60S HEI Mijn lessen in dat kleine pittoreske „wandelhotelletje" en Pleidooi voor een betere vakantiespreiding Lopen laat u meer genieten! Fiets en brommer Reis apotheek Jeugdherbergen (zestig in Nederland stuks) 1962 UW KRANT WIJST U DE WEG 1 alslf roothaa het va e kapt ling; d lakking t» 11 papier rekert van du Een goede vakantie behoeft niet noodzakelijk in het buitenland te worden doorgebracht. Dat weten miljoenen Nederlanders met ons. Ons eigen vaderland is rijk aan natuurschoon in vele variaties en alleen al aan bos en hei bezitten we zo'n 450.000 hectaren, voornamelijk verdeeld over de provincies Gelderland, Utrecht, Noord-Brabant, Limburg, Overijssel, Drenthe en delen van Friesland en Groningen. Dat zijn er dus zeven van de elf. Van die vier en een half honderd duizend hectaren is 60.000 ha officieel natuurreservaat en de recreatiemoge lijkheden, die hier liggen, zijn legio. Nog maar al te vaak razen we in onze vakantie langs de al spoedig veel te drukke hoofdwegen en we laten zodoende de mooiste plekjes links (of rechts) liggen. En dan te weten, dat de meeste van deze natuur gebieden vrij toegankelijk zijn, of in ieder geval met een zonder veel moeite te verkrijgen wandelkaart betreden en bekeken mogen worden. De Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten heeft een hand boekje uitgegeven en daarin zijn voor de leden goede wegwijzers te vinden naar het vaderlands natuurschoon. Die reservaten zijn aanwezig in vrijwel alle „beboste" provincies en het is goed, om in het vakantie-oord eens terdege te informeren naar de mogelijkheden, die binnen wandel- of fietsbereik gelegen zijn. Ware dorado's van planten-, dieren- en vogelleven liggen even terzijde van menige grote weg. Het is alleen maar zaak dat even uit te vinden en in de plaats, waar U komt, zal men U bij V.V.V. of particulieren graag met raad en daad terzijde staan. Men moet echter wel even initiatief nemen en op zoek gaan, want het is gemakkelijker de platgetreden paden van -het algemeen toerisme te bewandelen, dan de plekjes te vinden, waar nog lang niet iedereen komt. dos en nei oezinen w gcDieaen vrij lougonn Er is nog wel een plekje dé Duuren ommis- ïvulling van da de sta- en Bos en hei! Voor de vakan- ont- tiegangers, die de (kleine) kin- dit is deren niet kunnen of willen thuislaten, tijdens die ene week, ute de tjen 0f veertien dagen, wel- ke elders worden doorgebracht, venter); 's een vakantie in een bosrijke GinJcej omgeving dikwijls de aangewe- iwiiker. zen weg pjiet iedereen voelt luiden); zich aangetrokken tot het c Hooi strand en zal zijn vakantie- VHnap koers n*aar al te graag afwen- M-'dam); den van het kustgebied, omdat (Krimi het weer weinig aanlokkelijk J js, of gewoon, omdat men de H keus nu ®ens °P iets anders enhóuts wil laten vallen. Nederland JTr: a J heeft immers prachtige gebie- den> waar bos en hei elkaar in schilderachtige regelmaat afwisselen. En vooral de Zuid- hollander zal omdat zijn ei- gen omgeving zo arm is aan bos zich aangetrokken voe len tot de provincies Utrecht, Gelderland, Overijssel, Lim burg, ook wel Noord-Brabant (vooral als het om hei gaat) en in het noorden Drenthe en het befaamde Gaasterland. MUDJEVOL meeste vakantiebedrijven elders in ons vaderland gesteld. In de weken tussen 20 juli en 15 augus tus zit alles mudjevol, maar na die tijd is er nog wel een plekje te vinden en wellicht zal dat ook nog wel lukken in die overvolle weken. Dat zal natuurlijk dan wel wat meer moeite kosten. Neem bijvoorbeeld de Veluwe. IK zie ze nog zitten: twee bleke. verschrikte juffers, van wie men zo goed kan voorstellen dat ze als de vriendelijkheid zelve door het leven gaan. De ene, de grootste, al met grijzend haar. had een grote pleister op het voorhoofd; de andere, wat ieler, een verpleegster, naar ik later hoorde, had een wit, vers gelegd verband rond twee vingers van de rechter hand. In het pittoreske, Limburgse ..wandelhotelletje", dat tussen Slenaken en Epen ligt, waren de twee dames het