60S
HEI
Mijn lessen in dat kleine pittoreske
„wandelhotelletje"
en
Pleidooi voor een betere
vakantiespreiding
Lopen laat u meer
genieten!
Fiets en
brommer
Reis
apotheek
Jeugdherbergen (zestig
in Nederland
stuks)
1962
UW KRANT WIJST U DE WEG
1 alslf
roothaa
het va
e kapt
ling; d
lakking
t»
11
papier
rekert
van du
Een goede vakantie behoeft niet noodzakelijk in het buitenland te
worden doorgebracht. Dat weten miljoenen Nederlanders met ons. Ons
eigen vaderland is rijk aan natuurschoon in vele variaties en alleen al aan
bos en hei bezitten we zo'n 450.000 hectaren, voornamelijk verdeeld
over de provincies Gelderland, Utrecht,
Noord-Brabant, Limburg, Overijssel,
Drenthe en delen van Friesland en
Groningen. Dat zijn er dus zeven van
de elf.
Van die vier en een half honderd
duizend hectaren is 60.000 ha officieel
natuurreservaat en de recreatiemoge
lijkheden, die hier liggen, zijn legio.
Nog maar al te vaak razen we in onze
vakantie langs de al spoedig veel te drukke hoofdwegen
en we laten zodoende de mooiste plekjes links (of
rechts) liggen.
En dan te weten, dat de meeste van deze natuur
gebieden vrij toegankelijk zijn, of in ieder geval met
een zonder veel moeite te verkrijgen
wandelkaart betreden en bekeken
mogen worden.
De Vereniging tot Behoud van
Natuurmonumenten heeft een hand
boekje uitgegeven en daarin zijn voor de leden goede
wegwijzers te vinden naar het vaderlands natuurschoon.
Die reservaten zijn aanwezig in vrijwel alle „beboste"
provincies en het is goed, om in het vakantie-oord eens
terdege te informeren naar de mogelijkheden, die
binnen wandel- of fietsbereik gelegen zijn. Ware dorado's van planten-, dieren-
en vogelleven liggen even terzijde van menige grote weg. Het is alleen maar
zaak dat even uit te vinden en in de plaats, waar U komt, zal men U bij V.V.V.
of particulieren graag met raad en daad terzijde staan. Men moet echter wel
even initiatief nemen en op zoek gaan, want het is gemakkelijker de platgetreden
paden van -het algemeen toerisme te bewandelen, dan de plekjes te vinden,
waar nog lang niet iedereen komt.
dos en nei oezinen w
gcDieaen vrij lougonn
Er is nog wel een plekje
dé
Duuren
ommis-
ïvulling
van da
de sta-
en Bos en hei! Voor de vakan-
ont- tiegangers, die de (kleine) kin-
dit is deren niet kunnen of willen
thuislaten, tijdens die ene week,
ute de tjen 0f veertien dagen, wel-
ke elders worden doorgebracht,
venter); 's een vakantie in een bosrijke
GinJcej omgeving dikwijls de aangewe-
iwiiker. zen weg pjiet iedereen voelt
luiden); zich aangetrokken tot het
c Hooi strand en zal zijn vakantie-
VHnap koers n*aar al te graag afwen-
M-'dam); den van het kustgebied, omdat
(Krimi het weer weinig aanlokkelijk
J js, of gewoon, omdat men de
H keus nu ®ens °P iets anders
enhóuts wil laten vallen. Nederland
JTr: a J heeft immers prachtige gebie-
den> waar bos en hei elkaar
in schilderachtige regelmaat
afwisselen. En vooral de Zuid-
hollander zal omdat zijn ei-
gen omgeving zo arm is aan
bos zich aangetrokken voe
len tot de provincies Utrecht,
Gelderland, Overijssel, Lim
burg, ook wel Noord-Brabant
(vooral als het om hei gaat)
en in het noorden Drenthe en
het befaamde Gaasterland.
