Een kinderziel
is gauw
gevuld
BENT U OOK
ZO N MAN
briel
Blad
geeft gezelligheid
^2023^*"*
ZATERDAG 17 MIVF.MBF.R 1962
Kent u ook dat gezin, waar de ouders op het ogenblik dé tijd
van het jaar beleven? Alles marcheert er zoals ze het graag zien.
Dat is trouwens al veertien dagen zo. De kinderen één van de
vijf. één van de vier en één van de twee doen precies wat hun
ouders willen. Zij zijn rustig, lief en ze eten goed, iets, waaraan
het anders vaak ontbreekt. Aan tafel zijn er geen problemen. De
kleuters proppen hun monden vol en drinken hun bekers haastig
leeg. Af en toe vallen ze even uit hun rol, dan zeggen ze „nee"
als moeder nog iets klaarmaakt. Maar dan klinkt weer het tover
woordje „Sint" door de kamer cn er is geen vuiltje meer aan de
lucht. Ze eten al.de kleintjes!
IlillH
Menno. Jacquelien en Mare. zo
heten ze. die kinderen, hebben zo
hun eigen moeilijkheden in deze
tijd. Pappa en mamma zijn lief
voor hen. dat wel. maar de laat
ste weken hebben ze het steeds
over ..Sint". Sint is heel oud en
heel goed. zeggen ze. en hij let Smt
Overdreven
Mis
Sterk overdreven, zegt
schien Maar een kern van waar
heid zit er niettemjn in dit fan
tasietje Want herinnert u zich
uw eigen kindertijd: de
i autoriteit, als je klein
op alle kindertjes. Of ze «-el Heel aie slaan midden in dat" kleine
gehoorzaarn zijn en of ze wel vader en moeder zijn groot en
zoet zijn. Dat ziet Sint alleman] die staan midden in dat kleine
door de schoorsteen en dat schrijft wereldje. Zij kunnen alles en zij
h:j allemaal op in een dik boek. weten anes Dan komt daar piot
zeggen ze. Hij brengt als hij ja- seling die machtige Sint bij. die
rig is cadeautjes door het hele mysterieuze figuur met die lange
land, maar wie stout is krijgt de baard en die prachtige wijde rode
En de kindertjes die heel mantel. Hij rijdt op een paard
""l gaa" over het dak en hij heeft een
En 2warte knecht. Samen kijken zij
door de schoorstenen de huiska-
ondeugend
ijn geweest, di
laar en heel ver
:e, pappa
Hij ziet alles, hij hoort alles,
hij weet alles. En dut komt dan
allemaal in liet dikke boek!
Ja, ja......
binnen. Zij vullen de schoe-
die onder de schoorsteen
met lekkers of met een
.zak zout!
Sint en Piet, ze zijn wel lief.
aar ook wat vreemd. Je hoort
ze dan dat je ze
die twee. Een kinderhand is
gauw gevuld, beweert een oud ge
zegde. Dat is zo. maar een kin
derziel is nog gau
wer gevuld mis
schien. Daarom
moet de Sint-fi
guur echt wel met
een beetje voor
zichtigheid en heel
veel tact in het ge
zin met jonge kin
deren worden bin
nengeleid. Sint moet
het middelpunt zijn
van echte Neder
landse huiselijke
vreugde en niet een
figuur, die de kin
deren angst aan
jaagt. Wij ouderen,
vinden - juist het
St.-Nicolaasfeest zo
leuk, omdat het
zo n gezellige sfeer
vol verrassingen
meebrengt. Zo moet
het voor de klein
tjes ook zijn. Zij
geloven nog on
voorwaardelijk in
de Sint en heel
eerlijk zouden
wij dat soms ook
niet even willen?
