m
Samenwerking is het
devies van Wemmers
DE MAN VAN DE MIJN
Minister De Pous bewilligt:
Nog een bespreking
over broodprijzen
Witte hondje
was niet eerste
dolle hond
DF GROTE
MUITERIJ
BOUNTY
Aanhouding in trein was
geen buiten boekje gaan
T
DONDERDAG 1 NOVEMBER 1962
r#l
Schaak-vraag 309
In de afdeling driezetten van
FIDE-probleemtoernooi 1960/'61
dit probleem van de Noor J. Grande
een tweede eervolle vermelding. Het
sou om zijn originele inhoud beslist
wel meer hebben gekregen als de
maker kans had gezien een wat lich
tere constructie te vinden. De over
maat van stukken doet schade aar
het geheel, dat wij u toch niet wilier
onthouden.
l»I
«w
5 114, A
a. k.
i* 1
1
11 IA
I A A c
».fX
Wit: Ka5, Dc7, Td5, Lb6, en e6, pi
h2 en h3.
Zwart: Ke4, Dfl, Tc2 en gl, Lel en
h5, Pa2, pi b7, c3, d3, f2, f5, f6, g2
en g6.
Wit speelt en geeft mat in drie
cetten.
Dam-vraay 308
De stand in het probleem van gis
teren was als volgt:
Zwart: 4, 11, 12, 13, 18, 22, 27, 35.
Wit: 15, 24, 30, 31, 33, 38, 41, 42.
Wit wint in de volgende zetten:
24—19, 27x47; 19x6, 35x24; 15—1011,
4x15; 33—28, 22x33; 38x20.
Op zwart 15x24 of 47x29 volgt
wit 6—1. Op zwart 47x24 volgt wit
20x29.
Invul-puzzel
Horizontaal woorden invullen die
betekenen: 1. medeklinker, 2. gra
vure, 3. stengel, 4. gunstig gezind, 5.
plan hebben, 6. gem. in N.-Brab., 7.
aan het gezicht onttrekken, 8. alvo
rens, 9. voorschrift, 10. telwoord, 11.
medeklinker. Bij juiste oplossing leest
men verticaal 1 hetzelfde als hor. 6.
Heel zonderling
testament
„De helpsters bij mijn begrafenis
moeten gedurende 25 jaar achter
een jaarlijks twee borrels of drie
glazen bier ontvangen."
Dit is een van de merkwaardige be
palingen die het gistermorgen in
vol tenue ten grave gedragen lid
van de carnavalsclub Knot Willi-
gendam" te Vlijmen, de heer P.
van Oijen, in zijn door de notaris
openbaar gemaakte testament heeft
vastgelegd.
De 80 jaar geworden ongehuwde heer
Van Oijen vergat echter ook de
kinderkens niet, want: de leerlin
gen van de twee klassen der open
bare school moesten onder het lui
den van de bel van de plaatselijke
omroeper vergast worden op ver
snaperingen ter waarde van 1,11
per kind. Buurkinderen ontvingen
tractaties van 111,11 gulden.
Natuurlijk bedacht de heer Van Oijen
ook de „Knot Willigendam". De
raad van elf van de club krijgen
gedurende 25 jaren achtereen jaar
lijks een doos sigaren.
De heer Van Ooijen, die kolenhande
laar van beroep was, deed in zijn
leven van zich spreken door zijn
wonderbaarlijke geheugen en de
lange wandelmarsen die hij door
Nederland en 't buitenland maakte.
Drie mannen van
Zuiderkruis
verwijderd
De Australische politie heeft gister
avond op verzoek van de kapitein drie
mannen van de Zuiderkruis, die onder
weg was van Sydney naar Melbourne,
van boord gehaald. De kapitein had per
radio om hulp verzocht om een ruzie te
beslechten. De Australische politie wilde
de namen van de drie mannen niet be
kend maken. De drie mannen worden
beschuldigd van dronkenschap en wan
ordelijkheden.
De kapitein van de Zuiderkruis had
de politie gemeld, dat er tijdens de reis
moeilijkheden tussen de Chinese beman
ning en de Nederlandse emigranten was
geweest, vergezeld van doorlopende
dronkenschap en wanordelijkheden.
