f I
Herv. Kerk roept op tot
verantwoorde risico's
t
Een kanttekening
1"%
s
ariv
Een woord voor vandaag
Twee studenten wegens
belediging Joden berispt
fes
A B A S I N
Geen waarnemers voor de
Orthodoxie naar Rome
cf
f3
ui
co
a rif1
i
artf*4
RODENT
Tussen schoolpoort en huisdeur
Hoe verwerkt een
puber zulke dingen?
d"
WOENSDAG 10 OKTOBER 1962
KINKEN IN ECONOMISCHE KABEL
J^E SITUATIE in de hele Nederlandse industrie is niet zo bijzonder goed.
Dat zei volgens een ANP-verslaggever de vorige week een directie
lid van de Heemaf op een bijzondere algemene jaarvergadering.
Deze uitlating lijkt in tegenspraak met de gematigd optimistische kijk, die de
minister van financiën in zijn miljoenennota op onze economie heeft. Ook uit
de bij de begroting gevoegde cijfers van het Centraal Planbureau kunnen wij
alleen maar opmaken, dat de lijn van de hoogconjunctuur wordt doorge
trokken, dat de expansie, zij het in vertraagd tempo, doorgaat
Zo ziet het er ook inderdaad naar uit. De produktie stijgt, de arbeldsproduk-
tiviteit neemt toe, de werkgelegenheid blijft groot er wordt volop gespaard,
maar desondanks wordt ook de consumptie groter.
Dit is het globale beeld van onze economie. Het inkomen van de consument
groeit (al zal menigeen die groei sneller willen hebben) en hij kan zich dus
telkens iets meer veroorloven.
Het spreekt vanzelf, dat ook onze ondernemingen de invloed van de hoog.
conjunctuur ondergaan. Vooral de ondernemingen die consumptieartikelen
maken. Zij zien, als zij voldoende aan de weg timmeren en als haar prijzen
aantrekkelijk worden gehouden, haar omzetten regelmatig oplopen.
Deze conjunctuurmedaille heeft echter haar keerzijde: de lonen gaan omhoog
en bijgevolg stijgen de arbeidskosten. Voor dit jaar berekent het Centraal
Planbureau een stijging van de loonsom met IVi Een geluk is, dat de
arbeidsproduktiviteit iets is opgelopen, waardoor de loonstijging voor de
bedrijven neerkomt op een stijging van de arbeidskosten van 5H En dit is
dan een gemiddelde voor alle Nederlandse bedrijven.
Aangezien de verkoopprijzen geheel globaal genomen stabiel blijven, zien vele
bedrijven hun winstmarges dus dalen. Alleen als zij door efficiencymaatregelen
hun kosten weten te drukken en hun omzet weten op te voeren, zullen zij de
uitgeoefende druk kunnen opvangen en hun winst kunnen handhaven.
Sommige bedrijven slagen daar inderdaad in, andere echter niet, waardoor zij
het voor aandeelhouders minder prettige geluid moeten laten horen, dat de
bedrijfsresultaten dit jaar lager zijn dan die van vorig jaar.
Zo is ongeveer de gang van zaken: er wordt nog verdiend, maar het gaat veel
moeilijker. De ondernemer moet een gevecht op twee fronten leveren: tegen
de voortdurend stijgende kosten en vóór een grotere omzet. En bij die omzet-
vergroting staan de ondernemers die voor de consument werken, er nog het
gunstigst voor.
Maar ook hier is het niet alles goud wat er blinkt. Er is in enkele sectoren,
door de dynamische bedrijfspolitiek van enkele grootwinkelbedrijven, een
strijd op leven en dood ontbrand. Hierdoor is de verticale prijsbinding, die
sowel fabrikanten, groothandelaren als winkeliers een vaste prijs waarborgt,
voor bepaalde duurzame consumptiegoederen (o.a. koelkasten, handmixers)
op de helling gekomen. Nog gaat het hier om enkele gevallen, maar de ont
wikkeling is toch een teken aan de wand voor het bedrijfsleven, met dien.
overeenkomstige gevaren voor de winst.
Voorshands kan nog niet gezegd worden, dat de betrokken bedrijven door
de onverwachte gebeurtenissen in de knel zijn gekomen en dat de onderhavige
bedrijfstak met moeilijkheden kampt. Dit is echter wel het geval met enkele
andere bedrijfstakken: de scheepvaart, de scheepsbouw, de textielfabricage en
wellicht ook de papiersector.