Dat dat geloven
in de Sint soms he
lemaal niet zo ple
zierig was, omdat
hij meer tot een
boeman werd ge
maakt dan een va
derlijke vriend, dat
zijn we misschien
allang vergeten. Zo
ver te gaan als
iemand, die zegt
„vertel nooit ver
haaltjes en laat de
verzakelijking van het feest en
de grootscheepse reclame, die al
anderhalve maand van tevoren
begint, duwen het ktader-evene-
ment in een verkeerde richting.
weer een ander uiterste. Dat hoeft
ook weer nietliever niet zelfs
want heus, uw kind zou u in deze
waarheidsdrang niet (kunnen) vol
gen. Sint bestaat dat gelooft
elk kind maar het hangt van
de ouders af of zijn bestaan voor
de kinderen een prettige jeugd
herinnering zal worden. Dat hij
niet langer dan een paar jaar
echt zal bestaan hoeft geen pro
bleem te zijn de ontdekking van
zijn wonderlijk schijn-leven komt
vanzelf. Het einde van de pret
komt altijd vroeg genoeg en kan
door de ouders zelf in goede ba
nen worden geleid.
Sinterklaasfeest moet v
Tenslotte gaat het voor alles
om het kind en dat kan niet te
gen een te lange en té grote span
ning. Die wordt hierdoor echter
elk jaar meer in de hand ge
werkt. Daarom heeft de vereni
ging zich ook tot de Nederlandse
huisvrouwen gericht met het ver
zoek het feest thuis niet al te
lang te laten duren, daar er dan
nok steeds meer cadeautjes wor
den verwacht.
Verder leidt een té veel aan
Sinterklazen soms tot verwarring.
Het kind mag niet gaan zeggen:
Wie is nu de echte? (al heeft
Sint in noodgevallen natuurlijk
altijd broers en helpers). Dat de
zakenwereld in haar commerci
eel enthousiasme dit punt hele
maal uit het oog verliest, is al
vervelend genoeg. Maar al viert
de commercie anderhalf, soms
zelfs al twee maanden van tevo
ren Sinterklaas, voor de klein
tjes is tien dagen Sint-spanning
heus meer dan voldoende.
En daarom: laat die spanning
leuk zijn thuis en niet benauwend;
daar kunt u als moeder bijzonder
veel aan doen. Menno, Jacque
lien en kleine Mare en al die an
dere kinderen zullen dan een
Uitnodiging om fit te blijven
TIP PARADE
In heel wat huiskamers fun
geert tegenwoordig de leg
kast als boekenkast. De deur
er uit en de ingebouwde kas:
is klaar voor het opbergen
van boeken en soms ook
snuisterijen. De heer A. H a r t uit Vlaardingen
ging nog verder: hij kwam op het idee die
plankenkast zelfs een andere rol te laten
spelen, namelijk die van een commode. Met
zijn inzending doet hij niet alleen een gooi
naar de honderd gulden, maar tevens brengt
hij misschien anderen op de gedachte het
zelfde te doen.
Vooral 's winters helpt menige moeder haar
baby liever in de verwarmde huiskamer, dan
in het killere slaapvertrek. Een commode zo
als de heer Hart deze maakte, zal hierbij me
nigeen van dienst kunnen zijn. De tekening én
de foto vei tellen eigenlijk al waar het om
gaat. De bovenste plank wordt boekenplank,
de twee daaronder fungeren als opbergruimte
voor baby's kleertjes en andere spulletjes.
Daarvoor komt dan een uitklapbare „deur"
van b.v. meubelplaat, een klep, die precies
tussen de deurposten moet passen en de twee
andere planken moet bedekken. De klep kan
aan de onderste „baby"-plank worden beves
tigd met een pianoscharnier, terwijl de uit
einden van de klep links en rechts met een
ketting worden vastgemaakt.
In opengeklapte toestand rust
de klep dan op een losse poot
van vijf bij vijf cm. Om te voor
komen dat de poot omvalt kan
er op de klep een klein vier
kantje van multiplex worden ge
maakt, waarin de poot precies
past. Nu hebben legkasten vaak
verschillende maten. U kunt dus
zelf zien op welke hoogte u het
beste het geval kunt maken.