Bij het naderen van Melbourne was
de Chinese bemanning afgezonderd. De
kapitein zei te vrezen, dat er mensenle
vens verloren zouden gaan.
De Zuiderkruis heeft zijn reis voortge
zet
Vanmorgen hebben de drie mannen,
twee Rhodesiërs en één Australiër voor
een gerechtshof in Frankston terecht
gestaan. De rechter zei. dat de mannen
erg vervelend waren geweest, maar
sprak ze alle drie vrij.
Per 5 november is commissaris P. A.
Jong benoemd tot chef van de Am
sterdamse centrale recherche. Hij volgt
de op 15 juli j.l. met pensioen vertrok
ken commissaris H. J. Moll op.
(Van onze speciale verslaggever)
TN Limburg is de zon vanmorgen
-®- gewoon opgegaan. Maar Wem
mers, de Man van de Mijn, is weg.
Zijn bureau in de sobere werk
kamer in de Heerlense „zenuw
centrale" van de Staatsmijnen is
door een ander ingenomen. Zijn
rustige stem wordt niet meer in
het grote gebouw gehoord. Nie
mand twist er over: alles is op een
normale wijze gegaan. Hoeveel pijn
rt ook kan doen, als men de pen
sioengerechtigde leeftijd bereikt,
dient men heen te gaan.
Toch mist men „de baas" in het
grote complex van bedrijven, dat
onder de noemer Staatsmijnen is
ondergebracht. Niet omdat hij als
president-directeur onvervangbaar
was de levenswet dat onmisbaar
niet bestaat, wordt in 't bijzonder
door Wemmers onderschreven
maar omdat elke man, die zesen
veertig jaar lang aan één bedrijf
verbonden is geweest, een open
plek, zeg maar: een gat, achterlaat.
De carrière van Hendrik Hermanus
Wemmers doet op z'n minst Ameri
kaans aan. Een academische graad be
zit hij niet; technisch, zegt hij zelf.
ben ik ongeschoold. Toch heeft hij
sinds 1949 één van de grootste indus
triële ondernemingen van Nederland
geleid.
Veelzijdig
Wie bij gebruik van het woord
Staatsmijnen uitsluitend aan kolen
denkt vergeet de veelzijdige functie,
die de Nederlandse mijnindustrie voor
al na de oorlog heeft gekregen. De
veertigduizend mensen, die er hun
brood verdienen, zijn, behalve in ko
len, ook in de chemiegeïnteresseerd.
Eén van de 'grondstoffen van nylon,
caprolactam, komt er vandaan, benzoL
ammoniak, kunstmest en nog vele
andere derivaten. Kijk alleen maar
eens naar het reusachtige Stikstofbln-
dingsbedrijf in Geleen, waar hoge
schoorstenen dag en nadbt geel-oranje
rook uitpuffen.
Nu dus veertigduizend werknemers
in 1916, toen Wemmers als achttien
jarige jongeman als één van de twee
honderdvijftig beambten achter een
lessenaartje kwam, nog geen achtdui
zend! In zijn ransel bevond zich niet
meer dan een diploma mulo en een
diploma handelsavondschool. In die
tijd waren die twee certificaten wel
iswaar van meer betekenis dan nu.
maar iemand, die zich als kantoorbe
diende wilde verhuren, had ze. ook
toen al, beslist nodig.
De nieuwbakken Limburger, die uit
Rotterdam afkomstig is en die daar
zelfs nog een tijdje op de gemeente
secretarie had gewerkt, ontplooide
zich in Heerlen als een jongeman, die
zich in de commerciële sector bijzon
der goed thuis voelde. Hij kon praten,
hij kon met mensen omgaan pro
blemen, die op het vlak van het In
termenselijke contact liggen, wogen
hem zelfs in zijn laatste dienstjaar nog
zwaarder dan zakelijke moeilijkheden
hij was in staat om, populair ge
zegd, z'n omgeving naar z'n hand te
zetten.