Wij zeggen dit laatste aarzelend, omdat nog niet goed duidelijk is, of een
bericht van de vorige week van Van Gelder Zonen, de grote papierfabrikant,
alleen op dit bedrijf van toepassing is. De bedrijfsresultaten van dit jaar zullen
achter blijven bij die van vorig jaar. Ten dele is dit aan technische oorzaken
te wijten (de produktie liep terug door het verbouwen van een grote kranten
papiermachine), maar van invloed was toch ook, dat de orderportefeuille voor
een aantal papiersoorten minder ruim was geworden. Wij zullen nog wel
horen, of ook andere papierfabrikanten deze klacht hebben.
De scheepvaart worstelt al verschillende jaren met een depressie. Dit is
echter geen specifiek Nederlands, maar een wereldprobleem, dat ontstaan is
door een overmaat aan scheepsrulmte, vooral in de tankvaart. Een deel van
de tankers is opgelegd maar een belangrijk deel vervoert nu graan in plaats
van olie. Dit beïnvloedt in sterke mate de positie van de wilde-vaartrederijen.
Bovendien krijgen die concurrentie van eigen schepen van grote ondernemin
gen die veel te vervoeren hebben. Het peil van de vrachten in de wilde vaart
ligt dan ook zeer laag. Op hun beurt onttrekken de schepen van de wilde vaart
lading aan de lijnvaart, die gemeenlijk met vaste, onderling afgesproken
vrachttarieven werken. Bovendien hebben vele rederijen veel last van de
bevoorrechting van verscheidene staten van hun schepen.
Typerend voor de gang van zaken bij onze scheepvaart is de dividendpolitiek.
Van de negen lijnrederijen, waarvan de aandelen aan de beurs noteren,
hebben dit jaar drie haar dividend ongewijzigd gelaten, maar zes hebben het
dividend verlaagd. Van de vier rederijen die de wlldevaart uitoefenen, hebben
twee het dividend verlaagd.
Gaat het de scheepvaart slecht, dan kan het de scheepsbouw beslist niet goed
gaan. De werfcapaciteit is in de naoorlogse jaren sterk uitgebreid, omdat er
schepen moesten komen. Maar nu is de vraag naar nieuwe schepen uiterst
klein geworden en de scheepsbouwers lopen het vuur uit hun sloffen om
opdrachten te krijgen. Vaak worden orders aangenomen, die geen cent winst
laten. Het best hebben nog die werven het, die veel reparatieopdrachten
hebben.
Ook hier spreekt de dividenddeclaratie boekdelen. Van de elf werven, die een
dividend bekend hebben gemaakt, lieten zes het dividend zakken, twee hielden
het ongewijzigd, terwijl slechts drie het dividend konden verhogen.
Ook van de textielindustrie is bekend, dat zij nog steeds de moeilijkheden,
waarin zij in het tweede deel van 1961 terecht was gekomen, niet te boven is.
Hier waren de concurrentie van het buitenland, de invoerbeperkingen in
Afrika, de strijd tussen katoen- en synthetische vezels alsmede het slechte
weer de oorzaken van de teruggang.
Wij zien dus, dat niet elke bedrijfstak zich in een hoogconjunctuur verheugt.
Maar gelukkig zijn er andere bedrijfstakken die voor het nodige tegenwicht
en daardoor voor het noodzakelijke optimisme zorgen.
Herderlijk schrijven over kermvapenen
(Van onze kerkredactie)
DE SYNODE van de Nederlandse Hervormde Kerk heeft zich op
nieuw uitgesproken over „het vraagstuk van de kernwapenen".
In een nuchter rapport (met bijlagen 93 pagina's lang) vrij van
een wereldvreemd idealisme maar dat toch wil spreken vanuit het
geloof wordt onder meer gezegd:
Op grond van de vredestaak van de kerk en de aard van de
kernwapenen mag de kerk niet anders doen dan een radicaal
„neen" tegen de kernwapenen uitspreken.
Een rechtvaardige oorlog is mogelijk, maar een oorlogvoering
waaraan een christen zou mogen medewerken zou het karakter
moeten dragen van verdediging of handhaving van de gerechtig
heid waarbij doel en middelen in een redelijke verhouding tot
elkander zullen moeten staan. De wapenen mogen geen kern
wapenen zijn.
