke winterbloeier.
Onthoudt u 't maar eens, ze
groeit en bloeit ook in uw scha
duwrijke, vochtige stadstuin
tje!
Zó wekenlang
De rode Kerstster wordt zo
wel als snijbloem en als pot
plant verhandeld. Wie een paar
van die prachtige takken
krijgt, moet er niet zonder
meer het mes in zetten, want
ze behoort tot de Wolfsmelk-
planten, die bij beschadiging
(giftig) melksap verliezen. De
beste methode is om ze eerst
gedurende 10 tellen 10-15 cm
diep in heet water te zetten en
daarna pas een stukje van de
steel af te nemen. Daarna wor
den ze in lauw water geschikt,
waaraan zo mogelijk chrysal
wordt toegevoegd (bij elke
bloemist verkrijgbaar), om de
houdbaarheid te bevorderen.
Na die behandeling kan de
Kerstster wekenlang goed blij
ven in de warme kamer.
Als potplant zetten we haar
licht en zonnig, maar vooral
niet in een onverwarmd ver
trek. Ze heeft gauw van eeD
droge atmosfeer te lijden en
De Kerstster (Euphorbia pul
cherrima) dankt huar schoon
heid aan de rode schutblade
ren, die de gele knopvormige
bloempjes omvat houden.
verliest dan haar blad. Dage
lijks het blad bespuiten met
lauw water en de aarde goed
vochtig houden, kan uitstel van
executie betekenen. Uiteinde
lijk blijft toch de rode bloei
wijze over op een kale steel en
dan kunnen we er altijd nog
wat takjes groen omheen prik-
Schutbladeren
De gele knopjes, die u in het
hart ziet, zijn de eigenlijke on
betekenende bloemen en het
zijn de vurige schutbladeren
die haar beroemd hebben ge
maakt. Als deze ook zijn afge
vallen behoeft u de plant niet
op te ruimen, maar bewaart
de pot verder droog in een
hoek van de kamer. Om te
voorkomen dat de plant later
te hoog opgroeit kunt u de
stengel tegelijkertijd tot op 7
cm boven de pot insnijden. Om
verlies van melksap te voorko
men, de wond direct afdekken
met sigarenas, houtskoolpoe
der of wit zand. Tot maart,
april met rust laten en dan
verse aarde geven, bijvoor
beeld bladaarde, oude koe
mest en scherp zand, even
tueel aangevuld met fijne klei.
Dan wordt de plant voor een
zonnig raam in de warme ka
mer aan de groei gebracht.
Volop water en mest in de zo
mer en wie weet schenkt ze
ons in december opnieuw haar
fascinerende rode ster in de
topl
A. C. MULLER-IDZERDA
tatie. Het commentaar in de Wes
terse pers hierop luidt dan vaak
dat de vrouw in de Sowjetunie
door de politiek zo ontvrouwelijkt
is, dat ze aan haar uiterlijk wei
nig aandacht schenkt en mag
schenken en dat zelfs de liefde
in dienst van het communisme
moet staan. Ook in de Sowjetpers
zijn overigens in het na-Stalinisti
sche tijdvak dergelijke verhalen
verschenen en wel om er de spot
mee te drijven. Het beeld dat de
realiteit biedt is heel wat even
wichtiger. De Russische vrouwen
zijn vrouwen gebleven en mis
schien zijn vele van haar dat in
vollere betekenis dan vele vrou
wen in het Westen. Men moge
ook in Rusland spotten met het
„jij bestuurt je tractor zo goed,
met jou wil ik trouwen", wel de
gelijk speelt de vraag wat een
vrouw in de maatschappij waard
is, mee in de waardering die
zij van mannelijke zijde onder
vindt. Het is deze visie die wel
degelijk van verstrekkende bete
kenis is voor de positie van de
vrouw in de Sowjetunie en daar
mee voor het „beeld" en de struc
tuur van deze gehele maatschap
pij-
Reële leven
Het is intussen opvallend door
hoe verschillende brillen het reële
leven van de Sowjet-vrouw bezien
wordt door de Sowjetpropaganda
enerzijds en een bepaalde anti
communistische propaganda an
derzijds. Ik denk aan het beeld
dat bepaalde artikelen in dames
bladen. ook al voor de oorlog, ga
ven van de Sowjetsamenleving.
