L
De Vondelherdenking 1937
2|
ZONDAGSBLAD
DE WERELD'
25 JAAR
„Hoewel de grootste dirliter van Nederland, met Dante de grootste dieliter van het Rooms-
Katholirisme. behoort Vondel niet, als Dante, tot de allergrootste dichters der wereld. Toch,
in één opzicht heeft hy ook onder die allergrootsten geen weerga: in de verbazingwekkende
GELEDEN
veelzijdigheid, waarmee hij, op een hoog gemiddeld peil van voortreffelijkheid, door middel
van alle of nagenoeg alle bestaande vormen van dichtkunst, een hele wereld, van haar
omvottendste gehelen tot haar kleinste bijzonderheden, in zijn werk opgenomen en aan
vaardend of afwerend tot uitdrukking heeft gebracht."
door
PROF. DR P. N. VAN EYCK
Algemeen Handelsblad, pag. 10
G. PUCHINGER
„Hel wezenlijke ligt in de volmaakte smakeloosheid. Zij proeft als bron
water Men heeft alleen de sensatie, dat het laaft, dat men altijd wel zou willen doordrinken. Het is deze
zeggen, omdat alles bij hem zoo vanzelfsprekend is als water en lucht. Heerlijk! maar wie kan cr
iets over zeggen, dat geen banaliteit is, en geen nonsens?
PROF DR. C GERRETSON
Utrechtsch Dagblad, Vondel-Bijlage, pag. 1
13 November 1937
Vondel, wiens driehon-
derdvijftigste geboortedag
(17 november 1587) vijfen
twintig jaar geleden op
waarlik nationaal niveau
herdacht werd Vondels
grootheid is gelegen in z ij n
uniekheid temidden
van zoveel schitte
ring!
Aan Vondel denkend,
vraagt men zich soms af:
hoe komt het dat er momen
ten in de cultuurgeschiede
nis zijn, dat zovelen elkaar
in een zelfde eeuw ontmoe
ten, om luister bij te zetten
aan een eeuw die reeds van
rijkdom overladen lijkt?
De rijkdom van de Zeven
tiende Eeuw!
Revius, Hooft en Bredero in de
letterkunde; Hendrick de Keyzer
en Jacob van Kampen in de mo
numentale kunst; Christiaan Huy-
gens. Swammerdam en Van Leeu-
wenhoeck; Hugo de Groot en Swee-
linck; het is ons soms of an
dere eeuwen in ons land van
armoe omkomen, vergeleken bij
deze namenrij, van mannen die
stuk voor stuk de wetenschappen
blijven bezig houden, wier kunst
en wetenschap ons als evenveel
werelden voorkomen, maar die
allen tezamen hun eeuw hebben
gemaakt tot de Gouden Eeuw.
In die eeuw leefde Vondel, en
temidden van hen die wij reeds
boemden, heeft zijn naam een
igen klank behouden!
Is het desondanks waar wat
P. N. van Eyck, de scherpzinnig
ste en in ieder geval diepste
literaire analyticus van deze eeuw
in Nederland, heeft gezegd: dat
Vondel binnen de eigenschappen-
kring van ons Nederlandse volk
niet populair kón worden omdat
hij te weinig huisbakken, te wei
nig alledaags, gewoon en simpel
In ieder geval is hem geen
plaats binnen onze volkscultuur
toegekend als in Duitsland aan
Goethe, in Engeland aan Shake
speare. Er is jjltijd een besluit"
voor nodig om Vondel te gaan
zien, zowel bij de toneelliefheb
bers als bij het letterminnend pu
bliek!
Ster bleef stralen
En toch, Cats, Tollens en Beets,
eens de werkelijk populaire dich
ters bij uitnemendheid, verbleek
ten met de jaren aan de trans;
Vondels ster. schoon veraf, bleef
stralen, en men herkent hem al
tijd, wanneer men zijn licht eens
heeft opgevangen!