De christenen moeten verantwoorde risico's aanvaarden, onder
meer door het opgeven van tactische kernwapenen, om zo te
trachten het veel grotere risico te voorkomen dat deze wapenen
eventueel zouden worden gebruikt en een oorlog met de veel
sterkere strategische kernwapenen zou worden ontketend.
Het geschrift werd gistermiddag voor
het eerst in een persconferentie open
baar gemaakt. Het is niet de eerste
maal dat de Hervormde Kerk zich uit
spreekt over deze problematiek. Reeds
in 1952 heeft zij een herderlijk schrij
ven opgesteld, terwijl in 1956 zij zich
nog eens uitsprak over de vraag ,,Hoe
dienen wij de vrede?" De synode heeft
het evenwel nodig geoordeeld zich op
nieuw over deze zaak te bezinnen, om
dat het oorspronkelijk herderlijk schrij
ven gepubliceerd werd een jaaf nadat
de Sowjetunie haar eerste kernproeven
nam en in het jaar van de eerste
terstofbomproef. Het is niet langer
gelijk, zegt dit nieuwe rapport zoals
in 1952 nog gebeurde „het probleem
van de kernwapenen als slechts één
van de vele aspecten van het vraag
stuk van oorlog en vrede te behande
len. De toepassing van de vrijmaking
van kernenergie in de wapenfabricage,
heeft ten gevolge gehad, dat in een
oorlogvoering vernietigende krachten
van zulke ongekende hevigh
worden ontketend, dat er
gaapt tussen de zgn. „conventionele"
oorlog en die welke met kernwapenen
>u worden gevoerd."
Het rapport wijst de zogenaamde stra
tegische kernwapenen volkomen af. De
ze hebben een grotere kracht dan 1 kl-
loton T.N.T. Maar ten opzichte van d<
zg. tactische, dus kleinere kernwa
penen Is men eveneens huiverig,
omdat zij het risico in zich dragen dat
in antwoord daarop ook strategische
wapenen gebruikt zullen worden: „Wij
vragen ons af, of de tactische kernwa
penen om deze reden niet vrijwel evei
onaanvaardbaar zijn als strategische
kernwapenen en of christenen zich niet
ernstig zullen moeten afvragen of zij
aan het gebruik van deze wapenen hun
medewerking wel mogen geven ook
al hebben deze tactische kernwapenen
niet onmiddellijk hetzelfde absolute ef
fect als de strategische wapenen".
Verantwoorde oorlog
Enkele pagina's van het rapport wor
den gewijd aan de vraag of een ver
antwoorde oorlog nog mogelijk is. Deze
vraag is niet nieuw in de geschiede
nis van de kerk. Thomas van Aquino
beantwoordde haar bevestigend mits
voldaan was aan vier voorwaarden: de
oorlog moet op herstel van de vrede ge
richt zijn, ze moet voor een goede
zaak worden gevoerd, ze moet door het
wettig gezag zijn verklaard en zonder
leugen of bedrog plaats vinden.
Het rapport komt tot de volgende
's morgens
m
Wie altijd met een blinddoek voor loopt en nooit de zon ziet,
kan op den duur zelfs gaan geloven dat de zon niet meer' vp
bestaat en wie geestelijk zichzelf blinddoekt kan misschienk*f?,
op den duur geloven dat er geen God bestaat, althans dat hij
God uit zijn leven heeft gebannen. |o
Maar waarom? Waarom zou iemand het zonlicht uit zijn
leven weren? Waarom zou iemand God uit zijn leven willen
weren? Omdat wij bang moeten zijn voor God? Ja maar zo
lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn Eniggeboren
Zoon gegeven heeft. Opdat de mens die gelooft niet verloren
ga maar eeuwig leve.
Of is het zo dat die mens Gods liefde niet aanvaarden wil-
omdat liefde wederliefde betekent en ware liefde moe\
bereid zijn, is bereid zichzelf weg te cijferen. Wie lief heeft f
is bereid zichzelf helemaal te geven in dienst van de ander.l
Is het dat soms waar wij, óok wij christenen, zo bang voor\
zijn?
Klacht bij rector-magnificus G.U.
