DE DOKTER aan 'i woord
Voorbeeld van verantwoord
particulier initiatief
Erkende paus Johannes
Oder-Neisse grens?
PYJAMA'S
Een 1 noord voor vandaag
Oude
Vier predikanten buiten
platgetreden paden
Zware druk op priesters
in communistisch China
Ckefarine.4
DINSDAG 16 OKTOBER 1962 ftEUWE
4JVDERZIJDS
KOORZANG
In
de laatst versche
nen nummers van het weekblad
„De Reformatie" wijdt prof. H.
J. Schilder een artikel aan de
koorzang in de kerk. Omdat, vol
gens prof. Schilder, deze in vele
kerken, in binnen- en met name
ook buitenland sinds lang in ge
bruik is, terwijl hij onder in
vloed van de huidige cantorij"-
vernieuwing bepaalde nieuwe
kansen krijgt. Prof. Schilder ver
volgt:
Voornaamste argument
meen wel immer geweest: het
gaat in de kerk om de héle ge
meente, niet om een déél ervan.
IK ga er niet aan tornen (integen
deel, naar nog zal blijken), maar
herinner er toch wel even aan dat
het weer de wat „bijzondere dien
sten zijn waar een gereformeerd
kerkvolk soms zo grappig inconse
quent kan zijn. Daar wordt nogal
eens een ambtsdrager of groep
ambtsdragers (bij een bevestiging,
of intree) „toegezongen"; een
psalmversje wordt er nog wel eens
gewijzigd terwijl we toch
altijd pretenderen zo trouw moge
lijk de bijbeltekst te willen zingen.
Om van de huwelijksdiensten nog
te twijgen. Ik stél dit niet tèn
voorbeeld ik heb aan deze toe-
zmg-practijk zelfs als liturg nau
welijks meegedaan; en zoveel ik
me herinner heb ik nooit Psalm
134 2 voor en 3 na het formu
liergebed in een trouwdienst laten
zingen (deze al te vaste gewoonte
lijkt me behalve een liturgische
bokkesprong ook misbruik l.
ze psalm; zie onder) maar ik
stel het slechts éls voorbeeld van
de inconsequentie die we soms
weer zo makkelijk begaan (en nau
welijks beseffen). En zo wars het
gereformeerde volk doorgaans is
van al die liturgische „fratsen",
zo verliefd kan het soms ook weer
zijn op dergelijke favoriete uitzon
deringen op de regel; een dominee,
die in zo'n wat bijzondere dienst
géén toe-zing-versje op de koop
toe geeft, is al gauw een saaie
vent indien de gemeentelijke
commentaar daar al bij blijft.
Nu is dit „maar" toezingen, door
dat de rest aan dat deel deel heeft.
Wie de zaak weer „op zichzelf"
zou bezien kan bijvoorbeeld wel de
gelijk theoretisch verdedigen dat
een koor de gemeente represen
teert. dat de gemeente tot God en
voor Zijn oor zingt bij monde van
het koor dat het béter kan dan de
gemeente als geheel. En niet al-
Leen maar „theoretisch".
Laat ik als persoonlijk deposito
zelfs mogen opbiechten, dat ik het
wel metterdaad zo heb ondergaan
en beseft. Ik herinner me van bui
tenlandse diensten koorzang, waar
van één maal een zo „volmaakte"
dat je als kerkvolk je door dat
koor a.h.w. mee- en opgenomen
voelde. Het was een studenten-
dienst. toch reeds opvallend door
het feit dat dié dienst als enige in
een hele stad een vol bezette was
honderden jongelui van allerhan
de nationaliteit in een stampvolle
stijlvolle oude kerk terwijl de
liturgie tóch reeds een belangrijk
aandeel van die jongeren zelf ken
de (praelectuur, mededelingen, col
lecten, alles door studenten). Daar
zong een koor, eveneens uit de
studenten-leden dier „universiteits
gemeente" (kerkelijk gezien na
tuurlijk een onding, maar dat laat
ik nu terzijde) gevormd en zo ge
schoold, dat soms een zo perfecte
prestatie werd verkregen, ook tech
nisch zó beheerst dat elke gedach
te aan gekunsteldheid of concert-
matige opzettelijkheid wegviel.