Het is waar, niemand kan Von
del leren lief hebben, zonder enige
concentratie, zonder op hem ge
wezen te zijn; maar wié eenmaal
Vondels taalschat heeft ontdekt en
geproefd, herkent overal in zijn
werk de warme, diep menselijke
k'.ank van zijn stem. een klank
die als vanzelf weerklank vindt
in het menselijk gemoed van de
lezer die zich zelf in Vondel heeft
terugherkend: ook over de eeu
wen heen kunnen wij begrijpen
hij zich verheugde, waarop hij
trots was. waarover hij zich ver
toornde, waarom hij leed. tot Wie
hij bad, waarop hij hoopte.
Vondels autodidactenbrein om
vatte de actuele politiek van zijn
dagen, zo binnenslands als bui
tenslands. de geschiedenis van
zijn vaderlapd en de Kerk. de
wijsbegeerte en de moraal van
zijn eeuw. Hij confronteerde ons
met ontzaggelijke ernst met de
Bijbel en de Klassieken, op een
wijze die in onze tijd nauwelijks
meer bij énige schrijver gecom
bineerd voorkomt. Maar ook is
daar zijn „Rome-vaart", zijn fel
le partijdigheid en emotie aan
gaande Rome. Erasmus
De aanvang van één zijner ge
beden, wanneer Vondel in 1621
zelf langdurig ziek is:
„Gij, die de ziekte kweekt, en
doet ze weer verdwijnen.
Aanziet een Christenhert, bele
gerd met veel pijnen:
O Vader alles troosts! Gij weet
en ik beken,
Dat ik een aarden vat, en
broos van stoffe ben".
Bij het sterven van zijn vrouw
in 1635:
„Marie, al laat gij mij alleen.
Uw vriendschap, uw gedienstig-
heên.
Staan eeuwig in mijn hart ge
schreven.
Hoe veer dees voeten mochten
dwalen.
'k Zal derwaarts mijn bedrukt
gezicht,
Noch slaan, daar voor het rij-
send licht,
Uw bleecke star ging onderda-
Het gedicht dat hij schreef over
het eeuwig leven, toen hij reeds
heel oud was:
„Wanneer dit tijdlijk leven endt.
Begint het endelooze lpven,
Bij God en Engelen bekend,
En Zaligen alleen gegeven."
Daar zit de Godheid op den troon,
In 't middenpunt van alle ronden.
Dat overal, en enig schoon.
Nooit zijnen omvang heeft ge
vonden."
Of, om een minder bekend
vers te noemen, over zijn laat
ste hoop, het vers dat al evenzo
direct ,,in het gehoor" ligt:
„Wij verwachten met gebeden
Eenen bloemhof, milt van geur,
Rijck door zijn verscheidenheden
Van gedaente en levend kleur;
Een banket voor keurige oogen;
Een muzykfeest voor 't gehoor.
Als de ziel, om hoogh getogen.
Naer de woleken vaert deur 't
Die nu boeckekamers zoecken
Vinden dan, in een trezoor,
In een eenigh boeck, vol boecken.
Wat ze oit zochten na en voor:
Al den dichtbergh in één dichter.
Keur van stof, en keur van maet.
Kort of langer, zwaer of lichter.
En gepast op ieders staet."
Vondelfeesten 1937
Schijnbaar viel dc Vondelher
denking van vijfentwintig jaar ge
leden in een ongunstige tijd: de
crisis der dertiger jaren. Maar
m werkelijkheid kon juist gedu
rende die herdenking de vrucht
geoogst worden van de vele Von
delstudie der toen afgelopen vijf
entwintig jaren.
De Prins onzer Dichters is nim
mer zonder lezers geweest, maar
in het kwart eeuw vóór de Von
delherdenking 1937 heeft een uit
zonderlijk ijverige en toegewijde
geleerdenschaar aan Vondel ge
arbeid. Albert Verwey. Simons,
De Klerk, Gerard Brom en
Molkenboer, om slechts enkelen
te noemen van hen die reeds
lang zijn heengegaan, hadden
zich een leven lang aan de Von
delstudie gegeven, en de nog in
leven zijnde geleerden hebben bij
de Vondelfeesten 1937 niet nage
laten bij jong en oud Vondel
te vieren cn bekend te maken.