onderwerp van gesprek. ..Heb je 't al gehoord? Toen die twee daar vanmor gen aan het wandelen waren, zijn ze door een paar gangsters van hun tas beroofd. Ik geloof dat ze al hun geld bij zich hadden" Ben. de waard, die de hele dag van de keuken naar de tapkast en van de tapkast naar de keuken liep. veegde met een nonchalant gebaar wat bierschuim van de lippen. ..Dat is kras", zei hij. „Zoiets is hier nog nooit ge beurd. Duizenden mensen wandelen hier elke zomer: nog nooit is iemand in het bos lastig gevallen. Ik heb de politie gewaarschuwd. Die zit er al achterheen. Duitse vandalen, zeggen ze. Ja, het waren Duitsers, want die twee hebben nog met hen gepraat". „Hoe is 't eigenlijk gebeurd?" „Ik ben er nog niet helemaal achter. Zc zijn zó ze nuwachtig dat ze een nogal verward verhaal vertel len. Of die schoften ze nou zomaar ineens overvallen hebben, of eerst een aardig praatje hebben gemaakt, weet ik niet". 's Avonds, nadat de juffers weer een beetje gekal meerd waren, en zelfs weer een lachje konden op brengen, vertelde de oudste me het volgende verhaal: „We liepen gezellig in het Bovenste Bos te wan delen. toen er twee jongemannen op ons af kwa men. We groetten hen. zoals hier altijd met voor bijgangers wordt gedaan, en we waren er vast van overtuigd met twee andere wandelaars te doen te hebben. „Toen ze al voorbij warendraaide één van hen zich om, en vroeg hoe laat het was. Het bleken .D^tsers. te, zoals ze. vertelden, op een trektdcht waren. We -praatten wht 'methen, we „Nog niet, waren zelfcjnog. zo gek hen alle'. mogelijke tips komen". over de omgeving 'te geven. We komen hier a' ren, ziet u, en we blijven hier altijd een paar geschaafd. Ik heb een gat in m'n hoofd, want door die val kwam ik in aanraking met een steen, die niet ongelukkiger had kunnen liggen". „En zat al uw geld in die tas?" vroeg ik. met m'n gedachten bij de in vroegere eeuwen zo be ruchte Limburgse Bokkenrijders. „Helaas wel. Vijfhonderd gulden van ons sa men. bovendien onze passen. Hadden we ons geld maar niet allemaal meegenomen. Het was ons spaargeld, dat we voor deze vakantie hadden be stemd". Moraal: Hoewel berovingen van wandelaars slechts zelden in Nederland voorkomen, is het, ook al omdat het verliesduiveltje iedereen parten kan spelen, gewenst zo min mogelijk geld tijdens een wandeltocht mee te nemen. In elk hotelletje. I Van een beroving en I I verdwalen in het bos I IJET WAS een paar dagen later. Even voor het avondeten kwam er eet* gast op Ben af met de vraag, of deze zijn vrouio ook had gezien. Hij was die middag naar Maastricht geweest, terwijl z'n vrouw en twee kinderen naar de Krijtrotsen waren gegaan, en vandaaruit in het Onderste Bos waren gaan wandelen. „Plotseling greep één van de knapen naar de tas, die m'n vriendin in haar hand droeg. De an der stelde zich dreigend voor me op, zodat ik niet tussenbeide kon komen. Hoewel het handvat om de vingers van m'n vriendin gedraaid zat, lukte het de rover de tas los te trekken. Beiden gingen er toen hard lopend vandoor. Ik heb nog gepro beerd hen achterna te rennen, maar ik struikelde over een boomwortel en ik viel. Door dat geruk en getrek heeft m'n vriendin haar vingers gemeen maaltijd was al lang voorbij, toen de gast nog steeds op z'n vrouw en kinderen wachtte. Hij begreep er niets van. De wandeling nam niet meer dan drie uur in beslag. Dat zoiets nu uitgerekend hém moest overkomen. Hij. die de stiptheid zelve was, nooit er gens te laat kwam, altijd getracht had correctheid als toetssteen voor z'n gezin in te voeren. De meer joyeuze gasten lachten wat. Anderen sus ten, trachtten gerust te stellen. „Kom, meneer, zo erg is 't niet". „Ze zal wat verlaat zijn". „Misschien is ze wel een verkeerd pad ingeslagen" „Zijn de bossen hier niet eenzaam en uitgestrekt?" „Lijkt elke boom niet op de andere?" Toen de schemering het glooiende, Limburgse land schap begon te bedekken, cn de vrouw en haar twee kinderen zich nog steeds niet hadden gemeld, sloeg de onge rustheid