De zich sociaal noemende staat,
dwong vrouwen en moeders, die
toch ook verknocht waren aan
gezin en huis, tot werken naast
de man, op het veld, het kan
toor, de werkplaats. Zo werd de
vrouwelijkheid gefnuikt, het
tot ontbinding geK-""K*
natuurwet geschonden,
lijk geluk opgeofferd
nuts-systeem van de molochstaat.
Foto's toonden ons Russische
vrouwen als wegwerkers en bouw
vakarbeiders.
Alleen voor de oorlog kwam
het voor, aldus een van de door
mij gevraagde arbeidsters, dat
er dames waren die woonden in
grote huizen en die niet genood
zaakt waren te werken. Het sta
dium van de geïndustrialiseerde
maatschappij met burgerlijke le
vensgewoonten, waarin het „net
jes" was voor de vrouw om thuis
te blijven, heeft men in de Sow
jetunie overgeslagen. De revolu
tie bracht emancipatie, gelijkbe
rechtiging. Schonk ze ook lotsver
betering?
Waarom vergiste ik mij zo
vaak in Russische vrouwen? Het
stempel van de boerenafkomst
was een verschijnsel. Maar dit
verandert, zoals gezegd, vrij snel.
De tweede oorzaak van de ver
gissing is echter van meer fun
damentele en blijvende beteke
nis, althans wat de verhoudingen
in de communistische wereld be
treft. Opgegroeid met het gevoel
dat iemand die een leidende po
sitie heeft, of een beroep waar
een hogere scholing yoor vereist
is, meestal een man is, dat wer
kende vrouwen naar verhouding
veel meer dan mannen onderge
schikte posities bekleden, ver
trouwd met het feit dat meisjes
en vrouwen door de ban een veel
lagere ontwikkeling hebben dan
mannen en jongens, sb :u
hier wel vergissen.
Zelfbewust
Bezoekt u een communistisch
land, prent u om u te wapenen te
gen vergissingen als do mijnen de
volgende gegevens goed in uw
Ïehcugen. Sinds 1920 bestaat glo-
aal de helft van de studerende
jeugd tot en met de universiteit
uit meisjes.
De wouw die weinige decennia
geleden nog wettelijk was onder
worpen aan de lichamelijke tuch
tiging door haar heer, is
zelfbewuste partner van
Straatbeeld in Moskou: nog
altijd gaan de vrouwen in de
Russische hoofdstad, naar onze
westerse begrippen, seer sober
vang
ik vertelde in de aan-
dit artikel. Ze doceert
Engels, heeft twee kinderen, haar
man is arts. Als de Sowjet opvoe
ding en scholing dan gericht is
op het kweken van marionetten
en robotmensen zoals ik nogal
eens heb horen beweren, dan
heeft ze bij dit paar en eigen
lijk bij alle mensen die ik sprak
in Rusland wel jammerlijk ge
faald. Spoedig zijn we bezig met
iets dat op een spelletje lijkt. Wij
auteurs om te weten te ko
men of de ander ze kent. Ik
moet het onderspit delven,
maar ten slotte hoort de ken
nis van de Engel§e en Ame
rikaanse literatuur tot haar
vak. Natuurlijk kent ze Shaw,
Huxley en Wilde, ze heeft boe
ken gelezen van Hemingway,
haast altijd de Westerse schrij
ver die men noemt in Oost-Euro
pa. Faulkner, Steinbeck, Miller.
Dan gaat het gesprek over op
Russische literatuur; op school
leert iedere Rus zijn klassieken
grondig kennen.
Als haar man zich bij ons
voegt en het gesprek opnieuw
een wending neemt, nu naar de
veranderingen in het na-Stalinis
tische tijdvak, vraag ik: „Keert
de tirannie hier niet weer?" en
dan komen ze met hun heden
daagse schrijvers aandragen. Hij
citeert Ehrenburg die in een uit
voerig artikel over de tirannie
in 1957 onder meer schreef:
„Wat erop aankomt is niet de
persoon van de tiran maar het
wezen van de tirannie. Een ti
ran kan intelligent zijn, dom, of
goed en kwaad, maar wat ook
het geval is. hij is zowel almach
tig als machteloos! Hij is bang
voor samenzweringen, hij wordt
gevleid hij wordt -bedrogen. De
gevangenissen lopen vol, de ang
stige veinzers fluisteren, en de
stilte wordt zo volkomen dat het
hart bijna ophoudt te kloppen....
De fout ligt bij de samenleving
die schijnheiligheid vraagt, de
waarheid bestraft en grootse ge
voelens in de naam van conven
ties verstikt".