Meen niet, dat de nuchterheid
een moment week, toen ik onder
dat zingen en vooral ook later
overwoog: wat zijn onze redenaties
soms toch betrekkelijk. De redene
ring is: een koor neemt jóu de
zang af; maar de ervaring m zo'n
{eval is, dat je bij monde van dat
oor veel royaler zingt dan je zelf
het ooit kunt doen. De redenering
is: de Heere hoort liever jouw ge
brekkige stem, dan de geschoolde
concertzang van een koor dat hoog
stens uit een deel der gemeente
bestaat (en qua koor niet eens als
verzameling van gemeenteleden
fungeert). Maar je ervaart zelf
ook de andere kant van de medail
le: dat je hart zich te royaler ge-
de hele gemeente gewoonlijk
dan gaat het bij bevestigingsdien
sten toch wel weer heel direct om
het èmbt. Dié uitzondering kan
dus juist door de strikt-ambtelijke
stijl van de dienst worden gemoti
veerd. Maar met trouwdiensten is
dat toch weer niet zo; men kan
natuurlijk gaan wijzen op de
„ambtelijke" taak der gehuwden,
maar ik vermoed niet dat de toe
zingende gemeente daar een mo
ment aan denkt; en bovendien is
Ps. 134 3 dan juist dat vers van
de psalm waar in de beurtzang de
O.T.-ische priésters aan het woord
waren, het vólk zegenend. Aan dit
laatste kan men natuurlijk weer de
„draai" geven dat vandaag de he
le gemeente een koninklijk pries
terschap is geworden en dus min
stens in zegenwoorden de zegen af
kan bidden over een tweetal in hun
midden (in het gebed doet zij dat
immers ook), maar dat is in litur-
gisch-psalmodisch opzicht dan ook
inderdaad wel een „draai". Te
meer omdat Psalm 134 2 het vers
blijft waar het vólk tót de pries
ter zong (Heft uwe handen naar
omhoog...), en dat zingt in zo'n
trouwdienst dan toch óók de ge-
méénte tót de knielende echtelie-
orde van de psalm zelf aanhoudt,
wordt het paartje éérst als „pries
ters" toegezongen, maar even la
ter als „gemeente" „gezegend";
om het in toneeltermen te zeggen
(en dat mag bij een „beurtzang"
van Israël, wanneer die door de
N.T.-ische gemeente wordt „opge
voerd"): vóór het formuliergebed
„speelt" de gemeente de „rol"
van „gemeente" (wat ze overigens
ook is. alleen maar: dan ook inclu
sief het paartje), na het gebed
neemt ze plotseling de „rol" aan
van de „priesters", de bijzondere
O.T.-ische ambtsdragers. Ge
noeg hierover om staande te hou
den: zo'n trouw-liturgie (dat maar
al te geliefd is) is een niet onver
makelijk stuk inconsequentie om
het bij dit woord te laten.
Prof. Schilder oppert de ge
dachte om als men dan wil toe
zingen en beurt-zingen, het maar
wat royaler te doen. De gedach
te, de vraag tenminsteis heuse
koorzang dan zo uit den boze?
IK geloof, dat het ook op dit
punt weer goed is ons te reali
seren waarom we de dingen doen
zoals we ze doen. Want wie nu wil,
die kan wel degelijk wat afdingen
,g breekt d
koorzang i
ilmaaktè"
dat koor mag lenen. Kort
om, waar de redenering is, dat de
gemeenschapsoefening schade lijdt
door het fragmentarisch karakter
van een koor (slechts een deel der
Semeente), is de ervaring somtijds
at die gemeenschapsoefening veel
reëler kan zijn.
Bovendien, over betrekkelijkheid
gesproken: is het een tekort in ge
meenschapsoefening bij de geloofs
belijdenis wanneer de dominee al
léén de twaalf artikelen spreekt?
Zo is ónze praktijk. Terwijl in an
dere gemeenschappen, en ook in
die buitenlandse kerken, de prak
tijk is dat de hele gemeente het
apostolicum meezegt (het „Onze
Vader" dikwijls ook). Bij het zin
gen zeggen wij: allemaal met
eigen mond niet alleen de domi
nee (stel je voor!; wellicht zingt
hij juist niet mee om zijn stem
te sparen).
ook niet i
fout omdat een deel zingt zonder dege zaak
lemaal met eigen mond (dat ge
beurt ook) maar eveneens alle
maal bij monde van het kóór. An
derzijds, bij belijdenis en gebed
(„Onze Vader") zeggen wij: domi
nee alleen en hij pro omnibus,
als aller mond; maar dón zeggen
zij op hun beurt: iedereen met
eigen mond.