MUDJEVOL
meeste vakantiebedrijven elders
in ons vaderland gesteld. In de
weken tussen 20 juli en 15 augus
tus zit alles mudjevol, maar na
die tijd is er nog wel een plekje
te vinden en wellicht zal dat ook
nog wel lukken in die overvolle
weken. Dat zal natuurlijk dan
wel wat meer moeite kosten.
Neem bijvoorbeeld de Veluwe.
IK zie ze nog zitten: twee bleke.
verschrikte juffers, van wie men
zo goed kan voorstellen dat ze als
de vriendelijkheid zelve door het
leven gaan. De ene, de grootste, al
met grijzend haar. had een grote
pleister op het voorhoofd; de andere, wat ieler, een
verpleegster, naar ik later hoorde, had een wit, vers
gelegd verband rond twee vingers van de rechter
hand.
In het pittoreske, Limburgse ..wandelhotelletje",
dat tussen Slenaken en Epen ligt, waren de twee
dames het onderwerp van gesprek.
..Heb je 't al gehoord? Toen die twee daar vanmor
gen aan het wandelen waren, zijn ze door een paar
gangsters van hun tas beroofd. Ik geloof dat ze al hun
geld bij zich hadden"
Ben. de waard, die de hele dag van de keuken naar
de tapkast en van de tapkast naar de keuken liep.
veegde met een nonchalant gebaar wat bierschuim
van de lippen.
..Dat is kras", zei hij. „Zoiets is hier nog nooit ge
beurd. Duizenden mensen wandelen hier elke zomer:
nog nooit is iemand in het bos lastig gevallen. Ik heb
de politie gewaarschuwd.
Die zit er al achterheen. Duitse vandalen, zeggen
ze. Ja, het waren Duitsers, want die twee hebben
nog met hen gepraat".
„Hoe is 't eigenlijk gebeurd?"
„Ik ben er nog niet helemaal achter. Zc zijn zó ze
nuwachtig dat ze een nogal verward verhaal vertel
len. Of die schoften ze nou zomaar ineens overvallen
hebben, of eerst een aardig praatje hebben gemaakt,
weet ik niet".
's Avonds, nadat de juffers weer een beetje gekal
meerd waren, en zelfs weer een lachje konden op
brengen, vertelde de oudste me het volgende verhaal:
„We liepen gezellig in het Bovenste Bos te wan
delen. toen er twee jongemannen op ons af kwa
men. We groetten hen. zoals hier altijd met voor
bijgangers wordt gedaan, en we waren er vast
van overtuigd met twee andere wandelaars te
doen te hebben.
„Toen ze al voorbij warendraaide één van hen
zich om, en vroeg hoe laat het was. Het bleken
.D^tsers. te, zoals ze. vertelden, op een
trektdcht waren. We -praatten wht 'methen, we „Nog niet,
waren zelfcjnog. zo gek hen alle'. mogelijke tips komen".
over de omgeving 'te geven. We komen hier a'
ren, ziet u, en we blijven hier altijd een paar
geschaafd. Ik heb een gat in m'n hoofd, want door
die val kwam ik in aanraking met een steen, die
niet ongelukkiger had kunnen liggen".
„En zat al uw geld in die tas?" vroeg ik. met
m'n gedachten bij de in vroegere eeuwen zo be
ruchte Limburgse Bokkenrijders.
„Helaas wel. Vijfhonderd gulden van ons sa
men. bovendien onze passen. Hadden we ons geld
maar niet allemaal meegenomen. Het was ons
spaargeld, dat we voor deze vakantie hadden be
stemd".
Moraal: Hoewel berovingen van wandelaars
slechts zelden in Nederland voorkomen, is het,
ook al omdat het verliesduiveltje iedereen parten
kan spelen, gewenst zo min mogelijk geld tijdens
een wandeltocht mee te nemen. In elk hotelletje.
I Van een beroving en I
I verdwalen in het bos I
IJET WAS een paar dagen later. Even voor het
avondeten kwam er eet* gast op Ben af met
de vraag, of deze zijn vrouio ook had gezien. Hij
was die middag naar Maastricht geweest, terwijl
z'n vrouw en twee kinderen naar de Krijtrotsen
waren gegaan, en vandaaruit in het Onderste Bos
waren gaan wandelen.