Jewtoesjenko
Zij vraagt of ik van Jewtoesjen
ko heb gehoord, de jonge dich
ter die schreef: Hoe vreselijk
om nooit te leren het recht te
vragen om te oordelen. Jeugd,
rein van hart en opstandig, te
belasten met onzuivere bedoelin
gen! Er is geen verdienste in
het fanatisme van de verden
king. Blinde rechters dienen het
volk niet".
Ze zijn blij met deze uitingen,
die in het Rusland van vandaag
vrij kunnen weerklinken. Ze bou
wen daar hun vertrouwen voor
een betere toekomst op. De geëst
van vrijheid die tot nieuw leven
is gekomen lijkt hen onuitblus
baar. De kinderen op school be
studeren de vaderlandse klassie
ken intensiever dan ooit.
Ook de klassieke Duitse schrij
vers worden in de Sowjetunie veel
gelezen. Heinrich Heine is er bij
zonder geliefd. Hoe men Heine
ook moge waarderen, men zal
moeilijk kunnen loochenen dat
hij voortdurend opwekt tot vrij
en kritisch denken. Zijn pleidooi
en voor geestelijke vrijheid en
vrijheid van pers, zijn bijtend-iro
nische uitspraken over alles wat
hypokriet is, wat verdrukt en
wat macht verwisselt voor recht,
zijn van blijvende betekenis, ook
voor de Sowjetunie. Dat de par-
tij-zedemeesters Lawrence aan
het volk onthouden, lijkt mij
verklaarbaar ofschoon niet te bil-
TIP PARADE
In het „twee-kamer-kasteel"
zijnde inwoning op twee zol
derkamers van de heer H.
van Nleuwkerk te Rotterdam
was maar bitter weinig ruimte
voor een eigen werkboekje. Tot
deze lezer het oog liet vallen op
een soort kast, aangebracht op
het zogenaamde overloopje; het
resultaat van dit idee ziet u
dan op bijgaande foto.
Nu had deze inzender
geluk, dat er een ruimte op de
overloop was afgeschoten met
board, waarvoor een deur. In
die kast was aan de muur nog
een plank bevestigd. Wie dat
geluk niet heeft zal zoiets dus
eerst zelf moeten maken. Aan
de plank nu kwam een opklap
baar schrijfblad (anders kon
men bijna niet passeren), dat er
aan werd bevestigd met 2 schar
nieren. Verder werd er een
steun, aan gebracht, ook met
scharnieren, zoals de tekening
laat zien. Als nu de steun wordt
weggedraaid kan het blad om
hoog (als u dat beter uitkomt
kunt u het ook naar 'beneden
laten klappen). Deze werk
ruimte kan met het maken van
opbergvakken e.d. uitgebreid
worden, dit voor pape
rassen of andere zaken.
Ideetje twee is inge
stuurd door mejuf
frouw G. C. den Hol
lander uit Dordrecht,
dit ter inspiratie van
handige mannen en
uiteraard dito vrouwen.
't Gaat hier om het lei
den van klimplanten,
die anders geneigd zijn
alle kanten uit te groei
en. Tegen de muur,
vlak onder en evenwij
dig aan het plafond,
kwam een latje (te
verven of te beitsen),
waarin koperen, dus
roestvrije kopspijker-
tjes waren getimmerd op een on
derlinge afstand van 20 cm. In
de plint boven de vloer werden
spijkertjes bevestigd,
trekkend aan te brengen, dit iets
de elasticiteit ;^orr
worden gezegd,
loodrecht onder die in het latje. komt
Langs de spijkertjes kwafh knus- ev4ntueel
gewijze perlon-draad, oftewel komen. De tekening vertelt
vislijn 30/100, dat 75 m per rol
verkrijgbaar is. Dit draad is nJL
niet zo duur als het per rol dat deze spannerij praktisch
wordt aangeschaft en bovendien ggtWJs en depUnten -
kan het in het huishouden nog
voor tal van zaken worden ge
bruikt.
de suggestie van me
ent vrouw j. v. d. Schoot-van Dam
slag uit Katwijk betreffende het op-
roor- bergen van het reservecontact-
u er sleuteltje, 't Kan gebeuren dat
slotte men z'n sleuteltje kwijt raakt
Het is, aldus deze lezeres,
het reserve-exemplaar thuis
heeft liggen, dan wel in de afge
sloten wagen heeft. En daar
staat u dan. Maar niet als
u de reservesleutel ergens on-
der de motorkap hebt weg-
mevrouw geborgen op een boutje met
de heren der schep- een vleugelmoertje. Zo heeft
gewenste richting
kunnen worden
Wij draaien de rollen
geven
zielig
't niet
zo als i
lijken. Belangrijker lijkt mij dat 0k
de Russische en niet-Russische show te moeten ter- j
klassieken, bij wie het volk kan schijnen. Ue tn-
leren van waarden die aan de gelse mevrouw Clark j
partij en haar program ontstij- denkt daar anders i
nn nnoelfpn. -- mmf s{j ont.
