Onze wegen moeten geen bloembollenvelden worden Student in groentijd bijna met stick doodgeslagen Open een nieuw koffie-tijdperk /I-58 Openhartig Radiobiologisch Instituut TNO in geriefelijk complex Twijfelachtig of studie kan worden voortgezet DE GROTE MUITERIJ BOUNTY Forum Kleur in het verkeer: (Van c i verkccrsredactcur) KAN het wegverkeer door de toe passing van kleuren veiliger worden gemaakt? Welke kleuren moeten eventueel gebruikt worden?1 Wat voor objecten dienen er in de eerste plaats voor in aanmerking te komen? Deze en ook nog wel andere met kleur verband houdende vragen wa ren gisteren in Dordrecht aan de or de, waar het Verbond voor Veilig Verkeer voor zijn jaarvergadering bijeen was. Een forum onder presi dium van dr. G. van der Wal, die voorzitter is van het Verbond, liet na met verve gebrachte inleidingen van twee verfspecialisten een zee van kritische geluiden horen. Duidelijk was dat het behandelde vraagstuk nu niet bepaald wetenschap- ilijk was opgepoetst. Misschien ge- airt dit in de toekomst nog, want éi dr. Van der Wal én enkele forumleden achtten een diepgaande studie zeker op z'n plaats, waarbij de onlangs door minister Korthals geïnstalleerde Stich ting Wetenschappelijk Onderzoek Ver keersveiligheid met name werd ge noemd. De verfspecialisten, die al eerder ln het nieuws hebben gestaan, waren d< heer G- J. Captijn van de N.V. Vernis- Verffabriek v/h H. Vettewinkel Zonen en de heer G. Dolphijn, directeur Sikkens Smit N.V. Lak- en Verf- fabrieken. Extreem Vooral de heer Captijn ging met z'n Ideeën bijzonder ver. Hij wil van onze wegen bloembollenvelden maken, zo werd er van de zijde van het forum op gemerkt een vergelijking, die bij zonder treffend was, daar kleurendia's het betoog van deze verfspecialist onder steunde. Hoewel de heer Captijn toegaf dat hij min of meer chargeerde, komt lijn revolutionaire plan ongeveer hierop Parkeerplaatsen en bermplanken die- en oranje te zijn. Rode verf, o.m. aan gebracht op trottoirbanden, moeten par keerverboden onderstrepen, terwijl ver- keerszuilen met rood en oranje moeten worden uitgevoerd. Geel is de kleur zebra's, maar ook die van de weg- afscheiding en -begrenzing. Al naar ge- de status van de weg (primair, se- timdair, etc.) dienen gele, groene, blau- rose nuanceringen op het asfalt, het beton of de klinkers worden aan gebracht, of aanduidingen op het weg dek met gekleurde pijlen. Als uitgangspunten had de heer Cap- jn naar voren gebracht dat de veel- eid van verkeersborden vaak niet snel jenoeg kan worden geïnterpreteerd, ter wijl het markeringswit, dat thans op de Kederlandse wegen wordt gebruikt, door 'uiling spoedig grijs wordt. Volgens werd er in Duitsland en in de herenigde Staten al druk met kleuren op het wegdek geëxperimenteerd. Bescheiden Zijn medestander en concurrent de heer Dolphijn, achtte een meer beschei den aanpak noodzakelijk. Ook hij was mening dat de attentiekleur geel voordelen heeft dan wit. Wat overdag met contrastwerking in kleu- "s te bereiken, diende bij avond door reflectie te worden vervangen. In het laatste verband toonde hij enkele kunststofelemen ten, die van ingebouw de glasparels zijn voorzien, en die, ook bij slijtage, hun reflecterende werking behouden. Zeer waardevol was zijn sug gestie de nadering van een zebra met voorsignaal aan te kondigen, waar- volgens hem 't beste een gele streep dwars over de weg kan worden gebruikt. Het forumlid J. F. Moens, sociaal pedagoog bij het Nederlands Paedago- VanNelle's Nieuwe mélange Vers gemalen Vacuum-in-pak gisch Instituut voor het Bedrijfsleven zag in de kleurenzee van beide verf specialisten een groot gevaar. Hij was bang dat de kleuren, die werden voor gesteld, de automobilist zouden afleiden in plaats van diens aandacht trekken. Kleuren, die in het verkeer worden ge bruikt, moesten