(Advertentie)
kalmeert de zenuwen
zonder slaap te verwekken!
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Leiden: J. Jongerden, te
Bruchem en Kerkwijk; te Woudenberg:
W. Vroegindewey, te Barneveld; te Bus-
sum (vac.- J. A. G. van Zanten) (toez.):
A. H. Lentz, te Zeist; te Joure (vac.-K.
Venema: R. Bijl, te Haarlem; te Egmood
aan Zee (toez.): J. Verburg te Didam;
te Kollumerzwaag (toez.): P. C. 't Hooft
te Kantens, Gr.
Aangenomen naar Haren (Gr.): F.
Offeringa. te Katwijk aan Zee.
Bedankt voor 2e Exloërmond (verb,
ber H. L. Boonstra. te Warmond.
(Van onze kerkredactie)
Van heinde en ver arriveerden
vandaag de rooms-katholieke bis
schoppen in Rome om het concilie,
dat morgen begint, bij te wonen.
Ook de protestantse waarnemers
en gasten kwamen in de stad aan.
Alleen de oosterse orthodoxie ont
breekt volkomen. Zij is nog steeds
niet ingegaan op de uitnodiging
van de Rooms Katholieke Kerk
om waarnemers te zenden. In Ro
me is men van mening dat dit
vooral een gevolg is van druk die
wordt uitgeoefend vanuit de Rus
sisch Orthodoxe Kerk, maar or
thodoxe geestelijken, die wij in de
afwees." Het blad
volgt nog: „Daar de meeste leiders der
byzantijnsche orthodoxie reeds lang wel
willend tegenover het zenden van waar
nemers staan, is het duidelijk dat het
enige wat Moskou nog kon doen het uit
stellen van de beslissing was en wel z
lang tot het concilie begonnen zou ziii
Dan zou het voor de voorstanders verde
onmogelijk zijn op tijd waarnemers aa
te wijzen."
Wereldraad
Zo wordt Moskou verantwoordelijk ge
steld, maar ten onrechte. Het blad O1
schat de gewilligheid van de andere
triarchaten om waarnemers te zeni
De Griekse kerk is zeker bij machte
eigen beslissingen te nemen, vrij
werken zou het karakter moeten dra
gen van verdediging of handhaving
van de gerechtigheid waarbij doel en
middelen in een redelijke verhouding
tot elkander moeten staan." Even la
ter wordt gezegd: feitelijk zou in
de strikte zin van het woord alleen
een als politionele actie gevoerde
log, op last en onder toezicht van de
Verenigde Naties binnen het kader
van hun Handvest uitgevoerd, kun
nen beantwoorden aan de klassieke
voorwaarden voor een rechtvaardige
oorlog." Een machtsoorlog wordt on
aanvaardbaar genoemd, de min of
opgedrongen „bevrijdingen"
die de afronding van een reeds be
vrijd koloniaal gebied (Goa en Nieuw-
Guinea) ten doel hebben liggen intus
sen de verantwoorde en de onverant
woorde oorlog: „Geval voor geval
moet worden beoordeeld of van
„rechtvaardige' 'zaak kan worden ge
sproken en of het „uiterste redmid
del" werkelijk onvermijdelijk
Een groot gedeelte van het rapport
wordt gewijd aan de vraag of coëxis
tentie mogelijk is. In het hoofdstuk dat
deze vraag behandelt wordt een kort
resumé gegeven van de jongste geschie
denis waarin met nadruk wordt ver
klaard dat de Navo niet maar toeval
lig is ontstaan maar berust „op de be
dreiging door de consolidatie en uitbrei
ding van het Sowjetimperialisme, ver
bonden met de ideologie van het dialec
tisch materialisme." Het rapport zegt:
„Het moet met dankbaarheid worden
erkend, dat zij (De Verenigde Staten)
op het kritieke moment van de geschie
denis hun roeping hebben onderkend,
het oude isolationisme teruggedrongen
en de leiding van de vrije wereld op
zich genomen hebben." Wel wordt er
kend dat de Navo in Rusland „een ge
voel van bedreigd zijn te voorschijn
heeft geroepen."
Volgens het rapport wordt het oude
tweepolige wereldbeeld van oost tegen
west beïnvloed door een drievoudige
ontwikkeling. Er is nog een andere te
genstelling aan het groeien, namelijk
tussen de Sowjetunie en Rood-China.