Daarnaast is de ruimte onder
de onderste plank vaak wat ho
ger, zodat u daar nog een extra
plank bij kunt maken als u meer
boeken kwijt wilt. De bedoeling
van deze inzending zal u in ieder
geval wel duidelijk zijn; uw fan
tasie doet de rest.
TAFELTJE
Van de vele tafeltjes, die op
papier binnenkwamen, komt de
ze van de heer C.M. Langc-
veld uit Geldermalsen het eerst
aan de beurt, omdat het wel een
grappig geval is. Ga, zo advi
seert deze lezer, eens op zoek
bij een houthandel of timmer
man naar een hard houten war
rige plank. b.v. notenhout al of
niet met kwasten, maar onge-
schuurd. Totale lengte: 100 cm.
dikte: 3 tot 4 cm. breedte va
riërend van 20 tot 40 cm. Een
kromming in de lengterichting
is geen bezwaar, integendeel,
het zal de vorm ten goede ko
men. Wankanten afsteken, de
einden zoveel mogelijk naar het
verloop van de houtnerven af
werken en de plank aan beide
zijden licht schaven, eventueel
op een vlakbank. De pootjes
zijn van dezelfde houtsoort als
het blad, ongeveer
26 cm lang en 3 x 4
cm zwaar. Deze in-
beitel vrij ruw op
steken, zodanig dat
aan de uiteinden
voetjes ontstaan en
het verloop van de
pootjes krommin
gen laten zien. De
pootjes ongeveer
anderhalve cm in
het blad inlaten en
lijmen. Het geheel
daarna lakken met
(en dan komt er
u zelf uw lak moeten kiezen).
Na het drogen van de lak heeft
u een origineel tafeltje gekregen,
dat zeker vrij exclusief genoemd
kan worden. U kunt natuurlijk
ook grotere of kleinere exempla
ren maken, al naar gelang de
structuur van het hout én uw
eigen inzicht.
Protest
Dat is het probleem niet. Dat
is wel het feit. dat tegenwoordig
steeds vroeger en steeds meer
Sinterklazen «en aanslag op de
aandacht en het gevoel van dc
kleintjes doen. Het is zelfs al
zover gekomen, dat de Nederland
se Vereniging van Huisvrouwen
officieel heeft geprotesteerd te
gen deze tendens. Evenals trou
wens andere organisaties. Het
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli llllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllH
Natuurlijk, ons zit
hoekje in de huiska
mer moet gezellig zijn,
vooral 's avonds wan
neer dc behoefte be
staat eens bij te ko
men van het geren en
geA lieg van overdag
Als het bij u goed zit,
moet u na de drukke
dagtaak met plezier
uw lievelingsplekje in
de kamer op willen
zoeken. Voor de vrouw
is dat lievelingsplekje
veelal het zgn. .da
messtoeltje". voor de
man meer de gemak
kelijke clubfauteuil.
Of zullen wc voor dc
verandering de gezel
ligheid eens op een
bank zoeken?
vergeten dat een bank
Jmeer is dan alleen e°n
ding om op te zitten.
Het is een middel dat
een sterkere onderlin
ge verbondenheid sug
gereert dan een stoel,
die een meer individu
eel karakter heeft.
want onbewust zoekt het naar een
middel om de onderlinge verbon
denheid te versterken! Al naar
gelang de omstandigheden kan dit
een kampvuur op de Veluwse
zandverstuiving, als een koffieta
fel. waaromheen moegewerkte ar
beiders zich schaarden in een
kantine, zijn. In ons hedendaagse
interieur is dit middel de bank
geworden. Zit men huiselijk in de
Hel leven van
koningin Elizabeth 1
Het leven van koningin Eliza
beth I, door prof. sir John E.
Xeale. Grote Phoenix Pocket.
Uitgave W. de Haan. Standaard
boekhandel, Zeist-Antwerpen.