volgens hem niet meer dan de peper en het zout in de soep zijn. Te veel felle indrukken stompen de mens op de duur af, waarbij hij het voorbeeld van lichtreclames in stads centra aanhaalde. Voor de bepleite uni formiteit in eventueel te gebruiken kleu ren voelde hij weinig. Verkeersvoorzie- ningen moesten worden aangepast aan hun omgeving, wat inhield dat een druk kruispunt in een stad een ander pa troon moest hebben dan b.v. een kruis punt op een rustige landweg. Tegenlicht Ir. Asmussen, verlichtingsdeskundige van Philips, bracht naar voren dat kleurcontrasten overdag bijzonder be langrijk kunnen zijn, doch alleen, wan neer de waarnemer de zon ln de rug heeft. Bij tegenlicht, zelfs als de zon hoog aan de hemel staat, konden kleu ren moeilijk worden onderscheiden, cn berustte de waarneming voornamelijk op het helderheidscontrast. Bij het rij den 's nachts over onverlichte wegen speelde het zien van kleuren totaal geen rol meer. Hij concludeerde dat de toe passing van kleuren alleen zin heeft als bijkomende Informatie, dat verkeerd toe gepaste kleuren zeer afleidend en zelfs gevaarlijk kunnen zijn en dat bij over matig kleurgebruik gevaar voor over vermoeidheid optreedt. Het in ons land vaak voorkomende slechte weer is oorzaak dat de textuur („vezel"-samenstelling van het gebruikte materiaal) van de weg een belangrijke rol speelt, betoogde ir. A. E. J. Nap, hoofdingenieur-directeur van de Rijks waterstaat. Deze factor bepaalde name lijk de reflectie van het wegdek bij vochtig weer en ook bij duisternis. Be planting, geleide-rails, katte-ogen etc. zullen de reflectie moeten ondersteu nen. Deze drie-dimensionale objecten vormden gedurende zeer slecht weer de enige contrasten, welke in het licht der koplampen waargenomen konden wor den. Door het aanbrengen van uitslui tend kleurverschillen in het wegdek zou het verkeer niet veiliger kunnen worden gemaakt. Slechts een harmonisch samengaan van textuur, bebakening, verlichting én kleur zouden verkeers veiligheid ten goede komen. Kleureiïkennis Ook de heer A. G. M. Boost, directeur Wegen en Verkeer van de ANWB, was van mening dat onder bepaalde om standigheden slechts de reflecterende eigenschappen van het wegoppervlak bepalend zijn voor wat men wel en niet ziet. Op grond van een te Eindhoven gehouden proefneming achtte hij het toepassen van gekleurde wegdekken ter betere geleiding van het verkeer en om een duidelijk onderscheid tussen rij stroken, opstelvakken etc., te verkrijgen, een té vergaand gebruik van kleur als hulpmiddel. De weg mocht onder geen omstandigheden een kleurenkermis wor den. Het was zijns inziens gewenst met zo min mogelijk brutale middelen het verkeer veilig te maken. Het forumlid J. H. ter Mors. hoofd inspecteur van politie en secretaris van de Centrale Politie Verkeers Commis sie. was ervan overtuigd dat kleuren een rol spelen in het verkeer. De basis hiertoe was immers reeds in onze wet geving gelegd, terwijl op het niveau van internationale samenwerking geel en wit als dé bebakeningskleuren waren aangegeven. Hij betwijfelde echter, of bij een groter gebruik van kleuren de mo menteel voor bijzondere situaties toege paste aanwijzigingen overdag nog zul len opvallen. Door de bomen zou men het bos niet meer zien, of, anders ge steld: Door de kleuren zou men het verkeer niet meer kunnen waarnemen, althans niet op een wijze, die noodza kelijk en verantwoord was. Kernvraag herhaaldelijk gesteld aan de beide verfspecialisten: „Waarom maken jullie de op de markt gebrachte witte verf niet wat duurza- Antwoord van de heer Dolphijn: „Dat kan ook wel, zeker bij toepassing var nieuwe stoffen als plastics en kunst harsen. TYE BRONZEN legpenning, de hoogste onderscheiding, die het Verbond voor Veilig Ver keer kent, werd gisteren in Dor drecht aan de heer J. Verkade