Daarbij laat ik ingewikkelder fi
guren als beurtzang van koor en ge
meente (waar dus het koor niet
meer als mond der gemeente op
treedt en dus liturgisch een ander
geval wordt geschapen) en binding
van het gebed aan vaste teksten
(in Duitsland b.v. praktisch alleen
formuliergebeden, uit een grote
voorraad te kiezen) buiten beschou
wing. Ik wil slechts weer een voor
beeld geven van de betrekkelijk
heid der overwegingen die aan on
ze liturgische praktijken voor een
goed deel ten grondslag liggen.
Hoewel dit dus een subjectieve
en een buitenlandse ervaring is,
weerlegt prof. Schilder bij voor
baat elke aanval hierop door te
stellen dat nooit iemand heeft be
weerd dat de manier toaarop iets
zich beleven laat, van geen be
lang is voor de beoordeling van
het totaal van een bepaalde zaak,
en door het feit te memoreren
dat er in de kerkenorde beloofd
is dat de buitenlandse kerken niet
verworpen zullen worden om an
dere gewoonten.
Intussen gaat het ons nu niet om
het buitenland, maar om de vraag:
wanneer dus een en ander zo „be
trekkelijk" en „middelmatig" is,
waarom dan per se gedaan zoals
we doen? En waarom zijn bepaal
de zaken van liturgie en prediking
en eredienst toch wel degelijk
méér dan „middelmatig", nl. ter
dege zaak van principe?
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Zierikzee <vac. C. Beze-
ler): A. Sjollema, te Well en Ammer-
zoden; te Stavoren: M. Jorritsma, te
Vrieschelo; te Boven-Hardinxveld: H. A.
Bemmel. te Leerbroek.
Aangenomen naar Oosterbeek (vac. J
Poort) (toez.): J. Overduin. te Balk; naar
Haarlem-Noord (vac. wijlen dr. G. Ph.
Scheers): J. Veenendaal, te Hillegom.
Bedankt voor Emmen: A. Sjollema. te
Well en Ammerzoden en Zierikzee; voor
Driel (toez.): G. J. Hintzbergen. te
Zwijndrecht; voor Egmond aan Zee: J.
Vertmrg, te Didam.
Benoemd tot bijstand in het pastoraat
te Zaandam: A. J. Kret, schoolpdstor te
GEREF. KERKEN
Beroepen te Schoonebeek (bij accl.)
(vac. G. Hengeveld): H. Lijesen, te
Krimpen aan de IJssel; te Oosterend
(vac. C. J. Wolhuis): F. B. Fennema,
kand. te Marrum: te Andijk: G. F. Hajer,
te Beilen; te Elim: J. D. Dijkstra, kand.
te Deventer.
Bedankt voor Ens (NOP.): G. A. Wes-
terveld, te Dussen (N.-Br.).
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Dordrecht: M. C. Tanis,
te Barendrecht.
GEREF. KERKEN (VRIJGEMAAKT)
Beroepen te Helpman (2e pred.pl W
G. de Vries, te Leiden.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Vineland (Ont. Can.): A.
Vergunst, te Rotterdam-C.
Bedankt voor Wageningen en Rhenen:
L. Vogelaar, kand. te Zoetermeer.
OUD-GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Loenen a.d. Vecht: B. Toes,
te Kinderdijk.
„De Blije Werelt" officieel open
(Van een onzer verslaggeefsters)
Hoewel reeds enkele maanden
officieus in gebrufk zowel voor
conferenties als voor de zoge
naamde „gezinsweken", is het
hotel en congrescentrum „De
Blije Werelt" te Lunteren, thans
officieel geopend. Deze plechtig
heid werd gistermiddag, door mr.
Y- Scholten, staatssecretaris van
o. k. en w. verricht. Het ontwerp
van het gebouw' is van de Rot
terdamse architect de heer H.
van Hunnik. Het initiatief berust
Door overhandiging van de ma
quette van „De Blije Werelt"
aan ds. J. van Krimpen (links)
opende mr. Y. Scholten (rechts)
officieel het conferentieoord te
Lunteren.
bij de Stichting Steun Evange
lisch Herstel en Opbouw.