0de Sowjetunie op ongeken
de schaal gedrukt en gelezen
worden. Door
Plastic jasje
wierp dit pak
baar lievelingshond,
die geruit en al ver
scheen op een „eens-
kijken-wie-de-mooi-
ste-is-festyn" in Lon
den. Het naaien viel
mee, vertrouwde ze
ons via de telex toe,
maar dat passen
vraag:
dat
voor
sinaasappelen
Exporteurs van een ook in ons land bekend merk
sinaasappelen zullen binnenkort het tot nu toe ge
bruikte lauwe papiertje, waarin de oranje vruchten
waren verpakt, door een plastic jasje gaan ver
vangen. Volgens de hierbij ingeschakelde deskun
digen zou die plastic verpakking sinaasappelen te
gen de invloed van bacterieën beschermen, waar
door deze zuidvruchten tenmiste een half jaar vers
zouden blijven. Als de deskundigen gelijk hebben,
hebben de exporteurs het ook, lijkt ons toe.
Zelfbewust was ook de lerares
Rosbief in het bad
Wanneer uw rosbief „te hard
is gegaan" loopt u kans deze toch
dure vleessoort droog en kleurloos
op tafel te moeten Drengen. Leg
het vlees dan een paar uur in
koud water, helemaal onder, en
deponeer na dit lange bad het
vlees weer in de pan. Even opbak
ken en bij het aansnijden zal u
naderhand blijken dat het vlees
niet alleen minder hard is gewor-
de maar ook weer een flink doel
van de vereiste rode tint heeft te
ruggekregen.
Gras op uw wand
Als u eens in een dure bui een
gedeelte van uw zit- of andere
kamer op een heel bijzondere ma
nier wilt decoderen, zou u kunnen
Informeren naar zogenaamd gras
papier. Het is een behangsel dat
uit Japan wordt geïmporteerd
en het heeft zijn naam gekregen,
omdat er echt gras in wordt ver
werkt. Goedkoop is het niet. maar
wel apart van kleur en dessin.
Voor een hoekje van een kamer,
dat een bijzonder accent verlangt,
kan er misschien wel eens een rol-
„Kijk" zegt iemand, „zo gaat
het jaar voorbij, en er verander»
in wezen niets", en dat i6 waar,
zoals alles waar kan zijn. En zij
vervolgt: „zou de oude dame
over wie u het de vorige keer had,
alleen door een gesprekje met een
jong meisje er van af te brengen
zijn 2000.- te vragen voor meu
bilair. gordijnen, een geysertje en
een keukenmat? Wordt een zure
juffrouw anders omdat u (dat ben
ik, Chr.) ons aanspoort haar let
terlijk en figuurlijk koekjes te la
ten bakken? O, ik begrijp u wel.
U bedoelt hiermee te zeggen
maar vergeef me dat ik het toch
bar-idcalistisch vind dat je
iemand die van zichzelf niet geeft
en heeft, moet betrekken in je
eigen rijkdom. Moppert zij op het
koekjes bakken, bak dan net zo
lang met haar en ondanks haar
dat ook zij er plezier in krijgt.
Zit je te breien als zij binnen
komt, brei door.
LAAT de radio doorzingen. Kin
deren doorspelen. Doe je een
spelletje, zij er ook bij. Wil ze niet
de familie gaat door. Sleep
haar mee! Nietwaar? Maar ver
ander je nu zo'n mens? Wordt
het ooit zo dat zij zélf plezier gaat
geven inplaats van krijgen?
Wordt de oude dame zo werke
lijk anders dat zij niet alleen de
f 2000 opgeeft maar bovendien
zo verandert dat een dergelijke
gedachte niet meer in haar hoofd
opkomt? Wordt zij dus als het
ware bekeerd? Ik kan dat zo
maar niet geloven, het spijt me.