Het gevolg daarvan kan zijn een re-
stalinisatie, maar ook: „wat waar
schijnlijker is, een toeneming van de
neiging van de Sowjetunie tot een toe
nadering tot het westen." In de tweede
plaats ziet het rapport een consolidatie
de zogenaamde neutrale landen
de derde plaats dat er „voortdu
rend" ideologische verschuivingen aan
de gang zijn, die zeker op de duur
ruimte geven aan allerlei vromen
ion-conformisme en die ook ver
mindering van spanning in de commu
nistische landen teweeg kunnen bren-
ge."
Het rapport komt ten opzichte
coëxistentie tot de volgende uitspraak:
„De coëxistentie mag worden gezien als
het veld, waarbinnen door het geduld
van God, mensen een poging mogen
doen, anders dan door een eindeloos ge
prolongeerde koude oorlog, tot een leef
baar bestaan te geraken. Maar ander
zijds mag dit niet betekenen, dat het
besef van mede-schuldig zijn van het
Westen aan de huidige situatie haar de
ogen mag doen sluiten voor de grote
waarde van de geestelijke goederen,
die In de westerse wereld aanwezig zijn.
Ook al moet worden erkend: niet over
al en niet in volmaakte vorm en als
een steeds weer te bewaren en selfs
te heroveren goed."
Een van de belangrijkste hoofd
stukken van dit rapport is het hoofd
stuk dat oproept tot verantwoorde ri
sico's. Daarin zoekt de hervormde
synode een voorzichtige uitweg uit de
Nog opmerkelijker ls het feit dat de
Wereldraad van Kerken slechts een
waarnemer heeft gezonden, terwijl de
I Rooms-Katholieke Kerk hem in de ge-
afgelopen dagen ontmoetten heb- tegenheid stelde om er twee te zenden,
ben ons verzekerd dat dit op zijn
D. Pasman, te Hardenberg.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Arnhem (vac.-H.
Leeuwen): N. de Jong, te Katwijk
Zee: te Vlaardingen: M. Vlietstra, te
IJmuiden.
Bedankt voor Sliedrecht-Middeldiep-
straat: B. Bijleveld, te Bussum.
GEREF. KERKEN (vrijgemaakt)
Tweetal te Bun schoten-Spakenburg: N.
Bru n, te Rotterdam-Charlois en J. J. de
Vries, te Bergentheim.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Elspeet: C. Wisse, te Hen-
ht
Giessendam: C. Wisse, te
minst onjuist is.
Vooral veel opzien heeft het vruchte
loze bezoek van monseigneur Willebrands
aan Moskou gebaard. Deze Nederlandse
geestelijke is de secretaris van het secre
tariaat voor de eenheid van de Rooms-
Katholieke Kerk. Hij ij evenwel niet ont
vangen door de patriarch van de Russen,
Alexei. en er ook niet in geslaagd om de
Russen over te halen toch naar Rome te
komen. De Russen schijnen als eis ge
steld te hebben dat zij alleen willen ko
len als het concilie de verzekering zou
even zich te willen onthouden van ver
jaringen tegen de Sowjetunie.
De Italiaanse bladen zijn kennelijk niet
al te zeer ingenomen met de oosters-
■■f' Het bericht dr1
ds inderdaad i
geweest om poolshoogte te
maar niet met de patriarch gesproken
heeft wordt volgens het A.N.P. in het J"
drik Ido Ambacht.
Bedankt voor
H. I. Ambacht.
Onderwijsbenormingen
Dr. B. van den Berg: benoemd tot
gewoon hoogleraar in de faculteit der
letteren aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht om onderwijs tc geven in de Ne
derlandse taalkunde. Ht) zal op maan
dag 15 oktober zijn ambt aanvaarden.
enorme problemen. In de eerste
plaats wordt gezegd: „Een van de
consequenties is in elk geval, dat
christenen van oordeel moeten zijn,
dat als het geval zich zou voordoen
dat de vijand, tegen alle verwachtin
gen en berekeningen in, toch met in
zet van kernwapenen zou beginnen,
geen andere mogelijkheid aan de over
heid en aan hen persoonlijk is gela
ten dan het afzien van een vergelding
met kernwapens."