Uitvoerige biografie van de En
gelse Koningin Elizabeth I (1533—
1603) van de hand van een auteur,
die een autoriteit is op het gebied
van Engelands geschiedenis uit
het Elizabethiaanse tijdvak. Be
wondering verdient de manier
waarop de indrukwekkende hoe
veelheid feitenmateriaal is gerang
schikt en verwerkt tot een vlo'
leesbaar boek. Wie wil worden in
geleid in een uitermate schokken
de periocie van de Engelse geschie
denis vindt hier een boeiende en
betrouwbare gids. Een reeks dui
delijke portretten vult de tekst
tan.
kamer bijeen, dan lost de indivi
dualiteit zich als het ware op. De
inwonenden vormen een hechte
gemeenschap die doet denken aan
het oude kampvuur.
Wellicht slaken klein-behuisde
echtparen nu de verzuchting:
..onze kamer is veel te klein voor
zon gevaarte: een bank vraagt
nu eenmaal veel ruimte". De er
varing leert echter dat in zelfs
heel kleine kamers nog best een
plaatsje voor een bank overschiet,
mits we haar op de juiste wijze
opstellen.
Ideaal
Om te beginnen zijn er meerde
re soorten banken, namelijk twee-,
drie- en vierzitsbanken. Zijn we
jong cn verliefd dan bewijst de
tweezitsbank goede diensten. In
feite is deze bank een flink uit de
kluiten gewassen club. Een drie-
persoonsbank moet men alleen
nemen, wanneer het uitgesproken
onmogelijk is een vierpersoons te
plaatsen. Ideaal is de vierper
soonsbank: bij gebrek aan logeer
ruimte kan zij een noodslaap-
plaats worden
Volgens de binnenhuisarchitect
Ep Simons, mist een zitje, be
staande uit vier in het midden
van de kamer geplaatste clubjes
elk contact met zijn omgeving. De
meubels lijken te ..zweven"! Een
bank is door zijn afmetingen een
trefpunt, geeft een maximum aan
stabiliteit.
In tegenstelling met de gc-
bruiksbank een eenvoudig,
strak en kantig meubel kan
men de sierbank beter niet in een
hoekje wegmoffelen. Dit mooie
meubel vraagt een opstelling los
in de ruimte van uw kamer, bij
voorbeeld tegen een wand.
Scheiding
In-'de kamer met de bekende
..beperkte afmetingen" doet u het
beste de moderne strakke bank te
kiezen. Hebt u een gezin met kin
deren? Dan kunt u, door de bank
dwars op de muur te zetten, het
woon- en eetgedeelte van uw ka
mer scheiden. Deze opstelling is
in een gezin met kinderen bijzon
der praktisch; in het afgescheiden
woongedeelte kunnen de kinderen
dan spelen. Legt u bijvoorbeeld
eens linoleum als vloerbedekking
voor de woonkant en een warm
tapijt voor het knusse hoekje
Zoals gezegd: 's avonds moet
onze kamer er het gezelligst uit
zien. Een sfeervol effect is te be
reiken door een paar leuke kelk
vormige lampen van gekleurd
glas laag boven de bank te han
gen. Maar niet té laag. anders
stoot u bij het opstaan de glazen
lamp kapot! Om van uw hoofd
maar niet te spreken... Door de
lichtconcentratie boven de bank
wordt de intieme sfeer versterkt.
Bij dc overige stoelen zetten we
staande lampen. Vergeet niet dat
een hoge plafondlamp de sfeer in
zijn eentje niet maken kan!