Ook niet-literatoren als de Am
sterdamse burgemeester W. de
Vlugt en de minister van onder
wijs, kunsten en wetenschappen
J. R. Slotemaker de Bruine heb
ben hun persoon ten volle inge
zet om de Vondelfeesten in Am
sterdam en in het gehele land te
doen slagen.
Men mag met enig recht zeggen
dat mede daardoor bijna de ge
hele schoolgaande jeugd bereikt
werd; menigeen die nu veertig
of dertig jaar is, zal zich weten
te herinneren dat op de school
Vondel herdacht werd!
Gedurende het gehele jaar 1937
werd Vondel overal in den lande
herdacht, maar in de geboorte
maand november was met name
Amsterdam het centrum der her
denking.
Eén figuur mag daarbij met
grote ere worden genoemd. Het
is de thans overleden Nijmeegse
hoogleraar B. H. Molkenboer O.P.
Het is juist hier weer te geven
wat in het officiële Gedenkboek
van de Vondelherdenking over
hem vermeld staat:
PROF. B. H. MOLKENBOER O.P.
„De ziel van het Nationale co
mité en tevens een der invloed
rijkste leden van het Amster
damse comité, is zonder twijfel
Prof. Molkenboer geweest. Sinds
Juni 1935. toen hij de wensche-
lijkheid eener Vondelviering in
1937 voor de eerste maal in het
publiek, namelijk in een vergade-
mg van de Violier ter sprake
bracht, is hij onvermoeid bezig
geweest met de voorbereiding en
bevordering der nationale herden
king. Hij deed dat met on
uitputtelijk enthousiasme, gedra
gen door zijn uitgebreide, diep
gaande kennis omtrent Vondel,
diens leven en werken. Vondel
is het speciale studievak dat
Prof. Molkenboer sinds verschei
dene jaren aan de R.K. Universi
teit te Nijmegen doceert, eerst als
lector en sinds 1933 als buitenge
woon hoogleraar Op den 24en
October van dat jaar aanvaard
de hij zijn ambt met een rede.
getiteld: ..Het Rhythme van de
Vondelwaardeering'
Dp ..vliegende" Vondelprofessor
is hij schertsend en kenschetsend
genoemd, zóó als hij in den loop
van het herdenkingsjaar het gehee-
le land doorsnelde, van Noord
naar Zuid. van Oost naar West.
om overal, zelfs over de grenzen.
Vondel te brengen.
JOOST VAN DEN VONDEL
Op het lijstje van spreekbeur
ten, welke hij vervulde, komen er
een 50-tal voor, waarvan enige
in het buitenland; in België:
Brussel, Antwerpen, Gent, Kort-
njk. Hasselt en Aalst; in Duitsch-
land: Keulen en Osnabruck; in
Frankrijk: Parijs; in Italië: Ro
me." (pag. 34)
Overal werd Vondel „gevierd":
met uitgaven zijner werken, met
tentoonstellingen, met opvoering
zijner toneelstukken, met rede
voeringen en artikelen.
Bij dat alles spande Amster
dam. de stad waar Vondel zoveel
jaren werkte en dichtte, waar
hij ten slotte stierf en in de Nieu
we Kerk aan de Dam begraven
werd. de kroon.
Daar waren in die maand No
vember ter ere van Vondel decla
matiewedstrijden op de scholen,
fakkeloptochten, onthullingen van
een gedenksteen, de kranslegging
aan zijn graf. erepromoties aan
de Amsterdamse Universiteit en
een groots Vondelcongres, en niet
te vergeten de uitgave van het
Gedenkboek van de Vondelherden
king 1937, dat in 1938 verscheen.
Op maandag 15 november 1937
vond in de aula der Amsterdam
se Universieit de uitreiking
plaats van zeven eredoctoraten
aan buitenlanders en Nederlan
ders die zich voor de Vondelwe
tenschap verdienstelijk hadden
gemaakt: Georges Duhamel,
prof. dr. Th. Frings. Sir Herbert
Grierson, C. R. de Klerk. prof.
dr. B. H. Molkenboer. prof. dr
J D Du Toit en prof. dr Aug.