van de meneer ook op de meeste andere gasten over. ..Als hun maar niets overkomen „Misschien zijn ze door die twee gangsters overval- ..Ze kunnen op de weg wel aangereden zijn". De optimisten lieten, zij 't povertjes, wat positieve re geluiden horen. „Neem nou van mij aan, ze zijn gewoon ver- ,.'t Is toch te gek om te veronderstellen dat ze alle drie tegelijk een ongeluk gekregen hebben". ..Wat wil je nou, zelfs als ze allemaal in het zieken huis zouden liggen, dan had je al lang wat gehoord". „Telefoneren! Bij wie dan? Er woont niemand in dat bos!" De meneer, die er al lang blijk van gegeven had. niet tot de optimisten te behoren, was de wanhoop na bij. Hij vond dat de politie onmiddellijk ingeschakeld moest worden, hoewel hij zich al bij voorbaat voor loos alarm schaamde. Zijn angst ging met z'n fanta sie op de loop. waardoor hij tot de vreselijkste veron derstellingen kwam. Zoals dat meestal in dergelijke omstandigheden gaat. hadden de meest ondememenden spoedig een soort adviesraad gevormd. Nee. de politie zou nog niet worden gewaarschuwd. Wel werd van iedereen, die lopen kon, verwacht dat hij of zij zich voor een nachtelijke, of althans avondlijke speurtocht in zou zetten, onder leiding van gasten, die de bossen tussen Eperheide en het Belgische Teuven op hun duimpje kenden. Hoewel ik me had voorgenomen een kaartje te leg gen, liep ik al spoedig met een groepje gasten over een karrepad, dat naar het Onderste Bos voerde. Een ander groepje was naar het Bovenste Bos gegaan om daar het terrein af te kammen, lereen prees zii want anders worden.., Schor van het Annie", „Corrie" en „Jopie" schreeuwen, sloften we twee uur later naar het hotel letje terug. We hadden de reeën op de vlucht gejaagd, de vogels uit hun slaap opgeschrikt en de konijnen hun oren doen opsteken, maar geen mens gehoord of Toen we met gemengde gevoelens de gelagkamer binnentraden, stond Ben ons achter zijn tapkast op te waohten. „Ze zijn terecht, hoor!" riep hij ons toe. „Ze zitten over de grens, in Sippenaken. Meneer is er al met z'n auto naar toe. Hoe het hen precies vergaan is, weet ik niet, maar ze schijnen in het Belgische aan het dwalen te zijn geraakt. Ze hebben steeds maar kringetjes gedraaid en wisten op 't laatst niet meer welke richting ze uit moesten lopen. Wat zullen ze moe zijn, die mensen! En wat zullen ze honger hebben! Moraal: Ga niet zo maar op goed geluk aan een wandeling in een groot, onbekend bos begin nen. Kaarten en kaartjes, gidsen en folders zowel in binnen- en buitenland zijn ze te kust en te keur te vinden, terwijl men er meestal maar weinig geld voor behoeft te betalen. Een paar stevige, gemakkelijke schoenen kunnen daarbij zeker hun nut bewijzen, maar wie in De vakantieganger, die te Daar zijn bedrijven, die reeds voet zjjn tochten door bos en half mei honderden aanvragers hej maakt, is veruit in de min- - moesten teleurstellen en die er »,ii negenen die dat Nederland op een naar weken later maar he- derlieitI Dij degenen, aie aai h. femaaf vanafca gen oni brieven een voertuig doen. Toch te beantwoorden. Het ging een- kan juist het wandelen de (te iast dan gemak ondervinden. Dik- voudig niet meer. omdat de cor- veel zittende) stadsmens in zijn ke wollen sokken (van niet-ont- respondentie zo overstelpend was. vakantie extra energie en ex- \:rTTTWr tra ervaringen laten opdoen. V LLU \V mL. iviet de „benenwagen" komt Vooral het noordwestelijk deel men veel eerder op plekjes, van de Veluwe komt meer en waaraan men met auto, brom- trek. Plaatsen als Put- fiets of rijwiel voorbijrijdt, vette wol) zijn prima en de kle ding moet gemakkelijk zitten. Vergeet (dat spreekt in ons va derland eigenlijk vanzelf) de plastic-regenjas niet, want een regenbui is zo gekomen. echte vakantie ten, Ermelo. Harderwijk en Nun- Vaak eenvoudig omdat ze op wandeltrektocht van maakt dan speet waren reeds geliefde kantieoorden, maar zij worden dat voor nog veel meer mensen, zij tot de ontdekking zijn ge- wielen niet te bereiken