Een ideetje als hulpmiddel bij
de inrichting van ons huis kan
nooit kwaad. Maar drukt u voor
al, geleid door persoonlijke smaak
en voorkeur, uw eigen stempel op
Zitten, de hele dag; staan,
uren achter elkaar of rennen van
het eerste tot het laatste mo
ment: drie onherroepelijke mo
gelijkheden voor wie onder het
begrip werkende vrouw valt. Zit
ten achter bureau, tafel of naai
machine. staan in winkel of be
drijf en rennen als je b.v. ver
pleegster bent. Tussen de bedrij
ven door kom je wellicht toe aan
een veeg poeder, een vleug lip
penstift en dc kam, maar dat is
dan ook meestal de enige ver
zorging..
Daarmee nu is Albertine Vel-
lenga het helemaal niet eens. Wie
haar werk met plezier en vooral
de nodige fitheid wil blijven doen,
zal doelmatige lichaamsbeweging
ook als een onderdeel van het
dagelijkse toiletmaken moeten
beschouwen. Juister nog; licha
melijke soepleheid houdt de ener
gie nodig in zo menig beroep!
vaak op peil. De werkende
vrouw, die dit eigenlijk wel weet.
DEGENEN' van mijn brief
schrijfsters die me schreef
erg benieuwd te zijn hoe
de Open Brief er nu zal
uitzien. ,,nu u geen brieven
meer beantwoordt", moet ik wij
zer maken. Ik heb gezegd dat ik
niet zo dikwijls meer initialen ge
bruikte; dat is heel iets anders.
Immers, als ik brieven in één on
derwerp kan verenigen, en ik haal
stukken uit die brieven aan. dan
herkent de schrijfster zichzelf
meestal prompt en heeft toch niet
het (nare? het schijnt zo) gevoel
dat iedereen haar herkent. Maar
beantwoorden blijf ik, al besef ik
heel goed dat ik mensen op ant
woord laat wachten, wanneer hun
onderwerp geheel niet past in de
„compositie". Ik zou. dat geef ik
toe, veel meer persoonlijke brie
ven moeten schrijven. Maar het
is daarmee als met een keurig
aan kant geveegde hoop hcrstbla-
ren. Zolang zij daar netjes liggen,
is er ruimte om door te lopen.
Maar ga je er in trappen, dan
waaien ze verwarrend op, er is
geen einde aan.
TOCH ken ik nog alle problemen,
alle onderwerpen, en ook, als
ik het zeggen mag, de maat van
de nood van sommigen. Mijn
briefschrijfster die me uit Bra
bant schreef en in een ongelukkige
situatie verkeerde, heeft me
haastig in de pen doen klimmen
aan anderen die haar misschien
konden helpen helaas zonder
resultaat tot nog toe. U zult uzelf
doch het daarbij laat, wil Alber
tine Vellenga (lerares lichamelij
ke opvoeding M.O.) een helpende
hancf toesteken. Zij doet dat in
een aardig boekje, waarvan dc
titel al precies zegt waarom het
gaat; ..De lichamelijke opvoe
ding van de werkende vrouw"
Om te illustreren dat zij best be
grijpt hoe moeilijk het soms is
tijd te maken voor dat stukje
opvoeding, heeft zij het niet bij-
instructieve oefeningen (en dui
delijke foto's) alleen gelaten. In
het boekje zijn namelijk een paar
korte verhaaltjes opgenomen,
overborrelend van drukbezet-zijn
Ze zijn een beetje overbelicht,
die verhaaltjes, maar daar het
uiteindelijk om de oefeningen
gaat. is dit zó erg niet. Temeer
omdat die oefeningen prettig en
uitnodigend zijn beschreven. Han
dig is tenslotte in dit bij de N V.
Uitgeversmaatschappij De Tijd-
stroom-Lochem verschenen werk
je de indeling per beroep, zodat
de ..zitsters". de „rensters" en
zij die veel moeten staan precies
aan de weet komen wat voor
haar dé manieren zijn om fit te
blijven.
52Weken tuinieren in woord en beeld
52 weken Tuinieren in woord
beeld, door B. J. Galjaard en
J. A. van Dijk. Uitgaven N.V.
Kosmos, Amsterdam.