uitgereikt, directeur van de ge lijknamige fabriek in Zaandam. De bijzondere verdiensten van de heer Verkade? Het verlenen van grote financiële steun voor de vervaardiging van films ter bestrijding van de verkeers onveiligheid. Er was aarzeling in zijn stem, toen de heer Verkade aan zijn bedankspeechje begon. „Het is maar een steentje, meneer de voorzitter, een klein steentje, een steentje bovendien, dat min of meer uit mijn geweten Toen vertelde de heer Ver kade dat hij enkele jaren gele den bij een verkeersongeluk be trokken is geweest. Een bejaar de man stak plotseling de weg over. Hij reed hem aan. Het slachtoffer overleed later in het ziekenhuis. Tot een rechtszaak is het niet gekomen: de schuld vraag stond vast. Alle omstan digheden pleitten voor de auto mobilist en tegen de voetgan ger. „Toch, meneer de voorzitter," vervolgde de heer Verkade. „het laat je niet met i-ust. Als ik 79 in plaats van 80 kilometer had gereden, was de man voor me langs gegaan. En als ik 81 in plaats van 80 kilometer had gereden, was hij achter me langs gegaan. Het verkeer, me neer de voorzitter, is ons aller verantwoordelijkheid. Ook als er door de wet geen schuld be- Minister Veldkamp zal dinsdag, 23 oktober, het nieuwe laboratorium complex van het Radiobiologisch In stituut TNO aan de Lange Kleiweg in Rijswijk openen. Dit nog zeer jonge instituut houdt zich bezig met de be studering van alle aspecten van ioniserende straling op levend orga. In 1957 werd begonnen met de bouw van de eerste afdelingen van het labo ratorium en geleidelijk aan nam men de nieuwe ruimten in gebruik. Daardoor was het mogelijk, dat het instituut reeds begin van dit jaar met een staf van 11 academici en 70 andere medewerkers op volle toeren draaide. Het complex bestaat uit het laboratoriumgebouw en vier bijgebouwen, waarin voor een groot deel de proefdieren apen. ratten en muizen zijn ondergebracht. De beschikbare ruimte voor de grote aantallen muizen, die men zelf fokt, is echter reeds aan de krappe kant en daarom loopt er al een aanvraag voor een nieuw en groter pand, met de bouw waarvan hopelijk in 1963 zal worden begonnen. In het laboratorium wordt met behulp van de proefdieren zeer belangrijk werk verricht. De stralingsbeschadiging van levende cellen wordt er met biochemische technieken zeer nauwkeurig bestudeerd. Eén van de taken van het Instituut is het bevorderen van de klinische toepas sing van gegevens uit het experimentele radiobiologische onderzoek. Reeds Is een samenwerking met het Rotterdams Radiotherapeutisch Instituut tot stand gekomen. De onderzoekers hebben spe ciaal aandacht o.a. voor de therapie van leukemie. Stralingsziekte Verder neemt in het dagelijks research- werk, dat hier wordt verricht, een be langrijke plaats in de bestudering van de bestrijding en behandeling van stra lingsziekte, waarbij vooral het onderzoek over beenmergtransplantatie bij apen kan worden genoemd. Een derde groep van onderzoekingen ten slotte betreft de toxische effecten van radioactieve, isoto- Dit wetenschappelijk werk vergt naast de normale voor de leek bijzonder in gewikkelde apparatuur stralingsbronnen en proefdieren van zeer hoge kwaliteit, die hun eigen verzorgers hebben Het Radiobiologisch Instituut TNO, dat onder leiding staat van dr. D. W. van Bekkum, draagt een experimenteel ka rakter. Het huidige budget bedraagt f 1.200 000, waarvan f 200 000 gedekt wordt door inkomsten van Euratom, waarmee men een meerjarig contract heeft. In de verschillende gebouwen van het complex, waar met redioactieve stralen wondt gewerkt, zijn uiteraard de van overheidswege voorgeschreven speciale veiligheidsvoorzieningen voor het per soneel getroffen. Eer is een regelmatige medische controle en alle betrokkenen dragen een filmbadge op hun witte jas. Dit is zo op het eerste gezicht een sim pele