zijn. Wie er van houdt om in zijn vakantie werkelijk kennis te nu zij tot ae omaeKKing zijn ge- 1 komen, dat het Veluwerandmeer maken met zijn omgeving, kan een ideale plaats is met moge- niet beter doen dan veel wan- lijkheden voor allerlei strandge- deltochten te maken, noegens. De eigenaars of beheerders Voor de onervaren „wande- der vakantiebedrijven betreuren laar" zijn er aan dat plotselinge het, dat zij in de topweken zove- lopen misschien nog wel een paar le liefhebbers moeten teleurstel- bezwaren verbonden. Men zal len en zij doen dat temeer, om- zijn voeten goed moeten verzor- dat in de eerste weken van juni gen en ook nog wel in een deel moeten bedenken, dat een te zwaar geladen rugzak het vakantieplezier aanig kan beder- En wanneer de voeten r den. dan zijn er hier paar praktische wenken: voorts in de maand sep tember van „onderbezetting" kon en kan worden gesproken. Nu nog kan men na half augustus en in september overal terecht. En niet alleen op de Veluwe, maar ook in Limburg, in Overijs sel, in Utrecht. INHUREN Het Is een bekend feit, dat mensen reeds bij hun vertrek voor het volgend jaar Inhuren. Niet overal Is dit evenwel usance. Sommige eigenaars nemen geen besprekingen aan, voordat het jaar la begonnen, waarin de va kantie wordt genoten, en als zo rond Nieuwjaar dan de prospectl deze onderdanen zo snel mogelijk aan de „ongewoonte" van het lopen te laten wennen. malen een voetbad niet in ijskoud water, 's-avonds inwrijven met kampferspiritus en talkpoeder in de sokken strooien. Neem onderweg regelmatig rust en doe dat niet in de felle zon, maar op een schaduwrijk plekje. De fietser moet er op reke nen, dat hij op zijn tochten door bos en hei vaak langs „onge baande" paden moet gaan en «nu „.tun zijn rijwiel dient daarom (dat zijn" vènondên' wordt" verhuurd' spreekt vanzelf) in een goede volgens de regel: „Wie het eerst conditie te zijn. Maar wie mid- komt, het eerst maalt". den op de hei, of op dat kleine Hoewel het voor vele verhuur- paadje tussen de bomen, zijn ders vaak verleidelijk moet zijn. achterband lek rijdt, zal er blij als de Duitse toeristen exorbi- om zijn< dat hij dat reparatie- tant hoge prijzen bieden, gaan doosje t'och maar meegenomen de meeste bonafide bedrijven hoo1f Al. hpl ipi-ir 7n klein is van het standpunt uit. dat op die Als het lekje zo klein is, verlokkelijke aanbiedingen niet dat het bijna met te vinden is, moet worden ingegaan, aange- dan pompt u de band op en laat zien men ook aan de eigen land- hem langzaam langs uw ogen genoten tegen een alleszins rede- „glijden", heel dichtbij. Uw oog 1 hjke prijs wil blijven verhuren. n j het meest gevoelig voor niet te verivaarlozen! VOOR DE JONGEREN: En daarom zeggen zij •k als er Duitse 1 zeer hoog bod. SPREIDING miniem kleine gaatje ontsnapt. De bromfietsers honden zich speciaal in hun vakantie) na tuurlijk aan de maximum snel- juist de heidsgrens en ook zij nemen "n 'h handige reparatie-kit mee Overigens zijn het exploitanten van bungalowparken en vakantiekampen, die aandrln- pZ*rn hntinie gen op een betere vakantiesprei- en tevens een extra bougie. ding. Eén hunner zegt het zo: En als u>e lange tochten ma- „In juni waren mijn dertig bun- ken, neem dan ook af en toe een galows slechts zeer matig bezet, uurtje rust. Geniet t'an de om- de maand september komt in de geving en laat de kleine kinde- boeken zelfs nog niet voor. maar ren (We hebbcn het oog op de b, d, nu bUn» „n„brok,n .bj. k,€ute„ dlf !0 hel bokje driehonderd bungalows ÉM verhuren...." De vakantie staat voor de deur (misschien begint die vrije periode voor u ook al heel gauw) en iedereen zal zich er wel voor wachten het badpak of de kampeeruitrus ting te vergeten. Dat zijn za ken die zo indentiek zijn aan de vakantiegenoegens, dat zij bovenaan op het lijstje van mee te nemen artikelen staan. Maar iedere vakantie kan be dorven worden door het on verwachte, en het ls dus ook zaak zich daartegen zo goed mogelijk te wapenen. Juist omdat we ons tijdens