Vermeylen. De hoogleraren A. A.
Verdenius, N. A. Donkersloot en
J. H. Scholte traden als erepro-
motors op.
Daarnaast mogen genoemd
worden de redevoeringen van
prof. dr. H. Brugmans. Anton
van Duinkerken, Geerten Gos-
saert, dr. P C. Boutens. D. A.
M Binnendijk, dr. E. Boekman
daaraan toevoegen zijn liefde
Oranje en Amsterdam, zijn be
schrijving zowel van koophandel
als praedestinatieleer, van gezag
en van vrijheid, van huwelijksge
luk én van oppositiedrang. waaruit
ons beurtelings menselijke afkeer
en Christelijke liefde tegemoet ko
men, dan verstaan wij dat hij één
der weinige Nederlanders is ge
weest die het uiteindelijk in aan
dacht gewonnen heeft van èlle
andere dichters
Er zijn typeringen van Vondel,
soms niet eens erg bekende, die
men. eens gelezen, nooit meer
vergeet.
Zijn geboortestad Keulen heeft
Vondel genoemd: „Een stad vol
volks, vol kloosters en vol ker-
Iliermee is niet alleen Keulen
van die eeuw raak getypeerd,
maar ook hoé Vondel de wereld
zag, wat hij zag en waarnaar hij
zijn geboortestad beoordeelde.
Reeds één zo n regel is geheel
conform het levenspatroon van
Vondel, waarvan Albert Verwey
tegen liet einde van een leven
Vondelstudie schreef: „Vondels
vroomheid was zijn innigste en
wezenlijkste schoonheidsgraad"
wij zullen het ons door deze grote
humanistische dichter-geleerde
wél laten gezeggen!
Er zijn fragmenten van zijn
verzen die een ieder kan verstaan,
waarvan de schoonheid direct het
hart treft, ook in slechts enkele
De wereld van de Islam in onze
tijd, onder redactie van prof. dr.
R. Paret. Uitgave Het Wereldven
ster, Baarn.
NIEUWE BOEKEN
voor u besproken
colleges gegeven onder de li-
tel ..Problemen van de landen van
de Islam". Specialisten onderwier
pen dit veelzijdige onderwerp aan
een dermate deskundige en uitge
breide beschouwing, dat men er
goed aan gedaan heeft de lezingen
te bundelen en in boekvorm uit te
geven In de reeks „Boeken van
vandaag' heeft „Het wereldven
ster" een Nederlandse vertaling ge
geven. die slechts op ondergeschik
te punten afwijkt van het origineel
In de opzet om een zo deskundig
en volledig mogelijk beeld te geven
van wat er zich op het ogenblik
in de Islamitische wereld afspeelt
is de samensteller van de bundel
goed geslaagd, al zijn enkele van
de twaalf bijdragen van dien aard.
dat ze alleen de geïnteresseerde en
ontwikkelde leek zullen kunnen
boeien. De belangwekkende bijdra
ge van de Nederlandse kenner der
Islamitische landen. D. van der
Meulen. over de politieke toestan
den in de Islamitische wereld laai
zich daarentegen lezen als een reis
verslag. Geleerde® van naam be
handelen onder meer de genees
kundige. godsdienstige en sociale
problemen, die het gevolg zijn van
de ingrijpende veranderingen, wel
ke zich in het gebied, waar de Is
lam van oudsher de nationale gods
dienst is geweest, voltrekken.
Wijsheid en schoonheid van
India, door H. van Praag. Uit
gave W. dc Haan Standaard
Boekhandel, Zeist-Antwerpcn.