Er wordt niet simplistisch gerede
neerd over afschaffen van kernwape
nen en „ban de bom," maar wel wordt
gezegd: „Christenen en kerken moeten
er bij hun regeringen op aandringen
haar medewerking te verlenen tot het,
voorlopig eenzijdig, doorbreken, op wel
ke plaats dan ook, van de barrière van
(van weerszijden begrijpelijk) wantróu-
wen tussen oost en west." En eve
ter wordt geschreven: „Wij zijn
oordeel, dat het onze taak als christe
nen en kerken is, de publieke opinie zc
te beïnvloeden, dat redenen van binnen
landse politieke aard geen belemmering
meer kunnen zijn om in internationaal
verband zo ver te gaan als nodig
mogelijk is... Wij zullen er voor n
ten waarschuwen, dat men alleen dan
risico's zou willen nemen als er water
dichte garanties zijn dat het vertrouwen
in de andere partij niet zal worden be
schaamd. Een volstrekt garantie-geven
de controle zal bijvoorbeeld nooit moge
lijk zijn."
Zo komt dit rapport, dat vanaf
vandaag in de handel is te ver
krijgen, er toe om nog te zeggen;
„Daarom menen wij dan ook, dat
het tot de taak van de christenen
en van de kerken behoort de vol
keren te wijzen op het hachelijke
van de huidige situatie en er bij
de regeringen op aan te dringen
zich met grote ernst op deze zaak
te beraden en het risico, dat naar
zij menen aan het opgeven van de
tactische kernwapenen is verbon-
studenten corps heeft twee
leden van de Nia-commissie (de
sociëteit van het A.S.C.) de straf
opgelegd van een berisping. Dit
is geschiedt omdat zij gedurende
de afgelopen groentijd Joodse
eerstejaars studenten bij herha
ling woorden hebben toegevoegd,
ten zeerste geschikt om hen op
grove wijze te kwetsen, zo wordt
in de overwegingen van het von-
m
O «N
's middags jJ*
den, te verkiezen boven het veel
grotere risico dat deze wapenen
eventueel zouden worden gebruikt
en een oorlog met strategische
kernwapenen zou worden ontke
tend."
nis vermeld. Intussen heeft de Geb
rector-magnificus van de G.U.jj®-°£
van Amsterdam, prof. Kok, een Diiii
klacht bereikt over de hardhan-Orkes
dige bejegening van een aantal
groenen. schmi
De senaat van het studenten corps der H
spreekt over het optreden van de bei-1 Wes
de corpsleden, de praeses A. G. I. H.lVolksl
M. B. en de assessor primus D. H. B.,
zijn ernstige afkeuring uit. De senaat ^ca
rekent dit te kort schieten betrokke- Afsdi
nen ernstig aan omdat zij aan de ^jzeni
groentijd deelnamen als leden van de Rein
Nia-commissie en als zodanig waren meetii
belast met het handhaven van de gtac
maatstaven en tradities van het fat
A.S.C. en de instructie daarvan aan Gary
de groenen. Zaal
Een der groenen, een Joodse jonge- $endr
man, die zijn ouders in de Tweede We- d e
reldoorlog heeft verloren, had in een uur
verklaring aan de senaat medegedeeld,
dat tijdens een maaltijd op de zolder
an de Nia de praeses gezegd had: ,-
Feuten houdt je mond, anders gaan
re naar beneden in de kelder Da-
chau'tje spelen". i tvt;
Naar aanleiding van bij de senaat| JJU1'
„ver deze zaak binnengekomen klachten Group
is op zijn last door drie zijner oud-be-iCowa:
stuursleden ccn onderzoek ingesteld en;
heeft de senaat de twee betrokkenen st
gehoord. In het vonnis frordt overwogen],
dat de praeses van de Nia-commissie;?;0
bij herhaling een uitdrukking heeft ge-
bruikt ten zeerste geschikt om groenen,1^10
leed hebben ondervonden, op zeer pijn- Filn
lijke wijze dit leed in herinnering te pauze:
roepen, met name door het maken van Piet
openlijke toespeling op concentra-j gebed,
Baron Van der Straten-Waillet,
de Belgische ambassadeur in ons
land, heeft in zijn ambtswoning
in Den Haag, aan de staatssecre
taris van sociale zaken, de heer
B. Roolvink (rechts) de ver
sierselen uitgereïkj, behorende
bij het grootkruis in de Orde van
Leopold II.