Met de overhandiging van de maquette
in het gebouw aan de gereformeerde
predikant ds. J. M. van Krimpen, secre
taris van de stichting, verklaarde mr.
Scholten het centrum voor geopend. Hij
"aarde dat de overheid altijd zeer
verheugd is als er mensen zijn die het
élan en de verbeeldingskracht bezitten
door particulier initiatief iets tot
stand te brengen. Mede door ds. Van
Krimpen, de man die met commerciële
middelen een ideëel doel bereikt, is dit
oord, zonder overheidssteun, dus een
waar voorbeeld van particulier initiatief,
tot stand gekomen.
De stichting Steun Evangelisch Herstel
Opbouw is in 1952 opgericht, na de
Jeugdhaven Rotterdam tot voorganger
gehad te hebben. Was het eerst alleen de
bedoeling door middel van o.a. jeugd
honken de zogenaamde asfaltjeugd op te
vangen, nu heeft het werkterrein zich zo
uitgebreid dat men met „De Blije Werelt"
al twee conferentie- en recreatieoorden
bezit. Het eerste „De Wijde Wereld" staat
i Otterlo.
Retraite
Men wil vooral, naast natuurlijk de
conferenties, jaarvergaderingen en kader-
ssen, de mogelijkheid bieden tot re
traite; vooral voor geestelijke bezinning
verdieping van de mens. Overwerkte
zakenlieden, zowel als vermoeide huis-
•ouwen, kunnen hier nieuwe geestelijke
lichamelijke krachten opdoen.
„De Blije Werelt" bevat naast een con
greszaal en kamer voor commissieverga
deringen, een hotelgebouw met 45 ka-
een groot restaurant en een bar.
Het centrum ligt in Lunterense bossen
heeft 5,5 ha eigen wandelterrein. Mr.
Scholten formuleerde de opzet van het
centrum als volgt: „De Blije Werelt" wil
de mogelijkheid bieden de vraag te be
antwoorden waarin het ware geluk van
het leven te vinden".
Pools persbericht baart opzien in Bonn
De Westduitse ambassadeur bij
het Vaticaan, Van Scherpenberg,
heeft het Vaticaanse staatssecre
tariaat vandaag verzocht om op
heldering over berichten in de
Poolse pers dat paus Johannes
partij heeft gekozen in de pre
caire kwestie van de Oder-Neisse
linie. In een officiële verklaring
Advertentie
van de ambassade wordt 'gezegd
dat aartsbisschop-Angelo del'Ac-
qua Van. het staatesecr&tariaat
heeft toegezegd binnenkort com
mentaar te' zullen geven op deze
kwestie, die in Bonn veel opzien
heeft gebaard.
Volgens de Poolse persberichten heeft
de paus tijdens een speciale audiëntie
voor Poolse bisschoppen gesproken
„de gebieden in het westen
BOEKENHOEK
Hoe verzorgen wij onze hond?, door
G. van Herwaarden. Vierde druk. herzien
en bijgewerkt door dr. E. J. Voute. Uit
gave N.V. Kosmos, Amsterdam.
Eten met plezier, een boek over kin
dervoeding, door dr. Benjamin Speek
en dr. Miriam E. Lowenberg. Bewerkt
en ingeleid door Ph. H. Fiedeldij. Dep.
Uitgave Contact, Amsterdam.
Orale anti-conceptie, geboorteregeling
in nieuwe vorm, door dr. L. I. Swaab.
Uitgave Bigot Van Rossum N.V.,
Blaricum.
Negerstudente op
„blank" college
Een negermeisje heeft gisteren als eer
ste van haar ras de lessen gevolgd aar
het Patrick Henry college te Martins
ville. waarop tot dusverre alleen maar
blanke studenten toegelaten waren.
Er deden zich geen incidenten of wan
ordelijkheden voor en de 17 jaar oude
Ruth Adams verklaarde, dat alles uitste
kend gegaan was. Haar blanke klasgeno
ten hadden de gehele dag geen woord
tegen haar gezegd,
Nat. socialisten voor
regeling van het
Joodse vraagstuk
Eenheid van alle blanken, de „alge
hele en absolute geografische scheiding
van de rassen" en de uitvoering van een
„internationale rechtvaardige eindrege-
ling van het Joodse vraagstuk", dit zyn
de doelstellingen van de „Wereldunie
van nationaal-socialisten", die onlangs
door de Britse nationaal-socialistische lei
der Colin Jordan en zijn Amerikaanse
geestverwant George Lincoln Rockwell
zijn geformuleerd.
dat Jordan tot negen maanden gevan
genisstraf was veroordeeld. Met drie an
deren was hij schuldig bevonden aan
overtreding van de wet op de openbare
orde, in verband met de politieke organi
satie „spearhead".