label, maar in werkelijkheid is het een huisje, waarin twee achter elkaar geplaatste strookjes film zitten. Het is geel, maar zou het zwart gaan worden, dan zou dit betekenen dat de stralings dosis in het liohaam van de drager gro ter is dan toelaatbaar is. Elke tien dagen worden de badges gecontroleerd. Ministerssalaris straks 55.000 (Van onze parlementsredaobie De salarissen van de ministers zullien m de komende twee jaar worden hoogd tot rond f 55.000 per jaar, zulks op grond van de eaOarisneegeling rijksambtenaren. Dit heeft minister Toxopeus gisteren meegedeeld in de open bare vergadering van de Tweede- Kamercommissie voor bmnenHandse za ken. Op het ogenblik .jbeuren" de mi nisters all irond f 49.000 en met inbegrip van huurcompensatiie e.d. mond f 52.000. Het a.r.-Kaffnerü'id SmaAlcnbroek acht te het onjuist, dat de min-isterssalanissen vallen onder het bezoldigingsbesluit voor ambtenaren. De hoogheid van het ministeriële ambt vereist naar zijn mo wing, dot ministens voor wat betreft de salariëring niet op gelijke wijze worden behandeld als hun ondergeschikten. Voor hen zouden aparte regelingen in het leven moeten worden geroepen, zo als t.a.v. andere bestuursfuncties en functies bij de rechtelijke macht als is Minister Toxopeus gaf toe. dat minis- tres geen ambtenaren zijn. Hij had be grip voor de argumentatie van de heer Smallenbroek, maar voelde cr toch niet veel voor de ministens uit het bezoldi gingsbesluit te lichten. Ambassadeur in Bonn B(j KE is mr. G. E. Baron van Itter- um. ambtenaar van de buitenlandse dienst der tweede klasse, benoemd tot ns. buitengewoon en gevolmachtigd ambassadeur in de Duitse Bondsrepu bliek. Een Nederlandse arbeider, de 34- jarige Dirk Kaiser uit Rotterdam, is gisteren bij Clausthal (D.) met zijn waarin twee Westduitse soldaten meereden, tegen een brugleuning opge reden. Zijn wagen vloog in brand, waar bij de drie inzittenden zijn omgekomen. NEDERLANDS MEEST GEBRUIKTE WASMIDDEL DONDERDAG 18 OKTOBER 1962 Landingsrechten voor KLM in Djakarta (Van verslaggever») Ko- K.LM.-onderdirecteur dr. E. nynenburg is gisteren in Djakarta gekomen voor het voeren van burger- luchtvaartbesprekingen. De heer Van Konijnenburg reisde tot Singapore met een K.L.M.-toestel en stapte daar over op een vliegtuig van de Indonesische lucht- vaartmaatschappü Garoeda. Hoewel de K.L.M. zelf het doel van deze reis niet nader wil omschrijven, is het aanneme lijk dat bij de besprekingen de herope ning van een KLM-luchtlijn op Djakarta aan de orde zal komen. Ook de handha ving van de landingsrechten op Biak zou volgens de geruchten een punt van bespreking uitmaken. Het verkrijgen van landingsrechten in Indonesië is van groot belang voor de verbinding met Australië". Een ander onderwerp dat mogelijk zal worden besproken is de samenwerking van de K.L.M. met de Garoeda. die al weer volgens geruchten per 1 mei de Nieuwguinese luchtvaartmaatschappij Kroonduif zou overnemen. Dr. Van Ko nijnenburg heeft indertijd deel uitge maakt van de zgn. groep-Rykens. Over de duur van de onderhandelingen kon de K.L.M. geen mededelingen doen. Dat hangt af van het aantal mensen dat de heer Van Konijnenburg tijdens zyn verblijf zal spreken, aldus de K.L.M. Gisteravond is op de Spykse dijk te Spijk bij Lobith een kind van de fami lie Silfhout, 7 jaar oud, onder een vracht wagen geraakt en om het leven gekomen. Het kind liep op een muurtje langs de dijk en werd door de vrachtauto geraakt. Nog een exces aan S. U. in Amsterdam Vrije Universiteit, prof. mr. dr. I. A. Diepenhorst in de Radiokrant van N.C.R.V. zich voor afschaffing van de groentijd verklaarde, werd in Amsterdam bekend dat een jonge student ernstig getroffen is bij de ont groening door het Amsterdamse studentencorps. Een neurologisch onder zoek heeft uitgemaakt, dat zijn hersenen zijn