Piel
1 grote
tiekampen en de daarin gevolgde
thoden. De betrokkene heeft verklaard
de gewraakte uitdrukking te hebben ge
bezigd in onnadenkendheid en aller-1.-."
minst met de bedoeling enige groenen!Ker
op pijnlijke wijze te treffen. [De
De senaat overweegt ten slotte daf, uur:
gelet op de ernst van de misdragingen maai
hij een zwaardere straf zon hebben uit-;
gesproken, ware het niet dat de senaat
ln aanmerking wil nemen dat betrokke-1 gus
nen zonder boosaardige opzet en slechts j gtoele
geleld door slechte smaak hebben ge-|
handeld. Voorts neemt de senaat in' o..
aanmerking dat beiden hun falen heb-
ben ingezien en de groenen veront-1 F*"?
schuldIgingen hebben aangeboden. i narl'
Sta1
De internationale katholieke vredes-
beweging „Pax Christi" heeft aan dr.! W£K
W. J. Schuijt, lid van de Tweede Ka- De
mer (kvp), een opdracht verleend voor uur:
een studiereis langs een aantal univer- Get
siteiten en vredesinstituten in de Ver- o.l.v.
enigde Staten. I flöte"
De heer Schuijt zal zich op deze Kui
reis. die begin november aanvangt, in groep
het bijzonder op de hoogte stellen vanDili
de nieuwe methoden die in de Verenig-Qroui
de Staten op wetenschappelijk niveau
worden gevolgd om de vraagstukken vT1
van oorlog en vrede op positievers' aV.
wijze te benaderen. Orke:
Cf
03
Ui
CQ
m
's avonds
In Parijs werd het centraal comité van
de wereldraad medegedeeld dat nog ovei
een tweede waarnemer werd onderhan
deld. Het la duidelijk dat deze tweede
waarnemer gekozen zou worden uit de
wereld van de orthodoxie. Het ziet
evenwel naar nlt dat het verzet in or
thodoxe kringen zo groot is dat zelfi de
Wereldraad geen orthodoxe waarnemer,
die namens de Wereldraad gaat en niet
namens de orthodoxie in Rome zou zijn,
kan zenden. Het verzet tegen het zenden
van waarnemers komt dus zeker niet al
leen uit de Russisch Orthodoxe Kerk.
Geruchten gaan in Rusland op het
ogenblik dat onafhankelijke patriarcha
ten vertegenwoordigers naar Istanboel
hebben gezonden naar patriarch Athena-
goras. Rome hoopt dat dat alsnog kan
betekenen dat een orthodoxe waarnemer
wordt aangewezen. De hoop is echter wel
heel erg klein geworden.
(Advertentie)
tact met het Vaticaan. terwijl het wist,
dat de patriarch van Constantinopel en
vele andere leiders der byzantijnse ortho
doxie daar wel voor voelden. Daarom
heeft de Russisch Orthodoxe Kerk zich!
in het voorjaar van 1961 in Rhodos dui-1
delijk tegen het zenden van waarnemers
naar het concilie verzet. Vervolgens heeft
Nikodim. het hoofd van de afdeling voor
buitenlandse zaken van het patriarchaat
van Moskou, deze zomer aan metropoliet
Chrysostomos van Griekenland een
schrijven van patriarch Alexei overhan
digd. waarin deze schriftelijk het zenden
nieuw Y^ta-
muizénXpasta
vlokkinX ..v
ROEIT ZE GENADELOOS UIT
T\E JONGEN was niet obstinaat.
Hij was noch arrogant, noch
kwaadaardig. Je kon hem ook vast-
niet dom noemen. Integendeel. Ze
zeiden: ,£r zit meer in dan je
denkt, in dat slome kopje van vooral toen
Maar met dat al werden iedere dag
de gezichten langer, wanneer de vol
wassenen zijn mentaliteit ter sprake
brachten en het gebeurde ook wel
dat de klasgenoten achter zijn rug
naar hun voorhoofd wezen. Een pie-
zeltje getikt. Misschien moest hij eens
flink worden aangepakt. Ze wisten
daar natuurlijk wel raad op: wan
neer primitieve instincten wakker
worden in een groep, kan zo'n een
ling wat beleven. Alles wat maar ir
riterend aan hem is, zijn versluierde
oogopslag, de afgemeten oude-manne-
tjes-tred, de schijnbaar hooghartige
eenzelvigheid, vormt een welkom mo
tief voor uitgekookte plagerijen.