Wie
4000 jaar oude en
400 miljoen inwoners tellende In
dia, zonder daarvoor omvangrijke
boeken te hoeven doornemen,
moet eens denken aan deze Phoe-
nixpocket. Het gaat in dit boekje
niet om een min of meer popu
laire reisbeschrijving, maar om
volk en cultuur van dit immen
se rijk. De pocket bestaat uit
twee delen: het eerste doet u
nadat u eerst met enige Indische
termen vertrouwd bent geraak!
doordringen in de verschillen
de godsdiensten en denkrichtingen
van India. Hel tweede deel, han
delend over de cultuur, biedt u
een aantal voortreffelijke foto's,
waarna de schrijver o.m. de
beeidende kunst, de muziek en de
literatuur belicht. De toon van
deze pocket is naar ons gefoel uit
stekend: waar wij vooral bewon
dering voor hebben is de manier,
waarop de auteur er in geslaagd
is zóveel op de hem beschikbart
140 pagina's te vertellen, zonder
dat de lezer het gevoel krijgt
niet voldoende te worden geïn
formeerd.
Luitenant Kennedy, door Ro
bert f. Donovan. Uitgave N.V.
Kon. Uitgeverij Erven J. J. TUI.
Zwolle.
Ondanks dat Robert J. Donovan
zeer nauwgezet te werk is gegaan
hij maakte een reis door het
Stille Zuidzee-gebied en bezocht
bij zijn naspeuringen ook Japan
is „Luitenant Kennedy", dat de
oorlogsbelevenissen van de Ameri
kaanse president verhaalt, een op
pervlakkig boek geworden. Men
leert Kennedy kennen als een
flinke jonge officier, die wel wat
voor zijn mannen overhad. Een be
paald markante indruk heeft de
schrijver echter niet weten op te
wekken Men kan lezen, dat Ken
nedy er op stond, dat de beman
ning van zijn patrouilleboot aan
tafel al was het nog zo warm
althans een onderbroek aan had en
dat hij niet aan de algemene ver
guizing van Chamberlains Mün-
chenpolitiek wilde meedoen.
Van Kennedy leest men verdei
ondanks de kennelijke verering
van Donovan enkele staaltjes
..vriendjespolitiek". Het is alle
maal niet onaardig en voor de Ken-
nedyfans ongetwijfeld leuk dat het
boek nu ook in het Nederlands is
verschenen, maar voor ons had
Berend Berends dc moeite van het
vertalen niet behoeven te doen.
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1962
Proefballon vernchijnt
elke veertien dagen in
f hel zondagsblad.
voor iedere geaccep-
t leerde imzemdlng is er
i een posltrlssel.
slnar (m.r.p.J toto'*.
tekeningen, gedichten
verhalen, commentaren,
J ideeën ol §rat je nag
t meer hebt naar de re-
daklie ..Ruimte voor
t ons" ran deze krant.
en prof. dr. J. R. Slotemaker de
Buitengewoon waardevol, om
de stand der wetenschap om
trent Vondel te peilen, was het
Vondelcongres op 18 en 19 no
vember in de Amsterdamse uni
versiteit, waar geleerden als Mol
kenboer, Muls, Jan Romein, De
Klerk en W. A. P. Smit het woord
voerden
In zijn openingswoord merkte
de minister van onderwijs, prof.
dr. J. R. Slotemaker de Bruine
onder meer op: „Wij zijn altoos
rijker dan wijzelf weten, omdat
zoveel ongeweten geestes-schat-
ten sluimeren in een volk. Maar
ongeweten rijkdom staat met ge
weten armoede gelijk. En het is
goed meer: het is verheven,
dat de sluimerende schatten wor
den gewekt en dat zij oprijzen".
Nóg moet genoemd worden de
redevoering die Geerten Gossaert
hield in de Nieuwe Kerk te Am
sterdam, een redevoering die ook
vandaag de herlezing ten volle
waard is door zijn taal, composi
tie en inhoud en de discussie die
deze rede heeft veroorzaakt.
En ten slotte, voor hen die zich
afvragen of Vondel óns nog iets
te zeggen heeft, enkele versre
gels. die dr. C. R. de Klerk van
Vondel op het Vondelcongres ci-
Wat zijn vele Nederlanders
In hun letterwijsheid anders
Dan een veder, uit de wieck
Van een grijs Romein of Grieck?
En den ouden tijd getogen?