Intermenselijkheid
Hoezeer die intermenselijkheid hem
ligt, is onlangs nog gebleken, toen' hü
in zijn werkkamer met een jubilaris
sprak. Van de desbetreffende afde
lingschef kreeg hij het advies vooral
niet over de functie van de man te
praten, daar deze zich gegriefd voelde,
omdat hij meende te zijn achteruit
gesteld.
„Toen heb lk juist met hem over
dit onderwerp gesproken," verklaart
Wemmers. „Het werd een heerlijk ge
sprek. En hü kan nu minstens zeggen
46 jaar in kolen
en toch geen
zwarte handen
In 1924 kwam Wemmers als bureau
chef van het verkoopkantoor van de
Staatsmijnen naar Den Haag. waartoe
hij overigens zelf de stoot had gegeven.
Hij werd daar o.m. met de binnen-
lande verkoop van hulsbrandkolen en
cokes belast een taak. die hij op
bijzonder ambitieuze wijze vervulde.
Miljoenen tonnen steenkool zijn sinds
dien door z'n handen gegaan, maar ze
zijn er niet vuil van geworden. Wel
De Man van de Mijn in karak
teristieke houding achter zijn
tot gisteren zo vertrouwde bu
reau.
heeft hij er een zwaar doorploegd en
gegroefd gezicht van gekregen, want
de problemen heeft hij nimmer gemijd.
Moeilijk waren de oorlogsjaren.
Wemmers was toen waarnemend di
recteur van het verkoopkantoor en
tegelijkertijd directeur van het rijks
kolenbureau. Het betekende dat hij
de verantwoordelijkheid droeg voor
de kolendistributie, die in het begin
van de oorlog nog geen al te grote
last betekende. In het laatste oor
logsjaar werd dat wel heel anders.
Terwijl men vn Limburg alle moeite
deed om de produktie zo laag mo
gelijk te houden alles gaat toch
naar de Duitsers, luidde het parool
deed men in het geïsoleerde Wes
ten alle moeite om zoveel mogelijk
kolen te bemachtigen.
Zware ivissel
Voor zijn gesprekken met de betref
fende „Beauftragte" moest Wemmers
een zware wissel op zichzelf trekken.
Omdat hij er toch zo nu en dan m
slaagde koJentreinen naar het Westen
te dirigeren het waren, iedereen
weet het, druppels op een gloeiende
plaat werd hij in 1946 de eersie
directeur van een in oorlogstijd opge-
rioht rijksbureau, die z'n „stuntjes".
zoals hij bescheiden opmerkt, in de
vorm van een benoeming tot ridder
in de Orde van de Nederlandse Leeuw
zag beloond.
Vier jaar na de oorlog werd Wem
mers directeur van de Staatsmijnen.
Nog eens vier jaar later kreeg hij de
tiitel van president-directeur. Dat hij
in die laatste periode ook nog ander
half jaar minister van verkeer en wa
terstaat was, had hü niet aan enige,
door hem naar voren gebrachte poli
tieke belangstelling te danken hoe
wel hü thans lid is van de CHU. was
hü toen by geen enkele politieke partij
aangesloten doch aan de omstan
digheid dat men hem ervan had over
tuigd dat hü de belangen van het land
*t best op d i e post kon dienen.
„Ik ben nooit van plan geweest lang
In de politiek te blüven." voert hy in
dit verband aan. „Ik zag het als een
zuiver zakelijke opdracht in het tweede
kabinet-Drees zitting te nemen Aan
professor Romme. die mij heeft over
reed, heb ik de voorwaarde gesteld
dat mün plaats bü de Staatsmünen
moest openblüven."