Maar het leek er niet veel op dat
ze bij deze jongen daverend succes
zouden hebben. Van de veelbeteke
nende samenscholingen die bij zijn
nadering kwasi-argeloos uiteengingen,
merkte hij al heel weinig. Het ging
gewoon aan hem voorbij. Daardoor
kwam het misschien dat tot nog toe
daadwerkelijke afstraffingen om het
anders-zijn uitbleven.
Het was een vreemd soort proces
dat zich aan de jongen voltrok. Het
ging om zo tc zeggen met horten en
stoten. Soms bleef de toestand dagen
aaneen stationair en dan opeens op n-
baarden zieh allerlei verschijnselen
verbeten stilzwijgendheid. ons was: „Aan intelligentie ontbreekt
Ach heden, was het maar normale, het allerminst, er moet echter ge-
gezonde humor geweest. Wij, de do- vreesd worden voor een voortschrij-
iets heel anders i
op de hoogte kwa-
dan geponeerde stel
lingen uit de wrang vertrokken jon-
dende overwoekering door indringen
de obsessies."
Er vielen enkele zwaarwichtige
vaktermen. Arme kerel.
die i
humor deden denken: wonderlijk-
gensmond: het. waardeloze van huise
lijke harmonie, het aanvechtbare van
vele mooie principes, enzovoort.
Eerst vonden we het nogal over
moedige bla-bla, maar toen de knaap
eens in plaats van een verplicht op-
stel-met-vrij-onderwerp, een blanco
vel papier inleverde met het korte
commentaar: „Dit papier is door
drenkt van mijn diepste gedachten.
Ik neb ze erin overgegoten, het ge
schreven woord is dus overbodig",
toen wisten we toch wel, waar we
met hem aan toe waren.
U begrijpt het al, het werd een
huisdeur. We kwamen tot de trieste
ontdekking dat de jongen het drama
tussen zijn ouders, die van weerszij
den een steeds driester bedrog pleeg
den. dag en nacht in al zijn vezelen
meebeleefde. Voortijdig rijp, als per
manente getuige van wel heel kwa
lijke echtelijke praktijken, verwerd
hij tot de cynische melancholicus die
elke dhg meer met zijn zenuwen
overhoop lag en de schouders op
haalde voor alles wat zijn leeftijdge
noten uitbundig vermaak verschafte.
Als oudste van een viertal kinde-
i stond hij voor de haast onmoge
lijke taak de kleintjes onkundig te
laten van wat hij al sinds geruime
tijd dóór had. Dat vergde een con
stante worsteling met groeiende haat
gevoelens tegen een ouderpaar dat
volkomen faalde, een worsteling al
licht ook met de eigen instelling te
genover het harde leven.
Het was duidelijk dat hij er uitein
delijk niet tegenop kon, tegen de
strijd. Er groeide een gefrustreerde,
vertekende puber uit hem.
„Daar zal moeilijk nog wat van te
recht te brengen zijn", zei de psy
chiater. „Enfin, je weet nooit. Het
is een kwestie van afwachten. En
scherp observeren!"
Nu, observeren, dat hebben we ge
daan, innig belangstellend, omdat we
hem mochten, deze jongen. We kwa
men tegemoet aan zijn intellectuele
voorkeuren, belastten hem met taken
die hem lagen. Hij grasduinde graag
in literatuur, specialiseerde zich zo
wat in de levens van grote mannen.
O.K. De bibliotheek stond voor hem
open.
Nee. hij was toch geen vent die
echt met molentjes liep. Thuis met
de „kleintjes" gedroeg hij zich als
een lieve oom. De grote vraag is al
leen hoe hij later in de maatschap
pij zal komen te staan, scheefge
groeid als hij geestelijk is, mede
door wat er zich achter de huisdeur
dagelijks afspeelt.
Wie, o wie maakt zulke ouders er
eens op attent, dat ze schuldig staan
aan de ellende van een zo emotio
neel en wie weet, ergens reeds er
felijk belast, eigen kind?
HAYA ZELVA