gekneusd als gevolg van een slag met een hockeystick. Zijn vader heeft een klacht ingediend bij de rector-magnificus van de Stedelijke Universiteit, van wie men kan ver wachten dat hij ook naar dit geval een diepgaand onderzoek zal instellen. De getroffen jongeman wordt nog elke morgen met hoofdpijn wakker. Een nader medisch onderzoek zal moeten uitwijzen of de nog steeds onder neurologische behandeling zijn- aankomende student zijn studie wel zal kunnen voortzetten. De jongen Is ongeveer vier weken geleden, by een kennismakingsbezoek in het kader van de ontgroening door bet Amsterdams studentencorps, aan het hoofd getroffen. Men eiste van hem, dat hij zou toestaan, dat een ouderejaars hem een bal op het hoofd legde, die deze er met een hockeystick zou afslaan. In plaats van de bal werd het hoofd van de jongen geraakt en wel zo hevig, dat hij bewusteloos neerviel. Hy werd op een bed gelegd cn toen hy kennis was naar huis gebracht. Hem was uitdrukkelijk te verstaan gegeven, dat hy zijn verwonding aan een onge lukkige hoofdstool moest toeschrijven. Bij zijn thuiskomst vertelde de jon gen zijn moeder, dat het geen bloed rode verf was wat zij op zijn hoofd zag. Toen de volgende morgen zyn kussensloop van bloed doordrenkt deed hy zyn ouders het hem in geprente verhaal van de ongelukkige dat hij later ook tegenover de dokter volhield. De ouders waren in- ssen door een anoniem telefoontje van ware oorzaak op de hoogte gesteld. Volgens de moeder heeft de behande lende neuroloog verklaard, dat de slag 59 Degenen, die voor Tahiti hadden gekozen, maak ten haastig dat zij van boord kwamen. Hun talos omstuwden in talrijke bootjes het schip en namen hen mee naar hun gastvrije woningen. Daar wach ten hun opnieuw de geneugten van het paradys- eiland, waar wachtte op de meesten een meisje met donker haar, dat zij nu volgens Tahitiaanse zede tot hun vrouw zouden maken. Dit was het, waarnaar de matrozen verlangd hadden sedert zij de blauwe baai hadden moeten verlaten. Nu kon den zij het grijpen, hun geluk en de toekomst deerde hen weinig. Op Tahiti leeft men nu eenmaal bij de dag en men geniet ervan met volle teugen. Morrison kreeg onderdak in het huis van de aanzienlijke Tahatiaanse edelman Poinoe, bij wie hij vroeger tezamen met Young al gastvrijheid had ge noten. Edward Young kwam deze keer alleen met hem mee om de kleine Susannah met de donkere ogen aan boord te halen. Stewart en Heywood bleven bij elkaar en namen hun intrek in de woning van stamhoofd Tippahoe, de vader van Stewarts vriendinnetje Peggy. Zy werden als verloren zoons binnengehaald én met alle bewijzen van oprechte genegenheid ontvangen. Tegen het invallen van de schemering zei Hey wood: „Laten we nog eens naar het strand gaan. Het is heerlijk buiten en ik kijk zo graag naar die ruime baai met het voor anker liggend schip, naar die witte zeilen. We zullen onze goede „Bounty" hier niet al te lang meer zien". Hij nam zyn vriend bij de arm. Terwijl zy het palmbosje verlieten en langs de steenachtige helling afdaalden naar het strand ont moetten zij Christian. Hij kwam van Hitititi's huis en Maimiti was bij hem. Zij zag er nog ernstiger uit dan vroeger, volwassemer ook. Er lag een vast beraden trek om haar prachtige mond. Ja, het is een mooie vrouw, dacht Heywood. „Gelukkig, dat ik jullie tref", zei Christian. „Ik had jullie nog een bezoek willen brengen. Er zijn een paar dingen, waarover ik met jullie wil spre ken". OP DE GUNTER SACHSE Zij gingen zitten op een paar rotsblokken langs de kant van het pad. Christian nam Maimiti's hand in de zijne, keek zyn vrienden glimlachend aan en ging verder: „Ik wil zei spoedig mogelijk naar zee vertrekken. En ik moet jullie nog dit zeggen: Als Bligh Engeland bereikt en wie hem kent, weet dat hij de enige is, die daartoe in staat zou zijn en als