„Plotseling greep één van de knapen naar de
tas, die m'n vriendin in haar hand droeg. De an
der stelde zich dreigend voor me op, zodat ik niet
tussenbeide kon komen. Hoewel het handvat om
de vingers van m'n vriendin gedraaid zat, lukte
het de rover de tas los te trekken. Beiden gingen
er toen hard lopend vandoor. Ik heb nog gepro
beerd hen achterna te rennen, maar ik struikelde
over een boomwortel en ik viel. Door dat geruk
en getrek heeft m'n vriendin haar vingers gemeen
maaltijd was al lang voorbij, toen de gast nog
steeds op z'n vrouw en kinderen wachtte. Hij begreep
er niets van. De wandeling nam niet meer dan drie
uur in beslag. Dat zoiets nu uitgerekend hém moest
overkomen. Hij. die de stiptheid zelve was, nooit er
gens te laat kwam, altijd getracht had correctheid als
toetssteen voor z'n gezin in te voeren.
De meer joyeuze gasten lachten wat. Anderen sus
ten, trachtten gerust te stellen.
„Kom, meneer, zo erg is 't niet".
„Ze zal wat verlaat zijn".
„Misschien is ze wel een verkeerd pad ingeslagen"
„Zijn de bossen hier niet eenzaam en uitgestrekt?"
„Lijkt elke boom niet op de andere?"
Toen de schemering het glooiende, Limburgse land
schap begon te bedekken, cn de vrouw
en haar twee kinderen zich nog steeds
niet hadden gemeld, sloeg de onge
rustheid van de meneer ook op de
meeste andere gasten over.
..Als hun maar niets overkomen
„Misschien zijn ze door die twee gangsters overval-
..Ze kunnen op de weg wel aangereden zijn".
De optimisten lieten, zij 't povertjes, wat positieve
re geluiden horen.
„Neem nou van mij aan, ze zijn gewoon ver-
,.'t Is toch te gek om te veronderstellen dat ze alle
drie tegelijk een ongeluk gekregen hebben".
..Wat wil je nou, zelfs als ze allemaal in het zieken
huis zouden liggen, dan had je al lang wat gehoord".
„Telefoneren! Bij wie dan? Er woont niemand in
dat bos!"
De meneer, die er al lang blijk van gegeven had.
niet tot de optimisten te behoren, was de wanhoop na
bij. Hij vond dat de politie onmiddellijk ingeschakeld
moest worden, hoewel hij zich al bij voorbaat voor
loos alarm schaamde. Zijn angst ging met z'n fanta
sie op de loop. waardoor hij tot de vreselijkste veron
derstellingen kwam.
Zoals dat meestal in dergelijke omstandigheden
gaat. hadden de meest ondememenden spoedig een
soort adviesraad gevormd. Nee. de politie zou nog
niet worden gewaarschuwd. Wel werd van iedereen,
die lopen kon, verwacht dat hij of zij zich voor een
nachtelijke, of althans avondlijke speurtocht in zou
zetten, onder leiding van gasten, die de bossen tussen
Eperheide en het Belgische Teuven op hun duimpje
kenden.
Hoewel ik me had voorgenomen een kaartje te leg
gen, liep ik al spoedig met een groepje gasten over
een karrepad, dat naar het Onderste Bos voerde. Een
ander groepje was naar het Bovenste Bos gegaan om
daar het terrein af te kammen,
lereen prees zii
want anders
worden..,
Schor van het Annie", „Corrie" en „Jopie"
schreeuwen, sloften we twee uur later naar het hotel
letje terug. We hadden de reeën op de vlucht gejaagd,
de vogels uit hun slaap opgeschrikt en de konijnen
hun oren doen opsteken, maar geen mens gehoord of
Toen we met gemengde gevoelens de gelagkamer
binnentraden, stond Ben ons achter zijn tapkast op te
waohten.