Dat mensen in Delft weer plaat
sen met uitzicht op de begrafenis
stoet hebben aangeboden voor 20
en meer. dèt kan ik geloven".
Ja. briefschrijfster, ik hoor het
ook, ik kreeg er zelfs nog een
brief over. Over dat raam- en
dakplaatsen verhuren. Maar ik
zou toch de mensheid wat minder
strak willen indelen dan u deed.
Liever zou ik helemaal niet inde
len. Waarom? Omdat ik weet dat
ik het goede wel wil maar dat het
kwade mij bij ligt. Dat, als ik
mijzelf en mijn intenties goed on-
derzoek, ik ook wel eens
kijkspel-verhuurster
zijn. Ook al 51
ÏZhtt'
niet bestaat dat mensen als het
ware bekeerd worden ik haal
de woorden uit de brief nu maar
aan dan betekent dit dat wij
Christus' komst op aarde als een
eindpunt zien, als Kerst-feest.
Maar het is een oordeel, een
zweepslag over de wereld, een re-
Leven, het is: ont-
heb ik eerbiedig geluisterd. Het dag komen? Op zondag? Op
moment
sensatie niet
in het andere kamp, het kamp
van degenen die zich verpoosden,
ach, en wie zal dan
zeggen waar
zelf nog niet
schrijfster zegt:
"".NS,
de
wat brief-
dat, ik :.de maandag? Waren dat zij die zich teleürteiSn?'' ltoftrt) *tS? Sok
eou missen was ik zeil vergeten, altrji 'A schijnt te zi,n. hij zit vast in zijn
de
X die „groot"
rogenblik en van een
de ander ring gegrepen, niet „klein" in za-
wij ons- ken? Is mevrouw Y die daar zo
kennen? Er zijn ingetogen staat en het meent
_i.iuur geleder
voor de te
alles
achternaam, een straat, een stad
of dorp, familie, en om dat alles
heeft hij heel niet gevraagd. Ook
zijn baan, in ogenschijnlijk
staan: wie uit een arbeidersmil-
lieu komt, wordt maar zelden
volk bankdirecteur, en heeft een domi-
nee ooit een beroepsvoetballer
ia]s vader? In je mens-situatie
a wordt je soms zo maar iets: geld
vraagster, plaatsverkoper, omdat
je de kans hebt. In die situatie is
geen verlossing, maar nood. Alle
mensen zijn in nood. Maar dat is
nimmer een einde geweest. Eén
werd mens onder ons. Eén nam
onze gestalte aan. onze situatie,
werd Jezus van Nazareth, woon-
kent onze angst,
verveling, kent ons vandaag.
Gods begin. Dat begin maakt een
poespas, ons klein
door elkaar?
Phet „grote" dat
en als eenling
niet. dit: dat wij even. EVEN. al
le kleinheid afleggen?
Kijk, en nu vraagt de oude me
vrouw 2000, en dat lijkt me in
zo'n geval niet goed, en dus zeg
ik: praat met haar.
Zij kan er bij blijven, en inder
daad. briefschrijfster, dan is er
dit jaar niets veranderd. De een
heeft zorgen gehad, het jaar is onder
om, zij heeft nog zorgen. De an-
der houdt van haar man (of niet),
het jaar is om, zij houdt nog eind
steeds van haar man (of niét). Of gedoe,
iemand hunkert naar een nabije Pe wanhoop. Alle uitersten omvat
ander in haar leven,
is om en zij is heen
geweest r
ben ik me
zig geweest dit jaar
het jaar dit begin. Zo is dan ook elke si-
weer en tuatie van ons tot onze naaste
heeft ge- geen laatste woord,
Geen idealism*
i christelijke realiteit. Dan kan
lijk konden bidden.
Het is niet i
in grote ernst tege- hetzelfde gebleven. Het menselijk iemand worden bekeerd. Dan mèg
leven kent kleine variaties
je vurig en aanhoudend bidden.
wijzen wie. En natuurlijk zijn
ook de kijkers om het kijken ge
weest. Die, al ging de stoet hun
woning voorbij, slechts
de t.v. wegwipten
„echt
i te blijft hetzelfde: nood. Onze nuk- Dan gaat het jaar voorbij
op het oog niets, i
ken slijten wat tot we merken dat
wq te lui voor nukken worden. En
ons geloof dat ons midden in de duisternis gezwicht v
wereld moest zetten als mensen
het minuut- die een vlag voortdragen, slaat
buiten. Zo van: ons bijna neer in de geweldige
overal het beste van te krij- wind van de tijd: wij vinden
gen. Dat is in mentaliteit
een ietsje minder dan dat je voor
dat „beste" geld vraagt van een
ander. Maar deelt ons dat als
mensen in twee partijen? Zijn al
leen zij die in eerbied, staande
in de kou of rustig luisterend, hui
stille kaarsvlam in de huiskamer,
mooier, stiller, gewijder. Wij blij
ven letterlijk en figuurlijk: thuis.