hij daar rapport uitbrengt over wat er ge beurd is, liggen de gevolgen voor de hand. De Admiraliteit zal een oorlogssohip sturen om de „Bounty" op te sporen. Dat zal allereerst naar Tahiti varen cn ieder arresteren, die hier aan wezig is". Hij wachtte even en keek zijn vrienden bezorgd aan. .Jullie moeten je dadelijk melden. Zodra hier een oorlogsschip binnenloopt melden jullie je bij de commandant. Jullie zyn beiden onschuldig en er kan jullie niets ter laste worden gelegd. Jullie haddon met de muiterij niets te maken". Hij richtte zich tot Heywood persoonlijk: „Jij weet in het geheel niet. Peter, hoe deze ramp zalige gang van zaken zich heeft voltrokken. Ste wart wist nog wat ik van plan was. Hij zag, dat ik met een vlot wilde gaan en hy heeft het my ont raden. Ik zou graag willen, Peter, dat jij ook eer duidelijke voorstelling van het gebeurde krijgt. Toen ik de bewuste morgen aan dek kwam om de wacht over te nemen was ik half gek van wan hoop en woede. En toen was Hallet niet op post en Hayward lag in de kotter te slapen er was nie mand met wie ik kon praten. Pas op dat ogenblik kwam ik op de gedachte, my meester te ma ken Zij zagen, hoe ontroerd hij zich bij de herinnering voelde. Maimiti keek zwijgend naar hem.op, alsof zy wilde zeggen: „Vergeet het som bere verleden nu maar. Nu ben je hier, ik ben bij je en wij gaan samen onze toekomst tegemoet". ,,Neem van me aan, Peter", ging Christian ver der „dat het mijn drijven was, van mij alleen. Ik heb de verantwoordelijkheid en ook de schuld. Niemand anders Hierna nam hij afscheid van zijn vrienden. Ste wart en Heywood keken Christian na, terwijl hij hand in hand met Maimiti langzaam naar de boot liep, die op hem wachtte. Licht en wiegend bewoog zich de jonge vrouw, maar Christian hield het hoofd gebogen en zyn stappen waren zwaar. Welk lot waohtte hun? Toen de zon haar eerste stralen over de Matavai. baai liet glijden was de „Bounty" al in volle zee De bolle zeilen verdwenen juist aan de noordelijke einder. De zeelui op Tahiti toonden zich verbaasd dit plotseling vertrek. Christian had immers ge zegd, nog twee dagen in de Matavaibaai te zullen blijven? Sommigen hadden nog een bezoek boord willen brengen om hun laatste bezittingen weg te halen. „Hij heeft wel haast gehad", zei Morrison tegen Stewart en Heywood. „Of hij was bang dat een schip kon binnenlopen, of hij heeft angst ge koesterd, dat zijn bemanning van gedachten veranderen". De beide cadetten gaven geen ant woord. Voor hen was Christians plotseling vertrek geen grote verrassing geweest (Wordt vervolgd) meegemaakt dat door de ministers Cals en Beenman in de Tweede Kamer de groentijd wordt besproken. Wat deze be windslieden hebben gezegd, komt in feite neer op een letterlijke herhaling van wat minister De Visser kort na de eer ste wereldoorlog naar aanleiding van de groenexcessen opmerkte: men houdt de zaak niet in de hand. Prof. Diepenhorst Prof. Diepenhorst zei voor de radio op het standpunt te staan, dat wat ge zegd wordt over de vormende waarde van de groentijd grotendeels uit de lucht is gegrepen. Kennelijk meer we tende van wat er in Amsterdam ge beurd is, vertelde hij: Er wordt met on gebluste kallk gegooid. Er wordt van trappen en ladders geworpen. Er wordt gekrioeld over vloeren, die met allerlei scherven zijn bezaaid. Er worden her haaldelijk bravourstukjes opgetekend als het wegschieten van een hockeybal van het hoofd van een slachtoffer. Het is zo. aldus prof. Diepenhorst, dat ik, gelet op de feitelijke ontwikkeling en gelet op het onvermogen van tal van senaten en ontgroeningscommissies om de zaak in de hand te houden, van me ning ben dat de groentijd gevoeglijk kan verdwijnen. De hoogleraar zei voorts niet in te zien waar derde- en vierdejaars (soms zelfs tweedejaars) het recht aan ontlenen om groenen