Blijkens het programma zal de „We
reldunie" streven naar de algehele vernie
tiging van „het internationale Joodse
communistische en zionistische apparaat
van verraad en ondermijning". Voorts
acht de unie zich geroepen tot bescher
ming van het arische ras, de westerse
beschaving en de particuliere eigendom
Een vereiste voor het lidmaatschap van
de unie is dat men Adolf Hitler als gees
telijk leider erkent, aldus het program
van Jordan en Rockwell.
elke woensdag
Jüngensmarki
van ijzersterke, „wol-
warme" keperflanel. U
kunt het wassen zo Jg
vaak u wilt - de kleur li
blijft fris. Fijne royale *|t|
pasvorm. In leuke rui-
ten en effen kleuren. J§
Speciaal verlaagde fjij
j. M. prijs
leeftijd 4 jaar
495
met kleine stijging per maat
b.r. 12 Jaar 6.95
Hoe komt een mens van een slecht geweten af? Een vraag die
voor wie weet hoevelen klemmend iszo klemmend dat men er
's nachts van wakker ligt. Die zo'n pijn doet dat men het wel
kan uitschreeuwen. Een vraag die alle blijheid en alle geluk
opslokt als een onweerswolk het zonlicht.
En dan geeft David in zijn psalm een oplossing: „Ik zeide: ik
zal den Here mijn overtredingen belijden, en Gij vergaaft de
schuld mijner zonde." Met als gevolg dat het slot van zijn
lied is: Jubelt allen, gij oprechten van hart."
Is dat nu de oplossing? Is het nu werkelijk zo simpel? Heel
concreet: kan een mens van een slecht geweten afkomen door
zijn handen te vouwen, zijn ogen te sluiten en in zijn monoloog
alles op te biechten aan God? Antwoord: ja, zo simpel is het
inderdaad!
Want dit is het wonder: dat dat opbiechten, die monoloog,
geen alleenspraak blijft maar dat God antwoordt. Neen, niet
zoals een mens antwoordt niet met menselijke stem en niet
met menselijke woorden. Gelukkig niet! Gods macht gaat veel
verder. God is des mensen schepper en Hij is bij machte de
mens te herscheppen. Voor dat geweten dat u aanklaagt, voor
dat slechte hart kan Hij een nieuw hart geven, een hart dat
vol is van blijdschap en dankbaarheid. Hij kan een mens van
u maken die opnieuw gelukkig durft te zijn.
(Advertentie)
(Advertentie)
f KUYPER
U proeft
de moutwijn
Arnhemse ivijhavond in nieuwe stijl
(Van onze correspondente)
Een hervormde wijkgemeente
in Arnhem, die niet langer te
vreden was met de wijze waarop
haar wijkavonden waren opgezet
nog minder met de geringe be
langstelling die de gemeenteleden
opbrachten, heeft ervaren dat het
lang niet schadelijk is te breken
met tradities en radicale ideeën
te vestigen- De bedoelde Arnhem
se wijkgemeente heeft dat gedaan
en op de eerste de beste avond
waarop de „nieuwe stijl" werd
geïntroduceerd, een uitverkocht
huis gehad. Men wist met de op
komst geen raad.
Wat had men gedaan? In de eerste
plaats vastgesteld, dat de bijl gezet moest
worden in "de tamme wijkavonöorganisa-
tie-oude-stijl en In de tweede plaats be
paald dat het voortaan anders moest
gaan. Hoe anders bleek in gebouw De
Rank, achter de Rijnbrug in Arnhem.
Daar zagen de belangstellende (in dit
geval nieuwsgierige) gemeenteleden vier
predikanten voorin de zaal. Vier predi
kanten op een gemeen-teavond eer
beetje veel vonden ze het wel, maar niel
bijzonder. Het bijzondere stak in de werk
zaamheden van de'vier predikanten. De
vooraarde van hun medewerking aan
hët programma was deze kèer anders dan
anders te zijn. Elke predikant een
lutherse, een gereformeerde en twee her
vormden moest zich hier laten zien
van een kant die de mensen niet kenden.