Wat van verre komt gevlogen,
Wordt hier wonderlijck onthaelt.
Wie met anders vonden praelt.
Laet zich duncken. 't is zijn
Onze schrijfgedachten neigen.
Wilt te weiden buiten duin.
Kruiden in eens anders tuin;
Poelen, velden, en moerassen
Over menige eeuw gewassen,
Geven aengenamer geur
Dan het groen van moeders
deur.
Kies op 't vreemt en afgesleten,
Wy de nieuwe draght vergeten.
En verzuimen aen den haert
't Geen ten spiegel dient be-
Regels als deze tonen ons Von
del ook vandaag m zijn satiri
sche kracht, die echter nimmer
werd ingezet dan tot versterking
van dc nationale geest, bovenal
van het Christelijk geloof, al
heeft Vondel wellicht mede daar
door zwaar pacht betaald aan de
in ons land ook in die jaren felle
partijstrijd.
Maar de wijze waarop hij zulks
de gloed van zijn taal
verheid van zijn gemoed, hebben
veroorzaakt dat de prinselijke
adel van zijn dichterschap in al
le eeuwen erkenning vond.
En dat men aan dit dichter
schap in 1937 nationale aandacht
heeft geschonken. voorgegaan
door een generatie van geleerden
die Vondel grondig had bestu
deerd, veroorzaakte dat de vruch
ten dier herdenking ook vandaag
nog geplukt kunnen worden door
diegenen die de vele redevoeringen
naslaan die vijfentwintig jaar ge
leden gehouden zijn.
Wij denken daarbij aan hetgeen
P. N. van Eyck een vijfentwin
tig jaar geleden schreef: „Al zal
ook dc toekomst hem bij dc in
zulke dingen weinig veranderende
menigte niet veel populairder ma
ken dan hij tot nu toe is geweest,
allicht brengt dc viering althans
een deel van zijn volksgenoten cr
toe. Vondel niet alleen met de
lippen als onze grootste (dat is
lezenswaardstc) dichter te erken
nen. maar hem werkelijk, op
nieuw of voor het eerst, en volop,
tc lezen, tc bestuderen, te be-
relemaebos, de zoon van Odys
seus, door D. A. Cramer-Schaap
Uitgave Hollandia N.V., Baarn.
We hebben hier te maken met
:n „geromantiseerd" verhaal,
in de schrijfster een episode
uit de Odyssee van Horperus op
nieuw vertelt. Het boek nande.t
over de periode vóór cn kort na
de terugkeer van Odysseus, dc
verloren gewaande vader van Te-
lemachos. Odysseus, de echtge
noot van Penelope, was koning
van het eiland Ithaka. Hij zwierl
20 jaar rond, voordat hij (als be
delaar vermomd) naar huis terug
keerde. Daar had Penelope al die
tijd de „vr.jende" jonkers aan dt
praat gehouden door te zeggen
dat zij eerst het lijkkleed «'ar
haar schoonvader moest afmaken
voordat zij met een van hen zon
trouwen. Zij haalde 's nacnts ui:
wat zij overdag had geweven He-
was vooral Telemachos, die blce>
geloven dat zijn vader nog in 'c
ven was. Op raad van de godn
Pallas Athene trok hij cr op ui
om nieuws over zijn vader in u
winnen. Inderdaad vernam hij
dat Odysseus nog moest leven. Op
Ithaka teruggekeerd werd hij cp
nieuw door de jonkers belangd
De terugkeer van zijn vadfi
bracht echter redding. Samen me:
Odysseus doodde Telemachos ce
jonkers, die Penelope een nieuw
huwelijk wilden opdringen. Me
vrouw Cramer-Schaap maakte cr
een levendig verhaal van. Friso
Henstra zorgde voor passende il
lustraties.
want soms
moeten we heel stil zijn
om onszelf te herinneren
want soms
moeten we onze ogen dichtdoen
om onszelf niet te vergeten
luister dan naar jezelf
en fluister
want je bestaan zal je vergeten
k\jk dan en teken
jezelf in de wolken
want de tijd zal je ogen verdrinken
die je vergat
INEKE GROOTVELD
Den Haag)
Mijn blinde
dochter
Zwanger van een nieuw jaargetijde,
groen worden,
je weet het
de kat is weggelopen
zijn mand is koud.