„Ze zijn terecht, hoor!" riep hij ons toe. „Ze zitten
over de grens, in Sippenaken. Meneer is er al met
z'n auto naar toe. Hoe het hen precies vergaan is,
weet ik niet, maar ze schijnen in het Belgische aan
het dwalen te zijn geraakt. Ze hebben steeds maar
kringetjes gedraaid en wisten op 't laatst niet meer
welke richting ze uit moesten lopen. Wat zullen ze moe
zijn, die mensen! En wat zullen ze honger hebben!
Moraal: Ga niet zo maar op goed geluk aan
een wandeling in een groot, onbekend bos begin
nen. Kaarten en kaartjes, gidsen en folders
zowel in binnen- en buitenland zijn ze te kust en
te keur te vinden, terwijl men er meestal maar
weinig geld voor behoeft te betalen.
Een paar stevige, gemakkelijke
schoenen kunnen daarbij zeker
hun nut bewijzen, maar wie in
De vakantieganger, die te
Daar zijn bedrijven, die reeds voet zjjn tochten door bos en
half mei honderden aanvragers hej maakt, is veruit in de min- -
moesten teleurstellen en die er »,ii negenen die dat Nederland op
een naar weken later maar he- derlieitI Dij degenen, aie aai h.
femaaf vanafca gen oni brieven een voertuig doen. Toch
te beantwoorden. Het ging een- kan juist het wandelen de (te iast dan gemak ondervinden. Dik-
voudig niet meer. omdat de cor- veel zittende) stadsmens in zijn ke wollen sokken (van niet-ont-
respondentie zo overstelpend was. vakantie extra energie en ex-
\:rTTTWr tra ervaringen laten opdoen.
V LLU \V mL. iviet de „benenwagen" komt
Vooral het noordwestelijk deel men veel eerder op plekjes,
van de Veluwe komt meer en waaraan men met auto, brom-
trek. Plaatsen als Put- fiets of rijwiel voorbijrijdt,
vette wol) zijn prima en de kle
ding moet gemakkelijk zitten.
Vergeet (dat spreekt in ons va
derland eigenlijk vanzelf) de
plastic-regenjas niet, want een
regenbui is zo gekomen.
echte vakantie
ten, Ermelo. Harderwijk en Nun- Vaak eenvoudig omdat ze op wandeltrektocht van maakt dan
speet waren reeds geliefde
kantieoorden, maar zij worden
dat voor nog veel meer mensen,
zij tot de ontdekking zijn ge-
wielen niet te bereiken zijn.
Wie er van houdt om in zijn
vakantie werkelijk kennis te
nu zij tot ae omaeKKing zijn ge- 1
komen, dat het Veluwerandmeer maken met zijn omgeving, kan
een ideale plaats is met moge- niet beter doen dan veel wan-
lijkheden voor allerlei strandge- deltochten te maken,
noegens.
De eigenaars of beheerders Voor de onervaren „wande-
der vakantiebedrijven betreuren laar" zijn er aan dat plotselinge
het, dat zij in de topweken zove- lopen misschien nog wel een paar
le liefhebbers moeten teleurstel- bezwaren verbonden. Men zal
len en zij doen dat temeer, om- zijn voeten goed moeten verzor-
dat in de eerste weken van juni gen
en ook nog wel in een deel
moeten bedenken, dat
een te zwaar geladen rugzak het
vakantieplezier aanig kan beder-
En wanneer de voeten r
den. dan zijn er hier
paar praktische wenken:
voorts in de maand sep
tember van „onderbezetting"
kon en kan worden gesproken. Nu
nog kan men na half augustus
en in september overal terecht.
En niet alleen op de Veluwe,
maar ook in Limburg, in Overijs
sel, in Utrecht.
INHUREN
Het Is een bekend feit, dat
mensen reeds bij hun vertrek
voor het volgend jaar Inhuren.
Niet overal Is dit evenwel usance.