Zo liet een predikant uit Velp zijn stem
horen zoals weinigen hem kenden: hij
zong een kwartier lang. De predikant van
de organiserende wijkgemeente haalde
•akantieherinneringen op bij kleurendia's
■n een derde droeg voor. Klapstuk van
de avond: het „optreden" van snelteke
naar en kunstsohilder-van-reputatiie ds.
Ger Foeken, die karikaturen tekende van
aantal aanwezigen. De tekenende
dominee had tekentijd gekregen in de
pauze, maar die duurde naar het oordeel
n de mensen veel te kort. Ze stonden
de rij om te worden uitgetekend en ze
iren duidelijk teleurgesteld toen hef
programma na de pauze door de voor
dragende predikant moest worden gevuld.
wijkgemeente die deze avond had
belegd, had door een stunt de mensen
willen trekken. Maar in het achterhoofd
men de gedachte, dat de gemeente
leden in een ongedwongen sfeer zich bc-
ouden thuisvoelen en toeschietelijker
in het gesprek zouden zijn. Dat is ook
gelukt. De mensen bleven langer na dan
anders. En de consequenties van deze
avond: men heeft ds. Foeken gevraagd
apart nog een avond als karikaturist zit
ting te houden ont alle teleurgestelde
portret-kandidaten op de korrel te kun
nen nemen. Hü overweegt het te doen.
„Want het is heel wel mogelijk dat dit
de vorm van gemeenteavonden is die wij
zoeken."
Deze gebieden, die ten oosten van de
zogenaamde Oder-Neisse linie liggen, be
hoorden tot 1945 tot het Duitse rijk en
werden door dè grote vier in Potsdam
onder Pools bewind geplaatst. Bonn staat
op het standpunt dat de Oder-Neisse linie
niet erkend kan worden zolang er geen
definitief vredesverdrag is gesloten.
Uittreksels van een verslag van het
bureau van Stefan kardinaal Wyszynski,
de primaat van Polen, zijn gepubliceerd
door de Poolse pers en door verscheidene
communistische dagbladen in het westen.
Het verslag van deze audiëntie
van kranten voorzien van het
taar dat de opmerking van de paus „een
slag was voor het Westduitse revanchis-
De Poolse bisschoppen hopen naar ver
luidt dat het Vaticaans concilie zal be
sluiten tot een nieuwe indeling van de
bisdommen in Polen, opdat zij ook de
voormalige Duitse gebiedén omvatten.
Hierdoor zou hun positie ten opzichte
van het Poolse regime ongetwijfeld
ker worden.
De Poolse sectie van de persdienst
het Vaticaans concilie heeft intu
bekend gemaakt dat zij geen verslag
heeft gepubliceerd van de bewuste audi
ëntie. Dit verslag werd opgesteld door
het secretariaat van de Poolse kardinaal,
dat voor enkele copieën zonder toestem
ming officieel papier van de persdienst
heeft gebruikt, aldus de Poolse sectie.
Kardinaal Tien in vraaggesprek:
Scholten, acht de instelling van een
speciaal departement voor de recreatie
niet noodzakelijk, omdat verschillende
departementen zoals verkeer en water-'
staat, landbouw, sociale zaken, volks
huisvesting en bouwnijverheid maatre
gelen moeten treffen die het vlak van
de recreatie raken. De staatssecretaris
zei dit op een gisteren in Lochem gehou
den persbijeenkomst.
Het zou volgens hem fataal zijn wan
neer bijvoorbeeld O.K. en W. de natuur
bescherming en de recreatie van elkaar
zouden scheiden. Dit heeft men vroe
ger wel gedaan, maar nu ziet men
juist de noodzaak mensen toe te laten
tot bepaalde gebieden.
(Advertentie)
Thomas Kardinaal Tien, de enige'
Chinese kardinaal van de R.K. kerk,
zegt, dat de fysieke en morele druk,
die de Chinese communisten op de
priesters uitoefenen de menselijke
verbeeldingskracht te boven gaan.
De kardinaal, die in verband met
het oecumenische concilie te Rome ver
blijft, sprak woorden van lof voor die
priesters die de communisten weer
staan hebben. Voor diegenen onder hen.
die onder de druk bezweken zijn, had
hii woorden van deelneming.
rP 72 ipo- oiHe kardinaal,
and verliet om
elders genezing te zoeken, kon in 1949
a!s gevolg van de Chinese verovering
niet terugkeren.