Moeilijk parket
Volgens Wemmers bevindt de Ne
derlandse münindustrie zich in een
moeilük parket Voornamelijk doo'
het gebrek aan arbeidskrachten al
leen in Limburg zün tienduizend „pen
delaars" op Duitsland vanwege dt
zuigkracht die de hogere lonen daar
uitoefenen zal de steenkoolproduktie
zich dit jaar ongunstiger ontwikkelen
dan sinds 1958 het geval ls geweest
De mijnindustrie kan zich nu eenmaal
moeilyk op korte termün aanpassen
Als de produktie per man-eenheid
wordt afgevlakt, betekent dit niet dal
de kosten van het hele produktlr
apparaat omlaag gaan. Deze blüven
zoals ze zün, omdat ze ingesteld zün
op de meest gunstige omstandigheden
Eén van de grote teleurstellingea
die Wemmers in zün leven te verwer
ken heeft gehad, is het feit, dat e'
binnen het kader van de zes EEG-
landen geen duidelük energiebeleid
wordt gevoerd. De samenwerking ln
welke vorm ook ontbreekt: van
synthese is nergens sprake. Bü het
sluiten van het verdrag inzake de Euro
pese Gemeenschap voor Kolen en Staal
heeft men als uitgangspunt genomen
dat de welvaart van West-Europa op
kolen is gebouwd. Zowel van de zyde
van de olie als van die van de kern
energie is inmiddels de concurrent
opgekomen. De eerste grondstof valt
onder de onmiddellijke competenti'
van de EEG, terwül de kernenergie
onder de gevoegdheid van Euratom
staat.
Verdediger
De EGKS heeft volgens Wemmers de
taak een bepaalde kolencapacitelt
verdedigen in het belang van
betrokkenen. Het memorandum dat de
drie Executieven over het energiebeleid
hebben opgesteld ten aanzien
steenkool wordt o.m. opgemerkt dat
omstreeks 1970 niet kan worden
wacht dat de helft van de tegenwoor
dige totale produktie nog concurrerend
zal zün acht hü in hoge mate aan
vechtbaar. Van het ene extreme stand
punt zou de EGKS in het andere
extreme standpunt zün vervallen.
Europa moet er züns inziens zeker
van zijn dat zijn energievoorziening
onder alle omstandigheden gewaar
borgd blijft. Het risico van een totale
wereldoorlog mag hierbij zeker niet
worden buitengesloten.
Het zün problemen, die Wemmers
bijzonder hoog zitten, dooh die zün
opvolger, drs. Rottier, zal moeten op
lossen. In Oirsbeek, waar hü woont
en waar hü als protestant bescherm
heer is van de schutterij Sint Lamber-
tus en van de harmonie Sint Gerlachus,
is hij thans doende de gevoelsbanden
los te weken, die hem ook met Lim
burg als land verbinden.
Wemmers, die nog vol energie ls en
die dankbaar ls nog niet aan afbraak
van krachten te lüden, zal binnenkort
weer in Den Haag gaan wonen. Hü ls
voorzitter van het Verbond van Pro-
testants-Chrlstelüke Werkgevers ge
worden, wat hem ln nauw contact met
de SER en met de Stichting van de
Arbeid zal brengen.
Kleine vrachtverhoging
bij luchtvaart
De I.A.T.A. (internationale organisatie
voor luchtvervoer) deelt mede dat zü
kleine tariefsverhogingen voor vracht
vervoer heeft toegestaan in verband met
hogere bedrüfskosten. De minimum
vrachttarieven zyn büna overal ver-
F. VAN LANSCHOT-ANNO 173? BANKIERS-ANNO 1839 -VERMEER Sr Ca.
BANKBOEKJES
Folder op aanvraag verkrijgbaar
Amsterdam,
Herengracht 199-201
Telefoon: (020) 248486
Postgiro: 3656
Gemeentegiro: A 13656
's-Hertogenbosch Hoge Steenweg 27-31
tel. (04100) 22321 - giro 11 17 570
Eindhoven Keizersgracht 17
tel. (04900) 27442 - giro 11 30 570
Tilburg Stationstraat 17
tel. (04250) 30300 giro 11 40 570
GEMAKKELIJK OPEISBAAR GEEN KOSTEN - GROTE SOLIDITEIT
ken, drs. J. W. de Pous, heeft
zich bereid verklaard het nemen
een prijsmaatregel voor brood v
Iopig op te schorten. De minister
heeft hiertoe besloten na besprekin
gen die hij gisteren samen met
staatssecretaris drs. F. J. Gijsel heeft
gevoerd met de commissie van over
leg van de middenstandsvakcentra
les en een afvaardiging van het Be
drijfschap voor het bakkersbedrijf.