die vakantie onbekommerd overgeven aan de genoegens van bos, strand of heide, den ken we niet aan de pech, die kan komen. De automobilist zal niet vergeten zijn repara tie-set mee te nemen noch de reserveonderdelen. Dat is even zeer het geval wanneer we met de scooter, brommer of fiets uitgaan. Maar denkt u ook om de zeker zo noodzake lijke reisapotheek? Om enigs zins gewapend te zijn geven we hierbij een kort lijstje met belangrijke artikelen. Jodium, hèt ontsmettingsmid del bij uitstek. Voor kleine schaafwondjes die zo veel voorkomen, vooral wanneer u met kinderen uitgaat. Een paar pakjes steriel verband gaas, op de wonde leggen wanneer deze met jodium is behandeld. Ter voorkoming van het vastplakken op de secten nemen, het eerste als snelver- band het tweede als bevesti ging voor kleine gaasjes. Wanneer u naar het buiten land gaat is het mogelijk, dat de „keuken" daar moeilijk heden zal veroorzaken met uw ingewanden. Zowel hiertegen als tegen verstopping zijn di verse preparaten in de handel welke niet veel kosten. Mocht u gaan kamperen dan ver dient het aanbeveling om wat verdelgingsmiddelen tegen in- wond zijn diverse soorten jo- diumzalf in de handel. Hydrofiele windsels, speciaal enkele van 4 cm en 6 cm als verband voor grotere lichaams delen. Voor verstuikingen zijn aan te bevelen een paar elas tische windsels. Vergeet u voor al niet wat wondpleister en gewone hechtpleister mee te te n 'men. Handige spuitbussen maken het u ge makkelijk. Ten slotte moet u zeker niet de schaar en wat veiligheidsspelden vergeten! Mocht u het hier genoemde niet nodig hebben gehad: ge feliciteerd, het is dan goed ter aanvulling van uw huisapo theek, want verloren is het Wie tussen de leeftijd vs»n 14 tot 36 jaar is, kan overal ln Nederland gebruik maken van de jeugdherbergen. Er zijn er op dit ogenblik ongeveer zestig cn vooral voor degenen, die hun zinnen p et vakantie trektocht hebben gezet, zij»' de ze dikwijls riante om'erkomens een ware uitko: 1st. Men kan zich vla de plaatselijke VW's aanmelden voor het lidmaat schap van de Nederlandse Jeugdherberg Centrale en dat kost zo'n gulden of zes. Maar vakantiegangers, die van een auto gebruik maken, hebben over het algemeen géén toegang tot de herbergen, want die zijn er in de eerste plaats voor de wandelaars, fietsers. bromfiet sers en scooterberijders. En men moet in het bezit zijn van de ..trekkerskaart", die men. na aanmelding voor het lidmaat schap. in zijn bezit krijgt. En bij het verblijf in de jeugd herberg dient men zich te onder werpen aan de regels van het luis. Zo worden de maaltijden ge zamenlijk gebruikt. Er zijn vaste cijdcn van opstaan en naar bed gaan. Er wordt verwacht. dat ieder zijn bijdrage levert aan het zocd marcheren van het grote ieugdherberg-gezin. Lichte kar weitjes als tafeldekken, afwassen e.d. kunnen van de gast worden gevraagd door de jeugdherberg- Over het algemeen kan men ln dezelfde jeugdherberg niet langer dan drie nachten blijven, al 1 WANDELBEWIJS VAN DE ANWB Meer dan 300 landgoederen en wandelterreinen in Nederland den hierop in sommige herbergen staan open voor de natuurliefhebber, die in het bezit Is van het (welke niet in zo'n bijzonder druk vakanticgebied liggen) uitzonde ringen gemaakt. vandelbewijs van de ANWB. Houders van zo'n bewijs kunnen met hun gezin (of met ten hoogste drie introducé's) toegang krijgen tot bossen, terreinen en landgoederen, die anders voor hen gesloten blijven. Men verplicht zich door ondertekening van een „contract" de landgoedeigenaars dc garantie te geven, dat van de zijn tevoren plaats te bespreken, kaart slechts gebruik wordt gemaakt om als toerist van het na- want heel vaak komt bet dan tuurschoon te genieten. De kosten van zo'n bijzondere kaart be- voor, dat een jeugdherberg „uit verkocht" hs. wat slaapplaatsen dra*cn S 7-75- Een verlenging kost, als men er eenmaal één heeft, betreft. slecht» een gulden. Nadere inlichtingen bij de ANWB.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 9