Hij resideert thans te Taipeh op For
mosa, waarhij apostolisch administra
teur is. In de kerkelijke registers staat
hij ingeschreven als „de aartsbisschop
van Peking, die niet op zijn post kan
terugkeren."
Kardinaal Tien verklaarde in
vraaggesprek, dat voor
tische verovering van China ongeveer
5000 priesters in het land waren. De
helft daarvan waren missionarissen.
„De meesten hunner zijn sindsdien ge-
1 1948 als gevolg
vlucht",
diegenen,
schaarse
ei hij, „en wij hebben over
die gebleven zijn, slechts
en onvolledige rapporten".
„Vaderlandse kerk"
Sommigen zijn bezweken onder de
communistische pressie en zijn toege
treden tot Pekings „vaderlandse kerk",
die een beperkte herderlijke taak mag
vervullen.
„Wij geven er de voorkeur aan hen
leden van de lijdende kerk te noemen.
Wij weten dat 30 priesters deze kerke
lijke vorm aanvaard hebben". „De
mannen, die wij in China achtergelaten
hebben om de communistische hprden
het hoofd te bieden zijn onder de be
dreigingen nog beter geworden. Wij
zijn trots op hen".
Het is bekend, dat minstens zes hun
ner in gevangenschap zuchten. Informa
tie over de overigen verstrekte de kar
dinaal niet.
Hij zei, dat in grote steden als Pe
king en Sjanghai nog enkele kerken
open zijn. Dit is slechts uiterlijk ver
toon. „Hun deuren zijn geopend ten be
hoeve van buitenlandse bezoekers. Maar
wij weten dat onze plaatselijke paro
chianen de kans met beide handen
aangrijpen".
Belangrijke vooruitgang
bij bestrijding van pijn
en griep!
Vier middelen In één tablet doen wonderen
zonder de maag van streek te maken I
De kennis van pijnbestrijding is in de loop
der jaren groter geworden. Er is vastge
steld waar en hoe pijn ontstaat en men
heeft geleerd pijn te meten. Men heeft kans
gezien de werking van één der oudste
pijnbestrijders door toevoeging van nieuvr
ontdekte middelen belangrijk te verster
ken en veiliger te maken, zodat ook zij die
een gevoelige maag hebben zonder be
zwaar Chefarine „4" kunnen gebruiken.
„Vragen op mcdlscli gebied zenden aan de redactie van ons
blad niel linksboven op de envelops „Medische rubriek".
Antwoord op vrngen van algemeen belang wordt wekelijks
In deze rubriek gegeven, vragen die biervoor minder geschikt
z'ijn worden per brief beantwoord."
Peek&Cloppenburg
De sub-commissie voor binnenlandse
veiligheid van de Amerikaanse Senaat
heeft in een rapport felle kritiek geleverd
op een Amerikaanse diplomaat uit wiens
zaak de fouten van het departement van
buitenlandse zaken duidelijk blijken.
Het rapport handelt over William Wie-
land. een ambtenaar van de Amerikaanse
buitenlandse dienst, die een specialist op
het gebied van Latijns-Amerika en het
Caraibische gebied was in de tijd toen
Fidel Castro in Cuba naar de macht
greep. Hij behoort thans tot de leiding
gevende figuren van het administratieve
bureau van het departement van buiten
landse zaken.
Volgens het rapport is Wieland in 1941
zonder dat informaties naar hem werden
ingewonnen bij het departement in dienst
getreden. Naderhand ontpopte hij zich
a!s een vurig pleitbezorger ------
Castro.
Fidel
Vraag: Wat zijn spieren?