religieus, zedelijk en wat be treft hun karakterstructuur met geweld wegwys te maken in het studentenleven. „Ze hebben er dikwijls zelf hun draal nog niet gevonden en zyn nog op zoek naar de juiste houding cn de juiste weg." Prof. Diepenhorst zei ook: Men wil als corps een gezellige tijd. Natuurlijk heeft de groentijd ook wel een bijzon dere waarde voor het aankweken van een bepaalde geest maar men schept toch eigenlijk een ongezonde situatie. Men geeft zioh niet voldoende reken schap van de instelling, waar het om geat. Men wil een groen klein krijgen. Men wil hem vernederen. Wat er ook ideëel van gesteld wordt en wat men er ook van maakt: men wil het groen pertinent vernederen. Daartoe moet in ae eerste plaats een grote lichamelijke afmatting worden toegepast en dan komt er nog de geestelijke knuppel bovenop. Nu geef ik onmiddellijk toe, aldus prof. Diepenhorst dat er soms senaten zijn, die de zaak in de hand houden, zodat de groentijd behoorlijk verloopt. Maar al in 1863 werd er gewaarschuwd tegen de misstanden in Leiden. Aan het einde van de vorige eeuw kwamen her haaldelijk groenschandalen voor. Aan het begin van de twintigste eeuw wordt in de Tweede Kamer door een man als De Savornin Lohman in de meest mis prijzende bewoordingen over de groen tijd gesproken. In de afgelopen week hebben wij het DIT EMBLEEM in d* etalage garandeert U, dat U daar veilig kunt kopen. Levering met waarborgcertificaat. Op de noordelijke parallelweg in Arnhem zijn drie meisjes aangereden door een personenauto. De 9-jarige Al- frina Knoops werd bij deze aanrijding zodanig gewond dat zij kort daarop in het ziekenhuis is overleden. De beide andere meisjes werden licht gewond. De personenauto wilde een vrachtwa gen inhalen op het moment dat de be stuurder van de vrachtwagen naar links afsloeg. De bestuurder van de personenauto week uit en reed daarbij de meisjes aan. De negenjarige jongen C. Groeneweg uit Hcinenoord is in het Dijkzigtzieken- huis in Rotterdam overleden als gevolg van de zware verwondingen, die hij gis termiddag bij een aanrijding in Hei- nenoord opliep. ETHERGOLVEN 'Ba#itCf vanavond gaat. hoorspel (3 20 5< Boekbespr 23 00 Plat ro, komische opera 22.30 Nws en el meded 22 40 Actualiteiten 23.00 dualiteiten 23.10 Le Nozze di Fi- 3.3524.00 Nws. tël/èüfè/d vanavond iaar Vigla dragen, 20.00 Journaal en 20.20 Goochelprogr 'olgcade spel 21.00 Programma voor morgen en SOS-berichten 7.10 Dagopening 7.25 Klas» muz (gr) 7 45 Radiokrant 8.00 Nws 8 15 Lichte gram 8.40 Tango's (gr) 9.00 V d zieken 9.35 Waterstanden 9 40 V d vrouw 10.10 Klass gram 10.15 Wijdings samenkomst in de Engels Hervormde kerk, Begijnhof. Amsterdam 11.00 Klass gram 11.15 Voor oudere luisteraars 12.00 Lichte gram 12.30 Meded ten behoeve van land- en tuinbouw 12.33 Licht ensemble 12 53 Gram. eventueel actualiteiten 13.00 Nws 13.15 Lichte gram 13.45 Licht orkest en koor (gr) 14 05 Schoolradio ,4 25 Gram ',4 30 Matinee. Moderne ork muz (gr) 15 45 Volksliederen (gr) 16 15 Duizendschoon, wenken v d tuin 1630 Fluit, clavocimbel en fagot 17 00 Voordracht 17.20 Accordeon- ork 17 40 Bcursber 17.45 Lichte gram 18 00 Mandoline-ork 18 30 De hangmat, een beek c Maat van het Mi- Verk en mr voorlichting M H M Her van dit depai Hilversum II, 298 m. VARA: 7 00 Nw» 7.10 Ochtcndgym 7 20 Socialistisch strijd lied 7 23 Lichte ochtendklankcn (gr) (om 7.35 Van de voorpagina, praatje) 8 00 Nws en socialistisch strijdlied 8 18 Muzikale ochtendpost (gr) 9.00 Ochtendgvm v d vrouw 9 10 Klass gram VPRO: 10.00 VARA: 10.20 V d vronw 1100 uinbouw 12 33 Sport t 1 Vo'örgel- Bockbespr 14 40 So- nodeme liederen 15 00 levens. muzikaal-geïl- i 18.50 Onder het TELEVISIE Journaal, VARA: 20 20 Espresso 21 00 "g£ var progr: Rudi Carrell Show 2145—22.35 Top of Flop. NTS-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 7