Een overzichtelijke gids voor
de amateur tuinier in een kleurig
omslag gestoken, met afbeeldin
gen van diverse tuinwerkzaamhe-
den, die de lezer nieuwsgierig ma
ken naar de inhoud.
Voor elke week is een bladzijde
gereserveerd, waarop het door een
hechte samenwerking van schrij
ver en tekenaar, duidelijk wordt
welke werkzaamheden er voor die
week gereserveerd zijn. We vin
den zoveel gegevens over aanleg
en beplanting van de siertuin, als
over bewerking en verzorging van
moes- en fruittuin, over het bou
wen van -muurtjes, trapjes en
bassins en het vervaardigen van
tuinbanken, pergola's e.d. Hele
maal dekt de titel de inhoud
niet. daar de schrijver ook enke
le keren de onderwerpen kamer
planten en bloemversiering aan
snijdt. Maar de liefhebber zal dit
52 weken tuinieren allicht niet zo
letterlijk opvatten.
Enkele fouten kunnen misschien
in een volgende druk hersteld
worden. Bij het vullen van bloem
bakken beveelt de schrijver nl.
„graszoden" aan. waarmee hij
uiteraard „graszodengrond" zal
bedoelen, zoals ook de tekenaar
aangeeft. Bij het opzetten van bol
len op glazen vergist de tekenaar
zich. waar hij schrijft: ..niet
in het licht, voor de bol zichtbaar
is." De bol is aldóór zichtbaar en
het betreft hier de „bloemknop."
Al met al een instructief werk
je, dat mede door de samenvoe
ging van tekst en tekeningen voor
de leek een practische vraag-
wellicht vergeten achten of ver
waarloosd, maar nee. Mocht u
van adres veranderd zijn sinds 1
november, schrijft u me dat dan
nog even? Practische vragen zijn
voor mij moeilijk op te lossen.
Ik ben geen bureau, heb geen
klapper met adressen voor een-
twee-drie hulp in allerlei gevallen. „Jij
Bovendien ben ik anoniem, ik kan Gelukkig vinden
bijzonder weinig last hebben van
kleinigheden, en dan zie je alles
ook groter. Ergert u zich nooit
en niet anders, maar die graag
een béétje anders, een beetje
méér wilden zijn om daardoor
weer zichzelf beter te kunnen ver
dragen, dit het punt is: dat zij
vergelijken. En dat mag ook.
Maar met dit voorbehoud; je moet
geen levens vergelijken. Niet zeg
gen; zij is veel vlotter, kan ik
dat door lezen bereiken. Zij daar
veel zachter en liever," moet
ik mijzelf meer aan anderen wij-
uitgangs- den. Nee. want elk leven moet
niet het
Dit lijkt me e
punt. Ergeren? O ja. Zo straks zichzelf verdragen, dat
ergerde het mij dat wij beneden benijdenswaardige. Wat
bij het fonteintje een stukje rose
geel borsteltje hebben,
nden een paar kinde
ren hier ook dat het vloekt, en ik
behoef dus niet anders te doen
dan even te wachten; dan heeft
Miriam Wieland
Miriam Wieland. door Maria
de Lannoy. Uitgave G. F. Cal-
Icnbach N.V., Nijkerk.
stersroman die door jongere
jes graag zal worden gelezen
Op plezierige wijze wordt in dil
boek het oude recept opgedist:
de hoofdpersoon heeft een zeer
blanke ziel, de moeilijkheden wor
den overwonnen, het ideaal be
reikt, een huwelijksaanzoek afge
wezen en het einde hoe kan
het anders is „happy".