Zowel de commissie van overleg als
het bedrijfschap hebben de noodzaak
erkend van het door de minister te
voeren prijsbeleid en hebben hun in
stemming betuigd met de door de
minister verlangde nakoming van de
in het kader van dit beleid vastge
stelde regels met betrekking tot het
te voeren overleg. Zij hebben de m'
ter voorts beloofd de omstandigheden
te scheppen die hervatting van het
overleg met het bakkerijbedrijf moge
lijk moeten maken. Drs. De Pous op
zijn beurt heeft zich bereid verklaard
dit overleg op 8 november te hervat
ten.
Zoals men weet had de minister vorige
week maandag een broodprüsverhoging
met een cent goedgekeurd. Vele bakkers
hadden hun prijs toen al verhoogd, in een
aantal gevallen met meer dan een cent.
De minister had daarop de Nederlandse
bakkerüstichting verzocht te bevorderen
dat de verhogingen met meer dan een
cent ongedaan zouden worden gemaakt.
Tevens dreigde hij bü die gelegenheid
met het afkondigen van een prüsstop. De
bakkerüstichting weigerde echter de ge
vraagde medewerking.
Gezien de thans gedane toezeggingen
kan men er thans op rekenen, dat de
bakkers gevraagd zal worden hun prüs
tot het toegestane peil terug te brengen,
waardoor de basis voor nieuw overleg
gecreëerd.
Co-op Nederland heeft namens de
Ned, verbruikscoöperaties het stand-
pnt van de bakkerijstichtvng onder-
De theorie van het witte hondje uit
Duitsland, dat het begin zou zyn ge
weest van de vrees voor hondsdolheid in
Amsterdam is waarschünlijk onjuist. Tot
deze conclusie is men in de hoofdstad
gekomen nadat is gebleken, dat de her
dershond, die op 4 oktober in Amstel
veen overleed, al in mei op de Amster
damse Nic. Witsenkade is gebeten door
een nog onbekende dolle hond. Deze
herdershond heeft als bekend later een
kat en een geit gebeten, die kort daarop
zijn overleden. Het Centraal Dieren-
geneeskundig Instituut in Rotterdam
onderzoekt nu of deze dieren inderdaad
hondsdolheid zün overleden.
71
De kaarten waren in dit spel wel heel ongelijk
verdeeld. Coleman, Norman en Mcintosh waren
door het rapport van Bligh van alle schuld vrij
gesproken. De blinde Byrne mocht een mild
vonnis verwachten. Maar de anderen stonden er
slecht voor. Morrison en Heywood verkeerden
in de gunstige omstandigheid, dat zij tot aan
zienlijke families behoorden, die al hun relaties
inschakelden om de publieke mening en de
rechters mild over hen te doen oordelen. Vooral
Heywood had invloedrijke familieleden en vrien
den op de vloot en zijn zuster Nessy deed wat zij
kon, om dezen in het geweer te brengen. Met
hartstochtelijke brieven, met gedichten zeJfs,
vocht zij voor het leven van de broer van wie zij
hield.
Milward. Burkett en Ellison waren evenwel
ruwe matrozen van eenvoudige komaf, voor wie
niemand een hand uitstak. Muspratt had geluk'
de handige advocaat Stephen Barney stond hem
met raad ten dienste. Een officiële verdediger
voor de Krijgsraad werd deze beklaagden ont
houden. -
Wankelend tussen hoop en wanhoop wachtten
de gevangenen week na week op het begin van
hun berechting. Op 12 september 1792 was het
eindelijk zo ver: de Krijgsraad kwam aan boord
van Zijne Majesteits „Duke" bijeen, drie en een
half jaar na de muiterij.
President van de Raad was vice-admiraal Lord
Hood, commandant van Portsmouth en Spithead
Elf ervaren kapiteins van oorlogsschepen waren
hem als bijzitters terzijde gesteld. Onder de tal
rijke hooggeplaatste belangstellenden bevond zich
de procureur-generaal van de Kroon.
Muiterij en desertie luidde de aanklacht. Vol
gens het bestaande zeerecht had de Raad slechts
twee mogelijkheden: vrijspraak of schuldigver
klaring. Verzachtende omstandigheden werden
niet in aanmerking genomen, mildere straffen
konden niet worden uitgesproken een veroor
deling stond gelijk met doodstraf.