Sommige eigenaars nemen geen
besprekingen aan, voordat het
jaar la begonnen, waarin de va
kantie wordt genoten, en als zo
rond Nieuwjaar dan de prospectl
deze onderdanen zo snel
mogelijk aan de „ongewoonte"
van het lopen te laten wennen.
malen een voetbad
niet in ijskoud water, 's-avonds
inwrijven met kampferspiritus en
talkpoeder in de sokken strooien.
Neem onderweg regelmatig rust
en doe dat niet in de felle zon,
maar op een schaduwrijk plekje.
De fietser moet er op reke
nen, dat hij op zijn tochten door
bos en hei vaak langs „onge
baande" paden moet gaan en
«nu „.tun zijn rijwiel dient daarom (dat
zijn" vènondên' wordt" verhuurd' spreekt vanzelf) in een goede
volgens de regel: „Wie het eerst conditie te zijn. Maar wie mid-
komt, het eerst maalt". den op de hei, of op dat kleine
Hoewel het voor vele verhuur- paadje tussen de bomen, zijn
ders vaak verleidelijk moet zijn. achterband lek rijdt, zal er blij
als de Duitse toeristen exorbi- om zijn< dat hij dat reparatie-
tant hoge prijzen bieden, gaan doosje t'och maar meegenomen
de meeste bonafide bedrijven hoo1f Al. hpl ipi-ir 7n klein is
van het standpunt uit. dat op die Als het lekje zo klein is,
verlokkelijke aanbiedingen niet dat het bijna met te vinden is,
moet worden ingegaan, aange- dan pompt u de band op en laat
zien men ook aan de eigen land- hem langzaam langs uw ogen
genoten tegen een alleszins rede- „glijden", heel dichtbij. Uw oog
1 hjke prijs wil blijven verhuren. n j het meest gevoelig voor
niet te verivaarlozen!
VOOR DE JONGEREN:
En daarom zeggen zij
•k als er Duitse
1 zeer hoog bod.
SPREIDING
miniem kleine gaatje ontsnapt.
De bromfietsers honden zich
speciaal in hun vakantie) na
tuurlijk aan de maximum snel-
juist de heidsgrens en ook zij nemen
"n 'h handige reparatie-kit mee
Overigens zijn het
exploitanten van bungalowparken
en vakantiekampen, die aandrln- pZ*rn hntinie
gen op een betere vakantiesprei- en tevens een extra bougie.
ding. Eén hunner zegt het zo: En als u>e lange tochten ma-
„In juni waren mijn dertig bun- ken, neem dan ook af en toe een
galows slechts zeer matig bezet, uurtje rust. Geniet t'an de om-
de maand september komt in de geving en laat de kleine kinde-
boeken zelfs nog niet voor. maar ren (We hebbcn het oog op de
b, d, nu bUn» „n„brok,n .bj. k,€ute„ dlf !0 hel bokje
driehonderd bungalows ÉM
verhuren...."
De vakantie staat voor de
deur (misschien begint die
vrije periode voor u ook al
heel gauw) en iedereen zal
zich er wel voor wachten het
badpak of de kampeeruitrus
ting te vergeten. Dat zijn za
ken die zo indentiek zijn aan
de vakantiegenoegens, dat zij
bovenaan op het lijstje van
mee te nemen artikelen staan.
Maar iedere vakantie kan be
dorven worden door het on
verwachte, en het ls dus ook
zaak zich daartegen zo goed
mogelijk te wapenen.
Juist omdat we ons tijdens
die vakantie onbekommerd
overgeven aan de genoegens
van bos, strand of heide, den
ken we niet aan de pech, die
kan komen. De automobilist
zal niet vergeten zijn repara
tie-set mee te nemen noch de
reserveonderdelen. Dat is even
zeer het geval wanneer we
met de scooter, brommer of
fiets uitgaan. Maar denkt u
ook om de zeker zo noodzake
lijke reisapotheek? Om enigs
zins gewapend te zijn geven
we hierbij een kort lijstje met
belangrijke artikelen.
Jodium, hèt ontsmettingsmid
del bij uitstek. Voor kleine
schaafwondjes die zo veel
voorkomen, vooral wanneer u
met kinderen uitgaat. Een
paar pakjes steriel verband
gaas, op de wonde leggen
wanneer deze met jodium is
behandeld. Ter voorkoming
van het vastplakken op de secten
nemen, het eerste als snelver-
band het tweede als bevesti
ging voor kleine gaasjes.