Wellicht doordat de schrijfsm
in België woont wordt in dit boek
met de spreektaal gebruikt zoals
wij die kennen. Ook daardoor
wordt wat de romanfiguren zeg
gen enigszins breedvoerig, en ver
liest het boek wat aan vaart.
niet ergens binnenstormen en zeg
gen: hoor eens, ik ben Christine,
doe me een plezier en help mijn
briefschrijfster, want zij is mijn
briefschrijfster. Ik ken u niet, ik
zou u met al uw lieve brieven
niet eens bij de kruidenier kun
nen aanbevelen, laat staan een
man. een huisgenoot of een baan
bezorgen. Maar als u me een
maal geschreven hebt. herken ik
uw handschrift vrijwel direct; zo'n
brief is als het ware in me op
gezogen. Dat was deze week zeer
frappant, toen ik weer een aller
leukste brief kreeg van iemand
die dol op lezen is en aan wie ik
al eens de bekende gedachte had
gewijd: haar moet ik nodig weer
schrijven! Niet alleen herkende ik
het handschrift na een jaar on
middellijk. maar met een licht ge
grinnik gaf ik me er rekenschap
van dat zij nu reageerde op een
gedachte aan haar gewijd in de
vorige Open Brief toen ik schreef
over: een boek lezen.... Onwille
keurig heb je, als je zit te tikken,
mensen die eens schreven op het
oog. Hoe zuiver was de reactie
en hoezeer was ik het eens! Maar
goede raad is duur! Lezen. ja.
En veel voor anderen zijn. om
eigen leegte weg te „leven", ja.
Dit laatste mocht ik vanmorgen .SPU o,
lezen als gedachte van een brief- tisch altijd op tc lossen. Ook
géél
stukje uit het voorraadkastje ge
haald. Kijk, ergernissen zijn prac-
ichrijver die hiermee de
geetlijke gestalte van zijn B___
voor ogen heeft. Ik waardeer het dêeïuïtschakelem
zeer dat u zoveel liefs voor mij.
een vreemde toch. wilt oproepen,
dat u als het ware uw herinnering
aan mij geeft.
Maar het stemt dan alleen maar
droevig dat. juist met degenen
voor ogen die het aankunnen, die
uit eigén volheid kunnen geven,
dc anderen des te meer hunkerend
blijven staan. Ligt het aan hen
zelf? Dit vraagt mij alweer
iemand anders, en zij blijft vooral
aan het punt: aanvaarden, han
gen. B.v. zegt zij: ,,u moet wel
gesprek, of ook door ze niet meer
te zien omdat je wel wat anders
te doen hebt. Maar eenmaal komt
het zo ver dat het geen ergernis
meer is. Niet meer weg te wer
ken. of weg te leven. Alleen
verdragen. En de ergste ergernis,
die je wel moét verdragen, ben je
ten vergelijken, dat is niet het
leven maar de levenshouding. Als
wij dat doen. kan ook de een
voudigste onder ons in-het-groot
denken.
Kijk, als je twee mensen ziet
oversteken, stevig gearmd en la
chend, dan denk je al gauw: die
mensen zijn gelukkig. Maar je
weet best dat het kan zijn dat
de vrouw lang heeft gezanikt om
een mantel en dat de man om
de lieve vrede wil heeft toegege
ven. en nu heeft ze de jas aan
en hij vindt haar knap en ze zet
ten even alles opzij en zijn voor
het oog gelukkig. Volgende week
wordt de kolenrekening gepresen
teerd en zijn de verwijten niet
van de lucht. Dat kan. Het kan
echter ook zijn dat zij lachen om
dat zij samen iets leerden dragen,
b.v. dat een mantel er weinig toe
doet. Je weet het niet. Je weet
nooit wat achter een opgewekt ge
zicht. een meeslepend humeur
steekt, achter vol zijn van alles,
achter presidente-zijn van dit of
dat. je weet alleen dat je niet
twee minuten zoudt willen ruilen
als je alles wist. Alleen die
levenshouding, die manier waarop
iemand zichzelf en alles incluis
verdraagt, die is van belang. Die
we namelijk gekregen
Nooit ziet men een ster zo hel
der flonkeren als wanneer het
koud is. Zo is ook het volkomen
niets-van-je-zelf zijn. dat eenzaam
ste aller ogenblikken, het zuiverste
moment voor de volheid die we
krijgen, alleen maar krijgen Is
het duister de plaats om de Ster
te zien opgaan.