Als getuigen waren opgeroepen en verschenen'
schipper John Fryer, constabel Peckover, boots
man Cole, scheepstimmerman Purcell en de hut
jongen van de kapitein van de „Bounty" John
Smith; ook de beide voormalige cadetten Hallet
Hayward, inmiddels tot luitenant bevorderd;
OP DE
door
GUNTER SACHSI
ten slotte kapitein Edwards en de luitenants
Larkin en Corner van de „Pandora".
De feitelijke kroongetuige, kapitein Bligh, had
geen oproep ontvangen. Hij was vertrokken voor
zijn tweede reis naar het eiland van de brood-
boomloten, had Tahiti al weer verlaten en ver
kende omstreeks die tijd juist de Torres-Straat.
Ook zijn schrijver John Samuel had men niet als
getuige gedagvaard, hoewel hij als de man, die
het vertrouwen van zijn kapitein genoot, veel
had kunnen onthullen.
Allereerst werd de akte van beschuldiging
voorgelezen, daarna het rapport van kapitein
Bligh aan de Admiraliteit en ten slotte het rap
port van kapitein Edwards omtrent de arrestatie
van de muiters.
De Raad toonde geen belangstelling voor do
oorzaken, die aan de muiterij ten grondslag had
den gelegen en al evenmin verdiepte hij zich in
de vraag, wat gezagvoerder en officieren hadden
gedaan om het schip weer in hun bezit te krijgen
De verhoren waren alleen bedoeld om uit te
maken, wie actief aan de muiterij hadden deel
genomen, wie vrijwillig en wie gedwongen op
het schip waren gebleven. De Raad huldigde de
opvatting, dat ieder, die met een wapen in de
muiters hem gewelddadig hadden gedwongen aan
boord te blijven, was een deserteur.
De getuigen en er waren alleen getuigen a
charge werden gehoord. Zij beschreven hoe de
muiterij zich had toegedragen. Hun verklaringen
kwamen in grote trekken overeen en spraken
elkaar op ondergeschikte punten tegen Aller
trachtten zij, zich zelf en de door hen gespeeld-
rol in een gunstig daglicht te stellen
Fryer repte van zijn voornemen, het schip tr-
heroveren; Peckover vertelde dat hij met de
anderen van het achteschip gevangen was gc
houden. Cole en Purcell eisten voor zich de ver
diensten op, Christian te hebben bepraat, de bar
kas af te staan, in plaats van de niet zeewaardige
kotter.
Zij steunden elkaar waar zij konden, deze ge
tuigen, en in hoofdzaak beschuldigden zij de
genen, die met Christian op een onbekend eiland
in de Zuidzee verbleven of degenen, die toch al
door de dood waren opgeëist.
Alle getuigen waren het er overigens over eens,
dat Ellison, Burkett en Milward tot de gewapende
muiters hadden behoord. Enkelen hadden ook
Muspratt met een geweer gezien, maar die had
zich afzijdig gehouden. De jonge luitenant Hay
ward beschuldigde zijn vroegere vriend Heywood-
hij had hem de raad gegeven ook in de barkas te
stappen; nu deze dat niet had gedaan moest hij
hem wel als muiter zien. Hallet beweerde, gezien
te hebben dat Bligh zich met Heywood onderhield
Wat er gezegd werd had hij niet kunnen verstaan.
Heywood zou spottend hebben gelachen en weg
gegaan zijn. Ook Morrison werd beschuldigd en
eveneens alleen door de twee luitenants. Hayward
beschouwde hem als muiter omdat hij geholpen
had de boot uit te zetten en daarbij een tevreden
gezicht zou hebben getrokken. Hallet verklaarde,
dat Morrison gewapend was geweest toen de
barkas onder de achtersteven lag. Hij zou spottend
hebben geroepen: „Als mijn vrienden naar me
vragen, vertel ze dan maar dat ik ergens in de
Zuidzee ben!"