eigenlijke vlees van liet lichaam wordt ge
vormd door de spieren. Daarnaast bezit het lichaam
ook op verschillende plaatsen vet, dat dus niet tot
de spieren behoort. Zowel het vlees als het vet
beschermt het geraamte en inwendige organen te
gen uitwendige invloeden. Ook de bloedvaten en
de zenuwen worden op de meeste plaatsen door
de spieren beschermd, omdat de bloedvaten en de
zenuwen in het algemeen in of tussen de spieren
De spier is opgebouwd uit spierbundels, die elk
eer vele spiercellen bevatten; langgerekte cellen,
iet een kern in het midden, die de eigenschap be
zitten Samen te trekken wanneer ze door een ze
nuwprikkel daartoe wórden aangezet. Aan de bei
de uiteinden gaat de spier over in een pees. De
cellen van de pees hebben echter niet de moge
lijkheid om zich samen te trekken. De pezen zijn
over het algemeen met de botten vastgegroeid. Wan
neer de spier geprikkeld wordt trekt deze zich sa
men, wat tot gevolg heeft dat de botten, waar de
spierpezen aan bevestigd zijn, naar elkaar toe wor
den getrokken. Het doel van de spieren is hier
mede bekendgemaakt; ze dragen zorg voor de
bewegingen. De prikkel tot samentrekking ontvangt
de spier via een zenuwbaan vanuit dc hersenen.
Naast deze willekeurige spieren kennen we ook on
willekeurige spieren. Dit zijn spieren die niet op
onze wil reageren, en dus geen prikkels ontvangen
van de hersenen. Zij reguleren zich zelf, zoals bij
voorbeeld de hartspier of de spieren van maag en
Vraag: Wat is jicht?
Jicht is een ziekte, die gepaard gaat met meest
al in de nacht optredende hevige pijnen in de voet,
voornamelijk in het gewricht van de grote teen.
Er treedt plaatselijk zwelling en roodheid op. De
aanvallen kunnen elkaar snel opvolgen, doch soms
kan de tussenperiode ook wel eens enige maanden
tot jaren bedragen. Ook andere gewrichten kunnen
op den duur mee gaan doen, zoals heup- en hand
gewrichten.
De oorzaak van jicht berust op een afzetting van
urinezure zouten uit het bloed in de gewrichten en
omliggende weke delen. Door ophoping van deze
zouten kunnen de jichtknobbels ontstaan, die zeer
pijnlijk zijn en soms open kunnen gaan, waardoor
moeilijk te genezen zweren de ziekte verergeren.
Uiteindelijk kunnen misvormingen der gewrichten
.optreden. De ziekte is veelal erfelijk en treedt voor
namelijk op bij mannen op middelbare leeftijd.
Bij de behandeling is het dieet het belangrijk
ste. De voeding moet eiwitarm zijn, geen dierlijke
organen. Ook moet weinig alcohol, koffie,' thee, cho
colade, erwten, bonen, spinazie, en havermout ge
bruikt worden. De aangedane gewrichten moeten
warm ingepakt worden en hoogliggeq. Medicamen
teus wordt colchicine gegeven.
Vraag; Is het werken in hevig lawaai voor
de gezondheid schadelijk?
Hoe hoger het peil van de ontwikkeling hoe meer
lawaai er gemaakt wordt. Het lawaai is in onze
Westerse maatschappij geleidelijk aan zo alom ver
spreid en intens geworden, dat het tot een me-
disch-sociaal probleem is geworden.
Als maat voor de geluidsintensiteit wordt de
„phon" gebruikt. Hierin zit verwerkt de energie en
de toonhoogte, dit omdat voor zeer hoge en zeer
lage tonen er meer energie aangewend moet wor-,
den om in onze oren dezelfde geluidsintensiteit té
veroorzaken.
hinderlijk beschouwd; de omstandigheden
der het wordt waargenomen zijn van grote bete
kenis. Vooral de instelling ten opzichte van de oor
zaak van het lawaai is een belangrijk punt. Be
vriende herrie is namelijk vrijwel nooit storend,
terwijl vijandelijk lawaai reeds bij kleine intensi-
teit storend kan werken.
De tweede intensiteit ligt tussen 65 en 90 phon.
Hierbij ontstaan wel reacties, zoals vaatvernau-
wing met daarbij behorend bleek worden, verho
ging van de druk in de bloedvaten. Wanneer de
persoon veel wordt blootgesteld aan deze geluids
intensiteit zou er op de duur door de vaatvernau-
wingen blijvende invloeden op hart en vaatstelsel
kunnen optreden.
Wanneer, tenslotte, de geluidsintensiteit boven de
90 phon komt, zoals op scheepswerven, in de tex
tielindustrie, en op vele andere plaatsen, dan tre
den behalve psychische verschijnselen, blijvende
beschadigingen van het binnenoor op, die tot vo'
ledige doofheid kunnen leiden. Bijzonder hevig 1»
waai en explosies kunnen zelfs verlammingen ve^
oorzaken die tot de dood aanleiding kunnen ge-