Wanneer u naar het buiten
land gaat is het mogelijk, dat
de „keuken" daar moeilijk
heden zal veroorzaken met uw
ingewanden. Zowel hiertegen
als tegen verstopping zijn di
verse preparaten in de handel
welke niet veel kosten. Mocht
u gaan kamperen dan ver
dient het aanbeveling om wat
verdelgingsmiddelen tegen in-
wond zijn diverse soorten jo-
diumzalf in de handel.
Hydrofiele windsels, speciaal
enkele van 4 cm en 6 cm als
verband voor grotere lichaams
delen. Voor verstuikingen zijn
aan te bevelen een paar elas
tische windsels. Vergeet u voor
al niet wat wondpleister en
gewone hechtpleister mee te
te n 'men. Handige
spuitbussen maken het u ge
makkelijk. Ten slotte moet u
zeker niet de schaar en wat
veiligheidsspelden vergeten!
Mocht u het hier genoemde
niet nodig hebben gehad: ge
feliciteerd, het is dan goed ter
aanvulling van uw huisapo
theek, want verloren is het
Wie tussen de leeftijd vs»n 14
tot 36 jaar is, kan overal ln
Nederland gebruik maken van
de jeugdherbergen. Er zijn er
op dit ogenblik ongeveer zestig
cn vooral voor degenen, die
hun zinnen p et vakantie
trektocht hebben gezet, zij»' de
ze dikwijls riante om'erkomens
een ware uitko: 1st. Men kan
zich vla de plaatselijke VW's
aanmelden voor het lidmaat
schap van de Nederlandse
Jeugdherberg Centrale en dat
kost zo'n gulden of zes.
Maar vakantiegangers, die van
een auto gebruik maken, hebben
over het algemeen géén toegang
tot de herbergen, want die zijn
er in de eerste plaats voor de
wandelaars, fietsers. bromfiet
sers en scooterberijders. En men
moet in het bezit zijn van de
..trekkerskaart", die men. na
aanmelding voor het lidmaat
schap. in zijn bezit krijgt.
En bij het verblijf in de jeugd
herberg dient men zich te onder
werpen aan de regels van het
luis. Zo worden de maaltijden ge
zamenlijk gebruikt. Er zijn vaste
cijdcn van opstaan en naar bed
gaan. Er wordt verwacht. dat
ieder zijn bijdrage levert aan het
zocd marcheren van het grote
ieugdherberg-gezin. Lichte kar
weitjes als tafeldekken, afwassen
e.d. kunnen van de gast worden
gevraagd door de jeugdherberg-
Over het algemeen kan men ln
dezelfde jeugdherberg niet langer
dan drie nachten blijven, al 1
WANDELBEWIJS VAN
DE ANWB
Meer dan 300 landgoederen en wandelterreinen in Nederland
den hierop in sommige herbergen staan open voor de natuurliefhebber, die in het bezit Is van het
(welke niet in zo'n bijzonder druk
vakanticgebied liggen) uitzonde
ringen gemaakt.
vandelbewijs van de ANWB. Houders van zo'n bewijs kunnen
met hun gezin (of met ten hoogste drie introducé's) toegang
krijgen tot bossen, terreinen en landgoederen, die anders voor hen
gesloten blijven. Men verplicht zich door ondertekening van een
„contract" de landgoedeigenaars dc garantie te geven, dat van de
zijn tevoren plaats te bespreken, kaart slechts gebruik wordt gemaakt om als toerist van het na-
want heel vaak komt bet dan tuurschoon te genieten. De kosten van zo'n bijzondere kaart be-
voor, dat een jeugdherberg „uit
verkocht" hs. wat slaapplaatsen dra*cn S 7-75- Een verlenging kost, als men er eenmaal één heeft,
betreft. slecht» een gulden. Nadere inlichtingen bij de ANWB.