je ziet met je oren de vogels
op de schuur zit een duif
hij koert,
in het gras zijn mussen
ze vechten.
iedere avond langzaam donker worden
het sluiten van gordijnen,
iedere morgen langzaam licht worden
je voeten op het koude zeil.
met je handen kijk je naar mijn lichaam
spelen je vingers met mijn grijze haar,
ik word oud
je weet het.
JAN GROEN (Den Haag)
3 x PIET
Een zeilend Rus raakte in Sneek
met boot en al totaal van streek
waardoor hij gans
in naam althans
geen zeerob, maar een walrus bleek
Een Vlaamse gaai. die in Moerbeke
de Franse spraakkunst had bekeken
stierf van verdriet
toen hij subiet
zeer vloeiend koeterwaals ging
spreken.
Een vrouw'lijk schaap uit
Soerendonk
dat onbezorgd jenever dronk
is drooggelegd
nadat 't terecht
het leven aan een oorlam schonk
Foto: Chris Stapels
E i
0 2
2
IB
JQ 8
J. 8
2
L 8
I ER UIT GELICHT
L. v. V. (Zwijn- I
Idrecht). Jij tekent
beter dan je
schrijft.
J. A. B. iRotter-
I dam" Wat het is:
poëzie is het niet.
't Zegt niet veel
IJ. S. i Rotterdam)
Njet.
IK.V. (Rotterdam)
Je beeld was wel
wat geforceerd
voor zo n uitgangs-
I punt. We zouden
I bijna hebben ge
zegd: „ook al aan
Ide sigaar?", maar
we zeggen het niet.
N.B. iRotterdam)
Mag herhaling dan
I de toverkracht van
I de reclame zijn,
voor gedichten gel-
I den iets andere
T. K. (Kinder-
Idijk). 't Is te ho
pen, dat jouw
vulling gaan
IP. M. iDen Haag)
Je gedicht: toe
nou, wij houden
niet van dat hoge
kouwe Je foto's:
I hand niet te cli
cheren en tech-
Inisch niet om te
gillen, herfst: be
ter. maar t kon
I X. Y. Z. Gezakt.
maar op het nip
pertje. Stuur nog
I eens wat. Menen
K. van V. (Rot
terdam) En dat
allemaal met dal
I doodgewone baan
tje Is 't soms
Ieen vervelend
baantje
Haagse F.eBee. het
gaat niet mee. mis-
I schien dat Sint er
1 iets aan vindt
J. P. (Leiden)
I Geef 'm van ka-
L. V. (Den Haag)
Wij dromen daar
Lrr
De psycholing
Een grinzel te Surhuisterveen
is gisteren ontsnapt.
Het diertje is vrij slecht ter been
doch heeft een fiets gegapt.
Zijn durfje vond men, vreemd genoeg,
onder een stroel te Aalst.
De badman, die men ondervroeg,
sprak slechts: Het heeft geraalst.
De oorzaak dezer handeling
is, zoals men weet,
een trauma dat als lammeling
bij grinzels vaak optreedt.
Doch volgens bladzij 110
van 't laatste boek van Freud
is 't beestje slechts een psycholing,
dus, dames, kijk goed eut!
HANS BOONSTRA (Amsterdam)
Kinderen
kinderen kennen het geheim
dromen om te zetten in
daadwerkelijke fantasie.
In het struikgewas zoeken
ze bomen,
in het park voeren ze eenden
en denken aan morgen
als er kuikens zullen zijn,
in een stille hoek van de
kamer
praten ze tegen iemand,
die er niet is,
ze drinken zich vol limonade
en laten buurmeisjes voor
dokter spelen
vogels hebben vleugels,
zeggen ze
omdat de bomen hoog zijn,
alleen de ooievaar gebruikt ze
om over daken te vliegen.
„Glim-
schatertjes