Tijdens de verhoren stelde de Raad talrijke
vragen aan de getuigen en ook de beklaagden
mochten vragen stellen. De belangstellenden leef
den sterk mee in de behandeling van de zaak
Maar wie verwacht mocht hebben in de rechts
zaal of als ijverig krantenlezer ingelicht te wor
den over de verblijfplaats van de gestolen „Boun
ty" of de aanstichters van de muiterij werd
teleurgesteld: het raadsel van de „Bounty" werd
niet opgelost.
(Wordt vervolgd
schreven. Haar eigen bedrijfservarin
gen in grote, middelgrote en kleine
bakkerijen in alle delen van het land
doen haar, aldus 'n uitgegeven verkla
ring, met volle overtuiging verdedigen,
dat een broodprijsverhoging van 3 cent
boven de prijs per 1 juni van dit jaar
voor het overgrote deel van de bakke
rijen noodzakelijk moet worden geacht.
Men acht verder een prijsverschil van
een of twee cent per brood voor het
budget van het gemiddelde gezin van
uitermate geringe betekenis.
Co-op Nederland vindt het op zichzelf
betreurenswaardig, dat een deel van de
bakkertot prüsverhogingen ls overge
gaan zonder overeenstemming met de
minister van economische zaken, maar
wüst er „ter verklaring en ln zeer be-
langrijke mate ter verontschuldiging" op,
dat de bakkerijstichting pas op 22 oktober
tot een gesprek in staat was gesteld, ter
wijl de stijging van de grondstoffenprü-
zen al enkele maanden aan de gang was.
Twee kinderen in
Megen overreden
Omstreeks half twaalf gistermorgen
is in de Molenstraat te Megen het on
geveer twee jaar oude kind van de fa
milie Van C. dodelük verongelukt. Het
kind kwam onder een vrachtauto, die
achteruit reed om te keren in een uit
rit. Het zat achter deze auto op de
straat te spelen. Het kind, dat de ach
terste wielen van de auto over zich
heen kreeg, overleed tijdens het trans
port naar het ziekenhuis te Oss.
Om ongeveer twee uur is in de Ren-
kestraat in het dorp Haren onder de
gemeente Megen het vüf jaar oude kind
van de familie Van de C. uit Haren
voor de ouderlüke woning aangereden
en levensgevaarlük gewond. Het kind
stak plotseling de weg over en werd
geschept door een auto, die met een
vaart van ongeveer 80 km per uur door
de straat reed. Het is overgebracht
het ziekenhuis te Oss. Bij navraag
werd gezegd dat het levensgevaar nog
niet is geweken.
A.S.C. straft drie
van haar leden
Het Amsterdamse studentcorps heeft
drie van zijn leden gestraft: de studen
ten T. P, Treuman (als lid geroyeerd).
A. M. Sanders (voor drie maanden ge
schorst) en A. H. Ingelse (voor onbe
paalde tijd geschorst). Aanleiding voor
deze straffen was het feit, dat zü me
dedelingen zouden hebben verstrekt aan
de pers over interne aangelegenheden
van het A.S.C. Bovendien hadden zü
voor twee flessen jenever een foto ver
kocht aan een journalist van de Haag-
sche Post, waarop vrijwel geheel ont
klede groenen stonden afgebeeld. De
foto is later eveneens in een ochtend
blad gepubliceerd.
Het bestuur van het A.S.C. heeft be
kendgemaakt, dat de studenten Sanders
en Ingelse weer kunnen toetreden tot
het corps als zy in een „opstel" van
duizend woorden duidelijk kunmen zeg
den waarom ze lid wilier blijven.
De patroon van de 16-jarige leerling
timmerman Jan de Hoog heeft deze
gistermiddag levenloos aangetroffen in
de werkplaats te Alkmaar. De jongeman
is waarschijnlük bezig geweest grote
platen hardboard te verplaatsen. Ver
ondersteld wordt, dat hü daarby tegen
de werkbank is gevallen, waardoor hü
een nekwervel brak.
Schooltelevisie in
voorbereiding
Naar de NTS meedeelt zullen drie
vertegenwoordigers van de N.O.T. (Ne
derlands onderwys televisie stichting)
en drie representanten van de NTS de
schooltelevisie experimenteel voorbe
reiden. De vertegenwoordigers van de
N.O.T. zün onderwüsspeclalisten, de
NTS-functionarissen zullen zich bezig
houden met de produktie en de regie.