WIJ ZIJN uitgepraat als het
gesprek nog niet eens is be
gonnen. Als wij denken dat het
Mi ping. Maar dan heren die een u altijd een sleuteltje bij de
te bevelen het draad enigszins auto hebben. Wellicht voelen die hand. Tenzij natuurlijk de kap
met hetzelfde sleuteltje op slot
gaat als dat waarmee u con
tact maakt
Voor meisjes. Als uw doch*
ter(s) haar trui altijd over de
rok draagt (dus er niet in
stopt) kan Let zijn dat me
vrouw Alderliesten uit H.L
Ambacht een ideetje voor u
heeft Bijna iedere moeder re
kent bij de aankoop van een
nieuw kledingstuk een beetje op
de groet Vooral bij geplisseerde
terlenka rokjes is dat belang
rijk, omdat die niet uitgelegd
kunnen worden. Neemt u nu een
vrij lang rokje, dan kunt u er
galgjes aanmaken en het de
dochter tot onder de arm laten
dragen. De rok zakt niet meer
als hij wat aan de wijde kant is
en u hebt er langer wat aan-
..en zo n vrouw f
Hoes er om. Verschillende
typen steunzolen doen de
schoenen en pantoffels eerder
slijten dan ons wel lief is.
Daarom raadt mevrouw C.
Karsdorp uit Kinderdijk u aan
om die zolen een hoesje te ma
ken van b.v. een sterke kaki
katoenen stof. Het model op de
stof natekenen, dichtstikken
(de teenkant open laten) daar
na de zool er in stoppen en de
open kant ook dichtnaaien.
Volgens deze lezeres scheelt
het werkelijk wat slijtage be
treft. Als 't hoesje stuk is
maakt u gauw weer een
Met wijn. Wist u, zo vraagt
mevrouw M. van Bergeyk uit
Sliedrecht, dat u bij het stoven
van nogal zurige peren geen
suiker hoeft te gebruiken als u
aan het sap een scheutje zoete
wijn toevoegt, dat u mee laat
koken?
Op de schoorsteen. Mocht
u veel gebruik maken van een
zaklantaarn en ontdekken dat
het ding „gaat afzakken", of
tewel minder licht gaat geven,
leg de lantaarn dan eens een
tijdje op de schoorsteen, advi
seert mevrouw P. den Ouden
uit Rotterdam, die u er tevens
bij garandeert dat u de lamp
enige tijd kunt gebruiken
l die
rij.
Haarversteviger. Mevrouw
(of mej'uffrouw) J. H. 't Hart
uit Schiedam heeft een haar-
verstevigingsmiddeltje ontdekt
waarmee haar portemonnee het
beslist eens is. Inplaats van de
gebruikelijke versteviger doet
zij na het wassen wat Engelse
tonic op het haar. Het resul
taat is zelfs beter en boven
dien is het voordeliger, omdat
men met een flesje van dit
soort tonde langer doet dan met
een flacon haarversteviging.
*t IS .JAMMF.lt, MAAR...
Ook deze week is de lijst ge
lukkig niet zo lang. Niet in aan
merking voor publicatie komen
de inzendingen van mevr. G.
Z. te Rijnsburg; dhr. W. P.
uit dezelfde plaats, mevr. L.
v. d. B te Vlaardingen, mevr
(„handschoenenweer")
mevr. P. de J. uit R'dam; me
vrouw A. v. d. E. uit Maas
sluis en mevr. C de M te
Rijnsburg
Iedere gepubliceerde
„Bent u ook zo'n man"-
inzending dingt automa
tisch mee in de wed
strijd: „Win honderd
gulden voor uw vrouw".
Voor iedere tip en elk
doe-het-zelf idee in deze
rubriek ontvangt u een
van onze tipboeken:
„Dat zit zo" of „Tippa-
rade Twee" (naar keuze).