Ia briefschrijfsters die zichzelf
wel konden verdagen, die ook wel
konden accepteren dat zij zó zijn
Inhakertjc. Van verschil
lende kanten werd ingehaakt
op de brei-tip waarbij meer
deren en minderen de hoofd
rol speelden. Er kwam zelfs
een klein voorbeeldje uit een
enveloppe rollen. Ik ga maar
geen namen r -men ('t zijn
er nogal wat), i ar even door
geven dat u a.s u moet meer
deren aan beide kanten, een
gekleurde wollen draad neemt,
die zo ongeveer op de helft van
de pen naar voren haalt, twee
steken breit en dan de draad
weer naar achteren slaat. De
draad laten hangen en telkens
als u aan meerderen toe bent
om twee steken heen slaan.
Aan de gekleurde draad ziet
u dan hoe vaak u gemeerderd
of geminderd heeft. Een ande
re lezeres wil er even op wij
zen, dat er in handwerkzaken
z.g. toerentellers te koop zijn
die ook reuze handig zijn. Ze
kosten ongeveer drie kwartjes.
Voordelig. Van een „niet
kapitaalkrachtige scholiere"
uit Den Haag kwam de tip
binnen een voordelig kastje te
maken. Nodig zijn gewoon een
paar planken en wat lege con-
servenblikjes. Die blikjes wor
den „artistiek" door ze eerst
met kaarsvet te laten bedrui
pen. waarna er een laag wa
terverf in allerlei kleuren over
heen komt. Die uitlopende verf
doet het 'm dan. Die blikjes
fungeren (al of niet gevuld
met zand) als poten onder en
als steunen tussen de planken.
Glas gebroken? Is het gla
zen plaatje onder de spiegel
van uw vaste wastafel gebro
ken? U vervangt het stevig en
goedkoop door een stukje hard
board waar u plak-plastic op
doet is de suggestie van me
vrouw Duyn uit Sassendam.
Weer stevig. Dc metalen
sluiting van een sicr-haarspeld
wil wel eens uit het benen of
plastic materiaal van de speld
schieten. Mevrouw J. Croese
uit Scheveningen (hoop dat u
weer beter bent!) heeft daar
iets op gevonden. Zij pakt de
sluiting tussen een schaar beet
en wel zo dat zij de twee ijze
ren puntjes even in de gas
vlam kan houden tot ze goed
warm zijn. Daarna drukt zij
ze weer in de speld, en laat
alles hard worden. Daarna zit
de sluiting er weer muurvast
sudderen. U verkort volgens
mevrouw Knol uit Gorinchem
die suddertijd aanmerkelijk als
u het vlees na het braden vijf
minuten op het vuur laat staan
en vervolgens de pan met het
deksel er op laat afkoelen. Als
het vlees na die afkoeling weer
wordt opgezet, is het veel vlug
ger gaar dan wanneer het ach
ter elkaar wordt behandeld, 't
Scheelt werkelijk stukken, met
welke ervaring de tips gelijk
maar worden afgesloten voor
deze zaterdag.
'T IS JAMMER. MAAR
uit Rijswijk; dhr J. van D. uit H.I.
\mbacht: mevr. M. den H uit
Klazienaveen en dhr P. C. H. uil
Gaardingen (zeer onlangs twee
:elfde ideeën gehad, maar dan met
>ude stoelen als uitgangspunt);
Iedere gepubliceerde
„Bent u ook zo'n man"-
inzending dingt automa
tisch mee in de wed
strijd: „Win honderd
gulden voor uw vrouw".
Uitslag 8 december.
Voor iedere tip en elk
doe-het-zelf idee in deze
rubriek ontvangt u een
van onze tipboeken:
„Dat zit zo" of „Tippa-
rade Twee" (naar keuze).