Er dienen nog vele voorbereidingen te
worden getroffen en de start zal zeker
niet plaatsvinden voor 1 september
of 1 oktober 1963, mede in verband met
het nieuwe schooljaar.
et begelei-
rkest, pauken en orgel
Politieke lezing 20.00
::,vi R .rhokrant 19 50
Lichte gram 20.20 T
spel (5 20.30 Sai
felijke Viedei
denking 22.55 1
Vocaal ensemble: gees-
22.30 Nws 22 40 Avondover-
nekbegpr 23.00 Platennieuws
■aktivltelt ln Nederland.
1 23.55—24.00 Nws.
jok 19.50 Vaticanum II. nieuws rond
t Tweede Vaticaans Concilie. NTS: 20.00
tal. KRO: 20.20 Van de Brandpunt-
Programma voor morgen
(gr) 7 45 Radiokrar
land-
gr)*™ 301'Medi
»n tuinbouw 1
of actualiteiten 13.
piaai door Erj ai
14.05 Popul kli
Klass kamerm
mdschoon, h.
12.00 Lichte ork
dand 13.45 Lichte
en amus muz (gr
15.55 Jazzmuz 16.1
17.20 Hammondorgelspel r
geleiding (gr) 17 40 Beursber
uit de musical State Fair (g:
muz 18.20 De Hangmat, llch
Regeringsultz: Toch nog ee
Schoolradio
VARA: 10.20 V d vrouw 11.00 V d kleuters
11.15 Viool en plano: moderne Nederlandse
muz 11.40 Orgelspel AVRO: 12.00 Lichte
muz en zangsollsten 12.20 Regeringsuitz:
V d landbouw 12.30 Medod ten behoeve
land- en tuinbouw 12.33 Sport en re-
afgewisseld
3.15 Meded.
grar
Icht ensemble
6 00 Orepen uit
ïziekcesehieder
("llhelm ZWler
Lorin Maazel.
Minister Beerman geeft antwoord
Geldermalsen naar l1»recht een bur
ger heeft aangehouden wegens door
hem uit het Duitse weekblad Der
Spiegel geciteerde uitlatingen over
prins Bernhard, zullen geen maatre
gelen worden genomen. Dit deelt do
minister van justitie, mr. A. C. W.
Beerman, mede in antwoord op
schriftelijke vragen van het lid van
de Tweede Kamer, de heer H. J.
Lankhorst (Pac.).
De minister merkt op, dat het ge
sprek ln de trein door de burger op
zodanig luide toon werd gevoerd, dat
andere reizigers, onder wie een be
roepsmilitair in burgerkleding, dienen
de bü het wapen der Koninklijke ma
rechaussee. diens uitlatingen wel moes
ten verstaan. Er was derhalve geen
sprake van afluisteren, laat staan van
het bezigen van dit middel door de be
trokken militair als opsporingsmetho
de. Deze had trouwens ter plaatse voor
het feit, waarvan bedoelde burger
geen opsporingsbe-
werd verdacht,
voegdheid.
De militair had. evenals ieder ander,
krachtens artikel 53 van het Wetboek
van strafvordering de bevoegdheid de
verdachte van een op heterdaad ont
dekt strafbaar feit aan te houden. De
betrokkene werd door tussenkomst van
de Spoorwegrecherche te Utrecht voor
verhoor naar het hoofdbureau van po
litie aldaar overgebracht. waar hij
's avonds om half elf aankwam. Op
last van een hoofdinspecteur, hulpoffi
cier van justitie, verbleef hü geduren
de de nacht op het hoofdbureau, waar
het verhoor de volgende ochtend om
half tien begon. Hij werd om half een
in vrijheid gesteld. De duur der vrij
heidsbeneming bleef derhalve binnen
de in het Wetboek van strafvordering
gestelde grenzen.
Hieruit volgt dat het ophouden voor
verhoor geen vorm van intimidatie
van de zyde van de aangever kan zün
geweest, die als reeds vermeld
in casu geen opsporingsbevoegdheid had,
aldus de minister.
